Σάββατο 6 Απριλίου 2013

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ -ΑΧ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ

 
Αυτό το τραγούδι γράφτηκε κατά τη διάρκεια των 7 χρόνων δικτατορίας στην Ελλάδα.Ο στιχουργος προκειμένου να εκφράσει τον πόνο του λαού απο τη σκληρη καταπίεση και για να αποφυγει την λογοκρισια που ειχαν επιβαλλει οι δικτατορες έγραψε το τραγούδι σαν να ήταν ένα τραγούδι αγάπης  

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος 
Μουσική: Μάνος Λοΐζος 
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας 
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου 


Αχ χελιδόνι μου πώς να πετάξεις 
σ' αυτόν το μαύρο τον ουρανό 
αίμα σταλάζει το δειλινό 
και πώς να κλάψεις 
και πώς να κλάψεις 
αχ χελιδόνι μου 

Αχ παλικάρι μου τα τρένα φύγαν 
δεν έχει δρόμο για μισεμό 
κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό 
πες μου πού πήγαν 
πες μου που πήγαν 
αχ παλικάρι μου 

 Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη 
δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς 
μόνο ο ντελάλης της αγοράς 
σε ξεκουφαίνει 
σε ξεκουφαίνει 
άχου καρδούλα μου

Μπριζόλες λεμονάτες στην κατσαρόλα

Μπριζόλες λεμονάτες στην κατσαρόλα
Bαθμολογία:
       
56 ψήφοι
Προστέθηκε από , 16.01.09

Περιγραφή

Εύκολο, γρήγορο και καταπληκτικό φαγητό.
Μπριζόλες λεμονάτες στην κατσαρόλα
photo: Aleksandra

Τι χρειαζόμαστε:

  • 4 μπριζόλες χοιρινές λαιμού
  • 1-2 σκελίδες σκόρδο
  • ρίγανη
  • αλάτι - πιπέρι
  • λάδι
  • χυμό 2 λεμονιών
Στα γρήγορα
Δυσκολία
Περιέχει









Σερβίρει
4 άτομα

Πως το κάνουμε:

 σημ.  Αν  δεν  ανοίγουν  οι σύνδεσμοι  κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση  πάνω

Μαρία Σιμπίλα Μέριαν


http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/Maria-Sibylla-Merian.html

Μαρία Σιμπίλα Μέριαν

Maria Sibylla Merian (2, Απριλίου 1647 - 13 Ιανουαρίου 1717) ήταν μία φυσιοδίφης και εικονογράφος η οποία μελέτησε τα φυτά και τα έντομα και έκανε λεπτομερείς πίνακες γι 'αυτα. Λεπτομερείς παρατηρήσεις και τεκμηρίωση για την μεταμόρφωση της πεταλούδας την κάνει μια σημαντική αν και όχι γνωστή, για την συμβολή της στην εντομολογία.
Η Μαρία Σιμπίλα Μέριαν μεγάλωσε και γεννήθηκε στην στη Γερμανία στις 2 Απριλίου του 1647, από Ελβετούς γονείς. Από μικρή έμαθε να ζωγραφίζει, να σχεδιάζει, να αναμιγνύει χρώματα κτλ. Αυτό το καλλιτεχνικό της ταλέντο το αξιοποίησε αρχίζοντας μια δική της επιχείρηση με υφάσματα, αντί να ακολουθήσει, όπως συνηθιζόταν, το επάγγελμα του συζύγου της. Η συμβολή της στην επιστήμη και μάλιστα στην εντομολογία σχετίζεται με την παρατηρητικότητά της και την ικανότητα να απεικονίζει.
Παρακολουθώντας ένα θέμα μη δημοφιλές για την εποχή της, τα έντομα, εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο σχετικά με τη μεταμόρφωση των καμπιών σε πεταλούδες και έλαβε θετικές κριτικές, μιας και οικονομικά προσέφερε χρήσιμες πληροφορίες για την καλλιέργεια εντόμων όπως οι μεταξοσκώληκες. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν ήταν πρωτοποριακή μόνο ως προς αυτήν της την ενασχόληση.
Στα σαράντα της εγκατέλειψε τον άντρα της και έφυγε μαζί με τη μητέρα και τις κόρες της για το Σουρινάμ, ολλανδική αποικία στη Νότιο Αμερική. Εκεί παρατήρησε, απεικόνισε και εξέδωσε βιβλίο σχετικά με τα ζώα και τα φυτά της περιοχής. Ταυτόχρονα, άσκησε κριτική για τη σκλαβιά των ιθαγενών πληθυσμών και την απάνθρωπη συμπεριφορά των ευρωπαίων. Το έργο της ξεχάστηκε μέχρι τον 20ο αιώνα οπότε την τίμησαν στη Γερμανία.
Το πρώτο της βιβλίο, Neues Blumenbuch (Νέο βιβλίο των λουλουδιών), εμφανίστηκε σε τρία μέρη το 1675-80. Τα σχέδια των ενιαίων λουλούδιων ή στεφάνια λουλουδιών χρησιμεύαν ως πρότυπα για ερασιτέχνες ζωγράφους ή κεντήματα για κυρίες. Το βιβλίο συνέχισε μια παράδοση παρόμοιων έργων του εκδοτικού οίκου του πατέρα της.

Αποκάλυψη

Γιάννης Καλατζής ~ Το παλιό ρολόι



Το παλιό ρολόι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού
στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού.
Είχε βασιλέψει και με φίλαγες
κοίταζες τα τρένα και δεν μίλαγες.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό
βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ
Και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε
μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Σήμερα... 6/4



Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Τα χαϊκού μιας μέρας κ μιας νύχτας


Τα χαϊκού μιας μέρας κ μιας νύχτας
Xάικου είναι ένα σύντομο ποίημα με καθορισμένα όρια που ωθεί την ποιητική έκφραση σε τέτοια πυκνότητα, λιτότητα και αφαιρετική διαύγεια ώστε να συμπυκνώνει το νόημα του κόσμου στο σύμπαν των 17 συλλαβών. Ποιητικός ιμπρεσιονισμός μέσω της δύναμης της εικόνας , αίσθηση στιγμής(έννοια του χρόνου), ένωση με τη φύση και την πνευματικότητα. ‘’ Εδώ, στο ποίημα του ανατέλλοντος ηλίου, βασιλεύει η διαφάνεια μέσω του υπαινιγμού, η σαφήνεια μέσω της αφαίρεσης, η αμεσότητα της ζωής και της φύσης (στην αέναη κίνηση και σχέση τους) μέσω της ποιητικής εικόνας που, αν και μερική, ολοκληρώνει το ολόκληρο, το καθ' όλου του κόσμου’’, κατά τον Ηλία Μέλιο.
Πιστή στη μακραίωνη παράδοση των χαϊκού, η Ρένα Πετροπούλου-Κουντούρη, σε μια μέρα και σε μια νύχτα, εξετάζει τον ανθρώπινο βίο, στοχεύοντας στη συνθηκολόγηση με το αναπόφευκτο. Τα ερωτήματα, παρ’ όλη τη συνθηκολόγηση, εξακολουθούν να τίθενται, με τον ακαριαίο τρόπο του χαϊκού. Με κρατάς απ’ το χέρι. Δε μετάνιωσα που περίμενα χρόνια * * * * Δεν μυρίζει πια, το νυχτολούλουδό μου. Είναι θλιμμένο. * * * * Αχ ουρανέ μου, ντύσου μ’ εκείνο το μπλε της προσδοκίας * * * Τα βήματά σου, σαν πέταλα λουλουδιού ξεδιπλώνονται * * * * Μέρες και νύχτες γερνώ περιμένοντας τον ερχομό σου* * * *Συρματόπλεγμα, δεν έχει η αγάπη. Φτερούγες έχει.* * * * Η νύφη γέρνει. Πάει αλλού να δέσει το σανδάλι της.
( από Ρένα Πετροπούλου )

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ - Δημοτικό Αρμένων Ρεθύμνου.

 

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ - Δημοτικό Αρμένων Ρεθύμνου. 

- ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ στον 3ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους.

To Δημοτικό Σχολείο Αρμένων σε συνεργασία με το Κινηματογραφικό Εργαστήρι Χανίων, παρουσιάζει το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ "λουλούδια σπασμένα". 
Το ντοκιμαντέρ αφορά στην ανακάλυψη του Υστερομινωικού Νεκροταφείου Αρμένων στο Ρέθυμνο.

Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων 5/4

http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=222871&catID=3

Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων













Από το 1994 καθιερώθηκε η 5η Απριλίου ως «Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων». Η πρωτοβουλία ανήκε σε Ελληνικές μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, στο Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδας, του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και του Γραφείου της Αθήνας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.
Για την Ελλάδα η ημέρα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία. Η προσφυγιά και οι εθνικές «εκκαθαρίσεις» έχουν «εγγραφεί» στην ταυτότητα του σύγχρονου ελληνισμού. Όπως το 1922, όταν 1,5 εκατομμύριο Έλληνες πρόσφυγες -όσοι επέζησαν από τα πογκρόμ που πραγματοποίησε ο τούρκικος εθνικισμός- από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη ήρθαν πρόσφυγες στον ελεύθερο βαλκανικό νότο.

H χώρα μας είναι από τις λίγες χώρες του κόσμου με τόσο μεγάλο ποσοστό προσφύγων και προσφυγογενών.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Ο Απόλλωνας δεν πωλείται!

http://tothermometro.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3.html

Ο Απόλλωνας δεν πωλείται!

Εξαιρείται της συμφωνίας για τον «Αστέρα» Βουλιαγμένης…
Ο  Απόλλωνας δεν πωλείται!

Ο «Αστέρας» πωλείται, όχι όμως και τα αρχαία του. Πρόκειται για το  σημαντικό  ιερό του  Απόλλωνα Ζωστήρα,  το  οποίο βρίσκεται στην πλαζ του  ξενοδοχείου  της Βουλιαγμένης -κυριολεκτικά  μέσα στην  άμμο- ένας  εξαιρετικός  ναός  με  μεγάλη ιστορία, ο  οποίος  μάλιστα  έχει  αναστηλωθεί.  Σε  κάθε  περίπτωση  ωστόσο  και  σύμφωνα  με τον Αρχαιολογικό  Νόμο η  πώληση του  ξενοδοχειακού συγκροτήματος  δεν  περιλαμβάνει  και τις αρχαιότητες που βρίσκονται στην  έκτασή  του,  διότι  αυτές  ανήκουν στο  ελληνικό κράτος. Αλλωστε στην προκειμένη  περίπτωση  ο  ναός βρίσκεται στον αιγιαλό,  δεν  είναι  καν δηλαδή, σε ιδιωτικό  χώρο. Αλλού  βρίσκονται όμως τα  προβλήματα:

  Το  θέμα της  επίσκεψης του  ιερού  είναι  ένα ζήτημα που  δεν  έχει επιλυθεί, καθώς η μοναδική  είσοδος  που  υπάρχει,  είναι  αυτή του  συγκροτήματος. Αλλη είσοδος,  ειδικά για τον ναό δεν κατέστη δυνατόν να γίνει, με το επιχείρημα  ότι λόγω  της  θέσης  του, ένας ανεξάρτητος διάδρομος θα διχοτομούσε  την  πλαζ.
 Αλλά  και οι  ... καμπάνες του ξενοδοχείου  έχουν αρχαία. Βρέθηκαν  όταν  γίνονταν εργασίες για  την ανακαίνισή  τους και  σήμερα περικλείονται στον μικρό αύλειο χώρο  καθεμιάς! Πρόκειται για κτίσματα της κλασικής  εποχής, τα  οποία είχαν κατασκευαστεί επάνω σε  μία πρωτοελλαδική  εγκατάσταση  της 3ης  π.Χ. χιλιετίας. Δεν μπορεί να πει κανείς φυσικά, ότι πρόκειται για  μοναδικά  ευρήματα, απλώς κάποια  κατάλοιπα  είναι, έχει όμως  σημασία το γεγονός,  ότι  τελικά οι άνθρωποι όσοι αιώνες κι αν περάσουν,ξέρουν να εκτιμούν την ομορφιά του περιβάλλοντος.
 Στην προκειμένη περίπτωση  ο  ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα  που  ανακαλύφθηκε το 1924  από  παιδιά  του ορφανοτροφείου της Βουλιαγμένης που έπαιζαν, σκάβοντας στην παραλία υπήρξε το ιερό του αρχαίου δήμου των Αιξωνίδων Αλών, ο οποίος κάλυπτε τις σημερινές περιοχές της Βούλας και της Βουλιαγμένης. Ο ναός κτίσθηκε τον 6ο  π.Χ. αιώνα και  η  σημασία  του  έγκειτο στο  γεγονός,  ότι από  εκεί αναχωρούσαν τα  πλοία  με προσκυνητές για την Δήλο,   το κατ΄εξοχή  ιερό του  Απόλλωνα. Γι΄ αυτό  και  τελούνταν τα  Ζωστήρια,  η  ετήσια γιορτή των Αλαιέων  κατά την  οποία  η Αττική ανανέωνε τα  δικαιώματά  της επί  της  ιεράς  νήσου της Δήλου.
 
Θερμοῦ Μαρία γιὰ τὸ tovima.gr

ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ

http://www.agioritikovima.gr/cook-gen/2998-untagi-kai-it

ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ

15Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος Η Φανουρόπιτα, είναι μια νηστίσιμη πίτα που φτιάχνεται στην μνήμη του Αγίου Φανουρίου και προσφέρεται στους πιστούς ως ευλογία.
Σίγουρα είναι ένα έθιμο που ξεκίνησε από μια ευλαβική χειρονομία των πιστών (κυρίως από το γυναικείο φύλλο και το όνομά του έχει συνδεθεί με την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων αλλά και προσώπων) και δεν νομίζουμε ότι υποκρύπτει κάτι το αντικανονικό ή το άσχημο. Άλλωστε αν επρόκειτο για κάτι το οποίο αλλοίωνε την λατρευτική τάξη και ήταν αντίθετο με την εκκλησιαστική μας παράδοση, η εκκλησία είχε τον χρόνο και τον τρόπο να το διορθώσει και να το αποτρέψει.

Η παράδοση λέει ότι η Μητέρα του Αγίου Φανουρίου ήταν αμαρτωλή. Ήταν σκληρή, άπονη και αυστηρή με τους φτωχούς και τους συμπεριφερόταν πολύ σκληρά και απάνθρωπα. Μάλιστα για τον αμετανόητο χαρακτήρα της πήγε στην κόλαση. Προσπάθησε να τη σώσει ο γιος της, αλλά η κακία της δεν τον άφησε.

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που οι νοικοκυρές φτιάχνουν την ημέρα αυτή γλυκές πίτες (Φανουρόπιτες) και αφού τις πάνε στην εκκλησία και ευλογηθούν τις μοιράζουν στη γειτονιά, με τη σύσταση να κάνουμε το Σταυρό μας και να ευχηθούμε να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου «Θεός σχωρεσ’ τη μάνα του Αγίου Φανουρίου». Την Φανουρόπιτα δεν την χαράσσουμε. Το πρώτο χάραγμα το κάνει ο Ιερέας στην εκκλησία, σχηματίζοντας ένα Σταυρό, όταν διαβάζει τις πίτες.

Συνταγή Φανουρόπιτας:

Υλικά
6 φλυτζάνια αλεύρι
2 κουταλάκια μπέϊκιν πάουντερ
2 φλυτζάνια ζάχαρη
2 φλυτζάνια σταφίδες
1 φλυτζάνι λάδι
Χυμό από 5 πορτοκάλια
1 φλιτζάνι καρύδια χοντροκομμένα
Ξύσμα πορτοκαλιού
1 κουταλιά κανελλογαρύφαλλο

Εκτέλεση
Σε μία λεκάνη ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το λάδι και το χυμό πορτοκαλιού.
Μετά σιγά σιγά προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά συνεχίζοντας το ανακάτεμα.
Λαδώνουμε και αλευρώνουμε ένα μικρό στρογγυλό ταψάκι και ρίχνουμε μέσα το μείγμα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 40 λεπτά. Όταν κρυώσει αν θέλουμε πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη.

Δημοφιλείς αναρτήσεις