Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

 
Μ. Χατζηδάκι:Οι γειτονιές του φεγγαριού Xωρίον ο πόθος
M.ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ:ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ, ΧΩΡΙΟΝ Ο ΠΟΘΟΣ Α.ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ Τραγούδι: Φλέρη Νταντωνάκη 1. Η μικρή Ραλλού (Ν.Γκάτσου) Από το «Χρυσάφι ...

27 Μαρτίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.
  1. 27 Μαρτίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

    «Χτες πήγα με τη μαμά και τη Ρενέ στο Θέατρο. Πρώτη φορά στη ζωή μου έβλεπα αληθινό θέατρο ... Όταν γύρισα το βράδυ, ήταν αδύνατο να με πάρει ο ύπνος. Τα πιο παράξενα αισθήματα είχαν κυριεύσει την ψυχή μ...ου. Το ΘΕΑΤΡΟ με είχε ενθουσιάσει, με είχε συναρπάσει, με είχε συγκινήσει, έβρισκα ότι άξιζε πολύ περισσότερο από τον πάνινο κινηματογράφο. Ένιωσα πως κι εγώ το αγαπούσα πολύ το θέατρο...Έως τώρα έλεγα πως η ομορφιά δε χαρίζει τίποτε. Αλλά από το θέατρο κατάλαβα ότι η ομορφιά χαρίζει κι αξίζει περισσότερα απ' ό,τι νόμιζα... Άλκη μου, σου γράφω και κλαίω. Δάκρυα καυτά κυλάνε στα μάγουλά μου. Θέλω να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός! Να παίζω και οι θεαταί να με χειροκροτούν... Δε θέλω -ακούς;- να μαθευτεί το μεγάλο μου μυστικό: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ!»

    (Επιστολή της Ζωρζ Σαρή στην αγαπημένη της φίλη Άλκη Ζέη)
    Δείτε περισσότερα

  2. Φωτογραφία: 27 Μαρτίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

«Χτες πήγα με τη μαμά και τη Ρενέ στο Θέατρο. Πρώτη φορά στη ζωή μου έβλεπα αληθινό θέατρο ... Όταν γύρισα το βράδυ, ήταν αδύνατο να με πάρει ο ύπνος. Τα πιο παράξενα αισθήματα είχαν κυριεύσει την ψυχή μου. Το ΘΕΑΤΡΟ με είχε ενθουσιάσει, με είχε συναρπάσει, με είχε συγκινήσει, έβρισκα ότι άξιζε πολύ περισσότερο από τον πάνινο κινηματογράφο. Ένιωσα πως κι εγώ το αγαπούσα πολύ το θέατρο...Έως τώρα έλεγα πως η ομορφιά δε χαρίζει τίποτε. Αλλά από το θέατρο κατάλαβα ότι η ομορφιά χαρίζει κι αξίζει περισσότερα απ' ό,τι νόμιζα... Άλκη μου, σου γράφω και κλαίω. Δάκρυα καυτά κυλάνε στα μάγουλά μου. Θέλω να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός! Να παίζω και οι θεαταί να με χειροκροτούν... Δε θέλω -ακούς;- να μαθευτεί το μεγάλο μου μυστικό: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ!»

(Επιστολή της Ζωρζ Σαρή στην αγαπημένη της φίλη Άλκη Ζέη)

Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ " Θεόφιλος Χατζημιχαήλ"


Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ " Θεόφιλος Χατζημιχαήλ"
Θα πούμε το τραγούδι του που ξεκινά απ’ τον ήλιο
με την απόκρημνη λαλιά του τηλεβόα
Ολκάδος που συνάντησε το νεαρό τιτάνα
με ρίγανη στα χείλη του κι ολόκληρη τη χώρα
Μες στο στήθος του...
στο στήθος του...
Το ρήμα κρουσταλλώθηκε και φέγγει
κι ακόμα τρέχουν τα κορίτσια
Μες στα πλατιά φουστάνια τους
στις δροσερές μαρμαρυγές της άσπιλης ημέρας
Μέσα στο ρίγος που γελά καθώς ξανθή γοργόνα
σ’ ένα καράβι ορθόπλωρο που πλέχει
στον ουρανό της θάλασσας με τα μεγάλα μάτια
Φωνές θερμές, γλυκές παιδίσκες των ερώτων
πάνω στη γη κι επί των χόρτων ή στα φύλλα
βιβλίου γιομάτου δένδρα πράσινα σαν παραθύρια
που βλέπουν προς την Άνοιξη
προς την Άνοιξη...
προς την Άνοιξη...
Χωρίς απροσδιόριστη φενάκη μα με πλήθος
πολύχρωμων παλμών μεταξωτής αιώρας
Σε κάστρο δόξας μυρμηκιάς με πλούσια ζώνη
σφυγμένα δυνατά στη μέση της ημέρας
Πλατιά στα στέρνα μας
και τα πουλιά μας τρέχουν στον αέρα

ΠΙΝΑΚΑΣ - ΘΕΟΦΙΛΟΣ "Η ερωτευμένη απελπισθείσα, 1932"

Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994)

Φωτογραφία: Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του.( Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του.( Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

«ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό».

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.

«ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό».
Κάψες από παπαρούνες φαίνεται να ξεφυτρώνουν από τα μαλλιά της πήλινης θεάς με τα υψωμένα χέρια που λάτρευαν οι Μινωίτες της Κρήτης. «Απεικονίζεται έτσι γιατί παράγει και ελέγχει το φυτό, τις ιδιότητες του οποίου γνώριζε η ίδια, οι υπηρέτες της, ιερείς και ιέρειες, οι γιατροί του ανθρώπινου πόνου, καθώς το γάλα από την κάψα του φυτού είναι το όπιο, ισχυρό παυσίπονο και αναλγητικό»...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_24.html

"Η ζωή που έλειπε"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.


  •  
    Πάρτε μια γεύση απο τις πρώτες σελίδες του βιβλίου "Η ζωή που έλειπε" στον σύνδεσμο που ακολουθεί -> http://goo.gl/GofBEl
    -
    Υπέροχο, συναρπαστικό μυθιστόρημα από τον ηθοποιό και συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα.
     
    Με επιδέξια πλοκή και εκπληκτική σκιαγράφηση χαρακτήρων ο συγγραφέας υφαίνει στον ιστό της αφήγησής του δύο ιστορίες αγάπης και απόλυτου έρωτα εμπνευσμένες από ένα αληθινό γεγονός που συνέβη την περίοδο της Kατοχής.

    Μiα ιστορία που γεννά δυνατά συναισθήματα που συγκλονίζουν.
    http://www.minoas.gr/book-3733.minoas #diavazo #διαβάζω

  • Κουραμπιέδες με ελαιόλαδο


    Κουραμπιέδες με ελαιόλαδο. Η υγιεινή παραλλαγή των κουραμπιέδων που συνηθιζόταν στις γιορτές του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη (που δεν είναι και λίγες). Παραδοσιακή συνταγή, για νόστιμους και μυρωδάτους λαδοκουραμπιέδες στην κλασική της εκδοχή αλλά και σε μια πιο ...μοντέρνα, με σοκολάτα: http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/11/blog-post_24.html
    Καλή εβδομάδα να έχουμε!

    Φυσικό αποσμητικό

    Η καθημερινή ζωή στο Παλιό Κάστρο!

    Κάρλο Λορεντσίνι

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.


    Φωτ :Pinóquio (1881) de Carlo Collodi - Ilustrações de Gerald McDermott

    Ο Κάρλο Λορεντσίνι (ιταλικά: Carlo Lorenzini) (24 Νοεμβρίου 1826 – 26 Οκτωβρίου 1890), γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα Κάρλο Κολόντι (ιταλικά: Carlo Collodi), ήταν Ιταλός συγγραφέας γνωστός για το παγκοσμίου φήμης παιδικό μυθιστόρημα «Οι Περιπέτειες του Πινόκιο» (πρωτότυπο στα ιταλικά: Le avventure di Pinocchio).
    Βιογραφία

    Ο Κολόντι γεννήθηκε στην Φλωρεντία.

    Κατά τους Πολέμους της Ιταλικής Ανεξαρτησίας εναντίον της Αυστριακής Αυτοκρατορίας μεταξύ του 1848 και 1860, υπηρέτησε ως εθελοντής με τον στρατό της Τοσκάνης. Το ενεργό του ενδιαφέρον σε πολιτικά θέματα μπορεί να φανεί στα πρώτα έργα του αλλά και στην ίδρυση της σατιρικής εφημερίδας Il Lampione. Αυτή η εφημερίδα λογοκρίθηκε με διαταγή του Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης το 1849, αλλά επανεμφανίστηκε τον Μάιο του 1860.

    Ο Λορεντσίνι απέκτησε φήμη το 1856 με το μυθιστόρημά του In vapore και είχε αρχίσει έντονη δραστηριότητα σε άλλες πολιτικές εφημερίδες όπως στην Il Fanfulla. Την ίδια περίοδο προσλήφθηκε από την Επιτροπή Λογοκρισίας για το Θεάτρο. Αυτή την περίοδο συνέθεσε δίάφορες σατιρικές παραστάσεις και ιστορίες όπως: Macchiette (1880), Occhi e nasi (1881), Storie allegre (1887).

    Το 1875, εισάγεται στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας με το Racconti delle fate, μία μετάφραση του γαλλικού παραμυθιού του Σαρλ Περώ. Το 1876 έγραψε το Giannettino (εμπνευσμένο από το Giannetto του Alessandro Luigi Parravicini), το Minuzzolo, και το Il viaggio per l'Italia di Giannettino, μία σειρά που εξερευνά την ιταλική επανένωση μέσω των ειρωνικών στοχασμών του χαρακτήρα Giannettino.

    Ο Λορεντσίνι γοητεύτηκε από την ιδέα να χρησιμοποιήσει έναν συμπαθή και αθεόφοβο χαρακτήρα με σκοπό να εκφράσει τις προσωπικές του πεποιθήσεις μέσω της αλληγορίας. Το 1880 ξεκίνησε να γράφει την «Ιστορία μίας μαριονέτας» (ιταλικά: Storia di un burattino), που ονομάστηκε επίσης «Οι Περιπέτειες του Πινόκιο», που δημοσιευόταν εβδομαδιαία στην πρώτη ιταλική παιδική εφημερίδα Il Giornale dei Bambini.

    Ο Λορεντσίνι πέθανε το 1890 στην Φλωρεντία αγνοώντας την αναμενόμενη φήμη και δημοτικότητα του έργου του: καθώς στην αλληγορία της ιτορίας, ο Πινόκιο τελικά ξέφυγε για να οδηγήσει την δική του ανεξάρτητη ζωή, διακριτά από αυτή του συγγραφέα.

    Τάφηκε στο "San Miniato alMonte Basilica".

    Δημοφιλείς αναρτήσεις