Agatha Christies Marple: S5E1 - The Pale Horse

Miss Marple·20 βίντεο

μοσχοβολιστό ελιόψωμο

Elizabeth Pentheroudaki.

10 Οκτωβρίου

Ροδοψημένο, μοσχοβολιστό ελιόψωμο... μόλις βγήκε απ' τον φούρνο, αφράτο, με τραγανή πετσούλα και υπέροχες ελίτσες απ' τα χέρια μου, σκέτη απόλαυση!!!

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2011/04/blog-post_17.html

Τα «παιγνίδια» της Ιστορίας

http://www.candianews.gr/2013/10/14/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-77-%CF%81%CE%AF%CF%87%CF%84%CE%B5%CF%81-%CF%80/

Τα «παιγνίδια» της Ιστορίας: Τα 7,7 Ρίχτερ που κατέστρεψαν το Ηράκλειο στις 12 Οκτωβρίου 1856!

Το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου, εκεί όπου σήμερα είναι το αρχαιολογικό μουσείο, καταστράφηκε στο σεισμό του 1856. Έμεινε μόνο το τμήμα αυτό, όπως το βλέπουμε σε φωτογραφία του Gerola, η οποία υπάρχει στα αρχεία της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου

 

  14/10/2013 - 09:30 - Τελευταία Ενημέρωση: 15/10/2013 - 16:56 0

Ο σεισμός είχε γίνει ξημέρωμα Κυριακής 30 Σεπτεμβρίου 1856, αλλά με το σημερινό ημερολόγιο ήταν 12 Οκτωβρίου!  Συνολικά σε όλη την Κρήτη βρήκαν το θάνατο 538 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 637. Κυρίως επλήγη το Ηράκλειο, όπου ήταν το επίκεντρο. Από τα 3.620 σπίτια 18 μόνο έμειναν όρθια και κατοικήσιμα. Ισοπεδώθηκε το χωριό Βούτες, όπου σκοτώθηκαν 42 άνθρωποι, ενώ νεκροί υπήρξαν ακόμη και γύρω από τα Χανιά

Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com  
‘Σ τα χίλια οχτακόσια έτος πενήντα έξη Ηθέλησεν ο Κύριος το θάμμάν του να μπέψη· ‘Σ τσ’ εικοσιεννιά του Σεντεμπριού, ένα Σαββάτο βράδυ, Μέγας σεισμός εγείνηκε κ’ ούλος ο κόσμος βράζει. Απού το μέρος τω Χανιώ έρχεται σα μελτέμι, Μέγας και τρομερός σεισμός, ούλος ο κόσμος τρέμει. Κ’ η θάλασσ΄ η ακίνητη και οι γι οχτώ ανέμοι, Τρία λεφτά βοά η γης, καπνός “ποκάτω βγαίνει. Χάνουνται χώραις και χωριά, σαν όντε χάνετ’ άστρο, Μα δεν υπόφερε κιαμιά σαν το Μεγάλο Κάστρο. Χαλούν τα μοναστήριαν του, χαλούν κ’ οι μιναρέδες
………………………………………………….
Κι’ απ΄ ούλους του τση Χριστιανούς μια φωνή μόνο βγαίνει, Την Παναγιά περικαλού μεσίστρια να γένη· -Ω Παναγία δέσποινα, κι΄ούλ΄ είμεστα παιδιά σου, Κάμε την παρακάλεσι, που πιάνετ’ ο ριτζάς σου.- Θεοτική φωθιά ‘πεσε ΄ς του Κάστρου το μεϊντάνι Κ΄ οι γεμιτζίδες το είδανε ‘π μέσ’ απ΄ το λιμάνι.
Με αυτό τον τρόπο η δημώδης ποίηση εξέφρασε τον αβάσταχτο πόνο του Μεγάλου Κάστρου για το φοβερό σεισμό που έγινε το ξημέρωμα της 30 Σεπτεμβρίου του 1856. το ποίημα του σεισμού της Κρήτης συμπεριέλαβε το 1876 ο Αντώνιος Γιάνναρης στο βιβλίο του «Άσματα Κρητικά» κι έτσι διασώθηκε.  Ήταν 2.45’ της νύκτας του Σαββάτου προς την Κυριακή, όταν η πολιτεία και οι ταλαιπωρημένοι από τις; κακουχίες αλλά και τον τρόμο της Τουρκοκρατίας κάτοικοι πετάχτηκαν πανικόβλητοι από το χτύπημα του Εγκέλαδου. Δεν πρόλαβαν όλοι να βγουν από τα χαμόσπιτα της πόλης. Εκατοντάδες σκοτώθηκαν από την τρομερή δόνηση που διήρκεσε 3 λεπτά της ώρας!
Συνολικά σε όλη την Κρήτη βρήκαν το θάνατο 538 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 637, σύμφωνα με τα στοιχεία του Νικολάου Σταυράκη, του κατόπιν γενικού γραμματέα της διοίκησης του νησιού, ο οποίος, δεκάχρονο παιδί,  έζησε το σεισμό και τραυματίστηκε μάλιστα.
Η δόνηση ήταν από τις σφοδρότερες που χτύπησαν ποτέ το νησί. Οι Βασίλης και Κατερίνα Παπαζάχου στο βιβλίο τους για τους σεισμούς της Ελλάδας υπολόγισαν ότι το μέγεθός του ήταν 7,7 ρίχτερ και το επίκεντρο το Ηράκλειο. Γι αυτό και η πόλη μέτρησε τόσες καταστροφές, εκτός από τους νεκρούς: από τα 3.620 σπίτια 18 μόνο έμειναν όρθια και κατοικήσιμα. Ισοπεδώθηκε το χωριό Βούτες, όπου σκοτώθηκαν 42 άνθρωποι, ενώ νεκροί υπήρξαν και γύρω από τα Χανιά.
Στο Ηράκλειο, το μέγαρο του Μουσταφά Πασά, που ήταν ξύλινο, δεν έπαθε ζημιές κι ο Τούρκος αξιωματούχος το μετέτρεψε σε νοσοκομείο για την περίθαλψη των τραυματιών. Τα μαγαζιά της αγοράς, που ήταν ξύλινα και χαμηλά κτίσματα, δεν καταστράφηκαν από τη δόνηση. Όμως προκλήθηκε πυρκαγιά από την τριβή των σπίρτων, λόγω της δόνησης,  και αποτεφρώθηκαν 48 από αυτά.
Οι βενετσιάνικοι ναοί, που οι Τούρκοι τους είχαν μετατρέψει σε τζαμιά, έπαθαν ανεπανόρθωτες ζημιές. Ο Άγιος Τίτος, το Βεζίρ-Τζαμί της Τουρκοκρατίας, γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε το 1869, μετά την επανάσταση, με διαταγή του Μεγάλου Βεζύρη Ααλή – Πασά. Ο φιλόλογος Λευτέρης Αλεξίου σε ένα ιστορικό κείμενο του 1948 στα «Νέα Χρονικά», σημειώνει ότι ο Ααλής έδωσε τη διαταγή της ανοικοδόμησης του Αγίου Τίτου, που πήρε πλέον τη σημερινή του μορφή,  ως αντίρροπο του μεγαλοπρεπούς ναού του Αγίου Μηνά τον οποίο οι Έλληνες οικοδομούσαν από το 1862.
Σοβαρές ζημιές έπαθε και ο ναός του Αγίου Μηνά, η παλιά και πολύ μικρότερη εκκλησία που υπήρχε στην ίδια σημερινή θέση, ενώ σώθηκε η Δημοτική Σχολή, στην οποία κατέφυγαν για να σωθούν πολλές χριστιανικές οικογένειες που έμειναν άστεγες. Ο Λ. Αλεξίου σημειώνει ότι το κτίριό της βρισκόταν βόρεια του Αγίου Μηνά, όπου και κατά τον 20^ο αιώνα λειτουργούσε σχολείο, και κατεδαφίστηκε πιθανότατα πριν την κατοχή «χωρίς αποχρώντα λόγο», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Στο μεγάλο σεισμό του 1856 έπεσαν ακόμη τα τελευταία λείψανα της μονής του Αγίου Φραγκίσκου, που οι Τούρκοι είχαν μετατρέψει σε Χουνκιάρ (αυτοκρατορικό) τζαμί. Βρισκόταν στη θέση όπου χτίστηκε το πρώτο μουσείο της πόλης και όπου σήμερα υπάρχει το αρχαιολογικό μουσείο. Το βενετσιάνικο μοναστήρι, που είχε «τραυματιστεί» και από άλλους σεισμούς, με πρώτο αυτό του 1508, χάθηκε οριστικά εκείνο το βράδυ του 1856 και μόνο μερικές θολές φωτογραφίες του παρελθόντος αλλά και σκίτσα καλλιτεχνών της εποχής υπάρχουν για να μας το θυμίζουν. Ο Λ. Αλεξίου, σε κείμενό του που αναδημοσιεύομε στη συνέχεια, γράφει και μια όμορφη ιστορία για το πώς βοηθήθηκε η μονή από τον Κρητικό Πάπα Αλέξανδρο τον Ε’, κατά κόσμο Πέτρο Φύλαργο, από τις Καριές Μεραμβέλλου, ο οποίος ανέβηκε στο ανώτατο αξίωμα της δυτικής εκκλησίας το 14^ο αιώνα. Στην αναφορά του Νικολάου Σταυράκη για το σεισμό του 1856, την πληρέστερη που υπάρχει για το γεγονός, αναφέρεται από λάθος του ιδίου ότι ο Άγιος Φραγκίσκος ήταν ο μητροπολιτικός ναός των Βενετών, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο Άγιος Τίτος, εκκλησιαστική έδρα των Ορθοδόξων από τη δεύτερη βυζαντινή περίοδο, την οποία διατήρησαν και οι Ενετοί. Ο Σταυράκης επίσης δεν αναφέρει ότι το Χουνκιάρ Τζαμί των Τούρκων ήταν ο Άγιος Φραγκίσκος.
Όπως αναφέρει ο Giuseppe Gerola στο έργο του «Βενετικά μνημεία της Κρήτης» (τόμος 2ος) που κυκλοφόρησε το 1993 στα ελληνικά σε μετάφραση του Στέργιου Σπανάκη, «αφού κατερειπώθηκε ο ναός με το σεισμό με το σεισμό του 1856, κατεδαφίστηκε ολοκληρωτικά από την Τουρκική Κυβέρνηση, ύστερα από το 1867, είτε για να χρησιμοποιήσει τα μάρμαρα στο καινούργιο Βεζίρ τζαμί (σ.σ. τον Άγιο Τίτο), είτε για να τα πουλήσει (σ.σ. πολλά στοιχεία, πέτρες ή μάρμαρα, χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια στο κτίσιμο άλλων κτισμάτων στο Ηράκλειο), είτε για να χρησιμοποιήσει τις πέτρες για τη λιθόστρωση της πλατείας των Τριών Καμαρών».
Από όλο το κτίριο διατηρήθηκε ένα μικρό οίκημα, το οποίο μάλλον χρησίμευε ως οστεοφυλάκιο της μονής στη νότια άκρη της εγκάρσιας καμάρας, το οποίο έγινε τζαμί με το όνομα Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ ή Χουνκιάρ. Υπήρχε και στις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα, μέχρι την ανέγερση του σημερινού αρχαιολογικού μουσείου, όταν και κατεδαφίστηκε.
Πιθανώς κατά τον ίδιο σεισμό εξαφανίσθηκε και ό,τι είχε απομείνει από το Δουκικό Ανάκτορο του Χάνδακα, όπως αναφέρει ο Στυλιανός Αλεξίου(«Κρητικά Χρονικά», τ. Ι, 1960). Η κατοικία του Δούκα της Κρήτης, που βρισκόταν απέναντι από τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, ήταν κατερειπωμένη από το 1815, όπως γράφει ο Πρακτικίδης,
Κατέρρευσαν, ακόμη, οι στρατώνες του Αγίου Γεωργίου και η θολωτή Βενετσιάνικη Πύλη των Ακτάρικων, το παλιό Voltone των Ενετών.

Καταστροφές σε όλη την Κρήτη

Σε όλο το νησί η δόνηση ήταν καταστροφική, αλλά ιδιαίτερα στην πόλη του Ηρακλείου και τα κοντινά χωριά. Όπως αναφέρει ο Σταυράκης, έπαθαν ζημιές 11.317 σπίτια, από τα οποία 6.512 καταστράφηκαν εντελώς. Όπως προαναφέρθηκε, οι νεκροί ήταν 538 και οι τραυματίες 637. ο μεγάλος αριθμός των νεκρών σε σχέση με τους τραυματίες σχετίζεται με το γεγονός ότι τα σπίτια του Μεγάλου Κάστρου, όπου υπήρξε και ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων, ήταν είχαν βαριές σκεπές οι οποίες, κατά την πτώση τους, συνέθλιβαν τους κατοίκους.
Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσαν οι Βούτες, καθώς σκοτώθηκαν 42 κάτοικοι, ενώ δεν έμεινε όρθιος ούτε ενός μέτρου τοίχος, όπως λέει ο Σταυράκης. Σχεδόν εντελώς καταστράφηκαν ακόμη τα χωριά Καλέσα, Πετροκέφαλο, Πενταμόδι, Άγιος Μύρων, Κιθαρίδα, Ασίτες, ενώ σοβαρές καταστροφές σημειώθηκαν στην Επισκοπή Πεδιάδος και στα Αϊτάνια. Πολλά προβλήματα σημειώθηκαν ακόμη στις επαρχίες Μεραμβέλλου και Ιεράπετρας.
Στα Χανιά έπαθαν ζημιές σχεδόν όλα τα σπίτια, κατέρρευσαν όμως λίγα. Σοβαρές καταστροφές σημειώθηκαν στους στρατώνες, στο στρατιωτικό νοσοκομείο και στο τέμενος Χουνκιάρ της πόλης. Νεκροί υπήρξαν σε περιοχές γύρω από τα Χανιά, ενώ μέσα στην πόλη μόνο τραυματίες. Στην Κίσσαμο μια τοποθεσία βυθίστηκε και δημιουργήθηκε λίμνη απ΄ όπου αναδυόταν μυρωδιά θειαφιού.
Στο Ρέθυμνο σχεδόν όλα τα σπίτια υπέστησαν καταστροφές, αλλά δεν υπήρξε νεκρός.
Ο Άη Γιώργης Απανωσήφης
Το ξημέρωμα της Κυριακής 30 Σεπτεμβρίου γκρεμίστηκε από το σεισμό και η εκκλησία της μονής Άη Γιώργη Απανωσήφη. Ο Εμμ. Πετράκις στα «Κρητικά Χρονικά» (τ.Ι΄, 1956) αναφέρει το περιστατικό και παρουσιάζει ένα αυτοκρατορικό φιρμάνι για την ανοικοδόμηση του ναού. Όταν ο ναός της μονής κατέρρευσε, οι μοναχοί με αναφορά τους στην Ιψηλή Πύλη, μέσω του Πατριαρχείου, ζήτησαν να τον ξαναχτίσουν. Στις 5 μαρτίου 1862 εκδόθηκε σουλτανικό φιρμάνι, απευθυνόμενο προς τον Καϊμακάμη του Σαντζακίου Χάνδακος (ας πούμε, το σημερινό νομάρχη) Τεβφίκ πασά, στο οποίο αναφερόταν:
«Επειδή μία ρωμαίικη εκκλησία, κειμένη εις την επαρχίαν Μονοφατσίου (σ.σ. αυτή ήταν η διοικητική υπαγωγή της περιοχής, τότε ), υπό το όνομα Άγ. Γεώργιος Απανωσήφη, κατέρρευσε, λόγω του επισυμβάντος τελευταίως σεισμού και η εκκλησία αυτή έχει μήκος 28 και πλάτος και ύψος πήχεων (τεκτονικών).
Επειδή υπεβλήθη αίτησις εκ μέρους των κατοίκων της, ήτις προσήχθη εκ μέρους του Πατριαρχείου, υπέρ ανεγέρσεώς της ως έχει και εζήτησαν την έκδοσιν αυτοκρατορικής διαταγής (ρουχσάτ), χορηγείται η άδεια όπως ανοικοδομηθεή, εις ας διαστάσεις ανωτέρω αναφέρεται και όπως ουδείς έξωθεν εμποδίση την ανέγερσιν της».
Ο Εμμ. Πετράκις προσθέτει ότι προφανώς οι μοναχοί έχοντας τη βεβαιότητα ότι θα έπαιρναν την άδεια της ανοικοδόμησης έκτισαν νωρίτερα το ναό, καθώς πάνω από το ιερό υπάρχει εντειχισμένη πλάκα με χρονολογία 1861.
Για το σεισμό της 30 Σεπτεμβρίου 1856 υπάρχει ενθύμηση στον Κώδικα 10 της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων, που αποτελεί μετόχι του Αγίου Όρους στις Μουρνιές Χανίων. Η ενθύμηση («Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών», έτος Θ΄, 1932) η οποία ανεβάζει τον αριθμό των νεκρών σε 1500, αναφέρει:
«1856: Σεπτεμρίου 30: Κυριακή ξημέρομα εις τας ενέα  ώρας της Νυκτός έκαμε ένα τρομερόν Σεισμόν και εβάσταξε έως τρία λεπτά, όσθε οπού το κάστρο το Μεγάλου δεν έμιναν, παρά τριάντα τρι σπύθια γερά και εχάθησαν άνθρωποι χίλη πεντακόσι∙ ομοίως και ένα χορίον εβούλισε παντάπασης εις αυτό το μέρος∙ εις δε τα Χανιά εχάλασαν μερικά σπίθια και εκκλησίαις εχάλασαν και τζαμιά έπεσαν κάτο, και η αγία Μονή εν ταις Μουρνιαίς εχάλασε και τα περισσότερα σπύθια εράγισαν».
Ο Ελευθέριος Πλατάκης αναφέρει ότι ο Παπά Χατζής από το Καστέλλι της Φουρνής σημείωσε τα ακόλουθα στο εξώφυλλο ενός εκκλησιαστικού βιβλίου, της Οκτωήχου, της εκκλησίας του, αναφέροντας τις 9 παρά τέταρτο ως ώρα που χτύπησε ο Εγκέλαδος. Χρησιμοποίησε, δηλαδή, την τουρκική ώρα, που συμπίπτει με τις 2.45 π.μ που έγινε η δόνηση.
«1856, Σεπτεμβρίου 30, ημέρα Κυριακής ξημέρωμα 9 παρά κάρτο έγινε ένας σεισμός και εχάλασε το Μεγάλο Κάστρο. Όλα τα σπίτια, μονάχα ολίγα εργαστήρια εμείναν αι τα βασιλικά κονάκια όπου εράγισαν αλλά δεν έπεσαν. Τα χωριά του Μαλεβυζού όλα τα περισσότερα και Γεράπετρο το Καστέλλι και το Κάτω Χωριό της Γεραπέτρου και τα περισσότερα χωριά και το Μεγάλο Μοναστήρι, τα κελία και το Κάτω Χωριό της Φουρνής και οι Λίμνες, το περισσότερο όμως και η… επλακώθηκαν άνθρωποι και στο Μεγάλο Κάστρο καθώς πληροφορούμεθα 500 και… εις δε τα άλλα χωριά του Κάστρου σαντζάκι άλλοι τόσοι και ο Θεός να φυλάττει τον κόσμον, αμήν». 
Ο σεισμός και ο Βελή πασάς
Ο ιστορικός και δημοσιογράφος Ιωάννης Μουρέλλος στην «Ιστορία της Κρήτης» (τόμος τρίτος, 1934) περιέγραψε τα του σεισμού, αναφερόμενος και στην παρουσία του τότε διοικητή Κρήτης, του σκληρού και αιμοσταγούς Βελή Πασά: “Τότε ακριβώς, στις 30 Σεπτεμβρίου 1856, γίνηκε ο μεγάλος σεισμός της Κρήτης κι ο λαός εκτός απ’ το θρήνο της καταστροφής του, θρηνούσε και τα μελλούμενα, γιατί τον πήρε για κακό και φρικτό οιωνό συνδυάζοντάς τον με τις διαθέσεις του Βελή πασά.
Κι άλλοτε είχαν γίνει σοβαροί σεισμοί στην Κρήτη, όπως την εποχή του Νέρωνος το 66 μ.Χ., την εποχή του Δεκίου το 251 μ.Χ., που κατέστρεψαν πολλές πόλεις της Κρήτης και περισσότερο απ’ όλες την Κνωσό. Το 365 άλλος τρομερός σεισμός κατέστρεψε κι αφάνισε ολόκληρες πολιτείες της Κρήτης. Και το 1303 και το 1508 έγιναν μεγάλοι σεισμοί.
Στον τελευταίο αυτό σεισμό όπως τον περιγράφει ο Δούξ της Κρήτης Ιερώνυμος Δονάτος σκοτώθηκαν τριάντα χιλιάδες άνθρωποι. Τότε κατεστράφηκε η Σητεία κι η Ιεράπετρα, κι εχάλασαν όλα τα σπίτια του Χάνδακα εκτός από πέντε. Στο 1810, όπως εγράψαμε σε προηγούμενο κεφάλαιο, έγινε μεγάλος σεισμός κι εσκοτώθηκαν στο Ηράκλειο τρεις χιλιάδες. Το 1856 την εποχή του Βελή πασά, πάλι το Ηράκλειο έπαθε τη μεγαλύτερη καταστροφή, όπως μας διηγείται ο ιστορικός Νικόλ. Σταυράκης, που πληγώθηκε τότε παιδί ακόμα δέκα χρονών. Από τα 3620 σπίτια του Ηρακλείου, μόνο 18 απόμειναν, και μια φωτιά στο Μεϊντάνι που’ καψε 48 καταστήματα συνεπλήρωσε την καταστροφή. Σκοτώθηκαν 538 άνθρωποι κι επληγώθηκαν 637. Τότε κατεστράφη και το Βεζίρ Τζαμί, δηλαδή ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Τίτου, και ο παλιός ναός του Αγίου Φραγκίσκου, που ‘χε γίνει Χουγκιάρ Τζαμί. Τόσο δυνατός ήταν ο σεισμός του 1856, ώστε κι η θολωτή Βενετσιάνικη Πύλη των Ακτάρικων, το παλιό Voltone κατέπεσε και άμα ξημέρωσε η άλλη μέρα, όλη η πολιτεία ήταν ένας τραγικός σωρός ερειπίων, που σκέπαζε πάνω από χίλιους νεκρούς και πληγωμένους. Ενας θρήνος και μια ατέλειωτη οιμωγή ήταν ξεχυμένα στην Πολιτεία κι οι άνθρωποι τρελοί από πόνο και αγωνία, προσπαθούσαν σκάφτοντας και με τα νύχια τους ακόμα να ξεθάψουν τους δικούς των, που άκουαν τις οιμωγές και τους στεναγμούς των κάτω από τα ερείπια, για να δουν αν θα τους πρόκαναν ζωντανούς.
Η τρομερή αυτή καταστροφή δεν είχε περιορισθεί μόνο στο Ηράκλειο. Έφερε μεγάλες καταστροφές σ’ όλες τις πολιτείες και τα χωριά κι η δυστυχία των ραγιάδων ευρήκε κι άλλο τρομερό παράγοντα στη στυγνή φτώχεια που επακολούθησε”.
Ο Στέφανος Ξανθουδίδης («Χάνδαξ – Ηράκλειον, ιστορικά σημειώματα», 1964) έγραψε για το φοβερό σεισμό: «Η πόλις την πρωίαν της 1^ης Οκτωβρίου 1856 ήτο άμορφος όγκος λίθων και ξύλων και χωμάτων και ευκολώτερον εβάδιζε τις δια μέσου των οικιών παρά δια των οδών, αι οποίαι είχον σκεπασθή τελείως»
Μεγάλες ήταν οι καταστροφές και στα νησιά κοντά στην Κρήτη, ενώ υπήρξαν και πολλοί νεκροί. Στη Ρόδο σκοτώθηκαν 60 άνθρωποι, στην Κάρπαθο 20, στην Σαντορίνη 6-7. Νεκροί υπήρξαν ακόμη στην Αμοργό, ενώ ο σεισμός έγινε αισθητός στη Ζάκυνθο, την Κέρκυρα, τη Σμύρνη, τη Δαμασκό της Συρίας, την Αίγυπτο. Στο Ισραήλ και το Λίβανο παρατηρήθηκε τσουνάμι, όπως αναφέρουν ο Βασίλης και η Κατερίνα Παπαζάχου.

Παγκόσμια Ημέρα Προτύπων (Τυποποίησης)...

Bigbook.gr.

14 Οκτωβρίου

Παγκόσμια Ημέρα Προτύπων (Τυποποίησης)...

Κάθε χρόνο στις 14 Οκτωβρίου, τα μέλη της Διεθνούς Ηλεκτροτεχνικής Επιτροπής (IEC), του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης (ISO) και της Διεθνούς Τηλεπικοινωνιακής Ένωσης (ITU), εορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Προτύπων, προς τιμήν των χιλιάδων ειδικών σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίοι συνεργάζονται για την εκπόνηση των Διεθνών Προτύπων.

Τα Διεθνή Πρότυπα χρησιμοποιούνται σε εθνικό και τοπικό επίπεδο για να καλύπτουν απαιτήσεις της κοινωνίας, της αγοράς και της νομοθεσίας.

Επίσης, βοηθούν στην ανάπτυξη καλών πρακτικών και νέων τεχνολογιών, ενώ αποθαρρύνουν τη δημιουργία τεχνικών εμποδίων στις συναλλαγές μέσω των εθνικών νομοθεσιών.

Τα Διεθνή Πρότυπα προσφέρουν καθολικώς αποδεκτές και αναγνωρισμένες λύσεις, με στόχο την πρόληψη θανάτων και τραυματισμών που οφείλονται στις φυσικές καταστροφές, τις μεταφορές, τα ατυχήματα, τις βιομηχανικές καταστροφές και τις επιδημίες

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/125#ixzz2hfh9dYLy

13η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα μείωσης επιπτώσεων από Φυσικές Καταστροφές

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/13.html?spref=fb

Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2013

13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

13^η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα μείωσης επιπτώσεων από Φυσικές Καταστροφές

Ο προχθεσινός σεισμός των Χανίων ήρθε να μας θυμίσει ξανά σε πόσο δυναμική και συνάμα τρωτή περιοχή, από άποψης φυσικών καταστροφών, ζούμε εμείς οι Έλληνες.

Η συνεχής προσέγγιση κατά περίπου 4 εκατοστά το χρόνο ανάμεσα στην Αφρική και το νότιο Αιγαίο, αναγκάζει την Κρήτη κατά διαστήματα να μετακινείται απότομα προς το νότο κατά τη διάρκεια των σεισμών και σε ορισμένες περιπτώσεις όπως εχθές, να σκαρφαλώνει πάνω στην Αφρική. Η διαδικασία αυτή έχει δώσει στο παρελθόν το μεγαλύτερο σεισμό της Μεσογείου και πολλούς άλλους κοντά στα 8 Richter που ευτυχώς επαναλαμβάνονται μετά από πολλούς αιώνες. Όμως γνωρίζουμε καλά ότι όλο το νότιο Αιγαίο έχει μεγάλη σεισμικότητα με σεισμούς ποικίλων μεγεθών και διαφορετικών εστιακών χωρών, ενώ παράλληλα και άλλες γεωλογικές διεργασίες όπως τα ηφαίστεια μπορούν να μας επηρεάσουν.

Οι διάφορες μελέτες για τις επικείμενες κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη συνηγορούν επίσης στο γεγονός ότι η Μεσόγειος είναι μια περιοχή που μέσα στον τρέχοντα αιώνα θα επηρεαστεί σημαντικά από την άνοδο της θερμοκρασίας και την επακόλουθη μείωση των βροχοπτώσεων. Η πιθανότητα εμφάνισης έντονων περιόδων ξηρασίας είναι λοιπόν πολύ πιθανή, γεγονός που πρέπει να προβληματίζει όλους μας όσον αφορά στην χρήση του νερού αλλά και την προστασία μας από ακραία φαινόμενα.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, εδώ και πολλά χρόνια δραστηριοποιείται στην ενημέρωση και πληροφόρηση του κοινού για τις φυσικές καταστροφές και τα επικίνδυνα φυσικά φαινόμενα που μπορούν να μας επηρεάσουν, ενώ παράλληλα έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες και δράσεις για την εκπαίδευση και προετοιμασία για την αντιμετώπισή τους. Ιδιαίτερα, για το φαινόμενο του σεισμού το οποίο είναι το μόνο που αδυνατούμε παντελώς να προβλέψουμε, η μόνη αντιμετώπιση είναι η σωστή πρόληψη. Ο σεισμικός προσομοιωτής του Μουσείου έχει φιλοξενήσει πάνω από 140.000 επισκέπτες μέχρι σήμερα, ενώ τα εκπαιδευτικά προγράμματα που έχουν εκπονηθεί προσφέρουν  τη δυνατότητα σε παιδιά και ενήλικες να μάθουν για τις φυσικές καταστροφές και τον σωστό τρόπο αντιμετώπισής τους.

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Μείωσης των επιπτώσεων από τις Φυσικές Καταστροφές, το ΜΦΙΚ θα ήθελε να υπενθυμίσει στην εκπαιδευτική κοινότητα της Κρήτης ότι τα παραδοτέα του προγράμματος RACCE που υλοποίησε είναι διαθέσιμα σε όλους με τη μορφή της Εκπαιδευτικής Μουσειοσκευής και της Κινητής Έκθεσης.  Τα παραδοτέα αυτά απευθύνονται σε μαθητές από το νήπιο μέχρι και το Γυμνάσιο και μπορεί να δανειστούν σε συνεννόηση με το Μουσείο. Σύντομα θα παραδοθούν στις τέσσερις διευθύνσεις του νησιού από δυο Μουσειοσκευές για την καλύτερη εξυπηρέτηση των σχολείων.

Παράλληλα, στο χώρο του Μουσείου λειτουργεί η περιοδική έκθεση του RACCE ενώ κατόπιν ραντεβού υλοποιείται σχετικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που αξιοποιεί όλες τις σχετικές υποδομές (σεισμική τράπεζα, σεισμογράφο, δεξαμενή προσομοίωσης τσουνάμι κα.). Το σύνολο των παραδοτέων του RACCE είναι διαθέσιμο σε όλους μέσα από την ιστοσελίδα του προγράμματος: http://racce.nhmc.uoc.gr

Τονίζουμε τέλος ότι για τη σωστή αντιμετώπιση των σεισμών απαιτείται ψυχραιμία, γνώση των σωστών μέσων προστασίας και προφύλαξης (τα οποία μπορούμε να γνωρίσουμε μέσα από την ιστοσελίδα του RACCE και του ΟΑΣΠ) και η αγνόηση φημών και ψευτοπροβλέψεων που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι ο πανικός.

Σήμερα...

απλό και όμορφο

Klara Marjanov Celik.

10 Οκτωβρίου

Με τους χρήστες Selena Yardel και Marica Kudra Polovina.

Πράσινες ντοµάτες στο ξίδι

http://www.agrotikabook.gr/%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BD%CF%84%CE%BF%C2%B5%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9

Πράσινες ντοµάτες στο ξίδι

Τρί, 2013-10-08 09:45

Στο τέλος του καλοκαιριού, µένουν επάνω στις ντοµατιές µικρές πράσινες ντοµάτες που δεν πρόλαβαν να ωριµάσουν. Τις φτιάχνω ένα ωραίο τουρσί!
Πλένω, στεγνώνω τις πράσινες ντοµατούλες και βγάζω το κοτσάνι. Τις τρυπάω µέχρι τη µέση της σάρκας σε 2-3 σηµεία µε µια βελόνα περασµένη από τη φλόγα. Βράζω αλατισµένο νερό (µε q 20 γρ. αλάτι ανά λίτρο) και ζεµατίζω τις ντοµατούλες για 2 λεπτά. Τις βγάζω µε τρυπητή κουτάλα και τις βάζω σε µπολ σε παγωµένο νερό να κρυώσουν αµέσως.
Τοποθετώ τις ντοµατούλες σε µια µπασίνα και τις σκεπάζω µε ξίδι. Τις αφήνω 24 ώρες ανακατεύοντας 2 ή 3 φορές.
Την εποµένη, σουρώνω τις ντοµάτες, πετάω το ξίδι και τις βάζω σε γυάλινα βάζα, τοποθετώντας ανάµεσά τους κόκκους µαύρου πιπεριού, κόλιαντρου και κλαδάκια από θρούµπι, στην αναλογία που µου αρέσει.
Βράζω αρκετό ξίδι για 5 λεπτά, το αφήνω να κρυώσει και το ρίχνω στα βάζα έτσι ώστε να σκεπάσει τελείως τις ντοµατούλες. Κλείνω τα βάζα και προτού τα ανοίξω τα αφήνω για 2 µήνες σε σκοτεινό και δροσερό µέρος. Αφού τα ανοίξω, τα διατηρώ σε δροσερό µέρος.
BHMA

Ένας συγγραφέας παιδικών βιβλίων αποκαλύπτει τα αγαπημένα του! Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου

http://www.cretalive.gr/culture/view/enas-suggrafeas-paidikwn-bibliwn-apokaluptei-ta-agaphmena-tou/111497

Ένας συγγραφέας παιδικών βιβλίων αποκαλύπτει τα αγαπημένα του!

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου παρουσιάζει τα αγαπημένα του βιβλία και εξηγεί τους λόγους που ξεχωρίζουν.

Παραμύθια από το τηλέφωνο, Τζιάνι Ροντάρι, εκδ. Μεταίχμιο
«Αγαπώ πολύ τον Τζιάνι Ροντάρι και ειδικά τα "Παραμύθια από το τηλέφωνο" που διάβασα άπειρες φορές ως παιδί, ως ενήλικος και αργότερα ως γονιός. Είναι μια συλλογή ιστοριών φτιαγμένη για έναν μπαμπά που λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων λείπει μακριά από το σπίτι. Κάθε βράδυ όμως τηλεφωνεί στην κόρη του και της λέει κι από ένα μικρό "παραμύθι από το τηλέφωνο". Σε αυτή τη συλλογή κρύβονται μερικά από τα διαμαντάκια του Ροντάρι χαρακτηριστικά του ταλέντου και της ικανότητάς του να φτιάχνει κόσμους φανταστικούς για να μιλήσει για τον δικό μας πραγματικό κόσμο. Στη "Διαστημική κουζίνα" και στο "Λαθεύοντας τα παραμύθια" ζηλεύω την τρομερή ευκολία με την οποία ο Ροντάρι μπορεί να κάνει τα παιδιά να σκάσουν στα γέλια. Στο "Μπριφ Μπρουφ Μπραφ", στους "Εφευρέτες Αριθμών" και στη "Χώρα χωρίς μύτες" ζηλεύω τη μαγική δύναμη που έχουν οι ιστορίες του να συγκινούν και να εμπνέουν, χωρίς ποτέ το χιούμορ τους να παραδίνεται, χωρίς  ποτέ να γίνονται μελό.»
Ο βασιλιάς λύκος, Ιωάννα Μπαμπέτα , εκδ. Μεταίχμιο
Και κάτι πιο καινούργιο από Ροντάρι: Ο "βασιλιάς λύκος", της Ιωάννας Μπαμπέτα ζωγραφισμένος από τη Μυρτώ Δεληβοριά είναι από τα αγαπημένα μου. Οι λύκοι ψάχνουν για τον βασιλιά τους. Πώς διαλέγεις όμως βασιλιά; πρέπει να δώσεις το θρόνο στον πιο δυνατό; τον πιο διάσημο; τον πιο παλιό; ή τον πιο κακό λύκο του παραμυθιού! Σε αυτόν που χλαπάκιασε γιαγιά και Κοκκινοσκουφίτσα κι έχει να το λέει; Ή σ' αυτόν που καταβρόχθισε έξι ολόκληρα κατσικάκια κι ακόμα να τα χωνέψει; Κι εμείς που δεν είμαστε λύκοι; πώς διαλέγουμε εμείς "βασιλιάδες" σήμερα, ποια είναι τα πρότυπά μας, ποιους θαυμάζουμε, ποιοι φροντίζουμε να ξεχωρίζουν και ποιους αφήνουμε να μας καθοδηγούν. Στο λυκοσυμβούλιο που έστησε η Ιωάννα, ένα μικρό λυκάκι που ζωγράφισε η Μυρτώ θα πεταχτεί και θα δώσει την απάντηση όχι μόνο για λύκους αλλά "για να ζήσουν καλά μεγάλοι και παιδιά"!
Ποιος είναι ο Αντώνης Παπαθεοδούλου
Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου γεννήθηκε το 1977 στον Πειραιά. Σπούδασε 3D Animation στη σχολή Parsers στην Αθήνα και μυήθηκε στα μυστικά του κινουμένου σχεδίου με πλαστελίνη & παραδοσιακές τεχνικές στη σχολή 9zeros στη Βαρκελώνη. Εγκατέλειψε στο πτυχίο τις σπουδές του στη Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να σπουδάσει Ισπανική Φιλολογία στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Δουλεύει στη διαφήμιση και ταυτόχρονα διαβάζει, γράφει και μεταφράζει βιβλία για παιδιά.
Το τραγούδι του "Η Πολυβία, μια παντόφλα που απεχθάνεται τη βία", βραβεύτηκε το 2004 στο διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού "Άρση Φωνών" της ορχήστρας των χρωμάτων και τα βιβλία του "Το Παρανομύθι" και "Ο Μάγος του Όζοντος" ήταν στις μικρές λίστες για τα βραβεία του περιοδικού Διαβάζω και τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου το 2006 αντίστοιχα. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και έχει συνεργαστεί για τη διοργάνωση εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων για το παιδικό βιβλίο με εκδότες, σχολεία, βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα, με το περιοδικό "Κid's fun", το Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου, το Μουσείο Ηρακλειδών και το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο.
Συμμετείχε μαζί με άλλους 13 Έλληνες συγγραφείς και εικονογράφους παιδικών βιβλίων στην ομάδα που ετοίμασε το μεγάλο αφιέρωμα στον συγγραφέα H.P.Lagavulin στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 2008. Μαζί με την εικονογράφο Μυρτώ Δεληβορία και την συγγραφέα Ελένη Κατσαμά εκδίδει το ηλεκτρονικό περιοδικό για την παιδική λογοτεχνία και τους δημιουργούς της: ΠΑΠΑΚΙ ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ www.papakistimpaniera.gr
Έργα του :
Έχω για συμμαθητή έναν πειρατή, Όχι κυρία,Το σκοτάδι φοβάται τον Νικόλα,Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο, ο ραφτάκος των λέξεων, οι καλοί και οι κακοί ιππότες, οι καλοί και οι κακοί πειρατές,Του σκοινιού τα μανταλάκια,Αν κάθε μέρα,Γέλιο του κουτιού, Χριστουγεννιάτικο αλφαβητάρι,Η γιαγιά,το παιδί κι ο κιθαρίστας Φουμ,Φούμ, Ζήσε μαϊμού να φας τριφύλλι, Λάκης ο ταρίφας, Πλανόδιο πάρκο, Ποια είναι η Μαίρη Κρίστμας; Ο μάγος του όζοντος, Το κοκαλάκι της νυχτερίδας, Η Κοκκινοσκουπίτσα.

Τα μυστικά των..Κρητικών

http://www.agrotikabook.gr/%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD

Τα μυστικά των..Κρητικών

Τετ, 2013-10-09 10:00

Τα βότανα, τα χόρτα και τα αρωματικά σε συνδυασμό με τη μεσογειακή διατροφή κρατούν ακμαίους τους κατοίκους της Σητείας. Και όχι μόνο

Η εξαιρετική υγεία και η μακροζωία των Κρητικών έχουν τα μυστικά τους. Η συσχέτισή τους με τις διατροφικές συνήθειες και τα μοναδικά προϊόντα του τόπου τους ευσταθεί σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες. Η καθημερινή κατανάλωση χόρτων σαν κύριο πιάτο, συνοδευτικό ή σαλάτα βάζει το δικό της λιθαράκι. Είναι γνωστό ότι η κρητική κουζίνα περιλαμβάνει πιάτα μεγάλης διατροφικής αξίας, αφού τα άγρια χόρτα και τα λαχανικά είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και ω3 λιπαρά, περιέχουν βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία και υπάρχουν ενδείξεις ότι βοηθούν και στον μεταβολισμό.
Τα ιδιαίτερα της Σητείας
Η χλωρίδα της ανατολικής Κρήτης σύμφωνα με τη Δρ. Αντωνία Ψαρουδάκη, γεωπόνο και καθηγήτρια στο τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας στο ΤΕΙ Κρήτης, είναι ιδιαίτερη και έχει τα δικά της προτερήματα καθώς μερικά από τα αυτοφυή φυτά της περιοχής της Σητείας παρουσιάζουν ελάχιστες ομοιότητες με συγγενικά είδη στις υπόλοιπες περιοχές της νήσου. Ο λόγος είναι πως τα ψηλά όρη που παρεμβάλλονται επιτρέπουν στα διαφορετικά μικροκλίματα που δημιουργούνται να αλλάξουν τα δεδομένα.
Παρακάτω παραθέτουμε ενδεικτικά μερικά από τα πιο διάσημα «φάρμακα» της φύσης που μπαίνουν και στην κουζίνα μας.
Κάπαρη: Ολα τα μέρη του φυτού είναι βρώσιμα. Η ρίζα ψήνεται και οι βλαστοί , τα άνθη και οι καρποί της  μπαίνουν σε ομελέτες ή γίνονται τουρσί. Θεωρείται φυτό που καθαρίζει τα νεφρά και προστατεύει από αθηροσκλήρωση.
Μάραθος: Χρησιμοποιείται ο βλαστός η ρίζα και τα φύλλα. Μαγειρεύεται με τους χοχλιούς και τις σουπιές, μπαίνει στα μαυρομάτικα φασόλια και τα τσιγαρολάχανα, ενώ στο παρελθόν καταναλωνόταν και ωμός από όσους υπέφεραν από στοματική κακοσμία.
Θυμάρι: Παλαιότερα δεν ήταν γνωστό τόσο ως αρτυματικό φυτό όσο ως φαρμακευτικό, αφού χρησίμευε ακόμη και ως αντιβηχικό. Οι κρητικοί μάλιστα μαδούσαν τον θύμο και τον έτριβαν στα ούλα τους γιατί «έκανε γερά δόντια». Μπαίνει σε κεφτέδες, πίτες, κρεατικά και γεμιστά.
Φασκομηλιά: Το κατεξοχήν «βραστάρι» (ζεστό ρόφημα) της ανατολικής Κρήτης συστήνεται και για θεραπεία δερματικών παθήσεων, πιτυρίδα και τριχόπτωση. Τα φύλλα και τα άνθη χρησιμοποιούνται και ως τονωτικό στομάχου. Με το κάπνισμα των φύλλων της παίρνουν άρωμα τα λουκάνικα. Το φασκόμηλο χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα για να αρτύσει κρεατικά, ψάρια, όσπρια και ζυμαρικά και για να αρωματίσει το ξίδι και το λάδι.
Ασκόλυμπρος:  Τρώγονται οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα. Σερβίρονται ως σαλάτα με λάδι και λεμόνι, μαγειρεύονται με κρέας αβγολέμονο και μπαίνουν σε ομελέτες. Η λαϊκή ιατρική πίστευε πως προφυλάσσουν από ρευματισμούς και πόνους στις αρθρώσεις.
Θρούμπι: Χρησιμοποιείται στη μαγειρική όπως η ρίγανη –κυρίως σε ψητά κρέατα, πουλερικά, ψάρια και όσπρια και το αφέψημά του έχει τονωτικές, διεγερτικές και χωνευτικές ιδιότητες.
Αρισμαρί (δενδρολίβανο): Μπαίνει στο στιφάδο, στις πατάτες στο φούρνο, στο κυνήγι και σε πολλά ακόμη. Πλύσεις της στοματικής κοιλότητας με το αφέψημά του βοηθούν σε περιπτώσεις περιδοντίτιδας και ουλίτιδας.

BHMA