Πρωτότυπα φανταστικά πλεκτά φρούτα
για να κρατήσουν στοργικά την κούπα σας
Καλή επιτυχία!
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013
Ιερά Μονή Παναγίας Εξακουστής Μαλλών Ιεράπετρας
Η Ιερά Μονή Παναγίας Εξακουστής Μαλλών Ιεράπετρας βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της επαρχίας Ιεράπετρας, με πανοραμική θέα προς το Λυβικό πέλαγος σε κατάφυτο και ερημικό περιβάλλον, μακριά από κατοικημένες περιοχές.
ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ "H άνοιξη, περαστικιά..."
ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ "H άνοιξη, περαστικιά..."
H άνοιξη, περαστικιά
απ’ το σπίτι,
έσυρε μια χαρακιά
στο φεγγίτη.
Xάραξε κλαδιά πλεχτά
σα γαϊτάνι,
και τα φύλλα τα δετά
σε στεφάνι,
και τ’ αγέρι όταν περνά
στα κοτσάνια,
κάνουν όλα ταπεινά
μια μετάνοια.
Πέρασε απ’ τις γνωστικές
τις κοπέλες
κι άνθισαν ποδιές λευκές
και κορδέλες.
Άγιασε τα χώματα
μ’ άγια μύρα,
κι είν’ ευκές τα χρώματα,
γύρα-γύρα.
Πήγε κι απ’ την εξοχή
κι απ’ το ρέμα,
κι όλοι οι φράχτες, οι φτωχοί,
τρέχουν αίμα.
H άνοιξη, περαστικιά
απ’ το σπίτι,
έσυρε μια χαρακιά
στο φεγγίτη.
Xάραξε κλαδιά πλεχτά
σα γαϊτάνι,
και τα φύλλα τα δετά
σε στεφάνι,
και τ’ αγέρι όταν περνά
στα κοτσάνια,
κάνουν όλα ταπεινά
μια μετάνοια.
Πέρασε απ’ τις γνωστικές
τις κοπέλες
κι άνθισαν ποδιές λευκές
και κορδέλες.
Άγιασε τα χώματα
μ’ άγια μύρα,
κι είν’ ευκές τα χρώματα,
γύρα-γύρα.
Πήγε κι απ’ την εξοχή
κι απ’ το ρέμα,
κι όλοι οι φράχτες, οι φτωχοί,
τρέχουν αίμα.
Tώρα ο δρόμος της μακριά
θα τη βγάλει,
κει που βρέχει τη στεριά
τ’ ακρογιάλι,
στα νερά τα χαμηλά,
κούφια, λίγα,
για να βάλει μια λιλά,
μια ίσια ρίγα.
Άδειασε κι εδώ κι εκεί
τόσα δώρα
και σα Mοίρα στοργική
φεύγει τώρα
― στην καλή της ώρα!
ΠΙΝΑΚΑΣ Susan Hazard «spring poppies»
θα τη βγάλει,
κει που βρέχει τη στεριά
τ’ ακρογιάλι,
στα νερά τα χαμηλά,
κούφια, λίγα,
για να βάλει μια λιλά,
μια ίσια ρίγα.
Άδειασε κι εδώ κι εκεί
τόσα δώρα
και σα Mοίρα στοργική
φεύγει τώρα
― στην καλή της ώρα!
ΠΙΝΑΚΑΣ Susan Hazard «spring poppies»
Παγωτό Μοχίτο
► Παγωτό Μοχίτο
Δροσιστικό, απολαυστικό, ανεβαστικό και κυρίως σπιτικό! Το δυνατό του σημείο: Τα χαμηλά λιπαρά. Μας την έδωσε με χαρά και μας έδωσε μία συμβουλή: «Συνδυάστε το» μας είπε «με δυνατή μουσική και καλή παρέα!!!!» Σλουρπ!
• 250 γρ. κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά • 1 κουτί γάλα ζαχαρούχο
• 1 κουτί γάλα εβαπορέ light
• 3 ζουμερά lime ή λεμόνια (χυμός + ξύσμα)
• 1/2 ματσάκι δυόσμο (ψιλοκομμένο)
• 1 φλ. καφέ λευκό ρούμι
Αδειάζουμε το ζαχαρούχο και το εβαπορέ σε ένα τάπερ και τα βάζουμε στην κατάψυξη για περίπου τρεις ώρες.
Λίγο πριν τα βγάλουμε από την ψύξη χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα γάλακτος μέχρι να φουσκώσει.
Προσθέτουμε τα παγωμένα γάλατα, το χυμό και το ξύσμα, το ρούμι και τον ψιλοκομμένο δυόσμο αφήνοντας λίγο για το γαρνίρισμα.
Ανακατεύουμε καλά και κυρίως... τρυφερά.
Τοποθετούμε το μείγμα σε ένα δοχείο (όχι γυάλινο) και το καταψύχουμε για άλλες τρεις ώρες.
Στη συνέχεια το ξαναχτυπάμε στο μίξερ και το καταψύχουμε ξανά για να το απολαύσουμε όταν θα παγώσει αρκετά.
lovecooking.gr
Δροσιστικό, απολαυστικό, ανεβαστικό και κυρίως σπιτικό! Το δυνατό του σημείο: Τα χαμηλά λιπαρά. Μας την έδωσε με χαρά και μας έδωσε μία συμβουλή: «Συνδυάστε το» μας είπε «με δυνατή μουσική και καλή παρέα!!!!» Σλουρπ!
• 250 γρ. κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά • 1 κουτί γάλα ζαχαρούχο
• 1 κουτί γάλα εβαπορέ light
• 3 ζουμερά lime ή λεμόνια (χυμός + ξύσμα)
• 1/2 ματσάκι δυόσμο (ψιλοκομμένο)
• 1 φλ. καφέ λευκό ρούμι
Αδειάζουμε το ζαχαρούχο και το εβαπορέ σε ένα τάπερ και τα βάζουμε στην κατάψυξη για περίπου τρεις ώρες.
Λίγο πριν τα βγάλουμε από την ψύξη χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα γάλακτος μέχρι να φουσκώσει.
Προσθέτουμε τα παγωμένα γάλατα, το χυμό και το ξύσμα, το ρούμι και τον ψιλοκομμένο δυόσμο αφήνοντας λίγο για το γαρνίρισμα.
Ανακατεύουμε καλά και κυρίως... τρυφερά.
Τοποθετούμε το μείγμα σε ένα δοχείο (όχι γυάλινο) και το καταψύχουμε για άλλες τρεις ώρες.
Στη συνέχεια το ξαναχτυπάμε στο μίξερ και το καταψύχουμε ξανά για να το απολαύσουμε όταν θα παγώσει αρκετά.
lovecooking.gr
Ωραία ιδέα!
Caixote reutilizado com dupla função...
Banquinho e organizador de sapatos.
Ωραία ιδέα! Μπορεί να έχει διάφορες εναλλακτικές όπως
π.χ. αντί για παπούτσια να είναι για βιβλία.
Καλή επιτυχία!
ποδαράκια και αλυσιδάκια
Πολύ ωραίο και πανεύκολο . Στην ουσία είναι ποδαράκια και αλυσιδάκια.
Κομψό τελείωμα για όπου θελήσετε . Καλή επιτυχία!
ο δρόμος είναι το σπίτι τους
► Για περίπου 6.000 παιδιά στην Ελλάδα, ο δρόμος είναι το σπίτι τους
Κορίτσια που πουλούν χαρτομάντιλα και λουλούδια, αγόρια που καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων στα φανάρια, παιδιά που ζητιανεύουν στους δρόμους. Για περίπου έξι χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα, ανάμεσά τους παιδιά ηλικίας ακόμη και 5 χρόνων, ο δρόμος είναι το σπίτι τους, η ζωή τους.
Τα παιδιά αυτά, τα παιδιά του δρόμου, κατάγονται κυρίως από άλλες χώρες όπως Βουλγαρία και Ρουμανία και έχουν έρθει στην Ελλάδα μαζί με τις οικογένειές τους για να δουλέψουν, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μένη Χριστίδου, κοινωνική λειτουργός στα προγράμματα της ΜΚΟ PRAKSIS, στη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζοντας ότι με την κρίση των τελευταίων ετών, έχει παρατηρηθεί αύξηση του φαινομένου της παιδικής εργασίας.
Ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αυξάνεται,επίσης, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, καθώς στις περιόδους αυτές συναισθήματα προσφοράς και λύπης απέναντι στα παιδιά είναι πιο έντονα.
Η πλειοψηφία των παιδιών που παρατηρούνται στους δρόμους είναι ηλικίας από 5 έως 12 ετών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η περιοχή του κέντρου παραδοσιακά αποτελεί το βασικό σημείο δράσης τους, καθώς το κέντρο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό περαστικών.
«Συχνά όμως», όπως σημειώνει η κ. Χριστίδου, «παρατηρούμε παιδιά κοντά σε εκκλησίες περιφερειακά του κέντρου. Τα βράδια τα παιδιά μπορεί να εντοπιστούν και σε σημεία εκτός κέντρου εφόσον τα σημεία αυτά συγκεντρώνουν πολύ κόσμο συνήθως για βραδινή διασκέδαση».
Ανάλογο πρόβλημα με παιδιά που ζουν στο δρόμο, υπάρχει και στην Πάτρα, όμως εκεί εντοπίζεται κυρίως, σε παιδιά παράνομων μεταναστών που προσπαθούν να φύγουν από την πόλη ή τη χώρα.
«Τα περισσότερα παιδιά εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης»
Σύμφωνα με την κ. Χριστίδου μπορεί «κάποια από τα παιδιά του δρόμου να εργάζονται ή να επαιτούν στο δρόμο στην προσπάθεια τους να συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα. Τα περισσότερα όμως, εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης. Οι έμποροι αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου μετακινούν συχνά τα παιδιά από περιοχή σε περιοχή, από πόλη σε πόλη ή μεταξύ διαφορετικών χωρών προκειμένου να μην γίνονται αντιληπτοί από τις διωκτικές αρχές».
Όσο για το πού κοιμούνται αυτά τα παιδιά και το αν πηγαίνουν σχολείο, όπως λέει κ. Χριστίδου «τις περισσότερες φορές οι οικογένειες διαθέτουν κάποιου είδους κατάλυμα, όμως περνούν αρκετές ώρες της ημέρας τους στο δρόμο αντιμετωπίζοντας κινδύνους, καταστάσεις βίας, ρατσισμού και περιθωριοποίησης. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν στο σχολείο, κι αν πηγαίνουν, παρακολουθούν περιστασιακά τα μαθήματα. Αυτό συμβαίνει κυρίως είτε γιατί η δουλειά τους συμπίπτει χρονικά με τις ώρες του σχολείου, είτε γιατί είναι πολύ κουρασμένα για να παρακολουθήσουν μαθήματα μετά τη δουλειά, είτε γιατί ο φόβος ότι θα αναγνωριστούν από τους συμμαθητές τους να εργάζονται στο δρόμο τα αποτρέπει από το σχολικό περιβάλλον».
Το MOBILE SCHOOL
Το 1996, γεννήθηκε στο Βέλγιο το MOBILE SCHOOL, το κινητό σχολείο, ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τα παιδιά του δρόμου, τα οποία δεν μπορούν να φοιτούν σε σχολεία διότι εργάζονται. Στην Ελλάδα βρίσκεται από το Νοέμβριο του 2009 και υλοποιείται από δύο ΜΚΟ, την PRAKSIS και την ΑΡΣΙΣ.
Δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 100 παιδιά την ημέρα εργάζονται ή επαιτούν στο δρόμο με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά παιδιά από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. «Το εργαλείο αυτό μας επιτρέπει λόγω κατασκευής να το μεταφέρουμε στο δρόμο και να κάνουμε μάθημα εκεί ώστε να μάθουν τα παιδιά αυτά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική και μέσω εκπαιδευτικών παιχνιδιών και δραστηριοτήτων κανόνες συμπεριφοράς, υγιεινής, τα δικαιώματά τους και πολλά ακόμη. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τη φαντασία τους, τα όνειρά τους. Το σημαντικό για τους street workers / εκπαιδευτές είναι να πλησιάσουν το παιδί στο δικό του περιβάλλον και να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα όπου το παιδί θα είναι αποδεκτό και θα απολαμβάνει το σεβασμό άνευ όρων», εξηγεί η κ. Χριστίδου.
Το Κινητό Σχολείο δεν αντικαθιστά το κανονικό σχολείο, αποτελεί το πρώτο βήμα για την ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον.
«Εμείς επισκεπτόμαστε τα παιδιά, τα ακούμε, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους και να τους παρέχουμε ευκαιρίες ώστε να ανακαλύψουν τους εαυτούς τους, τις δεξιότητές τους, τα ταλέντα τους και την αυτοπεποίθησή τους. Είναι μία διαδικασία που μπορεί να πάρει καιρό. Χρειάζεται υπομονή και διακριτική επιμονή. Έτσι οι σχέσεις που αναπτύσσονται είναι ισότιμες σχέσεις εμπιστοσύνης, σεβασμού και ειλικρίνειας». Και η προσπάθεια αυτή έχει θετικό πρόσημο. «Η ανταπόκριση από τα παιδιά είναι θετική και αυτό φαίνεται από την αυξανόμενη προσέλευση, από τη συνέπεια τους στις συναντήσεις, από την ανυπομονησία τους για την επόμενη συνάντηση, από τη διάθεση τους για μάθημα και δραστηριότητες και από την ποιοτική συμμετοχή του».
«Είναι επιτυχία», για την κ. Χριστίδου, «τα παιδικά μάτια που γεμίζουν χαρά και λαχτάρα, οι ανοιχτές αγκαλιές, τα πλατιά χαμόγελα, η προσμονή, ο ενθουσιασμός.
Επιτυχία είναι όταν νιώθεις ότι έχει χτιστεί η εμπιστοσύνη».
Παρά τη σοβαρότητα του φαινομένου της παιδικής εργασίας, δεν έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα που θα υπενθυμίζει, θα ενημερώνει και θα ευαισθητοποιεί για την κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά του δρόμου. Για τον λόγο αυτό, όπως τονίζει η κ. Χριστίδου, ο οργανισμός «MOBILE SCHOOL» έχει ξεκινήσει μία παγκόσμια προσπάθεια για να ανακηρυχθεί η 12η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
Στην Ελλάδα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις PRAKSIS και ΑΡΣΙΣ υποστηρίζουν την προσπάθεια αυτή και συνδιοργανώνουν την Παρασκευή 12 Απριλίου στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, ανοιχτή εκδήλωση-δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης βάζοντας ακόμα ένα λιθαράκι για την καθιέρωση της 12ης Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
ΑΠΕ - ΑΜΠΕ
Κορίτσια που πουλούν χαρτομάντιλα και λουλούδια, αγόρια που καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων στα φανάρια, παιδιά που ζητιανεύουν στους δρόμους. Για περίπου έξι χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα, ανάμεσά τους παιδιά ηλικίας ακόμη και 5 χρόνων, ο δρόμος είναι το σπίτι τους, η ζωή τους.
Τα παιδιά αυτά, τα παιδιά του δρόμου, κατάγονται κυρίως από άλλες χώρες όπως Βουλγαρία και Ρουμανία και έχουν έρθει στην Ελλάδα μαζί με τις οικογένειές τους για να δουλέψουν, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μένη Χριστίδου, κοινωνική λειτουργός στα προγράμματα της ΜΚΟ PRAKSIS, στη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζοντας ότι με την κρίση των τελευταίων ετών, έχει παρατηρηθεί αύξηση του φαινομένου της παιδικής εργασίας.
Ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αυξάνεται,επίσης, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, καθώς στις περιόδους αυτές συναισθήματα προσφοράς και λύπης απέναντι στα παιδιά είναι πιο έντονα.
Η πλειοψηφία των παιδιών που παρατηρούνται στους δρόμους είναι ηλικίας από 5 έως 12 ετών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η περιοχή του κέντρου παραδοσιακά αποτελεί το βασικό σημείο δράσης τους, καθώς το κέντρο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό περαστικών.
«Συχνά όμως», όπως σημειώνει η κ. Χριστίδου, «παρατηρούμε παιδιά κοντά σε εκκλησίες περιφερειακά του κέντρου. Τα βράδια τα παιδιά μπορεί να εντοπιστούν και σε σημεία εκτός κέντρου εφόσον τα σημεία αυτά συγκεντρώνουν πολύ κόσμο συνήθως για βραδινή διασκέδαση».
Ανάλογο πρόβλημα με παιδιά που ζουν στο δρόμο, υπάρχει και στην Πάτρα, όμως εκεί εντοπίζεται κυρίως, σε παιδιά παράνομων μεταναστών που προσπαθούν να φύγουν από την πόλη ή τη χώρα.
«Τα περισσότερα παιδιά εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης»
Σύμφωνα με την κ. Χριστίδου μπορεί «κάποια από τα παιδιά του δρόμου να εργάζονται ή να επαιτούν στο δρόμο στην προσπάθεια τους να συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα. Τα περισσότερα όμως, εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης. Οι έμποροι αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου μετακινούν συχνά τα παιδιά από περιοχή σε περιοχή, από πόλη σε πόλη ή μεταξύ διαφορετικών χωρών προκειμένου να μην γίνονται αντιληπτοί από τις διωκτικές αρχές».
Όσο για το πού κοιμούνται αυτά τα παιδιά και το αν πηγαίνουν σχολείο, όπως λέει κ. Χριστίδου «τις περισσότερες φορές οι οικογένειες διαθέτουν κάποιου είδους κατάλυμα, όμως περνούν αρκετές ώρες της ημέρας τους στο δρόμο αντιμετωπίζοντας κινδύνους, καταστάσεις βίας, ρατσισμού και περιθωριοποίησης. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν στο σχολείο, κι αν πηγαίνουν, παρακολουθούν περιστασιακά τα μαθήματα. Αυτό συμβαίνει κυρίως είτε γιατί η δουλειά τους συμπίπτει χρονικά με τις ώρες του σχολείου, είτε γιατί είναι πολύ κουρασμένα για να παρακολουθήσουν μαθήματα μετά τη δουλειά, είτε γιατί ο φόβος ότι θα αναγνωριστούν από τους συμμαθητές τους να εργάζονται στο δρόμο τα αποτρέπει από το σχολικό περιβάλλον».
Το MOBILE SCHOOL
Το 1996, γεννήθηκε στο Βέλγιο το MOBILE SCHOOL, το κινητό σχολείο, ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τα παιδιά του δρόμου, τα οποία δεν μπορούν να φοιτούν σε σχολεία διότι εργάζονται. Στην Ελλάδα βρίσκεται από το Νοέμβριο του 2009 και υλοποιείται από δύο ΜΚΟ, την PRAKSIS και την ΑΡΣΙΣ.
Δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 100 παιδιά την ημέρα εργάζονται ή επαιτούν στο δρόμο με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά παιδιά από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. «Το εργαλείο αυτό μας επιτρέπει λόγω κατασκευής να το μεταφέρουμε στο δρόμο και να κάνουμε μάθημα εκεί ώστε να μάθουν τα παιδιά αυτά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική και μέσω εκπαιδευτικών παιχνιδιών και δραστηριοτήτων κανόνες συμπεριφοράς, υγιεινής, τα δικαιώματά τους και πολλά ακόμη. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τη φαντασία τους, τα όνειρά τους. Το σημαντικό για τους street workers / εκπαιδευτές είναι να πλησιάσουν το παιδί στο δικό του περιβάλλον και να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα όπου το παιδί θα είναι αποδεκτό και θα απολαμβάνει το σεβασμό άνευ όρων», εξηγεί η κ. Χριστίδου.
Το Κινητό Σχολείο δεν αντικαθιστά το κανονικό σχολείο, αποτελεί το πρώτο βήμα για την ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον.
«Εμείς επισκεπτόμαστε τα παιδιά, τα ακούμε, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους και να τους παρέχουμε ευκαιρίες ώστε να ανακαλύψουν τους εαυτούς τους, τις δεξιότητές τους, τα ταλέντα τους και την αυτοπεποίθησή τους. Είναι μία διαδικασία που μπορεί να πάρει καιρό. Χρειάζεται υπομονή και διακριτική επιμονή. Έτσι οι σχέσεις που αναπτύσσονται είναι ισότιμες σχέσεις εμπιστοσύνης, σεβασμού και ειλικρίνειας». Και η προσπάθεια αυτή έχει θετικό πρόσημο. «Η ανταπόκριση από τα παιδιά είναι θετική και αυτό φαίνεται από την αυξανόμενη προσέλευση, από τη συνέπεια τους στις συναντήσεις, από την ανυπομονησία τους για την επόμενη συνάντηση, από τη διάθεση τους για μάθημα και δραστηριότητες και από την ποιοτική συμμετοχή του».
«Είναι επιτυχία», για την κ. Χριστίδου, «τα παιδικά μάτια που γεμίζουν χαρά και λαχτάρα, οι ανοιχτές αγκαλιές, τα πλατιά χαμόγελα, η προσμονή, ο ενθουσιασμός.
Επιτυχία είναι όταν νιώθεις ότι έχει χτιστεί η εμπιστοσύνη».
Παρά τη σοβαρότητα του φαινομένου της παιδικής εργασίας, δεν έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα που θα υπενθυμίζει, θα ενημερώνει και θα ευαισθητοποιεί για την κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά του δρόμου. Για τον λόγο αυτό, όπως τονίζει η κ. Χριστίδου, ο οργανισμός «MOBILE SCHOOL» έχει ξεκινήσει μία παγκόσμια προσπάθεια για να ανακηρυχθεί η 12η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
Στην Ελλάδα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις PRAKSIS και ΑΡΣΙΣ υποστηρίζουν την προσπάθεια αυτή και συνδιοργανώνουν την Παρασκευή 12 Απριλίου στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, ανοιχτή εκδήλωση-δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης βάζοντας ακόμα ένα λιθαράκι για την καθιέρωση της 12ης Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
ΑΠΕ - ΑΜΠΕ
Απενοχοποιώντας ένα μοναχοπαίδι
► Απενοχοποιώντας ένα μοναχοπαίδι
Πολλοί πιστεύουν πως το μοναχοπαίδι είναι ένα κακομαθημένο και εγωκεντρικό παιδί. Μήπως η πεποίθηση αυτή είναι λανθασμένη;
Πώς μπορεί να καταλήξει κανείς στο αυθαίρετο αυτό συμπέρασμα;
Για ένα περίεργο λόγο πολλοί πιστεύουν πως τα μοναχοπαίδια είναι κτητικά αφού δεν έχουν μοιραστεί την αγάπη των γονιών τους, όλα τα παιχνίδια είναι δικά τους. Η προσοχή είναι μονίμως στραμμένη πάνω τους. Οι αυθαίρετες αυτές ταμπέλες δημιουργούν μια ψευδή φήμη για τα παιδιά.
Πώς γίνεται να αποκατασταθεί η φήμη τους;
Αρχικά, όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφασίζουν να κάνουν μόνο ένα παιδί. Οι λόγοι ποικίλουν, ο επικρατέστερος φαίνεται πως είναι η οικονομική κρίση και η γενικευμένη ανασφάλεια που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Μπορεί πλέον η φράση-κλισέ του παρελθόντος «Ένα, ίσον κανένα» να µην ακούγεται τόσο συχνά, ωστόσο τα στερεότυπα σχετικά µε τα «κουσούρια» που εξ ορισµού κουβαλούν τα µοναχοπαίδια εξακολουθούν να υφίστανται. Άλλοτε δικαιολογηµένα, άλλοτε αυθαίρετα.
Οι πρώτες έρευνες για τα χαρακτηριστικά που αναπτύσσουν τα µοναχοπαίδια ξεκίνησαν στις αρχές του προηγούµενου αιώνα, από τον αναπτυξιακό ψυχολόγο G. Stanley Hall (1844-1924). Παρόλο που ο ίδιος προσέφερε πολλά στην επιστήµη της ψυχολογίας και στη γνώση σχετικά µε την ανθρώπινη µάθηση, έβαλε τις ρίζες για τα αρνητικά στερεότυπα σχετικά µε την ανάπτυξη του ενός και µόνο παιδιού στην οικογένεια. Το βλέµµα του ήταν επηρεασµένο από τις συνθήκες της εποχής του, τότε που η δυτική κοινωνία στρεφόταν από τον αγροτικό τρόπο ζωής και τις πολυµελείς οικογένειες, στις αστικού τύπου πυρηνικές και ολιγοµελείς. Ο Hall περιέγραψε την εµπειρία του µόνου παιδιού, ως ασθένεια για τον εαυτό του. Αντίστοιχα, κι άλλοι γνωστοί ψυχολόγοι της εποχής εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την ψυχολογία των παιδιών χωρίς αδέλφια, κυρίως όσον αφορά στις δυσκολίες να προσδιορίσουν την ταυτότητα τους ως ενήλικες.
Σήµερα, σχεδόν 100 χρόνια από τις πρώτες µελέτες και έχοντας στο µεταξύ ως κοινωνία µεγαλώσει αρκετές γενιές µοναχοπαιδιών, υπάρχουν πλέον νέα ερευνητικά δεδοµένα που καταρρίπτουν πολλούς από τους µύθους που δηµιουργήθηκαν στο παρελθόν. Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι που ασχολήθηκαν ειδικά µε την περίπτωση των οικογενειών µ’ ένα παιδί, διαπίστωσαν πως τα µοναχοπαίδια είναι ελάχιστα διαφορετικά από εκείνα που µεγαλώνουν µε αδέλφια.
Ποιοι μύθοι καταρρίφτηκαν;
Ο πιο γνωστός μύθος είναι πως τα μοναχοπαίδια είναι εγωκεντρικά. Πού βασίζεται ο χαρακτηρισμός αυτός; Όταν ένα παιδί είναι μόνο του στην οικογένεια δεν έχει με κάποιο να άλλο να μοιραστεί τίποτα. Η αγάπη των γονιών του και η προσοχή είναι αδιαμφισβήτητα όλη δική του. Έτσι θεωρεί πως όλα του ανήκουν. Κι όμως, ισχύει το αντίθετο. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, βρίσκονται σ’ ένα συνεχές ανταγωνισμό και διεκδίκησης. Διεκδικούν την αγάπη των γονιών τους, προσπαθούν κερδίσουν τη μάχη με τα παιχνίδια. Έτσι, ίσως αναπτύξουν ανταγωνιστικές συµπεριφορές, ενώ τα µοναχοπαίδια µπορούν να είναι πιο ήρεµα.
Όλα τα παιδιά περνούν μια φάση στη ζωή τους, που πιστεύουν ότι τους ανήκουν όλα και όλοι. Στα µοναχοπαίδια µπορεί να αρέσει να έχουν την προσοχή όλων, όπως µπορεί να έχουν µάθει να είναι το επίκεντρο της προσοχής των γονιών τους. Όµως τους είναι εξίσου σηµαντική η αποδοχή των συνοµηλίκων τους.
Δεν ισχύει πως τα παιδιά δίχως αδερφάκι είναι µοναχικά ή ανώριµα. Η αλήθεια είναι πως έχουν µάθει να περνούν αρκετό χρόνο µόνα τους, οπότε χρειάζονται συχνά το προσωπικό τους χρόνο και χώρο. Ωστόσο, επειδή µεγαλώνουν χωρίς αδέλφια, αναζητούν και επιθυµούν την παρέα συνοµηλίκων, καθώς αυτό τους λείπει στην οικογένεια. Από την άλλη πλευρά, ωριµάζουν πιο γρήγορα, διότι, µεγαλώνοντας ανάµεσα σε άτοµα µεγαλύτερης ηλικίας, τείνουν να αντιγράψουν από πολύ νωρίς ενήλικες συµπεριφορές αλλά αναπτύσσουν εξαιρετικά την λεκτική τους ικανότητα.
Τέλος, τα μοναχοπαίδια φέρουν όλο το φορτίο των προσδοκιών των γονιών τους. Είναι οι μόνοι απόγονοι που θα πρέπει να κάνουν περήφανους τους γονείς τους.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να «δικαιώνουν» τα µοναχοπαίδια, ωστόσο η φήμη πως μερικά μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα και παραχαϊδεµένα παραμένει. Το βάρος της φήμης αυτής πέφτει στους γονείς. Οι γονείς ρίχνουν όλη την προσοχή στο παιδί τους, με αποτέλεσμα να ικανοποιούν πολλές φορές τις ανάγκες τους πριν ακόμα ζητήσουν κάτι.
Παρ’ όλα αυτά τα μοναχοπαίδια μπορούν να κοινωνικοποιηθούν εύκολα αλλά και να περνάνε χρόνο με τον εαυτό τους. Ακόμα, τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους αλλά και οι γονείς τους αντιμετωπίζουν δυσκολία στη μεταβατική φάση της ενηλικίωσης και της ανεξαρτησίας.
Μερικές συμβουλές για το καλό των παιδιών σας
• Μην είστε υπερβολικοί. Οι γονείς µ’ ένα παιδί συχνά τείνουν να γίνονται υπερ-υποχωρητικοί, υπερ-προστατευτικοί και πολύ προσεκτικοί.
• Υποστηρίζετε την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων του παιδιού µε συνοµηλίκους.
• Μην παραµελείτε τον εαυτό σας ή τον γάµο σας. Οι γονείς συχνά επικεντρώνουν την προσοχή τους αποκλειστικά στο παιδί τους. Έτσι, οι ισορροπίες µέσα στην οικογένεια, αποβαίνουν τελικά επίπονες για όλους.
• Να είστε προετοιµασµένοι για τη διαφοροποίηση του παιδιού σας. Το πολυτιµότερο δώρο που µπορούν να κάνουν οι γονείς στο παιδί τους είναι να το αφήσουν πραγµατικά ν’ αναπτυχθεί σ’ έναν ξεχωριστό, αυτόνοµο, χαρούµενο ενήλικα, ακόµη κι αν ζει διαφορετικά από τις προσδοκίες τους.
jenny.gr
Πολλοί πιστεύουν πως το μοναχοπαίδι είναι ένα κακομαθημένο και εγωκεντρικό παιδί. Μήπως η πεποίθηση αυτή είναι λανθασμένη;
Πώς μπορεί να καταλήξει κανείς στο αυθαίρετο αυτό συμπέρασμα;
Για ένα περίεργο λόγο πολλοί πιστεύουν πως τα μοναχοπαίδια είναι κτητικά αφού δεν έχουν μοιραστεί την αγάπη των γονιών τους, όλα τα παιχνίδια είναι δικά τους. Η προσοχή είναι μονίμως στραμμένη πάνω τους. Οι αυθαίρετες αυτές ταμπέλες δημιουργούν μια ψευδή φήμη για τα παιδιά.
Πώς γίνεται να αποκατασταθεί η φήμη τους;
Αρχικά, όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφασίζουν να κάνουν μόνο ένα παιδί. Οι λόγοι ποικίλουν, ο επικρατέστερος φαίνεται πως είναι η οικονομική κρίση και η γενικευμένη ανασφάλεια που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Μπορεί πλέον η φράση-κλισέ του παρελθόντος «Ένα, ίσον κανένα» να µην ακούγεται τόσο συχνά, ωστόσο τα στερεότυπα σχετικά µε τα «κουσούρια» που εξ ορισµού κουβαλούν τα µοναχοπαίδια εξακολουθούν να υφίστανται. Άλλοτε δικαιολογηµένα, άλλοτε αυθαίρετα.
Οι πρώτες έρευνες για τα χαρακτηριστικά που αναπτύσσουν τα µοναχοπαίδια ξεκίνησαν στις αρχές του προηγούµενου αιώνα, από τον αναπτυξιακό ψυχολόγο G. Stanley Hall (1844-1924). Παρόλο που ο ίδιος προσέφερε πολλά στην επιστήµη της ψυχολογίας και στη γνώση σχετικά µε την ανθρώπινη µάθηση, έβαλε τις ρίζες για τα αρνητικά στερεότυπα σχετικά µε την ανάπτυξη του ενός και µόνο παιδιού στην οικογένεια. Το βλέµµα του ήταν επηρεασµένο από τις συνθήκες της εποχής του, τότε που η δυτική κοινωνία στρεφόταν από τον αγροτικό τρόπο ζωής και τις πολυµελείς οικογένειες, στις αστικού τύπου πυρηνικές και ολιγοµελείς. Ο Hall περιέγραψε την εµπειρία του µόνου παιδιού, ως ασθένεια για τον εαυτό του. Αντίστοιχα, κι άλλοι γνωστοί ψυχολόγοι της εποχής εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την ψυχολογία των παιδιών χωρίς αδέλφια, κυρίως όσον αφορά στις δυσκολίες να προσδιορίσουν την ταυτότητα τους ως ενήλικες.
Σήµερα, σχεδόν 100 χρόνια από τις πρώτες µελέτες και έχοντας στο µεταξύ ως κοινωνία µεγαλώσει αρκετές γενιές µοναχοπαιδιών, υπάρχουν πλέον νέα ερευνητικά δεδοµένα που καταρρίπτουν πολλούς από τους µύθους που δηµιουργήθηκαν στο παρελθόν. Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι που ασχολήθηκαν ειδικά µε την περίπτωση των οικογενειών µ’ ένα παιδί, διαπίστωσαν πως τα µοναχοπαίδια είναι ελάχιστα διαφορετικά από εκείνα που µεγαλώνουν µε αδέλφια.
Ποιοι μύθοι καταρρίφτηκαν;
Ο πιο γνωστός μύθος είναι πως τα μοναχοπαίδια είναι εγωκεντρικά. Πού βασίζεται ο χαρακτηρισμός αυτός; Όταν ένα παιδί είναι μόνο του στην οικογένεια δεν έχει με κάποιο να άλλο να μοιραστεί τίποτα. Η αγάπη των γονιών του και η προσοχή είναι αδιαμφισβήτητα όλη δική του. Έτσι θεωρεί πως όλα του ανήκουν. Κι όμως, ισχύει το αντίθετο. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, βρίσκονται σ’ ένα συνεχές ανταγωνισμό και διεκδίκησης. Διεκδικούν την αγάπη των γονιών τους, προσπαθούν κερδίσουν τη μάχη με τα παιχνίδια. Έτσι, ίσως αναπτύξουν ανταγωνιστικές συµπεριφορές, ενώ τα µοναχοπαίδια µπορούν να είναι πιο ήρεµα.
Όλα τα παιδιά περνούν μια φάση στη ζωή τους, που πιστεύουν ότι τους ανήκουν όλα και όλοι. Στα µοναχοπαίδια µπορεί να αρέσει να έχουν την προσοχή όλων, όπως µπορεί να έχουν µάθει να είναι το επίκεντρο της προσοχής των γονιών τους. Όµως τους είναι εξίσου σηµαντική η αποδοχή των συνοµηλίκων τους.
Δεν ισχύει πως τα παιδιά δίχως αδερφάκι είναι µοναχικά ή ανώριµα. Η αλήθεια είναι πως έχουν µάθει να περνούν αρκετό χρόνο µόνα τους, οπότε χρειάζονται συχνά το προσωπικό τους χρόνο και χώρο. Ωστόσο, επειδή µεγαλώνουν χωρίς αδέλφια, αναζητούν και επιθυµούν την παρέα συνοµηλίκων, καθώς αυτό τους λείπει στην οικογένεια. Από την άλλη πλευρά, ωριµάζουν πιο γρήγορα, διότι, µεγαλώνοντας ανάµεσα σε άτοµα µεγαλύτερης ηλικίας, τείνουν να αντιγράψουν από πολύ νωρίς ενήλικες συµπεριφορές αλλά αναπτύσσουν εξαιρετικά την λεκτική τους ικανότητα.
Τέλος, τα μοναχοπαίδια φέρουν όλο το φορτίο των προσδοκιών των γονιών τους. Είναι οι μόνοι απόγονοι που θα πρέπει να κάνουν περήφανους τους γονείς τους.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να «δικαιώνουν» τα µοναχοπαίδια, ωστόσο η φήμη πως μερικά μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα και παραχαϊδεµένα παραμένει. Το βάρος της φήμης αυτής πέφτει στους γονείς. Οι γονείς ρίχνουν όλη την προσοχή στο παιδί τους, με αποτέλεσμα να ικανοποιούν πολλές φορές τις ανάγκες τους πριν ακόμα ζητήσουν κάτι.
Παρ’ όλα αυτά τα μοναχοπαίδια μπορούν να κοινωνικοποιηθούν εύκολα αλλά και να περνάνε χρόνο με τον εαυτό τους. Ακόμα, τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους αλλά και οι γονείς τους αντιμετωπίζουν δυσκολία στη μεταβατική φάση της ενηλικίωσης και της ανεξαρτησίας.
Μερικές συμβουλές για το καλό των παιδιών σας
• Μην είστε υπερβολικοί. Οι γονείς µ’ ένα παιδί συχνά τείνουν να γίνονται υπερ-υποχωρητικοί, υπερ-προστατευτικοί και πολύ προσεκτικοί.
• Υποστηρίζετε την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων του παιδιού µε συνοµηλίκους.
• Μην παραµελείτε τον εαυτό σας ή τον γάµο σας. Οι γονείς συχνά επικεντρώνουν την προσοχή τους αποκλειστικά στο παιδί τους. Έτσι, οι ισορροπίες µέσα στην οικογένεια, αποβαίνουν τελικά επίπονες για όλους.
• Να είστε προετοιµασµένοι για τη διαφοροποίηση του παιδιού σας. Το πολυτιµότερο δώρο που µπορούν να κάνουν οι γονείς στο παιδί τους είναι να το αφήσουν πραγµατικά ν’ αναπτυχθεί σ’ έναν ξεχωριστό, αυτόνοµο, χαρούµενο ενήλικα, ακόµη κι αν ζει διαφορετικά από τις προσδοκίες τους.
jenny.gr
11 Απριλίου 1905 Θεωρία της Σχετικότητας
11 Απριλίου 1905 - Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσιεύει άρθρα όπου διατυπώνει τη Θεωρία της Σχετικότητας.
Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία της δομής του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική:
Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου).
Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.
Η θεωρία έχει ορισμένες συνέπειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:
Διαστολή χρόνου: Τα κινούμενα ρολόγια γυρνάνε διαφορετικά από ένα στάσιμο ρολόι ενός παρατηρητή (σύμφωνα με την οποία προκύπτει το παράδοξο των διδύμων).
Συστολή του μήκους: Τα αντικείμενα παρατηρούνται να μικραίνουν στην κατεύθυνση που κινούνται σε σχέση με τον παρατηρητή.
Σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας: Δύο γεγονότα που φαίνονται να συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Α, δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Β, εάν ο Β κινείται σε σχέση με τον Α.
Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας: Από τη σχέση E = mc², η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες.
Αυτές οι συνέπειες περιγράφονται από τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ.
Με βάση τη θεωρία της σχετικότητας εισάγεται και η έννοια της μάζας ηρεμίας. Σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας η αδράνεια ενός κινούμενου σώματος αυξάνεται καθώς αυξάνεται η ταχύτητά του. Μάζα ηρεμίας λοιπόν είναι η μάζα του σώματος όταν αυτό είναι ακίνητο.
Η γενική σχετικότητα είναι μια θεωρία βαρύτητας που αναπτύχθηκε από τον Άινσταϊν την περίοδο 1907 - 1915.
Η ανάπτυξη της γενικής σχετικότητας ξεκίνησε με την αρχή της ισοδυναμίας, σύμφωνα με την οποία οι καταστάσεις επιταχυνόμενης κίνησης και ηρεμίας σε ένα βαρυτικό πεδίο (για παράδειγμα πάνω στην επιφάνεια της Γης) είναι ταυτόσημες. Το αποτέλεσμα της ιδέας αυτής είναι ότι η ελεύθερη πτώση είναι αδρανειακή κίνηση σε μη ευκλείδειο χώρο: Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο σε ελεύθερη πτώση, πέφτει επειδή αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα αντικείμενα κινούνται όταν δεν ασκείται πάνω τους δύναμη, αντί να πέφτει λόγω της δύναμης της βαρύτητας, όπως συμβαίνει στην κλασική μηχανική. Αυτό είναι ασύμβατο με την κλασική μηχανική και την ειδική σχετικότητα, επειδή σε αυτές τις θεωρίες αντικείμενα που κινούνται αδρανειακά δε μπορούν να επιταχύνουν το ένα σε σχέση με το άλλο, αλλά αντικείμενα σε ελεύθερη πτώση κάνουν ακριβώς αυτό. Για να λυθεί η δυσκολία, ο Άινσταϊν πρότεινε αρχικά πως ο χωροχρόνος είναι καμπυλωμένος. Το 1915 ανακοίνωσε τις πεδιακές εξισώσεις Άινσταϊν, οι οποίες συσχετίζουν την καμπύλωση του χωροχρόνου σε σχέση με τη μάζα, την ενέργεια και την ορμή μέσα σε αυτόν.
Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας:
Ο χρόνος περνά διαφορετικά σε χαμηλότερα βαρυτικά δυναμικά. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βαρυτική διαστολή του χρόνου.
Οι τροχιές μεταβάλλονται με τρόπο μη αναμενόμενο από τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα.
Ακόμα και οι ακτίνες του φωτός (όπου τα φωτόνια δεν έχουν μάζα) αλλάζουν πορεία παρουσία ενός βαρυτικού πεδίου.
Ερμηνεύει η διαστολή του Σύμπαντος, και τα μακρινά μέρη του απομακρύνονται από εμάς σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δεν αντιτίθεται στην ειδική σχετικότητα, καθώς είναι το ίδιο το Σύμπαν το οποίο διαστέλλεται.
http://el.wikipedia.org/
Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία της δομής του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική:
Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου).
Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.
Η θεωρία έχει ορισμένες συνέπειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:
Διαστολή χρόνου: Τα κινούμενα ρολόγια γυρνάνε διαφορετικά από ένα στάσιμο ρολόι ενός παρατηρητή (σύμφωνα με την οποία προκύπτει το παράδοξο των διδύμων).
Συστολή του μήκους: Τα αντικείμενα παρατηρούνται να μικραίνουν στην κατεύθυνση που κινούνται σε σχέση με τον παρατηρητή.
Σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας: Δύο γεγονότα που φαίνονται να συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Α, δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Β, εάν ο Β κινείται σε σχέση με τον Α.
Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας: Από τη σχέση E = mc², η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες.
Αυτές οι συνέπειες περιγράφονται από τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ.
Με βάση τη θεωρία της σχετικότητας εισάγεται και η έννοια της μάζας ηρεμίας. Σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας η αδράνεια ενός κινούμενου σώματος αυξάνεται καθώς αυξάνεται η ταχύτητά του. Μάζα ηρεμίας λοιπόν είναι η μάζα του σώματος όταν αυτό είναι ακίνητο.
Η γενική σχετικότητα είναι μια θεωρία βαρύτητας που αναπτύχθηκε από τον Άινσταϊν την περίοδο 1907 - 1915.
Η ανάπτυξη της γενικής σχετικότητας ξεκίνησε με την αρχή της ισοδυναμίας, σύμφωνα με την οποία οι καταστάσεις επιταχυνόμενης κίνησης και ηρεμίας σε ένα βαρυτικό πεδίο (για παράδειγμα πάνω στην επιφάνεια της Γης) είναι ταυτόσημες. Το αποτέλεσμα της ιδέας αυτής είναι ότι η ελεύθερη πτώση είναι αδρανειακή κίνηση σε μη ευκλείδειο χώρο: Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο σε ελεύθερη πτώση, πέφτει επειδή αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα αντικείμενα κινούνται όταν δεν ασκείται πάνω τους δύναμη, αντί να πέφτει λόγω της δύναμης της βαρύτητας, όπως συμβαίνει στην κλασική μηχανική. Αυτό είναι ασύμβατο με την κλασική μηχανική και την ειδική σχετικότητα, επειδή σε αυτές τις θεωρίες αντικείμενα που κινούνται αδρανειακά δε μπορούν να επιταχύνουν το ένα σε σχέση με το άλλο, αλλά αντικείμενα σε ελεύθερη πτώση κάνουν ακριβώς αυτό. Για να λυθεί η δυσκολία, ο Άινσταϊν πρότεινε αρχικά πως ο χωροχρόνος είναι καμπυλωμένος. Το 1915 ανακοίνωσε τις πεδιακές εξισώσεις Άινσταϊν, οι οποίες συσχετίζουν την καμπύλωση του χωροχρόνου σε σχέση με τη μάζα, την ενέργεια και την ορμή μέσα σε αυτόν.
Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας:
Ο χρόνος περνά διαφορετικά σε χαμηλότερα βαρυτικά δυναμικά. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βαρυτική διαστολή του χρόνου.
Οι τροχιές μεταβάλλονται με τρόπο μη αναμενόμενο από τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα.
Ακόμα και οι ακτίνες του φωτός (όπου τα φωτόνια δεν έχουν μάζα) αλλάζουν πορεία παρουσία ενός βαρυτικού πεδίου.
Ερμηνεύει η διαστολή του Σύμπαντος, και τα μακρινά μέρη του απομακρύνονται από εμάς σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δεν αντιτίθεται στην ειδική σχετικότητα, καθώς είναι το ίδιο το Σύμπαν το οποίο διαστέλλεται.
http://el.wikipedia.org/
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ἀπὸ τὸ «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»
Ἀπὸ τοὺς πολύποδες τῶν κρητικῶν ἀγγείων ἢ
τὰ φτερόψαρα τῶν πρόσφατων τοιχογραφιῶν τῆς Σαντορίνης,
ἀπὸ τὸ θαλασσινὸ ἀνάμεσα σὲ δυὸ κολόνες ἄνοιγμα κάποιου ναοῦ
ἢ τὸ γεωμετρικὸ καθήλωμα ἑνὸς αὐλητῆ σὲ μάρμαρο παριανό,
ξεσηκώνεται, σὰν ἀέρας ἐλαφρότατου γραιγολεβάντε,κάποια αἴσθηση «ἅγια»,
ὅπως θὰ λέγαμε πρωθύστερα…
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ἀπὸ τὸ «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»
Στὴ φωτογραφία, ὁ Ναὸς τοῦ Ποσειδῶνα στὸ Σούνιο.
Temple of Poseidon, Sounion, Greece.
Φωτογραφία ἀπὸ http://
τὰ φτερόψαρα τῶν πρόσφατων τοιχογραφιῶν τῆς Σαντορίνης,
ἀπὸ τὸ θαλασσινὸ ἀνάμεσα σὲ δυὸ κολόνες ἄνοιγμα κάποιου ναοῦ
ἢ τὸ γεωμετρικὸ καθήλωμα ἑνὸς αὐλητῆ σὲ μάρμαρο παριανό,
ξεσηκώνεται, σὰν ἀέρας ἐλαφρότατου γραιγολεβάντε,κάποια αἴσθηση «ἅγια»,
ὅπως θὰ λέγαμε πρωθύστερα…
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ἀπὸ τὸ «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»
Στὴ φωτογραφία, ὁ Ναὸς τοῦ Ποσειδῶνα στὸ Σούνιο.
Temple of Poseidon, Sounion, Greece.
Φωτογραφία ἀπὸ http://
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . 4 σημάδια-καμπανάκια ότι ο μεταβολισμός σας είναι στα κόκκινα και κιν...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
