ΒΑΣΙΛΙΚΗ - ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_7637.html?spref=fb

Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2013

ΒΑΣΙΛΙΚΗ - ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

Η Βασιλική βρίσκεται στο νομό Λασιθίου 12 χμ από την Ιεράπετρα. Στις βενετσιάνικες απογραφές δεν αναφέρεται. Ασφαλώς όμως υπήρχε γιατί αναφέρεται στην τούρκικη απογραφή του 1671. Το 1834 είχε 25 χριστιανικές οικογένειες. Το 1881 είχε 164 Χριστιανούς και 65 Τούρκους κάτοικους.

Κοντά στο χωριό και υπήρχε πρωτομινωικός συνοικισμός όπου η Miss Boyd και ο R. Seager το 1906 ανάσκαψαν μερικά σπίτια κτισμένα και επιχρισμένα εσωτερικά με κόκκινο χρώμα. Πρόκειται για ένα μικρό ανάκτορο μικρογραφία αυτών της Κνωσού, της Ζάκρου και Φαιστού Μαλλίων.

 Πιθανότατα με κεντρική αυλή με 4 γωνίες στραμμένες στα 4 σημεία του ορίζοντα. Προσανατολισμός συνηθισμένος στη Μεσοποταμία και στην Μέση Ανατολή από όπου φαίνεται πως ήρθαν και οι πρώτοι οικιστές του την πρωτομινωική περίοδο ( 2300-2100 Π.Χ.) Δυστυχώς η περιοχή του ανακτόρου είναι κατεστραμμένη και μόνο τα θεμέλια της ΝΔ και ΝΑ γωνίας του σώθηκαν. Αποτελείται από ορθογώνια δωμάτια που επικοινωνούσαν μεταξύ τους με εσωτερικούς διαδρόμους.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ http://basilikhkreta.blogspot.gr/

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Ο ελληνικός καφές χαρίζει χρόνια στη ζωή!

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9

Ο ελληνικός καφές χαρίζει χρόνια στη ζωή!

 

Σάβ, 2013-10-12 11:45

Ποιος από εμάς θα φανταζόταν ότι η συστηματική κατανάλωση μυρωδάτου, ελληνικού καφέ θα αποτελούσε βασικό συστατικό στη συνταγή της μακροζωίας; Κι όμως εκτός από άρωμα και γεύση φαίνεται ότι ο καφές προσφέρει «υγεία» στο ενδοθήλιο, το κυτταρικό στρώμα της εσωτερικής επιφάνειας των αιμοφόρων αγγείων, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης που διεξήγαγε η ομάδα του καθηγητή Καρδιολογίας Χριστόδουλου Στεφανάδη, διευθυντή της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής και του Ομώνυμου Εργαστηρίου Πανεπιστημίου Αθηνών ΓΝΑ Ιπποκράτειο, με τον επίκουρο καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Γεράσιμο Σιάσο, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Vascular Medicine. Στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί θα ενημερωθείτε για τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει η κατανάλωση ενός φλιτζανιού ελληνικού καφέ.

Του Αθανάσιου Μπούκαλη Νευροχειρουργού

Αναλυτικότερα λίγα χρόνια πριν ομάδα επιστημόνων υγείας παρατήρησε ότι σε ορισμένες περιοχές - μεταξύ των οποίων και το ελληνικό νησί της Ικαρία, οι κάτοικοι εμφάνιζαν τα υψηλότερα ποσοστά υπερήλικων σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό το αναμφισβήτητα πολύ σημαντικό εύρημα έγινε η κινητήριος δύναμη για την επιστημονική κοινότητα, η οποία και αποφάσισε να διερευνήσει εις βάθος το θέμα και να «λύσει» το μυστήριο της μακροζωίας στις συγκεκριμένες περιοχές.

Στα πλαίσια των παραπάνω επιδημιολογικών παρατηρήσεων, η Α' Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλή τον καθηγητή Καρδιολογίας Χριστόδουλο Στεφανάδη, ξεκίνησε μια μελέτη καταγραφής των κλινικών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών καθώς και των συνηθειών τρόπου ζωής των κατοίκων μέσης και προχωρημένης ηλικίας του νησιού Ικαρίας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι υποψίες των επιστημόνων για τους «υπεύθυνους» της μακροζωίας επιβεβαιώθηκαν με τα αποτελέσματα της έρευνας. Σε άλλες πάλι, τα ευρήματα εξέπληξαν τους πάντες.

Ο καφές διαπιστώθηκε ότι προσφέρει «υγεία» στο ενδοθήλιο, το κυτταρικό στρώμα της εσωτερικής επιφάνειας των αιμοφόρων αγγείων, καθώς οι αναλύσεις έδειξαν ότι όσοι έπιναν τακτικά ελληνικό καφέ, είχαν καλύτερη λειτουργία του ενδοθηλίου σε σχέση με όσους έπιναν άλλα είδη καφέ και κατ’ επέκταση παρουσίασαν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης εμφράγματος του μυοκαρδίου. Ακόμα και στους ηλικιωμένους που είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση, η κατανάλωση ελληνικού καφέ σχετιζόταν με καλύτερη κατάσταση του ενδοθηλίου των αρτηριών.

Η μέτρια περιεκτικότητά του ελληνικού καφέ σε καφεΐνη έναντι της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικές ουσίες είναι η αιτία που τον κάνει να ξεχωρίζει έναντι άλλων ειδών καφέ (Siasos et al, 2013). Κάθε 150 ml (1 φλ.) καφέ -ανεξαρτήτως προέλευσης, μεθόδου καβουρντίσματος και αλέσματος- περιέχει 120 mg πολυφαινόλες.

Δεν εξαιρούνται οι στιγμιαίος καφές και ο ντεκαφεϊνέ. Πρόσφατα σε δημοσίευση του επιστημονικού εντύπου Journal of Agriculture and Food Chemistry, η υψηλότερη συνολική αντιοξειδωτική δράση του κατέταξε τον καφέ σε καλύτερη θέση συγκριτικά με άλλα ροφήματα που γνωρίζαμε ότι είναι εξίσου πλούσια σε αντιοξειδωτικά.

Επίσης, δύο νέες έρευνες αναδεικνύουν τη συμβολή του καφέ στην καλή υγεία. Η πρώτη έγινε από ιάπωνες ερευνητές και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Stroke.

Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη ο καφές και το πράσινο τσάι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Η έρευνα αφορούσε 83.200 ανθρώπους ηλικίας 45 έως 74 ετών, οι οποίοι είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση επί 13 χρόνια. Η δεύτερη έρευνα έγινε στην Αυστραλία και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο British Medical Journal.

Οι επιστήμονες διευκρινίζουν δε ότι η ωφέλεια σε σχέση με το προσδόκιμο ζωής αφορά και αυτούς που πίνουν καφέ χωρίς καφεΐνη.

Ένδειξη ότι, όποιος και αν είναι ο βιολογικός μηχανισμός μέσω του οποίου ο καφές σχετίζεται θετικά με τη διάρκεια της ζωής, η καφεΐνη δεν ευθύνεται για τη μακροζωία.

Αθανάσιος Μπούκαλης Νευροχειρουργός

Ιδρυτής της International Medical Rights 

Ιστοσελίδα : https://www.facebook.com/Athanasis.Boukalis.IMR

email: dr_athanasis@hol.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Επικίνδυνο ναρκωτικό η...ζάχαρη!

Όταν τα τετράποδα θεριεύουν πόσο επικίνδυνα δαγκώνουν

Σκοτώνουν τα κορίτσια πριν γεννηθούν!

Είναι όλα τα γενόσημα ίδια; Πως κυκλοφορούν στην αγορά και πως τιμολογούνται

Χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα ως φάρμακα, χάρη στις ευεργετικές και θεραπευτικές τους ιδιότητες και τα τελευταία χρόνια έχουν… πάρει τα πάνω τους και στην Ελλάδα. Λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι στην χώρα μας φυτρώνουν παραπάνω από χίλια είδη βοτάνων, το καθένα με την δική του δράση, παράλογο αν σκεφτούμε ότι η Ιατρική και η φαρμακολογία βρίσκονται στο απόγειό τους και μπορούν να θεραπεύσουν μια ευρεία γκάμα ασθενειών. Σε κάθε περίπτωση, τα παραδοσιακά βότανα εξακολουθούν να βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις των καταναλωτών, ενώ η χρήση τους υποστηρίζεται από επιστήμες όπως η Βοτανική Ιατρική. Όπως μας εξηγεί ο κ. Μανώλης Μάνος, Βοτανολόγος Ιατρός, σκοπός της επιστήμης αυτής είναι να επαναφέρει τον οργανισμό στην σωστή του λειτουργία μέσα από αλλαγές στη διατροφή, στον τρόπο ζωής και μέσα από την χρήση ειδικών φαρμάκων για οξείες ή χρόνιες παθήσεις. «Σίγουρα τα βότανα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα συμβατικά φάρμακα», τονίζει, «Αυτό είναι παράνομο. Δεν μπορείς για παράδειγμα να θεραπεύσεις τον καρκίνο. Μπορείς όμως να βοηθήσεις έναν άνθρωπο, μειώνοντας τα συμπτώματα από τις χημειοθεραπείες. Δηλαδή, μπορείς να δουλέψεις μαζί με τον συμβατικό ιατρό για την αντιμετώπιση ορισμένων ασθενειών». Με την βοήθεια του κ. Μάνου, συγκεντρώσαμε 15 βότανα τα οποία είναι γνωστά εδώ και αιώνες για τις ευεργετικές τους ιδιότητες στον οργανισμό μας. Προσοχή, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα συμβατικά φάρμακα, ενώ θα πρέπει να λαμβάνονται ύστερα από συμβουλή ιατρού σε περίπτωση που το άτομο ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή. Aloe Vera Η γνωστή μας Αλόη έχει αντι-ιικές, μαλακτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενώ τονώνει και το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Επίσης, θεωρείται ότι έχει και αντιδιαβητική δράση σε διαβήτη τύπου ΙΙ. Σύμφωνα με τον κ. Μάνο, η Αλόη χρησιμοποιείται σε παράλληλη θεραπεία για αυτοάνοσα νοσήματα και πεσμένο ανοσοποιητικό, ενώ έχει φανεί ότι ρίχνει τα τριγλυκερίδια. Τοπικά, χρησιμοποιείται για την θεραπεία του έρπητα, για την ψωρίαση, την δερματίτιδα και τα εγκαύματα από τον ήλιο. Καλέντουλα Έχει μαλακτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές («ξεραίνει» σπυριά δηλαδή), μηκυτοκτόνες και αντιμικροβιακές ιδιότητες και χρησιμοποιείται εσωτερικά για την αντιμετώπιση φλεγμονών στο στόμα και στον φάρυγγα. Τοπικά, ανακουφίζει από εγκαύματα και φλεγμονές, ενώ έχει και πηκτική δράση. Η καλέντουλα ανήκει στην οικογένεια της μαργαρίτας. Επομένως αν είστε αλλεργικοί σε αυτήν θα πρέπει να αποφύγετε την χρήση της. Σπόροι Σέλινου Έχουν διουρητική και αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των ρευματισμών. Λέγεται επίσης ότι μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της ποδάγρας, η οποία οφείλεται σε άλατα τα οποία συσσωρεύονται στα πόδια δημιουργώντας πόνους στο μεγάλο δάχτυλο. Δεν ενδείκνυται για άτομα τα οποία έχουν φλεγμονή στα νεφρά, γιατί πιθανώς να αυξήσει την φλεγμονή αυτή χάρη σε κάποια αιθέρια έλαια των σπόρων. Χαμομήλι Το… ταπεινό χαμομηλάκι χρησιμοποιείται ως αντιφλεγμονώδες και σπασμολυτικό, δηλαδή χαλαρώνει τους μύες, αλλά και ως μαλακτικό για το στομάχι και τον λάρυγγα. Έχει ήπιες ηρεμιστικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται επίσης σε φλεγμονές του γαστρεντερικού, δυσπεψία και «φούσκωμα». Τοπικά, βοηθά στην αντιμετώπιση του εκζέματος και είναι επουλωτικό για διάφορες πληγές και δερματικές φλεγμονές. Ανήκει και αυτό στην οικογένεια της μαργαρίτας, για όσους έχουν αλλεργία στο συγκεκριμένο φυτό. Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/nutrition/article/295808/votana-15-epiloges-apo-to-farmakeio-ths-fyshs.html Πηγή: www.in2life.gr

Ποιος από εμάς θα φανταζόταν ότι η συστηματική κατανάλωση μυρωδάτου, ελληνικού καφέ θα αποτελούσε βασικό συστατικό στη συνταγή της μακροζωίας; Κι όμως εκτός από άρωμα και γεύση φαίνεται ότι ο καφές προσφέρει «υγεία» στο ενδοθήλιο, το κυτταρικό στρώμα της εσωτερικής επιφάνειας των αιμοφόρων αγγείων, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης που διεξήγαγε η ομάδα του καθηγητή Καρδιολογίας Χριστόδουλου Στεφανάδη, διευθυντή της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής και του Ομώνυμου Εργαστηρίου Πανεπιστημίου Αθηνών ΓΝΑ Ιπποκράτειο, με τον επίκουρο καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Γεράσιμο Σιάσο, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Vascular Medicine. Στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί θα ενημερωθείτε για τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει η κατανάλωση ενός φλιτζανιού ελληνικού καφέ.

Αναλυτικότερα λίγα χρόνια πριν ομάδα επιστημόνων υγείας παρατήρησε ότι σε ορισμένες περιοχές - μεταξύ των οποίων και το ελληνικό νησί της Ικαρία, οι κάτοικοι εμφάνιζαν τα υψηλότερα ποσοστά υπερήλικων σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό το αναμφισβήτητα πολύ σημαντικό εύρημα έγινε η κινητήριος δύναμη για την επιστημονική κοινότητα, η οποία και αποφάσισε να διερευνήσει εις βάθος το θέμα και να «λύσει» το μυστήριο της μακροζωίας στις συγκεκριμένες περιοχές.

Στα πλαίσια των παραπάνω επιδημιολογικών παρατηρήσεων, η Α' Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλή τον καθηγητή Καρδιολογίας Χριστόδουλο Στεφανάδη, ξεκίνησε μια μελέτη καταγραφής των κλινικών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών καθώς και των συνηθειών τρόπου ζωής των κατοίκων μέσης και προχωρημένης ηλικίας του νησιού Ικαρίας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι υποψίες των επιστημόνων για τους «υπεύθυνους» της μακροζωίας επιβεβαιώθηκαν με τα αποτελέσματα της έρευνας. Σε άλλες πάλι, τα ευρήματα εξέπληξαν τους πάντες.

Ο καφές διαπιστώθηκε ότι προσφέρει «υγεία» στο ενδοθήλιο, το κυτταρικό στρώμα της εσωτερικής επιφάνειας των αιμοφόρων αγγείων, καθώς οι αναλύσεις έδειξαν ότι όσοι έπιναν τακτικά ελληνικό καφέ, είχαν καλύτερη λειτουργία του ενδοθηλίου σε σχέση με όσους έπιναν άλλα είδη καφέ και κατ’ επέκταση παρουσίασαν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης εμφράγματος του μυοκαρδίου. Ακόμα και στους ηλικιωμένους που είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση, η κατανάλωση ελληνικού καφέ σχετιζόταν με καλύτερη κατάσταση του ενδοθηλίου των αρτηριών.

Η μέτρια περιεκτικότητά του ελληνικού καφέ σε καφεΐνη έναντι της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικές ουσίες είναι η αιτία που τον κάνει να ξεχωρίζει έναντι άλλων ειδών καφέ (Siasos et al, 2013). Κάθε 150 ml (1 φλ.) καφέ -ανεξαρτήτως προέλευσης, μεθόδου καβουρντίσματος και αλέσματος- περιέχει 120 mg πολυφαινόλες.

Δεν εξαιρούνται οι στιγμιαίος καφές και ο ντεκαφεϊνέ. Πρόσφατα σε δημοσίευση του επιστημονικού εντύπου Journal of Agriculture and Food Chemistry, η υψηλότερη συνολική αντιοξειδωτική δράση του κατέταξε τον καφέ σε καλύτερη θέση συγκριτικά με άλλα ροφήματα που γνωρίζαμε ότι είναι εξίσου πλούσια σε αντιοξειδωτικά.

Επίσης, δύο νέες έρευνες αναδεικνύουν τη συμβολή του καφέ στην καλή υγεία. Η πρώτη έγινε από ιάπωνες ερευνητές και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Stroke.

Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη ο καφές και το πράσινο τσάι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Η έρευνα αφορούσε 83.200 ανθρώπους ηλικίας 45 έως 74 ετών, οι οποίοι είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση επί 13 χρόνια. Η δεύτερη έρευνα έγινε στην Αυστραλία και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο British Medical Journal.

Οι επιστήμονες διευκρινίζουν δε ότι η ωφέλεια σε σχέση με το προσδόκιμο ζωής αφορά και αυτούς που πίνουν καφέ χωρίς καφεΐνη.

Ένδειξη ότι, όποιος και αν είναι ο βιολογικός μηχανισμός μέσω του οποίου ο καφές σχετίζεται θετικά με τη διάρκεια της ζωής, η καφεΐνη δεν ευθύνεται για τη μακροζωία.

Αθανάσιος Μπούκαλης Νευροχειρουργός

Ιδρυτής της International Medical Rights 

Ιστοσελίδα : https://www.facebook.com/Athanasis.Boukalis.IMR

email: dr_athanasis@hol.gr

http://iatropedia.gr

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ... Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_641.html?spref=fb

Παρασκευή, 18 Οκτωβρίου 2013

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ... Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Οι πρώτες βροχές του Φθινοπώρου έρχονται να δώσουν τη δική τους πινελιά αναγέννησης της φύσης δημιουργώντας ένα πανέμορφο τοπίο με πράσινη βλάστηση, γεμάτη αγριολούλουδα. Μακριά πλέον από τις παραλίες, όπου για έξι σχεδόν μήνες κάθε χρόνο μονοπωλούν το ενδιαφέρον των επισκεπτών τους, η ενδοχώρα της Κρήτης, όπου πάλλεται η καρδιά της, σας προσφέρει εικόνες μαγείας και απόλαυσης.

Το Σεπτέμβριο, αν και φθινόπωρο πλέον, επικρατεί ζέστη και ξηρασία. Την ημέρα η θερμοκρασία φτάνει τους 25 με 30 βαθμούς, ενώ το βράδυ η ατμόσφαιρα ψυχραίνει. Είναι περίοδος όπου κοπάζουν οι ισχυροί άνεμοι του καλοκαιριού, έρχονται οι πρώτες βροχές, ενώ οι μέρες αρχίζουν να μειώνονται ως προς τη διάρκειά τους.

Τον Οκτώβριο, όπου πλέον οι μέρες είναι μειωμένες αισθητά, η θερμοκρασία κυμαίνεται στους 25 βαθμούς, ενώ βρέχει σπάνια. Η ηρεμία και η γαλήνη της θάλασσας χαρίζουν στους λουόμενους απολαυστικές στιγμές.

Σε αντίθεση με τη Βόρεια Ευρώπη, όπου στα μέσα κιόλας του φθινοπώρου επικρατεί κρύο με τη νεκρή φύση να κυριαρχεί παντού, στην Κρήτη, οι βροχοπτώσεις και το κρύο σπανίζουν και διαρκούν ελάχιστα (3/4μέρες κάθε φορά). Ακολουθεί αραιή συννεφιά, με τις ακτίνες του ήλιου να ξεπροβάλλουν δειλά δειλά και τη θερμοκρασία να ανεβαίνει. Αυτό το κλίμα ευφορίας και χαράς αποτελεί θείο δώρο τόσο για τους μόνιμους κατοίκους του νησιού όσο και για εσάς που ενδιαφέρεστε να ζήσετε δυνατές συγκινήσεις σε μία τόσο διαφορετική αλλά, και με γεμάτη ενδιαφέρον, ασυνήθιστα επισκέψιμη εποχή της Κρήτης.

Επισκεπτόμενοι την Κρήτη τη χειμερινή περίοδο, θα έχετε τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσετε την κουλτούρα του νησιού καθώς ο χειμώνας είναι η εποχή όπου οι μόνιμοι κάτοικοί του επιδίδονται σε παραδοσιακές ενασχολήσεις ιδιαίτερου ενδιαφέροντος όπως το μάζεμα της ελιάς για την παραγωγή ελαιολάδου καθώς και τον τρόπο παραγωγής του. Θα απολαύσετε την τοπική κουζίνα του νησιού με παραδοσιακές γεύσεις που δύσκολα θα συναντούσατε την καλοκαιρινή περίοδο. Αγοραστικές ευκαιρίες θα βρείτε πολλές σε όλες τις πόλεις του νησιού καθώς η αγορά παρουσιάζει ιδιαίτερη ζωντάνια το χειμώνα. Θα παρακολουθήσετε ετήσιες γιορτές του νησιού όπως το περίφημο καρναβάλι του Ρεθύμνου, τα Θεοφάνεια με το έθιμο της ρίψης του σταυρού στη θάλασσα, που θα σας ενθουσιάσουν.

Με όποιον τρόπο και αν επιλέξετε να περιγηθείτε στο νησί το χειμώνα (οδηγώντας, ποδηλατώντας, βολτάροντας στα παραδοσιακά χωριά ή τριγυρίζοντας αμέριμνοι στις πόλεις), είναι βέβαιο ότι ο χειμώνας στην Κρήτη θα σας δελεάσει είτε να παρατείνετε τη διαμονή σας στο νησί είτε να επιλέξετε να το επισκεπτείτε ξανά την περίοδο του χειμώνα.

Κέικ δίχρωμο με καρύδια και σοκολάτα

http://www.icookgreek.com/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/%CE%93%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/item/%CE%BA%CE%AD%CE%B9%CE%BA-%CE%B4%CE%AF%CF%87%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%8D%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B1?category_id=238

Κέικ δίχρωμο με καρύδια και σοκολάτα

• Δυσκολία: εύκολο

Υλικά

• φαρίνα: 500 γρ. και λίγο επιπλέον για τη φόρμα
• ζάχαρη: 2 1/2 φλιτζάνια του τσαγιού
• μαργαρίνη ή βούτυρο: 250 γρ. σε θερμοκρασία δωματίου και λίγο επιπλέον για τη φόρμα
• αυγά: 4
• γάλα: 1 1/4 του φλιτζανιού του τσαγιού
• καρυδόψιχα: 100 γρ., χοντροκομμένη
• βανίλιες: 2
• σοκολάτα σκόνη: 3-4 κουταλιές της σούπας 

συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή

Ιστορίες από ένα παγκάκι

Maria Dimitriou από Δημήτρης Αλεξίου - διχασμένος καλλιτέχνης και πολυεργαλείο

14 Οκτωβρίου 2013 ·

 https://www.ebooks4greeks.gr/wp-content/uploads/2013/04/Istories-apo-ena-paggaki.pdf

dreamersandco.com

Dreamers & Co.: Ιστορίες από ένα παγκάκι / Συλλογή Διηγημάτων

Το ρόδι «θωρακίζει» την καρδιά

http://www.agrotikabook.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%B9-%C2%AB

Το ρόδι «θωρακίζει» την καρδιά

 

Δευ, 2013-10-14 19:30

Συμπλήρωμα ροδιού που δημιούργησαν ισπανοί επιστήμονες φάνηκε να θωρακίζει την υγεία των αιμοφόρων αγγείων, χαρίζοντας αποτελεσματική προστασία από καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Όπως αποκάλυψαν στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας που έλαβε χώρα στο Αμστερνατμ από τις 31 Αυγούστου ως τις 4 Σεπτεμβρίου, οι ερευνητές από το Καταλανικό Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών Επιστημών, έφτιαξαν το Pomanex: ένα συμπλήρωμα αποτελούμενο από 200mg πουνικαλαγινών (τύπος πολυφαινολών). «Αμβροσία» υγείας Στο πλαίσιο των δοκιμών τους, οι ειδικοί χρησιμοποίησαν χοίρους καθώς διαθέτουν καρδιαγγειακό σύστημα παρόμοιο με του ανθρώπου. Χορηγώντας στα ζώα τροφή πλούσια σε λιπαρά, οι ερευνητές παρατήρησαν σύντομα βλάβες στο ενδοθήλιο – στη «φόδρα» των αιμοφόρων αγγείων. Το ενδοθήλιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την σωστή λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, καθώς απελευθερώνει ουσίες που συμβάλλουν στον έλεγχο της συστολής και της διαστολής τους. Η βλάβη στο ενδοθήλιο, κατά τους ειδικούς, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αθηροσκλήρωση και συνεπώς στον κίνδυνο πρόκλησης καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Όπως είδαν οι ερευνητές, οι χοίροι που κατανάλωναν λιπαρές τροφές, εμφάνιζαν μικρότερη ελαστικότητα αιμοφόρων αγγείων. Τα συγκεκριμένα πειραματόζωα εμφάνιζαν ακόμα χαμηλότερα επίπεδα οξειδίου του αζώτου - ένα αέριο που συμβάλλει στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων – και άλλα καρδιακά προβλήματα. Η ημερήσια δόση του συμπληρώματος ροδιού ωστόσο, φάνηκε να «σβήνει» πολλές από τις καταστροφικές επιπτώσεις της λιπαρής διατροφής στον οργανισμό των πειραματοζώων. «Εμπλουτίζοντας τη διατροφή μας με πολύτιμες πολυφαινόλες που περιέχονται στο ρόδι, μπορούμε να αποτρέψουμε ή να επιβραδύνουμε ενδοθηλιακές δυσλειτουργίες, οι οποίες αποτελούν προάγγελο της αθηροσκλήρωσης και των εγκεφαλικών επεισοδίων» δήλωσε η ερευνήτρια δρ Λίνα Μπάντιμον στο συνέδριο. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ρόδι αποδεικνύεται ωφέλιμο για την υγεία. Προηγούμενη μελέτη είχε επίσης δείξει ότι ο χυμός του ρίχνει την αρτηριακή πίεση μειώνοντας τα επίπεδα της ορμόνης του στρες κορτιζόλης. Άλλη μελέτη πάλι είχε δείξει ότι ένα ποτήρι χυμός ρόδι την ημέρα αρκεί για να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος σε ασθενείς με θρομβώσεις λόγω υψηλής χοληστερόλης.
ΒΗΜΑ

νοστιμότατη σαλάτα...

Elizabeth Pentheroudaki.

14 Οκτωβρίου

Γι' απόψε επιλέγουμε μια χορταστική, 

νοστιμότατη σαλάτα...

http://bettyscuisine.blogspot.gr/search/label/Σαλάτες

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/10/o-ellhnas-opliths-sthn-arxaiothta.html

Ο Έλληνας οπλίτης στην αρχαιότητα

By: ANASTASIOS NTINOS On: Παρασκευή, Οκτωβρίου 18, 2013 

Ο οπλίτης στην αρχαιότητα, ο στρατιώτης δηλαδή του πεζικού με βαρύ οπλισμό που πολεμούσε σε σχηματισμό φάλαγγας, ήταν ο κατεξοχήν πολεμιστής της κλασικής Ελλάδας.
Όπως και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της ζωής στην αρχαία Ελλάδα ο τρόπος πολέμου και ο τύπος του στρατιώτη που επικράτησε αντανακλούσε τη βαθύτερη φιλοσοφία και ιδεολογία του κλασικού κόσμου.
Στη θέση των ομηρικών ηρώων που μονομαχούσαν υστερόβουλα μεταξύ τους προς απόκτηση προσωπικής δόξας εμφανίστηκε κατά τον 7ο αιώνα ο πειθαρχημένος Έλληνας οπλίτης της πόλης-κράτους που πολεμούσε πάντα μέσα από τις τάξεις της φάλαγγας για να προασπίσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας του. Η αντίληψη της γενναιότητας και της στρατιωτικής ικανότητας επομένως άλλαξε κατά την κλασική εποχή. Το ατομικό ηρωικό μοντέλο αντικαταστάθηκε από το συλλογικό εκπαιδευμένο σώμα.
Όπως αναφέρει και ο Ευριπίδης στον Ηρακλή μαινόμενο, γενναίος δεν είναι αυτός που αγωνίζεται επιδέξια με τόξα για την επίτευξη δόξας αλλά αυτός που κρατάει σταθερά τη θέση του στο πεδίο της μάχης και είναι έτοιμος να δεχτεί τις πληγές.
Για να κατανοήσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά του Έλληνα οπλίτη είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τον κύριο τρόπο με τον οποίο πολεμούσε, δηλαδή μέσα από το σχηματισμό της φάλαγγας. Ο πρώτος συγγραφέας που χρησιμοποίησε τη λέξη φάλαγξ ήταν ο Όμηρος και στο ποίημά του είχε τη σημασία της οργανωμένης γραμμής μάχης. Ωστόσο η αναφορά αυτή ήταν καθαρά αναχρονιστική καθώς ήδη από τα αρχαϊκά χρόνια που πιθανότατα συνετέθησαν τα έπη φαίνεται ότι είχε καθιερωθεί αυτός ο τρόπος πολέμου. 
Η τακτική ήταν πολύ απλή στη σύλληψή της: επάλληλες σειρές από βαριά οπλισμένους πεζικάριους σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους έρχονταν σε μετωπική σύγκρουση με την αντίπαλη φαλαγγιτική ομάδα οπλιτών. Η πρώτη σειρά μόνο πολεμούσε ενώ οι πίσω σειρές μόνο έσπρωχναν με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ρήγματος στις γραμμές του αντίπαλου.
Κάθε οπλίτης κάλυπτε με την ασπίδα την αριστερή μόνο πλευρά του και τη δεξιά του διπλανού (παραστάτη) του. Η πιο εύλογη απορία που μπορεί να έχει ο σημερινός μελετητής είναι η εξής: έστω και ένα μικρό σώμα από ιππείς ή τοξότες που μπορούσε να υπερκεράσει τον αναγκαστικά αργό και μη ευέλικτο σχηματισμό της φάλαγγας θα έφερνε την καταστροφή στα νώτα ή στη δεξιά ακάλυπτη πλευρά του ζυγού. Ήδη ο Θουκυδίδης είχε παρατηρήσει ότι στις μάχες η φάλαγγα είχε τη τάση να στρίβει προς τα δεξιά καθώς ασυναίσθητα κάθε οπλίτης προσπαθούσε να καλύψει τη δεξιά πλευρά του.
Η απάντηση βρίσκεται στη στρατιωτική λογική που ακολουθούσαν οι αρχαίοι Έλληνες και στις πολύ συγκεκριμένες συνθήκες διεξαγωγής του πολέμου. Σκοπός ενός πολέμου κατά την εποχή των ελληνικών πόλεων-κρατών δεν ήταν η απόλυτη καταστροφή της αντίπαλης πόλης αλλά η υποταγή της, ο εξαναγκασμός της στους επιθυμητούς όρους μιας συμφωνίας, η υφαρπαγή των οικονομικών πόρων της. 
Η ολοκληρωτική καταστροφή μιας πόλης θα τάραζε την ευαίσθητη ισορροπία του αρχαίου κόσμου, μία ισορροπία δυνάμεων που πράγματι όταν διαταράχθηκε με τις ακρότητες του Πελοποννησιακού πολέμου σήμανε την αρχή του τέλους για τον κλασικό πολιτισμό.
Οι οπλίτες προέρχονταν από τις μεσαίες τάξεις των ελεύθερων πολιτών, δηλαδή την πιο σημαντική και ανερχόμενη πολιτική δύναμη των πόλεων-κρατών. Οι οπλίτες, με εξαίρεση τους Σπαρτιάτες, δεν ήταν επαγγελματίες στρατιώτες. Ήταν πολίτες που έκαναν το χρέος τους προς την πατρίδα. 
Επομένως επιδίωξη των αρχαίων ήταν να αποφεύγουν τις πολύνεκρες μάχες, οι οποίες θα αποστερούσαν από την εκάστοτε πόλη το πιο ζωτικό οικονομικά και πολιτικά κομμάτι της: τη μεσαία τάξη (χαρακτηριστικά ο Θουκυδίδης τονίζει ότι οι ελεύθεροι πολίτες είναι το απαραίτητο κύτταρο κάθε πολιτειακής οργάνωσης: «άνδρες γαρ πόλις»).
Είναι ενδεικτικό επίσης ότι όταν μία παράταξη τρέπονταν σε φυγή οι αντίπαλοι στρατιώτες σπάνια την καταδίωκαν. Αυτό που προείχε ήταν η νίκη στη μάχη και όχι η διάλυση του εχθρού. Η πολεμική σύρραξη έπρεπε να είναι σύντομη, ευθεία, αποφασιστική και όχι αντίθετα μακροχρόνια, βασισμένη σε περίπλοκες τακτικές κινήσεις και αμφιλεγόμενη.
Οι κανόνες με βάση τους οποίους οι Έλληνες διεξήγαν τους πολέμους τους διέπονταν από την αρχή της ελαχιστοποίησης της αιματοχυσίας χωρίς όμως την ίδια στιγμή να αποστερούν τη μάχη από το στοιχείο του προσωπικού αγώνα όπως υπογράμμιζε και ο Ευριπίδης στο απόσπασμα που προαναφέραμε.
Ο πόλεμος υπηρετούσε τα δημοκρατικά συμφέροντα της πόλης (διαφύλαξη του ανθρώπινου υλικού, συνοχή και αλληλεγγύη μεταξύ των πολεμιστών-πολιτών) και όχι το αντίθετο (ολοκληρωτική υπεροχή με κάθε μέσο και κόστος). Ο σχηματισμός της φάλαγγας παρόλα τα εμφανή και εγγενή ελαττώματά της αντανακλούσε και ανταποκρινόταν στην ελληνική νοοτροπία σύμφωνα με την οποία «ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα» αλλά, όπως το διατύπωσε ο Αριστοτέλης, «στην άμιλλα ενυπάρχει και η νίκη».
Τέλος πρέπει να σημειώσουμε ότι σχεδόν όλοι οι γνωστοί φιλόσοφοι και ποιητές της αρχαιότητας είχαν υπηρετήσει σε κάποια στιγμή ως οπλίτες. Ορισμένοι, όπως ο Αισχύλος, τη θεωρούσαν ως την πιο ένδοξη στη ζωή τους.
Ο ΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ο οπλισμός διακρίνεται σε αμυντικό και επιθετικό, αλλά από όσα έχουμε αναφέρει έως τώρα πρέπει να έχει γίνει φανερό ότι το βάρος του οπλισμού έπεφτε στην αμυντική θωράκιση του πολεμιστή. Η λέξη οπλίτης προέρχεται από το όπλον που σήμαινε αρχικά την ασπίδα, επομένως οπλίτης ήταν αυτός που έφερε την ασπίδα, το κύριο στοιχείο της εξάρτυσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περισσότερες πολυάριθμες ζωγραφικές ή γλυπτικές παραστάσεις των οπλιτών οι τελευταίοι αναπαρίστανται μόνο με τρία στοιχεία: ασπίδα, κράνος και δόρυ. Άλλα μέρη του οπλισμού ήταν: οι επωμίδες, οι κνημίδες, ο θώρακας και το ξίφος. 
Οι οπλίτες συνήθως φόραγαν την πανοπλία τους λίγο πριν τη μάχη καθώς ο εξοπλισμός ήταν ιδιαίτερα βαρύς (έφτανε τα 22-27 κιλά). Κάθε οπλίτης έπρεπε ο ίδιος να φροντίζει για την προμήθεια και τη συντήρηση του ατομικού του οπλισμού, υποχρέωση αρκετά πολυέξοδη. Κάποιοι γονείς μεταβίβαζαν τα όπλα τους στους γιους τους (κυρίως την ασπίδα η οποία διέθετε ιδιαίτερη συμβολική διακόσμηση) ενώ η πιο σύνηθες πηγή εξοπλισμού ήταν η λαφυραγωγία.
Αυτές οι πρακτικές όμως επέτειναν την ανομοιομορφία κάθε στρατεύματος με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να μην αναγνωρίζονται μεταξύ του στον αναβρασμό της μάχης οι φίλιοι οπλίτες και να συμπλέκονται. 
Γνωρίζουμε ότι οι Σπαρτιάτες ήταν οι πρώτοι που καθιέρωσαν μία ομοιόμορφη εμφάνιση χαράζοντας το γράμμα «Λ» στις ασπίδες τους.Ασπίς: «Ήταν συνήθως στρογγυλή, με διάμετρο περίπου 0,9 μ, μπρούτζινη ή χάλκινη ή αποτελούνταν από επάλληλους δίσκους δέρματος ραμμένους μεταξύ τους και στερεωμένους σε ξύλινο ή μεταλλικό σκελετό.
Η εξωτερική πλευρά ήταν πάντοτε κυρτή και έφερε στο κέντρο τον ομφαλόν, που μερικές φορές είχε κάποια παράσταση, το επίσημον, ή κάποιο ρητό. Αρχικά τα επίσημα ήταν ατομικά και χρησίμευαν στην αναγνώριση του κατάφρακτου οπλίτη μέσα από την πανοπλία του.
Με την επικράτηση όμως των δημοκρατικών πολιτευμάτων το επίσημον έγινε ομοιόμορφο και αντιπροσωπευτικό της πόλης. Η εσωτερική πλευρά είχε μία λωρίδα με υποδοχή στο μέσο της ασπίδας (πόρπαξ), από όπου ο οπλίτης περνούσε το βραχίονα, και ένα δερμάτινο ιμάντα (αντιλαβή ή όχανον) στο εσωτερικό χείλος, από όπου περνούσε το αριστερό χέρι. Χωρίς αυτά η ασπίδα ήταν άχρηστη και οι ανατιθέμενες ασπίδες ήταν υποχρεωτικά χωρίς αντιλαβές και πόρπακες, για να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ενδεχόμενη στάση κατά του Δήμου. 
Εκτός μάχης ένας τελαμών (λουρί) επέτρεπε να την κρεμούν στους ώμους, όπως τα σακίδια σήμερα. Στην περίμετρό της υπήρχε η ίτυς, ένα στεφάνι, που προσέθετε ακαμψία και σταθερότητα στην κατασκευή. Μερικές φορές την ασπίδα την επιμήκυναν προς τα κάτω με ένα είδος ποδιάς από δέρμα, για να προστατεύει τα πόδια του οπλίτη από τα εχθρικά τοξεύματα».
elladatora, egerthitoi, defencenet.gr

Σχέδια για φανταστικές δαντέλες

Maria Dimitriou

14 Οκτωβρίου 2013 · 

+414

 
Ο χρήστης Handmade πρόσθεσε 417 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Dantela.

5 Απριλίου 2013

Ο Τίποτας

Γιαγιά Αντιγόνη Σώρρου.

14 Οκτωβρίου

Ο Τίποτας

tovivlio.net

Ιστορία της Γιαγιάς Αντιγόνης Σώρρου .