ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ Κική Δημουλά

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ

Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
ἀτέλειωτα μένουν.

Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,
φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.

Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαι
κάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
μὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρου
ν᾿ ἀποτελειώνω.
 
Κική Δημουλά

ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΝΣ «ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΤΗ ΒΡΟΧΗ»απόσπασμα

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΝΣ «ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΤΗ ΒΡΟΧΗ»απόσπασμα

ΓΥΝΑΙΚΑ:
Θα ντύνομαι στα άσπρα…Θα έχω μια ορισμένη θέση στην παραλία, όπου θα πηγαίνω να κάθομαι, λίγο πιο μακριά από κει που είναι το περίπτερο, όπου η μπάντα παίζει επιλογές του Βικτόρ Χερμπέρτ όταν νυχτώνει…Θα είναι μια εποχή βροχής, βροχής…Και θα είμαι τόσο εξαντλημένη ύστερα από τη ζωή μου στην πόλη που δεν θα με νοιάζει που θ’ ακούω τη βροχή. Θα είμαι
τόσο ήρεμη! Οι γραμμές θα εξαφανιστούν από το πρόσωπό μου…Δεν θα έχω φίλους. Δεν θα έχω γνωριμίες….Ο ξενοδόχος θα λέει, «καλησπέρα κ. Τζόουνς» και γω μόλις που θα χαμογελάω και θα παίρνω το κλειδί μου. Δεν θα διαβάζω ποτέ εφημερίδες, ούτε θ’ ακούω ραδιόφωνο. Δεν θα έχω την παραμικρή ιδέα από ό,τι γίνεται στον κόσμο. Δεν θα έχω καμιά συναίσθηση από το χρόνο που θα περνάει…Κάποια μέρα θα κοιτάξω στον καθρέφτη και θα δω ότι τα μαλλιά μου έχουν αρχίσει να γίνονται γκρίζα και για πρώτη φορά θ’ ανακαλύψω ότι έζησα σ’ αυτό το μικρό ξενοδοχείο, μ’ ένα ψεύτικο όνομα, χωρίς καθόλου φίλους ή γνωστούς , ή κανενός είδους σχέσεις, για εικοσιπέντε ολόκληρα χρόνια. Θα με ξαφνιάσει λίγο αλλά δεν θα με τρομάξει καθόλου. Θα είμαι ευχαριστημένη που ο χρόνος θα έχει περάσει τόσο εύκολα. Μια φορά στο τόσο θα πηγαίνω στον κινηματογράφο…Θα διαβάζω μεγάλα βιβλία και το ημερολόγιο των νεκρών συγγραφέων. Θα νιώθω πιο πολύ κοντά τους, πολύ περισσότερο από ό,τι ένιωσα ποτέ για ανθρώπους που γνώρισα, προτού να φύγω από τον κόσμο. Θα είναι γλυκιά και ψυχρή μαζί αυτή η φιλία μου με τους νεκρούς ποιητές γιατί δεν θα μπορώ να τους αγγίζω ούτε και ν’ απαντάω στις ερωτήσεις τους. Θα μου μιλάνε και δεν θα περιμένουν να τους απαντήσω. Και θα νυστάζω ακούγοντας τις φωνές τους να εξηγούνε σε μένα τα μυστήρια….Θα με παίρνει ο ύπνος με το βιβλίο ακόμα στα χέρια μου, και θα βρέχει.. Θα ξυπνάω και θ’ ακούω τη βροχή και θα ξανακοιμάμαι. Μια εποχή βροχής…βροχής…βροχής… Και τότε, κάποια μέρα, όταν θα έχω κλείσει ένα βιβλίο, ή θα γυρίζω στο σπίτι, μόνη μου, από τον κινηματογράφο στις έντεκα η ώρα τη νύχτα- θα κοιτάξω στον καθρέφτη και θα δω ότι τα μαλλιά μου έγιναν άσπρα. Άσπρα, εντελώς άσπρα. Τόσο άσπρα όσο και ο αφρός στα κύματα. (σηκώνεται και κινείται στο δωμάτιο, ενώ συνεχίζει:) Θα κρεμάσω τα χέρια μου στο μάκρος του κορμιού μου, και τότε θα ανακαλύψω πόσο τρομακτικά ελαφριά και λεπτή έχω γίνει! Σχεδόν διαφανής…….Τότε λοιπόν θα ξέρω- κοιτώντας στον καθρέφτη- πως ήρθε για μένα η πρώτη εποχή, για να περπατήσω άλλη μια φορά μόνη μου στην πλατεία, με το δυνατό άνεμο να με χτυπάει, τον άσπρο καθαρό άνεμο που φυσάει απ’ την άκρη του κόσμου….(Στέκεται πάλι ακίνητη στο παράθυρο). Και τότε θα βγω έξω και θα περπατήσω στην πλατεία. Θα περπατήσω μόνη μου και θα γίνομαι όλο και πιο αδύνατη, πιο αδύνατη, πιο αδύνατη…ΠΗΓΗ http://idrymapoiisis.blogspot.gr/

ΠΙΝΑΚΑΣ - J. W. Waterhouse, Miranda

► Φτιάξτε λάδι με σκόρδο, δελνδρολίβανο και τσίλι

Απλές λύσεις.

► Φτιάξτε λάδι με σκόρδο, δελνδρολίβανο και τσίλι

Έχετε σκεφθεί ποτέ να φτιάξετε μόνες σας λάδι με άρωμα σκόρδου, δενδρολίβανου, τσίλι ή λεμονιού; Πραγματικά είναι μια πολύ ωραία ιδέα για τις ευφάνταστες σαλάτες σας αλλά αν τα βάλετε σε όμορφα μπουκαλάκια σκεφθείτε ότι μπορείτε να τα κάνετε και δώρο. Πρωτότυπο, νόστιμο και ευωδιαστό.

Δείτε, λοιπόν, την συνταγή.

Ελαιόλαδο με δενδρολίβανο ή τσίλι ή σκόρδο

Συστατικά:
- 3-4 κλωναράκια δεντρολίβανο/ τσίλι/ σκόρδο
- 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
- 1 γυάλινο μπουκάλι με φελλό

1. Παίρνουμε κάποια κλωναράκια δενδρολίβανου/ σκόρδο/ τσίλι και τα βάζουμε στο μπουκάλι.
2. Σε μια κατσαρόλα ζεστάνετε το ελαιόλαδο και ρίχνουμε προσεκτικά το λάδι μέσα στο μπουκάλι πάνω από δεντρολίβανο. Μην το γεμίζετε υπερβολικά.
3. Κλείνετε με το φελλό και το βάζετε στο ψυγείο.
4. Το σερβίρετε με το ψωμί, τις σαλάτες, όσο και στην καθημερινή μαγειρική.

Δοκιμάστε το και δεν θα χάσετε. Η ποσότητα του τσίλι και του σκόρδου έχει να κάνει με το πόσο άρωμα και πόση ένταση θέλετε να δώσετε. Επίσης, μπορείτε με τον ίδιο τρόπο να φιταξετε και με άρωμα λεμόνι αρκεί στην αρχή να βάλετε ξύσμα λεμονιού στο μπουκάλι και μετά φέτες λεμονιού.

ΠΗΓΗ: queen.gr

► Υπέροχοι ψαροκεφτέδες, αφράτοι και τραγανοί

Απλές λύσεις.

► Υπέροχοι ψαροκεφτέδες, αφράτοι και τραγανοί

Αν τα παιδιά σας δεν συμπαθούν ιδιαίτερα το ψάρι, αυτές οι πεντανόστιμες ψαροκροκέτες μπακαλιάρου σίγουρα θα τους αλλάξουν γνώμη -και θα βάλουν λίγη απολαυστική ποικιλία και στο δικό σας μενού!

• 1 κιλό φρέσκο μπακαλιάρο
• ψωμί μπαγιάτικο, χωρίς την κόρα
• 1 κρεμμύδι, πολτοποιημένο
• 1 μεγάλη ώριμη ντομάτα
• 1κ.γ. ρίγανη
• δυόσμος
• αλάτι
• πιπέρι

Αφαιρέστε από το μπακαλιάρο τα κόκαλα και την πέτσα του και ψιλοκόψτε τον.

Ζυμώστε τον με το ψωμί που έχετε μουλιάσει, το κρεμμύδι, τη ντομάτα και τα αρωματικά.

Πλάστε τους κεφτέδες, όσο πιο ισομεγέθεις γίνεται, για να τηγανιστούν ομοιόμορφα.

Σε ένα μεγάλο, βαθύ τηγάνι (ή σε φριτέζα) βάλτε αρκετό ελαιόλαδο και αφήστε το να κάψει.

Πριν τηγανίσετε τους κεφτέδες, κυλίστε τους καλά στο αλεύρι. Τηγανίστε τους μέχρι να πάρουν ένα όμορφο χρυσό χρώμα, βάλτε τους σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί για να τραβήξει το επιπλέον λάδι και σερβίρετε.

ΠΗΓΗ: queen.gr

Όσκαρ Ουάιλντ

Bigbook.gr.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ (πλήρες όνομα Όσκαρ Φίνγκαλ Ο'Φλάχερτι Ουίλς Ουάιλντ, αγγλ. Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde), 16 Οκτωβρίου 1854 - 30 Νοεμβρίου 1900) ήταν Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός που έζησε στο τέλος της Βικτωριανής Εποχής. Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του συγκαταλέγονται το μυθιστόρημα Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκραίη και το τελευταίο του έργο-επιστολή De Profundis

Ο Όσκαρ Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο και ανατράφηκε στους κόλπους μιας Προτεσταντικής οικογένειας. Η μητέρα του, Τζέην Φραντσέσκα Έλτζι (Jane Francesca Elgee), ήταν επιτυχημένη συγγραφέας (γνωστή και με το ψευδώνυμο Speranza) ενώ ο πατέρας του, Σερ Ουίλλιαμ Ουάιλντ, ήταν επιτυχημένος ιατρός και χειρουργός. Μέχρι την ηλικία των εννέα ετών, λάμβανε μαθήματα κατ' οίκον ενώ την περίοδο 1864-1871 φοίτησε στο Portora Royal School, 160 χιλιόμετρα έξω από την πόλη του Δουβλίνου. Μετά την αποφοίτησή του, σπούδασε στο Trinity College μέχρι το 1874, όπου διακρίθηκε ως εξαιρετικός φοιτητής, κερδίζοντας για τις επιδόσεις του, το Χρυσό Μετάλιο Μπέρκλεϊ, το οποίο αποτελούσε την μεγαλύτερη τιμητική διάκριση για φοιτητή του κολεγίου. Του χορηγήθηκε επιπλέον υποτροφία για το Magdalen College της Οξφόρδης, όπου και συνέχισε τις σπουδές του μέχρι το 1878, λαμβάνοντας το βραβείο Newdigate για την ποιητική του σύνθεση με τίτλο Ραβέννα (Ravenna) και αποφοιτώντας με άριστα. Την ίδια περίοδο πρέπει να επηρεάστηκε από το ρεύμα του αισθητισμού και τις θεωρίες των John Ruskin και Walter Pater, οι οποίοι δίδασκαν στην Οξφόρδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του Ουάιλντ.

Μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο, ο Ουάιλντ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο μαζί με τον φίλο του Φρανκ Μάιλς, γνωστό ζωγράφο της εποχής. Νωρίτερα είχε γνωρίσει στο Δουβλίνο την Florence Balcome, την οποία και ερωτεύτηκε. Εκείνη συνδέθηκε τελικά με τον συγγραφέα Μπραμ Στόκερ, γεγονός που φαίνεται πως αποτέλεσε τον λόγο για τον οποίο ο Ουάιλντ εγκατέλειψε την Ιρλανδία. Το 1881 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή (Poems), η οποία έλαβε και θετικές κριτικές, ενώ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για μία σειρά θεωρητικών διαλέξεων που έδωσε για το αισθητικό κίνημα στη Βρετανία. Ο Ουάιλντ είχε προγραμματίσει αρχικά να δώσει πενήντα διαλέξεις σε διάστημα τεσσάρων μηνών, ωστόσο τελικά η παραμονή του στις Ηνωμένες Πολιτείες διήρκεσε περίπου ένα χρόνο, δίνοντας στο διάστημα αυτό συνολικά 140 διαλέξεις.
Επιστρέφοντας από την Αμερική, ο Ουάιλντ επισκέφτηκε το Παρίσι όπου ολοκλήρωσε το δεύτερο θεατρικό του έργο The Dutchess of Padua που δεν σημείωσε αξιοσημείωτη επιτυχία. Αργότερα πραγματοποίησε διαλέξεις στη Βρετανία και την Ιρλανδία. Κατά την παραμονή του στο Δουβλίνο, γνώρισε το καλοκαίρι του 1884, την Κόνστανς Λόυντ, κόρη εύπορης Ιρλανδικής οικογένειας, την οποία παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν δύο γιούς ονόματι Cyril και Vyvyan, το 1885 και 1886 αντίστοιχα. Προκειμένου να συντηρήσει οικονομικά την οικογένειά του, ο Ουάιλντ εργάστηκε σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες της εποχής, μεταξύ αυτών η Paul Mall Gazette και η επιθεώρηση Dramatic Review, παρέχοντας δημοσιογραφικά κείμενα και κριτικές. Την περίοδο 1887-1889 ανέλαβε την έκδοση του μηνιαίου περιοδικού The Lady's World, το οποίο μετονόμασε σε The Woman's World και προέβη σε αλλαγές με στόχο την αλλαγή του ύφους του. Ειδικότερα, προέβαλε καλλιτεχνικά και πολιτικά θέματα, αποσκοπώντας στην καλλιέργεια ενός ευρύτερα ευαισθητοποιημένου -κυρίως γυναικείου- αναγνωστικού κοινού. Εγκατέλειψε το εγχείρημά του δύο χρόνια αργότερα.Τα επόμενα χρόνια αποτέλεσαν μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδο σε ότι αφορά το λογοτεχνικό έργο του Όσκαρ Ουάιλντ. Το 1888 εκδόθηκε ένα από τα πιο γνωστά έργα του, Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας και άλλα παραμύθια (The Happy Prince and Other Tales). Το μοναδικό μυθιστόρημα του, Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη, εκδόθηκε στην τελική του μορφή το 1891, ενώ από το 1890 είχε παρουσιαστεί στο περιοδικό Lippincott's Magazine. Αρκετοί κριτικοί αναγνωρίζουν σε αυτό, αυτοβιογραφικά στοιχεία και παραλληλισμούς ανάμεσα στον κεντρικό ήρωα και τον συγγραφέα. Το ίδιο βιβλίο χρησιμοποιήθηκε εναντίον του κατά την διάρκεια της μεταγενέστερης δίκης του, κατηγορούμενος για ομοφυλοφιλία. Το Δεκέμβριο του 1892 παρουσιάστηκε η θεατρική του κωμωδία Η Βεντάλια της λαίδης Ουίντερμηρ (Lady's Windermere's Fan), η οποία έτυχε θερμής υποδοχής, γεγονός που πιθανά να παρακίνησε τον Ουάιλντ να συνεχίσει να γράφει για το θέατρο. Μεταξύ των μεταγενέστερων θεατρικών του έργων συγκαταλέγονται τα Μία γυναίκα χωρίς σημασία (A Woman of No Importance, 1893), Ένας ιδανικός σύζυγος (An Ideal Husband, 1895) και The Importance of Being Earnest (1895).

Οι ερωτικές επιλογές του Όσκαρ Ουάιλντ και ειδικότερα η – απαγορευμένη στη Βρετανία εκείνη την εποχή – ομοφυλοφιλία του, προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση στην εποχή του. Οι βιογράφοι του αναφέρουν πως πιθανότατα να ανέπτυξε για πρώτη φορά ομοφυλοφιλική ερωτική σχέση με τον Ρόμπερτ Μπάλντουϊν Ρος (Robert Baldwin Ross), περίπου το 1887, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως ο Ουάιλντ είχε νωρίτερα συνειδητοποιήσει την ομοφυλοφιλική του φύση, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, αναφέροντας πιθανή σχέση του με τον Φρανκ Μάιλς[1]. Αργότερα, το 1891, συνδέθηκε με τον ποιητή Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας, γνωστό και με το ψευδώνυμο Bosie. Πατέρας του, ήταν ο 9ος Μαρκήσιος του Κουίνσμπερυ (Queensberry), τον οποίο ο Ουάιλντ μήνυσε τον Απρίλιο του 1895, μετά από προσωπικές επιθέσεις του μαρκήσιου και κατηγορίες περί ομοφυλοφιλίας του. Η πράξη του Ουάιλντ να κινηθεί νομικά κατά του μαρκήσιου, στράφηκε τελικά εναντίον του, καθώς βρέθηκε ο ίδιος κατηγορούμενος για ομοφυλοφιλία και τελικά καταδικάστηκε στις 25 Μαΐου του 1895 σε καταναγκαστικά έργα δύο ετών, αφού είχε νωρίτερα συλληφθεί, στις 6 Απριλίου.

Η περίοδος της φυλάκισης επέδρασε στην υγεία του Όσκαρ Ουάιλντ, ο οποίος μετά την αποφυλάκισή του στις 19 Μαΐου του 1897, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του απομονωμένος από τον κοινωνικό του περίγυρο. Οι εμπειρίες του στη φυλακή καταγράφτηκαν στο ποίημα Η Μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ (The Ballad of Reading Gaol). Στη φυλακή, ο Ουάιλντ έγραψε επίσης ένα γράμμα προς τον Άλφρεντ Ντάγκλας, το οποίο παρέδωσε αργότερα στον Γκρος. Εκείνος δημοσίευσε ένα μέρος του (περίπου το 30% του περιεχομένου του) το 1905, μετά το θάνατο του Όσκαρ Ουάιλντ, υπό τον τίτλο De Profundis (Εκ βαθέων). Το 1908, αποτέλεσε τμήμα μιας συλλεκτικής έκδοσης έργων του Ουάιλντ και στη συνέχεια παραχωρήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο με την συμφωνία να μην δημοσιοποιηθεί στο σύνολό του πριν το 1960. Το 1949, ο γιος του Ουάιλντ, Vyvyan Holland, δημοσίευσε εκ νέου το κείμενο, στο οποίο περιέλαβε και αποσπάσματα που δεν είχαν δημοσιευτεί παλαιότερα. Το βιβλίο εκδόθηκε τελικά στην πλήρη μορφή του το 1962.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ πέθανε στις 30 Νοεμβρίου του 1900 από μηνιγγίτιδα και πριν το θάνατό του ασπάστηκε τον Καθολικισμό. Σχετικά με τα αίτια του θανάτου του, έχουν δοθεί διαφορετικές ερμηνείες. Ο βιογράφος του Richard Ellmann, υποστήριξε πως οφειλόταν σε σύφιλη, ωστόσο ο Μέρλιν Χόλαντ, επίσης βιογράφος και εγγονός του Ουάιλντ, θεωρεί πως η ερμηνεία αυτή αποτελεί παρανόηση, συνδέοντας τη μηνιγγίτιδα που τον προσέβαλε με μία χειρουργική επέμβαση που είχε προηγηθεί. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, όπως αυτή επιβεβαιώνεται και από αναφορές των ιατρών του Ουάιλντ, τα αίτια του θανάτου του δεν σχετίζονται με πιθανή σύφιλη. Ο τάφος του βρίσκεται σήμερα στο Παρίσι.Ο Ουάιλντ θεωρείται ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ρεύματος του αισθητισμού, το οποίο αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στη Βρετανία και αποτέλεσε σε ένα βαθμό προέκταση του συμβολισμού στη Γαλλία. Επηρεάστηκε ιδιαίτερα από το έργο των Τζον Ράσκιν και Ουόλτερ Πάτερ (Walter Pater) και υπερασπίστηκε το δόγμα της τέχνης για την τέχνη, αρνούμενος την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας ηθικής παραμέτρου στην τέχνη. Ως προβεβλημένος εκπρόσωπος του αισθητισμού, ο Ουάιλντ απέκτησε σημαντική φήμη και αναγνωρισιμότητα. Οι διαλέξεις που έδωσε στην Αμερική ήταν αφιερωμένες στο αισθητικό βρετανικό κίνημα, αν και δεν είχαν σημαντική απήχηση.

http://el.wikipedia.org/wiki/Όσκαρ_Ουάιλντ

Φτωχοδιάβολοι έκλεβαν λαμπτήρες

http://mikros-romios.gr/4151/ftoxodiaboloi/

Φτωχοδιάβολοι έκλεβαν λαμπτήρες στην προηγούμενη οικονομική κρίση!

του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.

Στις ημέρες μας, ημέρες σφοδρής οικονομικής κρίσης, οι εκτεταμένες κλοπές μετάλλων από τα καπάκια των υπονόμων μέχρι τα χερούλια των σπιτιών απασχολούν καθημερινά τη δημοσιότητα. Μέχρι ολόκληρη μεταλλική γέφυρα κατόρθωσαν να αποσυναρμολογήσουν οι επιτήδειοι, τους οποίους βλέπουμε καθημερινά να τριγυρνούν στους δρόμους ανενόχλητοι με τα καροτσάκια των σούπερ μάρκετ ή τα τρίκυκλα. Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνταν και στην προηγούμενη μεγάλη οικονομική κρίση, στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Αντίστοιχοι φτωχοδιάβολοι, παρακινούμενοι από σοβαρά οικονομικά κυκλώματα βύθιζαν στο σκοτάδι πολλούς απόκεντρους δρόμους, στενάκια διαδρόμους και στοές. Ξεβίδωναν τους ηλεκτρικούς λαμπτήρες, προϊόν πολυτελείας εκείνη την εποχή και τους πωλούσαν σε διάφορους κλεπταποδόχους σε εξευτελιστικές τιμές. Στη συνέχεια οι επιτήδειοι φρόντιζαν να διοχετεύουν τους λαμπτήρες σε επαρχιακές πόλεις, ώστε να μη γίνονται αντιληπτοί. Καθημερινά καταγγέλλονταν κλοπές λαμπτήρων σε όλα τα μήκη και πλάτη των Αθηνών, μέχρι που τον Φεβρουάριο 1933 έφθασαν να κλέψουν και λαμπτήρες έξω από ένα αστυνομικό τμήμα, του οποίου διοικητής ήταν ο γνωστός για τη σκληρότητά του Παξινός. Αυτή ήταν και η αφορμή να ξεσπάσει εναντίον τους άγριο και ανελέητο κυνηγητό. Εντύπωση προκάλεσε στις αστυνομικές αρχές πως γύρω από τους τόπους που πραγματοποιούνταν οι κλοπές δεν υπήρχαν ίχνη υποδημάτων, αλλά γυμνών ποδιών. Απευθείας οι υποψίες στράφηκαν στους επαρχιώτες φτωχούς αλητόπαιδες, μέχρι που εντοπίστηκαν μερικοί που ξόδευαν υπέρογκα για την κατάστασή τους ποσά. Τότε τέθηκαν υπό αυστηρή αστυνομική παρακολούθηση. Οι ομάδες που δρούσαν ήταν πολυπληθείς. Οι περισσότεροι λειτουργούσαν ως τσιλιαδόροι βαστώντας «καραούλι» στις γωνιές και τρεις εξ αυτών (φωτο) έκαναν τη «δουλειά». Ανεβαίνοντας ο ένας στην πλάτη του άλλου, ξεβίδωναν τους λαμπτήρες με εξαιρετική επιτηδειότητα και κινήσεις αίλουρων. Ελάχιστα λεπτά της ώρας διαρκούσε η κάθε επιχείρηση και εντός δύο ωρών είχαν βυθίσει στο σκοτάδι μια ολόκληρη γειτονιά.

► Οι χρήσεις του πράσινου σαπουνιού

Απλές λύσεις.

► Οι χρήσεις του πράσινου σαπουνιού

Το πράσινο σαπούνι είναι συνώνυμο με την απαλή περιποίηση και την αστραφτερή καθαριότητα. Μάθε τα πάντα για τη χρήση του...

Tips και ιδέες για τη χρήση του

- Πλύσιμο μωρουδιακών στο χέρι ή στο πλυντήριο, με το ειδικό τρίμμα.

- Σφουγγάρισμα: Θα πρέπει πρώτα να διαλύσεις 2-3 κουταλιές της σούπας τρίμμα σε μισό κουβά νερό.

- Τζάμια «αόρατα»: Πλύνε τα ειδικά πανάκια με πράσινο σαπούνι, ξέβγαλε τα καλά και καθάρισε με αυτά τα τζάμια, χωρίς να χρησιμοποιήσεις απορρυπαντικό, παρά μόνο νερό.

- Ξάσπρισμα ασπρόρουχων: Βούτηξε τις θαμπές, γκριζαρισμένες από το καυσαέριο και τον καπνό του τσιγάρου λευκές ή ανοιχτόχρωμες κουρτίνες μέσα στην μπανιέρα, πλύνε τις με άφθονο πράσινο σαπούνι και μετά βάλε τις στο πλυντήριο. Θα εκπλαγείς βλέποντάς να ξαναβρίσκουν τη λευκότητα και τη λάμψη τους.

- Καθαριότητα μπάνιου και κουζίνας: Ανάμειξε άφθονη σαπουνάδα από πράσινο σαπούνι με λευκό ξίδι και καθάρισε είδη υγιεινής, νεροχύτες, αλλά και το εσωτερικό του ψυγείου.

- Προσωπική υγιεινή: Εκτός από μπάνιο και λούσιμο, οι αντισηπτικές ιδιότητές του το κάνουν ιδανικό και για ξύρισμα με πινέλο. Το πράσινο σαπούνι αφήνει το δέρμα απαλό, χωρίς ερεθισμούς και κοκκινίλες.

- Φυσικό φυτοφάρμακο: 3 κουταλιές σούπας τρίμμα σε νερό φτιάχνουν ένα διάλυμα, το οποίο, με δυο-τρεις ψεκασμούς ανά πέντε ημέρες, διώχνει τη μελίγκρα από τη λεμονιά του κήπου και κάνει την άρρωστη δάφνη στο μπαλκόνι να «συνέλθει» θεαματικά.

Πηγή: womenonly.gr

«Μικρά Αγγλία»,

Εκδόσεις Καστανιώτη.

Κυκλοφόρησε η αφίσα της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Μικρά Αγγλία», που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη. http://ow.ly/pTSEr

μια παρωδία το νερό —

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

.....και κάμνει εκεί της εξοχής

μια παρωδία το νερό —

μπαίνοντας σε κλωνάρια

οπού δεν έχουν μυστικά·

ποτίζοντας τες ρίζες

που έχουν ασθενικό χυμό·
τρέχοντας εις το φύλλωμα
που με κλωστές δεμένο
πεζό και μελαγχολικό
κρεμνά στα παραθύρια·
και πλένοντας καχεκτικά
φυτά που μες σε γλάστρες
τα ’στησ’ αράδα-αράδα
μια φρόνιμη νοικοκυρά.

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

— μαζί με Maria Graça R. Fadul.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Π Α Ρ Ω Ν!!!

Σταυρούλα Κουγιουμτσιάδη.

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε!!!
Τ Ο Σ Ε Β Α Σ Μ Ο Μ Α Σ!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Π Α Ρ Ω Ν!!!

Έφυγε από τη ζωή ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ και καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Χουρμουζιάδης.

Καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1935. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Δίδαξε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση (1961 - 1964). Το 1965 ορίστηκε Εφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας. Το 1973 έγινε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Την περίοδο 1976 - 1978 ήταν υπότροφος της Alexander v. Humbolt στη Χαϊδελβέργη, για μετεκπαίδευση στην Ευρωπαϊκή Ιστορία. Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Το 1983 έγινε κοσμήτορας στη ΦΣ του ΑΠΘ και το 1985 έγινε αντιπρύτανης στο ΑΠΘ.

Ασχολείται με την έρευνα Νεολιθικής Περιόδου κάνοντας ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Εχει εκδώσει και διευθύνει τα περιοδικά «Ανθρωπολογικά» (1978 - 1982) και «Γόρδων» (1991 - 1995), με σκοπό τη διάδοση και στην Ελλάδα των θεωρητικών «κινημάτων» της Αρχαιολογίας, που αναπτύσσονται στην Αμερική και στην Ευρώπη.

Ασχολείται επίσης με τη Μουσειολογία συστηματικά και οργανώνει ειδικά φροντιστήρια στο ΑΠΘ. Είναι συγγραφέας 5 βιβλίων ενώ αρθρογραφεί συστηματικά. Είναι μέλος πολλών Ευρωπαϊκών Αρχαιολογικών Ινστιτούτων.

Το βιογραφικό από τον ίδιο:

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: "Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά". Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν. Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, "αγορεύσεις" για τη βουλή, κατ' αρχήν και κατ' άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα "Σ' αγαπώ".
Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού!