Μια φορά κι έναν καιρό

Bigbook.gr

 

Πώς θα διαλέξουν οι λύκοι τον βασιλιά τους; Θα κάτσει στον θρόνο ο πιο δυνατός; Ο πιο διάσημος; Ο πιο χοντρός, ο πιο ψηλός; Ο πιο παλιός ή ο πιο κακός; Ή μήπως πρέπει να σκεφτούν κάτι... καινούριο εντελώς, για ν αρέσει σε όλους αυτός ο αρχηγός; Μια φορά κι έναν καιρό... δηλαδή χτες ή σήμερα ή και αύριο... Νάνοι και νεράιδες, δράκοι, μάγισσες και βασιλιάδες πάνε κι έρχονται ανάμεσα στα παραμύθια και στην αλήθεια. Δρόμο παίρνουν και δρόμο αφήνουν, φτάνουν στις άκρες του κόσμου κι ύστερα πάλι γυρίζουν πίσω. Και τέλος ζούνε και κοιμούνται αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα! Για παιδιά μικρά με μεγάλη φαντασία και για νέους γονείς με πολλή όρεξη! Ιστορίες που διαβάζονται μέσα σε δέκα λεπτά!

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=207564

ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ Για την «όμορφη Ελλάδα»

ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ (25 Ιανουαρίου 1882 - 28 Μαρτίου 1941)

Για την «όμορφη Ελλάδα»

Το κείμενο αυτό, ύμνος για το τοπίο της Ελλάδας, είναι από το ημερολόγιο της Βιρτζίνιας Γουλφ, όταν επισκέφτηκε για δεύτερη φορά τη χώρα μας (1932):

"Η Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία η πιό όμορφη χώρα που έχει απομείνει.
Οι άνθρωποι είναι οι πιό συμπαθητικοί που γνώρισα ποτέ. Όλοι χαμογελάνε.

Γιατί δεν μου είπες ότι η Ελλάδα είναι τόσο όμορφη;

Αυτή η θάλασσα ήταν παρθένα. Κι έκοψα άγρια κρίνα και κίτρινα αστεράκια που δεν τα 'χα ξαναδεί, και μικρά βυσσινιά, μωβ, μπλε, άσπρα λουλουδάκια, σαν μαργαρίτες.

Ολόκληρο το βουνό ήταν κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες.

Τα ξενοδοχεία λάμπουν από καθαριότητα. Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος. Είναι τρέλα να χάνει κανείς τα καλύτερα του χρόνια πασχίζοντας να πλουτίσει, όταν υπάρχει αυτή η άγρια αλλά πολύ πολιτισμένη και πανέμορφη χώρα όπου μπορείς να ζήσεις"
http://xpolis.blogspot.gr/

 

Αρωματική λεμονάδα

stelios parliaros-syntages

Melíssia, Attiki

 
Αρωματική λεμονάδα από την Χριστιάνα Θωμαίδη συνεργάτιδα των γλυκών ιστοριών
http://blogs.gastronomos.gr/gourmandises/38

Δίχως την καρδούλα σου..Γιωργος Νταλάρας.

http://youtu.be/xK4MDBArcgM

Κανελάδα σπιτική

Κανελάδα σπιτική και τέρμα στα αναψυκτικά!

Έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, και γεύση όσο λίγα μπαχάρια.
Η κανέλα και το γαρίφαλο είναι φτιαγμένα για να αγαπιούνται, δίνοντας γεύση στον καφέ, τα σιροπιαστά γλυκά, σε κέικ και μηλόπιτες, αλλά και στον κιμά, το κόκκινο κρέας, ακόμη και τα πουλερικά.
Ειδικά, όταν ανακατεύονται παρέα, το άρωμά τους εκπέμπει σαγήνη προτού καν προλάβει η γεύση.
Υλικά: ●750 γρ. ζάχαρη * ●1,5 λίτρο νερό ●4 ξυλάκια κανέλας ●2 γαρίφαλα 

η συνέχεια εδώ
http://www.triklopodia.gr/2013/04/blog-post_3619.html

Έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, και γεύση όσο λίγα μπαχάρια.

Η κανέλα και το γαρίφαλο είναι φτιαγμένα για να αγαπιούνται, δίνοντας γεύση στον καφέ, τα σιροπιαστά γλυκά, σε κέικ και μηλόπιτες, αλλά και στον κιμά, το κόκκινο κρέας, ακόμη και τα πουλερικά.

Ειδικά, όταν ανακατεύονται παρέα, το άρωμά τους εκπέμπει σαγήνη προτού καν προλάβει η γεύση.

Υλικά:

●750 γρ. ζάχαρη *  ή 400-500 γρ. μέλι

●1,5 λίτρο νερό

●4 ξυλάκια κανέλας

●2 γαρίφαλα

Εκτέλεση: 

βάζετε σε μια κατσαρόλα τη ζάχαρη, τα ξυλάκια της κανέλας και τα γαρίφαλα και προσθέτετε το νερό. Αφήνετε τα υλικά να βράσουν για περίπου 20 λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς, και αν χρειαστεί ξαφρίζετε. Μόλις γίνει παχύρρευστο το σιρόπι, βγάζετε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Αφήνετε την κανελάδα να κρυώσει και τη βάζετε σε μπουκάλια. Διατηρείται εντός ή εκτός ψυγείου.

Tip: πίνεται σαν αναψυκτικό, μπορείτε να τη βάλετε σε παγωτά ή να τη σερβίρετε με κρύο νερό και παγάκια σαν γρανίτα.

Κανέλα

Στην «Πολίτικη κουζίνα», του Τάσου Μπουλμέτη, ένας από τους ήρωες φροντίζει να δώσει τον ακριβή ορισμό της_ «γλυκιά και πικρή όπως η γυναίκα» (όποιος το παρακάνει στις ποσότητες, έχει γευθεί την πικράδα που αφήνει στο στόμα).

Με καταγωγική ρίζα από την Κεϋλάνη, την Κίνα και τις Ινδίες, η κανέλα θεωρείται από τα αρχαιότερα μπαχαρικά.

Η κανέλα χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ατονίας, ενώ ανακουφίζει τους καταπονημένους μυς. Είναι καλή πηγή μαγνησίου και σιδήρου, παρά ταύτα δεν μπορεί να μπει σε μεγάλες ποσότητες στα πιάτα μας. Είναι θερμαντική, εφιδρωτική, βελτιώνει τη λειτουργία των νεφρών και θεωρείται ιδανική για την αντιμετώπιση της δυσπεψίας, των κολικών και της διάρροιας. Ο αποξηραμένος φλοιός της, όταν γίνει έγχυμα ή αφέψημα, βοηθάει στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος και της γρίπης, ενώ η σκόνη μπαίνει σε πληγές και τσιμπήματα, καθώς έχει αντισηπτική και επουλωτική δράση.

Όταν προστίθεται στο φαγητό, αυξάνει αυτομάτως τον χρόνο συντήρησής του. Συναντάται στις περισσότερες αφροδισιακές συνταγές, καθώς… ανεβάζει τη θερμοκρασία, τονώνοντας την κυκλοφορία του αίματος.

Πολλοί τη συγχέουν με την κάσσια, φυτό συγγενικό, που προέρχεται από την Κίνα και το Βιετνάμ. Αν και η γεύση της είναι πιο δυνατή, εντούτοις η διάκριση είναι δύσκολη όταν τα μπαχαρικά είναι σε μορφή σκόνης. Τα ξυλάκια κάσσιας ξεχωρίζουν από τα αντίστοιχα της κανέλας, καθώς είναι συμπαγή και δεν αποτελούνται από λεπτές στρώσεις.

Περισσότερα για την κανέλα, εδώ!

Γαρίφαλο

Ή αλλιώς μοσχοκάρφι. Περιέχει αιθέριο έλαιο, την ευγενόλη, η οποία ανακουφίζει από τον πόνο, αλλά και από τον τυμπανισμό, τη δυσπεψία και τη ναυτία, ενώ έχει ήπια αντισηπτική δράση.

Συμβάλλει στην αντιμετώπιση λοιμώξεων και μυκητιάσεων, ενώ παράλληλα εφαρμόζεται θεραπευτικά στην ακμή, τον έρπητα, ακόμη και το κριθαράκι. Έχει τανίνες και φλαβονοειδή, ουσίες στις οποίες αποδίδονται ευεργετικές ιδιότητες για την καρδιά.

Τονώνει την ερωτική διάθεση και διεγείρει την πνευματική λειτουργία.

Το γαρίφαλο προσφέρει τα χαρίσματα του σε πίτες, τάρτες, γλυκά, σιρόπια, τα καπνιστά και το ζαμπόν, αλλά και στα μαγειρευτά, όπως το χοιρινό, τις σάλτσες με ντομάτα, ακόμα και τις σούπες. Ταιριάζει με το κυνήγι, ενώ αρωματίζει πολλές φορές το ρύζι και το τσάι.

Προσοχή στις ποσότητες, είναι ιδιαίτερα αρωματικό και καυτερό – συνιστάται, να αφαιρείται από το φαγητό προτού σερβιριστεί.

Παραλλαγή της συνταγής από το sintagespareas.gr

Τι χρειαζόμαστε:

1 1/2 κιλό νερό

750 γρ. ζάχαρη

8 ξυλαράκια κανέλας

Πώς το κάνουμε:

1. Βαζουμε ολα τα υλικα σε κατσαρολα και τα βράζουμε για 30 λεπτά περίπου.
2. Στην αρχή θα βγάλει λίγο αφρό που πρέπει να τον αφαιρέσουμε.
3. Το μάτι θα είναι στο φουλ συνέχεια.
4. Γύρω στη μισή ώρα περίπου θα δείτε ότι αρχίζει να φουσκώνει, πράγμα που σημαίνει ότι έχει δέσει αρκετά.
5. Το κατεβάζεται από τη φωτιά.
6. Όσο είναι ζεστό το σουρώνεται, γιατί όσο κρυώνει θα πήζει και δεν θα είναι εύκολο να σουρωθεί.
7. Αφήνεται να κρυώσει εντελώς. Θα γίνει ένα πολύ παχύρευστο σιρόπι. Το βάζετε σε μπουκάλι κατά προτίμηση γυάλινο.
8. Διατηρείτε εντός και εκτός ψυγείου.
9. Για να την απολαύσετε, βάζετε σε ποτήρι 1/3 κανελάδα και συμπληρώνεται τα 2/3 με νερό ή θρυμματισμένο πάγο.
10. Σε κάποιες περιοχές με πολύ κρύο που χιονίζει, τη σερβίρουν με χιόνι (λίγο αλλόκοτο βέβαια, αφού με το κρύο θέλεις να πιεις κάτι ζεστό, αλλά αν το συνδυάσεις με καλή παρέα και δίπλα στο τζάκι είναι σκέτη απόλαυση!!!)

Σημείωση: να θυμάστε πως όλα τα βότανα και τα μπαχαρικά τα χρησιμοποιούμε με μέτρο, διότι ή υπερκατανάλωσή τους έχει αντίθετα αποτελέσματα. Γι` αυτό να τα καταναλώνουμε με διακοπές, π.χ. πίνουμε κανελάδα για δύο εβδομάδες και διακόπτουμε με κάτι άλλο για μία, και ούτω καθ` εξής…

*Προσωπικά βάζω μέλι. Αν δεν έχω βάζω ζάχαρη, αλλά πολύ λιγότερη. Βάζω, δοκιμάζοντας, όση μου αρέσει. Βέβαια έτσι δεν γίνεται παχύρρευστη αλλά στην γεύση παραμένει η ίδια και είναι και πιο υγιεινή!!!

Πηγή: proionta-tis-fisis.blogspot.com

ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ

Μυθικη Αναζητηση

 
ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ,Ο ΕΣΧΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
<Την εποχή της διακυβέρνησης του κατάφερε να εντάξει και τη Σπάρτη στη συμπολιτεία κατορθώνοντας προσωρινά να ενώσει σχεδόν όλη την Πελοπόννησο. Πέθανε το 183 π.Χ. κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης στη Μεσσηνία. Ονομάστηκε έσχατος των Ελλήνων, επειδή μετά το θάνατο του. 
http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8058.html.

Μαρμελάδα Φράουλα

Μαρμελάδα Φράουλα

Μια και είμαστε στην εποχή όπου κατεβαίνει σχετικά η τιμή της φράουλας πάμε να δούμε πως φτιάχνεται η μαρμελάδα φράουλα

magica3.05.2011, 23:39

Κατηγορία: Σπιτικές Κονσέρβες

Tags:φράουλες, Διατήρηση τροφίμων, μαρμελάδα, μαρμελάδα φράουλα

Η μαρμελάδα φράουλα μαζί με τη μαρμελάδα σύκο είναι οι δυο αγαπημένες μου μαρμελάδες. Αμέσως μετά στη λίστα προτίμησης μου είναι η μαρμελάδα ροδάκινο και η μαρμελάδα αχλάδι.
Για τις δυο από τις τέσσερις, δηλαδή τη μαρμελάδα σύκο και τη μαρμελάδα αχλάδι χρησιμοποιώ φρούτα από το κτήμα μου ενώ για τις δυο άλλες αγοράζω φρούτα. Το ταπεινό ροδακινάκι μονίμως έχει χαμηλή τιμή αλλά τη φραουλίτσα τη βαράνε στο δοξα πατρί οπότε δε μπορώ να πω ότι κάνω μεγάλες ποσότητες μαρμελάδας. Αυτή την εποχή όμως η τιμή της φράουλας πέφτει σχετικά οπότε έφτασε η ώρα να φτιάξουμε μαρμελάδα!

Η διαδικασία εύκολη. Στις μαρμελάδες μου διατηρώ την αναλογία 1 κιλο φρούτου για 400 γραμμάρια ζάχαρη. Προσθέτουμε και δυο κουταλιές χυμό λεμόνι για να αυξήσουμε την οξύτητα της μαρμελάδας και είμαστε βασιλιάδες τον επόμενο χειμώνα. Η ποσοτητα αυτή γεμίζει 2 βαζα των 375 γρ. ή ένα βάζο των 750γρ και μας αφήνει και κατιτίς για να φάμε το επόμενο πρωί.


Καταρχήν καθαρίζουμε και πλένουμε τις φραουλίτσες. Τις βάζουμε στην κατσαρόλα, τις ανακατεύουμε με τη ζάχαρη και προσθέτουμε και το χυμό λεμόνι.

Στη συνέχεια ανάβουμε το μάτι της κουζίνας σε μέτρια φωτιά και τις ανακατεύουμε συχνά πυκνά . Όσο ζεσταίνονται και σιγοβράζουν αρχίζουν να λιώνουν. Τις βοηθάμε κι εμείς λιγουλάκι με την κουτάλα αλλά γενικά δε θέλουμε να τις κάνουμε πολτό τελείως, μας αρέσουν τα μικρά κομματάκια. Τώρα εσείς αν την προτιμάτε όπως τις αγοραστές λιώστε τις φραουλες.

Όπως και να έχει… κάποια στιγμή οι φράουλες θα λιώσουν και θα αρχίσει να γίνεται η μαρμελάδα…
Γενικά τις μαρμελάδες όσο πιο πολύ τις βράζουμε τόσο πιο σφιχτές γίνονται αφού μέσω του ατμού χάνουν τα υγρά τους.
Συνέχεια εδώ
http://www.sheblogs.eu/2011/05/03/marmelada-fraoula/

Το άρωμα του ονείρου / Τομ Ρόμπινς

http://www.dreamersandco.com/2012/12/tom-robbins-to-aroma-tou-oneirou.html

Το άρωμα του ονείρου / Τομ Ρόμπινς

Γράφει: Vasileios Gretsistas

Ο Τομ Ρόμπινς δεν νομίζω ότι χρειάζεται συστάσεις στο ελληνικό κοινό. Βιβλία του όπως ο «Τρυποκάρυδος» αλλά και «Το άρωμα του ονείρου» έμειναν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη των αναγνωστών.

Εντύπωση μου προκάλεσε πως στην εκδοτική αγορά της Ισπανίας αποτελεί συγγραφέας δύο συνεχόμενων αποτυχιών στις αρχές της δεκαετίας του 70 και 90 με την κυκλοφορία του «Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν» και του «Ο χορός των εφτά πέπλων» αντίστοιχα, και έτσι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να κυκλοφορήσουν τα πιο δημοφιλή βιβλία του: «Το άρωμα του Ονείρου» και ο «Τρυποκάρυδος». Αυτό που με παρεξένεψε πιο πολύ, ήταν η μεγάλη αντίθεση του «συγγραφέα αποτυχία» στην Ισπανία και του συγγραφέα κορυφαίων πωλήσεων στην Ελλάδα. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Νομίζω πως ο πιο σημαντικός λόγος είναι πως στην Ελλάδα παρουσιάστηκε ως κάτι πολύ εναλλακτικό...ή τουλάχιστον αγαπήθηκε πολύ από αυτό το κοινό.

Το άρωμα του ονείρου, αποτελεί την ιδιαίτερη ιστορία αναζήτησης ενός μοναδικού αρώματος και της αθανασίας. Μιλά για τον διακαή πόθο του ανθρώπινου είδους να ξεπεράσει την τυραννία των γηρατειών και του φυσικού θανάτου. 

Ο θάνατος και η αθανασία ως θέματα αποτελούν και την αφετηρία του βιβλίου με πρωταγωνιστή τον Βασιλιά Αλομπάρ, ενώ το τέλος του υπογράφεται 1000 χρόνια αργότερα στο σύγχρονο Παρίσι. Αυτό που αισθανόμαστε ως αναγνώστες είναι η σημαντικότητα του να αισθάνεσαι την οσμή όλων των πραγμάτων αλλά και το να χαλαρώνεις και να απολαμβάνεις τη ζωή. Είναι μια ιστορία γεμάτη από μεταφορές και εκκεντρικότητες που προκαλούν το μυαλό.

Ο Αλομπάρ, πρώην Βασιλιάς στη Βοημία και καταδικασμένος να πεθάνει, απομακρύνεται από το βασίλειό του για να γλιτώσει και ψάχνει απεγνωσμένα να επιτύχει την αθανασία. Γνωρίζει την Κούδρα που σύντομα θα γίνει η γυναίκα του και θα ταξιδεύουν μαζί σε όλο τον κόσμο. Στην εξερεύνησή τους θα γνωρίσουν τους Βανταλούπερ που ζουν σε σπηλιές. Μαζί τους θα εξασκηθούν στις τεχνικές της αθανασίας οι οποίες βασίζονται σε 4 σημεία: αέρας, νερό, γη και φωτιά. 

Στα ταξίδια τους θα γνωρίσουν επίσης και τον Θεό Πάνα που την περίοδο εκείνη είχε χάσει τελείως τη δύναμή του, καθώς ο Χριστιανισμός κέρδιζε έδαφος χρόνο με τον χρόνο. Ασχολία της Κούδρας τη περίοδο εκείνη ήταν να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα μοναδικό άρωμα που θα κάλυπτε την απαίσια μυρωδιά του, που του προκαλούσε συνέχεια προβλήματα. 

Μετά από τόσα ταξίδια και αναζητήσεις η Κούδρα αποφασίζει πως δεν αντέχει άλλο να περιπλανιέται στον κόσμο, και ότι έχει ανάγκη από μια βάση. Αυτό που αναζητούσαν εδώ και τόσο καιρό μαζί, της προκαλεί πλέον πλήξη. Όλοι έρχονται και φεύγουν ενώ οι ίδιοι συνεχίζουν κάτι που στην πορεία φαίνεται πολύ σκληρό. Αποφασίζει τελικά πως η λύση μπορεί να βρεθεί από την εξαΰλωση, όπως είχε μάθει στις σπηλιές των Βανταλούπερ με τη σκέψη να επιστρέψει αν δει ότι έχει μετανιώσει. 

Παράλληλα με όλα αυτά βλέπουμε στο παρόν την Πρισίλα στο Σιάτλ, τη Μαντάμ Ντεβαλιέ και τη βοηθό της Βλου στη Νέα Ορλεάνη αλλά και τους Λεφέβρ στο Παρίσι. Όλοι τους, εδώ και αρκετό καιρό είναι παραλήπτες διαφόρων παντζαριών. 

Ποιά η σύνδεσή τους με αυτό που ψάχνουν όλοι; Για ποιόν λόγο επίσης, ένα σμήνος μέλισσες κυνηγά και σκοτώνει κόσμο στον δρόμο; 

Ένα βιβλίο γεμάτο όνειρα, μυρωδιές, φιλοσοφία και αγάπη παντοτινή. 

Από αισθητική πλευρά νομίζω πως όλες οι κυκλοφορίες του Ρόμπινς από τις εκδόσεις Αίολος χρειάζονται μια νέα πιο μοντέρνα εμφάνιση, ίσως αυτής που υπάρχει για τις αμερικανικές εκδόσεις της Bantam Dell/Random House να είναι η ιδανική.

Τιμή: 17,33€ | Σελίδες: 411 | Μετάφραση από τα αγγλικά: Γιάννης Κωστόπουλος

70η Επέτειος της μάχης των οχυρών

70η Επέτειος της μάχης των οχυρών

Με κάθε επισημότητα τιμάται και φέτος η 70η επέτειος της μάχης στο οχυρό του Ρούπελ. Τη φρουρά του οχυρού αποτελούσαν 27 αξιωματικοί και 950 οπλίτες.
Σύμφωνα με τα ιστορικά γεγονότα: «στις 6 Α­πρι­λί­ου 1941, απένα­ντι α­πό το Ρούπελ εί­χε α­να­πτυ­χθεί το Γερμανικό 125ο γερ­μα­νι­κό Σύ­νταγ­μα Ε­πί­λε­κτων, το ο­ποί­ο εί­χε λάβει μέ­ρος με ε­πι­τυ­χί­α, στις μά­χες της γραμ­μής Μαζινό στη Γαλ­λί­α. Σε δεύ­τε­ρη γραμ­μή η 2η Τ/Θ Γερ­μα­νι­κή και δύ­ο Βουλ­γα­ρι­κές Με­ραρ­χί­ες Πε­ζι­κού. Την Κυ­ρια­κή 6 Α­πρι­λί­ου 1941 οι Γερ­μα­νοί με το πρώ­το φως της ημέρας, αρ­χί­ζουν σφο­δρό βομ­βαρ­δι­σμό του ο­χυ­ρού με πυ­ρά πυ­ρο­βο­λι­κού.
Μι­σή ώ­ρα αρ­γό­τε­ρα, υ­πό την προ­στα­σί­α σμή­νους α­ε­ρο­σκα­φών ‘’στουκας’’, αυ­το­κι­νού­με­νο Πυ­ρο­βο­λι­κό και Πε­ζι­κό διέρ­χο­νται τον πο­τα­μό Μπιστρίτσα σε διά­φο­ρα ση­μεί­α και κα­τευ­θύ­νο­νται προς το ο­χυ­ρό. Ταυ­τό­χρο­να λέμ­βοι ε­φό­δου προ­σπα­θούν να δια­σχί­σουν τον ποταμό Στρυ­μό­να για να βρε­θούν πί­σω α­πό τα τμή­μα­τά του ελληνικού στρατού.
Οι τρεις πρώ­τες ό­μως θα α­κι­νη­το­ποι­η­θούν πά­νω σε συρ­μά­τι­νο πλέγ­μα που εί­χε το­πο­θε­τη­θεί για τον σκο­πό αυ­το, και τα πλη­ρώ­μα­τά τους α­πο­δε­κα­τί­ζο­νται, ε­νώ οι υ­πό­λοι­ποι γυ­ρί­ζουν πί­σω.
Δευ­τέ­ρα 7 Α­πρι­λί­ου, στις έ­ξι πα­ρά τέ­ταρ­το αρ­χί­ζει και πά­λι σφο­δρός βομ­βαρ­δι­σμός Πυ­ρο­βο­λι­κού και α­ε­ρο­σκα­φών. Τα ‘’ στούκας’’ ό­μως τώ­ρα πε­τούν τό­σο χα­μη­λά, ώ­στε α­κό­μη και σή­με­ρα οι λί­γοι ε­να­πο­μεί­να­ντες στη ζω­ή πο­λε­μι­στές να θυ­μού­νται, ό­τι έ­βλε­παν τα πρό­σω­πα των πι­λό­των.
Τα γερ­μα­νι­κά τμή­μα­τα ξε­κι­νούν αλ­λά κα­θη­λώ­νο­νται ξα­νά, χω­ρίς κα­νέ­να α­πο­τέ­λε­σμα. Α­πό τις δώ­δε­κα μέ­χρι τις δύ­ο το με­ση­μέ­ρι πε­νή­ντα ε­χθρι­κά α­ε­ρο­σκά­φη βομ­βαρ­δί­ζουν τις θέ­σεις της Πυ­ρο­βο­λαρ­χί­ας του Λο­χα­γού Κυ­ρια­κί­δη, ο ο­ποί­ος ευ­ρι­σκό­με­νος ε­ντός του Κέ­ντρου Διευ­θύν­σε­ως Πυ­ρός με τον Αν­θλγό Βλά­χο, κα­τα­πλα­κώ­θη­καν α­πό τις βόμ­βες και έ­χα­σαν τη ζω­ή τους. Η γερ­μα­νι­κή διοί­κη­ση α­πό τις α­πο­γευ­μα­τι­νές ώ­ρες της ι­δί­ας η­μέ­ρας θέ­τει σε ε­φαρ­μο­γή, σχέ­διο πα­ρα­κάμ­ψε­ως των ο­χυ­ρών, α­πό την κοι­λά­δα του Στρού­μνι­τσα πο­τα­μού, προς τη λί­μνη Δοϊ­ρά­νη.
Το βρά­δυ η 2η τε­θω­ρα­κι­σμέ­νη γερ­μα­νι­κή Με­ραρ­χί­α φθά­νει στα Ελ­λη­νο-Γιου­γκο­σλα­βι­κά σύ­νο­ρα. Τρί­τη 8 Α­πρι­λί­ου, οι Γερ­μα­νοί, πα­ρά τους α­πό ε­δά­φους και α­έ­ρος σφο­δρούς βομ­βαρ­δι­σμούς, αποτυγχάνουν για ακόμη μία φορά.
Τε­τάρ­τη 9 Α­πρι­λί­ου, στις πέ­ντε το α­πό­γευ­μα, εμ­φα­νί­ζο­νται Γερ­μα­νοί αγγελιόφοροι προ του υ­ψώ­μα­τος Ούσιτα και γνω­ρί­ζο­ντας ό­τι εί­χε υ­πο­γρα­φεί η συν­θη­κο­λό­γη­ση με την Ελ­λη­νι­κή Κυ­βέρ­νη­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, α­παι­τούν την πα­ρά­δο­ση του ο­χυ­ρού.

Ο Διοι­κη­τής του «Συ­γκρο­τή­μα­τος Ρούπελ» Ταγ­μα­τάρ­χης Δου­ρά­τσος α­πο­στέλλει τον Αν­θ/λγό Δα­μια­νό α­πό το ύ­ψω­μα Οούσιτα με ε­ντο­λή, ό­πως ε­πα­κρι­βώς α­να­γρά­φε­ται στην έκ­θε­ση πο­λε­μι­κής δρά­σης του, της 12 Αυ­γού­στου 1941 να δια­μη­νύ­σει στον Γερ­μα­νό Α­ξιω­μα­τι­κό τα ε­ξής:

Πρώ­το «Τα ο­χυ­ρά πα­ρα­δί­δο­νται μό­νον ό­ταν κυ­ριευ­θώ­σιν πα­ρά του α­ντι­πά­λου».

Δεύ­τε­ρο «Τοιού­των δια­τα­γών πε­ρί α­να­κω­χής στε­ρού­με­θα πα­ρά των ιε­ραρ­χι­κώς προ­ϊ­στα­μέ­νων μας αρ­χών».

Τρί­το «Δια­τα­γάς λαμ­βά­νο­μεν και ε­κτε­λού­μεν μό­νον τας προ­ερ­χο­μέ­νας εκ των προ­ϊ­στα­μέ­νων μας αρ­χών».

Τέ­ταρ­το «Ο α­γών θα συ­νε­χι­σθεί. Πά­σα δε α­πό­πει­ρα προ­σεγ­γί­σε­ως του ο­χυ­ρού θα συ­ντρι­βεί ».
   ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/epeteios-ths-maxhs-twn-oxyrwn.html

Χαράλαμπος Μπούρας - Ο συντηρητής που χαρίζει χρόνια στην Ακρόπολη...

Ο συντηρητής που χαρίζει χρόνια στην Ακρόπολη...

Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου, Χαράλαμπος Μπούρας, στο πρόσωπο του οποίου τιμήθηκε το έργο της αναστήλωσης του Παρθενώνα.

Αν η Ακρόπολη μπορούσε να έχει επίθετο, το πιθανότερο θα ήταν να πάρει το δικό του καθώς την έχει «παντρευτεί» εδώ και 38 χρόνια. Τόσα όσα και τα χρόνια που κρατά το τιμόνι – με ακεραιότητα και με την προσοχή που αρμόζει στο κορυφαίο σύνολο μνημείων της Κλασικής Αρχαιότητας – της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, η οποία τιμήθηκε πρόσφατα με το έγκριτο βραβείο της Europa Nostra.
Οι διακρίσεις δεν είναι κάτι που κυνήγησε ποτέ έως τώρα ο Μπάμπης Μπούρας, όπως τον αποκαλούν οι δικοί του άνθρωποι. Για εκείνον η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι μια σωστά ολοκληρωμένη μελέτη, τα λεπτομερή και ακριβή σχέδια, τα μνημεία που θα κερδίσουν χρόνια ζωής χάρη στις καίριες αναστηλωτικές επεμβάσεις. Είναι οι στιγμές που μπορείς να δεις τα μάτια του 80χρονου μικροκαμωμένου ομότιμου καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου να λάμπουν μέσα από τα γυαλάκια του, κάτω από το ύφος τού παλαιάς κοπής επιστήμονα.

Χαμηλού προφίλ, διόλου διπλωματικός και των δημοσίων σχέσεων, ποτέ δεν θα παραδεχθεί πως η όποια επιτυχία είναι δική του. Πάντοτε αποδίδει το θετικό αποτέλεσμα στους συνεργάτες του. Κι ας είναι πάντα εκείνος που θα δώσει τις κατευθύνσεις, θα βρει τις λύσεις, θα παρακολουθήσει τα πάντα έως την τελευταία λεπτομέρεια.

 

ΣΚΑΛΩΣΙΕΣ. Είναι ο άνθρωπος που σχεδόν επί τέσσερις δεκαετίες έχει ντύσει με σκαλωσιές τα μνημεία της Ακρόπολης. Δεν υπέκυψε σε όσους δυσανασχετούσαν για τον σιδερόφρακτο Παρθενώνα. Γνώριζε καλά πως χρειαζόταν χρόνος για να απαλλάξει τα μνημεία της Ακρόπολης από τα σκουριασμένα σίδερα και το τσιμέντο που τα είχαν πληγώσει βαριά - λάθη παλαιότερων αναστηλώσεων. Και ως  άμισθο μέλος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως από τη σύστασή της, το 1975, και γρήγορα αδιαμφισβήτητος πρόεδρός της πάλεψε με τις αστείρευτες γνώσεις του και τη μνημειώδη υπομονή του να τα γιατρέψει από πολλές πληγές που είχαν προκαλέσει το ανθρώπινο χέρι και ο χρόνος.

ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΕΔΩ  http://tothermometro.blogspot.gr/2013/04/blog-post_1139.html