Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Η πρώτη νευροχειρουργική επέμβαση

Μυθικη Αναζητηση.
Φωτογραφία: Η πρώτη νευροχειρουργική επέμβαση έγινε στους Δελφούς το 1.900 πχ
"Η πρώτη γνωστή μέχρι σήμερα νευροχειρουργική  επέμβαση στην Ελλάδα, έγινε γύρω στο 1900 π.Χ. στην περιοχή των Δελφών. Οι έλληνες ειδικοί, εξέτασαν το κρανίο σε αξονικό τομογράφο για να μελετήσουν τη δομή του οστού όπου είχε γίνει η επέμβαση. Η οπή είχε σχήμα ωοειδές με διαστάσεις 8 επί 7,5 χιλιοστά...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/1900.html
Η πρώτη νευροχειρουργική επέμβαση έγινε στους Δελφούς το 1.900 πχ
"Η πρώτη γνωστή μέχρι σήμερα νευροχειρουργική επέμβαση στην Ελλάδα, έγινε γύρω στο 1900 π.Χ. στην περιοχή των Δελφών. Οι έλληνες ειδικοί, εξέτασαν το κρανίο σε αξονικό τομογράφο για να μελετήσουν τη δομή του οστού όπου είχε γίνει η επέμβαση. Η οπή είχε σχήμα ωοειδές με διαστάσεις 8 επί 7,5 χιλιοστά...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/1900.html

«Νιού Γιόρκ Τάιμς»

Bigbook.gr.
 
Φωτογραφία: 18 Σεπτεμβρίου 1851.... Η εφημερίδα «Νιού Γιόρκ Τάιμς» εκδίδεται για πρώτη φορά.

Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης (The New York Times, κατά λέξη Καιροί της Ν. Υόρκης ή Νεοϋορκέζικοι καιροί) είναι ημερήσια πρωινή αμερικανική εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1851 και εκδίδεται στη Νέα Υόρκη. Ιδρυτής της ήταν ο Χένρι Ρέιμοντ. Το 1952 η ημερήσια κυκλοφορία της έφθανε τα 500.000 φύλλα, ενώ τις Κυριακές τα 1.500.000 φύλλα. Διανέμεται διεθνώς, ενώ έχει κερδίσει 95 βραβεία Πούλιτζερ.
18 Σεπτεμβρίου 1851.... Η εφημερίδα «Νιού Γιόρκ Τάιμς» εκδίδεται για πρώτη φορά.
Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης (The New York Times, κατά λέξη Καιροί της Ν. Υόρκης ή Νεοϋορκέζικοι καιροί) είναι ημερήσια πρωινή αμερικανική εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1851 και εκδίδεται στη Νέα Υόρκη. Ιδρυτής της ήταν ο Χένρι Ρέιμοντ. Το 1952 η ημερήσια κυκλοφορία της έφθανε τα 500.000 φύλλα, ενώ τις Κυριακές τα 1.500.000 φύλλα. Διανέμεται διεθνώς, ενώ έχει κερδίσει 95 βραβεία Πούλιτζερ.

18 Σεπτεμβρίου 1906, ο Ζαϊμης στην Κρήτη!

http://www.cretalive.gr/history/view/18-septembriou-1906-o-zaimhs-sthn-krhth/106758

18 Σεπτεμβρίου 1906, ο Ζαϊμης στην Κρήτη!

Μέχρι τότε ο Ζαΐμης ήταν εκτός Κρήτης, παραθέριζε κάπου στην Ελλάδα...
18 Σεπτεμβρίου 1906! .Ήταν η μέρα που ο Αλέξανδρος Ζαΐμης ανέλαβε τα καθήκοντά του ως νέος Ύπατος Αρμοστής Κρήτης  με πενταετή Εντολή. Έχει μόλις παραιτηθεί ο Πρίγκιπας Γεώργιος  και ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α΄ υποδεικνύει αυτόν σαν πιο κατάλληλο για αυτήν την θέση.Μετά την ορκωμοσία του στο νέο πιο φιλελεύθερο σύνταγμα που συντάχθηκε προσπάθησε και επέτυχε να συνδιαλλάξει τα αντιμαχόμενα μέρη όπως είχαν διαμορφωθεί μετά την επανάσταση του Θερίσου παρέχοντας γενική αμνηστία.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γ. Θεοτόκης έγραφε στο τηλεγράφημα του στον Πρόεδρο της Κρητικής Βουλής : «δια του διορισμού τον κ. Ζαΐμη καθ’ υπόδειξιν της A.M. τον βασιλέως, επετεύχθη εν μέγα βήμα προς την ποθουμένην υπό των Κρητών και παντός τον Έθνους λύσιν του Κρητικού Ζητήματος».

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα που έκανε στην θητεία του ο Αλέξανδρος Ζαΐμης ήταν η μετά από έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων της οργάνωσης της ντόπιας κρητικής πολιτοφυλακής που ονομάστηκε Κρητική Χωροφυλακή και διοικούνταν από Έλληνα αξιωματικό και όλα της τα στελέχη ήταν Έλληνες . Κατάφερα έτσι να αποχωρήσουν από την Κρήτη όλα τα διεθνή στρατεύματα που μέχρι τότε είχαν εγκατασταθεί μόνιμα στο νησί.
Την θέση του Αρμοστή διατήρησε ο  Ζαΐμης μέχρι τις 12 Οκτωβρίου του 1908 όπου και παύτηκε το αρμοστιακό καθεστώς υπό των ίδιων των Κρητών πραξικοπηματικά όταν κήρυξαν την Ένωση της Κρήτης με το Βασίλειο της Ελλάδος, σε συνεννόηση βέβαια με τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας Γ. Θεοτόκη.
Μέχρι τότε ο Ζαΐμης ήταν εκτός Κρήτης, (φέρεται να παραθέριζε κάπου στην Ελλάδα - πιθανόν ενήμερος της μέλλουσας εξέλιξης), όπου και ειδοποιήθηκε να μη επιστρέψει στην Κρήτη.
Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης γεννήθηκε στα 1855 στην Αθήνα,  δευτερότοκος γιος του Θρασύβουλου Ζαΐμη, πρώην πρωθυπουργού, και της Ελένης, θυγατέρας του Αλέξανδρου Μουρούζη. Αδερφοί του ήταν ο Ασημάκης Θ. Ζαΐμης και ο Παναγιώτης Ζαΐμης. Από την πλευρά του πατέρα του ήταν εγγονός του Ανδρέα Ζαΐμη, πρώην πρωθυπουργού και γόνου της μεγάλης Καλαβρυτινής οικογένειας με σημαντική συμμετοχή στην επανάσταση του 1821, και από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από τη σπουδαία φαναριώτικη οικογένεια των Μουρούζηδων.
 Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης  ανέλαβε την Πρωθυπουργία της Ελλάδος έξι φορές και μία φορά έγινε Πρόεδρος Δημοκρατίας, πάντα σε δύσκολες και ανώμαλες περιόδους. Υπήρξε εκπρόσωπος ενός από τα μεγαλύτερα πολιτικά τζάκια της χώρας. Η πρώτη θητεία του (1897) συνδέθηκε με την εξασφάλιση του σημαντικότερου δανείου από τις Μεγάλες Δυνάμεις και την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας. Δημιούργησε το «τρίτο κόμμα», το οποίο δεν μπόρεσε να κάμψει τον δικομματισμό της εποχής του. Ανέλαβε δεύτερη φορά Πρωθυπουργός για δώδεκα μήνες τον Νοέμβριο 1901 προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη που είχε διασαλευθεί με τα «Ευαγγελικά». Ήταν η προσπάθεια μεταγλώττισης του Ευαγγελίου στη δημοτική γλώσσα. Εκλέχθηκε οκτώ φορές βουλευτής και υπηρέτησε ως Ύπατος Αρμοστής Κρήτης με πρόταση των «Προστάτιδων Δυνάμεων».
Η μακροβιότερη πρωθυπουργική θητεία του ήταν 20 μήνες, όταν τέθηκε επικεφαλής Οικουμενικής Κυβέρνησης στα τέλη 1926, και η πιο βραχύβια 31 ημέρες. Την εποχή του Διχασμού ανέλαβε δύο ακόμη φορές Πρωθυπουργός για μικρό διάστημα και χωρίς ουσιαστική διακυβέρνηση. Την ίδια εποχή διατελούσε συνδιοικητής της Εθνικής Τραπέζης με τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο. Το 1929 εκλέγεται γερουσιαστής και λίγο αργότερα Πρόεδρος της Γερουσίας .Ανέλαβε Πρόεδρος Δημοκρατίας μετά την παραίτηση του Παύλου Κουντουριώτη και παύθηκε από τον Γ. Κονδύλη στις 10 Οκτωβρίου του 1935. Το ίδιο βράδυ η Βουλή τον διορίζει Αντιβασιλέα και με αυτόν τον τρόπο καταλύει την Αβασίλευτη Δημοκρατία .

ΠΗΓΕΣ
Θεοχάρης Δετοράκης, Ιστορία της Κρήτης, Ηράκλειο 1990
Κούνδουρος Μ. Ρ. Ημερολόγιον , Ιστορικαί και διπλωματικαί αποκαλύψεις. Η απελευθερωτική επανάστασις της Κρήτης και η αρμοστεία αυτής, Αθάνα 1921.
Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ

Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ "Μολώχ"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).
 
Φωτογραφία: Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ "Μολώχ"

Των Ελλήνων την πατρίδα 
βάρβαροι την ατιμάζουν! 
Οπου ανθοπετούσαν οι Ερωτες 
παραδέρνει η νυχτερίδα. 
Στη νυχτιά μας μιά πυγολαμπίδα, 
των αρχαίων η μνήμη, ψευτοφέγγει 
κ' είναι μιά νυχτιά που δεν τη διώχνεις, 
του παντοτινού μας ήλιου αχτίδα! 
Και πατρίδα και ψυχή ρουφάν 
βάρβαροι από βάθη και από ύψη. 
Κι όταν, μ' ένα τρίσβαθο ωχ! 
των Ελλήνων θεέ, ρωτούμε σε: 
"Είσ' εσύ ο ξανθός Απόλλωνας;" 
Αποκρίνεσαι:-"Είμ' εγώ ο Μολώχ!"
Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ "Μολώχ"

Των Ελλήνων την πατρίδα
βάρβαροι την ατιμάζουν!
Οπου ανθοπετούσαν οι Ερωτες
παραδέρνει η νυχτερίδα.
Στη νυχτιά μας μιά πυγολαμπίδα,
των αρχαίων η μνήμη, ψευτοφέγγει
κ' είναι μιά νυχτιά που δεν τη διώχνεις,
του παντοτινού μας ήλιου αχτίδα!
Και πατρίδα και ψυχή ρουφάν
βάρβαροι από βάθη και από ύψη.
Κι όταν, μ' ένα τρίσβαθο ωχ!
των Ελλήνων θεέ, ρωτούμε σε:
"Είσ' εσύ ο ξανθός Απόλλωνας;"
Αποκρίνεσαι:-"Είμ' εγώ ο Μολώχ!"

λικερ Σταφυλι

Τα Λικερ της "Σοφίας".
Η εικόνα ίσως περιέχει: φυτό 

Συνταγη για λικερ Σταφυλι
1 κιλο μαυρα σταφύλια
1 λιτρο τσιπουρο
1 κιλο ζαχαρι
2-3 φύλα αρμπαροριζα
1 βανιλια
1/2 χυμο λεμονι
1-2 ξυλα κανελας
-σε μια κατσαρόλα βράζω όλα τα υλικά μαζι (εκτος απο το τσιπουρο) για 10 λεπτα ανακατεύοντας συνεχεια, πολυ προσοχη γιατι μπορει να κολησει , πατάμε συνεχεια τα σταφυλια να βγάλουν οσο περισοτερο ζουμι εχουν.. κλεινουμε την φωτικα και αφήνουμε να ησηχάσει , την άλλη μέρα ριχνουμε όλο το μιγμα + το ρακι σε μια γιάλα ανακατευουμε καλά και το αφηνουμε στον ηλιο πανω απο 30 ημέρες οσο περισσότερο τοσο καλυτερα.. δοκιμάστετο ειναι εξαιρετικό!!!

Αλέξης Ακριθάκης

Bigbook.gr.
Φωτογραφία: Ο Αλέξης Ακριθάκης ήταν Έλληνας ζωγράφος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έζησε στο Παρίσι μεταξύ 1957 και 1961, ενώ από το 1968 ως το 1970 παρέμεινε στο Βερολίνο με υποτροφία του γερμανικού κράτους (DAAD). Στη συνέχεια μοίρασε το χρόνο του μεταξύ Αθηνών και Ευρώπης. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, Τορίνο, Γενεύη), ενώ συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές παρουσιάσεις στην Ευρώπη. Ο Ακριθάκης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, τη σκηνογραφία και το design. Πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1994 από ανακοπή καρδιάς και ετάφη στο κοιμητήριο του Παλαιού Ηρακλείου Αθηνών.

Ο Αλέξης Ακριθάκης ήταν Έλληνας ζωγράφος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έζησε στο Παρίσι μεταξύ 1957 και 1961, ενώ από το 1968 ως το 1970 παρέμεινε στο Βερολίνο με υποτροφία του γερμανικού κράτους (DAAD). Στη συνέχεια μοίρασε το χρόνο του
μεταξύ Αθηνών και Ευρώπης. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, Τορίνο, Γενεύη), ενώ συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές παρουσιάσεις στην Ευρώπη. Ο Ακριθάκης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, τη σκηνογραφία και το design. Πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1994 από ανακοπή καρδιάς και ετάφη στο κοιμητήριο του Παλαιού Ηρακλείου Αθηνών.

Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους

Bigbook.gr.
Φωτογραφία: 18 Σεπτεμβρίου 1834...Η Αθήνα ανακηρύσσεται από τον Βασιλέα Όθωνα Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους.
Κάθε άλλο παρά έτοιμη έδειχνε η Αθήνα το 1834 για αναλάβει τον ηγεμονικό ρόλο της πρώτης πόλης του κράτους. Έχοντας χάσει προ πολλού την αίγλη της αρχαίας εποχής και με νωπά τα «σημάδια» από τις μάχες που διεξήχθησαν στο έδαφός της, η Αθήνα αποτελούσε μία μικρή κωμόπολη (ή μάλλον, ένα… μεγάλο χωριό) που αριθμούσε μόλις 10 χιλιάδες κατοίκους και περίπου 170 κατοικίες και κατεστραμμένα κτήρια. Την ίδια εποχή, ο πληθυσμός της Πάτρας ανερχόταν σε 15 χιλ., ενώ της Θεσσαλονίκης σε 60.

Η Αθήνα εκτεινόταν γύρω από την Ακρόπολη (περίπου από του Ψυρρή έως του Μακρυγιάννη), έχοντας ως κέντρο της την περιοχή της Πλάκας (την Παλιά Πόλη). Από τα μεγάλα προβλήματα της νέας πρωτεύουσας ήταν η έλλειψη συστήματος ύδρευσης (νερό έπαιρναν από τις βρύσες ή τις πηγές), καθώς και η ανυπαρξία δημόσιου φωτισμού και συγκοινωνιών, ενώ υπήρχε παντελής έλλειψη υπηρεσιών ή άλλων κοινωνικών αγαθών.

Ωστόσο, η ανακήρυξή της Αθήνας σε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, την ανήγαγε αυτόματα στο πνευματικό κέντρο της χώρας, δίνοντας ταυτόχρονα ώθηση σε επιστήμες, πολιτισμό και τέχνες. Παράλληλα, Έλληνες και ξένοι αρχιτέκτονες σχεδίασαν και υλοποίησαν μνημειώδη κτήρια, γνωστά ως νεοκλασικά (μεταξύ των πρώτων, ήταν η σημερινή Βουλή των Ελλήνων και το Πανεπιστήμιο), ενώ τα σπίτια που χτίζονταν καθημερινά, συνέβαλαν στη αναβάθμιση τής εικόνας τής νέας πόλης. Όπως ήταν λογικό, η πόλη ανοικοδομούταν με γοργό ρυθμό, προσπαθώντας να καλύψει τις επιτακτικές ανάγκες που της δημιούργησε ο νέος της ρόλος. Εντούτοις, το αρχικό σχέδιο (ήδη από το 1831) για τη δημιουργία μίας πανέμορφης πόλης με μεγάλους δρόμους, αντικαταστάθηκε από μεταγενέστερο που συρρίκνωνε τις οδούς και τις συνοικίες, οι οποίες οικοδομούνταν άναρχα.

Εξάλλου, η επικοινωνία με τα άλλα κράτη επέβαλε τη δημιουργία ενός ισχυρού εμπορικού κέντρου, καθώς και την άμεση συγκοινωνιακή σύνδεση, τόσο με το εξωτερικό, όσο και με τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας.

Στα επόμενα χρόνια, η Αθήνα αποτέλεσε τον πόλο έλξης για τους Έλληνες, που έφταναν από όλα τα μέρη της χώρας. Μοιραία, το 1896, στην έναρξη των πρώτων, σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, η πρωτεύουσα είχε αλλάξει ριζικά την όψη της, έχει επεκταθεί χωρικά, αριθμούσε περίπου 140 χιλ. κατοίκους και αποτελούσε το εμπορικό και πνευματικό κέντρο της χώρας.
18 Σεπτεμβρίου 1834...Η Αθήνα ανακηρύσσεται από τον Βασιλέα Όθωνα Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους.
Κάθε άλλο παρά έτοιμη έδειχνε η Αθήνα το 1834 για αναλάβει τον ηγεμονικό ρόλο της πρώτης πόλης του κράτους. Έχοντας χάσει προ πολλού την αίγλη της αρχαίας εποχής και με νωπά τα «σημάδια» από τις μάχες που διεξήχθησαν στο έδαφός της, η Αθήνα αποτελούσε μία μικρή κωμόπολη (ή μάλλον, ένα… μεγάλο χωριό) που αριθμούσε μόλις 10 χιλιάδες κατοίκους και περίπου 170 κατοικίες και κατεστραμμένα κτήρια. Την ίδια εποχή, ο πληθυσμός της Πάτρας ανερχόταν σε 15 χιλ., ενώ της Θεσσαλονίκης σε 60.

Η Αθήνα εκτεινόταν γύρω από την Ακρόπολη (περίπου από του Ψυρρή έως του Μακρυγιάννη), έχοντας ως κέντρο της την περιοχή της Πλάκας (την Παλιά Πόλη). Από τα μεγάλα προβλήματα της νέας πρωτεύουσας ήταν η έλλειψη συστήματος ύδρευσης (νερό έπαιρναν από τις βρύσες ή τις πηγές), καθώς και η ανυπαρξία δημόσιου φωτισμού και συγκοινωνιών, ενώ υπήρχε παντελής έλλειψη υπηρεσιών ή άλλων κοινωνικών αγαθών.

Ωστόσο, η ανακήρυξή της Αθήνας σε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, την ανήγαγε αυτόματα στο πνευματικό κέντρο της χώρας, δίνοντας ταυτόχρονα ώθηση σε επιστήμες, πολιτισμό και τέχνες. Παράλληλα, Έλληνες και ξένοι αρχιτέκτονες σχεδίασαν και υλοποίησαν μνημειώδη κτήρια, γνωστά ως νεοκλασικά (μεταξύ των πρώτων, ήταν η σημερινή Βουλή των Ελλήνων και το Πανεπιστήμιο), ενώ τα σπίτια που χτίζονταν καθημερινά, συνέβαλαν στη αναβάθμιση τής εικόνας τής νέας πόλης. Όπως ήταν λογικό, η πόλη ανοικοδομούταν με γοργό ρυθμό, προσπαθώντας να καλύψει τις επιτακτικές ανάγκες που της δημιούργησε ο νέος της ρόλος. Εντούτοις, το αρχικό σχέδιο (ήδη από το 1831) για τη δημιουργία μίας πανέμορφης πόλης με μεγάλους δρόμους, αντικαταστάθηκε από μεταγενέστερο που συρρίκνωνε τις οδούς και τις συνοικίες, οι οποίες οικοδομούνταν άναρχα.

Εξάλλου, η επικοινωνία με τα άλλα κράτη επέβαλε τη δημιουργία ενός ισχυρού εμπορικού κέντρου, καθώς και την άμεση συγκοινωνιακή σύνδεση, τόσο με το εξωτερικό, όσο και με τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας.

Στα επόμενα χρόνια, η Αθήνα αποτέλεσε τον πόλο έλξης για τους Έλληνες, που έφταναν από όλα τα μέρη της χώρας. Μοιραία, το 1896, στην έναρξη των πρώτων, σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, η πρωτεύουσα είχε αλλάξει ριζικά την όψη της, έχει επεκταθεί χωρικά, αριθμούσε περίπου 140 χιλ. κατοίκους και αποτελούσε το εμπορικό και πνευματικό κέντρο της χώρας.

Σαλάτα με μαυρομάτικα

Elizabeth Pentheroudaki.
 
Φωτογραφία: Το σημερινό μου, υπέροχο, μεσημεριανό...

Σαλάτα με μαυρομάτικα, ντοματίνια, πιπεριά, κρεμμυδάκι, αλατοπίπερο, 1 κουταλιά ελαιόλαδο και 1 μπαλσάμικο, λιαστή σπιτική ντομάτα και μάραθο απ' το γλαστράκι μου!
Το σημερινό μου, υπέροχο, μεσημεριανό...

Σαλάτα με μαυρομάτικα, ντοματίνια, πιπεριά, κρεμμυδάκι, αλατοπίπερο, 1 κουταλιά ελαιόλαδο και 1 μπαλσάμικο, λιαστή σπιτική ντομάτα και μάραθο απ' το γλαστράκι μου!

Εντίθ Πιάφ

Bigbook.gr.
 
Φωτογραφία: 18 Σεπτεμβρίου 1946... Η Εντίθ Πιάφ δίνει συναυλία στο Θέατρο Κοτοπούλη στην Αθήνα. Η 31χρονη γαλλίδα τραγουδίστρια θα γνωρίσει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορν και θα τον ερωτευτεί σφοδρά, χωρίς ανταπόκριση.

«Σ’ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά! Μπορεί να έρθεις στο Παρίσι με την Ειρήνη, αλλά μάλλον δεν το βλέπω, έτσι θα έρθω εγώ κοντά σου το Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα, όμως αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς δισταγμό είναι να έρθεις στην Αμερική το Δεκέμβριο, έτσι θα ξανασμίξουμε εκεί και από κει ελπίζω να σε φέρω στο Παρίσι, που όταν το γνωρίσεις θα το αγαπήσεις όσο κι εγώ, αν πας στο Λονδίνο μετά την Αμερική θα πάω κι εγώ, θα ‘θελα να ζω πολύ κοντά σου, νομίζω πως θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένο και πιστεύω επίσης πως σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πως είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα...».

Η επιστολή είναι γραμμένη στις 20 Σεπτεμβρίου του 1946. H Piaf ήταν τότε 31 ετών και ο Δημήτρης Χορν 25. Οι δύο τους είχαν γνωριστεί κατά τη σύντομη επίσκεψη της Piaf στην Αθήνα, όταν η μεγάλη γαλλίδα τραγουδίστρια έκανε εμφάνιση στο Θέατρο Κοτοπούλη, στις 18 Σεπτεμβρίου 1946. Η επιστολή έρχεται μόλις δύο μέρες αργότερα. 

http://cosmo.gr/articles/pop_culture/Theatro/Eidiseis/h-edith-piaf-erwteymenh-me-to-dhmhtrh-xorn.1271749.html
18 Σεπτεμβρίου 1946... Η Εντίθ Πιάφ δίνει συναυλία στο Θέατρο Κοτοπούλη στην Αθήνα. Η 31χρονη γαλλίδα τραγουδίστρια θα γνωρίσει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορν και θα τον ερωτευτεί σφοδρά, χωρίς ανταπόκριση.
«Σ’ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά! Μπορεί να έρθεις στο Παρίσι με την Ειρήνη, αλλά μάλλον δεν το βλέπω, έτσι θα έρθω εγώ κοντά σου το Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα, όμως αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς δισταγμό είναι να έρθεις στην Αμερική το Δεκέμβριο, έτσι θα ξανασμίξουμε εκεί και από κει ελπίζω να σε φέρω στο Παρίσι, που όταν το γνωρίσεις θα το αγαπήσεις όσο κι εγώ, αν πας στο Λονδίνο μετά την Αμερική θα πάω κι εγώ, θα ‘θελα να ζω πολύ κοντά σου, νομίζω πως θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένο και πιστεύω επίσης πως σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πως είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα...».

Η επιστολή είναι γραμμένη στις 20 Σεπτεμβρίου του 1946. H Piaf ήταν τότε 31 ετών και ο Δημήτρης Χορν 25. Οι δύο τους είχαν γνωριστεί κατά τη σύντομη επίσκεψη της Piaf στην Αθήνα, όταν η μεγάλη γαλλίδα τραγουδίστρια έκανε εμφάνιση στο Θέατρο Κοτοπούλη, στις 18 Σεπτεμβρίου 1946. Η επιστολή έρχεται μόλις δύο μέρες αργότερα.

http://cosmo.gr/articles/pop_culture/Theatro/Eidiseis/h-edith-piaf-erwteymenh-me-to-dhmhtrh-xorn.1271749.html

Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ "Τα δένδρα"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Φωτογραφία: Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ "Τα δένδρα"

Oλα τα δένδρα 'ναι παιδιά,
πώχουν τη Γη μητέρα,
κ' έχουν για χέρια τα κλαδιά,
που σειούνται στον αγέρα.

Σειούνται και λεν μια προσευχή,
λυγούν και προσκυνούνε
τον Ουρανό πώχει βροχή,
και βλέπει πω διψούνε.

Κι ο Ουρανός που τα τηρά,
θυμάται τα παληά του:
πώς ήταν χάμουν μια φορά
κ' είχε την Γη γρηά του

Κι απ' τα φιλιά τ' αδερφωτά,
κι απ' τ' αγκαλιάσματά τους,
'βγήκαν τα δέντρα όλ' αυτά,
τα γνήσια παιδιά τους. 

Γι' αυτό του θλίβετ' η καρδιά
την δίψα τους σαν βλέπει:
είναι δικά του τα παιδιά,
να τα ποτίση πρέπει!

Από τον θρόνο του γυρνά
και κράζει μια νεφέλη
και τήνε στέλλει στα βουνά,
στα δάση τήνε στέλλει.

-Πάνε στ' απότιστα δενδρά,
στα δάση που διψούνε,
και πότισέ μου τα φαιδρά
και δώσε τα να πιούνε.-

Βγαίν' η νεφέλη και περνά
Επάν' από την Πλάση˙
και βρέχει μέσα στα βουνά,
και βρέχει μέσ' στα δάση.

Και νοιώθ' η Γη χαρά κρυφή:
ο Γέρος την 'θυμήθη!
και 'βγάλλ' όλ' άνθη στην μορφή,
κι όλο καρπούς στα στήθη.
 
Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ "Τα δένδρα"
Oλα τα δένδρα 'ναι παιδιά,
πώχουν τη Γη μητέρα,
κ' έχουν για χέρια τα κλαδιά,
που σειούνται στον αγέρα.

Σειούνται και λεν μια προσευχή,
λυγούν και προσκυνούνε
τον Ουρανό πώχει βροχή,
και βλέπει πω διψούνε.
Κι ο Ουρανός που τα τηρά,
θυμάται τα παληά του:
πώς ήταν χάμουν μια φορά
κ' είχε την Γη γρηά του

Κι απ' τα φιλιά τ' αδερφωτά,
κι απ' τ' αγκαλιάσματά τους,
'βγήκαν τα δέντρα όλ' αυτά,
τα γνήσια παιδιά τους.

Γι' αυτό του θλίβετ' η καρδιά
την δίψα τους σαν βλέπει:
είναι δικά του τα παιδιά,
να τα ποτίση πρέπει!

Από τον θρόνο του γυρνά
και κράζει μια νεφέλη
και τήνε στέλλει στα βουνά,
στα δάση τήνε στέλλει.

-Πάνε στ' απότιστα δενδρά,
στα δάση που διψούνε,
και πότισέ μου τα φαιδρά
και δώσε τα να πιούνε.-

Βγαίν' η νεφέλη και περνά
Επάν' από την Πλάση˙
και βρέχει μέσα στα βουνά,
και βρέχει μέσ' στα δάση.

Και νοιώθ' η Γη χαρά κρυφή:
ο Γέρος την 'θυμήθη!
και 'βγάλλ' όλ' άνθη στην μορφή,
κι όλο καρπούς στα στήθη.

Δημοφιλείς αναρτήσεις