Κεφίρ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Agrotikabook.GR.

Κεφίρ το α και ω της “ υγιεινής “ διατροφής

www.agrotikabook.gr

Το κεφίρ αποτελεί ένα δώρο της φύσης με πολλές αρετές για τον ανθρώπινο οργανισμό. Προέρχεται από τις χώρες της Καυκάσου και της μέσης Ανατολή και η φήμη του συνδέεται με την μακροζωία.

Τα 10+1 βιβλία που ξεχώρισα το 2013

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Εκδόσεις Καστανιώτη.

Τα 10+1 βιβλία που ξεχώρισα το 2013

andriotakis.com

Το 2013 διάβασα για το GarageBOOKS αλλά και για την ευχαρίστησή μου μια μεγάλη γκάμα βιβλίων. Απ' αυτά ξεχώρισα ορισμένα και τα φιλοξένησα στην εκπομπή, ενώ άλλα χρειάστηκε να τα μεταβολίσω με τον ...

Καλλιέργεια φραγκοστάφυλου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Agrotikabook.GR.

 







Καλλιέργεια φραγκοστάφυλου

www.agrotikabook.gr

Παρότι δεν περιλαμβάνεται στις καθημερινές διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων, έχει υψηλή ζήτηση από τις εταιρείες μεταποίησης και προσφέρει ελκυστικές αποδόσεις στους παραγωγούς.

βεντάλιες στη σειρά...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Hamarat Abla'nın Hobi dünyası.

NETTEN

Παγκόσμια πρωταθλήτρια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Agrotikabook.GR.

πριν από 57 λεπτά

καλά νέα: Παγκόσμια πρωταθλήτρια στο σκάκι η 13χρονη Σταυρούλα Τσολακίδου

www.kalanea.info

αστρολογικές προβλέψεις 2014

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Yahoo! Ελλάδας - OMG.

Οι αστρολογικές προβλέψεις για το 2014 από την Άση Μπήλιου (Video)

gr.omg.yahoo.com

Τις προβλέψεις της για όλα τα ζώδια για τη νέα χρονιά παρουσίασε η Άση Μπήλιου στην εκπομπή «Μες στην καλή χαρά». Η γνωστή αστρολόγος του Alpha μίλησε για την τύχη, τον έρωτα και βεβαίως το χρήμα για κάθε ζώδια ξεχωριστά και αναλυτικά. Δείτε τα σχετικά αποσπάσματα στα παρακάτω video. Διαβάστε...

"Ο μεγάλος Γκάτσμπυ"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

1 Ιανουαρίου ·

Διαβάστε τις πρώτες σελίδες του κλασικού μυθιστορήματος "Ο μεγάλος Γκάτσμπυ" του συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ στον ακόλουθο σύνδεσμο -> http://goo.gl/qBrV1x ‪#‎διαβάζω‬ ‪#‎diavazo‬
---
Ο Τζέυ Γκάτσμπυ, το παρελθόν του οποίου καλύπτει πυκνό μυστήριο, εγκαθίσταται σε μια πολυτελή έπαυλη στο Λονγκ Άιλαντ, στη Νέα Υόρκη. Ο Γκάτσμπυ αρχίζει να δημιουργεί θόρυβο γύρω από το όνομά του με τα εξωφρενικά και φαντασμαγορικά πάρτι που διοργανώνει, στα οποία παρίσταται πάντα η υψηλή κοινωνία της πόλης. Πίσω από την εκθαμβωτική χλιδή και τον ξέφρενο αυτό τρόπο ζωής κρύβεται, ωστόσο, ο μοναδικός και κρυφός σκοπός της ζωής του: να ξανακερδίσει τη νεανική του αγάπη Νταίζυ Φέυ, η οποία πλέον είναι παντρεμένη με τον βαθύπλουτο Τομ Μπιουκάναν.
Η μετάφραση του Γρηγόρη Παπαδογιάννη αποδίδει άριστα την ατμόσφαιρα της εποχής και μεταφέρει με εξαίσιο τρόπο στον αναγνώστη το κλίμα που επικρατούσε λίγο πριν από το Μεγάλο Κραχ.
http://minoas.gr/book-3749.minoas

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ "Μεγάλη Εβδομάδα"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

14 Απριλίου 

 

 

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ "Μεγάλη Εβδομάδα"

Το Όχι είναι δισύλλαβο:
βρέ-χει.
Ο Πιλάτος φοράει το μπλε του αδιάβροχο,
δεν βρίσκει ταξί,
οι συνειδήσεις συνωστίζονται
στον ίδιο μονόδρομο,
όλοι νίπτουν τας χείρας των,
μάλιστα τέτοιες μέρες.
Το Όχι είναι δισύλλαβο,
η ψιλή και η οξεία στο ο
κεντρώνει το Όχι, μονόγραμμα των ημερών.
Το παράθυρο είναι δίφυλλο,
η ψιλή και οξεία βροχή
το κεντρώνει,
μονόγραμμα στο κλειστό Όχι.
Οι καμπάνες οι πένθιμες
ανοίγουν αυλάκια στον αέρα,
χύνονται και ποτίζουν εκτεταμένες ατονίες
ωσότου κάποια απόσταση απότιστη
να τις απορροφήσει.
Οι καμπάνες, ασχέτως τού πένθιμες,
πάντοτε κάτι αποχωρίζουν,
πολλώ μάλλον οι πένθιμες.
Οι καμπάνες φορτώνουν
βαλίτσες στα πούλμαν,
τα τρένα τρέχουνε, ξεσκίζουν
και βάζουν κλήρο
στα ιμάτια των τοπίων.
Σταύρωσον, σταύρωσον
τα χέρια σου στο στήθος...
Τι άλλο να κάνω;
Ποιο μέτρο να κινητοποιήσω;
Πού ξέρω από πού
φεύγει το κάθε πράγμα;
Κάθε κατεύθυνση έχει το άλλοθί της.
Οι πασχαλιές εσταυρωμένες
σ' ένα φθηνό ανθοδοχείο
εμψυχώνουν το άρωμα του θανάτου.
Τα μάτια σου
είναι οι δύο ληστές,
εκ δεξιών και εξ ευωνύμων.
Το Όχι είναι δισύλλαβο,
επιμένω
βρέ-χει.
Οι εκκλησίες ξεχειλίζουν,
όπως ξεχειλίζουν τα ποτήρια
στα άλλα πάθη που εορτάζουμε.
Οί εκκλησίες ξεχειλίζουν
αγάπα τον πλησίον σου...
Απαίτηση,
που μες στη ρύμη και τη γλύκα των ψαλμών,
περνάει σαν εύκολη αγάπη
και χάνει τη θεία απανθρωπιά της,
το θείο ανεφάρμοστο.
Στην κοπιώδη πορεία τού δεηθώμεν
τα μεγάλα κεριά προχωρούν,
τα κεριά της δραχμής μένουν πίσω.
Τα μικρά κεριά κουράζονται εύκολα,
λυγίζουν και διεκτραγωδούν
το αντίτιμο τους.
Η ανισότης των κεριών
αναλιώνει μυσταγωγικά.
Ο θεός τους ο νεωκόρος
τα ρίχνει στον Καιάδα της ανατήξεως.
Ξεχειλίζουν οι εκκλησίες.
Δεν χωράω, δεν πειράζει.
Θα μάθω το τετέλεσται
από άλλη πηγή.
Πιο θετική

ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ (απόσπασμα)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

ΤΖΕΛΑΛΕΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ (30 Σεπτεμβρίου 1207 - 17 Δεκεμβρίου 1273)

ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ (απόσπασμα)

Αγαπημένε μου, γίνε για μένα
Σαν τις φλόγες που χορεύουν με τον Έρωτα
Πυρά μες στην πυρά…
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Το κερί μου λιώνει με καημό
Κλαίει κέρινα δάκρυα.
Το φυτίλι καίγεται-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Εμείς που βαδίσαμε το μονοπάτι του Έρωτα
Δεν κλίνουμε μάτι όλη νύχτα.
Στην ταβέρνα των μεθυσμένων
Ο τυμπανιστής χτυπάει το τύμπανο-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Στη μαυρίλα της νύχτας
Οι εραστές ξαγρυπνούν
Μην τους μιλάτε για ύπνο
Το μόνο που θέλουν
Είναι να βρίσκονται μαζί μας-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Η Ένωση είναι ένας μανιασμένος ποταμός
Που χύνεται κατ’ ευθείαν στη θάλασσα
Απόψε η Σελήνη δίνει φιλιά στα αστέρια…
Ό,τι αγγίζω ό,τι βλέπω
Γίνεται φωτιά της αγάπης-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
…………………………………………………………
Όλη τη νύχτα χόρευα γύρω απ΄το σπίτι
Του Αγαπημένου μου
Το πρωί εκείνος βγήκε έξω
Και μου πρόσφερε να πιω κρασί
Δεν είχα κύπελλο-
«Να το άδειο μου κρανίο», του είπα.
«Ρίξε μέσα το κρασί σου».
…………………………………………………………..
Χτύπησα την πόρτα
Εκείνου που αγκαλιάζει την αγάπη.
Άνοιξε, με είδε να στέκω εκεό
Κι άρχισε να γελάει.
Με τράβηξε μέσα.-
Έλιωσα όπως η ζάχαρη, στην αγκαλιά εκείνου του Εραστή
Εκείνου του Μάγου του Κόσμου.
ΠΗΓΗ http://itzikas.wordpress.com/για-την-ποίηση-και-τους-ποιητές/ποιήματα/άραβες-ποιητές/

ΣΙΜΟΝ ΜΠΟΛΙΒΑΡ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

 

 

ΣΙΜΟΝ ΜΠΟΛΙΒΑΡ ( 24 Ιουλίου 1783 - 17 Δεκεμβρίου 1830 )

Ν. ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ «ΜΠΟΛΙΒΑΡ»

Μ π ο λ ι β ά ρ! Ονομα από μέταλλο και ξύλο, ήσουνα ένα λουλούδι μες στους
μπαχτσέδες της Νότιας Αμερικής.
Είχες όλη την ευγένεια των λουλουδιών μες στην καρδιά σου, μες στα μαλλιά σου, μέσα
στo βλέμμα σου.
Η χέρα σου ήτανε μεγάλη σαν την καρδιά σου, και σκορπούσε το καλό και το κακό.
Ροβόλαγες τα βουνά κι ετρέμαν τ' άστρα, κατέβαινες στους κάμπους, με τα χρυσά, τις
επωμίδες, όλα τα διακριτικά του βαθμού σου,
Με το ντουφέκι στον ώμο αναρτημένο, με τα στήθια ξέσκεπα, με τις λαβωματιές γιομάτο
το κορμί σου,
Κι εκαθόσουν ολόγυμνος σε πέτρα χαμηλή, στ' ακροθαλάσσι,
Κι έρχονταν και σ' έβαφαν με τις συνήθειες των πολεμιστών Ινδιάνων,
Μ' ασβέστη, μισόνε άσπρο, μισό γαλάζιο, γιά να φαντάζεις σα ρημοκλήσι σε περιγιάλι
της Αττικής,
Σαν εκκλησιά στις γειτονιές των Ταταούλων, ωσάν ανάχτορο σε πόλη της Μακεδονίας
ερημική. [...]
Μ π ο λ ι β ά ρ! Κράζω τ' όνομά σου ξαπλωμένος στην κορφή του βουνού Ερε,
Την πιό ψηλή κορφή της νήσου Υδρας.
Από δω η θέα εκτείνεται μαγευτική μέχρι των νήσων του Σαρωνικού, τη Θήβα,
Μέχρι κεί κάτω, πέρα απ' τη Μονεβασιά, το τρανό Μισίρι,
Αλλά και μέχρι του Παναμά, της Γκουατεμάλα, της Νικαράγκουα, του Οvτoυράς, της
Αϊτής, του Σαν Ντομίγκο, της Βολιβίας, της Κολομβίας, του Περού, της Βενε¬
ζουέλας, της Χιλής, της Αργεντινής, της Βραζιλίας, Ουρουγουάη, Παραγουάη,
του Ισημερινού,
Ακόμη και του Μεξικού.
Μ' ένα σκληρό λιθάρι χαράζω τ' όνομά σου πάνω στην πέτρα, να 'ρχουνται αργότερα οι
ανθρώποι να προσκυνούν.
Τινάζονται σπίθες καθώς χαράζω -έτσι ήτανε, λεν, ο Μπολιβάρ- και παρακολουθώ
Το χέρι μου καθώς γράφει, λαμπρό μέσα στον ήλιο.
Είδες γιά πρώτη φορά το φως στο Καρακάς. Το φώς το δικό σου,
Μ πο λ ι β ά ρ, γιατί ως να 'ρθεις η Νότια Αμερική ολόκληρη ήτανε βυθισμένη στα πικρά σκοτάδια.
Τ' όνομά σου τώρα είναι δαυλός αναμμένος, που φωτίζει την Αμερική, και τη Βόρεια και τη Νότια, και την οικουμένη!
Οι ποταμοι Αμαζόνιος και Ορινόκος πηγάζουν από τα μάτια σου.
Τα ψηλά βουνά έχουν τις ρίζες στο στέρνο σου,
Η οροσειρά των Ανδεων είναι η ραχοκοκαλιά σου.
Στην κορυφή της κεφαλής σου, παλικαρά, τρέχουν τ' ανήμερα άτια και τ' άγρια βόδια,
Ο πλούτος της Αργεντινής.
Πάνω στην κοιλιά σου εκτείνονται οι απέραντες φυτείες του καφέ.
Σαν μιλάς, φοβεροί σεισμοί ρημάζουνε το παν,
Από τις επιβλητικές ερημιές της Παταγονίας μέχρι τα πολύχρωμα νησιά,
Ηφαίστεια ξεπετιούνται στο Περού και ξερνάνε στα ουράνια την οργή τους,
Σειούνται τα χώματα παντού και τρίζουν τα εικονίσματα στην Καστοριά,
Τη σιωπηλή πόλη κοντά στη λίμνη.
Μ π ο λ ι β ά ρ, είσαι ωραίας σαν Ελληνας.