http://www.yumyum.gr/apps/gr/spag/efkolo-pagoto-vanilia.html

ΕΥΚΟΛΟ ΠΑΓΩΤΟ ΒΑΝΙΛΙΑ

Πόσα πηρούνια αξίζει αυτή η συνταγή;

Εκτύπωση

Αποστολή σε φίλο

Προσθήκη στις συνταγές μου

 

 

Υλικά :

2 κλωναράκια βανίλιας (ή ένα κουταλάκι του γλυκού σκόνη)
500 ml κρέμα γάλακτος
70 γρ. ζάχαρης
3 κρόκοι αυγών

Εκτέλεση:

Κόψτε στη μέση τις βανίλιες και ξύστε έξω τους σπόρους. Προσθέστε τις βανίλες στην κρέμα γάλακτος και βάλτε το να βράσει, στη συνέχεια, προσθέστε τη ζάχαρη και ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Εν τω μεταξύ, χτυπήστε τους κρόκους των αυγών σε ένα μεγάλο μπολ και ρίξτε τους χτυπώντας σιγά-σιγά στο ζεστό μείγμα κρέμας. Περάστε το μίγμα μέσα από ένα λεπτό σουρωτήρι, βάλτε το σε ένα άλλο μπολ και προσθέστε χτυπώντας και τους σπόρους βανίλιας. Ρίξτε το μίγμα σε ένα δοχείο και αφήστε το να παγώσει για 2-3 ώρες.

Ανήκει στις κατηγορίες

• Παγωτά
• Επιδόρπια

ΠΑΓΩΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΛΕΜΟΝΙ | ΠΑΓΩΤΟ ΑΠΛΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΓΩΤΟΜΗΧΑΝΗ

Φωτογραφίες που έχουν στείλει τα μέλη μας!

Δεν υπάρχουν ακόμα φωτογραφίες μελών

Σχετικές Συνταγές ΠΑΓΩΤΟ ΚΡΕΜΑ ΠΑΓΩΤΟ ΒΑΝΙΛΙΑ ΠΑΓΩΤΟ CREAM AND COOKIES ΠΑΓΩΤΟ ΒΑΝΙΛΙΑ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΑΓΩΤΟ ΒΑΝΙΛΙΑ ΠΑΓΩΤΟ ΑΠΛΟ ΠΑΓΩΤΟ ΑΠΛΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΓΩΤΟΜΗΧΑΝΗ ΠΑΓΩΤΟ LIGHT

Γ. ΡΙΤΣΟΣ - ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ απόσπασμα

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Γ. ΡΙΤΣΟΣ - ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ απόσπασμα

Δῶ πέρα ὁ οὐρανὸς δὲ λιγοστεύει οὔτε στιγμὴ τὸ λάδι τοῦ ματιοῦ μας
δῶ πέρα ὁ ἥλιος παίρνει πάνω του τὸ μισὸ βάρος τῆς πέτρας ποὺ σηκώνουμε πάντα στὴ ράχη μας
σπᾶνε τὰ κεραμίδια δίχως ἂχ κάτου ἀπ᾿ τὸ γόνα τοῦ μεσημεριοῦ
οἱ ἄνθρωποι πᾶν μπροστὰ ἀπ᾿ τὸν ἴσκιο τους σὰν τὰ δελφίνια μπρὸς ἀπ᾿ τὰ σκιαθίτικα καΐκια
ὕστερα ὁ ἴσκιος τους γίνεται ἕνας ἀϊτὸς ποὺ βάφει τὰ φτερά του στὸ λιόγερμα
καὶ πιὸ ὕστερα κουρνιάζει στὸ κεφάλι τους καὶ συλλογιέται τ᾿ ἄστρα
ὅταν αὐτοὶ πλαγιάζουνε στὸ λιακωτὸ μὲ τὴ μαύρη σταφίδα.

Δῶ πέρα ἡ κάθε πόρτα ἔχει πελεκημένο ἕνα ὄνομα κάπου ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες τόσα χρόνια
κάθε λιθάρι ἔχει ζωγραφισμένον ἕναν ἅγιο μ᾿ ἄγρια μάτια καὶ μαλλιὰ σκοινένια
κάθε ἄντρας ἔχει στὸ ζερβί του χέρι χαραγμένη βελονιὰ τὴ βελονιὰ μία κόκκινη γοργόνα
κάθε κοπέλα ἔχει μία φοῦχτα ἁλατισμένο φῶς κάτου ἀπ᾿ τὴ φοῦστα της
καὶ τὰ παιδιὰ ἔχουν πέντε-ἕξι σταυρουλάκια πίκρα πάνου στὴν καρδιά τους
σὰν τὰ χνάρια ἀπ᾿ τὸ βῆμα τῶν γλάρων στὴν ἀμμουδιὰ τὸ ἀπόγευμα.

Δὲ χρειάζεται νὰ θυμηθεῖς. Τὸ ξέρουμε.
Ὅλα τὰ μονοπάτια βγάζουνε στὰ Ψηλαλώνια. O ἀγέρας εἶναι ἁψὺς κεῖ πάνου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ http://www.kalamata.gr/guidekal/www.guidekal.gr/en/show_sub5255.html?id=9

Το γιαούρτι «φάρμακο» ενάντια στην παχυσαρκία

 http://www.agrotikabook.gr/

Το γιαούρτι «φάρμακο» ενάντια στην παχυσαρκία

Είναι λευκό, σερβίρεται σε κεσεδάκι, τρώγεται με κουτάλι. Τι είναι; Πιθανότατα μια πολύ καλή απάντηση στην παχυσαρκία, μια φθηνή «θεραπεία» για ωραίο δέρμα και μαλλιά, ακόμη και ένα φυσικό «βιάγκρα», μια «συνταγή» γονιμότητας ή ένα μέτρο πρόληψης ενάντια στον καρκίνο. Ναι, όλα αυτά κλείνει μέσα του ένα (ταπεινό) γιαούρτι χάρη στα προβιοτικά που περιέχει, όπως δείχνουν πρωτοποριακά πειράματα ερευνητών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) που διεξάγονται σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Η τελευταία μελέτη των ερευνητών που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα στην online επιστημονική πλατφόρμα PLoS ONE έδειξε ότι προβιοτικά του γιαουρτιού μπόρεσαν να χαρίσουν… φιδίσιο κορμί σε ποντίκια, ακόμη και όταν εκείνα κατανάλωναν ατελείωτες ποσότητες ανθυγιεινού, πρόχειρου φαγητού. Η ίδια ομάδα όμως αναζητεί μέσα στο… κεσεδάκι με «όπλο» το επιστημονικό «κουτάλι» της – και όπως όλα δείχνουν βρίσκει – πολλά και διαφορετικά οφέλη των προβιοτικών για την υγεία τα οποία μετατρέπουν το λευκό γαλακτοκομικό σε «φάρμακο» για τον σύγχρονο άνθρωπο, χωρίς όμως τις παρενέργειες των φαρμάκων. Καλή σας (λευκή, βελούδινη) όρεξη. Είναι το γιαούρτι η απάντηση - ή τουλάχιστον μία από τις απαντήσεις - στην «επιδημία» της παχυσαρκίας που πλήττει πλέον ολόκληρο τον πλανήτη; Η «επιδημία» αυτή απειλεί όχι μόνο τις ανεπτυγμένες αλλά και τις αναπτυσσόμενες χώρες καθώς το φθηνό, πρόχειρο φαγητό, πλούσιο σε ανθυγιεινά κορεσμένα λιπαρά οξέα, κατακτά την υφήλιο. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα πειράματα των ειδικών από το ΜΙΤ και το ΑΠΘ, η απάντηση δείχνει να είναι καταφατική. Οι ερευνητές αποφάσισαν να διερευνήσουν αν όντως το δημοφιλές γαλακτοκομικό προϊόν χαρίζει... μέση δαχτυλίδι με αφορμή μια προηγούμενη μεγάλη μακροπρόθεσμη επιδημιολογική μελέτη συναδέλφων τους από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, η οποία είχε δείξει ότι το γιαούρτι, περισσότερο από κάθε άλλη τροφή, φαίνεται να προλαμβάνει τη συσσώρευση των περιττών κιλών που η πάροδος της ηλικίας «φορτώνει» στο ανθρώπινο σώμα και κατ' επέκταση στη ζυγαριά.

Αψογη σιλουέτα, παρά το fast food

 

 

Ιδού η απόδειξη σχετικά με την επίδραση του γιαουρτιού ενάντια στην παχυσαρκία: οι ποντικοί που απεικονίζονται είναι αδέλφια και ακολουθούσαν αμφότεροι ειδική διατροφή για την πρόκληση παχυσαρκίας. Τα προβιοτικά όμως που λάμβανε αποκλειστικά ο ποντικός αριστερά όχι μόνο τον προφύλαξαν από τα περιττά κιλά αλλά του χάρισαν συγχρόνως και λαμπερό τρίχωμα. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: SUSAN ERDMAN/MIT Ετσι μελέτησαν με χρηματοδότηση των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) ποντίκια τα οποία είχαν γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία. Τα πειραματόζωα ακολούθησαν διατροφή «fast food» με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και σάκχαρα και χαμηλή σε φυτικές ίνες και βιταμίνες όπως η Β και η D. Γρήγορα έγιναν «μπαλόνια». Την ίδια στιγμή όμως πειραματόζωα με την ίδια προδιάθεση που κατανάλωναν τρεις μερίδες εβδομαδιαίως εμπορικά διαθέσιμων γιαουρτιών με προβιοτικά σε συνδυασμό με όσο fast food ήθελαν διατήρησαν άψογη... σιλουέτα. Παράλληλα, ακόμη και ποντίκια που ακολουθούσαν πιο ισορροπημένη διατροφή έτειναν να είναι πιο «κομψά» μετά την κατανάλωση γιαουρτιού τρεις φορές την εβδομάδα.

O επίκουρος καθηγητής του Εργα­στηρίου Παθολογικής Ανατομικής της Κτηνια­τρικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Θεόφιλος Πουταχίδης Στη συνέχεια, όπως εξηγεί στο «Βήμα» ο επίκουρος καθηγητής του Εργαστηρίου Παθολογικής Ανατομικής της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Θεόφιλος Πουταχίδης, που ήταν ο πρώτος συγγραφέας της νέας μελέτης και υπεύθυνος - μαζί με τον συνεργάτη-φοιτητή του Αντώνη Χατζηγιάγκο - όλης της παθολογοανατομικής δουλειάς στο πλαίσιο των συγκεκριμένων πειραμάτων (μια δουλειά που αποδεικνύει, σύμφωνα με τον ειδικό, τον ρόλο των κτηνιάτρων και στη βιολογική και ιατρική έρευνα αποτελώντας σημαντικό «πυλώνα» στη συγκριτική ιατρική), η ερευνητική ομάδα προσπάθησε να αναζητήσει εκείνο το συστατικό-«κλειδί» του γιαουρτιού που φαίνεται να έχει τόσα οφέλη ενάντια στην παχυσαρκία. Προκειμένου να αποκλείσουν την επίδραση άλλων συστατικών του γαλακτοκομικού όπως η πρωτεΐνη και η βιταμίνη D, οι επιστήμονες χορήγησαν στα ζώα ένα προβιοτικό βακτήριο, το Lactobacillus reuteri, προσθέτοντάς το στο νερό που έπιναν τα ποντίκια. Το συγκεκριμένο βακτήριο εντοπίζεται στη χλωρίδα του εντέρου πολλών ζώων και κάποιων ανθρώπων. Για ποιον λόγο επελέγη όμως αυτό το προβιοτικό στη μελέτη; Η επικεφαλής των πειραμάτων, βιολόγος με εξειδίκευση στον καρκίνο και υποδιευθύντρια του Τμήματος Συγκριτικής Ιατρικής στο ΜΙΤ δρ Σούζαν Ερντμαν Η επικεφαλής των πειραμάτων, βιολόγος με εξειδίκευση στον καρκίνο και υποδιευθύντρια του Τμήματος Συγκριτικής Ιατρικής στο ΜΙΤ δρ Σούζαν Ερντμαν διευκρινίζει στο «Βήμα»: «Ο συγκεκριμένος μικροοργανισμός έχει δείξει από διαφορετικές μελέτες τη μεγάλη δυναμική του. Πρόκειται για ένα προβιοτικό βακτήριο που περιέχεται στο ανθρώπινο μητρικό γάλα και διερευνάται σε ό,τι αφορά την επίδρασή του ενάντια σε διαφορετικές παθήσεις όπως οι φλεγμονώδεις νόσοι και οι διάρροιες των παιδιών. "Προέρχεται" από τον άνθρωπο και δείχνει να τον ωφελεί. Παράλληλα είναι εύκολη η καλλιέργειά του και η χρήση του σε πειράματα. Για όλους αυτούς τους λόγους το L. reuteri ήταν για εμάς ο κατάλληλος "υποψήφιος"».

Η «αδυνατιστική» δράση του L. reuteri

Η πράξη λοιπόν απέδειξε τη σωστή... υποψηφιότητα του L. reuteri - σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο προβιοτικό κυκλοφορεί σε μορφή συμπληρωμάτων αλλά περιέχεται και σε γαλακτοκομικά προϊόντα όπως κάποια γιαούρτια αλλά και το κεφίρ (πρόκειται για ένα γαλακτοκομικό ποτό που καταναλώνεται στις χώρες του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής εδώ και αιώνες και το οποίο παράγεται από οποιονδήποτε τύπο γάλακτος που αναμειγνύεται με μια αποικία «φιλικών» για τον ανθρώπινο οργανισμό βακτηρίων). Τα ποντίκια που έλαβαν το προβιοτικό στο νερό τους δεν εμφάνισαν παχυσαρκία ακόμη και όταν ακολουθούσαν την πιο ανθυγιεινή διατροφή.

Είναι εύλογο έπειτα από όλα αυτά το ερώτημα σχετικά με τον μηχανισμό που ενεργοποιούν τα προβιοτικά του γιαουρτιού δημιουργώντας έτσι μια «ασπίδα» ενάντια στην παχυσαρκία. Οπως απαντά ο κ. Πουταχίδης, το γαστρεντερικό μας σύστημα αποτελεί το «σπίτι» τρισεκατομμυρίων μικροβίων που μεταξύ άλλων βοηθούν στην πέψη των τροφών και στην παραγωγή βιταμινών. «Εχει αποδειχθεί ότι η πολύπλοκη αυτή μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου επηρεάζεται από τις τροφές που συμβάλλουν στην παχυσαρκία. Το επιβεβαιώσαμε αυτό και μέσα από τα πειράματά μας στα ποντίκια - έπειτα από λίγες εβδομάδες κατανάλωσης fast food παρατηρήθηκε αλλαγή στο οικοσύστημα του εντέρου. Ωστόσο ούτε το γιαούρτι ούτε το απομονωμένο L. reuteri φάνηκε να επαναφέρουν την ισορροπία στην εντερική  χλωρίδα. Καταλάβαμε λοιπόν ότι το μυστικό κρύβεται αλλού».

Το «κλειδί» στο ανοσοποιητικό σύστημα

Τα ρυθμιστικά Τ-λεμφοκύτταρα (κόκκινο χρώμα) συμμετέχουν ενεργά στον μηχανισμό προστασίας που προσφέρουν τα προβιοτικά. Στα μεσεντέρια λεμφογάγγλια των παχύσαρκων ποντικών (αριστερά) υπάρχουν λίγα ρυθμιστικά Τ-λεμφοκύτταρα ενώ στα λεμφογάγγλια των ποντικών που προφυλάσσονται χάρη στα προβιοτικά υπάρχουν πολλά (δεξιά) ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΟΥΤΑΧΙΔΗΣ/ΑΠΘ Και αυτό το «αλλού» ήταν το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο λιπώδης ιστός που συσσωρεύεται στο σώμα όταν εκείνο επιβαρύνεται με περιττά κιλά δεν είναι «αθώος» αλλά βρίσκεται σε μια κατάσταση χρόνιας φλεγμονής. Το γεγονός αυτό εξηγεί εν μέρει και το γιατί η παχυσαρκία προδιαθέτει για νόσους όπως ο διαβήτης τύπου 2 και ο καρκίνος. Την ίδια στιγμή τα βακτήρια του εντέρου είναι σημαντικά για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πειράματα ποντίκια τα οποία μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον «αμόλυντο» - απαλλαγμένο πλήρως από βακτήρια - δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν ένα ώριμο ανοσοποιητικό σύστημα.

Ετσι δεν ήταν και περίεργο το γεγονός ότι η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος παρουσίασε μεταβολές στα ποντίκια των ειδικών του ΜΙΤ και του ΑΠΘ που κατανάλωσαν ανθυγιεινές τροφές - στον οργανισμό των ζώων εμφανίστηκαν σημάδια φλεγμονής. «Συγκεκριμένα στο πλαίσιο των πειραμάτων μας μια υποομάδα ανοσοκυττάρων του εντέρου φάνηκε να εκλύει μεγαλύτερες ποσότητες ενός προφλεγμονώδους χημικού που ονομάζεται ιντερλευκίνη 17 (ΙL-17) στα παχύσαρκα ποντίκια σε σύγκριση με τα υγιή. Οταν όμως τα ζώα έλαβαν το L. reuteri παρουσίασαν μείωση των επιπέδων της IL-17, ενώ παράλληλα κατεγράφη πτώση και άλλων φλεγμονωδών δεικτών» σημειώνει ο κ. Πουταχίδης.

Μάλιστα η σύνδεση μεταξύ κακής διατροφής και προστασίας που προσφέρουν τα προβιοτικά με «μεσάζοντα» το ανοσοποιητικό σύστημα επιβεβαιώθηκε με πειράματα σε ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικώς ώστε να εμφανίζουν έλλειψη της ιντερλευκίνης 10 (IL-10, πρόκειται για μια κυτταροκίνη με ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση). Στα συγκεκριμένα πειραματόζωα το L. reuteri δεν φάνηκε να έχει καμία προστατευτική επίδραση - τα ποντίκια... βάραιναν επάνω στη ζυγαριά ολοένα και περισσότερο σαν να μην είχαν λάβει το προβιοτικό.

Σε ένα άλλο πείραμα που έδειξε επίσης το πόσο εμπλέκεται το ανοσοποιητικό σύστημα στην όλη διαδικασία της φλεγμονής και της παχυσαρκίας οι επιστήμονες τροποποίησαν γενετικώς ποντίκια ώστε να μη διαθέτουν Τ-ρυθμιστικά λεμφοκύτταρα (κύτταρα του ανοσοποιητικού που καταστέλλουν τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις). Χορήγησαν στα ποντίκια αυτά που είχαν τάση για παχυσαρκία και ακολουθούσαν ανθυγιεινή διατροφή το L. reuteri, το οποίο όμως δεν είχε καμία... αδυνατιστική επίδραση. Οταν όμως στα ποντίκια της συγκεκριμένης ομάδας μεταμοσχεύθηκαν Τ-ρυθμιστικά λεμφοκύτταρα που προέρχονταν από άλλα ποντίκια-δότες τα οποία είχαν ακολουθήσει το «μενού» της παχυντικής διατροφής σε συνδυασμό με προβιοτικά, τότε η ευεργετική δράση τού L. reuteri αποκαταστάθηκε. «Θελήσαμε να δούμε αν μπορεί να μεταφερθεί ο φαινότυπος από το ποντίκι-δότη των κυττάρων στο ποντίκι-δέκτη και είδαμε ότι αυτό συνέβη» αναφέρει ο έλληνας ερευνητής.

Τι μαρτυρούν όλα αυτά; «Οτι οι προβιοτικοί οργανισμοί ενεργοποιούν τα αντιφλεγμονώδη Τ-ρυθμιστικά λεμφοκύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος σπάζοντας τον "φαύλο κύκλο" της φλεγμονής με την οποία συνδέεται η παχυσαρκία» υπογραμμίζει η δρ Ερντμαν.

Λάμψη χάρη στα προβιοτικά

Το γιαουρτάκι όμως και ο «θησαυρός» που, όπως αποδεικνύεται, φιλοξενεί εντός του φαίνεται ότι προσφέρουν στον οργανισμό πολλαπλά οφέλη. Στοιχεία της ίδιας ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύθηκαν και πάλι στο «PLoS ONE» τον περασμένο Ιανουάριο έδειξαν ότι ποντίκια που κατανάλωναν προβιοτικά κυριολεκτικώς... έλαμπαν. Οπως λέει η δρ Ερντμαν, «ιστολογικές εξετάσεις αλλά και μετρήσεις με βάση ειδικές κλίμακες που αφορούν την κοσμητολογία έδειξαν ότι σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου που δεν κατανάλωνε γιαούρτι ή το βακτήριο L. reuteri τα ποντίκια που τα κατανάλωναν είχαν πολύ πιο υγιές δέρμα, 10 φορές περισσότερους θυλάκους τριχών και τελικώς καλύτερο και πλουσιότερο τρίχωμα. Μάλιστα παρατηρήσαμε και κάποιες διαφορές μεταξύ αρσενικών και θηλυκών. Τα θηλυκά φάνηκε να είναι ακόμη πιο... λαμπερά από τα αρσενικά». Και σε αυτή την περίπτωση οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα προβιοτικά «πυροδοτούν» τη σωστή λειτουργία του αντιφλεγμονώδους μηχανισμού του οργανισμού. Στη δημοσίευσή τους τονίζουν ότι δεν έχει προσδιοριστεί πλήρως πώς ο μηχανισμός αυτός χαρίζει λάμψη και στιλπνό τρίχωμα. Υποθέτουν πάντως ότι τα προβιοτικά έχουν επίδραση σε πολλούς και διαφορετικούς φλεγμονώδεις παράγοντες όπως η ιντερλευκίνη 22 (ΙL-22) και o παράγοντας νέκρωσης όγκων α (TNF-α), που έχει αποδειχθεί ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στη σωστή λειτουργία του δέρματος αλλά και των θυλάκων των τριχών, μειώνοντας τη δράση τους.

Και τώρα ένα ακόμη πιο αναπάντεχο όφελος που μπορεί να κρύβεται μέσα σε ένα απλό κεσεδάκι με γιαούρτι. Μέσα από τα πειράματα της ομάδας από το ΜΙΤ και το ΑΠΘ που αφορούσαν την παχυσαρκία οι ειδικοί παρατήρησαν μια άκρως «macho» συμπεριφορά των αρσενικών ποντικών: «Προέτειναν τους όρχεις τους και ειδικές μετρήσεις έδειξαν ότι όσοι κατανάλωναν γιαούρτι είχαν όρχεις περίπου 5% βαρύτερους σε σχέση με τα αρσενικά πειραματόζωα που ακολουθούσαν κανονική διατροφή και 15% βαρύτερους σε σύγκριση με τα αρσενικά ποντίκια που έτρωγαν ανθυγιεινές τροφές».

Συνταγή γονιμότητας

Και το σημαντικότερο όλων ήταν ότι αυτή η άκρως... αρρενωπή συμπεριφορά είχε απτό αποτέλεσμα. Σε πειράματα που αφορούσαν το ζευγάρωμα τα αρσενικά που κατανάλωναν γιαούρτι γονιμοποιούσαν ταχύτερα τα θηλυκά και αποκτούσαν περισσότερους απογόνους σε σύγκριση με εκείνα που δεν κατανάλωναν το συγκεκριμένο γαλακτοκομικό. Τα θηλυκά πάλι που ακολουθούσαν τη «γιαουρτοδιατροφή» γεννούσαν μεγαλύτερα μικρά και τα απογαλάκτιζαν με περισσότερη επιτυχία. Σχολιάζοντας σε πρώτη φάση αυτά τα αδημοσίευτα ακόμη αποτελέσματα, η δρ Ερντμαν θεωρεί ότι οι προβιοτικοί οργανισμοί του γιαουρτιού που κρατούν σε φόρμα τα ζώα - τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά - συντελούν κατ' επέκταση και στη βελτίωση της σεξουαλικής συμπεριφοράς και απόδοσής τους. Μάλιστα τα συγκεκριμένα ευρήματα πιστεύεται ότι αφορούν και τον άνθρωπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πειράματα που βρίσκονται σε εξέλιξη από άλλη ερευνητική ομάδα του Χάρβαρντ υπό τον ειδικό στη διατροφική επιδημιολογία δρα Χόρχε Τσαβάρο φαίνεται να αποδεικνύεται ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης γιαουρτιού και της ποιότητας του σπέρματος των ανδρών.

Μελέτες για τον καρκίνο

Σπάζοντας, όπως όλα δείχνουν, τον «κύκλο» της φλεγμονής το γιαούρτι και τα προβιοτικά του πιθανώς μπορούν να ανοίξουν έναν νέο, τεράστιο κύκλο υγείας και ενάντια σε νόσους όπως ο καρκίνος, σκέφτηκαν οι ερευνητές. Μια σκέψη άκρως ορθή, αφού ο καρκίνος έχει άρρηκτη σχέση με τις χρόνιες φλεγμονές του οργανισμού, όπως αποδεικνύουν τα επιστημονικά στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό διεξάγονται τώρα πειράματα που αφορούν την πρόληψη μιας άκρως (δυστυχώς) «δημοφιλούς» μορφής της νόσου, του καρκίνου του μαστού. Τα αποτελέσματα αναμένονται με αγωνία - οι ερευνητές μάς πληροφόρησαν ότι στη συγκεκριμένη φάση δεν μπορούν να δώσουν λεπτομέρειες για αυτή τη σημαντική ερευνητική δουλειά. Σκεφθείτε όμως το γιαουρτάκι να αποτελέσει προληπτική θεραπεία για τον καρκίνο!

Επειτα από όλα αυτά τα τόσο ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε πολλά (ακόμη και απρόσμενα) πεδία, το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες που έχουν ρίξει «γέφυρα» συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού είναι οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους προκειμένου να επιβεβαιωθούν και σε εκείνους τα τεράστια οφέλη που κρύβονται σε μερικές... λευκές κουταλιές. Με δεδομένο ότι το γιαούρτι αποτελεί ένα προϊόν που ουσιαστικά (σε διαφορετικές μορφές του) καταναλώνεται από τον πληθυσμό εδώ και χιλιάδες έτη χωρίς να προκαλεί παρενέργειες, οι δοκιμές αναμένεται να ξεκινήσουν σχετικά σύντομα, ίσως μέσα και σε έναν χρόνο, σύμφωνα με τη δρα Ερντμαν. Ως τότε η ειδικός προτείνει κατανάλωση γιαουρτιού, το οποίο ούτως ή άλλως κάνει καλό στον οργανισμό καθώς περιέχει, εκτός από πρωτεΐνη, διαφορετικά «καλά» βακτήρια και ασβέστιο - τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. «Η κατανάλωση πρέπει να είναι συχνή αφού τα "φιλικά" για τον οργανισμό βακτήρια που λαμβάνονται μέσω του γιαουρτιού αποικίζουν το έντερο για μικρό χρονικό διάστημα. Ετσι προκειμένου να διατηρείται ισορροπία στη μικροβιακή χλωρίδα η "συνταγή" είναι να μη σταματάμε να τρώμε γιαούρτι». Με λίγα λόγια, πιάστε τα κουτάλια και, όπως όλα δείχνουν, το σώμα σας θα είναι και θα φαίνεται (κυριολεκτικώς) υγιές...

ΦΙΛΙΚΑ ΒΑΚΤΗΡΙΑ
Τι είναι τα προβιοτικά Το Lactobacillus reuteri είναι ένα προβιοτικό βακτήριο, το οποίο, όπως έδειξαν τα πρόσφατα πειράματα των ειδικών από το ΜΙΤ και το ΑΠΘ, έχει μεγάλα οφέλη για τον οργανισμό Τα προβιοτικά είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί οι οποίοι βελτιώνουν τη μικροβιακή ισορροπία του εντέρου παρέχοντας έτσι ισορροπία και σε ολόκληρο τον οργανισμό (δεν είναι τυχαίο ότι τελευταίες μελέτες δείχνουν πως το έντερό μας αποτελεί τον δεύτερο «εγκέφαλο» του σώματός μας, ο οποίος παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στην υγεία αλλά και στην ασθένειά του). Οι μικροοργανισμοί αυτοί δεν είναι ξένοι προς τη φυσική μικροχλωρίδα του ανθρώπινου οργανισμού αλλά, αντιθέτως, αποτελούν «κατοίκους» του, όπως και κάποιοι άλλοι παθογόνοι οργανισμοί που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν προκαλούν πρόβλημα όταν ανευρίσκονται στις σωστές μικρές ποσότητες εντός μας. Τα πιο γνωστά προβιοτικά που εμπλουτίζουν τα τρόφιμα είναι τα βακτήρια τα οποία ανήκουν στα γένη Lactobacillus και Bifidobacterium. Τα βακτήρια αυτά εντοπίζονται στη μικροχλωρίδα του παχέος εντέρου, που θεωρείται από τα πλέον πολυάριθμα οικοσυστήματα - περιλαμβάνει περίπου 400 διαφορετικά βακτηριακά είδη. Η εντερική μικροχλωρίδα έχει παρατηρηθεί ότι μεταβάλλεται εξαιτίας παραγόντων όπως η  διατροφή, οι συνθήκες διαβίωσης αλλά και η λήψη αντιμικροβιακών σκευασμάτων. Κυριότερα προβιοτικά τρόφιμα αποτελούν τα προβιοτικά γαλακτοκομικά προϊόντα που υπάρχουν στο εμπόριο, όπως προβιοτικά γιαούρτια, ρευστά όξινα γάλατα με ή χωρίς φρούτα και, πιο πρόσφατα, τυριά και παγωτά.

ΒΗΜΑ

Παγωτό σάντουιτς με μπισκότο

 Υλικά Για 4-6 άτομα 1 κουτί εβαπορέ Μισό κουτί ζαχαρούχο γαλα 1 φάκελο σκόνη σαντιγί της επιλογής σας 2 κουτιά μπισκότα τύπου πτι-μπερ για το σάντουιτς 1 πακέτο μπισκότα σοκολάτας για τη γέμιση 250 γραμμάρια σοκολάτα κουβερτούρα λιωμένη για την επικάλυψη των πτι-μπερ

Εκτέλεση
 Βάζουμε στο μίξερ το εβαπορέ και το ζαχαρούχο και χτυπάμε για 5 λεπτά. Έπειτα προσθέτουμε την σκόνη σαντιγί και χτυπάμε γύρω στα 10 λεπτά ή μέχρι να γίνει μια παχύρρευστη κρέμα. Αφού γίνει κρέμα ρίχνουμε τα σπασμένα μπισκότα σοκολάτας και ανακατεύουμε απαλά με μια μαρίζ. Συγχρόνως λιώνουμε την σοκολάτα κουβερτούρα σε μπέν μαρί. Στη συνέχεια βουτάμε ένα – ένα τα μπισκότα πτι μπερ μέσα στη κουβερτούρα και τα βγάζουμε με τη βοήθεια πιρουνιού. Τοποθετούμε τα σοκολατένια μπισκότα πάνω σε μια σχάρα ή λαδόκολλα και αφήνουμε να στεγνώσουν. Παίρνουμε ένα τετράγωνο ταψί και στρώνουμε τον πάτο με σοκολατένια μπισκότα προς την ίδια κατεύθυνση όλα. Ρίχνουμε από πάνω την κρέμα και σκεπάζουμε πάλι με μπισκότα προς την ίδια κατεύθυνση. Βάζουμε το ταψί στην κατάψυξη και περιμένουμε να παγώσει για περίπου 5 ώρες. Όταν παγώσει κόβουμε με το μαχαίρι.

αφροδίσιο νόσημα

creteplus.gr.

12 Αυγούστου

Το αφροδίσιο νόσημα απ' το οποίο κινδυνεύουν οι... απρόσεκτοι στο σεξ http://bit.ly/13epyht

Που και πως βρίσκουμε νερό

http://www.back-to-nature.gr/2012/12/blog-post_1499.html

Που και πως βρίσκουμε νερό

 Στην εποχή της αλματώδους ανάπτυξης της τεχνολογίας, το να αναφέρεται κάποιος σε πρακτικές μεθόδους εντοπισμού υπόγειων υδάτων, είναι το λιγότερο … ρομαντικό. Δεν έχουν όμως όλοι οι άνθρωποι, οικονομικώς κυρίως, άμεση ή έμμεση πρόσβαση στην τεχνολογία οπότε…

Πέρα από τους ραβδοσκόπους και τις μεθόδους του για εντοπισμό υπόγειων υδάτων, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι πρακτικοί τρόποι για να καταλάβουμε αν στο χωράφι μας υπάρχει νερό.

Το θέμα έχει απασχολήσει από αρχαιοτάτων χρόνων τους ανθρώπους οι οποίοι, με βάση την παρατήρηση χρόνων, διέκριναν κάποιους τρόπους εντοπισμού κοιτασμάτων νερού είτε από το χώμα και τα φυτά είτε με πρακτικές δοκιμές. Βεβαίως για να φτιάξουν πηγάδια έψαχναν οι άνθρωποι, μη φανταστείτε γεωτρήσεις που αρδεύουν ένα ολόκληρο νομό…

Φυτά που μας δείχνουν ότι υπάρχει νερό:  
Όπου είναι λυγαριές ή κόνυζα(ψυλλίστρα), ή ραγάζια, ή καλάμια λεπτά και μαλακά, ή κολλιτσίδα μόνη της φυτρωμένη, ή τριφύλλι, ή βρύα, ή βούρλα μόνα τους φυτρωμένα, υπάρχει ελπίδα να βρούμε νερό και εκεί πρέπει να σκάψουμε.

Νερά υπάρχουν όπου φυτρώνουν η αγριάδα, το πεντάνευρο, οι ήλιοι, το βούτημο, οι βάτοι, το κοντυλόχορτο, ο αγριοδιόσμος, το πολυτρίχι, το νυχάκι, το ξυνολάπαθο, το πολυγόνατο, το βρωμόχορτο, το χιλιόχορτο, η χαμολεύκα, η κύπερη, ο χαμολειός και το άγριο τριφύλλι. Επίσης το περιπλοκάδι, η αγριοσυκιά, η αγριοφτελιά, το κοντυλόχορτο και τα χρυσάνθεμα. Όπου υπάρχουν τα φυτά αυτά σημαίνουν ότι υπάρχει και νερό υπόγειο. Και όπου είναι μαραμένα, τα νερά είναι κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, αδύνατα και όχι διαρκή. Όταν είναι πιο πολλά και χλωρά και τα νερά είναι βαθειά και διαρκή. Όταν τα φυτά αυτά είναι πολλά μαζί, πυκνά, χλωρά και θρεμμένα, πολλά θα είναι και τα νερά. Όπου είναι μαύρη η γη και βαθειά είναι διαρκέστερα και αδρότερα τα νερά. Και από τα χώματα όσα είναι πολύ λασπερά, έχουνε περισσότερα νερά και ακόμα πιο πολλά όσα χώματα γλυκίζουν.
Με ποιόν τρόπο δοκιμάζουμε ότι υπάρχει νερό :

Σκάβουμε λάκκο στο μέρος που θέλουμε να βρούμε νερό, βάθους ενάμιση μέτρου και φτιάχνουμε ένα αγγείο από μολύβι σε σχήμα ημισφαιρίου ή παίρνουμε μια χύτρα και την ώρα που βασιλεύει ο ήλιος αλείφουμε με λάδι το αγγείο που θα έχουμε. Κατόπιν παίρνουμε μαλλί πλυμένο, ξερό και καθαρό μήκους έως οχτώ εκατοστών του μέτρου και στη μέση του μαλλιού δένουμε ένα μικρό λιθάρι. Το μαλλί το κολλούμε από το μέσα μέρος του αγγείου με κερί. Έπειτα το βάζουμε αναποδογυρισμένο μέσα στο λάκκο και προσέχουμε ώστε το μαλλί να κρεμαστεί έως τα μισά του αγγείου όταν θα το γυρίσουμε. Το αγγείο το σκεπάζουμε με χώμα σε ύψος μισού μέτρου και το αφήνουμε εκεί την νύχτα. Την αυγή πριν βγει ο ήλιος, ξεσκεπάζουμε το αγγείο και το γυρίζουμε και αν ο τόπος έχει νερό θα βρούμε και το αγγείο από μέσα ιδρωμένο και το μαλλί γεμάτο νερό. Και αν είναι πολλή η υγρασία ώστε να βγαίνουν και δάκρυα το νερό το νερό είναι κοντά. Αν όμως φανεί μόνο υγρασία υπάρχει νερό, αλλά είναι σε βάθος. Αν δεν υπάρχει καθόλου υγρασία πρέπει να δοκιμάσουμε με τον ίδιο τρόπο και σε άλλα μέρη που πιστεύουμε ότι υπάρχει ελπίδα να βρούμε νερό.

Μερικοί για να καταλάβουν αν υπάρχει νερό χρησιμοποιούν την εξής μέθοδο. Ανοίγουν λάκκο βάζουν ένα σφουγγάρι στεγνό και το σκεπάζουν με χλωρά φύλλα καλαμιάς ή με άλλο χορτάρι μαλακό και το αφήνουν εκεί τρεις ώρες. Και αν το σφουγγάρι έχει υγρασία όταν θα το βγάλουν, υπάρχει νερό. Αν όμως είναι ξηρό δεν υπάρχει καθόλου.
Που αλλού βρίσκουμε νερό :

Τα ψηλά βουνά και όσα έχουν πολλές κορυφές, έχουν νερά και κυρίως οι πλαγιές των βουνών που είναι κατά το βοριά ή κατά το βορειοανατολικό μέρος. Οι πλαγιές που βλέπουν κατά τον βορρά έχουν περισσότερα νερά από όσες βλέπουν κατά το νοτιά. Και οι πλαγιές που βλέπουν κατά την ανατολή ή κατά την δύση έχουν νερά όσα και οι βορινές και περισσότερα από τις πλαγιές που είναι γυρισμένες νότια. Και τα κατάφυτα βουνά έχουν περισσότερα νερά γιατί έχουν ίσκιο. Επίσης νερά έχει και η μαύρη και παχιά γη και αν ακόμη είναι γεμάτη πέτρες και ιδίως αν έχει πέτρες μαύρες ή κοκκινωπές. Στους κάμπους που είναι ασπρόχωμα και έχει χαλίκια και ελαφρόπετρα και η όψη της γης είναι κατάξερη και γυμνή, δεν υπάρχει νερό. Επίσης δεν έχει νερό όπου είναι κεραμιδόχωμα και όπου η γη διώχνει τα νερά και τις βροχές. Όπου όμως η γη κρατάει το νερό και το ρουφάει υπάρχει περισσότερη υγρασία. Επίσης αν ανεβούμε σε ψηλότερο μέρος με τις πρώτες αχτίδες του ηλίου, πριν ασπρίσει η μέρα, κοιτάζουμε και δούμε να ανεβαίνει ψηλά κάτι σαν καταχνιά, χωρίς να αραιώνετε, υπάρχει ελπίδα να βρούμε νερό. Παρατηρούμε ακόμα και τα κουνούπια μόλις βγει ο ήλιος και αν πετούν προς τα επάνω και στριφογυρίζουν σαν το αδράχτι, σημαίνει ότι υπάρχει νερό. Πρέπει κυρίως να παρατηρεί κανείς από ψηλό μέρος. Κατά το καλοκαίρι , το μεσημέρι που είναι η ατμόσφαιρα καθαρή και η γη εντελώς ξηρή, στα μέρη που υπάρχει νερό βγαίνει ατμός και φαίνεται σαν μικρό σύννεφο. Το χειμώνα ο τόπος αυτός έχει καταχνιά, σαν αυτή που υπάρχει στα ποτάμια, στις λίμνες και στα πηγάδια, όχι όμως τόσο πυκνή, αλλά λεπτή και αραιή.

Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανός Βάσσος

http://ftiaxno.gr

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια - Γεράσιμος Ανδρεάτος

Point8lank·13 βίντεο

Μεταφορτώθηκε στις 26 Φεβ 2009

Ερμηνεία: Ανδρεάτος Γεράσιμος Μουσική: Παπαδημητρίου Δημήτρης Στίχοι: Γκανάς Μιχάλης
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε  
Τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους  
Παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε  
Ονόματα και βλέμματα και δρόμους
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια  
Που θυμάσαι και θυμάμαι  
Τίποτα δεν χάθηκε ακόμα
Όσο ζούμε και πονάμε
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
Μόνο τρόπο να κοιτάνε

Κι αν αλλάξαν οι φίλοι μας λιγάκι  
Αλλάξαμε και μεις με τη σειρά μας
  Χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι
Αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας

Υ.Γ κι αν άλλαξαν οι φίλοι μας λιγάκι, αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας...

Φτιάξε το δικό σου σπίτι με φυσικά υλικά

http://www.back-to-nature.gr/2012/11/eco-house.html

Φτιάξε το δικό σου σπίτι με φυσικά υλικά που βρίσκεις στο δάσος..(eco-house)

Αυτή η εικόνα είναι από ένα σπίτι που χτίστηκε από τον Simon Dale ,  στην Ουαλία με τη βοήθεια που είχε από τον πεθερό του, από περαστικούς και από φίλους που τον επισκέφτηκαν. Το σπίτι αυτό χτίστηκε μέσα σε 4 μήνες και κόστισε γυρω στα £ 3000 και 1000-1500 ώρες εργασίας σύνολο. Ο Simon Dale ξεκίνησε να το κατασκευάζει για να μείνει εκεί με την οικογένεια του..Στην ερώτηση γιατί το έκανε αυτό απάντησε "έχει πλάκα..να ζεις την ζωή σου με τον τρόπο που θέλεις είναι επιβράβευση. Το ν'ακολουθείς τα όνειρα σου κρατάει την ψυχή σου 'ζωντανή'".

Το σπίτι χτίστηκε με τη μέγιστη δυνατή μέριμνα για το περιβάλλον και ανταποδίδει δίνοντας μια μοναδική ευκαιρία να ζήσουν κοντά στη φύση. Εξασκώντας τη δική σου αρχιτεκτονική είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό και σου επιτρέπει να δημιουργήσεις και να απολαύσεις κάτι το οποίο είναι μέρος του εαυτού σου και της γης, αντί, στη χειρότερη περίπτωση, ένα κουτί μαζικής παραγωγής που έχουν σχεδιαστεί για μέγιστο κέρδος και την ευκολία των κατασκευαστικών . Με βάση τα φυσικά υλικά που κατασκευάστηκε, καταργεί τα κέρδη των παραγωγών και των καρκινογόνων κοκτέιλ, δηλητήρια που γεμίζουν τα περισσότερα σύγχρονα κτίρια.

Μερικά χρήσιμα βήματα για τον σχεδιασμό και την κατασκευή:

• Σκάψιμο σε μια πλαγιά για να βρούμε το ιδανικό σημείο.
• Πέτρα και λάσπη από τις ανασκαφές που χρησιμοποιούνται για τοίχους στήριξης, ιδρύματα κλπ.
• Πλαίσια-κομμάτια ξύλου δρυός (ανταλλακτικά ξύλου) από τις γύρω δασικές εκτάσεις.
• Ενιαίες-αμοιβαίες δοκούς στέγης είναι δομικά και αισθητικά φανταστικό και πολύ εύκολο να το κάνουμε.
• Αχυρόμπαλες στο δάπεδο, στους τοίχους και την οροφή για υπερ-μόνωση.
• Πλαστικό φύλλο (κάλλυμα) και λάσπη / χλοοτάπητας για τη στέγη για χαμηλό αντίκτυπο και την ευκολία στην κατασκευή.
• Ασβέστωμα στους τοίχους είναι καταλληλο για την κατασκευή (σε σύγκριση με το τσιμέντο)
• Αναπαλαιωμένο (βερνικωμένο) ξύλο, για παρκέτα και εξαρτήματα
• Ό, τι θα μπορούσες ενδεχομένως να χρειαστείς περαιτέρω μπορείς να το βρεις πεταμένα κάπου ή να αγοράσεις τα εξαρτήματα και να τα φτιάξεις σιγά σιγά. Το καλύτερο είναι να πετύχεις ένα χώρο που κάνει ανακαίνιση και να τα πάρεις ότι χρειάζεσαι να το φτιάξεις όπως θες εσύ (παράθυρα, καυστήρας, σωληνώσεις, καλωδιώσεις ...).
• Σόμπα (καυσόξυλα) για θέρμανση με άφθονα τοπικά καύσιμα.
• Το μπουρί περνά μέσα από μεγάλη πέτρα που καλύφθηκε με γύψο για να διατηρήσει και σιγά-σιγά να απελευθερώσει την θερμότητα.
• Το ψυγείο ψύχεται από τον αέρα που έρχεται μέσα από υπόγειες βάσεις.
• Ο φεγγίτης στην οροφή επιτρέπει στο φως να εισέρχεται μ'ένα φυσικό τρόπο και σου δίνει μια υπέροχη αίσθηση...
• Ηλιακές πλάκες για τον τεχνητό φωτισμό, τη μουσική και την πληροφορική.
• Νερό από την κοντινή πηγή..
• Τουαλέτα κομποστοποίησης.
• Η στέγη συλλέγει νερό στην πηγή για τον κήπο κλπ...

Κύρια εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν: αλυσοπρίονο, σφυρί και καλέμι 1 ίντσα και αυτά!!!

Πριν

Σκάψιμο του επιλεγμένου χώρου, στη συνέχεια το κάνουμε
επίπεδο και κάνουμε ένα τείχο γύρω γύρω.

περίπου 30 κορμοί δέντρων, κάποιοι δέσιμο μεταξύ τους
αλυσιδωτά, τους καρφώνουμε καλά μέχρι να μην κουνιούνται.

Εδώ τοποθετούμε το κάλλυμα στην οροφή και τις αχυρόμπαλες
στις παλέτες στο έδαφος..
Γρήγορα πριν βρέξει..

Κάλυψη της οροφής με πλαστικό αφού
έχει καλυφθεί με  βαμβακερό κάλυμμα και άχυρα.

Τοίχος από άχυρα

Κάλυψη των άχυρων με ξύλα..

Τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες τις πήραμε από το http://www.simondale.net/house/index.htm, το επίσημο site του Ουαλού που το'χτισε, και σ'αυτήν την ιστοσελίδα μπορείται να βρείτε περαιτέρω πληροφορίες, σχέδια από το σπίτι, καθώς και λεπτομέρειες για την κατασκευή του πατώματος και της οροφής και τηλέφωνα για επικοινωνία.

Πάρτε μια ιδέα και από Μικρά σπίτια στο δάσος !!!

Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

http://diipetes.ysee.gr/html/dx_57.html

Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

(Από το βιβλίο του Peter Gay «The Enlightenment. An Interpretation, or The Rise of Modern Paganism», 2η έκδοση, New York, 1967. Απόδοση στα ελληνικά, Βλάσης Γ. Ρασσιάς)
Ο εκλεκτικισμός στην Φιλοσοφία που σημαδεύει τους αυτοκρατορικούς ρωμαϊκούς χρόνους, φυσικό ήταν να ακολουθηθεί από έναν συγκρητισμό στην Θρησκεία. Μάλιστα, για πάρα πολλούς καλλιεργημένους ανθρώπους αυτά τα δύο ήσαν ένα και το αυτό πράγμα, ένας τρόπος να αναζητάει κανείς την αλήθεια μέσα από μία αποτιμητική μελέτη divergent συμπεριφορών και πεποιθήσεων. Ήταν πολύ εύκολο άλλωστε να πιστέψει κανείς, όπως έκανε ο Πλούταρχος, ότι όλες εκείνες οι διαφορετικές μυστηριακές λατρείες αποτελούσαν ουσιαστικά διαφορετικές εκδοχές μίας και μόνης λατρείας… Και δεν ήταν διόλου δύσκολο να καταλήξει κανείς σε ανάλογα συμπεράσματα, καθώς οι αρχαίες Θρησκείες ούτε θεολογούσαν, ούτε απαιτούσαν πίστη πέραν της συμμετοχής στην λατρευτική πράξη, ούτε ενδιαφέρονταν να είναι ευαγγελικές. Η οργάνωσή τους ήταν στοιχειώδης, με αποτέλεσμα ακόμα και σε περιπτώσεις λατρειών με ιερατικές κάστες, όπως λ.χ. οι λατρείες της Περσίας και της Βαβυλώνος, να εκδηλώνεται μία μεγάλη ανεκτικότητα για εκείνους που δεν πίστευαν στους Θεούς. Η λατρεία επίσης δεν ήταν άσχετη από το πολιτικό στοιχείο αλλά, αντίθετα, το υπηρετούσε. Η ιδέα του Ρουσσώ ότι κάθε κοινότητα πρέπει να αναδεικνύει μέσα της μία πολιτική θρησκευτική έκφραση που να εγγυάται την πολιτική της νομιμότητα, είχε αρχαίες ρίζες. Ακόμα και οι μυστηριακές Θρησκείες, που επέβαλαν σοβαρές δοκιμασίες, προέβαιναν σε μυστικές μυήσεις και αποσκοπούσαν να μεταμορφώσουν τον μυημένο σε έναν νέο άνθρωπο, δεν εκδήλωναν ενδιαφέρον να επεκταθούν αλλού. Η κλειστότητα των αρχαίων Ιουδαίων φάνταζε στα μάτια όλων των γειτόνων τους ως εκκεντρικότητα και προσβολή, καθώς ένας μυημένος στα Μυστήρια της Ίσιδος ή του Μίθρα μπορούσε να αισθανθεί ανώτερος βλέποντας την άγνοια του αμύητου, ποτέ όμως δεν θα διανοείτο να παρουσιάσει τους δικούς του Θεούς ως ζηλόφθονο αφέντη, ή να καταδικάσει την λατρεία των άλλων Θεών σαν τάχα ειδωλολατρίας ή βλασφημία.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν η αρχαία θρησκευτική πολιτική να είναι εξαιρετικά ανεκτική, όχι τόσο από κάποια φιλοσοφική αντίληψη για ανθρώπινη αδελφοσύνη, αφού κάτι τέτοιο κηρυσσόταν μόνο από έναν μικρό αριθμό διανοουμένων, αλλά κυρίως γιατί η ίδια η Θρησκεία είχε να παίξει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο. Στον αρχαίο κόσμο φαινόταν πέρα για πέρα λογικό το να έχει το κάθε έθνος και η κάθε πόλη ιδιαίτερους τοπικούς Θεούς. Κάθε φορά που οι στρατιώτες ή οι άποικοι μετακινούντο από την μία κουλτούρα στην άλλη, έβρισκαν πολύ φυσικό το να λατρεύουν επίσης τους Θεούς και να υιοθετούν τις λατρευτικές μορφές της κάθε νέας χώρας, δίχως αυτό να τους κάνει να νοιώθουν ότι δήθεν πρόδιδαν τα προηγούμενα σεβάσματά τους. Και η αντίθετη επίσης διαδρομή, όχι τόσο φανερή αλλά τουλάχιστον στον Μεσογειακό χώρο με μεγάλες διακυμάνσεις επιρροών, η εισαγωγή δηλαδή κάποιων ξένων Θεών που λάτρευαν νέο-αφιχθέντες κάτοικοι, υπήρξε εξίσου συνηθισμένη. Κατά κανόνα βέβαια τα πιο ισχυρά και πνευματικά ανεπτυγμένα έθνη κατόρθωναν να επιβάλουν τις θεότητές τους στους όποιους υποδεέστερους γείτονές τους, αλλά αυτή η επιβολή γινόταν σχεδόν πάντοτε με την πειθώ. Η ιεραποστολική δράση πρακτικά ήταν εντελώς άγνωστη.

Ο Βολταίρος περιέγραψε αυτή την συμπεριφορά με λόγια που η νεώτερη έρευνα δεν προσπάθησε καν να επαναδιατυπώσει: «Οι Έλληνες αναγνώρισαν τους Θεούς των Αιγυπτίων. Όχι τόσο τον ταύρο Άπιδα ή τον τσακαλόμορφο Ανούβιδα, αλλά τον Άμμωνα και τους 12 Μεγάλους Θεούς. Με την σειρά τους οι Ρωμαίοι λάτρευσαν όλους τους Θεούς των Ελλήνων». Και φυσικά η ρωμαϊκή αποδοχή ξένων πολιτισμικών στοιχείων υπήρξε παροιμιώδης: πρακτική των Ρωμαίων ήταν το να υιοθετούν δια νόμου τις λατρείες των Θεών των άλλων εθνών και συνεπώς να τις προστατεύουν. «Αυτή η ένωση όλων των θεοτήτων του κόσμου, αυτή η υποδειγματική θεϊκή φιλοξενία, υπήρξε ο παγκόσμιος νόμος ολόκληρης της αρχαιότητας». Αυτή η ανεκτικότητα δεν ήταν ωστόσο αυτόματη. Ο νομοθέτης έπρεπε να πεισθεί απόλυτα ότι μία ξένη λατρεία δεν είχε πρόθεση να ανατρέψει την έννομη τάξη προτού της χαρίσει μία θέση ανάμεσα στις αναγνωρισμένες Θρησκείες. Και φυσικά «δεν υπήρξαν ποτέ θρησκευτικοί πόλεμοι» («Essai sur les moeurs», 1. 15. 182), καθώς οι περισσότερες από αυτές τις λατρείες ήσαν άκακες και οι αρχαίες Θρησκείες ενδιαφέρονταν για την ιεροπραξία και όχι για το δόγμα..

…(Ο καλλιεργημένος Εθνικός της εποχής του Καίσαρα) ήταν ένας περιηγητής ανάμεσα σε νέες λατρείες και άγνωστες πρακτικές που είτε αναζητούσε την κρυμμένη ομοιότητά τους, είτε απολάμβανε την πολύχρωμη ποικιλία τους. Η ίδια η αστική ζωή του υποστηριζόταν από μία σαφή διάκριση ανάμεσα στην Θρησκεία και την Φιλοσοφία: οι τελετές της πρώτης ενσάρκωναν την πολιτική νομιμότητα και τις οικογενειακές παραδόσεις, ενώ η δεύτερη απαντούσε όλα τα ερωτήματα ενός μορφωμένου ανθρώπου σχετικά με τον σωστό τρόπο ζωής και με την φύση του σύμπαντος.