Εγκοίμησις: Η Ιερή Ιατρική

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Αρχαία Ελληνικά.

Αρχαία Ελληνικά: Εγκοίμησις: Η Ιερή Ιατρική

arxaia-ellinika.blogspot.gr

Η Αναζήτηση του Θεού στα Όνειρα - Από τα Ασκληπιεία ως τα Σύγχρονα Ψυχοθεραπευτικά Εργαστήρια

Κυριακή, 17 Νοεμβρίου 2013

Εγκοίμησις: Η Ιερή Ιατρική

Η Αναζήτηση του Θεού στα Όνειρα - Από τα Ασκληπιεία ως τα Σύγχρονα Ψυχοθεραπευτικά Εργαστήρια Η Αναβίωση του Ασκληπιού Στη βάση του βράχου όπου ορθώνεται ο Παρθενώνας, βρίσκεται το Ασκληπιείο Αθηνών. Μπορεί κανείς να φτάσει ως εκεί εύκολα, ανεβαίνοντας ανατολικά από το θέατρο του Διονύσου ένα ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί από το λογείο του θεάτρου απευθείας στον ιερό χώρο του ναού. Παλαιότερα, το ίδιο μονοπάτι συνέχιζε κυκλικά γύρω από την βάση της Ακρόπολης. Ο ασθενής, ο ικέτης, μπορούσε να προσεγγίσει τον ναό είτε από τα δυτικά, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Αθηνάς, είτε από τα ανατολικά, όπως και σήμερα, περνώντας μέσα από τον χώρο της αναγέννησης και της έκστασης που διαφέντευε ο Διόνυσος. συνέχεια στο σύνδεσμο

Πίσω από τους καλούς συγγραφείς,

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Καστανιώτη.

«Πίσω από τους καλούς συγγραφείς, κρύβεται συνήθως ένα τραύμα, ένα μεγάλο βάσανο»

Συνομιλώντας με τους διεθνείς της λογοτεχνίας. Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης δημοσιεύει έναν ακόμα τόμο με ολοζώντανα πορτρέτα γνωστών δημιουργών | enet.gr http://ekast.gr/18eRhPM

Πομπή για θυσία Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - 534 π.Χ.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

Πομπή για θυσία Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - 534 π.Χ.

Painted wooden tablet found near Pitsa Corinthia depicting religious scene - 534 BCE

Είναι ξύλινος πίνακας που παριστάνει ιερή πομπή για θυσία. Οδηγεί μια γυναίκα που κρατάει την οινοχόη, ακολουθούμενη από ένα αγοράκι με τον αμνό. Η πομπή μόλις φτάνει στον βωμό. Ακολουθούν δύο μουσικοί οργανοπαίκτες, ένας αρπιστής και ένας αυλητής. Το τέλος της πομπής αποτελούν δύο γυναίκες κρατώντας δάφνες και ταινίες. Η ταινία ήταν το σύμβολο των ποιητών. Η ζωγραφιά φέρει επεξηγηματικές επιγραφές.
Από τις επιγραφές μαθαίνουμε ότι η ζωγραφιά αυτή ήταν αφιέρωμα στις Χάριτες. Το έργο είναι ο καλύτερα διατηρημένος πίνακας του σπηλαίου Πιτσά. Χρονολογείται στο δεύτερο ήμισυ του 6ου αιώνα π.Χ..

The Pitsa panels or Pitsa tablets are a group of painted wooden tablets found near Pitsa, Corinthia (Greece). They are the earliest surviving examples of Greek panel painting.
The four panels, two of them highly fragmentary, were discovered during the 1930s in a cave near the village of Pitsa, in the vicinity of Sicyon. They can be stylistically dated to circa 540-530 BC, i.e. to the Archaic period of Greek art.
The tablets are thin wooden boards or panels, covered with stucco (plaster) and painted with mineral pigments. Their bright colors are surprisingly well preserved.
Only eight colors (black, white, blue, red, green, yellow, purple and brown) are used, with no shading or gradation of any sort. Probably, the black contour outlines were drawn first and then filled in with colors.
The tablets depict religious scenes connected with the cult of the nymphs.
The picture shows a sacrifice to the nymphs. Three or more females, dressed in chiton and peplos, are approaching an altar to the right. They are accompanied by musicians playing the lyra and aulos. The person nearest the altar appears to be pouring a libation from a jug. A small figure behind her, perhaps a slave, is leading a lamb, the sacrificial victim.

An inscription in the Corinthian alphabet names two women dedicators, Euthydika and Eucholis and states that the tablet, or the depicted offering, is dedicated to the nymphs.

Most ancient paintings that survived are either frescoes or vase paintings. It is known that panel paintings were held in much higher regard, but very few of them have survived. The Pitsa panels, probably preserved due to the unusual climatic conditions inside the cave, are by far the earliest examples of this technique to survive.

«Το γεφύρι του Δρίνου»,

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Καστανιώτη.
16 Νοεμβρίου

Μόλις επανεκδόθηκε «Το γεφύρι του Δρίνου», το αριστούργημα του μεγάλου Νομπελίστα συγγραφέα Ίβο Άντριτς. Ένα βαλκανικό χρονικό τεσσάρων αιώνων Iστορίας, τεσσάρων θρησκειών και τριών εθνοτήτων που μοιράζονται τον ίδιο τόπο. http://ow.ly/qQEuH

TI HTAN TO EIΚΟΣΙΕΝΑ;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Jk Koutbest.

Giannis Koutris

24 Μαρτίου 2014 ·

25 ΜΑΡΤΙΟΥ(ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ).ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ.!!!!!!!!!
TI HTAN TO EIΚΟΣΙΕΝΑ;
ΚΑΙ ΠΩΣ;
ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ!
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ!
Ο ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΝΑ ΤΟ ΧΩΝΕΨΕΙ ΠΩΣ!
ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ 21 ΟΥ ΑΙΩΝΑ
ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΝΤΕΝΑ ΝΑ ΤΟ ΠΙΑΣΕΙ;
ΣΕ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ!....
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀
ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΑΡΤΙΟΥ(ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ) ΑΡ.ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ
ΜΕ ΜΙΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ,ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΕΡΙΑΖΟΥΝ,
ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝΕ ΒΟΥΒΟΙ,ΠΑΡΑΛΥΤΟΙ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ,
ΜΙΑ ΦΛΟΓ ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ…ΑΚΟΥΟΝΤΑΙ ΨΑΛΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕΛΩΔΙΑ..
ΠΕΤΑΕΙ ΕΝ ΑΣΤΡΟ..ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ.
ΧΑΙΡΕ ,ΤΗΣ ΛΕΕΙ,ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ,ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ,ΧΑΙΡΕ!
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΣΕ.ΧΑΙΡΕ,ΜΑΡΙΑ ΧΑΙΡΕ!
ΕΠΕΡΑΣΑΝ ΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΛΟΙ..ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΕΚΕΙΝΗ
ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ ΠΑΛΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ..ΣΤΗΝ ΕΡΜΗ ΤΗΣ ΤΗΝ ΚΛΙΝΗ
ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ,ΟΛΑΡΦΑΝΗ,ΧΛΩΜΗ ΚΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ,
ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΠΑΝΤΑ ΤΗΚΕΤΑΙ ,ΣΤΕΝΑΖΕΙ ΑΛΥΣΩΜΕΝΗ,
ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΡΑΓΑ,ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΛΟΓΥΡΑ ΤΗΣ.
Η ΚΑΤΑΦΡΟΝΙΑ,Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΕΠΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΗΣ.
ΤΡΕΜΕΙ ΜΕ ΜΙΑΣ Η ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΑΤΗ Η ΘΥΡΙΔΑ
ΦΕΓΓΕΙ ΚΙ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑ ΕΝ ΑΣΤΡΟ,ΜΙΑΝ ΑΧΤΙΔ
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΤΑΘΗΚΕ,ΔΙΠΛΩΝΕΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ….
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΣΕ,ΕΛΛΑΣ ΑΝΑΣΤΑ,ΧΑΙΡΕ!!

Θεόφιλος…

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Ελένη Μπετεινάκη.

24 Μαρτίου


 

Θεόφιλος… ο λαϊκός ζωγράφος της Ελλάδας ή όπως τον αποκαλούσαν « Ο Παπαδιαμάντης της ζωγραφικής»!

1. Η ζωγραφική του ήταν μόνο για ευφυείς ανθρώπους ! | Cretalive

   www.cretalive.gr

   Ολη η επικαιρότητα και ειδήσεις live από Κρήτη, Ελλάδα, κόσμο. Το Cretalive παρέχει live πληροφόρηση, επίκαιρα άρθρα, video,...

Σαν σήμερα, το 1926

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Καστανιώτη.

24 Μαρτίου

1. Σαν σήμερα, το 1926, γεννιέται ο Ντάριο Φο, ένας από τους γνωστότερους ηθοποιούς και συγγραφείς του ιταλικού θεάτρου, ένας γνήσιος απόγονος των μεσαιωνικών παλιάτσων και τροβαδούρων. Το 1997 κερδίζει το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Από τις εκδόσεις μας κυκλοφορούν: http://www.kastaniotis.com/author/1877
    
2. 

-)(-ΜΟΥΝΙΧΙΩΝ (29 ΗΜΕΡΕΣ) 24 ΜΑΡΤΙΟΥ – 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ιερά Ελλάς.

-)(-ΜΟΥΝΙΧΙΩΝ (29 ΗΜΕΡΕΣ) 24 ΜΑΡΤΙΟΥ – 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ.

Ο Μουνιχιών είναι ο 10-ος μήνας στο αττικό ημερολόγιο.

Είναι αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη και αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου.

...
Ομώνυμη γιορτή προς τιμή της Μουνιχίας Αρτέμιδος τελούνταν την 16η ημέρα του μήνα στον ιερό της ναό στο λόφο της Μουνιχίας στον Πειραιά.

Άλλες σημαντικές γιορτές που πραγματοποιούνταν κατά το μήνα αυτό ήταν η γιορτή προς τιμήν του θεού Έρωτα την 4η ημέρα στο “Εν κήποις” ιερό της θεάς Αφροδίτης στην Ακρόπολη, τα Βραυρώνια ανήμερα της πανσελήνου, τα Ολυμπιεία τη 19η ημέρα και η Δελφινίου Πομπή, εις ανάμνησιν της ικεσίας του Θησέα και των συντρόφων του στο ιερό του Δελφινίου Απόλλωνα πριν πλεύσουν για την Κρήτη και το λαβύρινθο του βασιλιά Μίνωα.

Η γιορτή των Μουνιχίων ετελείτο με μεγαλοπρέπεια στο ιερό της θεάς, πάνω στον λόφο της Μουνιχίας στον Πειραιά.

Πιθανότατα εκεί που βρίσκεται σήμερα είτε η εκκλησία του προφήτη Ηλία ή ο Ναυτικός Όμιλος.

Τα Μουνίχια καθιερώθηκαν λόγω της θρησκευτικής πίστης των Αθηναίων ότι η θεά Αρτέμις, θεά της Σελήνης, τους φώτιζε με τη μορφή της πανσελήνου, στη νικηφόρα ναυμαχία της Σαλαμίνας εναντίον των Περσών.

Οι πιστοί προσέφεραν στη θεά τυρόπλαστους πλακούντες, που ονομάζονταν «αμφιφώντες», γιατί τοποθετούνταν μεταξύ δύο κεριών που αλληγορικά έδειχναν την ανατολή και τη δύση της Σελήνης.

Την 6ηΙκέτιδες, κρατώντας τις ικετηρίες, δηλαδή κλαδιά ελιάς στολισμένα με μαλλιά, πήγαιναν με πομπή στο Δελφίνιο, τον ναό του θεού στον Ιλισσό (Πλουτ. Θησ. ΙΗ’).

Εκεί τις κατέθεταν στον βωμό, σε ένδειξη των ικεσιών τους, γι’ αυτό και έλεγαν τη φράση «ικετηρίαν τιθένα» (Ηρδ. Ε’, 51 -Δημσθ).

Η γιορτή ανάγεται στον Θησέα, ο οποίος πήρε μαζί του τους νέους και τις νέες που είχαν κληρωθεί για τον φόρο αίματος της Αθήνας στον Μινώταυρο, και πήγε, την 6η Μουνιχιώνα, στο Δελφίνιο, αφιερώνοντας γι’ αυτόν και τους συντρόφους του, ικετηρίαν -κλαδί από την ιερή ελιά στολισμένο με λευκό μαλλί.

Αφού έγινε η δέηση, κατέβηκαν όλοι μαζί στην ακτή και απέπλευσαν για την Κρήτη, απ’ όπου, ως γνωστόν, επέστρεψαν σώοι.

Στη γιορτή των Δελφίνιων, οι Αθηναίοι -εκτός από τον Απόλλωνα- τιμούσαν και την αδελφή του, τη Δελφίνια Άρτεμη. Την 6η του μηνός Μουνιχιώνα εγκαινιαζόταν η αρχή των θαλασσίων ταξιδιών μετά τη χειμερινή διακοπή τους.

Στην κοντινή Αίγινα ετελείτο η ίδια γιορτή τον μήνα Δελφίνιο, αντίστοιχο του αττικού μήνα Μουνιχιώνα.

Εκεί η γιορτή πανηγυριζόταν με αγώνες οι οποίοι ονομάζονταν Υδροφόρια, σε ανάμνηση της προσέγγισης των Αργοναυτών στην Αίγινα, κατά την επιστροφή τους από την Αία της Κολχίδας, όπου προμηθεύτηκαν πόσιμο νερό για να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Ιωλκό.

Την 19η Μουνιχιώνα τελούνταν στην Αθήνα τα Ολύμπια προς τιμήν του Ολυμπίου Διός.

Ιδρύθηκαν από τον Πεισίστρατο, όταν θεμελίωσε τον ναό του Ολυμπίου Διός (Ολυμπιείον) στις όχθες του Ιλισού το 530 π.Χ.

Τα αθηναϊκά Ολύμπια τελούνταν στον περίβολο του ναού και με την πάροδο του χρόνου παράκμασαν.

Ανανεώθηκαν από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης και τελειοποίησης του Ολυμπιείου το 129 μ.Χ. Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους (30’7 π.Χ.), ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, προστάτης της πόλης των Αθηνών και των πατροπαράδοτων δημοκρατικών της πολιτικών θεσμών, ελευθέρωσε την Αθήνα από τον Κάσσανδρο και έγινε δεκτός στην πόλη με θεϊκές τιμές.

Οι Αθηναίοι, για να κολακεύσουν τη ματαιοδοξία του, ονόμασαν αυτόν και τον πατέρα του, τον
Αντίγονο, «Σωτήρες» και τους αφιέρωσαν βωμούς.

Επίσης μετονόμασαν τον μήνα Μουνιχιώνα σε Δημητριώνα (Πλουτ. Δημ. 12) και τη γιορτή των Διονυσίων σε Δημήτρια.

Τέλος, αποφάσισαν τη δημιουργία δύο νέων αττικών φυλών, που θα ονομάζονταν Αντιγονίδα και Δημητριάδα.

του μηνός Μουνιχιώνα ετελείτο στην Αθήνα η γιορτή του Δελφινίου Απόλλωνα, του προστάτη της ναυσιπλοΐας.

Κατά τη διάρκεια της γιορτής, παρθένες, οι Ικέτιδες, κρατώντας τις ικετηρίες, δηλαδή κλαδιά ελιάς στολισμένα με μαλλιά, πήγαιναν με πομπή στο Δελφίνιο, τον ναό του θεού στον Ιλισσό (Πλουτ. Θησ. ΙΗ’). Εκεί τις κατέθεταν στον βωμό, σε ένδειξη των ικεσιών τους, γι’ αυτό και έλεγαν τη φράση «ικετηρίαν τιθένα» (Ηρδ. Ε’, 51 -Δημσθ).

Η γιορτή ανάγεται στον Θησέα, ο οποίος πήρε μαζί του τους νέους και τις νέες που είχαν κληρωθεί για τον φόρο αίματος της Αθήνας στον Μινώταυρο, και πήγε, την 6η Μουνιχιώνα, στο Δελφίνιο, αφιερώνοντας γι’ αυτόν και τους συντρόφους του, ικετηρίαν -κλαδί από την ιερή ελιά στολισμένο με λευκό μαλλί.

Αφού έγινε η δέηση, κατέβηκαν όλοι μαζί στην ακτή και απέπλευσαν για την Κρήτη, απ’ όπου, ως γνωστόν, επέστρεψαν σώοι.

Στη γιορτή των Δελφίνιων, οι Αθηναίοι -εκτός από τον Απόλλωνα- τιμούσαν και την αδελφή του, τη Δελφίνια Άρτεμη.

Την 6η του μηνός Μουνιχιώνα εγκαινιαζόταν η αρχή των θαλασσίων ταξιδιών μετά τη χειμερινή διακοπή τους.

Στην κοντινή Αίγινα ετελείτο η ίδια γιορτή τον μήνα Δελφίνιο, αντίστοιχο του αττικού μήνα Μουνιχιώνα.

Εκεί η γιορτή πανηγυριζόταν με αγώνες οι οποίοι ονομάζονταν Υδροφόρια, σε ανάμνηση της προσέγγισης των Αργοναυτών στην Αίγινα, κατά την επιστροφή τους από την Αία της Κολχίδας, όπου προμηθεύτηκαν πόσιμο νερό για να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Ιωλκό.

Την 19η Μουνιχιώνα τελούνταν στην Αθήνα τα Ολύμπια προς τιμήν του Ολυμπίου Διός. Ιδρύθηκαν από τον Πεισίστρατο, όταν θεμελίωσε τον ναό του Ολυμπίου Διός (Ολυμπιείον) στις όχθες του Ιλισού το 530 π.Χ.

Τα αθηναϊκά Ολύμπια τελούνταν στον περίβολο του ναού και με την πάροδο του χρόνου παράκμασαν.

Ανανεώθηκαν από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης και τελειοποίησης του Ολυμπιείου το 129 μ.Χ. Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους (30’7 π.Χ.), ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, προστάτης της πόλης των Αθηνών και των πατροπαράδοτων δημοκρατικών της πολιτικών θεσμών, ελευθέρωσε την Αθήνα από τον Κάσσανδρο και έγινε δεκτός στην πόλη με θεϊκές τιμές.

Οι Αθηναίοι, για να κολακεύσουν τη ματαιοδοξία του, ονόμασαν αυτόν και τον πατέρα του, τον Αντίγονο, «Σωτήρες» και τους αφιέρωσαν βωμούς.

Επίσης μετονόμασαν τον μήνα Μουνιχιώνα σε Δημητριώνα (Πλουτ. Δημ. 12) και τη γιορτή των Διονυσίων σε Δημήτρια.

Τέλος, αποφάσισαν τη δημιουργία δύο νέων αττικών φυλών, που θα ονομάζονταν Αντιγονίδα και Δημητριάδα.
—————————————————————————————————————

Πηγές
•«Η Οδύσσεια των Ημερολογίων, τόμος Α’ – αναζητώντας τις ρίζες», εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ, εκδοθέν υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΠΗΓΗ http://eleysis69.wordpress.com/

Η ζωγραφική του ήταν μόνο για ευφυείς ανθρώπους !

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Ελένη Μπετεινάκη.

 

 

 

Η ζωγραφική του ήταν μόνο για ευφυείς ανθρώπους ! |Cretalive

1. www.cretalive.gr

   Ολη η επικαιρότητα και ειδήσεις live από Κρήτη, Ελλάδα, κόσμο. Το Cretalive παρέχει live πληροφόρηση, επίκαιρα άρθρα, video,...

Να 'τανε το '21 - Γιώργος Νταλάρας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο.

http://www.youtube.com/watch?v=P6oxQdDfYIs&feature=share&list=RDP6oxQdDfYIs

Να 'τανε το '21 - Γιώργος Νταλάρας - Na 'tane to '21 - George Dalaras

Να 'τανε το '21 Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής Eκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα να 'τανε το 21 να 'ρθε...