Τα οφέλη από την κατανάλωση αβοκάντο

http://www.agrotikabook.gr

Τα οφέλη από την κατανάλωση αβοκάντο

Τετ, 2013-09-11 17:15

Η συστηματική κατανάλωση αβοκάντο μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της διατροφής και να ωφελήσει σημαντικά την υγεία, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Αναλύοντας στοιχεία από την επονομαζόμενη διατροφική μελέτη NHANES, που αφορούν την περίοδο 2001-2008, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση του συγκεκριμένου φρούτου σχετίζεται με καλύτερη ποιότητα διατροφής, υψηλότερα επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης, μειωμένο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου, και χαμηλότερο σωματικό βάρος, Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και περίμετρο μέσης.
Το μεταβολικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από την συνύπαρξη πολλαπλών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου σε έναν άνθρωπο. Οι παράγοντες αυτοί είναι:
* Αρτηριακή πίεση πάνω από 130/85 mmHg
* Επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) πάνω από 100 mg/dl όταν κάποιος είναι νηστικός
* Περίμετρος μέσης από 100 εκατοστά και πάνω για τους άνδρες και από 87,5 εκατοστά και πάνω για τις γυναίκες (δηλαδή κοιλιακή παχυσαρκία)
* «Καλή» (HDL) χοληστερόλη κάτω από 40 mg/dl για τους άνδρες και κάτω από 50 mg/dl για τις γυναίκες
* Επίπεδα τριγλυκεριδίων 150 mg/dl ή υψηλότερα.
Όταν κάποιος έχει ταυτοχρόνως τρεις ή περισσότερους από τους προαναφερθέντες παράγοντες, πάσχει από μεταβολικό σύνδρομο.
Στη νέα μελέτη αναλύθηκε η διατροφή 17.567 εθελοντών, οι οποίοι είχαν ηλικία άνω των 19 ετών όταν δήλωσαν συμμετοχή στην έρευνα NHANES.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nutrition Journal», το 2% των εθελοντών (ή 347 άνθρωποι) έτρωγαν αβοκάντο, με την μέση ημερήσια κατανάλωση να είναι μισό μέτριο αβοκάντο την ημέρα – ποσότητα που παρέχει 114 θερμίδες, οι μισές εκ των οποίων προέρχονται από λίπη.
Οι εθελοντές αυτοί είχαν γενικώς σημαντικά υψηλότερη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, και μειωμένη κατανάλωση ζάχαρης. Είχαν επίσης υψηλότερη κατανάλωση λιπών, μονοακόρεστων λιπών, πολυακόρεστων λιπών, φυτικών ινών, βιταμίνης Ε, μαγνησίου, καλίου και βιταμίνης Κ, καθώς και μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά, δημητριακά).
Τα αβοκάντο είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη, τα οποία σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως καρδιοπάθειας. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όταν αυξάνεται η πρόσληψη μονοακόρεστων λιπαρών, ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου ελαττώνεται κατά 19%, σημειώνουν στο άρθρο τους οι ερευνητές της παρούσας ανάλυσης.
Βάρος και χοληστερόλη
Οι λάτρεις του αβοκάντο υπερτερούσαν και στο θέμα του σωματικού βάρους. Κατά μέσον όρο ζύγιζαν 4 κιλά λιγότερα απ’ όσα οι λοιποί εθελοντές, ενώ είχαν μέσο ΔΜΣ ίσο με 26,7 έναντι 28,7 των υπολοίπων.
Ο ΔΜΣ υπολογίζεται όταν διαιρεθεί το νυν βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα). Οι τιμές του από 25-30 σημαίνουν πως κάποιος είναι υπέρβαρος, ενώ πάνω από 30 αρχίζει η παχυσαρκία, με τη νοσογόνο (κακοήθη) παχυσαρκία να αφορά τις τιμές πάνω από 40.
Στο φυσιολογικό βάρος αντιστοιχούν οι τιμές του ΔΜΣ από 19,5 μέχρι 25, ενώ κάτω από 19 σημαίνει πως κάποιος είναι λιποβαρής.
Η μελέτη έδειξε ακόμα πως οι εθελοντές που έτρωγαν αβοκάντο είχαν και υψηλότερη «καλή» (HDL) χοληστερόλη: 55 mg/dl κατά μέσον όρο έναντι 52,6 mg/dl.
Τα ευρήματα αυτά δεν αποδεικνύουν σχέση αιτίας-αποτελέσματος, αλλά σαφώς υποδηλώνουν ότι για να τρώει κάποιος αβοκάντο πιθανώς ακολουθεί πιο καλή διατροφή, σημειώνουν οι ερευνητές.
Επιπλέον, «υποδηλώνουν ότι το φρούτο μπορεί να παίζει δυνητικό ρόλο στην μείωση του κινδύνου για εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου», καταλήγουν.
Πηγή: tanea

η έδρα του ιερατείου του Ιδαίου Άντρου

Μυθικη Αναζητηση.

11 Σεπτεμβρίου

Που βρισκόταν η έδρα του ιερατείου του Ιδαίου Άντρου;
<..Οταν ο χιονιάς απέκλειε την πρόσβαση στο Ιδαίον Αντρον, πάνω στον Ψηλορείτη (σε ύψος 2.456 μ.), το ιερατείο, που λειτουργούσε το πλούσιο ιερό και το μαντείο στη γενέθλια σπηλιά του Δία, ενδεχομένως να κατέβαινε από το βουνό και να διέμενε σε άλλο κατάλυμα.
Δεν αποκλείεται λοιπόν το ασφαλές χειμερινό κατάλυμα του πανίσχυρου ιερατείου, που αποτελούσε ένα θρησκευτικό και διοικητικό κέντρο και είχε δεσμούς με την Κνωσό, να ήταν στη Ζώμινθο. Ολα τα ευρήματα, τα περσινά χάλκινα ειδώλια και κυρίως το τριώροφο πολυτελές οικοδόμημα που αποκαλύπτεται τα τελευταία χρόνια μαζί με τους μικρούς φορητούς τελετουργικούς βωμούς της φετινής ανασκαφής, ένας των οποίων μάλιστα φέρει ίχνη Γραμμικής Α, συνηγορούν υπέρ αυτής της εκδοχής...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_278.html

Καλλιέργεια ραδικιού

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%81

Καλλιέργεια ραδικιού

Τετ, 2013-09-11 10:00

Είναι τα πιο γνωστά από τα καλλιεργούμενα χόρτα. Συναντώνται αυτοφυόμενα παντού στα λιβάδια, στους κάμπους, στα βουνά, στις άκρες των δρόμων και γενικώς σε όλα τα ανοικτά μέρη. Με τα πρωτοβρόχια τού φθινοπώρου αρχίζει η βλάστηση και η εμφάνισή τους στις αγορές, όπου βρίσκουν μεγάλη κατανάλωση για το φύλλωμά τους. Προτιμούνται πάντοτε ως είδος σαλατικό, επειδή η πικρά ουσία που περιέχουν, η λεγομένη κιχωρίνη, τα κάνει να είναι τονωτικά, ηπατικά και γενικά υγιεινό, προπάντων το αφέψημά τους, δηλαδή το ραδικοζούμι.
Τα ραδίκια είναι της οικογένειας των συνθέτων και μοιάζουν πολύ με τις πικραλίδες, αποτελούν όμως άλλο είδος (Taraxacum Dens -Leonis) και δεν έχουν χονδρές και μακριές ρίζες όπως εκείνες.
Αν και βρίσκονται παντού και συγκομίζονται άφθονα από τα αυτοφυόμενα, ωστόσο, γίνεται και συστηματική καλλιέργεια αυτών ιδίως σε μέρη με μεγάλη καταναλωτική ζήτηση, όπως συμβαίνει κοντά στις πολυκατοικημένες πόλεις. Η καλλιέργειά τους γίνεται όπως στα λοιπά λαχανικά, κηπευτική είτε αγροτική.
Σπέρνονται κατά μήνα Σεπτέμβριο και διαδοχικώς μέχρι Μάιου ή και όλο το χρόνο, στα πεταχτά. Απαιτείται 1-1,5 οκ. σπόρου για ένα στρέμμα ή 4-6 δράμια δράμια για 10 τετρ. μέτρα. Θέλει άφθονο λίπασμα, κοπριά, 3.000 οκάδες στο στρέμμα και χημ. λίπασμα 6-8-8 ή 6-8-12 και σε ποσότητα 60-80 οκ. το στρέμμα, ή 240-320 δράμια για 10 τετρ. μέτρα. Κατά το σκάψιμο σκορπίζεται η κοπριά και το λίπασμα και παραχώνονται. Έπειτα γίνεται η σπορά και σκεπάζουμε το σπόρο σε βάθος 1 πόντο με το ρεστέλλο. Μετά την σπορά, αν ο καιρός είναι ξηρός, ποτίζουμε για να διευκολύνουμε το φύτρωμα.
Όταν ο σπόρος αρχίζει να φυτρώνει και στον κήπο υπάρχουν γυμνοσάλιαγκες, για να προφυλάξουμε τα ραδίκια από αυτούς, που τα καταστρέφουν, σκορπίζουμε σκόνη ασβέστη και οι γυμνοσάλιαγκες καίονται, όταν ύ καιρός είναι βροχερός πρέπει να επαναλάβουμε το σκόρπισμα. Δίνουμε βοτανίσματα, αραίωμα και σκάλισμα. Ποτίσματα κατά τους θερινούς μήνες. Το μάζεμα αρχίζει 2-3 μήνες από τη σπορά και διαδοχικώς. Απόδοση 2,5.-4 χιλ. οκάδες κατά στρέμμα.
Στη κηπευτική η σπορά ενεργείται σε σπορείο, μέσα σε προετοιμασμένες βραγιές ή γύρω για μπορντούρες άλλων λαχανικών. Οι σπόροι ρίχνονται σε ανοιγμένα παράλληλα αυλάκια, σε βάθος 8-10 πόντους, όπου όμως σκεπάζονται ελαφρά, πατιούνται λίγο και κατόπιν ποτίζονται.
Η σπορά αυτή μπορεί να λαμβάνει χώρα από το Μάρτιο μέχρι του Ιουνίου. Όταν βλαστήσουν και τα νεαρά φυτά αναπτυχθούν κάπως πρέπει να αραιώνονται σε τρόπο ώστε τα διατηρούμενα να απέχουν μεταξύ τους 7 έως 8 πόντους. Δύναται όμως να εφαρμόζεται και μεταφύτευση, όταν τα φυτά αποκτήσουν 4-5 φύλλα, οπότε αυτά τοποθετούνται πάλι κατά γραμμές και σε αποστάσεις ανάλογες, όπως στη προηγούμενη περίπτωση. Οι επόμενες καλλιεργητικές εργασίες συνίστανται από 1-2 σκαλίσματα και τα αναγκαία ποτίσματα, ώστε, καθ’ όλο το καλοκαίρι, το χώμα να διατηρείται πάντα δροσερό. Κατά το μήνα Οκτώβριο-Νοέμβριο πρέπει να γίνεται επιχωμάτωσης των αυλακιών, για το σκοπό να αποκτώνται φύλλα τρυφερά και ασπριδερά.
Η συγκομιδή αρχίζει από τον επόμενο Φεβρουάριο μέχρι του Απριλίου με αποκοπή των φύλλων κοντά στο λαιμό των φυτών, τα όποια αναβλαστάνουν και συγκομίζονται πάλι τον επόμενο φθινόπωρο. Με αυτό τον τρόπο η εκμετάλλευση της καλλιέργειας μπορεί να διαρκέσει 3-4 χρόνια.
Στην αγροτική καλλιέργεια η σπορά γίνεται σε ανοικτό κάμπο, υστέρα από μια καλή προετοιμασία του εδάφους με 1-2 οργώματα και ανάλογες λιπάνσεις. Η σπορά εφαρμόζεται κατά γραμμές σε αποστάσεις 25-30 πόντους η μία της άλλης, σε ανοιγόμενα αυλάκια, όπου οι σπόροι σκεπάζονται ελαφρά με ένα σβάρνισμα. Για κάθε στρέμμα απαιτούνται 300-400 δράμια σπόρου περίπου.
Μετά τη βλάστηση δεν απαιτούνται παρά 1-2 σκαλίσματα και τα αναγκαία ποτίσματα, προπάντων όταν ο καιρός πηγαίνει ξηρός.
Παραγωγή σπόρου
Για τα άγρια ραδίκια οι σπόροι μπορούν να μαζεύονται και από τα αυτοφυόμενα στα λιβάδια και αλλαχού, για δε τα ήμερα από μητρικά φυτά τα οποία διατηρούνται επίτηδες σε αραιές αποστάσεις.
Η συγκομιδή πρέπει να γίνεται όταν ωριμάσουν οι σπόροι, κατά Μάιο-Ιούνιο, εγκαίρως όμως γιατί παρασύρονται εύκολα από τούς ανέμους.
Ποικιλίες:
Ραδίκια κοινά. Είναι τα γνωστά αυτοφυή των λιβαδιών.
Ραδίκια ορεινά, με φύλλα πολύ οδοντωτά.
Ραδίκια πλατύφυλλα, με φύλλα πολλά, σχηματίζουν πλούσιες τούφες.
Ραδίκια πρώιμα με φύλλα πλατιά που βλασταίνουν νωρίς την άνοιξη.
Πηγές: Ο λαχανόκηπος του σπιτιού-Νικολάου Βοσινιώτη-Αθήνα 1941 Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940
 

Κιχώριο-Cichorium intybus

Άλλες ονομασίες: Πικροράδικο, πικραλίδα Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετή φυτά που φτάνουν ένα μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται από το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές έως το τέλος της άνοιξης.
Βράζονται και τρώγονται με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.

Ταράξακο το φαρμακευτικό-Taraxacum officinalis

Άλλες ονομασίες: Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος.
Το συναντάμε σε ακαλλιέργητους τόπους και σε χωράφια σαν ζιζάνιο. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση του φυτού είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσαφένιο χρώμα.
Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά, σκέτα ή με κρέας . Ακόμη τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα.

Τέλος το taraxacum είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα, αλλά αντίθετα με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα του περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση της πέτρας στη χολή.
Συμπέρασμα
Τα ραδίκια είναι φυτά πολυετή, δηλαδή ζουν πολλά χρόνια και αν τα μαζεύουμε προσεκτικά μπορούμε να τρώμε συνέχεια από το ίδιο μέρος, χωρίς να χρειάζεται να ξανασπέρνουμε κάθε χρόνο και το σημαντικότερο δεν χρειάζονται πότισμα το καλοκαίρι… Ταυτόχρονα είναι πλούσια σε βιταμίνες μέταλλα και ιχνοστοιχεία και αποτελούν ένα φυσικό φάρμακο στο χωράφι μας.

Παρμενίδης περί φύσεως

Μυθικη Αναζητηση.

11 Σεπτεμβρίου

Παρμενίδης περί φύσεως
<..Έλα λοιπόν, εγώ θα πω -κι εσύ φρόντισε το λόγο που θ' ακούσεις-ποιές μόνες οδοί αναζήτησης πρέπει να νοηθούν:
Η μία, πως είναι και πως αδύνατο να μην είναι,
της πειθούς είναι ο δρόμος, γιατί ακολουθεί την αλήθεια.
Η άλλη, πως δεν είναι και πως ανάγκη να μην είναι,
αυτή σου λέω είναι μια στράτα δίχως καθόλου γνώση,
γιατί ούτε να γνωρίσεις το Μη-Ον θα μπορούσες -πράγμα ανέφικτο-
ούτε να το εκφράσεις.
...γιατί Νοείν κι Είναι είναι το αυτό.
Αλλά δες με το νου όμοια τα απόντα: βέβαια γι' αυτόν παρόντα,
γιατί (ο νούς ) δεν θ' αποκόψει Εόν απ' τη συνέχεια του με Εόν,
ούτε καθώς αυτό με τάξη παντού με κάθε τρόπο διασκορπίζεται,
ούτε καθώς συντίθεται.
Το ίδιο είναι για μένα,
απ' όπου κι αν αρχίσω: γιατί εκεί θα επιστρέψω και πάλι...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_10.html

Το δημόσιο λουτρό της Αρχαίας Πέλλας

Ancient Greek Bath, Sauna and pool, pioneer of the Roman Baths in Pella
Macedonia Greece - Reign of Kassandros 325 BCE
Το δημόσιο λουτρό της Αρχαίας Πέλλας, μια υποδειγματική κατασκευή 1.000 τ.μ. με τεχνικές βελτιώσεις που γινόταν για περισσότερους από δύο αιώνες, ήταν και ο προάγγελος των εξελίξεων που θα ακολουθούσαν κατά τα ρωμαϊκά χρόνια.
Αποκαλύπτοντας πλήρως και σε όλες του τις φάσεις την εγκατάστασή του η προϊσταμένη της ΙΖ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, Μαρία Λιλιμπάκη-Ακαμάτη, και ο αρχαιολόγος Νίκος Ακαμάτης, διαπίστωσαν ότι η χρήση υποδαπέδιας θέρμανσης του χώρου ήταν ήδη γνωστός από τα ελληνιστικά χρόνια και προήλθε ως αποτέλεσμα μακρών πειραματισμών στη μακεδονική πρωτεύουσα.
Ο χώρος του λουτρού οικοδομήθηκε για πρώτη φορά στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ. (325-300 π.Χ.), στα χρόνια της βασιλείας του Κασσάνδρου, όταν οικοδομήθηκαν τα μεγάλα κτίρια, η αγορά της πόλης, τα ιερά και κομμάτια της οχύρωσης.
Χαρακτηριστική είναι μια μεγάλη πισίνα στην αυλή του αρχικού κτίσματος, διαστάσεων 7x4 τ.μ., επιχρισμένη εσωτερικά με χοντρό υδραυλικό κονίαμα, μια δεξαμενή και ένας χώρος αποδυτηρίου στα νοτιά της. Πήλινοι υδρευτικοί αγωγοί με λίθινα φρεάτια καθαρισμού διασχίζοντας τους δρόμους της πόλης περιμετρικά, προμήθευαν το συγκρότημα με καθαρό νερό, ενώ άλλοι αγωγοί αποχετευτικοί διοχέτευαν το χρησιμοποιημένο νερό σε μεγάλο υπαίθριο χώρο.
Κατά τον 3ο αι. π.Χ. στα χρόνια της βασιλείας του Αντιγόνου Γονατά, προστίθενται δωμάτια, ένας κυκλικός θόλος και 18 λουτήρες, στοιχεία που δείχνουν ότι η πρωτεύουσα του μακεδονικού κράτους βιώνει ανεπανάληπτη άνθηση, αποτέλεσμα των προσόδων που εισρέουν μετά την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου στην Ανατολή. Στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. συμβαίνει μια σημαντική αλλαγή, με την εφαρμογή υποδαπέδιας θέρμανσης.
Οπως εξηγεί η κ. Ακαμάτη, «μεταξύ των δωματίων με τους λουτήρες κατασκευάζεται θερμαντικός κλίβανος με προθάλαμο, που μεταφέρει τη θερμότητα με ένα μεγάλο υπόγειο αγωγό, που διασχίζει κατά πλάτος το συγκρότημα, καταλήγοντας σε καπνοδόχο.
Στη φάση αυτή ξεχωρίζουν οι χώροι για θερμό λουτρό, χλιαρό και ψυχρό, μια διάκριση που θα τελειοποιηθεί από τον 1ο αι. π.Χ. και εξής σε όλη την περιφέρεια του ρωμαϊκού κόσμου.
Στο λουτρό της Πέλλας σε αυτή την πρώιμη μορφή υποκαύστων φαίνεται ότι το νερό θα ζεσταινόταν στους βοηθητικούς χώρους ή και σε εστίες στις ίδιες τις αίθουσες με τους λουτήρες και θα μεταφερόταν με αγγεία, ενώ το κυκλικό δωμάτιο στην τρίτη φάση πιθανόν χρησιμοποιείτο ως εφιδρωτήριο (σάουνα)».
Απόστολος Λυκεσάς
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=652462

...από ουσία θεϊκή

Μυθικη Αναζητηση.

11 Σεπτεμβρίου

 

KAΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!
«Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. 

Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.

Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων.
Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.»
Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας)

ΣΠΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΑΤΟΠΕΛΤΕΣ

http://www.agrotikabook.gr/%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF

ΣΠΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΑΤΟΠΕΛΤΕΣ

Δευ, 2013-09-09 22:45

Σεπτέμβριος. Κάθε τέλος εποχής είναι η καλύτερη ευκαιρία να απολαύσουμε τα ζαρζαβατικά της μητέρας γης στα καλύτερά τους, αφού μεγαλώνουν και ωριμάζουν αβίαστα μέχρι να φτάσουν στο τραπέζι μας! Παράλληλα όμως μπορούμε αυτό να το εκμεταλλευτούμε και με άλλους τρόπους! Γι’ αυτό με τις γινομένες και ολόγλυκες ντομάτες που θα βρούμε στη κοντινή μας αγορά αυτή την περίοδο θα ετοιμάσουμε σπιτικό, λιαστό και ολίγον αλμυρό τοματοπελτέ για το χειμώνα!
Υλικά..
Ώριμες τομάτες (5-6 κιλά για να βγάλουμε περίπου ένα κιλό τοματοπελτέ)
Χοντρό αλάτι (περίπου 1 κιλό), ρίγανη, δεντρολίβανο
Τούλι ή άλλο ύφασμα που να αναπνέει αλλά και να περνάει ο ήλιος
Σουρωτήρι
Γυάλινο βάζο
Ένα ταψί ή άλλο επίπεδο σκεύος
Βήμα βήμα.. Πλένουμε καλά τις ώριμες τομάτες, τις ανοίγουμε στη μέση και τις αραδιάζουμε σε ένα ταψί ή ότι άλλο επίπεδο σκεύος διαθέτουμε τη μια κοντά στην άλλη μέχρι να γεμίσει ο πάτος. Τις ραντίζουμε μια μια και με προσοχή με μπόλικο χοντρό αλάτι. Το ίδιο επιμελώς πασπαλίζουμε και με τη ρίγανη και το δεντρολίβανο, για επιπλέον άρωμα και γεύση! Σκεπάζουμε με το τούλι μας και τις βγάζουμε για..ηλιοθεραπεία για 3-4 μέρες!
Αφού λιαστούν, συρρικνωθούν και φύγουν τα υγρά τους τις ρίχνουμε στο σουρωτήρι και ξεκινάμε το..ζούπηγμα, μέχρι να μείνει ένας πηχτός, αρωματικός χυλός χωρίς φλούδα ή κουκούτσια! Καλό είναι όταν λιάζουμε τις τομάτες να μην τις αφήσουμε τόσο πολύ ώστε να γίνουν σαν πετσί γιατί τότε θα φτιάξουμε λιαστές τομάτες και όχι τοματοπελτέ! Πρέπει να τις μαζέψουμε όταν θα είναι ούτε γεμάτες υγρά αλλά και ούτε τελείως αφυδατωμένες! Επίσης, όταν θα τις πολτοποιούμε καλό είναι, όσο μπορούμε, να βγάζουμε και τα κουκούτσια ώστε ο χυλός στο τέλος να βγει όσο το δυνατόν πιο βελούδινος! Βάζουμε το χυλό στο βαζάκι μας, καλύπτουμε την επιφάνεια με λάδι, για να διατηρείται φρέσκο, και κλείνουμε! Θυμόμαστε να διατηρούμε το βαζάκι σε σκιερό μέρος!
Μπορούμε να βάλουμε και μια μικρή ετικετούλα με την ημερομηνία «παραγωγής» αλλά και να διακοσμήσουμε το καπάκι σαν βαζάκι μαρμελάδας για ένα ακόμα πιο όμορφο αποτέλεσμα, που θα διακοσμεί και την κουζίνα ή το ντουλάπι μας! Το υγιεινότατο παρασκεύασμά μας είναι ιδανικό για πίτσες, λαδερά αλλά και για όποια συνταγή απαιτεί την παρουσία τομάτας!

ΠΙΑΝΟ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

11 Σεπτεμβρίου

ΝΤ.Χ.ΛΩΡΕΝΣ (David Herbert Lawrence)

11 Σεπτεμβρίου 1885 - 2 Μαρτίου 1930)

ΠΙΑΝΟ

Μία γυναίκα, απαλά, μου τραγουδάει, στο σούρουπο,
πηγαίνοντάς με ξανά στα περασμένα, μέχρι να δω
ένα παιδί, να κάθεται κάτω απ΄το πιάνο, στη βουή των
τρεμάμενων χορδών,
και να κρατά τα μικρά, ζυγιασμένα πόδια μιας μητέρας,
που χαμογελά καθώς τραγουδάει.

Σε πείσμα, η ύπουλη δεξιοτεχνία του τραγουδιού
προδίδει την καρδιά μου, που ανήκει
στα παλιά κυριακάτικα απογεύματα στο σπίτι, με τον χειμώνα έξω
και τους ύμνους, στο ζεστό σαλόνι, με το πιάνο οδηγό μας.

Έτσι είναι τώρα μάταιη για τον τραγουδιστή η ορμή του,
με το μεγάλο μαύρο παθητικό πιάνο. Η γοητεία
των παιδικών ημερών με κατακλύζει, η ωριμότητά μου είναι
πεταγμένη
κάτω στην πλήμμυρα της μνήμης. Σαν παιδί κλαίω για το
παρελθόν.

ΠΗΓΗ http://lagouvardospot.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2674.html

Έτρωγαν και γλεντούσαν χωρίς δεκάρα στην τσέπη τους!

http://mikros-romios.gr/4074/dekara/

Έτρωγαν και γλεντούσαν χωρίς δεκάρα στην τσέπη τους!

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Ο 29χρονος Έκτωρ Πασπάλης, εκτός από το όνομά του είχε και άλλα ηρωικά χαρακτηριστικά. Το κυριότερο απ’ όλα ήταν ο έρωτάς του προς τις ωραίες γυναίκες, το γλυκό κρασί και το γλέντι. Έμεινε στους κοσμικούς κύκλους γνωστός για το ωραίο παράστημα και την αρχαία του κατατομή. Περιφρονούσε την οικονομική κρίση που μάστιζε τη χώρα, τον Αύγουστο 1931 και ενώ ήταν απλός υπάλληλος βαμβακοεργοστασίου, είχε ένα ακαταμάχητο προσόν. Την αναίδεια!
Εκείνο το καλοκαίρι όμως έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα για τα καμώματά του. Επικεφαλής μιας κεφάτης παρέας πήγαινε σε επώνυμα στέκια της εποχής. Όπως ήταν «Φολί ντ’ Ετέ», χορευτικό κέντρο κοντά στο Ζάππειο. Εισέρχονταν με ύφος χιλίων λόρδων απολαμβάνοντας τις υποκλίσεις και τα φιλοφρονήματα, κατέβαζαν ποτά, μεζέδες, ψητά, παγωτά, αλλά και τις υπηρεσίες των καλλιτέχνιδων.
Όταν ερχόταν ο λογαριασμός, ο οποίος δεν έπεφτε κάτω από τις τρεις χιλιάδες, κανείς από την παρέα δεν έκανε την κίνηση να φέρει το χέρι του στο πορτοφόλι του. Ο μαιτρ απευθυνόταν στον Έκτορα που φαινόταν ότι ήταν ο επικεφαλής της παρέας:
― Σάμπως θα φύγουμε; Εδώ είμαστε! απαντούσε ο Εκτωρ.
Και όταν ο μαιτρ περνούσε η ώρα και επέμεινε, τότε όλοι προφασίζονταν ότι είχαν ξεχάσει τα πορτοφόλια τους. Συνέχιζαν δε το γλέντι τους στα κρατητήρια κάποιου αστυνομικού τμήματος.
Αποφάσισαν να κάνουν το ίδιο και στην ταβέρνα του πασίγνωστου στην λαϊκή Αθήνα Μιστόκλη, στις γραμμές της Ιεράς Οδού. Έφαγαν στη λαδόκολλα μεγάλες ποσότητες κρεατικών και αφού κατανάλωσαν ποσότητες ρετσινάτου, προφασίστηκαν πως είχαν ξεχάσει τα πορτοφόλια τους. Και οι πέντε της παρέας έφυγαν με μαχαιρωμένα τα πισινά τους, κατά τη συνήθεια των φυλακόβιων της εποχής, ενώ τρεις εξ αυτών χρειάστηκε να νοσηλευτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα με σοβαρά τραύματα στα κεφάλια τους!

Δαρα Φωτεινη Τα λογια ησαν της θαλασσας_0001.wmv

koukouvagia55·82 βίντεο

1.905

Μεταφορτώθηκε στις 8 Ιαν 2012

Τα λογια ησαν της θαλασσας
Μουσικη Δημητρης Παπαδημητριου
Στιχοι Ηλιας Κατσουλης
Ερμηνεια Φωτεινη Δαρα
Τα πνευματικα δικαιωματα ανηκουν στους προαναφερομενους κατοχους και η ηχοχραφηση στην WMG