Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Πολτός σκόρδου σε ελαιόλαδο

Elizabeth Pentheroudaki.

Πολτός σκόρδου σε ελαιόλαδο

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2013/10/blog-post_29.html
Για να έχουμε πάντα σκόρδο έτοιμο για το φαγάκι μας !
  

Πολτός σκόρδου σε ελαιόλαδο

Για να έχουμε πάντα σκόρδο έτοιμο για το φαγάκι μας !

Υλικά για 1 μικρό βαζάκι:

4 κεφάλια σκόρδο
Αλάτι
Ελαιόλαδο

Σπάμε με τα χέρια τα σκόρδα σε μικρότερα κομμάτια, 
χωρίς να τα ξεφλουδίσουμε.
Βάζουμε νερό σε μικρή κατσαρόλα και μόλις πάρει βράση 
ρίχνουμε τα σκόρδα και τα βράζουμε για 5-6 λεπτά.
Τα βγάζουμε από την κατσαρόλα, τα σουρώνουμε
και μόλις μισοκρυώσουν τα ξεφλουδίζουμε
 και κόβουμε το πάνω μέρος κάθε σκελίδας 
(εκεί που ήταν ενωμένη στο φύτρο) που είναι λίγο πιο σκληρό.
Ρίχνουμε τα καθαρισμένα σκόρδα στο μούλτι, 
προσθέτουμε 1-2 κουταλάκια αλάτι και 3-4 κουταλάκια ελαιόλαδο
 και τα πολτοποιούμε μέχρι να γίνει ένα μίγμα λείο.
  Το βάζουμε σε αποστειρωμένο βαζάκι (για την αποστείρωση πατήστε εδώ)
και καλύπτουμε την επιφάνεια με 4-5 κουταλιές ελαιόλαδο.
Κλείνουμε το βαζάκι σφιχτά, το αφήνουμε να κρυώσει τελείως 
και το φυλάμε στο ψυγείο.
Διατηρείται για αρκετές βδομάδες, 
αρκεί να φροντίζουμε να καλύπτεται πάντα η επιφάνεια με αρκετό ελαιόλαδο.


Μπορούμε να το βάλουμε οπουδήποτε θα βάζαμε ωμό σκόρδο:
 στα κεφτεδάκια, στα μαγειρευτά, σε ψητά του φούρνου, στο τζατζίκι, σε σάλτσες… 
~ 1 κουταλάκι του γλυκού αντιστοιχεί σε 1 σκελίδα!

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Κτίσται "

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Φωτογραφία: Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Κτίσται "

Η Πρόοδος οικοδομή είναι μεγάλη — φέρει
καθείς τον λίθον του· ο εις λόγους, βουλάς, ο άλλος
πράξεις — και καθημερινώς την κεφαλήν της αίρει
υψηλοτέραν. Θύελλα, αιφνίδιός τις σάλος

εάν επέλθη, σωρηδόν οι αγαθοί εργάται
ορμώσι και το φρούδον των υπερασπίζοντ’ έργον.
Φρούδον, διότι καθενός ο βίος δαπανάται
υπέρ μελλούσης γενεάς, κακώσεις, πόνους στέργων,

ίνα η γενεά αυτή γνωρίση ευτυχίαν
άδολον, και μακράν ζωήν, και πλούτον, και σοφίαν
χωρίς ιδρώτα ποταπόν, ή δούλην εργασίαν.

Aλλ’ η μυθώδης γενεά ουδέποτε θα ζήση·
η τελειότης του αυτή το έργον θα κρημνίση
κ’ εκ νέου πας ο μάταιος κόπος αυτών θ’ αρχίση. 


(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ "Κτίσται "

Η Πρόοδος οικοδομή είναι μεγάλη — φέρει
καθείς τον λίθον του· ο εις λόγους, βουλάς, ο άλλος
πράξεις — και καθημερινώς την κεφαλήν της αίρει
υψηλοτέραν. Θύελλα, αιφνίδιός τις σάλος

εάν επέλθη, σωρηδόν οι αγαθοί εργάται
ορμώσι και το φρούδον των υπερασπίζοντ’ έργον.
Φρούδον, διότι καθενός ο βίος δαπανάται
υπέρ μελλούσης γενεάς, κακώσεις, πόνους στέργων,

ίνα η γενεά αυτή γνωρίση ευτυχίαν
άδολον, και μακράν ζωήν, και πλούτον, και σοφίαν
χωρίς ιδρώτα ποταπόν, ή δούλην εργασίαν.

Aλλ’ η μυθώδης γενεά ουδέποτε θα ζήση·
η τελειότης του αυτή το έργον θα κρημνίση
κ’ εκ νέου πας ο μάταιος κόπος αυτών θ’ αρχίση.


(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)

Η τοπογραφία του τρόμου

Λουλουδένια

θετική ψυχολογία!

Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Φωτογραφία: Κάθε μέρα και μία διαφορετική ιδέα για να εστιάσουμε στη θετική πλευρά της ζωής και να αποκτήσουμε θετική ψυχολογία! 
Η ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας Σμαρούλα Παντελή δημιούργησε ένα χρηστικό ημερολόγιο για να είναι το 2014 μία χρονιά γεμάτη θετική ενέργεια. 

http://minoas.gr/book-3774.minoas
Κάθε μέρα και μία διαφορετική ιδέα για να εστιάσουμε στη θετική πλευρά της ζωής και να αποκτήσουμε θετική ψυχολογία!
Η ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας Σμαρούλα Παντελή δημιούργησε ένα χρηστικό ημερολόγιο για να είναι το 2014 μία χρονιά γεμάτη θετική ενέργεια.

http://minoas.gr/book-3774.minoas

ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΕΤΗ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Φωτογραφία: ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΕΤΗ

Μα θα προτιμούσα να' μαι οριζόντια.
Δεν είμαι δέντρο με τη ρίζα μου στο χώμα
Απορροφώντας μεταλλικά νερά και μητρική αγάπη
Έτσι που κάθε Μάρτη να λάμπω με τα φύλλα μου
Ούτε είμαι η ομορφιά ενός παρτεριού στον κήπο
Προκαλώντας τα Α! και εντυπωσιακά βαμμένο
Άγνωστη πρέπει σύντομα να μαραθώ
Συγκρινόμενο μαζί μου ένα δέντρο είναι αθάνατο
Και το κεφάλι ενός λουλουδιού όχι ψηλό, μα πιο εντυπωσιακό
Κι εγώ θέλω του ενός τη μακροζωία και του άλλου την τόλμη.

Απόψε, στο απειροελάχιστο φως των άστρων
Τα δέντρα και τα λουλούδια έχουν σκορπίσει τις δροσερές τους μυρωδιές.
Περπατάω ανάμεσά τους, μα κανένα απ' αυτά δε με παρατηρεί
Μερικές φορές νομίζω ότι όταν κοιμάμαι
Πρέπει τόσο τέλεια να τους μοιάζω
Οι σκέψεις φεύγουνε θολές.
Είναι πιο φυσικό για μένα, να ξαπλώνω κάτω.
Έτσι ο ουρανός κι εγώ έχουμε ανοιχτή συνομιλία
Και θα γίνω χρήσιμη όταν ξαπλώσω οριστικά:
Τότε τα δέντρα θα με αγγίξουν αμέσως και τα λουλούδια
θα' χουν χρόνο για μένα.
Sylvia Plath (27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963)
Πίνακας, Lena Livanos Νεκρή Φύση

ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΕΤΗ

Μα θα προτιμούσα να' μαι οριζόντια.
Δεν είμαι δέντρο με τη ρίζα μου στο χώμα
Απορροφώντας μεταλλικά νερά και μητρική αγάπη
Έτσι που κάθε Μάρτη να λάμπω με τα φύλλα μου
Ούτε είμαι η ομορφιά ενός παρτεριού στον κήπο
Προκαλώντας τα Α! και εντυπωσιακά βαμμένο
Άγνωστη πρέπει σύντομα να μαραθώ
Συγκρινόμενο μαζί μου ένα δέντρο είναι αθάνατο
Και το κεφάλι ενός λουλουδιού όχι ψηλό, μα πιο εντυπωσιακό
Κι εγώ θέλω του ενός τη μακροζωία και του άλλου την τόλμη.

Απόψε, στο απειροελάχιστο φως των άστρων
Τα δέντρα και τα λουλούδια έχουν σκορπίσει τις δροσερές τους μυρωδιές.
Περπατάω ανάμεσά τους, μα κανένα απ' αυτά δε με παρατηρεί
Μερικές φορές νομίζω ότι όταν κοιμάμαι
Πρέπει τόσο τέλεια να τους μοιάζω
Οι σκέψεις φεύγουνε θολές.
Είναι πιο φυσικό για μένα, να ξαπλώνω κάτω.
Έτσι ο ουρανός κι εγώ έχουμε ανοιχτή συνομιλία
Και θα γίνω χρήσιμη όταν ξαπλώσω οριστικά:
Τότε τα δέντρα θα με αγγίξουν αμέσως και τα λουλούδια
θα' χουν χρόνο για μένα.
Sylvia Plath (27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963)
Πίνακας, Lena Livanos Νεκρή Φύση
— μαζί με Maria Graça R. Fadul.

Απλά και εύκολα

إنسج كلماتكُ بِالحرير‎.



Κεντείστε απλά σχέδια Καλή επιτυχία!

σοφή κουκουβάγια

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Γ. ΡΙΤΣΟΣ ΚΑΛΑΜΟΣ 18 Νοεμβρίου 1973


 
Γ. ΡΙΤΣΟΣ ΚΑΛΑΜΟΣ 18 Νοεμβρίου 1973

Ηλιόλουστη μέρα. Κάλαμος.
Η θάλασσα, σπουργίτια στον ελαιώνα
Κάλεσμα. Πρόκληση. Κάλλος. Μακρινή προδομένη μακαριότητα
α εσύ δραπέτη λιποτάκτη κρυμμένε ανάμεσα στ΄ αγάλματα, πίσω απ΄τ΄ αγάλματα
μέσα στ΄αγάλματα, αγάλματα κούφια χωρίς χέρια, χωρίς πέος, χωρίς αμπελόφυλλα
αρνήσου, αρνήσου, όχι να ξεχαστείς και να ξεχάσεις το δένδρο το πουλί το γαλάζιο
αμαρτία, αμαρτία, πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε εσείς, ο ίδιος ο έρωτας
κι ο έρωτας αμαρτία, Ελένη, Μάρω, Ηλέκτρα, Δήμητρα, παιδιά μας, τα παιδιά μας
πόσες γενιές παιδιά μας σε αδιαίρετο χρόνο χωρίς χρόνο
στα στάχυα και στα σύρματα στη γραφομηχανή, στον τηλεβόα
έρωτές μας, παιδιά μας,σκοτωμένα παιδιά μας, έρωτές μας
Για τίποτε άλλο να μην έχουμε μάτια παρά μόνο για σας. Τιποτ΄άλλο.
Ω! ανήμπορο ποίημα, ανήμπορο, ανήμπορο, ατελέσφορο
επάνω από δύο στίχους σταυρωμένους σταυρώνω τα χέρια και σωπαίνω
βράχος, το μέγα κόκκινο, δεύτερη πόρτα, πέμπτη πόρτα κι η δωδέκατη κλεισμένη
χτύπημα της γροθιάς στον τοίχο χτύπημα της πέτρας στην πέτρα
-μ΄ακούς; άκουσέ με, εγώ σ΄ακούω,
δύο σιωπές κάνουν μια φωνή κι ένα μεγάλο τεντωμένο χέρι.
( "Ημερολόγιο μιας εβδομάδας" του Πολυτεχνείου)

ΠΗΓΗ
http://www.poiein.gr/archives/15666/index.html


Φωτογραφία: Γ. ΡΙΤΣΟΣ ΚΑΛΑΜΟΣ 18 Νοεμβρίου 1973

Ηλιόλουστη μέρα. Κάλαμος.
Η θάλασσα, σπουργίτια στον ελαιώνα
Κάλεσμα. Πρόκληση. Κάλλος. Μακρινή προδομένη μακαριότητα 
α εσύ δραπέτη λιποτάκτη κρυμμένε ανάμεσα στ΄ αγάλματα, πίσω απ΄τ΄ αγάλματα 
μέσα στ΄αγάλματα, αγάλματα κούφια χωρίς χέρια, χωρίς πέος, χωρίς αμπελόφυλλα
αρνήσου, αρνήσου, όχι να ξεχαστείς και να ξεχάσεις το δένδρο το πουλί το γαλάζιο
αμαρτία, αμαρτία, πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε εσείς, ο ίδιος ο έρωτας 
κι ο έρωτας αμαρτία, Ελένη, Μάρω, Ηλέκτρα, Δήμητρα, παιδιά μας, τα παιδιά μας
πόσες γενιές παιδιά μας σε αδιαίρετο χρόνο χωρίς χρόνο 
στα στάχυα και στα σύρματα στη γραφομηχανή, στον τηλεβόα 
έρωτές μας, παιδιά μας,σκοτωμένα παιδιά μας, έρωτές μας
Για τίποτε άλλο να μην έχουμε μάτια παρά μόνο για σας. Τιποτ΄άλλο.
Ω! ανήμπορο ποίημα, ανήμπορο, ανήμπορο, ατελέσφορο
επάνω από δύο στίχους σταυρωμένους σταυρώνω τα χέρια και σωπαίνω 
βράχος, το μέγα κόκκινο, δεύτερη πόρτα, πέμπτη πόρτα κι η δωδέκατη κλεισμένη 
χτύπημα της γροθιάς στον τοίχο χτύπημα της πέτρας στην πέτρα 
-μ΄ακούς; άκουσέ με, εγώ σ΄ακούω, 
δύο σιωπές κάνουν μια φωνή κι ένα μεγάλο τεντωμένο χέρι.
( "Ημερολόγιο μιας εβδομάδας" του Πολυτεχνείου)

ΠΗΓΗ http://www.poiein.gr/archives/15666/index.html

  • επικίνδυνη απασχόληση

    Εκδόσεις Καστανιώτη.
    Φέιγ βολάν της Κατοχής

    Αν το χρονογράφημα σε καιρό ειρήνης συνιστά επίπονη εργασία, στην Κατοχή αποτελούσε επικίνδυνη απασχόληση. Ο Κώστας Βάρναλης όμως κατόρθωσε με τις στήλες του στην εφημερίδα «Πρωία» να συμπαρασταθεί στον κόσμο που δεινοπαθούσε, να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα στις πιο δραματικές ώρες και να αναδείξει στα τραγικά γεγονότα το ενυπάρχον κωμικό στοιχείο. http://ow.ly/q7QCt

    Δημοφιλείς αναρτήσεις