Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Τρυφερό μοτίβο

Ο. ΕΛΥΤΗΣ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Φωτογραφία: Ο. ΕΛΥΤΗΣ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ"

 Τον πλούτο δεν έδωκες ποτέ σ' εμένα
τον ολοένα ερημούμενο από τις φυλές των Ηπείρων
        και απ' αυτές πάλι αλαζονικά, ολοένα, δοξαζόμενο!
Έλαβε τον Βότρυ ο Βορράς
        και τον Στάχυ ο Νότος
τη φορά του ανέμου εξαγοράζοντας
        και των δέντρων τον κάματο δύο και τρεις φορές
ανόσια εξαργυρώνοντας.
        Άλλο εγώ
πάρεξ το θυμάρι στην καρφίδα του ήλιου δεν εγνώρισα
        και πάρεξ
τη σταγόνα του νερού στ' άκοπα γένια μου δεν ένιωσα
        μα τραχύ το μάγουλο έθεσα στο τραχύτερο της πέτρας
αιώνες κι αιώνες.
        Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας
όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.
        Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα
όπως ο ασκητής το Θεό του.
        Από τον ιδρώτα μου έδεσαν διαμάντι
και στα κρυφά μού αντικαταστήσανε
        την παρθένα του βλέμματος.
Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή
        και την πατήσανε χάμου σαν έντομο.
Τη χαρά μου χάμου πατήσανε και στην πέτρα μέσα την κλείσανε
        και στερνά την πέτρα μου αφήσανε
τρομερή ζωγραφιά μου.
        Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν, με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
        Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ' την όψη μου:
 
ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ!

Ο. ΕΛΥΤΗΣ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ"

Τον πλούτο δεν έδωκες ποτέ σ' εμένα
τον ολοένα ερημούμενο από τις φυλές των Ηπείρων
και απ' αυτές πάλι αλαζονικά, ολοένα, δοξαζόμενο!

Έλαβε τον Βότρυ ο Βορράς
και τον Στάχυ ο Νότος
τη φορά του ανέμου εξαγοράζοντας
και των δέντρων τον κάματο δύο και τρεις φορές
ανόσια εξαργυρώνοντας.
Άλλο εγώ
πάρεξ το θυμάρι στην καρφίδα του ήλιου δεν εγνώρισα
και πάρεξ
τη σταγόνα του νερού στ' άκοπα γένια μου δεν ένιωσα
μα τραχύ το μάγουλο έθεσα στο τραχύτερο της πέτρας
αιώνες κι αιώνες.
Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας
όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.
Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα
όπως ο ασκητής το Θεό του.
Από τον ιδρώτα μου έδεσαν διαμάντι
και στα κρυφά μού αντικαταστήσανε
την παρθένα του βλέμματος.
Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή
και την πατήσανε χάμου σαν έντομο.
Τη χαρά μου χάμου πατήσανε και στην πέτρα μέσα την κλείσανε
και στερνά την πέτρα μου αφήσανε
τρομερή ζωγραφιά μου.
Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν, με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ' την όψη μου:

ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ!

Το ρόδι καθαρίζει τις αρτηρίες

http://www.agrotikabook.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%80%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE%CF%82

Το ρόδι καθαρίζει τις αρτηρίες από τις επιπτώσεις της κακής διατροφής

Κυρ, 2013-10-13 23:00
Τη βλάβη που προκαλείται στις αρτηρίες από την κακή διατροφή μπορεί να αναστρέψει η κατανάλωση ροδιού, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Επιστήμονες από το Καταλανικό Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών Επιστημών στην Ισπανία διαπίστωσαν ότι το ρόδι ενισχύει τις αρτηρίες χάρη στις πολυφαινόλες που διαθέτει, οι οποίες καθαρίζουν ολόκληρο το καρδιαγγειακό σύστημα.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το ρόδι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία των αιμοφόρων αγγείων και των ευαίσθητων τοιχωμάτων του, δηλαδή το ενδοθήλιο, το οποίο παράγει ουσίες που ρυθμίζουν τη συστολή και τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Η βλάβη του ενδοθηλίου ανοίγει τον δρόμο για την εμφάνιση αθηροσκλήρωσης, η οποία με τη σειρά της προκαλεί καρδιολογικά και εγκεφαλικά επεισόδια.
Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι οι ευεργετικές ιδιότητες του ροδιού οφείλονται στο γεγονός ότι τα συστατικά του απορροφώνται πιο αποτελεσματικά από τον οργανισμό, κάτι που για τις περισσότερες τροφές δεν ισχύει.
Η νέα μελέτη παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας, όπου οι επιστήμονες τόνισαν πως όταν τα ρόδια δεν λείπουν από τη διατροφή, επιβραδύνονται ή και προλαμβάνονται οι δυσλειτουργίες του ενδοθηλίου, ακριβώς επειδή έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες.
Σύμφωνα με τη Daily Mail, άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα έδειξε ότι εξίσου αποτελεσματικός είναι και ο χυμός του ροδιού σε ό,τι αφορά το κυκλοφορικό και κυρίως για τα άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις αρτηρίες εξαιτίας της υψηλής χοληστερόλης.
Συγκεκριμένα, ένα ποτήρι τη μέρα βελτιώνει τη ροή του αίματος στην καρδιά τουλάχιστον κατά 30%, καθώς περιέχει σχεδόν τριπλάσια ποσότητα αντιοξειδωτικών από ό,τι το πράσινο τσάι.

Μια αλλιώτικη ωραία διαπλοκή.

ΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ.
Φωτογραφία: Μια αλλιώτικη ωραία διαπλοκή.

«Ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα» - Πρόσκληση

Η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, τις «Εκδόσεις «Μανδραγόρας» και την εκπομπή «Ένα βιβλίο ένα ταξίδι» της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει το νέο βιβλίο του Τόλη Νικηφόρου: «ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα… 32 ποιήματα για τη Θεσσαλονίκη 1966-2013», των εκδόσεων «Μανδραγόρας». 

Η εκδήλωση, που εντάσσεται στις Φθινοπωρινές Ημέρες Βιβλιοθηκών 2013, θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 20:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Κεντρικής Βιβλιοθήκης (Εθνικής Αμύνης 27). 

Την εκδήλωση θα προλογίσουν 
Ζωή Σαμαρά, πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης 
Κώστας Κρεμμύδας, ποιητής, εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού «Μανδραγόρας», 
Ντίνος Παπασπύρου, ζωγράφος, λογοτέχνης 

Θα μιλήσουν: 
Βίκη Βανίδη, υπεύθυνη πολιτισμού Δήμου Βοΐου, 
Φώτης Συμεωνίδης, φιλόλογος 
Ο δημοσιογράφος, μουσικός Αλέξανδρος Τριανταφύλλου θα παίξει φυσαρμόνικα. 

Θα ακολουθήσει συζήτηση του συντονιστή της εκδήλωσης δημοσιογράφου και συγγραφέα Στέλιου Λουκά με τον Τόλη Νικηφόρου και η εκδήλωση θα κλείσει με την ανάγνωση ποιημάτων από τον ποιητή . 
------------------------------------------------------------------------------
 
Ελάτε και θα απολαύσετε την πιο ωραία διαπλοκή: 
Μουσική από φυσαρμόνικα, ποιήματα και ζωγραφική με άρωμα Θεσσαλονίκης.
Μια αλλιώτικη ωραία διαπλοκή.

«Ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα» - Πρόσκληση

Η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, τις «Εκδόσεις «Μανδραγόρας» και την εκπομπή «Ένα βιβλίο ένα ταξίδι» της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει το νέο βιβλίο του Τόλη Νικηφόρου: «ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα… 32 ποιήματα για τη Θεσσαλονίκη 1966-2013», των εκδόσεων «Μανδραγόρας»

Γρηγόριος Νταβαρίνος 17 Ιουν 2010 - Αθήνα ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

17 Ιουν 2010 - Αθήνα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
Κάτω τα βρώμικά σας χέρια
από τους ευφυείς πρωτομάστορες Έλληνες,
από την γλυκυτάτη του Πολιτισμού Πατρίδα
κι από τον αιώνιο των θεών λαό μου.
Δειλά μας χώσατε μαχαίρια
ανίστοροι πολιτικάντηδες φιλέλληνες,
σύγχρονη, εθελόδουλη κι επείσακτη ακρίδα,
περιπαίξατε ακόμη και τον Θεό μου.

Κάτω τα χέρια
απ’ την Ελλάδα κι από τους Έλληνες,
δειλά μαχαίρια
και πολιτικάντηδες φιλέλληνες.

Ω! Ελλάδα - Μάνα - Πατρίδα,
μήτρα ανθρωπισμού κι υψίστων, θείων ιερών,
υπερκόσμια λατρεία ημιθέων κι ανθρώπων,
σε πούλησαν τ’ ανδράποδα οι μισέλληνες.
Η τύχη αγαθή: εν οίδα,
πως στα χώματά σου "φυτρώνουν" ταγοί ιδεών
από θεϊκά γονίδια αρχαίων προσώπων
κι αυτοί θα σ’ αναστήσουν: οι ταγοί Έλληνες.

Κάτω τα χέρια
απ’ την Ελλάδα κι από τους Έλληνες,
δειλά μαχαίρια
ανίστοροι κι άθεοι μισέλληνες.

Σήμερα...



Η λετροζόλη

Για μεγέθυνση πατείστε ροδάκι να ανοίξει νέα καρτέλα με φακό +-
Από εφημερίδα Κόσμος του Επενδυτή  Σ/Κ 8-9/10/2005

Η μάχη των Γιαννιτσών

Bigbook.gr.
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία. 


Η μάχη των Γιαννιτσών ήταν μια από τις σημαντικότερες του Α' Βαλκανικού Πολέμου.
Ξεκίνησε στις 19 Οκτωβρίου 1912 με τον Ελληνικό Στρατό να επιτίθεται από τα δυτικά κατά των Τουρκικών δυνάμεων στα Γιαννιτσά και μετά από διήμερο σκληρό αγώνα να αναδεικνύεται νικητής.

Υπήρξε η πιο φονική μάχη των βαλκανικών πολέμων, ωστόσο η νίκη στα Γιαννιτσά άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Η περιοχή των Γιαννιτσών, που το τούρκικο επιτελείο επέλεξε ως αμυντική τοποθεσία, εκτός από το μειονέκτημα ότι είχε ένα μεγάλο φυσικό κώλυμα στα νώτα της, τον Αξιό ποταμό, προσφέρονταν για άμυνα με μέτωπο προς τα δυτικά, καθώς απέκλειε την κύρια οδική αρτηρία της Θεσσαλονίκης και ταυτόχρονα στήριζε ικανοποιητικά τα πλευρά της στο όρος Πάικο και στη λίμνη των Γιαννιτσών. Επίσης η επάνδρωσή της απαιτούσε σχετικά περιορισμένες δυνάμεις. Στην περιοχή οι Τούρκοι εγκατέστησαν την 14η Μεραρχία Σερρών, ενισχυμένη με τις δυνάμεις που συμπτύχθηκαν από τον Σαραντάπορο.

Η έλλειψη πληροφοριών σχετικά με το μέγεθος και τις προθέσεις του τουρκικού στρατού, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της μάχης. Το γεγονός αυτό, σε συνάρτηση με την ανάγκη άμεσης κατάληψης της Θεσσαλονίκης, ανάγκασε το ελληνικό Γενικό Στρατηγείο να προχωρήσει σε μάχη εκ συναντήσεως, χρησιμοποιώντας κατά την προέλασή του 6 μεραρχίες.

Στις 19 Οκτωβρίου άρχισε η ελληνική προέλαση με τις 1η, 2η, 3η, 4η και 6η Μεραρχίες στον άξονα βόρεια της λίμνης και την 7η Μεραρχία, την Ταξιαρχία Ιππικού και το απόσπασμα ευζώνων Κωνσταντινοπούλου, στον άξονα νότια της λίμνης. Μέχρι το μεσημέρι, η 6η Μεραρχία κατάφερε να προωθηθεί στο χωριό Αμπελιές, η 4η Μεραρχία στο χωριό Μυλοπόταμο, η 1η και η 2η στο χωριό Καρυώτισσα και η 3η Μεραρχία στο χωριό Μελίσσι. Από τις θέσεις αυτές, οι Μεραρχίες που δρούσαν βόρεια της λίμνης εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον της εχθρικής τοποθεσίας. Τις τελευταίες απογευματινές ώρες, τα ελληνικά τμήματα κατάφεραν να διασπάσουν την εχθρική γραμμή και να φτάσουν έξω από την πόλη των Γιαννιτσών. Οι δυνάμεις που δρούσαν νότια της λίμνης δεν μετακινήθηκαν από τις θέσεις τους.

Κατά την διάρκεια της νύχτας διακόπηκαν οι επιχειρήσεις και συνεχίστηκαν το πρωί της 20ης Οκτωβρίου. Ο τουρκικός στρατός βλέποντας την αρνητική έκβαση της μάχης, άρχισε να συμπτύσσεται. Την ίδια στιγμή, τα ελληνικά τμήματα νότια της λίμνης δεν κατάφεραν να περάσουν εγκαίρως τον Λουδία ποταμό και ως αποτέλεσμα οι Τούρκοι υποχώρησαν ανενόχλητοι περνώντας από τον Αξιό. Οι κακές καιρικές συνθήκες καθώς και η συγκέντρωση πολλών ελληνικών μονάδων στην περιοχή, δεν επέτρεψαν την επιτυχή καταδίωξη του αντιπάλου.

Οι απώλειες του ελληνικού στρατού ανήλθαν σε 188 νεκρούς και σε 973 τραυματίες, όμως πιθανότατα ο πραγματικός αριθμός να είναι μεγαλύτερος. Οι τουρκικές δυνάμεις είχαν πολλαπλάσιους νεκρούς στο πεδίο της μάχης, περίπου 3.000.

Αμέσως μετά την μάχη, οι ελληνικές δυνάμεις, αφού επισκεύασαν τις γέφυρες που είχαν καταστρέψει οι Τούρκοι, πέρασαν την ανατολική όχθη του Αξιού και άρχιζαν να ετοιμάζουν την είσοδό τους στην Θεσσαλονίκη.

http://el.wikipedia.org/wiki/Μάχη_των_Γιαννιτσών

19 Οκτωβρίου 1863 ...

Bigbook.gr.


19 Οκτωβρίου 1863 ... Υπήρξε ο μακροβιότερος βασιλιάς της Ελλάδας, από το 1863 μέχρι το 1913. Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά Βασιλιάς της νεότερης Ελλάδας μετά τον Όθωνα και αρχηγός νέου Βασιλικού Οίκου. Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη στις 24 Δεκεμβρίου 1845 και ήταν ο δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα και μετέπειτα Βασιλιά της Δανίας Χριστιανού Θ΄, που ανήλθε στο θρόνο τον Νοέμβριο του 1863. Δολοφονήθηκε στις 18 Μαρτίου 1913 (5 Μαρτίου με το τότε ισχύον Ιουλιανό ημερολόγιο) στη Θεσσαλονίκη.Ο πρίγκιπας της Δανίας Γεώργιος Α' ορκίζεται Βασιλιάς των Ελλήνων ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης.

http://el.wikipedia.org/wiki/Γεώργιος_Α%27_της_Ελλάδας

Μια ζωή όραμα και προσφορά!

http://www.cretalive.gr/history/view/mia-zwh-orama-kai-prosfora/113757

Μια ζωή όραμα και προσφορά!

Μια ζωή όραμα και προσφορά!
από τα εγκαίνια του μουσείου Καζαντζάκη με τη Μελίνα Μερκούρη


Γιώργος Ανεμογιάννης : Σκηνογράφος και ενδυματολόγος . Μια από τις κορυφαίες καλλιτεχνικές μορφές της χώρας μας !
Ο Γιώργος Ανεμογιάννης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 16 Δεκεμβρίου του 1916. Υπήρξε μεγάλη μορφή του θεάτρου, από τους πρωτοπόρους της σκηνογραφίας, και συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού θεάτρου. Ο πατέρας του, πλούσιος έμπορος και κτηματίας στο Ηράκλειο της Κρήτης, τον προόριζε για το εμπόριο. Το μεράκι, όμως, του Γιώργου Ανεμογιάννη ήταν η ζωγραφική. Από τα σχολικά του χρόνια ξεχώρισε για τη δεξιοτεχνία του. Από πολύ νωρίς, ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την εκτέλεση σκηνικών θεάτρου. Μετά το σχολείο, στα 1937 έφυγε για σπουδές στην Βιέννη. Αντί να σπουδάσει εμπόριο ή χημεία, όπως τον προόριζε ο πατέρας του, παρακολούθησε ταυτόχρονα τάξη σκηνογραφίας στη σχολή θεάτρου Μαξ Ράινχαρτ και ανάλογη τάξη στο Πολυτεχνείο της Βιέννης.
Γνώστης της μόδας των θεατρικών εποχών και των θεατρικών μηχανών, ειδικεύθηκε στα πλούσια και φανταχτερά θεάματα. Η συμβολή του ιδιαίτερα στην επιθεώρηση υπήρξε καθοριστική, όταν σημειώθηκε μεταπολεμικά μια στροφή προς το μεγάλο θέαμα και το μιούζικ χολ.
Γύρισε στην Ελλάδα το 1939 με δύο πτυχία. Αμέσως μετά οργάνωσε μια έκθεση σκηνογραφίας (η σκηνογραφία ήταν άγνωστο είδος τότε στη χώρα μας), στην Αθήνα. Η Μαρίκα Κοτοπούλη αντιλαμβάνεται αμέσως το ταλέντο του και τον επιστρατεύει για τη δημιουργία σκηνικών στο θέατρο Ρεξ. Για πρώτη φορά υπογράφει σκηνικά με το όνομά του στα 1940 σε παράσταση του Κάρολου Κουν στο θέατρο Λυρικόν, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου. Για πρώτη φορά εκτελείται στην Ελλάδα σκηνογραφία με αλλαγή σκηνικού σε ανοιχτή αυλαία, με τη χρήση περιστρεφόμενης σκηνής. Με την Μαρίκα Κοτοπούλη συνεργάζεται έκτοτε επί δεκαπέντε χρόνια.
Ο Ανεμογιάννης υπήρξε εφευρετικός καλλιτέχνης που κατόρθωνε να δημιουργεί "ατμόσφαιρα" και πειθώ χρησιμοποιώντας ευτελή υλικά και ακριβείς συνδυασμούς χρωμάτων. Ηταν ο πρώτος Ελληνας σκηνογράφος που επέβαλε το ζωγραφικό σκηνικό σε μια εποχή που κυριαρχούσε στη σκηνή των θεάτρων η κατασκευή κτιστών σκηνικών. Υπήρξε ικανότατος στη χρήση των φωτιστικών εφέ ως συντελεστών θεατρικής μαγείας.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '50 σχεδιάζει για επιθεωρήσεις. Η δουλειά του εντυπωσίασε, σε βαθμό που την έκριναν ως ιδιοφυή. Μετά την Σοφία Βέμπο, συνεργάζεται σταθερά με το Βασίλη Μπουρνέλλη στο Ακροπόλ, προσδίδοντας στην επιθεώρηση νέες διαστάσεις. Στα 60 χρόνια πορείας του στη σκηνογραφία του ελληνικού θεάτρου, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν, την Μαρίκα Κοτοπούλη, τον Αλέξη Σολωμό, τον Τάκη Μουζενίδη, τον Ρενάτο Μόρντο, τον Δημήτρη Μυράτ, τον Μάνο Κατράκη, την Άννα Συνοδινού, την Έλσα Βεργή, την Μελίνα Μερκούρη, την Έλλη Λαμπέτη, τις αδελφές Καλουτά, τον Βασίλη Μπουρνέλλη, την Σπεράντζα Βρανά, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Νίκο Κούρκουλο κ.ά. σε όλα τα είδη: Κωμωδία, πρόζα, επιθεώρηση, μπουλβάρ, δράμα, ακόμα και όπερα, εκτός από αρχαία τραγωδία. «Οι σκέψεις που μου δημιουργούνται, κοιτάζοντας πίσω τις 500 παραστάσεις που έχω δουλέψει, είναι ότι ξόδεψα τη ζωή μου σε μια πάρα πολύ ωραία υπόθεση», λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του.
Εκανε τα σηνικά σε πολλές τηλεοπτικές σειρές της τότε ΥΕΝΕΔ και ΕΤ2όπως στις σειρές  : Ορκιστείτε παρακαλώ που προβλήθηκε το 1982 και Τα φώτα της Ράμπας δεν σβήνουν ποτέ το 1988
Είσης στις ταινίες  :Η Χανέλε παέι στον παράδεισο 1942, Βασίλισσα της νύχτας 1952 Να τι θα πει Αθήνα1952, Ομόρφα κι ωραία 1954, Οσα πάιρνει ο άνεμος 1954,Μια γυνάικα χωρίς σημασία 1954, Τζώνηδες και καουμπου 1955, Μαντώ μαυρογένους 1959, Η χήρα μου κι εγώ 1963, Η κόρη μου η σοσιαλίστρια 1965,Χίππιδες και ντιρλαντάδες 1970, Τι τριάντα τι σαράντα τι πενήντα 1971, Υπάρχει και φιλότιμο 1976 κ.ά.
Το 1999 κυκλοφορεί στον κύκλο του και μόνο ως προσωπικό δώρο (δεν κυκλοφόρησε στο εμπόριο), βιβλίο με τίτλο Διαδρομή στο Χρώμα και στο Όνειρο από τις εκδόσεις Παπανικολάου. Μια πολύχρωμη ανθολογία, όπου οι τυχεροί αναγνώστες μένουν εκστατικοί με τα σχέδια και τα σκηνικά από πεντακόσιες παραστάσεις που είχε φιλοτεχνήσει.
Ένα από τα μεγάλα δημιουργήματα του Γιώργου Ανεμογιάννη είναι το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη.
Εμπνεύστηκε, οραματίστηκε και δημιούργησε το μοναδικό αυτό μουσείο αφιερωμένο στο λογοτέχνη και στοχαστή Καζαντζάκη. Δούλεψε ακούραστα, μέχρι το τέλος της ζωής του, με την ηθική και υλική συμπαράσταση της Ελένης, δεύτερης συζύγου του Νίκου Καζαντζάκη, για τη συλλογή χειρογράφων, εκδόσεων και κειμηλίων που αποτέλεσαν το υλικό του Μουσείου. Σαν ένας έμπειρος μουσειολόγος, χωρίς να διαθέτει τέτοιες σπουδές, οργάνωσε και ταξινόμησε ένα τεράστιο όγκο υλικού, που σήμερα αποτελεί το σύνολο των εκθεμάτων του Μουσείου. Με τη μοναδική του εξασκημένη ματιά, ο τρόπος που οργάνωσε τα εκθέματα, δίδει στον επισκέπτη μια πλήρη εικόνα για το λογοτέχνη, τον άνθρωπο, τον ταξιδιώτη, το στοχαστή, τον πολιτικό και θεατρικό Νίκο Καζαντζάκη. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του έργου και της σκέψης του Καζαντζάκη, ιδρυτικό μέλος και ένθερμος υποστηρικτής της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη.
Ο Γιώργος Ανεμογιάννης πέθανε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου του 2005. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στο μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο, ενώ η σωρός του μεταφέρθηκε πεζή μέσα από τους δρόμους της πόλης, συνοδεία φιλαρμονικής, ύψιστη τιμή του Δήμου Ηρακλείου.
Με τη διαθήκη του κληροδότησε το πολύτιμο αρχείο του στο Ίδρυμα «Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη», το οποίο τιμής ένεκεν χάρισε το όνομά του στην αίθουσα εκδηλώσεων, ενώ ο Δήμος «Νίκος Καζαντζάκης» ονομάτισε την όμορη στο Μουσείο μικρή πλατεία «Γιώργου Ανεμογιάννη».


Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ
kazantzakis-museum.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις