Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Ζούμε περισσότερο με προϊόντα ολικής άλεσης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Απλές λύσεις.
Ζούμε περισσότερο με προϊόντα ολικής άλεσης

Φωτογραφία: ► Ζούμε περισσότερο με προϊόντα ολικής άλεσης

Όλοι γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι τα προϊόντα ολικής άλεσης κάνουν καλό στην υγεία μας και μας βοηθούν να διατηρούμε μία καλή σιλουέτα. Καινούρια στοιχεία έρχονται να αυξήσουν τα «καλά» που μας δίνουν αυτές οι τροφές, επιβεβαιώνοντας την αξία τους.

Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Archives of Internal Medicine, οι γυναίκες που έτρωγαν 26 γραμμάρια φυτικών ινών την ημέρα, μείωναν τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακές, λοιμώδεις και αναπνευστικές παθήσεις σε ποσοστό έως και 59% σε σύγκριση με εκείνες που κατανάλωναν μόλις 11 γραμμάρια.

Οι ερευνητές αποκάλυψαν επίσης ότι οι φυτικές ίνες από ανεπεξέργαστο σιτάρι – αντί για φρούτα, λαχανικά και φασόλια – είχαν το μεγαλύτερο αποτέλεσμα. «Το σιτάρι ολικής άλεσης είναι μία από τις πλουσιότερες πηγές βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων και φυτοχημικών που πολεμούν τις ασθένειες», λέει ο επικεφαλής της έρευνας Yikyung Park.

Αν θέλεις λοιπόν να φτάσεις πιο κοντά στη μακροζωία, βάλε στη διατροφή σου ψωμί, δημητριακά και ζυμαρικά που περιέχουν σπόρους ολικής άλεσης (σίκαλη, βρώμη, αλεύρι ολικής άλεσης) σαν πρώτο ή δεύτερο συστατικό τους.

Πηγή: mch-training.com
Όλοι γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι τα προϊόντα ολικής άλεσης κάνουν καλό στην υγεία μας και μας βοηθούν να διατηρούμε μία καλή σιλουέτα. Καινούρια στοιχεία έρχονται να αυξήσουν τα «καλά» που μας δίνουν αυτές οι τροφές, επιβεβαιώνοντας την αξία τους.

Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Archives of Internal Medicine, οι γυναίκες που έτρωγαν 26 γραμμάρια φυτικών ινών την ημέρα, μείωναν τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακές, λοιμώδεις και αναπνευστικές παθήσεις σε ποσοστό έως και 59% σε σύγκριση με εκείνες που κατανάλωναν μόλις 11 γραμμάρια.

Οι ερευνητές αποκάλυψαν επίσης ότι οι φυτικές ίνες από ανεπεξέργαστο σιτάρι – αντί για φρούτα, λαχανικά και φασόλια – είχαν το μεγαλύτερο αποτέλεσμα. «Το σιτάρι ολικής άλεσης είναι μία από τις πλουσιότερες πηγές βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων και φυτοχημικών που πολεμούν τις ασθένειες», λέει ο επικεφαλής της έρευνας Yikyung Park.

Αν θέλεις λοιπόν να φτάσεις πιο κοντά στη μακροζωία, βάλε στη διατροφή σου ψωμί, δημητριακά και ζυμαρικά που περιέχουν σπόρους ολικής άλεσης (σίκαλη, βρώμη, αλεύρι ολικής άλεσης) σαν πρώτο ή δεύτερο συστατικό τους.

Πηγή: mch-training.com

«Μικρή ιστορία της επιστήµης»



Φωτογραφία: Το βιβλίο αυτό αφηγείται µια µεγάλη συναρπαστική ιστορία: την ιστορία της επιστήµης. Μέσα από την εφεύρεση του τηλεσκοπίου, ταξιδεύει τον αναγνώστη στα άστρα, καθώς ο Ήλιος εκτοπίζει τη Γη από το κέντρο του Σύµπαντος. Αναδιφεί κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη, χαρτογραφεί την εξέλιξη του περιοδικού πίνακα της χηµείας, µας εισάγει στη φυσική που κρύβεται πίσω από τον ηλεκτρισµό, τη βαρύτητα και τη δοµή των ατόµων. Εξιστορεί την επιστηµονική αναζήτηση που οδήγησε στην αποκάλυψη του µορίου του DNA και άνοιξε αδιανόητους, πρωτόγνωρους και ανεξερεύνητους ορίζοντες. Δίνοντας έµφαση σε εκπληκτικές, προσωπικές ιστορίες επιστηµόνων, διάσηµων και αφανών, η «Μικρή ιστορία της επιστήµης» σκιαγραφεί την προέλαση της επιστήµης µέσα στους αιώνες. 

http://bit.ly/1eq4z0A

Το βιβλίο αυτό αφηγείται µια µεγάλη συναρπαστική ιστορία: την ιστορία της επιστήµης. Μέσα από την εφεύρεση του τηλεσκοπίου, ταξιδεύει τον αναγνώστη στα άστρα, καθώς ο Ήλιος εκτοπίζει τη Γη από το κέντρο του Σύµπαντος. Αναδιφεί κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη, χαρτογραφεί την εξέλιξη του περιοδικού πίνακα της χηµείας, µας εισάγει στη φυσική που κρύβεται πίσω από τον ηλεκτρισµό, τη βαρύτητα και τη δοµή των ατόµων. Εξιστορεί την επιστηµονική αναζήτηση που οδήγησε στην αποκάλυψη του µορίου του DNA και άνοιξε αδιανόητους, πρωτόγνωρους και ανεξερεύνητους ορίζοντες. Δίνοντας έµφαση σε εκπληκτικές, προσωπικές ιστορίες επιστηµόνων, διάσηµων και αφανών, η «Μικρή ιστορία της επιστήµης» σκιαγραφεί την προέλαση της επιστήµης µέσα στους αιώνες.

http://bit.ly/1eq4z0A

Τικ τακ (Θ. Σακελλαρίδη, «Ο βαφτιστικός»)

Στην Ελλάδα επιθυμείς...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.

Φωτογραφία: «Στην Ελλάδα επιθυμείς να κολυμπήσεις στον ουρανό. 
Θέλεις να πετάξεις τα ρούχα σου, να πηδήξεις τρέχοντας και να βουτήξεις στο γαλάζιο. 
Θέλεις να αιωρηθείς στον αέρα σαν άγγελος, να ξαπλώσεις στο χορτάρι και να χαρείς με αυτό τον καταπληκτικό τρόπο την έκσταση. 
Πέτρα και ουρανός εδώ παντρεύονται. 
Είναι η αέναη αυγή της αφύπνισης του ανθρώπου».
Χ.ΜΙΛΛΕΡ

«Στην Ελλάδα επιθυμείς να κολυμπήσεις στον ουρανό.
Θέλεις να πετάξεις τα ρούχα σου, να πηδήξεις τρέχοντας και να βουτήξεις στο γαλάζιο.
Θέλεις να αιωρηθείς στον αέρα σαν άγγελος, να ξαπλώσεις στο χορτάρι και να χαρείς με αυτό τον καταπληκτικό τρόπο την έκσταση.
Πέτρα και ουρανός εδώ παντρεύονται.
Είναι η αέναη αυγή της αφύπνισης του ανθρώπου».
Χ.ΜΙΛΛΕΡ

H προηγούμενη οικονομική κρίση

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

O κάθε λαός είναι υπεύθυνος για

ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ-ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

Γ.ΡΙΤΣΟΣ "Ἡ γέφυρα"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Φωτογραφία: Γ.ΡΙΤΣΟΣ "Ἡ γέφυρα"

Εἶναι μιὰ ὡραία περιπλάνηση, σχεδὸν μιὰ δραπέτευση - 
δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ καὶ γιὰ ποῦ, - μιὰ μυστικὴ δραπέτευση ποὺ δίνει
μιὰ μυστικότητα στὴν κάθε κίνησή μας, στὸν ἴσκιο μας πάνω στὸν τοῖχο,
στὶς ἀπίθανες σχέσεις τῶν δακτύλων μας, στὸν ἦχο τῶν βημάτων
        μας - μία ἐξαίσια αἴσθηση
παρανομίας πρὸς ὅλα, σὰν τοῦ μοιχοῦ, τοῦ κλέφτη, τοῦ φονιά, 
        του ἀρσενοκοίτη ἢ τοῦ λαθρεπιβάτη,
κ᾿ ἡ αἴσθηση τῆς παρανομίας αὐτῆς σου ἐπιβάλλει
μίαν ἄγρυπνη προσοχὴ γιὰ ν᾿ ἀποφύγεις τὴ σύλληψη,
ἐνῶ ἡ προσοχή σου αὐτὴ συλλαμβάνει
τὸ νόημα μιᾶς ἀρχικῆς ἐνοχῆς, συλλαμβάνει
τὶς πιὸ ἀδιόρατες ἐκφράσεις τῆς σιωπῆς· μὰ τότε πάλι
νιώθεις πῶς ἔτσι παραβιάζεις μ᾿ ἀντικλείδι ἕνα μεγάλο, ξένο
        σκοτεινό χρηματοκιβώτιο
ὕστερα ἀπὸ σκάλες πολλὲς καὶ μεγάλους πλακόστρωτους διαδρόμους
ποῦ κάνουν ν᾿ ἀντηχοῦν ἀπεριόριστα οἱ κλειδώσεις σου,
κ᾿ ἕνα καχύποπτο φεγγάρι μπαίνει ἀπὸ φεγγίτες καγκελόφραχτους
μεγάλο, κίτρινο, προδοτικό, φέρνοντάς σε ἀντιμέτωπο
μὲ τὴν ἴδια πελώρια σκιά σου ποὺ κρατάει
μεγεθυσμένες τὶς σκιὲς τῶν κλειδιῶν, ποὺ ἐσὺ κρατᾶς, σὰ νἆναι κιόλας
τὰ κάγκελα τῆς φυλακῆς ποὺ θὰ σὲ κλείσει ἰσόβια· ὥσπου τέλος
ἀνακαλύπτεις πὼς αὐτὸ τὸ χρηματοκιβώτιο
εἶναι δικό σου, ὁλότελα δικό σου
καὶ μπορεῖς νὰ τ᾿ ἀνοίξεις ἐλεύθερα
καὶ μπορεῖς νὰ χαρίσεις ὅσα θέλεις στοὺς φίλους σου
καὶ μπορεῖς νὰ σκορπίσεις ὅσα θέλεις στὸν ἄνεμο
μὲ κείνη τὴ χαρὰ ποὺ δίνει τὸ ἀνεξάντλητο
μὲ κείνη τὴ χειρονομία μιᾶς ἄσκοπης λεβεντιᾶς κι᾿ ἀσωτείας
ποὺ εἶναι, ἴσως, ἡ μόνη ἀληθινὴ σκοπιμότητα.

Μὰ τότε νιώθεις ὁ ἴδιος, πόσο ἡ κίνηση αὐτὴ θὰ φαίνεται ὕποπτη
μὲς στὸ σκοτάδι τὸ καρφωμένο ἀπ᾿ τ᾿ ἄστρα, μὲ τὸ μετάλλινο ἦχο 
        των κλειδιῶν,
σὰ χτύπημα σπαθιῶν, ψηλὰ στὸν ἀέρα, ἀόρατων μονομάχων ἢ ἱππέων,
μ᾿ αὐτὸ τὸ σκοτεινό, πελώριο στόμιο τοῦ χρηματοκιβώτιου
ποῦ χάσκει ἀνοιχτὸ μὲς στὴ νύχτα ἐνῶ στὸ βάθος τοῦ ἀστράφτουν
σωροὶ τὰ νομίσματα περίεργων ἐποχῶν καὶ τόπων,
ράβδοι χρυσοῦ σὰ μεγάλα καρφιὰ γιὰ μία σταύρωση· στοῖβες
        χαρτονομίσματα
σὰ μυστικὰ τραπουλόχαρτα τῆς Μοίρας. Κι᾿ ὅσοι
δέχτηκαν μία στιγμὴ τὴν προσφορά σου, μόλις στρίψεις τὸ κεφάλι σου
δοκιμάζουν στὴν πέτρα τὰ νομίσματα, μὰ ἐκεῖνα δὲν ἀφήνουν ἦχο,
προσπαθοῦν ν᾿ ἀποκρυπτογραφήσουν στὰ χαρτονομίσματα
τοὺς ἀριθμοὺς καὶ τὶς σφραγίδες, μ᾿ αὐτὰ δὲ διακρίνονται στὸ
        καταπληχτικό σκοτάδι,
καὶ τὰ πετοῦν ξανὰ μπροστὰ στὰ πόδια σου καὶ φεύγουν.

Καὶ μένεις μόνος μ᾿ ὅλο σου τὸν πλοῦτο ποδοπατημένο,
μόνος μπρὸς στὸ μαγνητικὸ ἀνοιγμένο στόμιο τοῦ ἀδειανοῦ πιὰ
        χρηματοκιβώτιου,
μόνος μπρὸς στὴν ἀκάλυπτη τρύπα τοῦ χάους,
μὲ τόνα χέρι σου μισοσηκωμένο
σὲ μισοτελειωμένη στάση θεατρικῆς γενναιοδωρίας,
σὰν ἄγαλμα ἥρωα ποὺ ὁ ἡρωισμός του
ἀποδείχτηκε ἀπατηλὸς μετὰ θάνατον - ἢ σὰν ἀτέλειωτη προσπάθεια
νὰ γίνεις ἄγαλμα γιὰ νὰ μὴ σωριαστεῖς στὸ χῶμα - ἕνα ἄγαλμα
ποῦ τείνει μάταια σὰν τσαμπὶ σταφύλι τ᾿ ἀναπόδεκτα κλειδιὰ ἑνὸς 
        παραδείσου. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γ.ΡΙΤΣΟΣ "Ἡ γέφυρα"

Εἶναι μιὰ ὡραία περιπλάνηση, σχεδὸν μιὰ δραπέτευση -
δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ καὶ γιὰ ποῦ, - μιὰ μυστικὴ δραπέτευση ποὺ δίνει
μιὰ μυστικότητα στὴν κάθε κίνησή μας, στὸν ἴσκιο μας πάνω στὸν τοῖχο,
στὶς ἀπίθανες σχέσεις τῶν δακτύλων μας, στὸν ἦχο τῶν βημάτων
μας - μία ἐξαίσια αἴσθηση
παρανομίας πρὸς ὅλα, σὰν τοῦ μοιχοῦ, τοῦ κλέφτη, τοῦ φονιά,
του ἀρσενοκοίτη ἢ τοῦ λαθρεπιβάτη,
κ᾿ ἡ αἴσθηση τῆς παρανομίας αὐτῆς σου ἐπιβάλλει
μίαν ἄγρυπνη προσοχὴ γιὰ ν᾿ ἀποφύγεις τὴ σύλληψη,
ἐνῶ ἡ προσοχή σου αὐτὴ συλλαμβάνει
τὸ νόημα μιᾶς ἀρχικῆς ἐνοχῆς, συλλαμβάνει
τὶς πιὸ ἀδιόρατες ἐκφράσεις τῆς σιωπῆς· μὰ τότε πάλι
νιώθεις πῶς ἔτσι παραβιάζεις μ᾿ ἀντικλείδι ἕνα μεγάλο, ξένο
σκοτεινό χρηματοκιβώτιο
ὕστερα ἀπὸ σκάλες πολλὲς καὶ μεγάλους πλακόστρωτους διαδρόμους
ποῦ κάνουν ν᾿ ἀντηχοῦν ἀπεριόριστα οἱ κλειδώσεις σου,
κ᾿ ἕνα καχύποπτο φεγγάρι μπαίνει ἀπὸ φεγγίτες καγκελόφραχτους
μεγάλο, κίτρινο, προδοτικό, φέρνοντάς σε ἀντιμέτωπο
μὲ τὴν ἴδια πελώρια σκιά σου ποὺ κρατάει
μεγεθυσμένες τὶς σκιὲς τῶν κλειδιῶν, ποὺ ἐσὺ κρατᾶς, σὰ νἆναι κιόλας
τὰ κάγκελα τῆς φυλακῆς ποὺ θὰ σὲ κλείσει ἰσόβια· ὥσπου τέλος
ἀνακαλύπτεις πὼς αὐτὸ τὸ χρηματοκιβώτιο
εἶναι δικό σου, ὁλότελα δικό σου
καὶ μπορεῖς νὰ τ᾿ ἀνοίξεις ἐλεύθερα
καὶ μπορεῖς νὰ χαρίσεις ὅσα θέλεις στοὺς φίλους σου
καὶ μπορεῖς νὰ σκορπίσεις ὅσα θέλεις στὸν ἄνεμο
μὲ κείνη τὴ χαρὰ ποὺ δίνει τὸ ἀνεξάντλητο
μὲ κείνη τὴ χειρονομία μιᾶς ἄσκοπης λεβεντιᾶς κι᾿ ἀσωτείας
ποὺ εἶναι, ἴσως, ἡ μόνη ἀληθινὴ σκοπιμότητα.

Μὰ τότε νιώθεις ὁ ἴδιος, πόσο ἡ κίνηση αὐτὴ θὰ φαίνεται ὕποπτη
μὲς στὸ σκοτάδι τὸ καρφωμένο ἀπ᾿ τ᾿ ἄστρα, μὲ τὸ μετάλλινο ἦχο
των κλειδιῶν,
σὰ χτύπημα σπαθιῶν, ψηλὰ στὸν ἀέρα, ἀόρατων μονομάχων ἢ ἱππέων,
μ᾿ αὐτὸ τὸ σκοτεινό, πελώριο στόμιο τοῦ χρηματοκιβώτιου
ποῦ χάσκει ἀνοιχτὸ μὲς στὴ νύχτα ἐνῶ στὸ βάθος τοῦ ἀστράφτουν
σωροὶ τὰ νομίσματα περίεργων ἐποχῶν καὶ τόπων,
ράβδοι χρυσοῦ σὰ μεγάλα καρφιὰ γιὰ μία σταύρωση· στοῖβες
χαρτονομίσματα
σὰ μυστικὰ τραπουλόχαρτα τῆς Μοίρας. Κι᾿ ὅσοι
δέχτηκαν μία στιγμὴ τὴν προσφορά σου, μόλις στρίψεις τὸ κεφάλι σου
δοκιμάζουν στὴν πέτρα τὰ νομίσματα, μὰ ἐκεῖνα δὲν ἀφήνουν ἦχο,
προσπαθοῦν ν᾿ ἀποκρυπτογραφήσουν στὰ χαρτονομίσματα
τοὺς ἀριθμοὺς καὶ τὶς σφραγίδες, μ᾿ αὐτὰ δὲ διακρίνονται στὸ
καταπληχτικό σκοτάδι,
καὶ τὰ πετοῦν ξανὰ μπροστὰ στὰ πόδια σου καὶ φεύγουν.

Καὶ μένεις μόνος μ᾿ ὅλο σου τὸν πλοῦτο ποδοπατημένο,
μόνος μπρὸς στὸ μαγνητικὸ ἀνοιγμένο στόμιο τοῦ ἀδειανοῦ πιὰ
χρηματοκιβώτιου,
μόνος μπρὸς στὴν ἀκάλυπτη τρύπα τοῦ χάους,
μὲ τόνα χέρι σου μισοσηκωμένο
σὲ μισοτελειωμένη στάση θεατρικῆς γενναιοδωρίας,
σὰν ἄγαλμα ἥρωα ποὺ ὁ ἡρωισμός του
ἀποδείχτηκε ἀπατηλὸς μετὰ θάνατον - ἢ σὰν ἀτέλειωτη προσπάθεια
νὰ γίνεις ἄγαλμα γιὰ νὰ μὴ σωριαστεῖς στὸ χῶμα - ἕνα ἄγαλμα
ποῦ τείνει μάταια σὰν τσαμπὶ σταφύλι τ᾿ ἀναπόδεκτα κλειδιὰ ἑνὸς
παραδείσου.

Μπουκέτο για κέντημα

  1. Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ‎إنسج كلماتكُ بِالحرير‎.
    نطرز الورود بألوان الربيع الجميلة كما أتمنى أن أطرز حياتي بــ تلك الألوان .....

    Φωτογραφία: ‎نطرز الورود بألوان الربيع الجميلة كما أتمنى أن أطرز حياتي بــ تلك الألوان .....‎

Κράτησα την Ζωή μου

Δημοφιλείς αναρτήσεις