ΜΟΝΗ ΑΠΕΖΑΝΩΝ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2012/10/blog-post_15.html?spref=fb

ΜΟΝΗ ΑΠΕΖΑΝΩΝ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Η Ιερά Μονή Απεζανών είναι ενοριακή μονή της επαρχίας Καινούργιου, που βρίσκεται σε ωραία τοποθεσία στη δυτική πλευρά των Αστερουσίων ορέων, τιμωμένη στο όνομα του Αγίου Αντωνίου του Αγιοφαραγγίτη.Ο ναός είναι τρίκλιτος και το βόρειο κλίτος του είναι καθιερωμένο στον Άγιο Αντώνιο, το μεσαίο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα και το νότιο στους Τρεις Ιεράρχες. Η μονή εορτάζει στις 17 Ιανουαρίου. Υπάγεται στον οικισμό Αντισκάρι του Δήμου Μοιρών και βρίσκεται σε υψόμετρο 440 μ. Η απόστασή του από το Ηράκλειοείναι 63,2 χλμ.

Στη μονή σώζονται παλαιά ιερά άμφια, χρυσοί και ασημένιοι σταυροί, ευαγγέλια με χρυσοποίκιλτα καλύμματα και εγχάρακτες εικόνες και επιγραφές, άγια λείψανα 19 αγίων, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και λείψανο του χεριού του Ιωάννη του Χρυσόστομου. Το 2001απεγράφησαν 7 άτομα

Σύμφωνα με την παράδοση, η θέση του μοναστηριού ήταν αρχικά στο Αγιοφάραγγο, νότια της Μονής Οδηγήτριας, όπου σώζεται ακόμη η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, ο οποίος είναι βυζαντινού ρυθμού με τρούλο, υπαγόμενη σήμερα στη Μονή Οδηγητρίας. Εξαιτίας των πειρατικών επιδρομών κατά την εποχή εκείνη οι μοναχοί για να απαλλαγούν, παρέλαβαν την εικόνα του Αγίου Αντωνίου και τα σκεύη της Μονής και έφυγαν, ζητώντας άλλο, καταλληλότερο τόπο για την εγκατάσταση της νέας μονής. Το υποζύγιο που κουβαλούσε την εικόνα του αγίου, σταμάτησε στη θέση της σημερινής μονής και δεν ήθελε να προχωρήσει. Αυτό θεωρήθηκε ως θέληση του Αγίου να χτιστεί εκεί η νέα Μονή και ξεπέζεψαν εκεί. Από το γεγονός έλαβε το όνομα Απεζανές η μονή, επειδή εκεί επέζεψε ή απέζεψε ο Άγιος (από τοπεζέφνω= αφιππεύω)

Σύμφωνα με άλλη άποψη, η μονή ιδρύθηκε από τους αδερφούς Παπαδόπουλους, από τους οποίους ο Μάρκος, όπως είναι γνωστό, ίδρυσε το 1600 τη μονή Αρέτι στην επαρχία Μιραμπέλλου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ιδρύθηκε παλαιότερα και αναφέρουν ως έτος ιδρύσεως το 1458. Αυτό είναι το πιθανότερο, όπως βεβαιώνεται από το Χρονικόν του Ιωάννου Δορυανού, ότι ο Δορυανός εκείνος χειροτονήθηκε μοναχός στη μονή του Αγίου Αντωνίου των Απεζωνών το 1566 (Μνημεία Ελληνικής Ιστορίας, έκδοση Ακαδημίας Αθηνών, Α΄, ιβ΄ και Κρητ. Χρονικά, ΙΓ΄ , 62). Αναφέρεται επίσης η μονή στις επιστολές του Μελετίου Πηγά το 1581.

Η μονή ήταν φρουριακή με είσοδο από βορρά, με επάλξεις, η οποία φρουρούνταν με κανόνι, και γι' αυτό οι Τούρκοι την έλεγαν Τοπλού Μοναστήρ όπως και τη μονή της Ακρωτηριανής, τη γνωστή σήμερα Μονή Τοπλού Λασιθίου στη Σητεία.

Κατά την Τουρκοκρατία οι μοναχοί καλλιεργούσαν τα γράμματα και η μονή είχε πλούσια βιβλιοθήκη με αρχαία χειρόγραφα βυζαντινής μουσικής.

ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

από το ύψος της Ξυλόσκαλας

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

Κρήτη, το λίκνο της παιδικής ηλικίας του Διός καθώς και η Γη των Κουρητών που τον ανέθρεψαν !
Θέα από το φαράγγι της Σαμαριάς από το ύψος της Ξυλόσκαλας προς την μυθική Ίδη !

Island of Crete - Crandle of Zeus , Land of Curetes ( Warrior spirits and attendants of Rhea)
View of the gorge of Samaria and the surrounding mountains of Idi from just above Xyloskala.

ΟΔΟΣ 25ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΩΝ... ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2011/03/25.html?spref=fb

ΟΔΟΣ 25ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΩΝ... ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Ενώνει το κέντρο της πόλης με το λιμάνι . Σπουδαιότατος εμπορικός δρόμος ανέκαθεν. Είναι ο ίδιος από την εποχή της Βενετοκρατίας , οπότε λεγόταν Ruga Maistra. Κατά την Τουρκοκρατία πήρε το όνομα  "βεζίρ τσαρσί".
Τον Αύγουστο του 1898 απόσπασμα αγγλικού στρατολυ κατοχής , θέλησε να εγκαταστήσει χριστιανό υπάλληλο (το Στυλ.Αλεξίου, εκδότη έπειτα του Ερωτόκριτου) στο φορολογικό γραφείο του λιμανιού. Οι Τούρκοι θέλησαν να εμποδίσουν με τη βία την εγκατάσταση αυτή , σκότωσαν 17 ¨αγγλους στρατιώτες τον άγγλο πρόξενο Λυσ. Καλοκαιρινό και πολλούς ντόπιους, έβαλαν φωτιά στα καταστήματα και τα σπίτια του ΒεζίρΤαρσί και τα έκαψαν .

Στο δρόμο αυτό έσφαξαν πολλούς και σ' ανάμνηση του γεγονότος εκείνου η οδός ονομάστηκε Μαρτύρων 25 Αυγούστου . Ο δρόμος αυτός , από την εποχή της Βενετοκρατίας ,ήταν ο πιο εμπορικός και πιο σπουδαίος της πόλης . Εδώ γινόταν la processione del Corpus Domini ,εδώ ήταν η Λότζα των Βενετών αρχόντων .
Την εμπορική του σημαία διατήρησε και στην Τουρκοκρατία και ακόμη και σήμερα σε αυτόν είναι συγκεντρωμένες όλες οι τράπεζες , τα πρακτορεία των ακτοπλοϊκών γραμμών , τα μεγάλα καταστήματα εισαγωγής κ..λ.π.

Ύστερα από την καταστροφή του 1898 κτίστηκαν μοντέρνα , τότε , πολυόροφα κτίρια , που έδιναν στο Ηράκλειο την όψη νέας μεγαλούπολης . Την ιδέα αυτή σχημάτιζαν όσοι για πρώτη φορά ερχόταν στο Ηράκλειο από το λιμάνι τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας , μη ξέροντας ότι η πολιτεία στο εσωτερικό της διατηρούσε τον παλιό χαρακτήρα της, με τις πενιχρές τούρκικες οικοδομές . Γι' αυτό την είχαν παρονομάσει οδό Πλάνης .

 Η 25ης Αυγούστου σήμερα είναι πεζόδρομος και είναι ο δρόμος με τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια στο Ηράκλειο, που σήμερα στεγάζουν τράπεζες, ταξιδιωτικά γραφεία και μαγαζιά με τουριστικά είδη. Τα κτίρια αυτά χτίστηκαν μετά την καταστροφή του 1898 για να δώσουν στο Ηράκλειο την όψη μοντέρνας μεγαλούπολης. Δεν είναι τυχαίο ότι η 25ης Αυγούστου με σατυρική διάθεση ονομάστηκε "οδός Πλάνης", γιατί ο επισκέπτης που έρχεται από το λιμάνι και βλέπει τα όμορφα αυτά κτίρια, σχηματίζει μία πρώτη εικόνα για την πόλη που δυστυχώς διαψεύδεται στη συνέχεια.

Η 25ης Αυγούστου χαράχθηκε ίσως από τους Άραβες (9ος-10ος αιώνας) και υπήρξε ανέκαθεν ο κυριότερος δρόμος στο Ηράκλειο, που ένωνε το κέντρο της πόλης με το λιμάνι. Στην ενετική περίοδο (13ος-17ος) ονομαζόταν Ruga maistra, ενώ επί τουρκοκρατίας μετονομάστηκε σε Βεζίρ τσαρσί από το Βεζίρ τζαμί, που βρισκόταν σ’ αυτό το δρόμο.

Σήμερα η ονομασία της οδού οφείλεται σε ένα τραγικό γεγονός, όταν στις 25 Αυγούστου 1898, ημέρα εορτής του Αγίου Τίτου, εξαγριωμένος όχλος μουσουλμάνων κατέσφαξε πλήθος άμαχων χριστιανών και μαζί 17 Άγγλους στρατιώτες και τον πρόξενο της Αγγλίας Λυσίμαχο Καλοκαιρινό. Η άλογη αυτή πράξη βίας ευαισθητοποίησε τις Μεγάλες Δυνάμεις, ώστε να πραγματοποιηθεί μερικά χρόνια αργότερα (1913) η ένωση της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα.

«Αδάμ και Έβελιν»

Εκδόσεις Καστανιώτη.

«Αδάμ και Έβελιν», κυκλοφόρησε, λίγες ημέρες πριν υποδεχτούμε τον Ίνγκο Σούλτσε στην Ελλάδα. http://ow.ly/prX70

Περίληψη

Ο Αδάμ, ένας φλεγματικός ράφτης γυναικείων ενδυμάτων από την Ανατολική Γερμανία, προσφέρει με υπερβάλλοντα ζήλο τις υπηρεσίες του στις πελάτισσές του. Η Έβελιν, η γυναίκα που ζει μαζί του, είναι φυσικά η τελευταία που το μαθαίνει. Αναστατωμένη αποφασίζει να φύγει με φίλους για την Ουγγαρία. Ο Αδάμ, μετανιωμένος, αποφασίζει να την ακολουθήσει και ξεκινάει με το παλιό του Βάρτμπουργκ ένα δύσκολο ταξίδι με αφετηρία μια πόλη έξω από τη Δρέσδη και προορισμό την Ουγγαρία. Στο μεταξύ τα σύνορα ανοίγουν, το Τείχος του Βερολίνου πέφτει. Το προπατορικό αμάρτημα και οι αλλαγές του παγκόσμιου πολιτικού χάρτη βγάζουν τον Αδάμ και την Έβελιν από τη βολή τους: θα επιστρέψουν στην Ανατολική Γερμανία ή θα υποκύψουν στον πειρασμό της Δύσης; Στο ιστορικά κομβικό αυτό σημείο η ατομική τους ιστορία συναντά την παγκόσμια, και η επιλογή θα είναι πλέον μόνο δική τους. Έτσι γεννιέται ένα κωμικοτραγικό μυθιστόρημα, που συνδέεται στενά με το μύθο των Πρωτοπλάστων και την εκδίωξή τους από τον Παράδεισο – ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται το θέμα της απαγόρευσης, τη συνειδητοποίηση, την αναζήτηση του χαμένου Παραδείσου σε μια από τις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές του 20ού αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

Ίνγκο Σούλτσε

O Ίνγκο Σούλτσε γεννήθηκε το 1962 στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας. Σπούδασε Φιλολογία και ασχολήθηκε από νέος με το θέατρο. Το πρώτο του βιβλίο, 33 στιγμές ευτυχίας (μτφρ. Γιώτα Λαγουδάκου, 2001) ήταν καρπός της εξάμηνης παραμονής του στη μετασοβιετική Ρωσία. Ακολούθησαν τα βιβλία Απλές ιστορίες (μτφρ. Αλεξάνδρα Παύλου, 2000), που τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο, Kαινούργιες ζωές (μτφρ. Γιώτα Λαγουδάκου, 2008) και η συλλογή διηγημάτων Το κινητό (μτφρ. Αλεξάνδρα Παύλου, 2009), τα οποία κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Επίσης, ο Σούλτσε έλαβε μέρος μαζί με άλλους δεκατρείς συναδέλφους του από όλο τον κόσμο στη συγγραφή του Global Novel (Eκδ. Καστανιώτη 2003). Θεωρείται ο σημαντικότερος Γερμανός συγγραφέας της γενιάς του.

Βιβλιογραφία

• Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:
• Το κινητό, 2009
• Καινούργιες ζωές, 2008
• Λέγοντας ιστορίες, 2005
• Global Novel, 2003
• 33 στιγμές ευτυχίας, 2001
• Απλές ιστορίες, 2000

"Κρήτες"

Κρήσσα Γη - Krissa Gi.

Συγχαρητήρια στους "Κρήτες" το συγκρότημα του Γιώργου Πετράκη για την εκπληκτική παράσταση που μας χάρισαν, στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού! — με τον Giorgos Petrakis 

Γιατί κοκκινίζουν τα φύλλα το φθινόπωρο;

http://www.back-to-nature.gr/2013/01/blog-post_8.html

Γιατί κοκκινίζουν τα φύλλα το φθινόπωρο;

Η αλλαγή του χρώματος στα φύλλα το φθινόπωρο και μετά από λίγο καιρό το θέαμα των γυμνών δέντρων, είναι μια γνώριμη εικόνα για όλους μας.

Οι επιστήμονες ωστόσο πρόσφατα απάντησαν στο ερώτημα γιατί τα φυτά δαπανούν ενέργεια για να παράξουν κόκκινη χρωστική ουσία για τα φύλλα, ενώ αυτά μετά από λίγο πρόκειται να πέσουν.

Καθώς τα φύλλα «πεθαίνουν», η χλωροφύλλη μέσα τους, που χρησιμοποιείται για την φωτοσύνθεση εξασθενεί, έτσι οι κίτρινες και πορτοκαλί χρωστικές γίνονται πιο ορατές, ωστόσο ορισμένα είδη παράγουν από μόνα τους μία νέα κοκκινωπή χρωστική.

Αν και μπορεί να φαίνεται παράλογο, το φυτό δεν αποφασίζει ξαφνικά να δαπανήσει ενέργεια δίχως λόγο, αλλά για ορισμένα αποτελεί και μέρος της επιβίωσής τους.

Δόθηκε μάλιστα απάντηση και γιατί η χρωματική σηματοδότηση των διάφορων εποχών διαφέρει ανάλογα με ποιο μέρος του κόσμου βρεθείτε.

Ο William Hoch του πανεπιστημίου της Montana, διαπίστωσε ότι η χρωστική ουσία, που ακούει στο όνομα ανθοκυάνη, είχε μια λειτουργία, η οποία επέτρεπε στα φυτά να στείλουν θρεπτικές ουσίες στις ρίζες τους για τον επακόλουθο χειμώνα. Στην περίπτωση που εμπόδισαν τα φυτά να την παράγουν, τα φύλλα τους γινόντουσαν ευάλωτα στο ηλιακό φως.



perierga.gr

ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2012/10/blog-post_320.html?spref=fb

ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Ο Άγιος Κύριλλος είναι ένα χωριό στην επαρχία Καινούργιου του νομού Ηρακλείου, με 139 κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2001. Βρίσκεται σε υψόμετρο 420 μ. και αποτελεί ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Γόρτυνας. Το Δημοτικό διαμέρισμα του Αγίου Κυρίλλου έχει συνολικά 192 κατοίκους. Σε αυτό ανήκει και ο οικισμός Γερόκαμπος, ο οποίος έχει 53 κατοίκους (απογραφή 2001). 

Στον Άγιο Κύριλλο υπάρχει Δημοτικό Σχολείο. Τα κυριότερα προϊόντα είναι το λάδι, τα πρώιμα κηπευτικά και τα κτηνοτροφικά φυτά. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο κύριος ναός του χωριού, αφιερωμένος στον Άγιο Κύριλλο, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, κτίστηκε στα ερείπια παλαιότερου ναού, όπως και ο μικρός ναός του Αγίου Θεοδώρου που έχει τοιχογραφίες.

Το χωριό είναι στενά συνδεδεμένο με τον Άγιο Κύριλλο, ο οποίος πιθανότατα μαρτύρησε εκεί το 299 και από αυτό το γεγονός έλαβε το όνομά του. Μάλιστα ο άγιος ήταν και Επίσκοπος Γορτύνης και σύμφωνα με το Δετοράκη (βλ. Βιβλιογραφία) το μαρτύριο του Κυρίλλου ήταν το 304 και όχι το 299 καθώς την τελευταία χρονιά δεν είχε ακόμα κηρυχθεί ο διωγμός του Διοκλητιανού. 

Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει ότι ο άγιος ετάφη σε οχυρό και τραχύτατο μέρος, που ονομαζόταν Ράξος και οδηγήθηκε στο μαρτύριο με άμαξα που την έσυραν βόδια του οργώματος. Ο Άγιος Κύριλλος αναφέρεται ότι χειροτονήθηκε Επίσκοπος της πόλης σε ηλικία 68 ετών και διακρίθηκε[1] για τις πράξεις και την πίστη του.Στον ίδιο χώρο ενταφιάστηκε και ο επίσκοπος Γορτύνης Ευμένιος. Το 1583 το χωριό αναγράφεται με τη λατινική ονομασία S. Chirlo, με 39 κατοίκους 

ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Τραγανά ή μαλακά;

Elizabeth Pentheroudaki.

 

Τραγανά ή μαλακά;
Όπως κι αν τα προτιμάτε, τα μουστοκούλουρα είναι υπέροχα, 
αγαπημένα όλης της οικογένειας!!!

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2010/03/blog-post_24.html

Η ιστορία μιας φιλίας...

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

Η ιστορία μιας φιλίας που δηλητηριάζεται από τον πολιτικό φανατισμό, στη Ρώμη μετά την πτώση του φασισμού...

Ένα σπουδαίο κείμενο, που βγαίνει για πρώτη φορά στο φως, καθώς γράφτηκε το 1952 αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και ανακαλύφθηκε σε μια βαλίτσα το 1996. Τα τρία δαχτυλογραφημένα αποσπάσματα, που ανήκουν στο ίδρυμα Μοράβια, θεωρούνται από τα σημαντικότερα κείμενα του Μοράβια και αναφέρονται στην «ιστορία μερικών νεαρών κομμουνιστών και στις ερωτικές τους περιπέτειες σε σχέση με την πολιτική ιδεολογία, υπογραμμίζοντας τον βαθμό που επηρεάζει ένα κόμμα τη συναισθηματική ζωή χωρίς να αφήνει στον άνθρωπο ίχνος ατομικότητας» (Αλμπέρτο Μοράβια, από συνέντευξή του το 1953).

Λασίθι: οι Παπαγιαννάδες και... η έπαυλη De Mezzo!

http://sitia-news.blogspot.gr/2013/10/de-mezzo.html?spref=fb

Λασίθι: οι Παπαγιαννάδες και... η έπαυλη De Mezzo!

Με ορμητήριο τη Σητεία Λασιθίου, μαζί με μια μεγάλη παρέα από δημοσιογράφους και άλλους προσκεκλημένους, κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Παπαγιαννάδες. Φθάνοντας στο φημισμένο για το λάδι του χωριό, πήραμε τον ανηφορικό δρόμο που οδηγεί στη φάμπρικα, το παλαιό ελαιοτριβείο στην καρδιά του οικισμού.
Τα άφθονα κεράσματα με ρακή, ο πλούσιος μπουφές με τα κρητικά εδέσματα και το πλατύ, αυθόρμητο χαμόγελο των κατοίκων του χωριού που έσπευσαν να μας υποδεχθούν φανέρωσαν σε όλους μας ακόμη μια φορά το φιλόξενο πρόσωπο της κρητικής γης.
Με σεβασμό στην παράδοση και την ποιότητα, οι εκπρόσωποι του χωριού μάς μίλησαν για το λάδι που παράγεται στην περιοχή τους, μας ξενάγησαν στους χώρους της φάμπρικας και μας πρόσφεραν ευγενικά ένα μπουκάλι ελαιολάδου.
Αποχαιρετήσαμε το λουσμένο στον ήλιο χωριό της κρητικής ενδοχώρας και τους καταπράσινους ελαιώνες του, για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας προς την Ετιά.
Η Ετιά είναι ένας εγκαταλειμμένος μεσαιωνικός οικισμός κοντά στους Αρμένους και το Χανδρά, γεωργικά χωριά, απλωμένα σε εύφορο οροπέδιο. Εδώ, την περίοδο της Ενετοκρατίας (πιθανώς περί τα τέλη του 15ου αιώνα), μέλη της οικογένειας De Mezzo, που διαφέντευε την περιοχή, οικοδόμησαν ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά δείγματα ενετικής αρχιτεκτονικής σε ολόκληρη την Κρήτη, το κτίσμα που είναι σήμερα γνωστό ως έπαυλη De Mezzo.
Στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία τούρκων αξιωματούχων, έλαβε δε την ονομασία σεράι (σαράγι). Κατά τη διάρκεια των κρητικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα το τριώροφο κτίριο υπέστη εκτεταμένες ζημιές, που είχαν ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, την κατάρρευση των δύο ανώτερων ορόφων του.
Το σύντομο οδοιπορικό μας στα χωριά της ευρύτερης περιοχής της Σητείας μάς έδωσε άλλη μια φορά τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τους ανεξάντλητους καρπούς της κρητικής γης και τα σπάνια δείγματα της μακράς ιστορικής διαδρομής της μεγαλονήσου.

Γιάννης Τούντας

Πηγή : http://diakopes.in.gr

συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή