Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Οι αδερφοφάδες..

Μυθικη Αναζητηση.

Φωτογραφία: Οι αδερφοφάδες.. 
<..Καθένας εἶχε κι ἕνα γείτονα ἢ κι ἕνα φίλο ἀκόμα ἢ κι ἀδερφό, ποὺ τὸν μισοῦσε, χρόνια, χωρὶς ἀφορμή, κάποτε χωρὶς κι ὁ ἴδιος νὰ τὸ ξέρει, στέρνιαζε χρόνια τὸ μίσος καὶ δὲν ἔβρισκε κανάλι νὰ βγεῖ· 
καὶ τώρα, νά, ξαφνικὰ τοὺς μοίραζαν τουφέκια καὶ χεροβομβίδες, ἀνέμιζαν ἀπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους οἱ τρισεύγενες σημαῖες, τοὺς ξόρκιζαν οἱ παπάδες, οἱ γαλονάδες, οἱ γαζεταζῆδες, νὰ σκοτώσουν τὸ γείτονα καὶ τὸ φίλο καὶ τὸν ἀδερφὸ,ἔτσι μονάχα, τοὺς φώναζαν, ἡ πίστη κι ἡ πατρίδα θὰ σωθοῦν...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2.html

Οι αδερφοφάδες..
<..Καθένας εἶχε κι ἕνα γείτονα ἢ κι ἕνα φίλο ἀκόμα ἢ κι ἀδερφό, ποὺ τὸν μισοῦσε, χρόνια, χωρὶς ἀφορμή, κάποτε χωρὶς κι ὁ ἴδιος νὰ τὸ ξέρει, στέρνιαζε χρόνια τὸ μίσος καὶ δὲν ἔβρισκε κανάλι νὰ βγεῖ·
καὶ τώρα, νά, ξαφνικὰ τοὺς μοίραζαν τουφέκια καὶ χεροβομβίδες, ἀνέμιζαν ἀπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους οἱ τρισεύγενες σημαῖες, τοὺς ξόρκιζαν οἱ παπάδες, οἱ γαλονάδες, οἱ γαζεταζῆδες, νὰ σκοτώσουν τὸ γείτονα καὶ τὸ φίλο καὶ τὸν ἀδερφὸ,ἔτσι μονάχα, τοὺς φώναζαν, ἡ πίστη κι ἡ πατρίδα θὰ σωθοῦν... http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2.html

Ζαχλωρού

In2life.


  • Ζαχλωρού: Ομορφιά στα βάθη του φαραγγιού Σχολιάστε Στη διαδρομή του Οδοντωτού, από τη Ζαχλωρού προς τα Καλάβρυτα 1 / 18 ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ Καλάβρυτα: Τα καλύτερα σε ένα Σαββατοκύριακο Λάδωνας: Οι διαδρομές, τα χωριά και ο μύθος ενός μυστικού ποταμού Λαγκάδια: Ένα πέτρινο χωριό στην καταπράσινη καρδιά της Αρκαδίας Δημοσίευση | 1 Νοεμβρίου 2013 Κείμενο: Ηρώ Κουνάδη Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος Ένα χωριουδάκι-κόσμημα, χτισμένο στα βάθη ενός καταπράσινου φαραγγιού. Ένα τραίνο που φήμες λένε ότι κάνει τέσσερις φορές τη μέρα την ομορφότερη διαδρομή τραίνου στην Ελλάδα. Ένα μονοπάτι που ελίσσεται δίπλα στις ράγες του, οδηγώντας τα βήματα των πεζοπόρων του πάνω από 49 γεφυράκια και κάτω από επιβλητικά βράχια που αγγίζουν τον ουρανό. Αν μας ζητούσατε τρεις καλούς λόγους για ένα Σαββατοκύριακο στη Ζαχλωρού, αυτοί θα ήταν οι πρώτοι που θα μας έρχονταν στο μυαλό. Κόκκινα κεραμίδια ανάμεσα σε αιωνόβια πλατάνια Η Ζαχλωρού είναι κτισμένη 5 χιλιόμετρα έξω από τα Καλάβρυτα, στα βάθη του φαραγγιού του Βουραϊκού –από το όνομα του ποταμού που το διασχίζει, αν δε σας λέει κάτι θα είναι επειδή το ξέρετε ως φαράγγι του Οδοντωτού, από το όνομα του τραίνου που κάνει την ίδια διαδρομή. Είναι ένα κουκλίστικο χωριό, με τα κόκκινα κεραμίδια του να ξεπροβάλλουν ανάμεσα σε φουντωτά πλατάνια, μηλιές και καρυδιές, και το κελάρυσμα του ποταμού ακριβώς δίπλα στον κεντρικό του δρόμο να παρέχει το μόνιμο soundtrack. Η εντυπωσιακότερη εικόνα της, όμως, είναι τα επιβλητικά βράχια του φαραγγιού που υψώνονται γύρω της, δημιουργώντας την αίσθηση του φυσικού καταφυγίου.

    Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/escape/destinations/article/302840/zahloroy-to-horio-poy-evlepe-ta-traina-na-pernoyn.html
    Πηγή: www.in2life.gr
    Ζαχλωρού: Ομορφιά στα βάθη του φαραγγιού Σχολιάστε Στη διαδρομή του Οδοντωτού, από τη Ζαχλωρού προς τα Καλάβρυτα 1 / 18 ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ Καλάβρυτα: Τα καλύτερα σε ένα Σαββατοκύριακο Λάδωνας: Οι διαδρομές, τα χωριά και ο μύθος ενός μυστικού ποταμού Λαγκάδια: Ένα πέτρινο χωριό στην καταπράσινη καρδιά της Αρκαδίας Δημοσίευση | 1 Νοεμβρίου 2013 Κείμενο: Ηρώ Κουνάδη Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος Ένα χωριουδάκι-κόσμημα, χτισμένο στα βάθη ενός καταπράσινου φαραγγιού. Ένα τραίνο που φήμες λένε ότι κάνει τέσσερις φορές τη μέρα την ομορφότερη διαδρομή τραίνου στην Ελλάδα. Ένα μονοπάτι που ελίσσεται δίπλα στις ράγες του, οδηγώντας τα βήματα των πεζοπόρων του πάνω από 49 γεφυράκια και κάτω από επιβλητικά βράχια που αγγίζουν τον ουρανό. Αν μας ζητούσατε τρεις καλούς λόγους για ένα Σαββατοκύριακο στη Ζαχλωρού, αυτοί θα ήταν οι πρώτοι που θα μας έρχονταν στο μυαλό. Κόκκινα κεραμίδια ανάμεσα σε αιωνόβια πλατάνια Η Ζαχλωρού είναι κτισμένη 5 χιλιόμετρα έξω από τα Καλάβρυτα, στα βάθη του φαραγγιού του Βουραϊκού –από το όνομα του ποταμού που το διασχίζει, αν δε σας λέει κάτι θα είναι επειδή το ξέρετε ως φαράγγι του Οδοντωτού, από το όνομα του τραίνου που κάνει την ίδια διαδρομή. Είναι ένα κουκλίστικο χωριό, με τα κόκκινα κεραμίδια του να ξεπροβάλλουν ανάμεσα σε φουντωτά πλατάνια, μηλιές και καρυδιές, και το κελάρυσμα του ποταμού ακριβώς δίπλα στον κεντρικό του δρόμο να παρέχει το μόνιμο soundtrack. Η εντυπωσιακότερη εικόνα της, όμως, είναι τα επιβλητικά βράχια του φαραγγιού που υψώνονται γύρω της, δημιουργώντας την αίσθηση του φυσικού καταφυγίου.

    Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/escape/destinations/article/302840/zahloroy-to-horio-poy-evlepe-ta-traina-na-pernoyn.html
    Πηγή: www.in2life.gr

“Ελλην”

Ευρύμαχος Γιάννης Σερέτης.

Φωτογραφία: "Τό νά αυτοτιτλοφορείσαι “Ελλην” καί τό νά έχης συνείδηση τί αυτή η έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. “Έλλην” δέν είναι νά έχης ταυτότητα καί υπηκοότητα αυτού τού Κράτους πού θέλει, χωρίς νά τ’ αξίζη, νά λέγεται “Ελλάς”. “Ελλην” σημαίνει Φώς καί Πνεύμα. Σημαίνει Άνθρωπος καί Εξανθρωπιστής. Σημαίνει Αρετή καί Κάλλος κι Ανδρεία. Σημαίνει Ελευθερία καί Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. “Έλλην” σημαίνει Αρμονία καί Ήθος καί Έρως γιά τήν Φύση καί τόν Κόσμο. Βαρύ τό φορτίο τής κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος καί λίγοι έχουν τό δικαίωμα νά τό φέρουν…." - ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ 
"Τό νά αυτοτιτλοφορείσαι “Ελλην” καί τό νά έχης συνείδηση τί αυτή η έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. 

“Έλλην” δέν είναι νά έχης ταυτότητα καί υπηκοότητα αυτού τού Κράτους πού θέλει, χωρίς νά τ’ αξίζη, νά λέγεται “Ελλάς”. 

“Ελλην” σημαίνει Φώς καί Πνεύμα. Σημαίνει Άνθρωπος καί Εξανθρωπιστής. Σημαίνει Αρετή καί Κάλλος κι Ανδρεία. Σημαίνει Ελευθερία καί Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. 

“Έλλην” σημαίνει Αρμονία καί Ήθος καί Έρως γιά τήν Φύση καί τόν Κόσμο. Βαρύ τό φορτίο τής κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος καί λίγοι έχουν τό δικαίωμα νά τό φέρουν…." - ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Οι αρειμάνιοι μύστακες,...

ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ !!!

ΕΛΛΑΔΑ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

ΕΛΛΑΔΑ

Φωτογραφία: ΕΛΛΑΔΑ

Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε  βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με κυβερνάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με τυραννάς

Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μιά ιστορία
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου σπαράζεις την καρδιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου πληγώνεις τη χαρά

Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
η μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ
τ΄άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου΄χεις φάει τη ψυχή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί

Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ΄τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές
κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά
το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει
να αναζητάει μιά χαμένη ελευτεριά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
στο καμίνι της φωτιάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
πες μας πάλι τι ζητάς.

Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος

Τη φωτογραφία "Η ΨΩΡΩΚΩΣΤΑΙΝΑ" την δανειστήκαμε από http://exodoskafkara.blogspot.gr/

http://www.youtube.com/watch?v=TaUz2MG43rc
Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με κυβερνάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με τυραννάς

Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μιά ιστορία
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου σπαράζεις την καρδιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου πληγώνεις τη χαρά

Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
η μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ
τ΄άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου΄χεις φάει τη ψυχή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί

Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ΄τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές
κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά
το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει
να αναζητάει μιά χαμένη ελευτεριά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
στο καμίνι της φωτιάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
πες μας πάλι τι ζητάς.

Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος

Τη φωτογραφία "Η ΨΩΡΩΚΩΣΤΑΙΝΑ" την δανειστήκαμε από http://exodoskafkara.blogspot.gr/

http://www.youtube.com/watch?v=TaUz2MG43rc

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).
Φωτογραφία: Ο. ΕΛΥΤΗΣ ((2 Νοεμβρίου 1911 - 18 Μαρτίου 1996)

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ 

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το αναίτιο δάκρυ
ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια
        των παιδιών που κρατιούνται χέρι χέρι
των παιδιών που κοιτάζουνται και δε μιλιούνται
 
        Των ερώτων το τραύλισμα πάνω στα βράχια
ένας φάρος που εκτόνωσεν αιώνων θλίψη
        το τριζόνι το επίμονο καθώς η τύψη
και το μάλλινο έρημο μέσα στ' αγιάζι
 
        Ο στυφός μες στα δόντια επίορκος δυόσμος
δύο χείλη που αδύνατο να στέρξουν - και όμως
        το «αντίο» στα τσίνορα που λίγο λάμπει
και μετά ο για πάντοτε θολός κόσμος
 
        Το αργό και βαρύ των καταιγίδων όργανο
στην καταστραμμένη του φωνή ο Ηράκλειτος
        των φονιάδων η άλλη πλευρά η αθέατη
το μικρό «γιατί» που έμεινε αναπάντητο
 
        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ  το χέρι που επιστρέφει
από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει
        ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει
ποιο το «νυν» και ποιο το «αιέν» του κόσμου:
 
       ΝΥΝ το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη
ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση Αιέν η πλησιφάη
 
        Νυν νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική
Αιέν αιέν ο λόγος και η Τρόπις η αστρική
 
        Νυν των λεπιδοπτέρων το νέφος το κινούμενο
Αιέν των μυστηρίων το φως το περιιπτάμενο
 
        Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
Αιέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία
 
        Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο
Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα
 
        Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός
Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός
 
        Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου
Νυν Νυν το μηδέν
 
        και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!


Ο. ΕΛΥΤΗΣ ((2 Νοεμβρίου 1911 - 18 Μαρτίου 1996)

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το αναίτιο δάκρυ
ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια
των παιδιών που κρατιούνται χέρι χέρι
των παιδιών που κοιτάζουνται και δε μιλιούνται

Των ερώτων το τραύλισμα πάνω στα βράχια
ένας φάρος που εκτόνωσεν αιώνων θλίψη
το τριζόνι το επίμονο καθώς η τύψη
και το μάλλινο έρημο μέσα στ' αγιάζι

Ο στυφός μες στα δόντια επίορκος δυόσμος
δύο χείλη που αδύνατο να στέρξουν - και όμως
το «αντίο» στα τσίνορα που λίγο λάμπει
και μετά ο για πάντοτε θολός κόσμος

Το αργό και βαρύ των καταιγίδων όργανο
στην καταστραμμένη του φωνή ο Ηράκλειτος
των φονιάδων η άλλη πλευρά η αθέατη
το μικρό «γιατί» που έμεινε αναπάντητο

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χέρι που επιστρέφει
από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει
ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει
ποιο το «νυν» και ποιο το «αιέν» του κόσμου:

ΝΥΝ το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη
ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση Αιέν η πλησιφάη

Νυν νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική
Αιέν αιέν ο λόγος και η Τρόπις η αστρική

Νυν των λεπιδοπτέρων το νέφος το κινούμενο
Αιέν των μυστηρίων το φως το περιιπτάμενο

Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
Αιέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία

Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο
Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα

Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός
Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός

Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου
Νυν Νυν το μηδέν

και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!

Θέ μου τι μπλε ξοδεύεις...

ΥΠΑΤΙΑ η Αλεξανδρινή (370 - 415 μ.Χ) |

Mahagas Utopia.



Δείτε Ελληνικά Ντοκιμαντέρ και ταξιδέψτε στην Αρχαία Ελλάδα!

Eυτυχία

Απλές λύσεις.

Φωτογραφία: ► Eυτυχία 

Όλα είναι τόσο απλά και ταυτόχρονο τόσο περίπλοκα!

Απλά, επειδή αρκεί να αλλάξει κανείς στάση ζωής.

Δεν θα κυνηγήσω άλλο την ευτυχία. Απο τώρα και στο εξής θα είμαι ανεξάρτητη, θα βλέπω την ζωή με τα δικά μου μάτια και όχι με τα μάτια των άλλων. Θα κυνηγήσω την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός.

Και περίπλοκα: Γιατί δε θα κυνηγήσω πια την ευτυχία, αφού με έχουν μάθει ότι είναι ο μοναδικός στόχος που αξίζει τον κόπο; Γιατί να τολμήσω να πάρω έναν δρόμο, που οι άλλοι δεν τόλμησαν;
Στο κάτω κάτω τι είναι ευτυχία;

Έρωτας μου απαντούν. Όμως ο έρωτας ούτε φέρνει, ούτε έφερνε ποτέ ευτυχία. Το αντίθετο μάλιστα, είναι πηγή ανησυχίας, πεδίο μάχης, νύχτες αγρύπνιας στις οποίες αναρωτιώμαστε αν κάνουμε το σωστό. Ο πραγματικός έρωτας είναι έκσταση και συνάμα αγωνία.

Γαλήνη τότε. Αν κοιτάξουμε την Μητέρα, ποτέ δεν είναι γαληνεμένη. Ο Χειμώνας παλεύει με το καλοκαίρι, ο ήλιος και το φεγγάρι δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, η τίγρη κυνηγάει τον άνθρωπο, που φοβάται το σκύλο, που κυνηγάει την γάτα, που κυνηγάει το ποντίκι, που τρομάζει τον άνθρωπο.

Το Χρήμα φέρνει την ευτυχία. Πολύ καλά, τότε όλοι οι άνθρωποι που έχουν αρκετά για να ζήσουν με πάρα πολύ υψηλή ποιότητα ζωής θα μπορούσαν να σταματήσουν να δουλεύουν. Όμως, είναι πιο αγχωμένοι από ποτέ, λες και φοβούνται ότι θα τα χάσουν όλα. Το χρήμα φέρνει χρήμα, αυτό είναι αλήθεια. Η φτώχεια μπορεί να φέρει δυστυχία, το αντίθετο όμως δεν είναι αλήθεια.

Έψαχνα την ευτυχία πολύ καιρό στην ζωή μου -τώρα το μόνο που θέλω είναι χαρά. Η χαρά είναι σαν το σεξ: έχει αρχή και τέλος. Θέλω ευχαρίστηση. Θέλω να είμαι ικανοποιημένη- ευτυχία όμως; Έχω πάψει να πέφτω σε αυτή την παγίδα.

Όταν βρίσκομαι σε κάποια παρέα και αποφασίζω να προκαλέσω κάνοντας μια από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις που υπάρχουν, όλοι λένε «Είμαι ευτυχισμένος»

Συνεχίζω: «Ναι, αλλά δεν θέλεις περισσότερα, δεν θέλεις να συνεχίσεις να αναπτύσσεσαι;» Και όλοι απαντούν : «Φυσικά».

Επιμένω: «Τότε δεν είσαι ευτυχισμένος».

PAULO COELHO

Πηγή: antikleidi.wordpress.com
Eυτυχία

Όλα είναι τόσο απλά και ταυτόχρονο τόσο περίπλοκα!

Απλά, επειδή αρκεί να αλλάξει κανείς στάση ζωής.

Δεν θα κυνηγήσω άλλο την ευτυχία. Απο τώρα και στο εξής θα είμαι ανεξάρτητη, θα βλέπω την ζωή με τα δικά μου μάτια και όχι με τα μάτια των άλλων. Θα κυνηγήσω την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός.

Και περίπλοκα: Γιατί δε θα κυνηγήσω πια την ευτυχία, αφού με έχουν μάθει ότι είναι ο μοναδικός στόχος που αξίζει τον κόπο; Γιατί να τολμήσω να πάρω έναν δρόμο, που οι άλλοι δεν τόλμησαν;
Στο κάτω κάτω τι είναι ευτυχία;

Έρωτας μου απαντούν. Όμως ο έρωτας ούτε φέρνει, ούτε έφερνε ποτέ ευτυχία. Το αντίθετο μάλιστα, είναι πηγή ανησυχίας, πεδίο μάχης, νύχτες αγρύπνιας στις οποίες αναρωτιώμαστε αν κάνουμε το σωστό. Ο πραγματικός έρωτας είναι έκσταση και συνάμα αγωνία.

Γαλήνη τότε. Αν κοιτάξουμε την Μητέρα, ποτέ δεν είναι γαληνεμένη. Ο Χειμώνας παλεύει με το καλοκαίρι, ο ήλιος και το φεγγάρι δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, η τίγρη κυνηγάει τον άνθρωπο, που φοβάται το σκύλο, που κυνηγάει την γάτα, που κυνηγάει το ποντίκι, που τρομάζει τον άνθρωπο.

Το Χρήμα φέρνει την ευτυχία. Πολύ καλά, τότε όλοι οι άνθρωποι που έχουν αρκετά για να ζήσουν με πάρα πολύ υψηλή ποιότητα ζωής θα μπορούσαν να σταματήσουν να δουλεύουν. Όμως, είναι πιο αγχωμένοι από ποτέ, λες και φοβούνται ότι θα τα χάσουν όλα. Το χρήμα φέρνει χρήμα, αυτό είναι αλήθεια. Η φτώχεια μπορεί να φέρει δυστυχία, το αντίθετο όμως δεν είναι αλήθεια.

Έψαχνα την ευτυχία πολύ καιρό στην ζωή μου -τώρα το μόνο που θέλω είναι χαρά. Η χαρά είναι σαν το σεξ: έχει αρχή και τέλος. Θέλω ευχαρίστηση. Θέλω να είμαι ικανοποιημένη- ευτυχία όμως; Έχω πάψει να πέφτω σε αυτή την παγίδα.

Όταν βρίσκομαι σε κάποια παρέα και αποφασίζω να προκαλέσω κάνοντας μια από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις που υπάρχουν, όλοι λένε «Είμαι ευτυχισμένος»

Συνεχίζω: «Ναι, αλλά δεν θέλεις περισσότερα, δεν θέλεις να συνεχίσεις να αναπτύσσεσαι;» Και όλοι απαντούν : «Φυσικά».

Επιμένω: «Τότε δεν είσαι ευτυχισμένος».

PAULO COELHO

Πηγή: antikleidi.wordpress.com

Δημοφιλείς αναρτήσεις