Ακτινίδιο: προστάτης του DNA μας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Luna Rossa.

1. Fytokomia.gr | Ακτινίδιο: προστάτης του DNA μας

   www.fytokomia.gr

   Γνωρίζετε ότι το ακτινίδιο είναι προστάτης του DNA μας; Το ακτινίδιο αποτελεί ένα εγγενές φρούτο της Κίνας, το οποίο μεταφέρθηκε στη Νέα Ζηλανδία τον 20ο

Μπακαλιάρος σε κουρκούτι ούζου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από I Cook Greek - Συνταγές Μαγειρικής / Greek Recipes.

Μπακαλιάρος σε κουρκούτι ούζου

www.icookgreek.com

Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Οδηγίες για σίγουρη επιτυχία από το Νο 1 περιοδικό μαγειρικής I COOK GREEK. ΣΥΝΤΑΓΕΣ sintages online, Ελληνικές Συνταγές, συμβουλές...

«Ιστορίες από το περιβόλι των τεσσάρων εποχών»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

24 Μαρτίου ·

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS

«Πρωταπριλιά!» φώναξε ο Απρίλης ενθουσιασμένος που τον πίστεψε ακόμη μια φορά η Άνοιξη και βάλθηκε να τρέχει στο περιβόλι. «Στην έφερα! Στην έφερα!»
Η Άνοιξη τον ακολούθησε γελώντας. Κάθε χρόνο γινόταν το ίδιο. Κάθε χρόνο της ξεφούρνιζε ένα απίθανο ψέμα κι αυτή τον πίστευε. Μετά κυνηγιόντουσαν στο περιβόλι και, όπου περνούσε ο Απρίλης, τα λουλούδια έβγαζαν το κεφαλάκι τους για να τον θαυμάσουν, οι πεταλούδες έβγαιναν από το κουκούλι τους για να τον ακολουθήσουν, τα πουλιά έπιαναν να κελαηδούν το ομορφότερο τραγούδι τους. Γιατί έτσι ήταν ο Απρίλης: Μαζί του έφερνε τη ζεστασιά στο περιβόλι, το γέλιο και τη χαρά.
(Φίλιππος Μανδηλαράς, «Ιστορίες από το περιβόλι των τεσσάρων εποχών», εικ.: David Hitch / Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο: http://bit.ly/1itPEBh)

ΠΕΤΡΗ ΣΑΛΠΕΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ.- ΑΓ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Konstantinos Mamantakis.

ΠΕΤΡΗ ΣΑΛΠΕΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ.- ΑΓ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ.

ΣΤΙΧΟΙ ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ.- ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΒΙΝΤΕΟ [ΣΙΒΟΡΙ ΑΡΚ.]

Ζακετάκι με βελονάκι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη La Magia del Crochet.

http://dghlamagiadelcrochet.blogspot.ch/2014/01/jersey-para-nina.html  
  

Τα παραμύθια του Σαββάτου!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

17 Αυγούστου 

 

 

Τα παραμύθια του Σαββάτου! | Cretalive

Γράφει, σχολιάζει και προτείνει η Ελένη Μπετεινάκη

cretalive.gr

Γράφει, σχολιάζει και προτείνει η Ελένη Μπετεινάκη

της Ελένης Μπετεινάκη
Τ΄ αυγουστιάτικο φεγγάρι το ολόγιομο, γεννά ιστορίες πολλές. Για δράκους, πριγκίπισσες, ξωτικά, μάγους, νεράιδες, και κείνα  τα παραμύθια, τα παράξενα που όλα μπορούν να συμβούν όλα τα άψυχα να ζωντανέψουν. Όπως μια καρπουζιά να φυτρώσει στην μέση τ΄ ουρανού πάνω σε ένα σύννεφο  ή μια υπέροχη μουσική από τη φωνή των τζιτζικιών να το κάνει να χαμογελάσει ή ακόμα και να κλειστεί στο χώμα φέγγοντας μόνο για έναν κήπο. Έτσι γίνεται στα παραμύθια , αυτά και άλλα πολλά ανιστόρητα αλλά πάντα με την  φαντασία ενός συγγραφέα, που δεν τελειώνει ποτέ!



Ο κλέφτης των καρπουζιών, Χρήστος Μπουλώτης,( Εικον : Φωτεινή Στεφανίδη),εκδ. Πατάκης
Αύγουστος ήταν, εκείνα τα χρόνια τα παλιά ,στην Πόλη,  και κανείς δεν ήξερε αν όλα όσα συνέβαιναν ήταν αληθινά ή …παραμύθια. Όπως η καρπουζιά που σκαρφάλωσε  πάνω ψηλά στον ουρανό,  σ΄ένα σύννεφο που έμεινε ακίνητο και φύτρωσε ένα και μόνο καρπούζι, θεόρατο που σκίαζε την Πόλη από το μέγεθός του κι ήταν γλυκό σαν πετιμέζι. Χόρταιναν μ αυτό όλοι οι κάτοικοι  και οι  ξένοι  που την επισκέπτονταν, οι περαστιοκοί, οι ι καμηλιέρηδες, οι ναυτέμποροι, οι  σαλτιμπάγκοι, οι  κτιστάδες και οι  χαλκιάδες.
Μόνο που όλες από τότε, όλες οι άλλες  καρπουζιές μαράθηκαν. Κανένας δεν παραπονέθηκε γι αυτό . Ισα ίσα γλέντια και χοροί γίνονταν και η φήμη του έφτασε σ όλο τον κόσμο. Για να το κόψουν ανέβαιναν στον ουρανό εκατό ζευγάρια χήνες δεμένες με κόκκινες κορδέλες που πάνω τους κρέμονταν παλληκάρια.
Την τρίτη χρονιά όλα άλλαξαν, κάποιος  έκλεψε  το μεγάλο καρπούζι  κι όσους κι αν έβαλε να ψάξουν, ο μεγάλος άρχοντας απ άκρη σ΄ άκρη του ορίζοντα, κανείς δεν το είχε δει. Τα χρόνια περνούσαν και το ίδιο συνέβαινε κάθε χρόνο  με τον κλέφτη των καρπουζιών.  Η  λύση  δόθηκε  όταν ένα δεκάχρονο αγόρι , ο μικρός γιος του φούρναρη, ανέβηκε και κρύφτηκε μέσα σ αυτό, παραφυλώντας  να δει ποιος θα ερχόταν. Ένα όμορφο παλληκάρι ήταν ο κλέφτης, θλιμμένο , που βάζοντας  σε δοκιμασία τον μικρό γενναίο αγόρι του διηγήθηκε την μαγεμένη του ιστορία. Μια ιστορία για τον άρχοντα του Αμάραντου Χαμόγελου, μιας άλλης ξακουστής πολιτείας που ζήλεψε ο μάγος με την τσίγκινη καρδιά και την μάγεψε κι όλα έγιναν  θλιμμένα και στενάχωρα. Μέσα από περιπέτειες και  μαγικές στιγμές  που συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια  και με  συντροφιά  τη  φλογέρα του μικρού αγοριού ,που έπαιζε μουσική, τα μάγια λύθηκαν , το χαμόγελο επέστρεψε στην Χώρα του παλικαριού  και μαζί του κι οι χαρές, οι κάτοικοι, η ομορφιά και τα πανηγύρια. Ο μικρός γιος του Φούρναρη έγινε Υπουργός του Θάρρους στην δική του Πόλη, και η Ιστορία έγραψε με χρυσά γράμματα ένα σωρό εκδοχές  για το τέλος της. Τούτη, την παραμυθένια,  ο ίδιος διέσωσε για να θυμούνται όλοι τον « κλέφτη των Καρπουζιών »!
Κι όπως λεν τα παραμύθια έζησαν όλοι καλά κι εμείς  καλύτερα. Ένα παραμύθι από τούτα τα παλιά γεμάτο χρώματα, εικόνες και νοσταλγικές στιγμές. Ο μύθος άραγε που συναντά την αλήθεια σε μια Πόλη που παραμένει θρύλος  και μαγεία ακόμα και στις μέρες μας;  Ίσως γιατί τον  Αύγουστο με τον ξάστερο ουρανό και το ολόγιομο φεγγάρι , πάντα οι ιστορίες ζωντανεύουν  και εκείνες που  γράφονται, είναι οι πιο όμορφες , οι πιο παρα΄ξενς και οι πιο μαγικές!



Γιατί χαμογελάει αυγουστιάτικο φεγγάρι, Θάλεια Αντωνιάδη, (εικον: Χρήστος Δήμος), εκδόσεις Καστανιώτη.
Όλοι γνωρίζουμε τον μύθο του Αισώπου , που θέλει τον τζίτζικα να είναι τεμπέλη και να κάθεται όλη μέρα σε ένα κλαδί να τραγουδά σ΄όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού , ενώ το μυρμήγκι δουλεύει ασταμάτητα για τις προμήθειες του χειμώνα. Ο βασιλιάς των τζιτζικιών, μην αντέχοντας άλλο αυτή τη « συκοφαντία » για τον λαό του, καλεί τον τελάλη Τζικ για να μαζέψει μια μέρα όλα τα τζιτζίκια, και να τους πει πως είναι καιρός να ψάξουν να βρουν μια δουλειά να τους ταιριάζει.  Ύστερα από διάφορε μικροπαρεξηγήσεις και ασάφειες , καταφέρνουν  να συγκεντρωθούν και να ακούσουν το βασιλιά τους, χωρίς όμως να ενθουσιαστούν και πολύ με την ιδέα του. Σε μια βδομάδα που ανανεώνεται το ραντεβού τους κανείς δεν έχει βρει δουλειά ταιριαστή για ένα τζιτζίκι κι ο καθένας έχει επιστρέψει στη φωλιά του κάνοντας αυτό που μόνο τόσο καλά ξέρει να κάνει, να τραγουδά. Ο βασιλιάς καταστεναχωρήθηκε και πήγε στο δάσος να κλάψει με την ησυχία του. Εκεί συνάντησε την κουκουβάγια που και κείνη είχε τις στεναχώριες της. Δεν έβρισκε κανέναν μουσικό για την μεγάλη γιορτή, την νύχτα της αυγουστιάτικης πανσελήνου  και ήταν σε απόγνωση. Τότε, ήρθε η μεγάλη ιδέα στην κουκουβάγια, εκείνη της συνεργασίας των δύο « λαών» και όλα άρχισαν να παίρνουν μια ευχάριστη εξέλιξη. Τα τζιτζίκια θα έφτιαχναν μια τεράστια χορωδία και ορχήστρα με μαέστρο τον ίδιο τον βασιλιά και θα αποκτούσαν επιτέλους μια δουλειά,  και οι κουκουβάγιες θα είχαν αυτό που επιθυμούσαν για την γιορτή της Κουκουβάγιας, χορωδία και μουσική! Οι πρόβες άρχισαν και σαν έφτασε η μεγάλη στιγμή, όλα ήταν υπέροχα. Ακόμα και το ίδιο το φεγγάρι άρχισε να χαμογελάει από ευχαρίστηση , σαν άκουσε αυτήν την θεσπέσια μελωδία, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά ύστερα από  αιώνες ατελείωτων μοναχικών περιπάτων του στον ουρανό.
Συνεργασία λοιπόν, φιλία και έξυπνες λύσεις και τι άλλο μια βραδιά μαγική με οδηγό τον μάστορα της νύχτας του καλοκαιριού, την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο !  


Που πήγε το φεγγάρι απόψε; Βούλα Μάστορη,( εικον: Σόνια Μηταλιά) εκδ. Πατάκης
Το φεγγάρι στα παραμύθια έχει συνήθως γελαστό, κίτρινο πρόσωπο, κάνει βόλτες τα καλοκαιρινά βράδια στο στερέωμα ή στους κήπους και παρέα σε όλους τους ανθρώπους μα πιο πολύ σ ΄όλα εκείνα τα παιδιά που ξενυχτούν ή που κοιμούνται έξω  τις νύχτες  που η ζέστη είναι  αφόρητη, για λίγη δροσιά. Έτσι  τούτο το φεγγάρι στην ιστορία της κ. Βούλας , μιας ιστορίας που ίσως και να την έζησε μαζί με τα αδέλφια της, θέλοντας να μάθει  με κάθε τρόπο για το τι είναι επιτέλους αυτή η Σελήνη, οι φάσεις και ο προορισμός της. Την είπαν λοιπόν με  τρόπο επιστημονικό, με ποιητικό και με τον πιο όμορφο απ΄όλους , τον παραμυθένιο, αυτόν που όλα μπορούν να συμβούν. Ίσως να πουν  και να ακούσουν ένα σωρό φεγγαροκουβέντες.
Κι αφού όλα μπορούν να συμβούν στα παραμύθια , ίσως το φεγγάρι να φυλακιστεί για λίγο στον κήπο και να τα « πει» λιγάκι με την Αφροδίτη. Κι εκείνη θα προσπαθήσει να φτιάξει ένα φεγγάρι καταδικό της, με ασημόχαρτο και χάντρες και άλλα πολύτιμα κι ένα τζάμι να το σκεπάζει πάνω από την μικρή του τρύπα στο χώμα. Και αν μείνει για πάντα εκεί να λάμπει  και να  γίνει φίλος της; Να μείνει εκεί; Ε, τότε το φεγγάρι θα της λέει πολλές κουβέντες… Οι άνθρωποι όμως  θα το ψάχνουν στον ουρανό κι ας έχει πραγματοποιήσει η Αφροδίτη το όνειρό της. Που πήγε άραγε το φεγγάρι, ενώ θα έπρεπε να λάμπει απόψε, θα αναρωτιούνται όλοι …
Μια μόνο νύχτα , μέσα σε ένα παραμύθι το φεγγάρι θα βρεθεί σε έναν κήπο , παρέα μόνο με ένα κοριτσάκι κι αυτό ώσπου να ακουστεί η δυνατή φωνή του μπαμπά να λέει σε όλους καληνύχτα !
Έτσι είναι  οι νύχτες με φεγγάρι, ξυπνούν ιστορίες, ανθρώπους και όμορφες στιγμές γεμάτες με ασημένιο φως και φεγγαροκουβέντες !
*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/

Η Κοίμηση της Θεοτόκου ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.

15 Αυγούστου 

 

 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι μια Θεομητορική εορτή των Χριστιανικών Εκκλησιών, η οποία εορτάζεται στις 15 Αυγούστου. Στην Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού». Είναι μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα.
Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετατέθη τους ουρανούς....

Εννέα φυτά που απωθούν τα κουνούπια

Η εταιρία Greenworks δραστηριοποιείται στην κατασκευή και συντήρηση κήπων στις δύσκολες κλιματικές συνθήκες των Κυκλάδων, Επίσης διατηρεί κατάστημα με είδη κήπου στην Μύκονο με φυτά γλάστρες, φυτοχώματα λιπάσματα

green-works.gr

Με την είσοδο του καλοκαιριού όλο και πιό πολύ περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας σε εξωτερικούς χώρους. Πολλές φορές τα κουνούπια όμως δεν μας αφήνουν να απολαύσουμε την παραμονή μας στον κήπο ή στην βεράντα, και αναγκαζόμαστε να καταφεύγουμε σε διάφορες εντομοαπωθητικές λύσεις (χημικές ή δύσοσμες).
Υπάρχει φυσικός τρόπος να διώξουμε τα κουνούπια; Σας παρουσιάζουμε εννέα φυτά που έχουν έντονη απωθητική δράση για τα κουνούπια, αφού τα αρώματα τους από τα έλαια που περιέχουν δεν αρέσουν στα κουνούπια και τα διώχνουν. Φυτέψτε κάποια από αυτά τα φυτά στον κήπο σας ή σε γλάστρες κοντά στά σημεία που καθώσαστε. Παράλληλα αδειάζετε το νερό από τα πιάτα των γλαστρών σας αφού τα κουνούπια γεννούν τα αβγά τους σε στάσιμα νερά.

Σιτρονέλλα (Cymbopogon citratus) Η σιτρονέλλα αποτελεί το κύριο συστατικό των διαφόρων αντικουνουπικών που κυκλοφορούν στην αγορά, όπως λοσιόν, αρωματικά κεριά κ.τ.λ. Είναι επίσης βασικό βότανο της ταυλανδέζικης κουζίνας πιό γνωστό ως lemon grass. Το φυτό είναι ένα πολυετές γρασίδι που στο κλίμα μας φτάνει το ένα μέτρο περίπου. Θέλει ηλιόλουστη έως φωτεινή θέση στον κήπο ή στην βεράντα μας και είναι πολύ εύκολο φυτό στην καλλιέργειά του με διακοσμητική αξία στο παρτέρι ανάμεσα σε άλλα φυτά ή σε μεγάλες γλάστρες. Θέλει αρκετό πότισμα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μελισσόχορτο (Melissa officinalis) Το μελισσόχορτο είναι γνωστό και ως βάλσαμο ή μελισσοβότανο και είναι ένα πολυετές βότανο με απαλή μυρωδιά λεμονιού. Εκτός από τις γνωστές φαρμακευτικές ιδιότητες του τα λιωμένα φύλλα του μπορούν να τριφθούν στο δέρμα ως εντομοαπωθητικό. Του αρέσει πλούσιο καλά σταγγιζόμενο έδαφος και το καλοκαίρι θέλει αρκετό νερό. Είναι φυτό που εξαπλώνεται γρήγορα σε ημισκιερά σημεία του κήπου.

Κατηφές (Tagetes spp.) Ο κατηφές, που είναι λίγο πολύ γνωστός σε όλους μας, είναι ένα εποχιακό φυτό του καλοκαιριού με εντυπωσιακά άνθη κίτρινου, πορτοκαλί ή καφέ-πορτοκαλί χρώματος. Τα φύλλα του έχουν μία χαρακτηριστική μυρωδιά , που σε πολλούς είναι ενοχλητική, λόγω της πυρεθρίνης που περιέχουν, ουσίας που αποτελεί συστατικό για πολλά φυτοφάρμακα. Είναι φυτό εύκολο και του αρέσει ο ήλιος Φυτέψτε κατηφέδες κοντά στις ντοματιές σας. Εκτός από τα κουνούπια απωθεί και τις μελίγκρες και άλλα έντομα που μπορεί να τις προσβάλλουν.

Αρμπαρόριζα (Pelargonium crispum) Η αρμπαρόριζα συγγενεύει πολύ με το γεράνι και χρησιμοποείται στην παρασκευή γλυκών και μαρμελάδων. Έχει μία έντονη μυρωδιά που θυμίζει λιβάνι και δεν αρέσει καθόλου στα κουνούπια. Είναι φυτό γρήγορης ανάπτυξης και καθόλου απαιτητικό αφού δεν θέλει ούτε πολυ νερό ούτε ιδιαίτερο έδαφος, που πρέπει όμως να στραγγίζει καλά.

Λουίζα (Aloysia triphylla) Η Λουίζα είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που κατάγεται από την Λατινική Αμερική και όταν την ακουμπίσουμε αναδίδει ένα έντονο άρωμα λεμονιού. Χρησιμοποιείται στην κουζίνα και κυρίως στην παρασκευή τσαγιού και cocktails. Η λουίζα θέλει πολύ ήλιο και μέτριο πότισμα. Φυτέψτε την κοντά σε διαδρόμους ώστε να δίνει άρωμα καθώς περνάτε.

Αγήρατο (Ageratum houstonianum) Το αγήρατο είναι ένα χαμηλό εποχιακό φυτό με μωβ μικρά άνθη. Τά φύλλα του περιέχουν κουμαρίνη, η οποία επίσης χρησιμοποιείται στη Παρασκευή εντομοαπωθητικών προιόντων. Αγαπά τον ήλιο και θέλει αρκετό νερό. Αντέχει κοντά στην θάλασσα και ανθίζει όλο το καλοκαίρι. Αν δεν βρείτε φυτά στο εμπόριο μπορείτε εύκολα να το παράξετε από σπόρο τον οποίο θα σπείτετε σε σπορείο νωρίς την άνοιξη.

Βασιλικός (Ocimum basilicum) Ο βασιλικός που δεν λείπει από σχεδόν κανένα μπαλκόνι είναι από τα αρωματικά πού δίνουν έντονο άρωμα. Υπάρχουν πολλά είδη βασιλικού αλλά την μεγαλύτερη αντικουνουπική δράση έχουν ο λεμονοβασιλικός και ο ταυλανδέζικος. Φυτέψτε βασιλικούς σε μεγάλες γλάστρες με καλό χώμα η στον κήπο σε φωτεινά έως ηλιόλουστα σημεία. Για να τον διατηρήσετε πρέπει να τον ποτίζετε αρκετά και να αφαιρείτε τα μπουμπούκια του, ώστε να μην ανθίσει και αποδυναμωθεί το φυτό. Κόψτε μερικά φύλλα βασιλικού και τρείψτε τα στο δέρμα σας ώστε να μη σας επιτεθούν τα κουνούπια.

Λεβάντα (Lavandula angustifolia) Η λεβάντα είναι ένα πολυ εύκολο, διακοσμητικό φυτό με έντονο άρωμα για τον κήπο μας που δεν αρέσει καθόλου στα κουνούπια και πολλά άλλα έντομα. Αποξηραμένα άνθη λεβάντας χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές παλιά για να διώξουν τον σκώρο από τα ντουλάπια τους. Η λεβάντα είναι ένας χαμηλός θάμνος που ανθίζει ανάλογα την ποικιλία από άνοιξη έως το καλοκαίρι και ευδοκιμεί σε ηλιόλουστα σημεία. Δεν είναι απαιτητική ως προς το έδαφος και αρκείται σε λίγο νερό.

Αψιθιά (Artemisia absinthium) Η αψιθιά ή αρτεμίσια είναι ένας πολυετής θάμνος ύψους έως περίπου ενός μέτρου γνωστός από την αρχαιότητα. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται για την παρασκευή του ποτού αψέντι. Με το γκρί χρώματος φύλλωμα του έχει έντονο κηποτεχνικό ενδιαφέρον. Είναι φυτό που ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη που έχουν καλή αποστράγγιση και δεν χρειάζεται πολύ πότισμα.

συνέχεια στο σύνδεσμο  http://green-works.gr/blog/184-ennea-fita-pou-dioxnoun-ta-kounoupia

Η πολιορκία της Πόλης από τους Αβάρους 7-8-626

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

7 Αυγούστου 

 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Η πολιορκία της Πόλης από τους Αβάρους 7-8-626
Εκμεταλλευόμενοι τις δυσκολίες των Βυζαντινών στο ανατολικό μέτωπο, όπου βρισκόταν ο Ηράκλειος από το 622, οι Αβάροι αθέτησαν τη συμμαχία με τους Βυζαντινούς και από κοινού με τους Πέρσες αποφάσισαν να πολιορκήσουν τη βυζαντινή πρωτεύουσα.
Στις 7 Αυγούστου 626 ο στόλος του Βυζαντίου καταναυμαχεί και διασκορπίζει τον στόλο των Αβάρων και Σλάβων που πολιορκούν την Κωνσταντινούπολη. Η νίκη αποδίδεται στην «Υπέρμαχο Θεοτόκο», στην οποία αφιερώνεται ο Ακάθιστος Ύμνος.
Όλο το παρασκήνιο της δραματικής πολιορκίας, οι διαπραγματεύσεις, οι μάχες στα τείχη και στη Θάλασσα, οι θρυλικές διηγήσεις για την παρουσία της Θεοτόκου πάνω στα τειχιά της Πόλης… συνεχίστε την ανάγνωση…http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/7-8-626.html

O Ηράκλειος κατά το σχεδιασμό των πολεμικών του επιχειρήσεων γνώριζε ότι το αδύνατο σημείο της στρατηγικής του ήταν η προστασία της Πόλης από τους αναξιόπιστους Αβάρους σε συνδυασμό και με τις κινήσεις αντιπερισπασμού των Περσών. Οι Άβαροι σχεδίαζαν επί μεγάλο χρονικό διάστημα την κατάκτηση της βυζαντινής πρωτεύουσας και δεν πτοήθηκαν ούτε από την αποτυχία να εξουδετερώσουν τον Βυζαντινό αυτοκράτορα το 617. Παρά τις μεγάλες χορηγίες που έλαβε το 619 από τη βυζαντινή πλευρά (ετήσιο φόρο ύψους 200.000 χρυσών νομισμάτων και επιφανείς ομήρους), ο φιλόδοξος χαγάνος των Αβάρων δεν σταμάτησε τις μεγάλης κλίμακας προετοιμασίες για την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Εκμεταλλευόμενοι τις δυσκολίες των Βυζαντινών στο ανατολικό μέτωπο, όπου βρισκόταν ο Ηράκλειος από το 622, οι Αβάροι αθέτησαν τη συμμαχία με τους Βυζαντινούς και από κοινού με τους Πέρσες αποφάσισαν να πολιορκήσουν τη βυζαντινή πρωτεύουσα.

 

                Στις αρχές Ιουνίου 626 εμφανίσθηκαν πρώτα μπροστά στη Χαλκηδόνα, στις μικρασιατικές ακτές του Βοσπόρου, τα στρατεύματα του Πέρση στρατηγού Σαρβαραζά (Shahrbaraz). Αναμένοντας την άφιξη του χαγάνου, ο Σαρβαραζάς πυρπόλησε τα προάστια της Χαλκηδόνος, εκκλησίες και πολυτελείς επαύλεις.
              Την Κυριακή, 29 Ιουνίου 626, η εμπροσθοφυλακή των Αβάρων, η οποία αριθμούσε περί τους 30.000 άνδρες, κατέφτασε στρατοπεδεύοντας στην περιοχή Μελαντιάδα, δίπλα στη θάλασσα του Μαρμαρά. Ο υπόλοιπος όγκος της ορδής (περίπου 80.000) αφίχθη στις 29 Ιουλίου. Ο Άβαρος χαγάνος διέταξε το στρατό του να παρελάσει πλήρως εξοπλισμένος μπροστά από τα τείχη της Πόλης, με σκοπό να εντυπωσιάσει τους Βυζαντινούς και να ρίξει το ηθικό τους.

              Την ίδια ημέρα ο βυζαντινός στρατός εγκατέλειψε τα περίχωρα και αποσύρθηκε στα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Στην πόλη επικράτησε μεγάλη ταραχή και σημειώθηκαν αντιδράσεις πανικού. Οι Βυζαντινοί έστειλαν απεσταλμένους στον χαγάνο για να διερευνήσουν τις προθέσεις του και τις απαιτήσεις του, μέσα στα πλαίσια της διπλωματικής πολιτικής. Στο μεταξύ, ο μάγιστρος Βώνος, ο οποίος είχε επιφορτιστεί τη μέριμνα της πρωτεύουσας από κοινού με τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο, με εντολή του αυτοκράτορα Ηρακλείου, άρχισε εσπευσμένες προσπάθειες για την άμυνα της πόλης, ενώ ο Σέργιος προσπαθούσε να καθησυχάσει και να ενθαρρύνει τους πολίτες. Έγκαιρα ενημερωμένος για τις προθέσεις των Αβάρων, ο Ηράκλειος από τη μακρινή Λαζική, όπου είχε στρατοπεδεύσει με τον στρατό του, απέστειλε μία δύναμη στρατιωτών για να ενισχύσει τη φρουρά της πόλης και έδωσε εντολή για την οργάνωση της άμυνας.
               Αβαροι από την ανατολική συνοικία των Συκεών και Πέρσες στη Χρυσούπολη, στη μικρασιατική πλευρά του Βοσπόρου, από κοινού συνεννοούμενοι με σήματα καπνού προέβαιναν σε φωτιές και λεηλασίες, σφίγγοντας τον κλοιό της πολιορκίας. Οι Άβαροι μάλιστα εντόπισαν και κατέστρεψαν το υδραγωγείο το οποίο προμήθευε με νερό την πόλη. Η ανησυχία κι οι φόβοι στην πρωτεύουσα αυξήθηκαν.
              Περιμένοντας τη σύγκρουση, ο μάγιστρος Βώνος επιθεώρησε τους στρατιώτες στα τείχη και έδωσε τις τελευταίες εντολές. Ο πατριάρχης Σέργιος οργάνωσε λιτανεία έχοντας επικεφαλής την εικόνα της Παναγιάς της Οδηγήτριας, για την εμψύχωση των υπερασπιστών της πόλης. Οι Αβάροι προώθησαν τις πολιορκητικές μηχανές τους, προέβησαν στις τελευταίες προετοιμασίες και άρχισαν να σφυροκοπούν τα τείχη.Είχαν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στην πολιορκία πόλεων, λόγω των  στενών επαφών που είχαν με τους αριστοτέχνες του είδους, τους Κινέζους.
               Τα ξημερώματα της 31ης Ιουλίου άρχισε η επίθεση των Αβάρων, την οποία περιγράφει ως αυτόπτης μάρτυρας ο ποιητής Θεόδωρος Σύγκελος σημειώνοντας ότι οι Άβαροι επιτέθηκαν στα τείχη της Πόλης ως βροντές, αστραπές και χαλαζίας. Στην πρώτη γραμμή είχαν τοποθετηθεί οι ελαφρώς οπλισμένοι Σλάβοι και στη δεύτερη το θωρακισμένο πεζικό των Αβάρων. Ήδη από την πρώτη ημέρα οι επιτιθέμενοι υπέστησαν σοβαρές απώλειες. Το γεγονός αυτό αναπτέρωσε το ηθικό των υπερασπιστών που πίστευαν ότι τους βοηθούσε η προστάτιδα της Πόλης, η Θεοτόκος.

            Την επομένη, την 1η Αυγούστου, οι επιτιθέμενοι συνέχισαν την έφοδο με τη βοήθεια πολιορκητικών μηχανών: προώθησαν στα τείχη δώδεκα ψηλούς ξύλινους πολιορκητικούς πύργους καλυμμένους με δέρματα υψηλούς σχεδόν όσο ήταν τα τείχη. Όμως οι υπερασπιστές κατόρθωσαν να πυρπολήσουν ορισμένους, αναγκάζοντας τους Αβάρους να αποσύρουν τους υπόλοιπους.

 η συνέχεια στο σύνδεσμο

Σαν σήμερα το 480 π.Χ. — Αρχίζει η τιτανομαχία στις Θερμοπύλες.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Ἑλληνοϊστορεῖν.

7 Αυγούστου 

 

 

Ἑλληνοϊστορεῖν

Σαν σήμερα το 480 π.Χ. — Αρχίζει η τιτανομαχία στις Θερμοπύλες.
Ἕνα ἀπό τὰ πλέον ἐνδιαφέροντα ἀλλά καὶ ἀμφισβητούμενα ζητήματα, εἶναι ὁ χρονολογικὸς προσδιορισμὸς τῆς μάχης τῶν Θερμοπυλῶν. Ἀπό τὴν ἀλληλουχία τῶν γεγονότων τῶν Περσικῶν πολέμων, κυρίως ἀπό τὴν μάχη τῶν Πλαταιῶν, προκύπτει κατὰ τρόπο ἀνεπίδεκτο ἀμφισβητήσεως ὅτι οἱ μάχες στὶς Θερμοπύλες καὶ τὸ Ἀρτεμίσιο ἔγιναν τὸ καλοκαίρι τοῦ 480 π.Χ.
[ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΙ – ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΝ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΚΩΝ ΤΑΥΤΙΣΜΩΝ: http://wp.me/p12k4g-3h3]
Ὁ Ἠρόδοτος ἀναφέρει ὡς βασικὸ λόγο ἀνεπαρκοῦς ἀποστολῆς γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν Περσῶν, τὸν ἑορτασμό τῶν Καρνείων, ὁ ὁποῖος βάσει τῶν θρησκευτικῶν νόμων καὶ παραδόσεων τῆς Σπάρτης, ἦταν ἀνυπέρβλητο κώλυμα γιὰ τὴν ἔναρξη ἐκστρατείας. Τὴν ἡμέρα ποὺ ὁ Λεωνίδας ξεκίνησε μαζὶ μὲ τὶς Πελοποννησιακὲς δυνάμεις γιὰ τὶς Θερμοπύλες, ὁ ἑορτασμός τῶν Καρνείων ἤ εἶχε ἤδη ἀρχίσει, ἤ ἐπρόκειτο νὰ ἀρχίσῃ σὲ λίγες ἡμέρες. Ἡ δὲ μάχη τῶν Θερμοπυλῶν, ἤ εἶχε λάβει τέλος πρὶν τὴν λήξη τῶν Καρνείων, ἤ ἔληξε λίγες ἡμέρες μετὰ [ἀπό μία ἔως πέντε].
(Πίνακας: Θερμοπύλες. Λάδι σε μουσαμά. Έργο του Γιάννη Νίκου, 2005.)
[Ελληνικό Ημερολόγιο http://eistorias.wordpress.com/]