....Αφού
διηγηθήκαμε για τις νήσους οι οποίες ευρίσκονται εντός των Ηράκλειων
στηλών, θα μιλήσωμε για τις νήσους οι οποίες ευρίσκονται στον ωκεανό.
Στα ανοικτά της Λιβύης υπάρχει μια νήσος, αξιόλογη στο μέγεθος, που,
καθώς ευρίσκεται στον ωκεανο, απέχει από τη Λυβύη, κατά τη δυτική πλευρά
της, ταξείδι πολλών ημερών.
Η γη της είναι καρποφόρος, ορεινή στο μεγαλύτρο μέρος, όχι και λίγη όμως είναι πεδινή, εξαιρετικής ομορφιάς.
Διότι
διασχίζεται από ΠΛΩΤΟΥΣ ποταμούς, από τους οποίους αρδεύεται, κι έχει
πολλά πάρκα κατάφυτα από δένδρα όλων των ειδών και άφθονους κήπους που
τους διασχίζουν ρυάκια με γλυκό νερό.
Υπάρχουν στην νήσο και
ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΑΥΛΕΙΣ πολυτελούς κατασκευής και εντός των κήπων είναι
κτισμένα κτίρια για συμπόσια, χωμένα στα λουλούδια, και σε αυτά οι
κάτοικοι περνούν τον καιρό τους την εποχή του θέρους, διότι η χώρα
παράγει άφθονα τα αγαθά που συντελούν στην απόλαυση και τη χλιδή.
Κι
η ορεινή περιοχή έχει πυκνά και μεγάλα δάση και παντός είδους καρποφόρα
κυνήγια, όλων των ειδ΄δων τα ζώα και τα άγρια θηρία, κι όπως τα έχουν
πολλά στα συμπόσια, δεν τους λείπει τίποτε απ΄αυτά που συντελούν στην
πολυτέλεια και την χλιδή. Και πράγματι η θάλασσα που περιβρέχει τη νησο,
έχει πλήθος ιχθύων όλων των ειδών.
Και γενικώς αυτή η νησος έχει
τόσο εύκρατο κλίμα, ώστε κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους παράγει
άφθονους καρπούς των δέντρων κι από τα άλλα φρούτα της εποχής, ώστε με
τον υπερβολικό του πλούτο να φαίνεται ότι δημιουργήθηκε εξ αρχής για
κατοικία, τρόπον τινά, ΜΕΡΙΚΩΝ ΘΕΩΝ και όχι ανθρώπων.
Στους
αρχαίους χρόνους αυτή η νήσος δεν είχε ανακαλυφθεί (..."#¤%&/),
διότι ευρίσκετο ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ, αργότερα όμως
ανεκαλύφθη από την εξής αιτία.
Οι Φοίνικες, οι οποίοι από τους
παλαιούς χρόνους συνεχώς εταξίδευαν στις θάλασσες για εμπόριο, έκτισαν
πολλές αποικίες στην Λιβύη, επίσης όχι και λίγες στα δυτικά μέρη της
Ευρώπης. Κι όπως η τόλμη τους ωδηγούσε πάντα σε καλό αποτέλεσμα,
συγκέντρωσαν άφθονα πλούτη και επεχείρησαν να πλεύσουν στητν θάλασσα
πέραν των Ηρακλείων σηλών που την ονομάζουν ωκεανό.
.....................................................................................
Οι
Φοίνικες λοιπόν που, για τους λόγους που αναφέραμε, ερευνούσαν την
παραλία εκτός των στηλών κι έπλεαν κατά μήκος της Λιβυκής ακτής,
παρεσύρθησαν από ισχυρούς ανέμους προς τον ωκεανό σε πολύ μεγάλη
απόσταση από την ακτή. Κι εκεί που εταλαιπωρούντο από κακοκαιρία, επί
πολλές ημέρες, τελικά έφθασαν στη νήσο για την οποία μιλάμε, κι αφού
παρετήρησαν με προσοχή την πλούσια φύσι της εγνωστοποίησαν το πράγμα σε
όλους. (ψέματα!!! :) την αλήθεια αποκαλύπτει ο Στράβων όταν λέει
"κάποτε οι Ρωμαίοι παρακολούθησαν ένα Φοίνικα καπετάνιο για να μάθουν το
δρομολόγιο του. Τότε εκείνος προτίμησε να βουλιάξει το πλοίο του παρά
να αποκαλύψει το μυστικό του" ).
Για αυτό και όταν οι Τυρρηνοί
ήταν θαλασσοκράτορες κι επιχείρησαν να εξαποστείλουν δύναμη για να
ιδρύσουν εκεί αποικία, εμποδίστηκαν από τους Καρχηδονίους για δύο
λόγους. Πρώτα, διότι είχαν τον φόβο μήπως πολλοί από τους κατοίκους της
Καρχηδόνος μετοικίσουν στην νήσο αυτή για τον πλούτο της. Κι΄ έπειτα,
διότι ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΩΝ ΤΗΣ
ΤΥΧΗΣ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕ ΤΗΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ ΜΙΑ ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Διοτι εσκέπτοντο ότι αυτοί θα δυνηθούν καθώς είναι
θαλασσοκράτορες, να μετακινηθούν όλοι με τητν κινητή περιουσία τους μαζί
σε μια νήσο που θα ήταν άγνωστη στους κατακτητές τους!!!!!! (μπα
Φοινικική αποικία δεν ήταν οι Καρχηδόνιοι; Τι προσπαθεί να μας πει ο
ποιητής;)
![ΣΜΑΡΟΥΛΑ ΓΙΟΥΛΗ ( 1934- 7 Μαρτίου 2012 )
Ελληνίδα ηθοποιός.Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση, ως παιδί θαύμα, στην ταινία «Φωνή της καρδιάς», δίπλα στον Αιμίλιο Βεάκη, το 1943. Το 1948 συμμετείχε στην επιθεώρηση των Σακελλάριου -Γιαννακόπουλου «Ανθρωποι, άνθρωποι». Συνεργάστηκε με τον θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη και το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με τον σύζυγό της, Βαγγέλη Λιβαδά, ανέβασε πολλά ελληνικά και ξένα έργα.
Τη δεκαετία του ΄80, σε συνεργασία πάντα με τον σύζυγό της, παρουσίασε και πρωταγωνίστησε σε πολλά μιούζικαλ.
Πέθανε στις 7 Μαρτίου του 2012, περίπου τρεις μήνες μετά τον θάνατο του συζύγου της, σε ηλικία 78 ετών.
Φιλμογραφία
Η φωνή της καρδιάς (1942)
Χαμένοι άγγελοι (1948)
Έλα στο θείο... (1950) [Ρούλα Γιορέ]
Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν (1951)
Ο πύργος των ιπποτών (1952)
Το σωφεράκι (1953)
Άνεμος του μίσους (1954)΄
Το κορίτσι της γειτονιάς (1954)
Γλέντι - λεφτά κι αγάπη (1955)
Το οργανάκι του Αττίκ (1955)
Η καφετζού (1956)
Θυσία της μάνας (1956)
Ο γυναικάς (1957)
Ο πειρασμός (1957)
Ραντεβού με τον έρωτα (1957)
Της νύχτας τα καμώματα (1957)
4 νύφες 1 γαμπρός (1958)
Κάθ' εμπόδιο για καλό (1958)
Ο λεφτάς (1958)
Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288 (1959)
Νύχτες στο Μιραμάρε (1960)
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961)
Ο Θόδωρος και το δίκανο (1962)
Μόνο για σένα (1965) ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ](https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-xfa1/t1.0-9/q71/s480x480/1798258_620210438052012_1161741655_n.jpg)
