Τα φυτά...της σκιάς

http://www.agrotikabook.gr/%CF%84%CE%B1-%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%AC%CF%82

Τα φυτά...της σκιάς

Δευ, 2013-09-23 22:30

Αν το μπαλκόνι ή ο κήπος σας σκιάζεται μερικώς είτε από δέντρα είτε από παρακείμενα κτήρια, μην το βάζετε κάτω. Μπορείτε κι εσείς να φυτέψετε λουλούδια που θα σας ανταμείψουν για την προσπάθειά σας. Το μυστικό είναι να διαλέξετε τα κατάλληλα είδη! Εμείς φτιάξαμε για εσάς μια αρκετά πλούσια συλλογή, από την οποία μπορείτε να διαλέξετε εκείνα που σας αρέσουν περισσότερο.

Φυτά με καλλωπιστικό φύλλωμα
- Πυξάρι
- Ευώνυμο
- Αουκούμπα
- Φόρμιο
- Κάρεξ
- Σκίμμια
Φυτά με όμορφα άνθη
- Μπιγόνια
- Καμέλια
- Κλίβια
- Κυκλάμινο
- Φούξια
- Γεράνι
- Υάκινθος
- Ορτανσία
- Ιμπάτιενς ή Βαλσαμίνη
- Καλαγχόη
- Μανόλια γυμνανθής
- Καλλωπιστική μηλιά
- Νάρκισσος
- Πελαργόνι
- Πρίμουλα
- Ροδόδεντρα
- Στερλίτσια
- Πανσές
- Λομπέλια
- Αζαλέα
Φυτά αναρριχώμενα
- Κληματίδα
- Πασσιφλόρα ή Ρολογιά

Πηγή: econews

μια πόλη με πολλά ονόματα !

http://www.cretalive.gr/history/view/hrakleio-candia-chandakas-megalo-kastro-mia-polh-me-polla-onomata/108245

Ηράκλειο, Candia, Χάνδακας, Μεγάλο Κάστρο… μια πόλη με πολλά ονόματα !

Ηράκλειο μια πόλη που άλλαξε πολλά ονόματα στο πέρασμα των αιώνων ανάλογα με τους κατά καιρούς κατακτητές της . Αλήθεια πόσοι από μας γνωρίζουμε πως και από ποιους προήλθαν τα ονόματα αυτά;Συναντάμε για πρώτη φορά τον οικισμό  με το όνομα Ηράκλειο  κατά την πρώτη χιλιετία π.Χ. (9ος π.Χ. αιώνας) στην περιοχή ανάμεσα στις  σημερινούς οδούς Δαιδάλου και Επιμενίδου, δηλαδή στην κορυφή ενός  λόφου, που πάνω του είναι κτισμένο το σημερινό κέντρο του Ηρακλείου σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα.  Ο μύθος θέλει  την Ρέα, την  μητέρα του Δία να αναθέτει  στους Κουρήτες τη φύλαξη του νεογέννητου γιου της στην προσπάθεια της να τον γλιτώσει από τον πατέρα του Κρόνο. Ένας από αυτούς, ο Ιδαίος Ηρακλής (όχι ο γνωστός ήρωας με τους περίφημους άθλους του) φεύγει για την Ολυμπία και διοργανώνει μαζί με τα αδέλφια του τον Παιωναίο, τον  Επιμίδη,  τον Ιάσιο και τον  Ίδα,  αγώνα δρόμου. Ήταν ο πρώτος αγώνας δρόμου στον κόσμο και ο Ιδαίος Ηρακλής στεφάνωσε τον νικητή με ένα κλαδί από την αγριελιά που είχε ο ίδιος φυτέψει εκεί. Από τότε έμεινε η συνήθεια να στεφανώνουν με στεφάνια αγριελιάς τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων. Ο ίδιος ο Ιδαίος Ηρακλής χάρισε το όνομά του στο σημερινό Ηράκλειο.
Την πρώτη βυζαντινή περίοδο (4ος-9ος μ.Χ.) η μικρή πόλη Ηράκλειο συναντάται με το όνομα Κάστρο, ονομασία που υποδηλώνει μια κάποιας μορφής οχύρωση.
Οι Σαρακηνοί – Άραβες έρχονται στην Κρήτη το 824 – 828 μ.Χ. και διαλέγουν το Ηράκλειο για πρωτεύουσα του εμιράτου τους. Η πόλη  οχυρώνεται με τείχος με λίθινη βάση και πλίνθινο σώμα, το οποίο περιβάλλεται από βαθιά τάφρο (khandaq) από εκεί και παίρνει το όνομά της Rabdh el Khandaq δηλαδή Φρούριο της Τάφρου, εξελληνισμένο Χάνδακας και εκλατινισμένο Κάντια.
Το 961 ο Νικηφόρος Φωκάς, αρχιστράτηγος και μετέπειτα αυτοκράτορας του Βυζαντίου εξ αιτίας της μεγάλης πολιορκίας του Χάνδακα  είχε ισοπεδωθεί και η παράλια θέση του ήταν επισφαλής από πειρατικές επιδρομές θέλησε να μεταφέρει την πρωτεύουσα λίγο νοτιότερα στο Κανλί Καστέλι (σήμερα Προφήτης Ηλίας), χτίζοντας μάλιστα και φρούριο. Ωστόσο ο λαός της Κρήτης δεν θεώρησε σαν καλή επιλογή την εγκατάλειψη του Χάνδακα  και την μετακίνηση στην ενδοχώρα, γιατί αυτό θα σήμαινε τον μαρασμό του θαλάσσιου εμπορίου με δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία του νησιού. Έτσι οι κάτοικοι γρήγορα επέστρεψαν στον παραθαλάσσιο Χάνδακα  και άρχισαν την ανοικοδόμηση του. Το λιμάνι οργανώθηκε καλύτερα και χτίστηκε νέα οχύρωση πάνω στα θεμέλια του αραβικού τείχους. Πολύ σύντομα  αναπτύχθηκε μια πολιτεία με αστική οργάνωση, τη μοναδική στην Κρήτη, και πήρε το όνομα Μεγάλο Κάστρο μέχρι και τα 1204 μ. Χ.
Στη συνέχεια το νησί κατακτάται από τους Ενετούς  από το 1211  μέχρι το 1669 και ονομάζεται Βασίλειο της Κρήτης (Regno di Candia)μ ε πρωτεύουσα την   Candica - Candida και τέλος Candia .
Όταν πια οι Τούρκοι καταλαμβάνουν ολοκληρωτικά το νησί και το τελευταίο απόρθητο κάστρο της Χριστιανοσύνης την πόλη που χρειάστηκαν 22 ολόκληρα χρόνια για να την πολιορκήσουν το νέο της όνομα γίνεται Χάνδακας. Αυτό   μέχρι και στα 1850 όπου η πρωτεύουσα της Κρήτης μεταφέρεται στα Χανιά . Στο σεισμό του 1856 ισοπεδώνεται  και στην ανοικοδόμησή της και μετονομασία της μετατρέπεται σε μία μεγάλη τουρκόπολη  με  τα τζαμιά με τους μιναρέδες με καφενεία, κρήνες, λουτρά και στενά δρομάκια, σπίτια με σαχνισιά και πυργόσχημους όγκους.
Μετονομάζεται πια σε Ηράκλειο μετά   την ανοικοδόμηση του  στις αρχές του 19ου αιώνα

Αρχαία ελληνικά Παιχνίδια

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

11 ώρες πριν

Αρχαία ελληνικά Παιχνίδια -Τροχοί, πλαγγόνες, πολύσπαστα, πήλινοι βόλοι, σβούρες !!!
http://www.ancientgreektoys.gr/index.php?option=com_content&view=category&id=41&Itemid=65&lang=el

Ancient Greek Toys
Ancient Greek children played with many toys, including rattles, little clay animals, horses on 4 wheels that could be pulled on a string, yo-yo's, and terra-cotta dolls.
Photo source
http://thegreekdesign.wordpress.com/2013/07/23/αρχαία-παιχνίδια/

Αδελφοποίηση Μουσείων Καζαντζάκη - Σβάιτσερ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ.

11 ώρες πριν

Αδελφοποίηση Μουσείων Καζαντζάκη - Σβάιτσερ

Με το Σπίτι-Μουσείο του μεγάλου ανθρωπιστή Άλμπερτ Σβάιτσερ (Albert Schweitzer) θα αδελφοποιηθεί το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, ύστερα από πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρίας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη. Είναι το πέμπτο στη σειρά μουσείο με το οποίο προχωρά σε αδελφοποίηση το Μουσείο Καζαντζάκη μετά από εκείνα του Juan Ramón Jiménez στο Moguer της Ισπανίας, του Paul Valéry στη Sète της Γαλλίας, του Buhoslav Martinû στην Polička της Τσεχίας και του Lu Xun στο Shaoxing της Κίνας.

Η τελετή της αδελφοποίησης θα πραγματοποιηθεί στις 29 Σεπτεμβρίου 2013, στο Σπίτι-Μουσείο του Άλμπερτ Σβάιτσερ, στο Gunsbach της Αλσατίας. Στην τελετή, θα παραβρεθεί ο Πρόεδρος του Μουσείου κ. Στέλιος Ματζαπετάκης για να υπογράψει το συμφωνητικό συνεργασίας, καθώς και η Διευθύντρια του Μουσείου κ. Βαρβάρα Τσάκα, ενώ για τις σχέσεις των δύο αντρών θα μιλήσουν η κ. Yvette Renoux-Herbert, παλαιά συνεργάτιδα του Καζαντζάκη στην ΟΥΝΕΣΚΟ και ο κ. Γιώργος Στασινάκης, Πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη. Σημαντική βοήθεια στην οργάνωση της εκδήλωσης προσφέρει ο Σύλλογος Αλσατία-Κρήτη και ιδιαίτερα ο Πρόεδρος και Ιδρυτής του, αλλά και γνωστός για την ιδιαίτερη αγάπη του για την Κρήτη, κ. Ζαν Κλωντ Σβέντεμαν (Jean Claude Schwendemann).

Οι σχέσεις Καζαντζάκη-Σβάιτσερ

Ο Άλμπερτ Σβάιτσερ (1875-1965) ήταν Αλσατός θεολόγoς, μουσικός, φιλόσοφος και γιατρός. Ακολούθησε φιλοσοφικά τον Νίτσε και τον Τολστόι, ενώ η φιλοσοφία του συγκρίθηκε με αυτήν του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Το 1953 τού απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης για την ίδρυση Νοσοκομείου στη Γκαμπόν της Αφρικής, ενώ το όνομά του έμεινε στην ιστορία για το σπουδαίο ανθρωπιστικό του έργο.

Με τον Καζαντζάκη γνωρίστηκαν στο Gunsbach της Αλσατίας, το 1955, και από τότε συνδέθηκαν με στενή φιλία. Ο Σβάιτσερ, μάλιστα, ήταν ένας από τους τελευταίους φίλους που τον επισκέφθηκαν στην κλινική του Φράιμπουργκ, τον Οκτώβριο του ’57, όπου άφησε και την τελευταία του πνοή.

Η γνωριμία τους επιβεβαίωσε στον Καζαντζάκη πως ο βίος του Αγίου Φραγκίσκου δεν ήταν παραμύθι και πως μπορεί ακόμα κι ο άνθρωπος να κατεβάσει το θαύμα πάνω στη γη. Γι΄αυτό και το μυθιστόρημά του Ο Φτωχούλης του Θεού, είναι αφιερωμένο στον Dr. Albert Schweitzer, τον «Άγιο Φραγκίσκο του καιρού μας».

Όχι πολύ μακριά από κει"

JOHNNIE SOCIETY | Δωρεάν Μυθιστόρημα στο Διαδίκτυο...

Ηλεκτρονικός Αναγνώστης: "Όχι πολύ μακριά από κει", ελληνικό λογοτεχνικό video book

www.eanagnostis.gr

Ένα blog στα ελληνικά για τους ereaders και τα ebooks με hands-on video παρουσιάσεις συσκευών,

Γουίλιαμ Φώκνερ

Bigbook.gr.

11 ώρες πριν

Ο Γουίλιαμ Φώκνερ (William Cuthbert Falkner, 25 Σεπτεμβρίου 1897 - 6 Ιουλίου 1962) ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Βραβεύθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949, δύο Βραβεία Πούλιτζερ και το Βραβείο Εθνικού βιβλίου (ΗΠΑ) το 1955. Το 1939 εκλέχθηκε μέλος του Εθνικού Ινστιτούτου Τεχνών και Γραμμάτων των ΗΠΑ και το 1948 έγινε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας. Στην Ελλάδα τιμήθηκε το 1957 με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών.

Γεννήθηκε στο Νιου ΄Ωλμπανυ του Μισσισσίπι. Ο προπάππος του ήταν συνταγματάρχης του στρατού, αλλά ο Φώκνερ δεν έγινε δεκτός στο στράτευμα όταν η Αμερική μπήκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω του ύψους του (1.67μ). Εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, ανάμεσά τους σένα βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη καθώς και μια μικρή εφημερίδα στη Νέα Ορλεάνη, όπου το 1924 ο φίλος του Φιλ Στόουν φρόντισε να εκδοθεί σε 1.000 αντίτυπα η συλλογή ποιημάτων του Ο Μαρμάρινος Φαύνος (The Marble Faun).

Το 1929 παντρεύτηκε την Estelle Oldham στην Οξφόρδη του Μισισίπι. Εκείνο το διάστημα, όπου εργαζόταν νυχτερινή βάρδια σε τοπικό ηλεκτρικό σταθμό, μέσα σε έξι βδομάδες του καλοκαιριού, από τα μεσάνυχτα ως τις τέσσερις το πρωί, γεννήθηκε το Καθώς ψυχορραγώ (As I Lay Dying), που κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά (1930). Ακολούθησε το Άδυτο (Sanctuary), 1931 και κάποια σενάρια για το Χόλιγουντ (μεταξύ των οποίων το Today we Live του Χάουαρντ Χωκς, 1933, πάνω σ ένα δικό του διήγημα, και αργότερα οι διασκευές του Μεγάλου ύπνου του Ρέιμοντ Τσάντλερ, καθώς και του Να έχεις και να μην έχεις του Χέμινγουεϊ, μια και οι πωλήσεις των βιβλίων του ήταν ασήμαντες.

Ο Φώκνερ, αν και αναγνωρισμένος συγγραφέας, κρατήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έδωσε ελάχιστες συνεντεύξεις και οι επιστολές του είναι στεγνές και αυστηρά επαγγελματικές. Στον κόσμο του, παρά την επικέντρωση στον αμερικανικό νότο, η αφήγηση έχει οικουμενική σημασία και στάση απέναντι σε προβλήματα όπως οι φυλετικές διακρίσεις.

Πέθανε από ανακοπή καρδιάς το 1962 στο Μπαχέϊλια του Μισισίπι αφήνοντας πίσω του ένα έργο που θα σημάδευε ανεξίτηλα την πεζογραφία του 20ού αιώνα και όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί αλλά και κανένας ως τώρα δεν κατάφερε να το μιμηθεί.
Έργα
Μυθιστορήματα

Soldier’s pay (Η πληρωμή του στρατιώτη, 1926) ― ελλην. μετάφρ. Ερρ. Μπαρτζινόπουλος, "ΑΓΚΥΡΑ"
Sartoris (Σαρτόρις, 1929) ― ελλην. μετάφρ. Εύη Γεωργούλη, "ΙΝΔΙΚΤΟΣ"
The Sound and Fury (Η βουή και η αντάρα, 1929) ― ελλην. μετάφρ. Τ. Μενδράκος, "ΒΙΠΕΡ"
As I Lay Dying (Καθώς ψυχορραγώ, 1930)
Sanctuary (Ιερό, 1931)
Light in August (Φως στον Αύγουστο, 1932) ― ελλην. μετάφρ. Στ. Ντώνια "ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΩΝΙΑ"
Absalom, Absalom! (Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ !, 1936) ― ελλην. μετάφρ. Ε.Μαρμαρά, ΟΔΥΣΣΕΑΣ
The Wild Palms (Οι άγριοι φοίνικες, 1939) ― ελλην. μετάφρ. Κοσμάς Πολίτης, "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ"
Requiem for a Nun (Ρέκβιεμ για μια μοναχή, 1951)

Διηγήματα

A rose for Emily (Ένα τριαντάφυλλο για την Έμιλυ, 1930)
Dry September (Άνυδρος Σεπτέμβρης, 1931)
Crevasse (Το ράγισμα, 1931)
Hair (Μαλλιά, 1931)
http://el.wikipedia.org/wiki/Γουίλιαμ_Φώκνερ

Μελιτζάνες με ξυνόχοντρο

Elizabeth Pentheroudaki.

11 ώρες πριν

Ποιός αγαπάει τις μελιτζάνες;

Μελιτζάνες με ξυνόχοντρο

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2010/08/blog-post.html

πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση

Bigbook.gr.

11 ώρες πριν

25 Σεπεμβρίου 1926: 
Ο Χένρι Φορντ ανακοινώνει στο προσωπικό της αυτοκινητοβιομηχανίας του την απόφασή του να καθιερώσει το οκτάωρο και την πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/almanac/2509#ixzz2fsOiEnUb

Οι Αδερφοφάδες

http://www.kazantzakispublications.org/gr/book.php?bookid=69

Οι Αδερφοφάδες

εμπλουτισμένη επανέκδοση

• Κατηγορία : ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
• Επίμετρο : Πάτροκλος Σταύρου
• Βιβλιοδεσία : σκληρό δέσιμο, με εικόνα
• Διαστάσεις : 21 εκμ × 14.5 εκμ
• Σελίδες : 296
• Τελευταία έκδοση/ανατύπωση : 2009
• ISBN : 978-960-7948-28-1

23.43€ 21.09€ ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ
ΣΕΛΙΔΩΝ +

«Οι Αδερφοφάδες μιλούν για την αδελφοκτόνο σύγκρουση σε ένα χωριό κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο στα τέλη τής δεκαετίας τού 1940. Πολλοί από τους χωριανούς, μαζί και ο Καπετάν Δράκος, ο γιος τού εφημέριου, ο παπα-Γιάνναρος, πήραν τα βουνά και ενώθηκαν με τους κομμουνιστές αντάρτες. Είναι Μεγάλη Εβδομάδα και, με τον φόνο, τον θάνατο και την καθημερινή καταστροφή, ο παπα-Γιάνναρος αισθάνεται ότι κουβαλάει στους ώμους του τις αμαρτίες τού κόσμου.»

(Από τη γαλλική έκδοση Nikos Kazantzaki, Les frères enemis, Plon, Paris 1978.)

Η έκδοση 2009 των Αδερφοφάδων περιέχει, για πρώτη φορά, Επίμετρο (του Εκδότη-Επιμελητή Δρος Πατρόκλου Σταύρου), με πραγματολογικά σχόλια και ιστορικές πληροφορίες για τα δραματικά γεγονότα που ενέπνευσαν το έργο, το οποίο υπερβαίνει τα τοπικά δεδομένα του και προσλαμβάνει οικουμενικούς συμβολισμούς επώδυνων και καταστροφικών ανθρώπινων παθών.

ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΦΑΔΕΣ

«Ένα χωριό τραχύ, στο χρώμα τής στάχτης, μαυρειδερά σπίτια κάτω από τον ανήλεο ήλιο των νησιών τής Μεσογείου, κάτοικοι καμένοι από τη μιζέρια και τα πάθη. Σήμερα, το κυρίαρχο πάθος είναι το μίσος. Ένα πολιτικό μίσος φονικό, που ρίχνει τον αδερφό ενάντια στον αδερφό του. Και μπροστά σ’ αυτή τη θύελλα των ανομιών, στέκει ένας ηλικιωμένος άντρας, απελπισμένος, γιατί η φωνή του είναι “φωνή βοώντος εν τη ερήμω”. Για τον παπα-Γιάνναρο αυτό το κύμα φρίκης δεν μπορεί παρά να σημαίνει την ίδια την ανικανότητα της ιερωσύνης του: ο διάβολος κυβερνά τον κόσμο. Ή ο διάβολος ή ο Λένιν. Γιατί για τον δάσκαλο, που ξεσηκώνεται με ενθουσιασμό από τις νέες ιδέες, η πάλη έχει νόημα. Βαριά άρρωστος, σχεδόν ετοιμοθάνατος, κρατάει την ψυχή του με όλες του τις δυνάμεις, γιατί θέλει να προφτάσει να δει την άφιξη της Ελευθερίας.

»Αυτό το επιθανάτιο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη είναι, ανάμεσα σε όλα τα έργα του, το πιο κοντινό στον κόσμο μας, που σπαράζεται από αδελφοκτόνες μάχες.»

(Από τη γαλλική έκδοση Nikos Kazantzaki, Les frères enemis, Plon, Paris 1978.)

«Στη γη που μεταμορφώνεται σε Πομπηΐα λίγο πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου, η πολιτική τής σφαγής διαιρεί το χωριό τού Κάστελου. Ο παπα-Γιάνναρος αγανακτεί, κραυγάζοντας ότι χωρίς ειρήνη δεν θα έρθει ανάσταση. Αλλά οι μεθυσμένες για ελευθερία φωνές καταλαβαίνουν πως η αληθινή θρησκεία ενώνεται με την εξέγερση κι ότι o άνθρωπος μπορεί να αντικαταστήσει τον Θεό στον θρόνο Του. Ο παπα-Γιάνναρος φτάνει στη μεγάλη αποκάλυψη: όσο οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται, ο Χριστός θα παραμένει νεκρός. Και, με το παράδειγμα του μαρτυρίου του, εξαπολύει στους ανέμους τής Ελλάδας, που μαρτύρησε από την έχθρα μεταξύ αδερφών, αυτή την αλήθεια.»

(Από την πορτογαλική έκδοση Nikos Kazantzaki, Os irmãos inimigos, Estúdios Cor, Lisboa 1972.)

«Οι χαρακτήρες είναι βγαλμένοι από ελληνική τραγωδία,
με έναν ήρωα, τον παπα-Γιάνναρο, που ξεπηδά με αγριεμένη ματιά από τη σελίδα. Σαν προφήτης τής Παλαιάς Διαθήκης παλεύει με Αγγέλους και με τον Διάβολο μεταμφιεσμένους... Αντλεί κανείς μιαν ευχαρίστηση που αιχμαλωτίζει, όταν διαβάζει ένα μυθιστόρημα που καταπιάνεται κατά μέτωπο με τα πραγματικά σύγχρονα κοινωνικά και θρησκευτικά προβλήματα.»

New Statesman

«...ενδιαφέρεται βαθιά και ουσιαστικά για αιώνια προβλήματα της ζωής,
με την αγωνία μιας ψυχής μέσα σ’ έναν ωμό και αλλοπρόσαλλο κόσμο. Είναι ένα δυνατό και συνταρακτικό μυθιστόρημα βαθειάς, ανήσυχης ειλικρίνειας.»

Church Times

«...Ένα πλήθος μικρά χρονικά που εξιστορούνται σε ρυθμό αδηφάγο,
καταφλέγονται από ανθρώπινη θέρμη και ωθούνται από μιαν επική πνοή.»

Bernard Thomas
L’Express

Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στον Ασφενδιλέ

Άγνωστη Κρήτη - Unknown Crete.

11 ώρες πριν

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στον Ασφενδιλέ (St John at Asfendiles) (34 φωτογραφίες)

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στον Ασφενδιλέ (St John at Asfendiles)

Ενημερώθηκε την Τετάρτη

Ο Ασφενδιλές Σελίνου Χανίων είναι ένα μικρό ορεινό χωριουδάκι, από τα πιο απομακρυσμένα ολόκληρης της Κρήτης. Σήμερα δεν έχει ούτε 5 κατοίκους αλλά στο παρελθόν έσφυζε από ζωή με πολύ κόσμο που σαν κύρια ασχολία είχε την κτηνοτροφία, τη γεωργία και την αγγειοπλαστική. Το όνομά του το χωριό το παίρνει από το φυτό Ασφόδελος (Asphodelus albus) που βγαίνει σε αφθονία στην περιοχή. Αυτό που σήμερα έχει μείνει να θυμίζει το ένδοξο παρελθόν είναι ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου που χρονολογείται στα χρόνια της Ενετοκρατίας στην Κρήτη. Είναι ο κοιμητηριακός ναός του χωριού και βρίσκεται ανάμεσα στις δύο γειτονιές που αποτελούν τον Ασφενδιλέ. Ο κατάλευκος ναός είναι τυπικός μονόχωρος όπως οι περισσότεροι ναοί στην επαρχία και αρκετά λιτός απ’ έξω. Μονάχα το υπερυψωμένο καμπαναριό του προεξέχει. Το εσωτερικό του ναού είναι κατάγραφο με αγιογραφίες μάλλον του 14ου αιώνα οι οποίες δεν έχουν τύχει συντηρήσεως ποτέ. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν αλλοιωθεί αρκετά τα χρώματα αλλά και σε αρκετά τμήματά τους να έχουν οριστικά καταστραφεί. Στις περισσότερες αγιογραφίες απεικονίζονται ανδρικές μορφές, ο Χριστός, αρχάγγελοι και καβαλάρηδες άγιοι. Παρά το πλούσιο τοιχογραφικό του διάκοσμο ο Αη-Γιάννης πολύ σπάνια δέχεται την επίσκεψη τουριστών. Ο λόγος είναι ότι βρίσκεται ανάμεσα σε άλλες περίφημες και πασίγνωστες εκκλησίες της ίδιας εποχής όπως ο Άγιος Γεώργιος στους Ανύδρους, η Παναγία η Σκαφιδιανή στο Προδρόμι και τόσες άλλες, που τραβάνε τους επισκέπτες κι έτσι παρακάμπτουν τον ταπεινό Ασφενδιλέ με το ναό του. Εκτός από τις αγιογραφίες το ναό κοσμεί ένα πολύ όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου γιορτάζει αύριο 26 Σεπτεμβρίου.

Κείμενο - Φωτογραφίες Χριστόφορος Χειλαδάκης
-------------------------------
Asfendiles of Selinos province is a small mountainous hamlet, one of the remotest in Crete. Today it has about 5 people, but in the past it was full of people and the main occupations were farming, agriculture and pottery. The name of the village is taken after the plant Daffodil (Asphodelus albus) that comes in abundance in the area. What is left today to commemorate the glorious past is the temple of St. John dating back to the years of Venetian rule in Crete. It is the cemeterial temple of the village and is located between the two neighborhoods of Asfendiles. The white church is aisleless, like most temples in the province and quite simple (outside). Only its elevated bell tower protrudes. The church's interior is richly decorated with frescoes, probably of the 14th century, which have never been restored. The result is altered colors and in several parts permanently damaged. In most paintings we see male figures, Christ, archangels and saints on horses. Despite the lavish fresco decoration Saint John is very rarely visited. The reason is that it located among other famous churches of the same period like Saint George in Anydri, Panagia Skafidiani at Prodromi and many others which attract visitors. Apart from the paintings, we see a very beautiful wooden iconostasis. The church of St. John the Theologian celebrates on September 26 (tommorow).