χρησιμοποιώντας μια αρχαία τεχνική

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Επιστροφή στη φύση/Back to nature.

3 Δεκεμβρίου

Αγρότης έχτισε σπίτι δαπανώντας μόνο 125 ευρώ ~ Eπιστροφή στη φύση

www.back-to-nature.gr

Ένας αγρότης, κατασκεύασε ένα ολόκληρο σπίτι δαπανώντας μόνο κάτι παραπάνω από 100 λίρες, χρησιμοποιώντας μια αρχαία τεχνική από υλικά τα οποία βρήκε στα σκουπίδια και στη φύση. Ο Michael Buck, 59 ετών, χρησιμοποίησε μόνο φυσικά ή άχρηστα υλικά για να χτίσει το «καλαμποκόσπιτο», στο πίσω μέρος του κ...

Οι Μινωίτες ανακάλυψαν...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.

3 Δεκεμβρίου

Οι Μινωίτες ανακάλυψαν πρώτοι την Βόρεια Θάλασσα.
"...Μέσα σε ένα στρώμα τύρφης που χρονολογείται περί το 1300 π.Χ. εντόπισε μινωικά ευρήματα, θραύσματα αγγείων, θυμίαμα, κοπάλη, λάπις λάζουλι και μια σφραγίδα με επιγραφή σε γραμμική γραφή Α. Αν τα ευρήματα ερμηνεύονται σωστά, τότε όντως Μινωίτες από την Κρήτη ανακάλυψαν πρώτοι τη Βόρεια Θάλασσα...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_2631.html

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου — Ρίκο και Όσκαρ: Το μυστήριο του ριγκατόνι, Αντρέας Σταϊνχέφελ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ekdoseis Metaixmio.

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου — δωράκι τέταρτο: Ρίκο και Όσκαρ: Το μυστήριο του ριγκατόνι, Αντρέας Σταϊνχέφελ. Εικονογράφηση: Πέτερ Σέσοβ. Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου, υποψήφια για το βραβείο σε μεταφραστή ξένου βιβλίου για παιδιά και νέο...υς από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Για να το κερδίσετε, απλώς αφήστε ένα σχόλιο εδώ έως τα μεσάνυχτα σήμερα! Αύριο, 3/4, η κλήρωση για τον τυχερό!

http://www.metaixmio.gr/products/2246--.aspxΔείτε περισσότερα

Γ ΡΙΤΣΟΣ "Αναφυλλητό" Απόσπασμα

 Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

6 Δεκεμβρίου

Γ ΡΙΤΣΟΣ "Αναφυλλητό" Απόσπασμα

....Συντροφιά μου θέλω
τους φτωχούς, τους ταπεινούς
κείνους που δεν ξέρουν
παρά μόνο να μοχτούν,
κείνους που δεν ανεβήκαν
πάνω από τη μοίρα
-πού ν’ ανέβεις;
και ποια μοίρα;
Κείνους που παλεύουν
στήθος-στήθος με τη μοίρα,
που πατάν βαριά τη γη,
τόνα πόδι λύπη
τ’ άλλο οργή.

Τ’ άγριο μάτι σκύβουν
τ’ άγριο μάτι υψώνουν
στ’ άδικο, καρφί,
τόνα μάτι μίσος
τ’ άλλο τους στοργή.

Κι η φαρδύστερνη σιωπή τους
που στριμώχνει στη γωνιά
τη Σκιά
που στριμώχνει κάθε χάρο
μες στη ζωή κ’ έξω απ’ τη ζωή,
βόγγος και σφυρί......
ΠΗΓΗ http://itzikas.wordpress.com/

ΠΙΝΑΚΑΣ - george faulkner wetherbee

Μπισκότα βανίλιας-σοκολάτας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Elizabeth Pentheroudaki.

Μπισκότα βανίλιας-σοκολάτας

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2013/11/blog-post_29.html
 

Στην καρδιά της πόλης, Ζέιντι Σμιθ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ekdoseis Metaixmio.

Στην καρδιά της πόλης, Ζέιντι Σμιθ | Μετάφραση: Ιωάννα Ηλιάδη | Μόλις κυκλοφόρησε

Η βορειοδυτική γωνιά μιας πόλης. Εδώ θα βρεις προσκεκλημένους και οικοδεσπότες, αυτούς που έχουν δύναμη κι εκείνους που δεν έχουν, ανθρώπους που ζουν σε μέρη ξεχωριστά και κάποιους που δεν ζουν πουθενά. Και ανάμεσά τους πολλούς άλλους.
Όλες οι πόλεις είναι έτσι. Άνθρωποι ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο. Σε κόσμους χωριστούς.
Κι έπειτα υπάρχουν οι απρόσμενες επισκέψεις: οι σπάνιες φορές που ένας άγνωστος περνάει ένα κατώφλι δίχως άδεια ή προειδοποίηση, κλονίζοντας συθέμελα ολόκληρο το σύστημα. Όπως το απόγευμα του Απρίλη που μια γυναίκα χτύπησε την πόρτα της Λία Χάνγουελ ζητώντας βοήθεια, διαταράσσοντας τη γαλήνη, αναγκάζοντας τη Λία να βγει από την απομόνωσή της…
Το έξοχο ιλαροτραγικό καινούργιο μυθιστόρημα της Ζέιντι Σμιθ ακολουθεί τέσσερις Λονδρέζους — τη Λία, τη Νάταλι, τον Φίλιξ και τον Νέιθαν — καθώς προσπαθούν να ζήσουν την ενήλικη ζωή τους έξω από το Κόλντγουελ, την εργατική κατοικία της παιδικής τους ηλικίας. Από τις ιδιόκτητες κατοικίες στα δημόσια πάρκα, στη δουλειά και στη διασκέδαση, το δικό τους Λονδίνο είναι ένα μέρος σύνθετο, εξίσου όμορφο όσο και απάνθρωπο, όπου οι ανοιχτοί δρόμοι κρύβουν τα σκοτεινά στενά, και η λεωφόρος κάποιες φορές οδηγεί σε αδιέξοδο.
Αποτυπώνοντας τη σύγχρονη αστική ζώνη —γνώριμη σε κατοίκους των πόλεων παντού στον κόσμο— το βιβλίο της Ζέιντι Σμιθ είναι ένα μυθιστόρημα συναντήσεων βουβής απόγνωσης, κυλάει σαν τον υδράργυρο και πάλλεται σαν την ίδια την πόλη.

«Τούτο το βιβλίο έχει γραφτεί από μια συγγραφέα που ξέρει πραγματικά να ακούει, και καταλαβαίνει αληθινά πώς είναι οι άνθρωποι, και τι μπορούν να γίνουν. Σε εκατό χρόνια, όταν οι αναγνώστες θελήσουν να δουν τι ήταν ικανό να κάνει το βρετανικό μυθιστόρημα και πώς ήταν στην πραγματικότητα η ζωή στην Αγγλία, θα στραφούν στην Καρδιά της πόλης, και θα ενθουσιαστούν… Ένα απολαυστικό, αισιόδοξο, οργισμένο αριστούργημα».
—The Telegraph

«Η Σμιθ είναι απλά υπέροχη: αδιαμφισβήτητη απόγονος του Ντίκενς».
—The Independent

«Η Ζέιντι Σμιθ είναι μια ιδιοφυΐα, και εδώ βρίσκεται στο απόγειο των δυνάμεών της. Είναι δύσκολο να φανταστώ καλύτερο μυθιστόρημα αυτή τη χρονιά — ή αυτή τη δεκαετία».
—Reader’s Digest

«Ένας θρίαμβος, ένα σπουδαίο κοινωνικό μυθιστόρημα… Ένα από τα πιο απολαυστικά, ευφυή και ουσιαστικά ενήλικα βιβλία της χρονιάς».
—The Scotsman

http://www.metaixmio.gr/products/2443--.aspx


 

2 Απριλίου Παγκόσμια Ημέτα Αυτισμού ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.

2 Απριλίου Παγκόσμια Ημέτα Αυτισμού ...

Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ την 1η Νοεμβρίου 2007 και αποφασίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008. Σκοπός... της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.

Ο αυτισμός είναι μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου και απομονώνει τον πάσχοντα από τον υπόλοιπο κόσμο. Εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή. Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια, σε μια αναλογία 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι. Υπολογίζεται ότι 535.000 άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πάσχουν από αυτισμό.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/186#ixzz2xk98xnAYΔείτε περισσότερα

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2/4

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

1. #ICBD 2/4: Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
   
   Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου χαρίζοντάς σας 5 αντίτυπα της πρώτης περιπέτειας του Τίμμυ Φιάσκο «Τα λάθη είναι ανθρώπινα»: http://bit.ly/1oo5jEL
   
   Πείτε μας στα σχόλια μέχρι τη...ν Πέμπτη 3/4 ποιο παιδικό βιβλίο αγαπήσατε όταν ήσασταν παιδιά και μπείτε στην κλήρωση για να κερδίσετε ένα από τα συνολικά 5 αντίτυπα που προσφέρουμε. Οι νικητές θα ανακοινωθούν την Παρασκευή.
   
   Καλή επιτυχία!Δείτε περισσότερα
   
   

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου Μα πού πήγαν οι νυχτερίδες;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ekdoseis Metaixmio.

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου — δωράκι έκτο: Μα πού πήγαν οι νυχτερίδες; Σύρμω Μιχαήλ (εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή) υποψήφιο στην κατηγορία βιβλίου γνώσεων για παιδιά στα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2013.

Για να το κερδίσετε, απλώς αφήστε ένα σχόλιο εδώ έως τα μεσάνυχτα σήμερα! Αύριο, 3/4, η κλήρωση για τον τυχερό!

http://www.metaixmio.gr/products/1985--.aspx
 

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Bigbook.gr.

Χρόνια σας πολλά κ.Άντερσεν … Χρόνια πολλά παιδικό βιβλίο! | Cretalive
www.cretalive.gr
Ολη η επικαιρότητα και ειδήσεις live από Κρήτη, Ελλάδα, κόσμο. Το Cretalive παρέχει live πληροφόρηση, επίκαιρα άρθρα, video,...
http://www.cretalive.gr/history/view/chronia-sas-polla-k.antersen-chronia-polla-paidiko-biblio/153776

Χρόνια σας πολλά κ.Άντερσεν … Χρόνια πολλά παιδικό βιβλίο!

• 
• 

Η ζωή του μοιάζει και αυτή με παραμύθι. Γεννιέται σε μια μικρή πόλη της Δανίας ,την Οντένσε, σε μια πολύ φτωχική οικογένεια που όμως το ταλέντο του και η ικανότητα να δημιουργεί ιστορίες δεν θα επηρεαστούν από αυτό καθόλου. Από πολύ μικρός γράφει. Γράφει, παίζει και δημιουργεί ιστορίες

Της Ελένης Μπετεινάκη

Ένας μύθος λέει ότι το παραμύθι είναι πλάσμα ζωντανό που μοιάζει με πουλί. Έχει φτερά και πετά στον τόπο και στο χρόνο. Κάποια στιγμή έρχεται και κάθεται στον ώμο σου κι εσύ τότε  δύο πράγματα μπορείς να κάνεις : Να το διώξεις ή να το αφηγηθείς…
O Χανς Κρίστιαν Άντερσεν πριν από 209 χρόνια, σαν σήμερα, στις 2 Απριλίου 1805 που ήρθε στη ζωή …σκέφτηκε, μεγαλώνοντας ,πως υπήρχε κι ένα τρίτο πράγμα να κάνει με τα παραμύθια. Να τα γράψει και να μείνουν πραγματικά ,για πάντα ,δώρο στους ανθρώπους .




Η ζωή του μοιάζει και αυτή με παραμύθι. Γεννιέται σε μια μικρή πόλη της Δανίας ,την Οντένσε,  σε μια πολύ φτωχική οικογένεια που όμως το ταλέντο του και η ικανότητα να δημιουργεί ιστορίες δεν θα επηρεαστούν από αυτό καθόλου. Από πολύ μικρός γράφει. Γράφει, παίζει και δημιουργεί ιστορίες. Ιστορίες και κούκλες κουκλοθέατρου .Δεν καταφέρνει ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές του αλλά πάντα ασχολείται με τη γραφή . Στα 1822 αρχίζει να γίνεται γνωστός  και όλοι πια μιλούν για το « νέο αστέρι που γεννιέται». Τα παιδιά τον λατρεύουν, οι ιστορίες του αρχίζουν να διαβάζονται παντού. Από το 1835 που ολοκληρώνει το πρώτο του βιβλίο η φήμη και η δόξα δεν τον εγκαταλείπουν ποτέ. Αρχίζει να ταξιδεύει και τα 36 γενέθλια του τα γιορτάζει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα πάνω στον Παρθενώνα που τον μαγεύει. Ως το 1867 που η γενέτειρα πόλη του του χαρίζει το κλειδί της γράφει ασταμάτητα : « Η μικρή γοργόνα»,  « οι μαγικές γαλότσες», « Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος», « τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα», « Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», « Η βασίλισσα του χιονιού», « Η μαγική κασέλα», « Τα κόκκινα παπούτσια », « Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», « Η τοσοδούλα » , « Ο γιός του μπαλωματή», «
Το μικρό χριστουγεννιάτικο έλατο», « Ο καπνοκαθαριστής  και η βοσκοπούλα »,  « Ο μολυβένιος στρατιώτης», « οι αγριόκυκνοι» κ.ά. Το καλοκαίρι του 1871 ενώ κοιμάται πέφτει από το κρεβάτι του και δεν αναρρώνει σχεδόν ποτέ. Χτυπημένος από καρκίνο στο συκώτι θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 4 Αυγούστου του 1875 και το όνομα του θα συνδεθεί με τα κλασσικά παραμύθια, τον θρύλο και την αγάπη των παιδιών για τα βιβλία σ΄ ολόκληρη τη γη.
Η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα ( ΙΒΒΥ) προς τιμήν του  καθιέρωσε από  το 1966 να γιορτάζεται η Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου στις 2 Απριλίου, με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο. Κάθε χρόνο μια χώρα είναι υπεύθυνη για το μήνυμα που μεταφράζεται σε πάρα πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο και τη δημιουργία αφίσας που επίσης διανέμεται παντού. Φέτος για το  2014 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Ιρλανδίας. Το μήνυμα το έγραψε η πολυβραβευμένη Ιρλανδή συγγραφέας Siobhán Parkinson, που κατοικεί στο Δουβλίνο. Έχει γράψει περισσότερα από 25 βιβλία, αρκετά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Έχει υπηρετήσει στην ΙΒΒΥ ως συνυπεύθυνη της έκδοσης του περιοδικού Bookbird και τώρα ασχολείται με την έκδοση παιδικών βιβλίων, καθώς και με τη διδασκαλία δημιουργικής γραφής. Συνεργάζεται με πολλά σχολεία και φροντίζει ιδιαίτερα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Την αφίσα τη φιλοτέχνησε η Niamh Sharkey, πολυβραβευμένη Ιρλανδή εικονογράφος, συγγραφέας και δημιουργός κινουμένων σχεδίων που έχουν προβληθεί στην τηλεόραση. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες. Κατοικεί στο Δουβλίνο με την οικογένειά της.
Το φετινό μήνυμα μετάφρασε στα ελληνικά η Επίτιμη Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ, η συγγραφέας κ. Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου :
Γράμμα στα παιδιά του κόσμου - Siobhán Parkinson (Ιρλανδία)
Συχνά οι αναγνώστες ρωτούν τους συγγραφείς πώς γίνεται και γράφουν τις ιστορίες τους – από πού έρχονται οι ιδέες ; Από τη φαντασία μου, απαντάει ο συγγραφέας. Α, μάλιστα, μπορεί να πουν οι αναγνώστες. Αλλά πού είναι η φαντασία σας, κι από τι είναι φτιαγμένη, κι έχουν όλοι φαντασία;
Α, λέει τότε ο συγγραφέας, η φαντασία είναι μέσα στο κεφάλι μου βέβαια και είναι φτιαγμένη από εικόνες και λέξεις, αναμνήσεις και ίχνη από άλλες ιστορίες και λέξεις, κομμάτια από πράγματα και μελωδίες και σκέψεις και πρόσωπα και τέρατα και σχήματα και λέξεις, κινήσεις και λέξεις, κύματα και αραβουργήματα και τοπία και λέξεις, αρώματα και αισθήματα και χρώματα και ρίμες και μικρούς ήχους και ξαφνικούς θορύβους και γεύσεις κι εκρήξεις ενέργειας και γρίφους και αύρες και λέξεις. Και στροβιλίζονται όλα εκεί μέσα και τραγουδούν κι αλλάζουν διαρκώς σαν τα βλέπεις από καλειδοσκόπιο κι αιωρούνται και κάθονται και σκέφτονται και τσιγκλούν το κεφάλι.






Βέβαια φαντασία έχει ο καθένας, διαφορετικά δε θα μπορούσαμε να ονειρευόμαστε. Η φαντασία του καθενός, ωστόσο, δεν έχει μέσα της το ίδιο υλικό. Στους μάγειρες ίσως περιέχει γεύσεις κυρίως και στους ζωγράφους χρώματα και σχήματα κυρίως. Όμως η φαντασία των συγγραφέων είναι γεμάτη κυρίως από λέξεις. Με λέξεις λειτουργεί επίσης και η φαντασία εκείνων που διαβάζουν ή ακούνε ιστορίες. Η φαντασία του συγγραφέα πλάθει και ανακατεύει και φτιάχνει ιδέες και ήχους και φωνές και χαρακτήρες και γεγονότα μέσα στην ιστορία, και η ιστορία είναι φτιαγμένη από λέξεις και μόνο, στρατιές από κουλουριαστά σημαδάκια που γεμίζουν τις σελίδες. Έρχεται τότε ο αναγνώστης και τα σημαδάκια ζωντανεύουν. Μένουν στη σελίδα, εξακολουθούν να μοιάζουν με στρατιές, αλλά τρεχοβολούν και στη φαντασία του αναγνώστη και ο αναγνώστης τώρα σχηματίζει και συνδέει έτσι τις λέξεις, ώστε η ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα στο δικό του ή στο δικό της το κεφάλι, όπως έκανε κάποτε στο κεφάλι του συγγραφέα.
Αυτός είναι ο λόγος που ο αναγνώστης είναι εξίσου σημαντικός για την ιστορία με το συγγραφέα. Υπάρχει μόνο ένας συγγραφέας για κάθε ιστορία, υπάρχουν όμως εκατοντάδες ή χιλιάδες ή μπορεί και εκατομμύρια αναγνώστες, που διαβάζουν στη γλώσσα του συγγραφέα, ή σε άλλες γλώσσες στις οποίες μπορεί να έχει μεταφραστεί. Χωρίς τον συγγραφέα η ιστορία δε θα είχε γεννηθεί ποτέ. Αλλά χωρίς τις χιλιάδες των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, η ιστορία δεν θα είχε ζήσει όλες τις ζωές που θα μπορούσε να ζήσει.
Κάθε αναγνώστης μιας ιστορίας έχει κάτι κοινό με κάθε άλλο αναγνώστη της. Ξεχωριστά ο καθένας, αλλά και μαζί κατά κάποιον τρόπο, ξαναδημιουργούν την ιστορία του συγγραφέα στη δική τους φαντασία - μια πράξη που είναι ταυτόχρονα ιδιωτική και δημόσια, προσωπική και κοινή, ατομική και διεθνής. Κι αυτό ίσως είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι.
Συνεχίστε να διαβάζετε!
Αναμφισβήτητα υπάρχουν χιλιάδες βιβλία που έχουν γραφτεί για παιδιά. Ωστόσο ανάμεσα τους υπάρχουν και αρκετά που είναι ακατάλληλα .Το δικαίωμα  της επιλογής είναι αυτό που τα ξεχωρίζει . Η διαχρονικότητά τους, η ιστορία τους, τα μηνύματα που περιέχουν αλλά και η απόλαυση που νοιώθει ένας μικρός αναγνώστης διαβάζοντας  ένα παιδικό βιβλίο. Σήμερα λοιπόν γιορτάζουν τα βιβλία… κι ίσως θα έπρεπε να ΄ναι μια μέρα επίσης αφιερωμένη στα παιδιά. Στα παιδιά που με την φαντασία τους μας ταξιδεύουν όπως και τα βιβλία. Στους παραμυθάδες τούτου του κόσμου που στ αλήθεια είναι πολλοί. Στους συγγραφείς που με το ταλέντο τους μας χαρίζουν ώρες ξεγνοιασιάς και περιπέτειας, χαράς και απόλαυσης , κάθαρσης και σκέψης.
Κι επειδή η μέρα τούτη είναι αφιερωμένη στα παιδικά βιβλία και τα παραμύθια …ένα παραμύθι θα σας πω που γράφτηκε κι εκείνο πριν πολύ πολύ καιρό …
Μια φορά κι έναν καιρό...Ήταν, τα γράμματα. Μικρά, μοναχικά γράμματα που τριγύριζαν μέσα σ΄έναν κόσμο γεμάτο ήχους. Ήχους σαν κι αυτούς  :ααα ή οοο ή εεε ή σσς ή πππ. Τέτοιους ήχους…
Ώσπου μια μέρα ένα από αυτά , νομίζω πως ήταν το ι, βαρέθηκε να τριγυρνά ολομόναχο. Κοίταξε γύρω του και ξεχώρισε ένα άλλο γράμμα, λένε πως ήταν το β. Το ξανακοίταξε και μαγεύτηκε από την ομορφιά του.
« Τι χαριτωμένο που είναι !» σκέφτηκε και έτρεξε δίπλα του.
« Θες να κάνουμε παρέα; » το ρώτησε
Το β κούνησε το κεφάλι του . « Ναι» συμφώνησε.
Τώρα που ενωθήκανε τα δυό τους, μέσα στον κόσμο ακούστηκε ένας ακόμη ήχος  :βι, βι, βι…
Τον άκουσε τούτον τον ήχο το λ κι έτσι όπως του άρεσε να χώνει παντού την ουρά του, λένε πως ήταν παιχνιδιάρικο, έδωσε ένα πήδο και χώθηκε ανάμεσα στ΄ άλλα δυο γράμματα.
Είχανε, λοιπόν, ενώσει και τα τρία τις φωνές τους. Και τι όμορφο που ήταν το τραγούδι τους! Βλι βλι βλι… Ένα χαρούμενο τραγούδι.
« Μα λίγο τρελούτσικο !» μουρμούρισε το σοβαρό Ο . Κι επειδή ετούτο ήταν ένα γράμμα που του άρεσε η τάξη, πλησίασε και τους τρεις φίλους.
« Καιρός να ενώσω μαζί με τις δικές σας και τη δική μου φωνή », είπε και δίχως να περιμένει απάντηση, πήγε και κόλλησε δίπλα τους.
Μέσα στον κόσμο ένας νέος ήχος ακούστηκε: βιβλίο, βιβλίο , βιβλίο… Η πρώτη λέξη. Και πόσο όμορφο ήταν !
Φαίνεται, λοιπόν, πως ζηλέψανε τ΄ άλλα τα γράμματα και για αυτό άρχισαν κι αυτά να ψάχνουν για συντροφιά. Το α έτρεξε προς το γ και μαζί πήγανε να βρούνε το π και το η. Κι έτσι ακούστηκε :αγάπη, αγάπη… Και σε λίγο το ίδιο έκαναν και τα υπόλοιπα τα γράμματα. Παγαίνανε το ένα δίπλα στο άλλο, αλλάζανε θέσεις, φτιάχνανε λέξεις : Χαρά και φιλί. Φως , χαμόγελο, ειρήνη.
Και μέσα σ όλο αυτό το πανηγύρι, μέσα σ ΄όλη αυτή την ομορφιά κανείς δεν ξεχνούσε πως τα πάντα είχανε ξεκινήσει από την πρώτη εκείνη λέξη. Βιβλίο. Και για αυτό ίδια με την μάννα την αγάπαγαν. Ιδία με την μάνα την τιμούσαν…




Το παραμύθι λέγεται, η Πρώτη λέξη και είναι του Μάνου Κοντολέων από τη συλλογή του « Ένα συρτάρι γεμάτο όνειρα…»
Xρόνια σας πολλά κ. Άντερσεν, που πάντα θα ζεις μέσα στις καρδιές μας…
Xρόνια σου πολλά παιδικό βιβλίο…
Xρόνια σας πολλά συγγραφείς  του κόσμου…
Xρόνια πολλά σ όλα τα παραμύθια γιατί χωρίς αυτά η ζωή δεν  θα ΄χε καθόλου φαντασία και …όνειρο!