πετυχημένη φύτευση φθινοπωρινών βολβών στον κήπο

http://www.back-to-nature.gr/2013/10/blog-post_2390.html

Όλα τα μυστικά για πετυχημένη φύτευση φθινοπωρινών βολβών στον κήπο.

Κυριακή, Οκτωβρίου 13, 2013  

Το φθινόπωρο είναι μια σημαντική εποχή για να σκεφτούμε πώς θα είναι ο κήπος μας την ερχόμενη άνοιξη, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για βολβούς. Για να απολαύσετε νάρκισσους, τουλίπες, υάκινθους και άλλα βολβώδη φυτά να ανθίζουν στα τέλη του χειμώνα και την άνοιξη στον κήπο σας, θα πρέπει να τα φυτέψετε τώρα!

Μέσα σε κάθε βολβό βρίσκεται εκκολαπτόμενο ένα νέο φυτό με φύλλα, ρίζες και λουλούδια. Το βολβώδες φυτό χρειάζεται κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθεί. Μία από αυτές τις «προϋποθέσεις» είναι ότι οι βολβοί πρέπει να φυτευτούν στον καιρό τους. Δεν είναι σπόροι, έτσι δεν μπορούν να αποθηκεύονται επ' αόριστον για να φυτευτούν αργότερα. Όταν οι βολβοί είναι "ώριμοι" για φύτευση, αρχίζουν να αναπτύσσονται είτε βρίσκονται φυτεμένοι στο έδαφος είτε όχι. Οι βολβοί είναι η καλύτερη επιλογή για ομαδική φύτευση είτε για φύτευση σε συνδυασμό με άλλα είδη φυτών. Είναι ιδανικοί για φύτευση γύρω από θάμνους για να δώσουν χρώμα και ενδιαφέρον στον κήπο όταν ο θάμνος είναι εκτός εποχής. Οι βολβοί είναι ακριβώς ό, τι θέλετε για να καλύψετε το γυμνό έδαφος το διάστημα που τα πολυετή φυτά σας δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη. Οι βολβοί μπορούν να φυτευτούν στον κήπο σε παρτέρια, σε συστάδες στο γκαζόν ή σε γλάστρες.

Βολβώδη φυτά που ανθίζουν την άνοιξη υπάρχουν αρκετά. Πώς θα επιλέξετε ποιούς βολβούς θα φυτέψετε; Ποιοί βολβοί μεγαλώνουν με ευκολία στην περιοχή σας; Σκεφτείτε την περασμένη άνοιξη, ποιούς βολβούς είδατε ανθισμένους στους περισσότερους γειτονικούς κήπους; Αν είστε πρωτάρηδες στην καλλιέργεια βολβών, το να καλλιεργήσετε τέτοιους βολβούς είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ναι, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να έχετε δει μόνο νάρκισσους ή τουλίπες, και ίσως να μην σας εντυπωσιάζει η ιδέα. Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Αν θέλετε πιο εξωτικούς βολβούς καλύτερα να τους καλλιεργήσετε σε γλάστρες όπου θα έχετε τον πλήρη έλεγχο στις συνθήκες, όπως το πότισμα και όχι στον κήπο.

Φυτέψτε τους βολβούς σας νωρίς το φθινόπωρο πριν τα μονοετή και τα άλλα φυτά του κήπου σας μαραθούν λόγω χειμώνα. Έτσι θα είστε σε θέση να φυτέψετε τους βολβούς σε κενές θέσεις χωρίς τον κίνδυνο να διαταραχθούν οι ρίζες φυτών που έχουν ήδη φυτευτεί. Αν αφήσετε τη φύτευση βολβών για αργότερα όταν τα άλλα φυτά του κήπου σας είναι αδρανή και δεν φαίνονται πάνω από την επιφάνεια του εδάφους υπάρχει κίνδυνος να τα ξεριζώσετε άσκοπα.

Αν έχετε αποθηκευμένους βολβούς από πέρσι, ελέγξτε τους πριν τους φυτέψετε ή αγοράστε καινούριους. Αν φυτέψετε στον κήπο αποφύγετε να φυτεύετε σε γραμμές. Είναι δύσκολο να πετύχετε ομοιομορφία και χρειάζεται χρόνο. Μια καλή ιδέα είναι να σταθείτε με την πλάτη στον κήπο και να ρίξετε τους βολβούς πίσω από τον ώμο σας. Φυτέψτε τους στο μέρος που θα πέσουν. Φαίνονται πολύ πιο φυσικοί με αυτόν τον τρόπο, αντί να προσπαθείτε να τους οργανώσετε τυχαία.

Όπου κι αν επιλέξετε να τους καλλιεργήσετε πρέπει να φυτευτούν στο σωστό βάθος στο έδαφος και με το σωστό μέρος τους να κοιτάει προς τα πάνω. Το σωστό βάθος φύτευσης είναι ζωτικής σημασίας για να κρατήσει το βολβό δροσερό, αλλά δεν πρέπει να φυτευτούν πολύ βαθιά γιατί η μύτη τους θα αποτύχει να φθάσει στην επιφάνεια πριν ξεμείνει από ενέργεια. Οι συσκευασίες βολβών αναγράφουν συνήθως το καλύτερο βάθος φύτευσης (και αυτό είναι το βάθος από την κορυφή του βολβού ως την επιφάνεια του εδάφους), ωστόσο ένας εύχρηστος κανόνας είναι να φυτεύετε τους βολβούς σε βάθος ίσο με το διπλάσιο του πλάτους τους. Έτσι, όσο μεγαλύτερος είναι ο βολβός τόσο βαθύτερα πρέπει να φυτευτεί.

Τους νάρκισσους είναι καλύτερα να τους φυτέψετε βαθύτερα και όχι πάρα πολύ ρηχά, δεδομένου ότι δεν θα ανθίσουν αν είναι πολύ ρηχά. Οι τουλίπες είναι το αντίθετο, και δεν έχουν κανένα πρόβλημα, αν φυτευτούν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Πάντως αν έχετε αμφιβολία γενικά για το βάθος, προτιμήστε να φυτέψετε λίγο βαθύτερα και όχι πάρα πολύ ρηχά.

Η άλλη σημαντική "προϋπόθεση" για επιτυχημένο φύτεμα είναι να τοποθετήσετε το βολβό στο έδαφος με το σωστό μέρος να κοιτάει προς τα πάνω. Η φύτρα του βολβού θα πρέπει να βλέπει προς τα πάνω και οι ρίζες προς τα κάτω. Στους περισσότερους βολβούς αυτό είναι εύκολο να προσδιοριστεί καθώς η πάνω πλευρά (όπου βρίσκεται η φύτρα) είναι συνήθως μυτερή. Όμως, όπως και με κάθε κανόνα, υπάρχουν και εδώ εξαιρέσεις. Στην περίπτωση των φθινοπωρινών βολβών οι εξαιρέσεις είναι οι ανεμώνες και οι νεραγκούλες, δύο από τα φθηνότερα και πιο χαριτωμένα είδη βολβών φθινοπωρινής φύτευσης και ανοιξιάτικης ανθοφορίας. Οι βολβοί από τις ανεμώνες και τις νεραγκούλες έχουν μικρό, περίεργο σχήμα που είναι λίγο δύσκολο να διαχειριστείτε. Τεχνικά οι μικροί βολβοί αυτών των δύο ειδών ονομάζονται κορμοί. Κανένα από αυτά τα βολβώδη φυτά δεν χρειάζεται μαγικά ξόρκια για να πετύχει στη φύτευση, απλά θα αναπτυχθούν καλύτερα αν τα ξεκινάτε φυτεύοντας φρέσκους βολβούς κάθε φθινόπωρο.

Οι βολβοί της ανεμώνης μοιάζουν με ξεραμένες ζαρωμένες ελιές ή σαν "ανώμαλα" σοκολατάκια. Επειδή είναι δύσκολο να διακρίνετε ποια είναι η πάνω τους πλευρά και ποιά η κάτω, ο καλύτερος τρόπος είναι να φυτέψετε το βολβό προς τα πλάγια. Οι βολβοί τ ης νεραγκούλας μοιάζουν σαν αράχνες ή σαν ενωμένα νύχια. Φυτεύονται με τις μύτες των νυχιών προς τα κάτω. Οι βολβοί από ανεμώνες και νεραγκούλες πρέπει να μουλιάσουν λίγες ώρες σε νερό πριν φυτευτούν.


Η φύτευση των βολβών μπορεί να γίνει ευκολότερη με τη χρήση ενός ειδικού φυτευτηριού για βολβούς το οποίο φτιάχνει τρύπες αφαιρώντας ένα κομμάτι του εδάφους και το ξαναβάζει στη θέση του στη συνέχεια αφού πρώτα έχετε τοποθετήσει το βολβό στην τρύπα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και απλά φυτευτήρια τα οποία όμως δεν λειτουργούν το ίδιο καλά σε όλους τους τύπους εδάφους.

Μερικοί βολβοί είναι καλός μεζές για διάφορα τρωκτικά, και χρειάζονται προστασία στην περίοδο της φύτευσης. Ο ευκολότερος τρόπος προστασίας είναι να χρησιμοποιήσετε κοτετσόσυρμα με μικρό μάτι. Αν οι βολβοί σας είναι φυτεμένοι σε γλάστρες τοποθετήστε το κοτετσόσυρμα πάνω από την γλάστρα μέχρι οι βολβοί να βλαστήσουν. Αν έχετε φυτεμένες συγκεκριμένες περιοχές στον κήπο, σημαδέψτε τις, φυτέψτε τους βολβούς σας, καλύψτε τους με κοτετσόσυρμα και ρίξε από πάνω λίγο χώμα. Αυτό θα σας εμποδίσει επίσης να κάνε ζημιά στους βολβούς σκάβοντας στην περιοχή όταν οι βολβοί βρίσκονται σε αδράνεια. Μια άλλη επιλογή είναι να φυτέψετε φριτιλλάριες τις οποίες τα τρωκτικά αντιπαθούν και έτσι θα λειτουργήσουν σαν απωθητικά

Οι βολβοί που ανθίζουν την άνοιξη απαιτούν πλήρες ηλιακό φως ή ημισκιά. Αν τα βολβώδη φυτά σας έχουν μακριά, μαλακά και εύκαμπτα κοτσάνια, αυτό είναι συνήθως σημάδι ότι οι βολβοί φυτεύτηκαν σε πάρα πολύ σκιερό μέρος με αποτέλεσμα οι βλαστοί να τεντώνονται αναζητώντας την ηλιακή ακτινοβολία που χρειάζονται. Οι νάρκισσοι, οι υάκινθοι (ζουμπούλια), και οι σκίλλες είναι μερικοί από τους βολβούς που αντέχουν περισσότερο σε σκιά.

Οι βολβοί που ανθίζουν την άνοιξη απαιτούν καλή αποστράγγιση του εδάφους. Το βαρύ υγρό έδαφος θα σαπίσει τους περισσότερους βολβούς, χωρίς αμφιβολία. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κενοί χώροι ανάμεσα στους κόκκους του χώματος γεμίζουν με νερό, διώχνοντας τον αέρα και ο βολβός δεν αερίζεται. Εάν είναι απαραίτητο η αποστράγγιση του εδάφους μπορεί να βελτιωθεί υπερυψώνοντας τα παρτέρια 10 εκατοστά τουλάχιστο πάνω από το έδαφος. Μπορείτε να βελτιώσετε την αποστράγγιση και με άλλο τρόπο. Όταν φυτεύετε βολβούς, έχετε μαζί σας πρόχειρο και έναν κουβά με χαλίκι. Κάντε την τρύπα σας βαθύτερη από ό, τι απαιτεί ο βολβός, βάλτε μια χούφτα χαλίκι στην τρύπα, φυτέψτε το βολβό και στη συνέχεια, σκεπάστε την τρύπα με χώμα.

Ωστόσο υπάρχουν μερικά είδη βολβών που μπορούν να αναπτύσσονται σε συνεχώς υγρό χώμα (όχι σε βαρύ) όπως ο γάλανθοι και οι φριτιλλάριες.

Δείτε εδώ μερικά ...

Η σκίλλα. Αναπτύσσεται θαυμάσια σε ημισκιερές περιοχές >και σε υγρό έδαφος. Θα τη βρείτε στο κλασικό μπλε χρώμα, αλλά υπάρχουν επίσης ροζ και λευκές ποικιλίες διαθέσιμες.

Το Λευκόιο. Λευκές καμπανούλες με πρασινωπές κίτρινες κουκίδες στο πέταλο. Μοιάζει με τον γάλανθο και το μικγκέ. Ανθεκτικό στη σκιά και την υγρασία του εδάφους.

Φριτιλλάρια η Μελεαγρίς. Αυτή η εκπληκτική φριτιλλάρια δεν έχει τεράστια άνθη όπως οι θιβετιανές φριτιλλάριες, ωστόσο τα άνθη της θυμίζουν δέρμα φιδιών. Το καρώ μοτίβο τους μπορεί να είναι μοβ, κόκκινο-καφέ, γκρι, ή λευκό. Στη φύση το φυτό αυτό βρίσκεται συνήθως σε υγρά παραποτάμια εδάφη, άρα μπορεί να αντέξει στο υγρό έδαφος του κήπου σας.


Το μυστικό για να είναι αποτελεσματικό το πότισμα των βολβών είναι να τους διατηρείτε υγρούς όταν βρίσκονται σε περίοδο ανάπτυξης και στεγνούς όταν βρίσκονται σε αδράνεια. Αυτό ακούγεται μάλλον πολύπλοκο αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολο. Μπορείτε απλά να αρχίσετε το πότισμα όταν τα πράσινα βλαστάρια εμφανίζονται πάνω από το έδαφος και να το περιορίσετε από τη στιγμή που το φύλλωμα αρχίζει να μαυρίζει μετά την ανθοφορία.

Ακόμα κι αν ζείτε σε ένα κλίμα με υψηλές βροχοπτώσεις το καλοκαίρι (ή ρίχνετε πολύ νερό στα παρτέρια σας για να ποτίσετε τα υπόλοιπα μη βολβώδη φυτά τας το καλοκαίρι) μπορείτε να διατηρήσετε βολβούς στο ίδιο περιβάλλον, αρκεί να τους ξεθάβετε, να τους αποθηκεύετε κάπου ξηρά μέχρι να τους ξαναφυτέψετε του χρόνου.

Ακριβώς όπως κι εμείς, οι βολβοί ευδοκιμούν όταν τρέφονται καλά. Ένας γενικός κανόνας είναι να εμπλουτίσετε το χώμα των βολβών με κομπόστ και οργανικό λίπασμα το φθινόπωρο (ή κατά την φύτευση) και να τους ποτίσετε καλά. Χρησιμοποιείστε ένα λίπασμα γενικής χρήσης για να λιπάνετε τους βολβούς αμέσως μετά το τέλος της ανθοφορίας, όταν τα λουλούδια τους αρχίζουν να ξεθωριάζουν.

Μετά την ανθοφορία, είναι σημαντικό να συνεχιστεί το πότισμα των βολβών σας μέχρι το φύλλωμα να πέσει εντελώς, γιατί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα φύλλα συλλέγουν ενέργεια (δρουν σαν ένα μικρό ηλιακό πάνελ) που την αποθηκεύουν στον βολβό για να χρησιμοποιηθεί κατά τον επόμενο χρόνο και να παράγει όμορφα άνθη για άλλη μια φορά.
ΠΗΓΗ

Αναπαράσταση του Μακεδονικού τάφου της Κρίσεως

56. Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

    
    

    
    

    

    Αναπαράσταση του Μακεδονικού τάφου της Κρίσεως - Μίεζα - 4ος αιώνας π.Χ.
    
    Macedonian Tomb of Judgement - Mieza - Reconstruction - 4th Century BCE
    
    Από τους σημαντικότερους και καλύτερα διατηρημένους μακεδονικούς τάφους, που έχουν έλθει στο φως μέχρι σήμερα, είναι αυτός ''της Κρίσεως'', ένα από τα ταφικά μνημεία της αρχαίας Μίεζας, που είχαν κατασκευασθεί στην πορεία του αρχαίου δρόμου που ένωνε την πόλη με την πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου, την Πέλλα. Οφείλει την ονομασία του στη μοναδική για την αρχαία τέχνη ζωγραφική παράσταση που τον διακοσμεί και έχει ως θέμα την κρίση του νεκρού. Χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αι π.Χ. και ξεχωρίζει ανάμεσα στους μακεδονικούς τάφους για τις μνημειώδεις διαστάσεις του και την επιβλητική του πρόσοψη.
    
    Το μνημείο ανήκει στον τύπο του διθάλαμου μακεδονικού τάφου με καμαρωτή στέγη και καλυπτόταν με χωμάτινο τύμβο που είχε ύψος 1,50 μ. και διάμετρο 10 μ. Η πρόσοψή του είναι διώροφη, συνδυάζει το δωρικό με τον ιωνικό ρυθμό και δίνει την εντύπωση αρχαίου διώροφου κτηρίου με αετωματική επίστεψη. Ο ''πρώτος όροφος'' είναι δωρικού ρυθμού με τέσσερις ημικίονες (τετράστυλο πρόπυλο με παραστάδες στις άκρες), επάνω στους οποίους στηρίζεται το δωρικό γείσο. Αποτελείται από τρίγλυφα και ένδεκα μετόπες, που διατηρούν τμηματικά την πολυχρωμία τους και διακοσμούνται με ένα πολύ γνωστό θέμα, την αναμέτρηση των Κενταύρων με τους Λαπίθες. Ταινία με σταγόνες και γραπτή ζώνη με άνθη και έλικες διαχωρίζουν τις μετόπες από την ιωνική ζωφόρο που ακολουθεί. Το θέμα του διακόσμου της είναι κάποια μάχη των Ελλήνων εναντίον των Περσών, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι οι μορφές που τη συνθέτουν είναι ανάγλυφες (stucco). Πάνω από το γείσο αναπτύσσεται ο ''δεύτερος όροφος'' της πρόσοψης. Αποτελείται από έξι μικρούς ιωνικούς ημικίονες με ύψος 1,46 μ., ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν διαστήματα διαμορφωμένα ως ψευδόθυρες. Το αέτωμα πρέπει να διέθετε γραπτή διακόσμηση, όπως προκύπτει από διάφορα θραύσματα που έχουν έλθει στο φως. Ανάμεσα στις ακραίες παραστάδες και στους δωρικούς ημικίονες, που πλαισιώνουν τη θύρα, υπάρχουν τέσσερις ζωγραφικοί πίνακες, οι οποίοι αποτελούν ενιαία σύνθεση που απεικονίζει τη σκηνή της κρίσης του νεκρού. Ο νεκρός πολεμιστής οδηγείται από τον ψυχοπομπό Ερμή στους κριτές του Κάτω Κόσμου, Αιακό και Ραδάμανθυ, θέμα εξαιρετικά σπάνιο στην εικονογραφία, αλλά γνωστό από τον πλατωνικό διάλογο ''Γοργίας''. Από τον τρόπο απόδοσης των μορφών προκύπτει ότι δύο ζωγράφοι συμμετείχαν στη διακόσμηση του τάφου. Ο προθάλαμος, αν και δεν έχει ανασκαφεί πλήρως, φαίνεται ότι δεν διέθετε γραπτές παραστάσεις. Αντίθετα, ο νεκρικός θάλαμος με την αρχιτεκτονική διάρθρωση των τοίχων θυμίζει έντονα τις εσωτερικές όψεις σπιτιών της Πέλλας και της Δήλου. Διαθέτει τοιχοβάτη, κυρίως τοίχο, παραστάδες στις γωνίες, θριγκό και καμαρωτή στέγη. Βαθύ γαλάζιο, κόκκινο και λευκό είναι τα χρώματα που έχουν χρησιμοποιηθεί στο θάλαμο, ενώ ιωνικά κυμάτια, ρόδακες και ταινίες διακοσμούν τα διάφορα αρχιτεκτονικά μέλη.
    Ο τάφος της Κρίσεως εντοπίσθηκε τυχαία το 1954 κατά τις εργασίες διάνοιξης επαρχιακού δρόμου και ανασκάφηκε από τον καθηγητή Φώτιο Πέτσα κατά τα έτη 1954-1964. Είχε υποστεί σοβαρές φθορές ήδη από την αρχαιότητα, τόσο στην καμάρα του προθαλάμου όσο και στην πρόσοψη. Εργασίες συντήρησης των κονιαμάτων και δομικής αποκατάστασης της πρόσοψης έγιναν το 1998, παράλληλα με ανασκαφή από τη Λ. Στεφανή, ενώ σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη το έργο ανάδειξης του μνημείου, που προβλέπει και νέα πρόσβαση για άτομα με ειδικές ανάγκες.
    
    Συντάκτης
    Ε. Ψαρρά, αρχαιολόγος
    
    One of the most important and best-preserved Macedonian tombs discovered so far is the so-called Tomb of Judgement. Its name derives from the painted representation of the judgement of the dead, unique in antiquity. The tomb lies with other similar funerary monuments along the road connecting the town of Mieza with Pela, the capital of the Macedonian Kingdom. Dated to the last quarter of the fourth century BC, it has a particularly imposing fa?ade and is the largest known Macedonian tomb.
    
    The monument is a typical double-chambered Macedonian tomb with barrel-vaulted ceilings, buried under a tumulus 1.50 metres high and 10 metres in diameter. The two-storeyed fa?ade, which combines both Doric and Ionic styles, is crowned by a pediment and gives the impression of a two-storeyed building. The 'ground floor' is Doric with four engaged columns in antis supporting a Doric entablature of triglyphs and metopes. The eleven metopes preserve part of their polychrome decoration with representations of the battle of the Centaurs and Lapiths, a popular theme. A band of pegs and another with painted flowers and volutes separate the metopes from the Ionic frieze above. This bas-relief frieze with stucco figures depicts a battle between Greeks and Persians. The 'second storey' has six Ionic engaged columns, 1.46 metres high, alternating with false doors, and was surmounted by a pediment. The pediment, of which only fragments survive, had painted decoration. On the 'ground floor', between the antae and the engaged columns are four painted panels representing the judgement of the deceased. The dead soldier is lead by Hermes Psychopompos ('guide of the souls') before the judges of the Underworld, Aiakos and Rhadamanthys. This theme, known from Plato's Gorgias, is extremely rare in iconography. Differences in the rendering of the figures indicate that two painters worked on the composition. The ante-chamber, though not fully excavated, does not appear to have had painted decoration. The interior of the burial chamber, however, with its ornate architectural features recalls the houses at Pella and Delos. It has a toichobate, a wall proper, antae at each corner, an entablature and a vaulted ceiling. The walls are painted deep blue, red and white, and the architectural members are decorated with painted Ionic kymatia, rosettes and bands.
    
    The Tomb of Judgement was discovered during road construction in 1954 and was excavated by Professor Photios Petsas in 1954-1964. Both the ante-chamber and the fa?ade were severely damaged in antiquity. The monument was re-excavated in recent years by L. Stephani and restored in 1998. An access ramp for visitors with ambulatory difficulties is currently under construction.
    
    Author
    I. Psarra, archaeologist

Μουστοκούλουρα

http://www.icookgreek.com/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/%CE%93%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/item/%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1

Μουστοκούλουρα

• Δυσκολία: εύκολο
• 
  

Υλικά

• ελαιόλαδο: 1 ποτήρι
• μούστος: 1 ποτήρι
• ζάχαρη: 1 ποτήρι
• χυμός πορτοκαλιού: 1/2 ποτήρι
• σόδα: 1 κουταλάκι του γλυκού
• κονιάκ: 1 ποτηράκι του λικέρ
• μπέικιν πάουντερ: 1 φακελάκι
• κανελογαρίφαλα: 1 κουταλάκι του γλυκού
• αλεύρι για όλες τις χρήσεις: 1 κιλό (περίπου) 
• συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΗΡΩΕΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

Το καινούργιο μυθιστόρημα του Πολυχρόνη Κουτσάκη έρχεται στα βιβλιοπωλεία στις 18 Οκτωβρίου και είναι γεμάτο από Χανιά!

Διαβάστε τις πρώτες 30 σελίδες του μυθιστορήματος, που έχουν αναρτηθεί αποκλειστικά στο zarpa.gr: http://bit.ly/1hQFZC2

Η προσφορά του κρόκου Κοζάνης

http://www.agrotikabook.gr/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE

Η προσφορά του κρόκου Κοζάνης στην υγεία και τη διατροφή

Δευ, 2013-10-14 12:45

Οι θεραπευτικές ιδιότητες του Kρόκου Κοζάνης, ο γεωγραφικός προσδιορισμός του, η βιολογική δράση συστατικών του και η χρήση του στην καθημερινή μας διατροφή τονίστηκαν σε ημερίδα με θέμα «O Κρόκος Κοζάνης στην υγεία και τη διατροφή», που πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη, το Σάββατο 12 Οκτωβρίου.
Οι επιστήμονες εισηγητές της ημερίδας επισήμαναν τις φαρμακευτικές δυνατότητες που έχει ο κρόκος, τονίζοντας τις αντιοξειδωτικές και  αντικαρκινικές του ιδιότητες, την επίδρασή του στα λευχαιμικά κύτταρα, την αντιγηραντική του δράση, τη θετική του επίδραση στη νευροπροστασία και στην καταπολέμηση του άγχους, τη συμβολή του στην ενίσχυση της μάθησης και της μνήμης, καθώς επίσης και μια σειρά από άλλες ευεργετικές δράσεις που έχει στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τις εργασίες της ημερίδας χαιρέτισαν ο υφυπουργός Μεταφορών και Δικτύων Μιχάλης Παπαδόπουλος, οι βουλευτές Κοζάνης Πάρις Κουκουλόπουλος και Ευγενία Ουζουνίδου, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Γιώργος Δακής, ο Δήμαρχος Κοζάνης Λάζαρος Μαλούτας, ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης Νίκος Πατσιούρας και άλλοι.
Ομιλητές στην ημερίδα ήταν οι κ.κ. Μόσχος Πολυσίου -καθηγητής Χημείας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Τσιμίδου -Καθηγήτρια Χημείας Τροφίμων του ΑΠΘ, Δημήτρης Γρηγοράκης -Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος MSC, Επιστημονικό συνεργάτης Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, πρόεδρος Διατροφολογικής εταιρείας, Νικόλαος Πιτσίκας -Αναπληρωτής Καθηγητής Φαρμακολογίας – Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και Ζαχαρίας Σινάκος -Αιματολόγος, Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ.
Πηγη:kozan.gr

«Δύο μήνες στην αποθήκη»

Εκδόσεις Καστανιώτη.

Το νέο βιβλίο του Κωστή Γκιμοσούλη «Δύο μήνες στην αποθήκη» είναι διαθέσιμο και σε ψηφιακή έκδοση με την «τιμή στον αναγνώστη» http://ekast.gr/1cNPuUM

Το «Δυο μήνες στην αποθήκη» είναι μια μαρτυρία. Μια περιπέτεια προσωπική αλλά και μια αισιόδοξη ιστορία για τον καθένα από εμάς.

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1997.html?spref=fb

Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2013

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ (ΒΑΡΒΑΡΩ)
Ο Αρχάγγελος (326 κάτοικοι το 2001) είναι χωριό του Δήμου Μινώα Πεδιάδος του νομού Ηρακλείου στην επαρχία Πεδιάδας. Η θέση του είναι στην πεδιάδα του Καστελίου, νοτιοδυτικά σε μικρή απόσταση. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 37 χλμ

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την ελαιοκαλλιέργεια, την καλλιέργεια αμπελιών και την οικόσιτη κτηνοτροφία. Στο κέντρο του Αρχαγγέλου βρίσκεται ο περικαλλής ναός του Μιχαήλ Αρχαγγέλου (αναφέρεται και ως ναός των Ταξιαρχών), στον οποίο το χωριό οφείλει την ονομασία του. Το χωριό πανηγυρίζει στις 8 Νοεμβρίου. Υπάρχει Δημοτικό Σχολείο.

συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή

συν

Άγγλος λοχαγός ακολουθεί τα ζάλα του πατέρα του

http://cretablog.gr/kriti/item/26084-enas-agglos-loxagos-akolouthei-ta-zala-tou-patera-tou-ston-psiloreiti

Κυριακή, 13 Οκτωβρίου 2013 10:52

Ένας Άγγλος λοχαγός ακολουθεί τα ζάλα του πατέρα του στον Ψηλορείτη

Στα 67 του χρόνια η καρδιά του τον οδήγησε στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Κρήτη, για να βαδίσει στα "ζάλα" του πατέρα του που πολέμησε στο νησί μας στην Γερμανική Κατοχή πριν ακόμα ο ίδιος γεννηθεί.

Ο πατέρας του σπάνια μιλούσε για τον πόλεμο και ο Αντόνιο βρέθηκε μέχρι και τα Σφακιά γνωρίζοντας ελάχιστα για το που ήταν και σε ποια βουνά πολέμησε. Ήξερε όμως μια λέξη που έμελλε να τον οδηγήσει στα Ανώγεια. Η λέξη ήταν "Τσουνιά" και αναφέροντας την στα Σφακιά τις μέρες που έμεινε εκεί οι Σφακιανοί του είπαν ότι είναι τοποθεσία στον Ψηλορείτη και ότι έπρεπε να ψάξει στα Ανώγεια. Ήρθε στο χωριό μας μπήκε στην πλατεία άναψε ένα κερί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και κάθισε για ένα καφέ στο Μεϊντάνι. Η αρχική του αμηχανία και το σφίξιμο που ένιωθε έφυγαν όταν οι θαμώνες του καφενείου του κέρασαν τον καφέ όπως συνηθίζεται εδώ σε κάθε ξένο. Έβγαλε μια φωτογραφία του πατέρα του την έδειξε στους Ανωγειανούς και το μόνο που είπε ήταν η λέξη Τσουνιά! Ο Μανώλης Σκανδάλης (Σκανταλομανωλιός) τινάχτηκε από την θέση του, όλη του την ζωή στα Τσουνιά ο 82χρονος Ανωγειανός πήγε κοντά στον ξένο είδε τη φωτό ,είδε το πρόσωπο του επισκέπτη και αναφώνησε :" Ο Τομ, ο Τομ". Ναι "Τομ" είπε ο ξένος έτσι ήταν το παρατσούκλι του πατέρα του που πολέμησε ως λογαγός με τους αντάρτες στα βουνά του Ψηλορείτη, έτσι τον ήξεραν οι Ανωγειανοί και άλλοι κρητικοί αντάρτες τον Εγγλέζο που πολεμούσε μαζί τους κατά των Γερμανών. Η διήγηση μοιάζει με παραμύθι αλλά είναι πέρα ως πέρα αληθινή, ο Άντονι Μπλίθ συνταξιούχος στρατιωτικός από την Αγγλία βρήκε στο Μεϊντάνι ανθρώπους που θα τον οδηγούσαν στο βουνό όπου πολέμησε ο πατέρας του τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και όχι μόνο αυτό αλλά βρήκε τον Σκανταλομανώλη έναν από τους ανθρώπους – ήρωες του πολέμου καθώς αν και 10χρονος τότε ήταν το παιδί που κάθε μέρα έκανε την απόσταση Ανώγεια -Τσουνιά ξυπόλητος για να προμηθεύσει με τρόφιμα τους αντάρτες του Στεφανογιάννη και του Χρηστομιχάλη αλλά και να μεταφέρει την αλληλογραφία τους σε καιρό πολέμου. Αν τον έπιαναν οι Γερμανοί θα τον εκτελούσαν επί τόπου αν και παιδί αλλά ο Μανώλης το έκανε αυτό για χρόνια βάζοντας και αυτός το δικό του λιθαράκι στον αγώνα κατά του Φασισμού. Και το συγκλονιστικό στοιχείο ήταν ότι ο "Τομ" κατά κόσμον Ρίτσαρντ Μπλίθ (υπεύθυνος για τον χειρισμό του ασύρματου) ήταν αυτός που βλέποντας κάθε μέρα τον μικρό Ανωγειανό να κάνει τόσα χιλιόμετρα για να τους βοηθήσει, μάζεψε μαζί με τον άλλο Εγγλέζο που πολεμούσε στα Τσουνιά, τον Φρανκ Σμιθ ή Σήφη όπως ήταν το παρατσούκλι του, χρήματα και του έδωσαν για να αγοράσει στιβάνια." Με τα λεφτά του Τομ και του Σήφη έκανα το πρώτο μου ζευγάρι" μας λέει συγκινημένος ο Μανώλης.
Στα λημέρια των ανταρτών... "Χριστέ μου πως μ' αρέσουνε του Ψηλορείτη οι στράτες... Γιατί τσι πορπατήξανε Ανωγειανοί αντάρτες....". Την επόμενη μέρα ο Αντόνιο ήταν έτοιμος για την ανάβαση στα Τσουνιά όπως είχε συμφωνήσει με τους Ανωγειανούς στο καφενείο, για να δει τους τόπους που πολέμησε ο πατέρας του. Στην παρέα ήταν ο ίδιος ,ο Σκανταλομανώλης μπροστάρης και ξεναγός στον τόπο που ξέρει την κάθε "πατουχιά" του, ο Μπολντοζέρης (Γιώργης Αεράκης), ο παπά Ανδρέας, εγώ ως μεταφραστής κυρίως για να συνεννοούνται καλύτερα αν και μιλούσε μονάχα η καρδιά και ο Βασίλης Σκανδάλης γιος του Σκανταλογιάννη, ήρωα της Κατοχής και φίλου των δυο Εγγλέζων ανταρτών. Μάλιστα ο Τομ και ο Σήφης έδωσαν πριν φύγουν από το νησί ένα πιστόλι και μια χρυσή λίρα στον Στεφανογιάννη." Αυτά να τα δώσεις στο Γιάννη (Σκανταλογιάννη)" είπαν στον Στεφανογιάννη ως ένδειξη παντοτινής φιλίας προς τον Ανωγειανό αντάρτη. Μπήκαμε από την τοποθεσία "Κορίτσι" και αρχίσαμε την ανάβαση στα Τσουνιά πάντα πρώτος ο Σκανταλομανώλης που παρά την ηλικία του ανέβαινε σαν αγρίμι προς την κορυφή χωρίς ανάσα! Φτάσαμε στην τοποθεσία "Πορτί" εκεί όπου οι αντάρτες είχαν ως σημείο για να ξεκουράζονται. Ακόμα ξεχωρίζουν παρά το πέρασμα των χρόνων η φυσική τραπεζαρία από πέτρες αλλά και τα κρεβάτια στο χώμα ,ο καθένας το δικό του με κλαδιά και πέτρες. "Αντόνιο να, πες του Γιώργη μου λέει ο Μανώλης"... "Εδώ ήταν το κρεβάτι του πατέρα σου, δίπλα του Σήφη , λίγο πιο πάνω του Χρηστομιχάλη. Επαέ ήταν το τραπέζι εδώ τους έφερνα το φαΐ". Όταν μετέφρασα τα λόγια του Μανώλη στον Εγγλέζο αυτός έκανε μια κίνηση που μας συγκίνησε όλου, ένα άτυπο μνημόσυνο και μια πράξη ευγνωμοσύνης στους Ανωγειανούς. Έβγαλε από την τσέπη του ένα ντάκο και ένα κομμάτι τυρί το έκοψε σε κομμάτια και το μοίρασε σε όλους μας..." Όπως εσείς δώσατε ψωμί και τυρί στον πατέρα μου τότε έτσι και εγώ σας δίνω τώρα σας ευχαριστώ από την καρδιά μου" είπε συγκινημένος αφήνοντας μας άφωνους και για μερικά λεπτά να κοιτάμε τον τόπο αμίλητοι . Ανεβήκαμε στην κορφή στα Τσουνιά η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο η θέα απέραντη. Από εδώ έβλεπαν οι αντάρτες τις περισσότερες κινήσεις των Γερμανών και προετοίμαζαν τις δικές τους. Εδώ ήταν το ιδανικότερο και πιο στρατηγικό σημείο. Εδώ στα Τσουνιά ήταν περίπου 30 αντάρτες Ανωγειανοί και από τα γύρω χωριά και οι δυο Εγγλέζοι. Και γύρω-γύρω σε άλλα σημεία και άλλες ομάδες. Εδώ ανέκριναν τον Κράιπε μετά την απαγωγή του μια από τις κινήσεις ματ στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου πολέμου που έκανε αίσθηση παντού και έδωσε την ελπίδα σε όλους τους συμμάχους ότι το Ναζιστικό τέρας δεν είναι ανίκητο. Κάθε βήμα μας και ιστορία, ξεπηδούσαν από τις πέτρες οι αντάρτες και οι πρόγονοι μας, οι άνθρωποι που θυσίαζαν τα πάντα και πέτυχαν την ελευθερία. Μείναμε για ώρα στην κορφή να αγναντεύομαι την υπέροχη θέα. Μετά άρχισε η κατάβαση καθώς στα Ανώγεια στο σπίτι του Μανώλη ετοιμαζόταν τραπέζι για τον φίλο από την Αγγλία. Κατεβαίνοντας ο Αντόνιο με χτυπά στον ώμο και μου λέει " φίλε μου αν νιώθεις παρουσία είναι ο πατέρας μου εδώ μαζί μας τον βλέπεις ;" "Ναι Αντόνιο τον βλέπω αλλά έχει και παρέα, είναι και εδώ όλοι όσοι πολέμησαν τότε για μας "του απαντώ για να χαμογελάσει και να πει "Σωστά! Είναι όλοι εδώ!". "Σήμερα νιώθω πως ολοκληρώθηκα σαν άνθρωπος σας ευχαριστώ" ήταν οι λέξεις του στο τραπέζι στο σπίτι του Σκανταλομανώλη. Όλα τα αυθεντικά ανωγειανά εδέσματα και το δώρο του οικοδεσπότη στον Εγγλέζο, μια χειροποίητη ζώνη και τυρί από τα δικά του πρόβατα, για να απαντήσει ο Αντόνιο με μια ζώνη από τις ειδικές δυνάμεις της Αγγλίας.. «Για να την κερδίσεις αυτή στην Αγγλία πρέπει να κάνεις πολλά στο στρατό είναι δική σου Μανώλη την αξίζεις" είπε. Η παρέα τελείωσε με τον όρκο ότι αυτή η φιλία δε θα σταματήσει εδώ θα τα ξαναπούμε είπαν είτε στην Αγγλία είτε στα Ανώγεια ξανά! 20 χρόνια μετά τον θάνατο του Τομ στην Αγγλία σίγουρα θα νιώθει και θα κοιτάζει περήφανος τον γιο του που έφτασε ως τα Ανώγεια για να τον τιμήσει, αλλά και στο πρόσωπο του γιου του οι Ανωγειανοί να τιμήσουν 70 χρόνια μετά ένα άνθρωπο που πολέμησε στις κορφές του Ψηλορείτη για να αναπνέουμε εμείς ελεύθερο αέρα.. «Κουβαλούσα τρόφιμα στους αντάρτες...» Ζήτησα από τον Σκανταλομανώλη να μου αφηγηθεί τα βιώματα του από τον πόλεμο, ήρωας πολέμου ο ίδιος κάτι που αξίζει να ακουστεί .Η αφήγηση του συγκλονιστική και αυθεντική: " Ήμουνα τότε μαντρατζής και είχε ο Ζωνοχαραλάμπης ένα μπακάλικο στα Ανώγεια. Οι Εγγλέζοι μου δίνανε ένα χαρτί και το πήγαινα εκεί που έγραφε ίντα πράγματα χρειαζόντουσαν.. Και το πρωί τα φόρτωνα εγώ όλα σε ένα γάιδαρο του Ζωναντρέα και καβαλίκευα, έβανα μια βελέτζα και σκέπαζε τη σάκα με τα πράματα, γιατί ήτανε πολλά βέβαια τόσοι αντάρτες εκειά και εκείνηνα την εποχή δεν επηγένανε φαιτά στα Μιτάτα..Ντα που θελά τα βρούνε να τα πηγαίνουνε! Και τα σκέπαζα να μη φαίνουνται.. Σχεδόν κάθε μέρα το κάνα αυτό. Τριάντα άτομα ήτανε ίντα θελά τρώνε; Κάθε μέρα το καλοκαίρι βέβαια τον επήγαινα φαί. Τον βαρύ χειμώνα φεύγανε από εκεί και αυτοί και εγώ. Θυμούμαι τσι αντάρτες στα Τσουνιά. Ήτανε ο Γρηγορογιάννης του Τηλέμαχου Χαιρέτη ο αδερφός, ήτανε ο καπετάν ο Λευτέρης Σκουλάς, ο Χρηστομιχάλης Ξυλούρης, θυμούμαι και το Σπαλάτζη από τσι Δραμουντάνηδες, ήτονε ο αεροπόρος (Σταυρακάκης), ο γιατρός ο Νταγιαντάς, ο Μανιακογιάννης από τον Κρουσώνα τονέ θυμούμαι καλά και άλλοι πολλοί και από γύρω χωριά μα εγώ δε τσι γνώριζα γιατί ήμουνε κοπέλι. Και φυσικά θυμούμαι τσι δυο Εγγλέζους, το Σήφη και το Τομ έτσα τσι λέγαμε. Θυμούμαι τσι με βάνανε στη ποδιά ντόνε μου δίνανε καραμέλες σοκολάτες. Και μια φορά εδώκανε μου 250.000 δραχμές και έκαμα το πρώτο μου ζευγάρι στιβάνια. Εθωρούσανε με κάθε μέρα ξυπόλητο και τόνε πήγαινα το φαιτό και σου λένε υποχρέωση έχομε να του δώσουμε του κοπελιού να κάμει ένα ζευγάρι στιβάνια! Το πρώτο ζευγάρι στη ζωή μου που έβαλα!Ο Σήφης εμιλούσε φαρσί τα Ελληνικά ο πατέρας του ο Τομ καθόλου. Αυτή τη διαδρομή την έκανα το 1942, το '43′ και το '44 λίγο πριν καεί το χωριό. Άμα εσκοτώσανε το Στεφανογιάννη και μετά που εκάψανε το χωριό εσταμάτησα . Μετά το κάψιμο του χωριού επήγα στον Αχλαδέ. Μετά επήγα στο Ηράκλειο στου Νταγιαντά και εκάμαμε 15 μέρες στο σπίτι και μετά επήγαμε στο Ρουκάνι. Στα Ανώγεια εγιάγυρα το καλοκαίρι του 1946, του πατέρα μου το σπίτι χαλασμένο και εκάμαμε εκειά τη μέσα μπάντα που είναι εδά ο Γιάγκος δυο καμαράκια, τα σοβαντίσαμε με το κοκκινόχωμα. Τον ευχαριστώ τον Αντόνιο που εσμίξαμε.. Σαν να είδα βέβαια η το πατέρα του, ακριβώς όμως! Εγώ τονε έβγαλα από το πατέρα του. Δεν τον έβγαλα από τη κεφαλή μου κουτουρού! Τον είδα και είπα ο Τομ είναι μοιάζει ντου πολύ. Αλλά λέω μα αυτός θα ν' ένε ποθαμένος εδά αφού εγώ τότεσας ήμουνε 12 χρονών και αυτός πάνω από 25..Και λεώ δεν είναι αυτός..Αλλά με το γιάγερμα να ρθεί να κάτσει έκεια που ήμαστανε στο Μειντάνι και τονε κεράσαμε του λέμε από που μπρε κουμπάρε είσαι και λέει Αγγλία. Και μετά τη λέξη Αγγλία λέει αυτός ντελόγο Τσουνιά! Ισαμε να ακούσω εγώ Τσουνιά λέω γίαε στο στόχο έδωκα! Και επήγα και έκατσα κειά και ήρθε και ο Γιάννης(Πολιός) και μας έκαμε τη μετάφραση και μου λέει ο πατέρας μου ήτονε ο Τομ! Και εμείς τον είχαμε στα Τσουνιά! Έτσα εγίνηκε. Θέλω να 'χόμε επαφές με τόνε τον άνθρωπο. Και εμείς είπαμε πως θα πάμε με το Βασίλη (Σκαντάλη) στην Αγγλία. Μπορεί να πάμε μονό να του το πεις το καλοκαίρι στην Αγγλία! ". Αυτή ήταν η αφήγηση του Μανόλη Σκανδάλη ,γεννηθείς το 1931 έζησε από την πιο τρυφερή ηλικία τα δεινά και την καταστροφή του πολέμου και συγκλονίζει με το θάρρος του να περπατάει χιλιόμετρα ξυπόλητος στα βουνά με κίνδυνο να εκτελεστεί από τους Γερμανούς για να τροφοδοτεί καθημερινά τους αντάρτες. Ο Μανώλης που δάκρυσε αρκετές φορές τη μέρα εκείνη με τον απρόσμενο αλλά καλοδεχούμενο στα Ανώγεια επισκέπτη, δεν ήθελε ποτέ να μιλάει για την δική του προσφορά στην Κατοχή αλλά με λίγη πίεση από τη δική μας μεριά άνοιξε τη καρδιά του αναμοχλεύοντας στο μυαλό του κακές αλλά και καλές στιγμές του πολέμου όπως η γνωριμία του με τους αντάρτες. Η ιστορία του καλό είναι να μαθευτεί από όλους μας και κυρίως τους νέους που οφείλουν να μάθουν από ποιες κακουχίες και δεινά πέρασαν οι παππούδες μας αλλά δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη μάχη. Αγωνίστηκαν ,ελευθερώθηκαν από τα δεσμά και ξανάχτισαν τα σπίτια τους από την αρχή χωρίς να βαρυγκομούν αλλά και χωρίς να θριαμβολογούν που το πέτυχαν. Ένα μάθημα για όλους μας αυτές τις δύσκολες εποχές να μην παραδίδουμε ποτέ τα όπλα αλλά να παλεύουμε ανιδιοτελώς για την Ελευθερία.
Αντονι Μπλίθ: Στα «Τσουνιά» τριγύριζε ο νους του πατέρα μου...» Θα κλείσουμε αυτό το ρεπορτάζ με τα λόγια του Άντονι Μπλίθ. Ο γιος του "Τομ" μιλάει πριν φύγει από το χωριό μας για αυτή τη διήμερη συγκλονιστική εμπειρία του. Καταθέτει συναισθήματα, αγάπη και ευγνωμοσύνη, στον Μανώλη και σε όλους τους Ανωγειανούς που έζησαν και πολέμησαν δίπλα στον πατέρα του στον Ψηλορείτη: " Είναι επτά δεκαετίες από τότε που ήταν ο πατέρας μου εδώ, στα Τσουνιά και δεν είχα καταλάβει η συνειδητοποιήσει ποτέ τι είχε κάνει στη διάρκεια του πολέμου γιατί δεν μιλούσε πολύ για εκείνες τις μέρες. Όταν μιλούσε με τον Σήφη μετά τον πόλεμο στο σπίτι κλεινόντουσαν σε ένα δωμάτιο και λέγανε για τον πόλεμο. Εκεί έστηνα αυτί εγώ, εκεί άκουσα πρώτη φορά τη λέξη Τσουνιά στη Κρήτη και δεν την ξέχασα ποτέ στη ζωή μου. Όταν γνώρισα χθες βράδυ τον Μανώλη και είπε για το πρόσωπο μου και είδε τη φωτογραφία του πατέρα μου και είπε ότι τον γνώριζε, ήταν ένα μεγάλο σοκ για μένα! Και σήμερα που ανεβήκαμε όλοι στο βουνό και είδα που ήταν ο πατέρας μου και πολεμούσε μαζί με όλες τις αντάρτικες ομάδες του βουνού και έμαθα πως τους συμπεριφέρθηκαν οι Ανωγειανοί, άντρες γυναίκες και παιδιά και πόσο δύσκολη ήταν η ζωή τους τότε. Όλο αυτό έφερε κατά κάποιον τρόπο στη δική μου ζωή μια ολοκλήρωση σαν άνθρωπος, ήταν κάτι που ήθελα πάντα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την φιλοξενία και την φιλία που μου προσφέρθηκε απλόχερα όσο ήμουν στα Ανώγεια. Σαν μια προσωπική μου σημείωση, υπήρξα και εγώ μαχητής στον στρατό στην Αγγλία σε διάφορους πολέμους, ξέρω πως είναι να πολεμάς έναν εχθρό και στον πόλεμο συμβαίνουν ενίοτε και ατυχή περιστατικά, αλλά ξέρω κάτι κυρίως για την Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Αν κάποιος ξεκινήσει μια μάχη πρέπει να περιμένει κάτι ή θα την χάσει η θα την κερδίσει. Οι Γερμανοί δεν έβαλαν μυαλό το έκαναν δυο φορές με δυο Παγκόσμιους πολέμους και πήγαν να καταστρέψουν όλο τον κόσμο. Και ξέρω τι αγώνες έδωσε η Κρήτη για να αποφύγουμε αυτή την παγκόσμια καταστροφή από τους Ναζί. Στους ανθρώπους των Ανωγείων και κυρίως σ' αυτόν εδώ δίπλα μου ( σ.σ τον Μανώλη Σκανδάλη) τα συναισθήματα βγαίνουν από την καρδιά μου γιατί αν ο πατέρας μου στον πόλεμο τότε δεν είχε φροντίδα από αυτούς τους ανθρώπους, ίσως να μην ήμουν εδώ σήμερα, να μην είχα γεννηθεί. Δεν μπορώ λοιπόν να μην έχω παρά μόνο ευγνωμοσύνη μέσα μου για τους Ανωγειανούς αλλά και όλους τους Κρήτες μαχητές. Φυσικά θέλω να κρατήσω επαφή με τους ανθρώπους εδώ, θέλω και μια μέρα να φέρω στα Ανώγεια και τον δικό μου γιο το ελπίζω να γίνει αυτό. Σας ευχαριστώ όλους. Εύχομαι να έρθετε και εσείς στην Αγγλία, εύχομαι ο Μανώλης να έρθει. Εγώ θα φτιάξω ρακί για αυτόν!...". Άνωγη - Γιώργος Μπαγκέρης

Η ''ΑΠΑΓΩΓΗ'' ΤΗΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ

Σάββατο, 12 Οκτωβρίου 2013 17:59

http://cretablog.gr/politismos/istorika-ntokoymenta/item/26026-i-apagogi-tis-tasoulas-mia-istoria-gapis-stin-metapolemiki-kriti-pou-paraligo-na-odigisei-se-emfylia-syrraksi

Η ''ΑΠΑΓΩΓΗ'' ΤΗΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Μια ιστορία αγάπης στην μεταπολεμική Κρήτη που παραλίγο να οδηγήσει σε εμφύλια σύρραξη

Στα όπλα Κεφαλογιάννηδες και Πετρακογιώργηδες...

Η «απαγωγή της Τασούλας» έφτασε την Κρήτη σε απόσταση αναπνοής από την εμφύλια σύρραξη. O Kώστας Kεφαλογιάννης ή Kουντόκωστας, ο ηρωικός αντάρτης της ομάδας Aνωγείων επί Kατοχής, ''έκλεψε'' στις 20 Αυγούστου 1950,την Tασούλα Πετρακογιώργη, την τρίτη κόρη του πιο σημαντικού ίσως αρχηγού της Αντίστασης στην Kρήτη.Η απόφαση των «Κεφαλογιάννηδων» έγινε αφορμή για να αρθούν 9 άρθρα του Συντάγματος, να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος στην Κρήτη, αλλά και προληπτική λογοκρισία του Τύπου, και αφορμή να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας στον Μυλοπόταμο. Ηταν η πρώτη φορά που έγινε ευρέως γνωστό ότι στην περιοχή διαφόρων ειδών επιθυμίες είναι δυνατόν να επιβάλλονται διά των όπλων.
Γράφτηκαν δύο βιβλία. Το γεγονός προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία που μετέδιδαν συστηματικά τις εξελίξεις για το θέμα (κατά πολύ εκτενέστερα από τις σημερινές ανταποκρίσεις του «Ρόιτερ» και των άλλων). Σύμφωνα με τον Τάσο Κοντογιαννίδη, συγγραφέα ενός από τα βιβλία που έχουν γραφεί για την απαγωγή (το άλλο είναι της Ρέας Γαλανάκη), η εξέλιξη της απαγωγής παιζόταν σε γραφείο στοιχημάτων του Λονδίνου: 2 προς 1,5 ο γάμος, 7 προς 1 ο χωρισμός και 3 προς 1 η εμφύλια σύρραξη! Οπως όλοι οι Ανωγειανοί, ο Κώστας Κεφαλογιάννης είχε το δικό του ψευδώνυμο: Κουντόκωστας. Ο αδελφός του Μανόλης ήταν βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος. Ο Κουντόκωστας και η οικογένειά του συμφωνούν με την απαγωγή, τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι κεντρώοι πολιτικοί προσπαθούν να επικρατήσουν σχηματίζοντας συμμαχικές κυβερνήσεις.Πατέρας της Τασούλας είναι ο βουλευτής των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου, Γιώργης Πετρακογιώργης. Ηταν οπλαρχηγός κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ένας από τους πιο δυναμικούς αρχηγούς της Αντίστασης στην Κρήτη.Η υπόθεση ήταν κάτι παραπάνω από απλώς οικογενειακή... Ο Πετρακογιώργης «αστράφτει και βροντάει» για την απαγωγή της θυγατέρας του, θεωρώντας τη βαριά προσβολή. Πάνω από χίλιοι πιστοί οπλοφόροι του Πετρακογιώργη ανεβαίνουν στον Ψηλορείτη και ετοιμάζονται να επιτεθούν σε ισάριθμους Ανωγειανούς των Κεφαλογιάννηδων για να πάρουν πίσω την Τασούλα.Οι εφημερίδες της εποχής αρχίζουν και γράφουν λίγες ημέρες μετά. Με τίτλο «Ο Νέος Τρωικός Πόλεμος» στην πρώτη σελίδα, το «Εθνος» της 25ης Αυγούστου 1950 σχολιάζει: «...Η σύγχρονος Ελλάς συνεχίζει την... παράδοσιν της αρχαίας... Οι αδιάλλακτοι εν προκειμένω -που παίζουν άλλωστε ρόλο και εις την δημόσιαν ζωήν- ας λάβουν υπ όψιν και αυτήν την πλευράν της υποθέσεως - πλην του κινδύνου να προκαλέσουν εμφύλιον σπαραγμόν εις την Κρήτη».Νεκρή ζώνη ο ΨηλορείτηςΤο ζευγάρι κρύβεται στον Ψηλορείτη, εκεί όπου Κρήτες και Βρετανοί αντάρτες είχαν κρύψει τον Γερμανό στρατηγό Κράιπε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τον οποίο είχαν απαγάγει και οδηγήσει στη Μέση Ανατολή. Παντρεύεται κρυφά. Η γαμήλια τελετή έγινε στη Μονή Δισκουρίου.
Ο Πετρακογιώργης αρνείται να δεχθεί τον γάμο και ετοιμάζει τους άντρες του για πόλεμο. Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να αποφευχθεί ο εμφύλιος σπαραγμός, η μόλις ορκισθείσα κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου κηρύσσει στρατιωτικό νόμο στο νησί, αναστέλλοντας την ισχύ εννέα άρθρων του Συντάγματος. Ταυτόχρονα στέλνει ένα τάγμα της Χωροφυλακής κι ένα τάγμα Στρατού, τα οποία εγκαταστάθηκαν στον Ψηλορείτη, κηρύσσοντάς τον «Νεκρή Ζώνη». Αλλά η έρευνα για τον εντοπισμό του ζευγαριού παραμένει άκαρπη.Στις 26 Αυγούστου πια οι τίτλοι είναι πηχυαίοι: «Διετάχθη σύλληψις τουΚεφαλογιάννη - Θα αφοπλισθούν αι ένοπλοι δυνάμεις», λέει η «Ελευθερία». «Ηρχισεν η εκστρατεία προς ανακάλυψιν του κρησφύγετου του Κεφαλογιάννη και της Τασούλας», γράφει το «Εθνος». Λίγες ημέρες μετά η κυβέρνηση επέβαλε λογοκρισία, σε μια προσπάθεια να ελέγξει την κρίση.Το ζευγάρι παραδόθηκε τελικά στον αρχηγό της Χωροφυλακής Σμπώκο για να τελειώσει η ομηρεία της περιοχής, που ήταν ζωσμένη από δύο χιλιάδες στρατιώτες και χωροφύλακες.Ο Κουντόκωστας συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση δύο ετών για σύσταση συμμορίας και οπλοφορία. Ολο το διάστημα που ο άντρας της είναι στη φυλακή, η Τασούλα περιμένει. Δεν θα χωρίσουν παρά 3 μήνες μετά την αποφυλάκισή του, οπότε θα πάρουν διαζύγιο, θα βρουν νέους συντρόφους, με τους οποίους θα αποκτήσουν παιδιά και δεν θα ξανασυναντηθούν πια ποτέ ξανά έως το θάνατό τους.ethnos.gr

Βακχυλίδης: "Μίνωας και Θησέας"

 Μυθικη Αναζητηση.

13 Οκτωβρίου

Βακχυλίδης: "Μίνωας και Θησέας"

<..Και το καράβι αρμένιζε με του βοριά την αύρα και της Αθήνας τα παιδιά πώς πήδησε στή θάλασσα δάκρυα εχύναν μαύρα και κλαίαν την τύχη την βαριά. Μα τον Θησέα συνόδευαν δελφίνια στου πατρός του· στων θεών ήρθε την αυλή κι εκεί άματες ηλιόμορφες Νεράιδες είδ' εμπρός του πρώτα φοβήθηκε πολύ. Από τ' αφράτα μέλη των ελάμπαν οι κοπέλες καθώς το σέλας της φωτιάς και στα μαλλιά των έπαιζαν χρυσόπλοκες κορδέλες κι εχόρευαν όλες με μιας...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html#