Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Οδός ονείρων (Κάθε κήπος) | Γιώργος Μαρίνος

Μεταφορτώθηκε στις 11 Ιούλ 2009
Μουσική / στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεύει ο Γιώργος Μαρίνος με τη συνοδεία χορωδίας. Από την "Οδό ονείρων", 1962

Κάθε κήπος έχει
μια φωλιά για τα πουλιά.
Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά για τα παιδιά.
Μα κυρά μου εσύ,
σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ' αστέρια
που όλο πέφτουν σαν βροχή.
Δως μου τα μαλλιά σου
να τα κάνω προσευχή,
για να ξαναρχίσω
το τραγούδι απ' την αρχή.
Κάθε σπίτι κρύβει
λίγη αγάπη στη σιωπή.
Μα ένα αγόρι έχει
την αγάπη για ντροπή.

Οι Απολλώνιες Μούσες

Μυθικη Αναζητηση.

Φωτογραφία: Νήτη, Μέση και Υπάτη: Οι Απολλώνιες Μούσες.
"Οι Απολλώνιες  Μούσες ήσαν τρεις κόρες του θεού Απόλλωνα και ονομάζονται Κηφισώ, Απολλωνίς και Βορυσθένις ή Νήτη, Μέση και Υπάτη (Πλούταρχου Συμπόσιο 9.14) και ελατρεύοντο στο μαντείο των Δελφών. Ο Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους (Μουσηγέτης). Οι τελευταίες ονομασίες αντιπροσώπευαν την χαμηλή,μέση και υψηλή κλίμακα των χορδών της λύρας...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_4060.html
Νήτη, Μέση και Υπάτη: Οι Απολλώνιες Μούσες.
"Οι Απολλώνιες Μούσες ήσαν τρεις κόρες του θεού Απόλλωνα και ονομάζονται Κηφισώ, Απολλωνίς και Βορυσθένις ή Νήτη, Μέση και Υπάτη (Πλούταρχου Συμπόσιο 9.14) και ελατρεύοντο στο μαντείο των Δελφών. Ο Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους (Μουσηγέτης). Οι τελευταίες ονομασίες αντιπροσώπευαν την χαμηλή,μέση και υψηλή κλίμακα των χορδών της λύρας...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_4060.html

Αλεπούδες στην πλαγιά

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Τις τελευταίες μέρες πριν την οικονομική κρίση ένας λέκτορας που πλησιάζει τα σαράντα και προσπαθεί μάταια να τελειώσει το βιβλίο του για τον Κλόουν του Χάινριχ Μπελ συναντάει μια παλιά του φίλη. Υπήρξαν κάποτε συμφοιτητές στη φιλοσοφικής χολή και συνάδελφοι σε επαρχιακά λύκεια, όμως πια δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλο. Καθώς προετοιμάζονται για ένα στάσιμο μέλλον στην υπόλοιπη ζωή τους ανατρέπεται το παρελθόν τους.

Πρώτο και εξαιρετικό βιβλίο του Ιάκωβου Ανυφαντάκη.


http://bit.ly/17Dadtz

«Τέλεψα το χρέος και φεύγω»!

http://www.cretalive.gr/history/view/telepsa-to-chreos-kai-feugw/117714

«Τέλεψα το χρέος και φεύγω»!



«Τέλεψα το χρέος και φεύγω»!


Ένας απέριττος πέτρινος τάφος με ένα ξύλινο σταυρό και μια επιγραφή είναι ότι υπάρχει πάνω στον Προμαχώνα Μαρτινένγκο. Στη επιγραφή γράφει: « Δεν φοβάμαι τίποτα. Δεν ελπίζω τίποτα. Είμαι λέφτερος » Από τότε έχουν περάσει 56 χρόνια …σαν σήμερα !

«Τέλεψα το χρέος και φεύγω.»! Ν. Καζαντζάκης Αναφορά στο Γκρέκο
Μα τώρα το μεροκάματο τέλεψε, μαζεύω τα σύνεργά μου, ας έρθουν άλλοι σβώλοι χώματα να συνεχίσουν τον αγώνα, είμαστε, εμείς οι θνητοί, το τάγμα των αθανάτων, κόκκινο κοράλλι το αίμα μας, και χτίζουμε απάνω στην άβυσσο ένα νησί. Χτίζεται ο Θεός, έβαλα κι εγώ το δικό μου κόκκινο πετραδάκι, μια στάλα αίμα, να τον στερεώσω, να μη χαθεί, να με στερεώσει, να μη χαθώ, έκαμα το χρέος μου.
Έχετε γεια!

Απλώνω το χέρι, φουχτώνω το μάνταλο της γης, ν΄ανοίξω την πόρτα να φύγω, μα κοντοστέκουμε στο φωτεινό κατώφλι ακόμα λίγο, δύσκολο, δύσκολο πολύ, να ξεκολλήσουν τα μάτια, τ’αυτιά, τα σπλάχνα από τις πέτρες και τα χόρτα το κόσμου λες: Είμαι χορτάτος, είμαι ήσυχος, δε θέλω πια τίποτα, τέλεψα το χρέος και φεύγω, μα η καρδιά πιάνεται από τις πέτρες κι από τα χόρτα, αντιστέκεται, παρακαλάει….. “Στάσου ακόμα!»

Δεν γινόταν όμως να σταθεί κι « έφυγε »…σε μια κλινική στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας στις 26 Οκτωβρίου του 1957. Ήθελε να θαφτεί στην γη του, στην Κρήτη, στο χώμα που τον γέννησε κι έτσι έκανε άλλο ένα μεγάλο ταξίδι, νεκρός πια. Κι εδώ αρχίζουν οι περιπέτειες και τα παράλογα. Η σορός του  έφτασε στην Αθήνα στις 4 Νοέμβριου του 1957  και ο Αρχιεπίσκοπος των Αθηνών Θεόκλητος άρπαξε την  ευκαιρία να πάρει εκδίκηση ενάντια στον «αθυρόστομο  υβριστή και συκοφάντη».
Είναι γνωστό πως στάλθηκαν τηλεγραφήματα στον Μητροπολίτη Κρήτης να αρνηθεί το μυστήριο και να μην επιτραπεί η κηδεία του σε κανένα νεκροταφείο της εκκλησίας. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, τότε, διέθεσε ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής και μετέφερε τον μεγάλο νεκρό στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στην γενέτειρα πόλη του.
Κοσμοσυρροή στο αεροδρόμιο Ηράκλειου .Άνθρωποι από όλα τα « στρώματα», άνθρωποι της παγκόσμιας τέχνης , του θεάτρου, της πολιτικής των τοπικών αρχών ήταν εκεί και τον περίμεναν. Το φέρετρο τοποθετήθηκε στον Μητροπολιτικό ναό του Άγιου Μήνα με την έγκριση του Μητροπολίτη της Κρήτης Ευγένιου που αψήφησε τις απειλές της Ιεραρχίας και έψαλε μια σύντομη επιμνημόσυνο δέηση. Βρακοφόροι Κρητικοί και κοπελιές του Λυκείου με εθνικές ενδυμασίες και μαύρες μαντίλες στάθηκαν δίπλα στο φέρετρο. Εκατοντάδες στέφανα κατατέθηκαν στην τιμή του Κρητικού και το λαϊκό προσκύνημα κράτησε μέχρι αργά τα μεσάνυχτα.
Την επόμενη μέρα στις 5 Νοεμβρίου έγινε η ταφή. Κάθε δρόμος και σοκάκι του Κάστρου είχε σκεπαστεί από μια τεράστια πυκνή ανθρωποθάλασσα που θρηνούσε σιωπηλά και με αξιοπρέπεια τον μεγάλο νεκρό. Στα μπαλκόνια και καταστήματα κυμάτιζαν Εθνικές θλιμμένες σημαίες. Έκλεισαν τα σχολειά , άνοιξαν παράθυρα και πόρτες και ξεμύτισαν έξω οι Καστρινοί για να αποχαιρετήσουν τον συμπατριώτη τους.
Ο Μητροπολίτης Ευγένιος έψαλε την νεκρώσιμη ακολουθία παρουσία του πρωτοσύγκελου αρχιμανδρίτη Φιλόθεου Βουζουνεράκη (μετέπειτα μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας) Ο δήμαρχος του Ηρακλείου, ο συναρχηγός των Φιλελευθέρων Γεώργιος Παπανδρέου, Ο Νορβηγός συγγραφέας Μαξ Ταου, πρυτάνεις του Πανεπιστημίου, ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και διάφοροι λογοτεχνικοί σύλλογοι προσφώνησαν και τίμησαν με γενναιοδωρία τον μεγαλύτερο λογοτέχνη του αιώνα μας. Και η πομπή περνώντας από τους πιο κεντρικούς δρόμους του Ηράκλειου κατευθύνθηκε στον προμαχώνα του Μαρτινέγκο. « Στάθηκε αψηλά», όπως γράφει ο ίδιος , « σε μια τάπια χορταριασμένη. Κοίταξε πέρα το πέλαο , χοχλακιαστό , κατάμπλαβο, να στραταλίζει στον ήλιο και να χαίρεται,πέρα, καταβορρά, κατά την Ελλάδα…»
Η Δημοτική μουσική του Ηρακλείου προηγήθηκε της νεκρικής πομπής παίζοντας τον Κρητικό ύμνο .Το φέρετρο συνόδευσαν βρακοφόροι και κοπελιές του Λυκείου κρατώντας τα κατατεθέντα στέφανα . Ακολούθησαν η χήρα του νεκρού Ελένη Καζαντζάκη, οι αδελφές του Αναστασία και Μαρία , και Έλληνες επίσημοι. Πήραν σειρά οι φοιτητές της παιδαγωγικής Ακαδημίας και άνθρωποι των γραμμάτων και θεάτρου κρατώντας τα βιβλία του Καζαντζάκη και πίσω ακολούθησε χιλιάδες λαός. Σαν τοποθετήθηκε ο νεκρός μέσα στον πρόχειρο τάφο στην γη που τον γέννησε, η Ελλάδα ολόκληρη έγειρε το κεφάλι και τον μοιρολόγησε. Αυτή την συγκινητική εικόνα ζωγράφισαν οι Ελληνικές εφημερίδες. Η Φιλαρμονική του Δήμου έπαιξε ξανά με δέηση τον ύμνο της Κρήτης : “Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη τα βαριά της τα σίδερα σπα και σαν πρώτα χτυπιέται χτυπά και γοργή κατεβαίνει. ” …
Και τότε σύμφωνα με την συνέντευξη που δόθηκε χρόνια αργότερα από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Κρήτης στην Ελένη Κατσουλάκη τα πράγματα έγινα ως εξής :
-Εγώ τον αγαπούσα πολύ τον Καζαντζάκη, μου εξομολογείται χωρίς δισταγμό. Τον θαύμαζα στα κρυφά. Ξέρετε, η εκκλησία είναι στενοκέφαλη. Δεν μπορούσα να εκφράσω τα πραγματικά μου αισθήματα.. Θα με πετούσαν έξω. Έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία του. Τι πένα είναι αυτή κοπελιά μου; Πιάνει πουλιά στον αέρα! Ο Καζαντζάκης κατά μένα είναι ο πρωτοψάλτης της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η εκκλησία τον παρεξήγησε. Ο Καζαντζάκης ήταν φιλόσοφος και αλληγορικός συγγραφέας.
-Μα η εκκλησία τον αφόρισε!
-Δεν είναι αλήθεια. Ο Καζαντζάκης ποτέ δεν αφορίστηκε , αγαπητή μου. Η Ιερά Συνοδός τον καταράστηκε και τον αφόρισε και ζήτησε από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα να επικυρώσει την αφόριση του. Ο Πατριάρχης πέταξε την αίτηση σ' ένα συρτάρι και ακόμα εκεί είναι. Ποτέ δεν την υπέγραψε. Όχι μόνο αυτό, αλλά τα βιβλία του Καζαντζάκη στολίζουν και τώρα ακόμα την βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου!
Είχα μείνει άφωνη, λύγισαν τα γόνατα μου. Έκαμα κόμπο την καρδιά μου και σώπασα.
-Εγώ , δεσποινίς Κατσουλάκη πήγα και στην κηδεία του! Παρ’ όλες τις απειλές, διαταγές, εκκλήσεις και κατάρες που πήρα γραπτώς και προφορικώς -μπροστά μου και πίσω από την πλάτη μου- έδωσα άδεια να μπει η σωρός του στον Άγιο Μηνά και έκανα μάλιστα και την νεκρική δέηση!
-Δεν φοβηθήκατε;
-Ήταν δύσκολη η θέση μου. Είχα μεγάλη πίεση και από την Ιεραρχία και από τις τοπικές αρχές. Αν δεν άφηνα την σωρό του Καζαντζάκη στον Άγιο Μηνά, θα γινόταν η επανάσταση του 1821 και θα αιματοκυλιόμαστε εδώ κάτω! Οι Κρητικοί το 'χαν πάρει πολύ πατριωτικά το θέμα. Ήταν ανήμερα θηρία! Στην κηδεία κόντεψε να γίνει μεγάλο μακελειό. Κάμποσοι κληρικοί χωρίς ράσα ακολούθησαν την νεκρική πομπή βρίζοντας τον νεκρό, αρπάχτηκαν στα χέρια με ντόπιους Κρητικούς. Δύσκολες ώρες και για μένα ένα ανώτατο κληρικό!
-Εσείς τον θάψατε;
-Όχι, αλίμονο μου! Θα με αφόριζε η Ιερά Σύνοδος! Είχαμε διαταγή να μην γίνει η ταφή του από κανένα Ορθόδοξο παπά. Εγώ δεν ήμουνα κοντά στην σωρό του Καζαντζάκη.
-Οι εφημερίδες έγραψαν ότι θάφτηκε από ιερέα ο Καζαντζάκης.
- Ο κόσμος είχε άγνοια. Όταν έφτασε η σωρός του στο Μαρτινέγκο, κάποιος έβγαλε επικήδειο λόγο. ( Σημείωση: Τον επικήδειο εκφώνησε ο Μενέλαος Παρλαμάς) Μα κανείς κληρικός δεν ήταν γύρω για να θάψει τον νεκρό. Σκεφτείτε τώρα μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου και τις φωτογραφικές μηχανές του διεθνούς τύπου! Πουθενά παπάς. Οι Βρακοφόροι Κρητικοί άρχισαν να φουρτουνιάζουν, έμαθα από άλλους παρόντες, άναψαν τα αίματα και ήθελαν να βουτήξουν το φέρετρο και να το θάψουν με τα ίδια τους τα χέρια. Κείνη την τραγική στιγμή ως εκ θαύματος παρουσιάστηκε ένα νέος παπάς με ράσα και με θυμιατό! Ούτε ήξερα ποιος ήταν και πως βρέθηκε εκεί, από πού ξεφύτρωσε! Κανείς δεν ήξερε!
Στην ίδια συνέντευξη η Ελένη Κατσουλάκη συνεχίζει…
Ο παπάς που έθαψε τον Καζαντζάκη και η ιστορία του
-Τον Νοέμβριο του 1957 ήμουνα στρατιώτης και παπάς και υπηρετούσα την θητεία μου στο Ηράκλειο. Μια μέρα πριν την κηδεία του Καζαντζάκη, ο διοικητής κάλεσε όλους τους στρατιωτικούς και έδωσε διαταγή να μην βγει κανείς έξω από το στρατόπεδο στις 5 Νοέμβριου. Οι αρχές και ο στρατός φοβόνταν μεγάλες φασαρίες, γιατί είχε έρθει εκκλησιαστική διαταγή να μην ταφεί ο Καζαντζάκης. Όταν θα το 'παιρναν χαμπάρι οι Κρητικοί θα έκαναν μεγάλες φασαρίες. Εγώ σαν παπάς ένιωσα πολύ άσχημα. Η συνείδηση μου με πείραζε πολύ. Ήμουν παπάς. Δεν άντεχα να πάρω στον λαιμό μου τέτοιο άδικο. Δεν μπορούσα να αρνηθώ τα ιερά μυστήρια σ' ένα βαφτισμένο Χριστιανό που δεν έκανε ποτέ κάτι ανήθικο η εγκληματικό. Όσο αφορά τα βιβλία του δεν είμαι εγώ άξιος να τον κρίνω.
-Πως τα καταφέρετε;
-Το 'σκασα κρυφά από τον στρατό την μέρα της κηδείας. Πήρα αθόρυβα τα ράσα μου και έτρεξα στον Μαρτινέγκο και τον έθαψα.
-Ο κόσμος που περίμενε στον Μαρτινέγκο ήξερε τι έγινε;
-Όχι . Όλοι νόμισαν ότι με έστειλε η εκκλησία να τον κηδέψω. Είχαν δει και τον Μητροπολίτη Ευγένιο στον Άγιο Μηνά. Δεν ήξερε κανείς τι γινόταν στα παρασκήνια!
-Τιμωρηθήκατε;
-Ναι. Πέρασα από στρατιωτικό δικαστήριο και μπήκα φυλακή για έξη μήνες!
Κοίταξα κατάματα τον ανώτατο τούτο άνθρωπο, με απέραντη ευλάβεια. Του 'πιασα τα χέρια με τρυφεράδα και τα φίλησα με όλη μου την ειλικρίνεια. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που φίλησα τα χέρια ενός κληρικού!».


Ένας απέριττος πέτρινος τάφος με ένα ξύλινο σταυρό και μια επιγραφή είναι ότι υπάρχει πάνω στον Προμαχώνα Μαρτινένγκο. Στη επιγραφή γράφει:

« Δεν φοβάμαι τίποτα. Δεν ελπίζω τίποτα. Είμαι λέφτερος »

Από τότε έχουν περάσει 56 χρόνια …σαν σήμερα !
 


ΠΗΓΕΣ:

Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη
Συνέντευξη στην Ελένη Κατσουλάκη (oistros-reportaz1.blogspot)
Κώστας Μπογδανίδης
Εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ»
Νέα Εστία, Ν.Καζανζάκης
Ιστορικό Μουσείο Κρήτης
Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (6/11/1957)
Νίκος Καζαντζάκης, Η μορφή και το έργο του, Γεωρ. Παναγιωτάκη, Κρήτη 2001

Α.ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ "Γιατὶ βαθιά μου δόξασα"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Α.ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ "Γιατὶ βαθιά μου δόξασα"

Γιατὶ βαθιά μου δόξασα καὶ πίστεψα τὴ γῆ
καὶ στὴ φυγὴ δὲν ἅπλωσα τὰ μυστικὰ φτερά μου,
μὰ ὁλάκερον ἐρίζωσα τὸ νοῦ μου στὴ σιγή,
νὰ ποὺ καὶ πάλι ἀναπηδᾶ στὴ δίψα μου ἡ πηγή,
πηγὴ ζωῆς, χορευτικὴ πηγή, πηγὴ χαρά μου...
Γιατὶ ποτὲ δὲ λόγιασα τὸ πότε καὶ τὸ πῶς,
μὰ ἐβύθισα τὴ σκέψη μου μέσα στὴν πάσαν ὥρα,
σὰ μέσα της νὰ κρύβονταν ὁ ἀμέτρητος σκοπός,
νὰ τώρα πού, ἡ καλοκαιριὰ τριγύρα μου εἴτε μπόρα,
λάμπ᾿ ἡ στιγμὴ ὁλοστρόγγυλη στὸ νοῦ μου σὰν ὀπώρα,
βρέχει ἀπ᾿ τὰ βάθη τ᾿ οὐρανοῦ καὶ μέσα μου ὁ καρπός!...

Γιατὶ δὲν εἶπα: «ἐδῶ ἡ ζωὴ ἀρχίζει, ἐδῶ τελειώνει...»
μὰ «ἂν εἶν᾿ ἡ μέρα βροχερή, σέρνει πιὸ πλούσιο φῶς...
μὰ κι ὁ σεισμὸς βαθύτερη τὴ χτίση θεμελιώνει,
τὶ ὁ ζωντανὸς παλμὸς τῆς γῆς ποὺ πλάθει εἶναι κρυφός...»
νὰ πού, ὅ,τι στάθη ἐφήμερο, σὰ σύγνεφο ἀναλιώνει,
νὰ ποὺ ὁ μέγας Θάνατος μοῦ γίνηκε ἀδερφός!...

(ἀπὸ τὸν Λυρικὸ Βίο, B´, Ἴκαρος 1966)
— Μαζί με Σοφία Νινιού και με Βασω Βασιλελλη.

Η οικονομική κατάσταση επηρεάζει και το κρυολόγημα



Η οικονομική κατάσταση επηρεάζει και το κρυολόγημα
Τα παιδιά και οι έφηβοι που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλότερο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, είναι πιο ευάλωτα στο να κρυολογούν ως ενήλικες, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Brain, Behavior and Immunity", συνέκριναν την υγεία μιας ομάδας εθελοντών 18 έως 55 ετών σε σχέση με το κατά πόσο οι γονείς τους είχαν δικό τους σπίτι ή νοίκιαζαν (ένα κριτήριο για το επίπεδο του οικογενειακού εισοδήματος), όταν οι εθελοντές ήσαν ενός έως 18 ετών.

Η μελέτη έδειξε ότι για κάθε παραπάνω χρόνο που οι γονείς των παιδιών δεν είχαν ιδιόκτητο σπίτι, αφενός αύξανε κατά 9% η πιθανότητα τους ως ενηλίκων να αρρωστήσουν από τον ιό του κοινού κρυολογήματος και αφετέρου ήταν μειωμένο κατά 5% το μήκος των τελομερών. Τα τελομερή είναι οι προστατευτικές πρωτεΐνες στις άκρες των χρωμοσωμάτων, που μειώνονται σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου, καθώς κανείς γερνάει. Όσο ταχύτερα συρρικνώνονται, τόσο ο οργανισμός έχει μικρότερες άμυνες απέναντι στις λοιμώδεις και άλλες νόσους, ενώ υποκύπτει ευκολότερα σε χρόνιες ασθένειες, όπως ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η νέα έρευνα δείχνει ότι το χαμηλό οικογενειακό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο έχει σαφή βιολογική επίδραση, καθώς σχετίζεται τόσο με την μείωση των τελομερών, όσο και με την μεγαλύτερη συχνότητα κρυολογημάτων.

«Το περιβάλλον της παιδικής ηλικίας μπορεί να επηρεάσει την υγεία των ενηλίκων. Βρήκαμε στοιχεία υπέρ μιας βιολογικής εξήγησης για τη σημασία που έχουν οι παιδικές εμπειρίες, πράγμα που εξηγεί γιατί όσοι ανατράφηκαν από γονείς με σχετικά χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να ασθενήσουν ως ενήλικες», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το φύλλο της λεύκας


Το φύλλο της λεύκας

Έτρεμε τόσο που το πήρε ο άνεμος
έτρεμε τόσο πως να μη το πάρει ο άνεμος
πέρα μακριὰ
μιὰ θάλασσα
πέρα μακριὰ
ένα νησὶ στον ήλιο
και τα χέρια σφίγγοντας τα κουπιὰ
πεθαίνοντας την ώρα που φάνηκε το λιμάνι
και τα μάτια κλειστὰ
σα θαλασσινὲς ανεμώνες.
'Ετρεμε τόσο πολὺ
το ζήτησα τόσο πολὺ
στη στέρνα με τους ευκαλύπτους
την άνοιξη και το φθινόπωρο
σ᾿ όλα τα δάση γυμνὰ
θεέ μου το ζήτησα.
Γ. Σεφέρης
Την εικόνα δανειστήκαμε από http://peiramatikotsouk.blogspot.gr/

Επίδειξη μετατροπής βιομάζας σε πέλλετ στο Βελεστίνο

http://www.agrotikabook.gr/%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BE%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE%CF%82-%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CF%84-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF

Επίδειξη μετατροπής βιομάζας σε πέλλετ στο Βελεστίνο

Δευ, 2013-11-04 15:45
Η διαδικασία μετατροπής της συλλεγμένης από αγριαγκινάρα βιομάζας σε στερεό καύσιμο (πέλλετ) θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου στις 10.30 το πρωί στο αγρόκτημα της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βελεστίνο Μαγνησίας.
Η εν λόγω εκδήλωση υλοποιείται στο πλαίσιο του Πειραματικού Προγράμματος Μεταφοράς Τεχνογνωσίας για την προώθηση της Αγροενέργειας  που «τρέχει» το Εργαστήριο Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος και το Εργαστήριo Αγροτικού Χώρου του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το οποίο στοχεύει στην υποστήριξη της οικοδόμησης συνεργασιών με παραγωγούς που επιθυμούν να καλλιεργήσουν ενεργειακά φυτά (όπως για παράδειγμα αγριαγκινάρα) για παραγωγή βιομάζας.
Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος και με στόχο την ενημέρωση των παραγωγών που ήδη συνεργάζονται αλλά και αυτών που έχουν εκδηλώσει έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για την καλλιέργεια ενεργειακών φυτών καλούνται οι ενδιαφερόμενοι να συμμετέχουν στην παραπάνω αναφερόμενη συνάντηση, όπου θα γίνει επίδειξη .
•παραγωγής πέλλετ από συλλεγμένη αγριαγκινάρα σε εξοπλισμό οικιακής μορφής
•και καύσης του παραγόμενου στερεού καυσίμου (πέλλετ).

Σημειώνεται επιπλέον ότι θα συζητηθούν θέματα που αφορούν τόσο την καλλιέργεια της αγριαγκινάρας καθώς και προβλήματα που ήδη αντιμετωπιστήκανε κατά την καλλιέργεια.
Υπεύθυνος της οργάνωσης είναι ο κ. Δημήτρης Μπαρτζιάλης Δρ Περιβαλλοντολόγος, Εργαστήριο Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών, Παν. Θεσσαλίας
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εγγραφή, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στο τηλέφωνο: 24210/74463, αρμόδια κα. Γάκη Δήμητρα (από Δευτέρα έως Παρασκευή : 11.00-14.00)

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

Στο φως η παλαιότερη καταγραφή πέντε τραγωδιών του Ευριπίδη

 Αρχαία Ελληνικά.

Στο φως η παλαιότερη καταγραφή πέντε τραγωδιών του Ευριπίδη

Η παλαιότερη καταγραφή πέντε τραγωδιών του Ευριπίδη (Άλκηστις, Μήδεια, Ιππόλυτος, Ορέστης, Φοίνισσες) κρυβόταν σε έναν παλίμψηστο κώδικα που φυλάσσεται στο θησαυροφυλάκιο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Πρόκειται για τον κώδικα του Παν. Τάφου 36, που μαζί με ένα άλλο χειρόγραφο, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, το Parisinus gr.1330, μπαίνει στο μικροσκόπιο του προγράμματος "Palamedes", που διενεργείται από το Πανεπιστήμιο Georg August του Γκέτιγκεν, το Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας και το Ιστορικό και Παλαιογραφικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας.
Ο κώδικας του Παν. Τάφου 36 φωτογραφήθηκε το περασμένο Πάσχα με την άδεια του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων από νέας τεχνολογίας μηχανήματα και οι φωτογραφίες πέρασαν έπειτα από περαιτέρω επεξεργασία και έτσι διαπιστώθηκε στο σύνολό του είναι ένα διπλό παλίμψηστο χειρόγραφο.
"Η νεότερη γραφή του είναι του 13ου αιώνα και περιέχει το βιβλίο των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Στις παλαιότερες γραφές, που χρονολογούνται στις αρχές του 9ου - 10ου αιώνα, περιέχονται αγιολογικά κείμενα σε κεφαλαιογράμματη γραφή, ποιητικά έργα του Γρηγορίου Ναζιανζηνού σε μία πάρα πολύ κομψή μικρογράμματη γραφή των αρχών του 10ου αιώνα, ενώ σε ένα άλλο τμήμα υπάρχουν κείμενα του Αριστοτέλη από τα "Φυσικά". Με τη διαφορά ότι εκεί που είναι γραμμένος ο Αριστοτέλης έχει γραφτεί και άλλο κείμενο, θεολογικό. Δηλαδή, το κομμάτι αυτό είναι διπλά παλίμψηστο και ως εκ τούτου η ανάγνωσή του αρκετά επίπονη" επισημαίνει ο γνωστός μελετητής παλαιογραφικών κειμένων και προσθέτει γεμάτος κέφι για ακόμη μία εξερεύνηση του παρελθόντος: "Εμείς πάντα ελπίζουμε ότι θα έχουμε κάποιες διαφορετικές μαρτυρίες για το αριστοτελικό κείμενο, ενδεχομένως κάποιες παραλλαγές του γνωστού κειμένου. Στην παλαιότερη γραφή περιλαμβάνονται και αποσπάσματα από τραγωδίες του Ευριπίδη. Έχουμε εδώ την Άλκηστη, τη Μήδεια, τον Ιππόλυτο, τον Ορέστη και τις Φοίνισσες όπως και κείμενα ακόμη αταύτιστα. Σε αυτό το επίπεδο γραφής υπάρχει το ενδεχόμενο να έχουμε κείμενα άγνωστα, γραμμένα στο περιθώριο, που δεν έχουν ποτέ δημοσιευτεί".

Το φύλλο της λεύκας

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).
Η εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, ουρανός, φύση και υπαίθριες δραστηριότητες

Το φύλλο της λεύκας

Έτρεμε τόσο που το πήρε ο άνεμος
έτρεμε τόσο πως να μη το πάρει ο άνεμος
πέρα μακριὰ
μιὰ θάλασσα
πέρα μακριὰ
ένα νησὶ στον ήλιο
και τα χέρια σφίγγοντας τα κουπιὰ
πεθαίνοντας την ώρα που φάνηκε το λιμάνι
και τα μάτια κλειστὰ
σα θαλασσινὲς ανεμώνες.
'Ετρεμε τόσο πολὺ
το ζήτησα τόσο πολὺ
στη στέρνα με τους ευκαλύπτους
την άνοιξη και το φθινόπωρο
σ᾿ όλα τα δάση γυμνὰ
θεέ μου το ζήτησα.
Γ. Σεφέρης
Την εικόνα δανειστήκαμε από http://peiramatikotsouk.blogspot.gr/
— μαζί με Marios Pandazidis.

Δημοφιλείς αναρτήσεις