Αδαμάντιος Κοραής

Ο Αδαμάντιος Κοραής (27 Απριλίου 1748, Σμύρνη – 6 Απριλίου 1833 Παρίσι, Γαλλία), ήταν Έλληνας φιλόλογος με βαθιά γνώση του ελληνικού πολιτισμού. Ο Κοραής είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού διαφωτισμού και μνημονεύεται κυρίως για τις γλωσσικές του απόψεις και την υποστήριξη της καθαρεύουσας.Ο Αδαμάντιος Κοραής καταγόταν από εμπορική οικογένεια της Χίου στην οποία όμως υπήρχε παράδοση ενασχόλησης με τα γράμματα. Από νεαρή ηλικία έδειξε το ενδιαφέρον του για την παιδεία και η πρώτη του επαφή με τις ξένες γλώσσες έγινε στη Σμύρνη, χάρη στη διδασκαλία του Bernhard Keun, Ολλανδού ιερέα που ζούσε εκεί, στον οποίον ο Κοραής δίδασκε ελληνικά ως αντάλλαγμα για την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Αρχικά φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης. Επιθυμία της οικογένειάς του όμως ήταν να ασχοληθεί με το εμπόριο, γι' αυτό και το 1771 κατέληξαν στην συμβιβαστική λύση να μεταβεί στο Άμστερνταμ, όπου, παράλληλα με τις οικογενειακές επιχειρήσεις, θα μπορούσε να διευρύνει τους ορίζοντές του και να αποκτήσει την καλλιέργεια που επιθυμούσε. Η απόπειρά του να ασχοληθεί με το εμπόριο απέτυχε και έτσι το 1777 εγκατέλειψε το Άμστερνταμ και επέστρεψε στην Σμύρνη, απ' όπου έφυγε ξανά το 1782, για ιατρικές σπουδές στο Μονπελιέ της Γαλλίας.
Απόψεις για τη γλώσσα και την παιδεία

Στα «Προλεγόμενα» των εκδόσεων αρχαίων συγγραφέων κατέθετε τις προτάσεις του για την παιδεία, το περιεχόμενο των μαθημάτων, τα εγχειρίδια και τις μεθόδους της διδασκαλίας και κυρίως την γλώσσα, που ήταν το βασικό μέλημα των λογίων κατά την περίοδο του Διαφωτισμού. Βασικές του ιδέες ήταν η ανάγκη «μετακένωσης» της δυτικής παιδείας στην Ελλάδα και ο εκσυγχρονισμός της διδασκαλίας (μεταξύ άλλων υποστήριζε την αλληλοδιδακτική μέθοδο, την αποφυγή της χρήσης της αρχαίας γλώσσας στην διδασκαλία και την συγγραφή νέων εγχειριδίων γραμματικής καθώς και λεξικών, για τα οποία κατέθετε συγκεκριμένες προτάσεις). Για την εφαρμογή των ιδεών του συμμετείχε στην ομάδα των λογίων που ίδρυσαν το 1811 το περιοδικό Ερμής ο Λόγιος, στο οποίο αρθρογραφούσε συχνά.

Ως κύριο στόχο είχε την διαμόρφωση ενός γλωσσικού οργάνου κατάλληλου για την πνευματική ανάπτυξη. Ανάμεσα στις δύο αντίρροπες τάσεις της εποχής, την αποκλειστική χρήση της ομιλουμένης γλώσσας και την επαναφορά της αρχαίας, ο Κοραής κράτησε μία ενδιάμεση στάση: βάση του ήταν η ομιλουμένη γλώσσα, για την οποία πρότεινε τον «καθαρισμό» από ξένες και ιδιωματικές λέξεις και την γενικότερη «διόρθωση» από τους λογίους. Οι υποδείξεις του Κοραή οδήγησαν στην διαμόρφωση της γλωσσικής μορφής που ονομάστηκε καθαρεύουσα και γι'αυτές τις θέσεις δέχτηκε επικρίσεις τόσο από τους υποστηρικτές της αρχαΐζουσας όσο και από τους υποστηρικτές της ομιλουμένης γλώσσας.
 
Τελευταία χρόνια

Όταν ξέσπασε η επανάσταση, τήρησε αρνητική στάση καθώς πίστευε ότι δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για να επιτευχθεί αυτονομία. Προσπάθησε όμως να βοηθήσει με διάφορα μέσα: αλληλογραφούσε με φιλέλληνες πολιτικούς και έγραφε άρθρα σε ξένα έντυπα για να προβάλει την Επανάσταση. Μετά την απελευθέρωση εναντιώθηκε στην πολιτική του Καποδίστρια, τον οποίο βέβαια είχε συναντήσει στο παρελθόν, επειδή θεωρούσε αυταρχική την συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο πρόσωπο του κυβερνήτη. Τις αντιπολιτευτικές του θέσεις διατύπωνε σε διαλογικά κείμενα που δημοσίευε με ψευδώνυμο. Για την στάση του αυτή έφθασε να θεωρείται και ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του. Ο Κοραής πέθανε τελικά στο Παρίσι σε ηλικία 84 χρονών.

Μετά τον θάνατό του, το 1833, εκδηλώθηκαν εναντίον του αντιδράσεις, με αρνητικές κριτικές για τις πολιτικές και γλωσσικές του ιδέες. Τα οστά του στάλθηκαν στην Ελλάδα το 1877 και ετάφη στην Ελληνική πρωτεύουσα.

Η μαρμάρινη προτομή του κοσμεί το Λύκειο της Χίου, το οποίο κληρονόμησε την βιβλιοθήκη του, ενώ άγαλμά του υπάρχει και έξω από την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου στην Αθήνα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Αδαμάντιος_Κοραής

«Το ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη», του Ο. Ελύτη….

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

«Το ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη», του Ο. Ελύτη….

(απόσπασμα)

Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε

Κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου:

«μια ζωή ολόκληρη»… «μια ζωή ολόκληρη…»….

Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια;

Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε

Κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου:

«μια ζωή ολόκληρη»… «μια ζωή ολόκληρη…»….

Στον αντικρινό τοίχο οι σκιές των δέντρων παίζουν κινηματογράφο.

Κάπου, φαίνεται, θα διασκεδάζουν

Μόλο που δεν υπάρχουν διόλου σπίτια ή άνθρωποι

Ακούω κιθάρες κι άλλα γέλια που δεν είναι σιμά

Μπορεί και μακριά πολύ μέσα στων ουρανών τα αποκαϊδια

Την Ανδρομέδα, την Άρκτο ή την Παρθένο…

Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια;»

φωτο από http://cathrinblogger.pblogs.gr/

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ -ΑΧ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ

 

http://youtu.be/8eeW5MatRWQ

Αυτό το τραγούδι γράφτηκε κατά τη διάρκεια των 7 χρόνων δικτατορίας στην Ελλάδα.Ο στιχουργος προκειμένου να εκφράσει τον πόνο του λαού απο τη σκληρη καταπίεση και για να αποφυγει την λογοκρισια που ειχαν επιβαλλει οι δικτατορες έγραψε το τραγούδι σαν να ήταν ένα τραγούδι αγάπης  

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος 
Μουσική: Μάνος Λοΐζος 
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας 
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου 


Αχ χελιδόνι μου πώς να πετάξεις 
σ' αυτόν το μαύρο τον ουρανό 
αίμα σταλάζει το δειλινό 
και πώς να κλάψεις 
και πώς να κλάψεις 
αχ χελιδόνι μου 

Αχ παλικάρι μου τα τρένα φύγαν 
δεν έχει δρόμο για μισεμό 
κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό 
πες μου πού πήγαν 
πες μου που πήγαν 
αχ παλικάρι μου 

 Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη 
δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς 
μόνο ο ντελάλης της αγοράς 
σε ξεκουφαίνει 
σε ξεκουφαίνει 
άχου καρδούλα μου

Μπριζόλες λεμονάτες στην κατσαρόλα

Μπριζόλες λεμονάτες στην κατσαρόλα

Bαθμολογία:

56 ψήφοι

Προστέθηκε από ΒΑΡΒΙ, 16.01.09

Περιγραφή

Εύκολο, γρήγορο και καταπληκτικό φαγητό.

photo: Aleksandra

Τι χρειαζόμαστε:

• 4 μπριζόλες χοιρινές λαιμού
• 1-2 σκελίδες σκόρδο
• ρίγανη
• αλάτι - πιπέρι
• λάδι
• χυμό 2 λεμονιών

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Χοιρινό

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Πλούσια σε ενέργεια

Πλούσια σε σίδηρο

Δυσκολία

Εύκολο

Και για αρχάριους

Περιέχει

Σκόρδο

Σερβίρει

4 άτομα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μπριζόλες λεμονάτες στην κατσαρόλα http://www.sintagespareas.gr/sintages/mprizoles-lemonates-stin-katsarola.html#ixzz24srxjoM7 

 σημ.  Αν  δεν  ανοίγουν  οι σύνδεσμοι  κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση  πάνω

Μαρία Σιμπίλα Μέριαν

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/Maria-Sibylla-Merian.html

Μαρία Σιμπίλα Μέριαν

Maria Sibylla Merian (2, Απριλίου 1647 - 13 Ιανουαρίου 1717) ήταν μία φυσιοδίφης και εικονογράφος η οποία μελέτησε τα φυτά και τα έντομα και έκανε λεπτομερείς πίνακες γι 'αυτα. Λεπτομερείς παρατηρήσεις και τεκμηρίωση για την μεταμόρφωση της πεταλούδας την κάνει μια σημαντική αν και όχι γνωστή, για την συμβολή της στην εντομολογία.
Η Μαρία Σιμπίλα Μέριαν μεγάλωσε και γεννήθηκε στην στη Γερμανία στις 2 Απριλίου του 1647, από Ελβετούς γονείς. Από μικρή έμαθε να ζωγραφίζει, να σχεδιάζει, να αναμιγνύει χρώματα κτλ. Αυτό το καλλιτεχνικό της ταλέντο το αξιοποίησε αρχίζοντας μια δική της επιχείρηση με υφάσματα, αντί να ακολουθήσει, όπως συνηθιζόταν, το επάγγελμα του συζύγου της. Η συμβολή της στην επιστήμη και μάλιστα στην εντομολογία σχετίζεται με την παρατηρητικότητά της και την ικανότητα να απεικονίζει.
Παρακολουθώντας ένα θέμα μη δημοφιλές για την εποχή της, τα έντομα, εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο σχετικά με τη μεταμόρφωση των καμπιών σε πεταλούδες και έλαβε θετικές κριτικές, μιας και οικονομικά προσέφερε χρήσιμες πληροφορίες για την καλλιέργεια εντόμων όπως οι μεταξοσκώληκες. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν ήταν πρωτοποριακή μόνο ως προς αυτήν της την ενασχόληση.
Στα σαράντα της εγκατέλειψε τον άντρα της και έφυγε μαζί με τη μητέρα και τις κόρες της για το Σουρινάμ, ολλανδική αποικία στη Νότιο Αμερική. Εκεί παρατήρησε, απεικόνισε και εξέδωσε βιβλίο σχετικά με τα ζώα και τα φυτά της περιοχής. Ταυτόχρονα, άσκησε κριτική για τη σκλαβιά των ιθαγενών πληθυσμών και την απάνθρωπη συμπεριφορά των ευρωπαίων. Το έργο της ξεχάστηκε μέχρι τον 20ο αιώνα οπότε την τίμησαν στη Γερμανία.
Το πρώτο της βιβλίο, Neues Blumenbuch (Νέο βιβλίο των λουλουδιών), εμφανίστηκε σε τρία μέρη το 1675-80. Τα σχέδια των ενιαίων λουλούδιων ή στεφάνια λουλουδιών χρησιμεύαν ως πρότυπα για ερασιτέχνες ζωγράφους ή κεντήματα για κυρίες. Το βιβλίο συνέχισε μια παράδοση παρόμοιων έργων του εκδοτικού οίκου του πατέρα της.

Αποκάλυψη

Γιάννης Καλατζής ~ Το παλιό ρολόι

http://youtu.be/-EemTah5v7w

Το παλιό ρολόι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού

στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού.

Είχε βασιλέψει και με φίλαγες

κοίταζες τα τρένα και δεν μίλαγες.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο

μέσα στη μπόρα, τον καπνό

και τη νυχτιά.

Κι έγινε το Σαββατόβραδο

ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό

βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ

Και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε

μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο

μέσα στη μπόρα, τον καπνό

και τη νυχτιά.

Κι έγινε το Σαββατόβραδο

ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Σήμερα... 6/4

Τα χαϊκού μιας μέρας κ μιας νύχτας

Bigbook.gr

Τα χαϊκού μιας μέρας κ μιας νύχτας
Xάικου είναι ένα σύντομο ποίημα με καθορισμένα όρια που ωθεί την ποιητική έκφραση σε τέτοια πυκνότητα, λιτότητα και αφαιρετική διαύγεια ώστε να συμπυκνώνει το νόημα του κόσμου στο σύμπαν των 17 συλλαβών. Ποιητικός ιμπρεσιονισμός μέσω της δύναμης της εικόνας , αίσθηση στιγμής(έννοια του χρόνου), ένωση με τη φύση και την πνευματικότητα. ‘’ Εδώ, στο ποίημα του ανατέλλοντος ηλίου, βασιλεύει η διαφάνεια μέσω του υπαινιγμού, η σαφήνεια μέσω της αφαίρεσης, η αμεσότητα της ζωής και της φύσης (στην αέναη κίνηση και σχέση τους) μέσω της ποιητικής εικόνας που, αν και μερική, ολοκληρώνει το ολόκληρο, το καθ' όλου του κόσμου’’, κατά τον Ηλία Μέλιο.
Πιστή στη μακραίωνη παράδοση των χαϊκού, η Ρένα Πετροπούλου-Κουντούρη, σε μια μέρα και σε μια νύχτα, εξετάζει τον ανθρώπινο βίο, στοχεύοντας στη συνθηκολόγηση με το αναπόφευκτο. Τα ερωτήματα, παρ’ όλη τη συνθηκολόγηση, εξακολουθούν να τίθενται, με τον ακαριαίο τρόπο του χαϊκού. Με κρατάς απ’ το χέρι. Δε μετάνιωσα που περίμενα χρόνια * * * * Δεν μυρίζει πια, το νυχτολούλουδό μου. Είναι θλιμμένο. * * * * Αχ ουρανέ μου, ντύσου μ’ εκείνο το μπλε της προσδοκίας * * * Τα βήματά σου, σαν πέταλα λουλουδιού ξεδιπλώνονται * * * * Μέρες και νύχτες γερνώ περιμένοντας τον ερχομό σου* * * *Συρματόπλεγμα, δεν έχει η αγάπη. Φτερούγες έχει.* * * * Η νύφη γέρνει. Πάει αλλού να δέσει το σανδάλι της.
( από Ρένα Πετροπούλου )

 

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ - Δημοτικό Αρμένων Ρεθύμνου. 

- ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ στον 3ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους.

To Δημοτικό Σχολείο Αρμένων σε συνεργασία με το Κινηματογραφικό Εργαστήρι Χανίων, παρουσιάζει το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ "λουλούδια σπασμένα".  Το ντοκιμαντέρ αφορά στην ανακάλυψη του Υστερομινωικού Νεκροταφείου Αρμένων στο Ρέθυμνο.

Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων 5/4

http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=222871&catID=3 Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων

Από το 1994 καθιερώθηκε η 5η Απριλίου ως «Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων». Η πρωτοβουλία ανήκε σε Ελληνικές μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, στο Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδας, του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και του Γραφείου της Αθήνας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Για την Ελλάδα η ημέρα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία. Η προσφυγιά και οι εθνικές «εκκαθαρίσεις» έχουν «εγγραφεί» στην ταυτότητα του σύγχρονου ελληνισμού. Όπως το 1922, όταν 1,5 εκατομμύριο Έλληνες πρόσφυγες -όσοι επέζησαν από τα πογκρόμ που πραγματοποίησε ο τούρκικος εθνικισμός- από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη ήρθαν πρόσφυγες στον ελεύθερο βαλκανικό νότο. H χώρα μας είναι από τις λίγες χώρες του κόσμου με τόσο μεγάλο ποσοστό προσφύγων και προσφυγογενών. ΠΗΓΗ: sansimera.gr