Σήμερα...

Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας σήμερα.

http://mikroimegaloi.gr/content/%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%82

Ο τηλεφωνητής της γιαγιάς.....

          Κάθε πρωί στο σχολείο ένας παππούς φέρνει τα εγγονάκια του στο σχολείο. Τα πιάνει στοργικά από το χέρι και τα συνοδεύει μέχρι την αυλή. Τον ακούω να τα συμβουλέυει κάθε μέρα για κάτι άλλο. Συζητούν και περπατούν. Σήμερα τους έλεγε για την σπηλιά του Δία. " Μια μέρα θα πάμε να σας την δείξω. Είναι κόντά στο χωριό " τους έλεγε. ΄Επειτα στέκει έξω από τα κάγκελα και κοιτάζει τα παιδιά που κάνουν προσευχή. Τα σταυρώνει από μακριά και φεύγει σιγά σιγά....

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=1716741  ο ψεύτης παππούς

Γιαγιά  στο super market λέει στην ταμία :" Έφτιαξα 3 φαγητά γιατί τα εγγονάκια δεν τα τρώνε όλα. Άλλο φαγητό έφτιαξα για τον μεγάλο, άλλο για εμένα και τον σύζυγο και άλλο για τ' άλλο εγγονάκι που έχει κάποιο πρόβλημα με το στομάχι του". Είχε και δεμένο χέρι. Σιδέρωνε κάτι ρούχα που της είχε αφήσει η κόρη της και κάηκε...

Μια άλλη φίλη κανονίζει ταξίδι αναψυχής στο εξωτερικό. Και τα παιδιά; Θα έρθει η μάνα μου από το νησί να τα κρατήσει. Η γιαγιά δηλαδή, θα αλλάξει 2 αεροπλάνα στην καλύτερη περίπτωση , θα ξεσπιτωθεί, θα πρέπει να έχει φροντίσει για το τι θα τρώει όλες αυτές τις μέρες ο παππούς και θα έρθει στην Κρήτη να φροντίζει 2 θηρία....

Προσθήκη λεζάντας

Σε παιδότοπο ακούω να συζητούν 3 μανάδες : " Μου σπάει τα νεύρα η πεθερά μου, λέει η μία. Αγόρασε πάλι κάτι αηδίες ρούχα από το τάδε μαγαζί για το παιδί εντελώς παλιομοδίτικα..." Η άλλη μάνα τα είχε με τον πατέρα της που πάει συνέχεια στα Jumbo και τους αγοράζει κινέζικα παιχνίδια που κάνουν πολύ θόρυβο. Η άλλη παραπονιέται γιατί το παιδί όταν πάει στην πεθερά για Σ/Κ γυρνάει κακομαθημένο και είναι θυμωμένη που το αφήνουν να τρώει πολλά γλυκά και το κακομαθαίνουν...

                      Αχαριστία; Γαιδουριά, Εκμετάλλευση; Τι; Γιατί;

 Κάποιος φίλος στο facebook πόσταρε το παρακάτω ανέκδοτο προλογίζοντας ότι έχει τρελό γέλιο :

Σας μιλάει ο αυτόματος τηλεφωνητής της γιαγιάς:
-Καλημέρα, αυτή τη στιγμή απουσιάζω, παρακαλώ αφήστε το μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό ήχο beeeeeppp ...
- Εάν είσαι ένα από τα παιδιά μου πίεσε 1, 2 ή 3 (ανάλογα ποιο παιδί είσαι) και στη συνέχεια χρησιμοποίησε τις επόμενες επιλογές :
-εάν θέλεις να κρατήσω τα παιδιά πίεσε 2
-εάν θέλεις να σου πλύνω τα ρούχα και να τα σιδερώσω πίεσε το 3
-εάν θέλεις να κοιμηθούν τα παιδιά εδώ πίεσε 4
-εάν θέλεις να πάρω τα παιδιά από το σχολείο πίεσε 5
-εάν θέλεις φαγητό να στείλω στο σπίτι πίεσε 6
-εάν θέλεις να έρθεις να φας εδώ πίεσε 7
-εάν χρειάζεσαι λεφτά πίεσε 8

-Εάν θέλεις να με καλέσεις για δείπνο ή να με πας στο θέατρο απλά άρχισε να μιλάς !!!!!!!!!!!"

 Διαβάζοντάς το δεν γέλασα καθόλου. Ένιωσα μόνο θλίψη. Πόσοι παππούδες και γιαγιάδες θα αισθάνονται κάπως έτσι;

Τις Κυριακές στα ταβερνάκια, σε εκδρομές σπάνια βλέπω τα ζευγάρια να έχουν κάποιον παππού ή γιαγιά μαζί. Αν το δω αυτό, συνήθως γίνεται για να κυνηγούν αυτοί τα παιδιά και οι γονείς να κάθονται. Είναι έτσι ή δεν είναι; Βλέπεις την γιαγιά και τρέμει μην πάθει τίποτα το παιδάκι όσο είναι στην ευθύνη της.

  Σκέφτομαι  πως οι επόμενες γενιές δεν θα γνωρίσουν πιθανά αυτή την υπέροχη σχέση αφού γονείς πλέον γινόμαστε όλο και σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτό το " ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου " στις μέρες μας δεν τηρείται . Βλέπεις μπαμπά και δεν ξέρεις αν είναι ο παππούς. 

                                            Γονείς καριέρας 2 σε 1.

    Να ήξερες καλή μου εκεί στον παιδότοπο που γκρινιάζεις, πόσο τυχερή είσαι που τους έχεις και πόσο σε ζηλεύω που είναι εκεί γεροί και σας φροντίζουν. Έτσι ξέρουν. Αυτοί είναι. Γι αυτό είναι . Για να χαλάνε τα παιδιά μας. Να τα κακομαθαίνουν, να τα πηγαίνουν στις κούνιες, να τους ψωνίζουν από τα παιχνιδάδικα και από τους κινέζους αηδίες και να τους γεμίζουν τα δόντια με γλυκά και όλα τα απαγορευμένα. Κι ας σου έλεγαν εσένα να μην τα τρως όταν ήσουν παιδί. Αυτό σημαίνει παππούς. Έτσι έκανε και ο δικός σου τότε. Θυμάσαι; 

protagon.gr

Μην νομίζετε και εγώ καλή γαιδούρα είμαι. Τα έχω κάνει τα λάθη μου. Σήμερα ήρθε ο μικρός κρατώντας αυτό από το σχολείο του.

Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας σήμερα. Ένα τηλεφώνημα , μια γλυκιά κουβέντα, λίγο παρεούλα,ένα χάδι,  ένα ευχαριστώ που υπάρχουν. Για πόσο άραγε;

                                        Καλό μήνα lolipops :)))

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Η πόλις"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Η πόλις"

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

Μέσω FB

Gemma - Λιπάσματα Σπόροι Βολβοί Μοσχεύματα.

Χθες

Έχετε απορίες που αφορούν τον κήπο ή τα φυτά σας??? Οι γεωπόνοι της Gemma συνεχίζουν να είναι στη διάθεση σας! Γράψτε μας τις απορίες σας κάτω από τη φωτογραφία και θα σας απαντήσουμε υπεύθυνα μέσα στις επόμενες μέρες!! 

ΚΑΜΑΡΙ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/03/blog-post_21.html?spref=fb

ΚΑΜΑΡΙ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Το Καμάρι (113 κάτοικοι το 2001) είναι παραδοσιακό χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Μαλεβιζίου του νομού Ηρακλείου στην επαρχία Μαλεβιζίου σε υψόμετρο 230 μ. Η θέση του είναι δυτικά του χωριού Κεραμούτσι περίπου 4 χλμ. Δίπλα από το χωριό διέρχεται ο Καμαριανός ποταμός. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 19,2 χλμ. και από την Τύλισο 5 χλμ. Οι κάτοικοι απασχολούνται με την αμπελοκαλλιέργεια και την ελαιοκομία, όπως επίσης και με την παραγωγή σταφίδας. 

Στο Καμάρι δραστηριοποιείται πολιτιστικός σύλλογος.
Το Καμάρι υδρευόταν παλαιότερα από μαρμάρινη κρήνη, η οποία σώζεται και σήμερα. Στο χωριό βρίσκονται οι ιεροί ναοί του Αγίου Ιωάννη και του πολιούχου Αγίου Νικολάου (τρίκλιτος), όπως επίσης και αυτοί του Αγίου Στυλιανού και Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Πρέπει επίσης να αναφερθεί ο παλιός βυζαντινός ναός της Παναγίας, που οικοδομήθηκε επί Τουρκοκρατίας και αναπαλαιώθηκε στις μέρες μας.
Το όνομα του χωριού αποδίδεται στην ξεχωριστή ομορφιά του.Σε κεντρικό σημείο, βρίσκεται το εντυπωσιακό δίπατο σπίτι του "αδελφού του Μιμίκου". Πρόκειται για τον αδελφό του πρωταγωνιστή του αληθινού ρομάντσου "Ο Μιμίκος και η Μαίρη", που ήταν γιατρός στο Καμάρι

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Πικροδάφνη

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-agrotikabook/%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7

Πικροδάφνη

Σάβ, 2013-03-30 20:30

Μόνη της ή σε συστάδες, η πικροδάφνη προστατεύει από ενοχλητικές επισκέψεις εντόμων, ερπετών ή τρωκτικών και ξεχωρίζει με την παρατεταμένη και πλούσια ανθοφορία της.
• Γνωστή και ως ροδοδάφνη, το καλλωπιστικό φυτό ανήκει στην οικογένεια των Αποκυνιδών (Αpocynaceae). Αναπτύσσεται σε ιδιαίτερα υγρές θέσεις και ηλιόλουστες τοποθεσίες, γι’ αυτό τη συναντάμε σε πολλές περιοχές της Μεσογείου.
• Είναι ανθεκτικός αειθαλής θάμνος που μπορεί να φτάσει ακόμη και τα τέσσερα μέτρα. Εχει πλούσιο γκριζωπό φύλλωμα σε λογχοειδές σχήμα και η ανθοφορία της διαρκεί σχεδόν όλο τον χρόνο.
• Γνωστή στους αρχαίους Ελληνες ως «νήριον» ή «νηρίς». Σύμφωνα με τον Διοσκορίδη, τα φύλλα και τα άνθη της «συν οίνω πινόμενα» μπορούν να σώσουν τον άνθρωπο από το δάγκωμα δηλητηριωδών εντόμων ή ερπετών. Η νηριίνη, τοξική δηλητηριώδης ουσία, περιέχεται σε όλα τα μέρη του φυτού, γι’ αυτό δεν το τρώνε τα ζώα. Με φύλλα πικροδάφνης φράζονται οι φωλιές των ποντικών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να βγουν από την παγιδευμένη φωλιά τα τρώνε και ψοφούν.
• Στη μυθολογία θεωρείται αδελφή της λυγαριάς, ίσως λόγω της κοινής προτίμησής τους στο νερό.
• Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο, όταν η λυγαριά με τα μοβ άνθη κατηγόρησε την πικροδάφνη για το έντονο χρώμα των λουλουδιών της, παρά το πένθος για τον θάνατο του αδελφού τους, εκείνη απολογήθηκε λέγοντας ότι τα άνθη είναι έντονα αλλά η καρδιά της θλιμμένη και πικρή.
• Η πικροδάφνη ομορφαίνει και προστατεύει τον κήπο ή την αυλή σας, καθώς διαθέτει πλούσιο φύλλωμα και παρατεταμένη ανθοφορία καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Πολλαπλασιάζεται εύκολα όλους τους μήνες του χρόνου με μοσχεύματα και παραφυάδες.
• Προσβάλλεται από μελίγκρα την άνοιξη.
• Ανθίζει από τέλος Μαΐου ως Νοέμβριο.
• Σε αρκετές ποικιλίες τα άνθη είναι αρωματικά, σε διάφορες αποχρώσεις, όπως κόκκινο, βερικοκί, ροζ, σομόν ή λευκό.

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Η πόλις"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

5 ώρες πριν

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Η πόλις"
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΛΙΑΝΗΣ

Rena Anemos 

ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΛΙΑΝΗΣ

 Ιστορία εν συντομία

4ος αιώνας: Η μονή Παλιανής ιδρύεται κοντά στην πόλη Απολωνία και πιθανόν πάνω σε παλιό ναό της Αθηνάς.
668: Ο πάπας της Ρώμης αναφέρει ότι η μονή Παλαιάς πρέπει να επιστρέψει στη επισκοπή Λάππας. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και τότε η μονή θεωρείται παλιά!
961-1204: Κατά τη Β’ Βυζαντινή Περίοδο η μονή είναι πατριαρχική και Αυτοκρατορική (imperialium). Αποκτάει πολύ μεγάλη περιουσία.
1304: Με απόφαση του Πάπα Κλήμεντα του Δ΄ η Μονή περιέρχεται στη δικαιοδοσία του Λατίνου Αρχιεπισκόπου Κρήτης, παρ' όλες τις αντίθετες προσπάθειες του Πατριάρχη. Πολυετής διαμάχη ξεκινάει.
1323: Η Μονή περνάει στη δικαιοδοσία του Δόγη της Βενετίας.
24 Ιουνίου 1821: Οι Τούρκοι καταστρέφουν ολοκληρωτικά το μοναστήρι και το λεηλατούν. Σκοτώνουν ή στέλνουν σε χαρέμια 67 μοναχές, μόνο τρεις γλιτώνουν.
1826: Η επιζήσασα μοναχή Παρθενία Νεονάκη επιστρέφει στην Παλιανή και την ανοικοδομεί ως το 1842, γνωρίζοντας μεγάλη άνθηση που συνεχίζεται ως σήμερα.
1856: Σεισμός καταστρέφει το ναό και ξανακτίζεται με άλλη μορφή.
1866: Ο Καπετάν Μιχάλης Κόρακας καταφεύγει στη μονή, αφού σκοτώνει στον Τούρκο Αλήκο. Οι Τούρκοι καταστρέφουν τη μονή, αρπάζουν τις εικόνες και οι μοναχές αρχίζουν τις επισκευές.
1872: Η ηγούμενη Αγαθαγγέλη αναστηλώνει τον κατεστραμμένο ναό, που κτίστηκε με έσοδα από εράνους από τους Έλληνες της Αιγύπτου.
1970: Κατεδαφίζεται η παλαιά πύλη και στη θέση της κτίζεται νέα τσιμεντένια.

Η ΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΑ

Anna Nikolaidou.

7 ώρες πριν

 

Η ΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΑ, σήμα κατατεθέν της Παλιανής είναι η ιερή Μυρτιά, ένα αιωνόβιο δέντρο το οποίο εορτάζει 24 Σεπτεμβρίου. Μέσα στον περιπεπλεγμένο κορμό της Αγίας Μυρτιάς, όπως λέγεται, πιστεύεται ότι είναι κρυμμένη η εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας.

Σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε η περιοχή καλυπτόταν από δάσος και οι χωρικοί έβαλαν φωτιά για να δημιουργήσουν καλλιεργούμενες εκτάσεις. Ξαφνικά, μέσα από τα βάτα ακούστηκε η φωνή της Παναγίας και με έκπληξη οι χωρικοί είδαν την εικόνα της Παναγίας. Γύρω από τη μορφή της, ήταν ζωγραφισμένα κλαδιά μυρτιάς. Ύστερα από καιρό, όταν πήγαν κάποια παιδιά στο ίδιο σημείο, τα ζωγραφισμένα κλαδιά είχαν φυτρώσει στα αλήθεια, μεγάλωσαν και σταδιακά κάλυψαν την εικόνα! Η εικόνα της Παναγίας θεωρείται ότι μπορούν να τη δουν μόνο παιδιά.
Αν επισκεφτείτε την Παλιανή, θα δείτε ένα αναμμένο καντήλι δίπλα στη μυρτιά και πολλά τάματα κρεμασμένα στα κλαδιά, καθώς θεωρείται θαυματουργή. Μάλιστα η ευλογία των άρτων γίνεται κάθε χρόνο κάτω από το ιερό αυτό δέντρο και ως τράπεζα χρησιμοποιείται ένα αρχαίο κιονόκρανο, ενώ οι πιστοί παίρνουν φύλλα από κλαδιά! Η λατρεία της «Αγίας Μυρτιάς» αποτελεί επιβίωση πανάρχαιων λατρευτικών συνηθειών και πιο συγκεκριμένα της λατρείας των ιερών δέντρων της Μινωικής θρησκείας.

Τι ξέρετε για τη κατσούνα και το σαρίκι των Κρητικών;

http://cretablog.gr/politismos/laografia-paradosi/item/14359-ti-xerete-gia-ti-katsouna-kai-to-sariki-ton-kritikon

Τι ξέρετε για τη κατσούνα και το σαρίκι των Κρητικών;

Κατσούνα Στα ορεινά της Κρήτης ζει ένα δεντράκι, η αμπελιτσιά, συγγενικό της φτελιάς που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Από το ξύλο αμπελιτσιάς κατασκευάζονται παραδοσιακά οι μαγκούρες των βοσκών στην Κρήτη. 

Το Κρητικό Ραβδί, ή αλλιώς Κατσούνα, αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του σώματος των Κρητικών. Ηλικιωμένοι και νέοι Βοσκοί Κρητικοί κρατούσαν συνεχώς μια Κατσούνα για να τους βοηθάει στο περπάτημα και κυρίως ανεβαίνοντας ορεινές περιοχές, όπου βοσκούσαν τα ζώα τους και παρέμεναν εκεί για ημέρες.
Ήταν πολύτιμο εργαλείο για την μεταφορά του σακουλιού τους, που περιείχε το καθημερινό κολατσιό και νερό που ετοίμαζε η νοικοκυρά Κρητικοπούλα. Πολύτιμες χρήσεις της Κατσούνας ακόμη ήταν να καθαρίζουν οι βοσκοί με αυτήν τα μονοπάτια τους, αλλά και να εγκλωβίζουν με τη ράχη της τα ζώα τους που θέλουν να τους ξεφύγουν, ενώ σε εμπόλεμες εποχές αποτελούσε και όπλο εναντίον του εχθρού.Ακόμα και σήμερα, η Κατσούνα χρησιμοποιείται από πολλούς Κρητικούς βοσκούς και κυρίως ηλικιωμένους ανθρώπους, ενώ συμβολίζει ταυτόχρονα την Κρητική υπερηφάνεια και παράδοση.
Το ΣαρίκιΜέχρι την εποχή του Μεσοπολέμου οι Κρητικοί φορούσαν κυρίως το σπαστό κόκκινο φεσάκι με τη μακριά φούντα, το οποίο,να τονίσουμε ότι, δεν έχει καμιά σχέση με το κωνοειδές φέσι των Τούρκων. Παράλληλα φορούσαν και το μεγάλο μαντήλι, που πριν πάρει το τούρκικο όνομα «σαρίκι» λεγόταν «πέτσα». Είδος «πέτσας» φορούσαν οι Κρητικοί από τα τέλη του 15ου αιώνα. Την τύλιγαν στο κεφάλι τους και άφηναν τις άκρες να πέφτουν στους ώμους, εμπρός και πίσω. Πιο παλιά την «πέτσα» τύλιγαν στο λαιμό, είχε φαρδύτερες άκρες, που έπεφταν στους ώμους και την έλεγαν «στόλα». Η «πέτσα» ονομαζόταν και «τζεβρές» , όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κρήτη. Το σαρίκι (μαντήλα), παλαιότερα, ήταν ένα μακρόστενο μεταξωτό πολύχρωμο μαντήλι, το περίφημο» «λαχουρί» με το οποίο αρκετοί Κρήτες τύλιγαν το σπαστό κόκκινο φεσάκι τους.Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το σύγχρονο πλεχτό μεταξωτό μαύρο σαρίκι, που θεωρείται στις μέρες μας το παραδοσιακό κεφαλοκάλυμμα του Κρητικού, με τα πυκνά κρόσσια που μοιάζουν με δάκρυα, έκανε την εμφάνισή του το δεύτερο τέταρτο του 20ου αιώνα στην κεντρική Κρήτη. Λέγεται πως έχει πολλά κρόσσια για να δείξει τα πολλά χρόνια της Τουρκοκρατίας στην Κρήτη και συμβολίζουν, με το σχήμα τους, τη θλίψη και το θρήνο που προκάλεσε το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου στα 1866.
http://www.kritesegaleo.gr/