Οι
τοίχοι της πόλης έχουν μάτια. Και μερικές φορές αυτά τα μάτια ανήκουν
σε αναγνωρίσιμα, έως και διάσημα πρόσωπα. Πεθαμένοι συγγραφείς
στοιχειώνουν τους τοίχους των πόλεων, ως υπερφυσικά, αιωρούμενα κεφάλια,
όπως στοίχειωσαν κάποτε και το πολύ λιγότερο σκληρό υλικό των σελίδων.
Είναι οι σιωπηλοί φύλακες της πόλης, που το βράδυ επιβλέπουν τα σκοτεινά
σοκάκια της. Ορισμένοι επιστρέφουν υπό τη νέα τους
αυτή μορφή, ως ασώματες κεφαλές, στις γενέτειρές τους. Άλλοι
μεταφυτεύονται σε χώρες εντελώς ξένες προς αυτούς, στην άλλη άκρη του
κόσμου. Οι μετενσαρκώσεις τους σε graffiti, stencil και mural είναι
εξίσου θνητές και πεπερασμένες με τις πάλαι ποτέ υλικές τους υποστάσεις:
μετά από λίγο καιρό χάνονται, σβήνονται, παύουν να υπάρχουν. Η μορφή
του Σάμιουελ Μπέκετ δεν κοσμεί πια το Νότινγκ Χιλ, όπως ακριβώς και ο
πραγματικός Μπέκετ δεν κυκλοφορεί πια ανάμεσά μας. Σε κάθε περίπτωση,
μένει μια ανάμνηση, μια φωτογραφία, μια ιδέα.
http://www.athensvoice.gr/ article/city-news-voices/ photo-voice/ graffiti-με-μορφές-λογοτεχν ικές
http://www.athensvoice.gr/