Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΑΣ (20ή Ἀπριλίου 1453)

ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΑΣ (20ή Ἀπριλίου 1453)
«Διηγήματα»
Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου
Στὰ τείχη ἔφεραν τὶς ἅγιες εἰκόνες καὶ μιὰ γριὰ τυφλή, ἀκολουθῶντας,μὲ λαχτάρα τήν ἀνθρωποπλημμύρα, ἦρθε κι ἐκείνη νὰ ἰδῆ μὲ τὰ ξεναμάτια. ῾Ο αὐτοκράτωρ τῆς ἔκαμε τόπο, χωρὶς νὰ σηκώση τὰ μάτια του ἀπὸ τὴ θάλασσα.
Σιωπὴ νεκρική !Θαρρεῖς και ὁ Ἀετός ὁ ὑψηλότερος της ᾽Ασιας λόφος ψήλωσε ἀκόμη πιὸ πολύ, νὰ ἰδῆ τὴν παράξενη ναυμαχία ἑνος στόλου ὁλόκληρου μὲ τέσσερα καράβια... συνεχίστε την ανάγνωση...http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/05/20-1453.html


Τα δύο αδύνατα σημεία του τείχους

Τα δύο αδύνατα σημεία του τείχους
Ο αυτοκράτορας γνώριζε πολύ καλά ότι το κεντρικό τμήμα του τείχους, το λεγόμενο Μεσοτέιχιο, που βρισκόταν μεταξύ δύο στρατηγικών πυλών, του Αγίου Ρωμανού και της Χαρσίας Πύλης, θα ήταν αυτό που θα δεχόταν τις ισχυρότερες επιθέσεις. Μεταξύ των δύο αυτών πυλών, το έδαφος κατηφόριζε περίπου 30 μέτρα προς την κοιλάδα του Λύκου, με ένα μικρό ρέμα που περνούσε κάτω από το τείχος και έμπαινε μέσα στην Πόλη.
Το δεύτερο αδύνατο σημείο ήταν στη συνοικία των Βλαχερνών, που προεξείχε από την κύρια γραμμή και είχε περιτειχιστεί με ένα μονό τείχος. Στο χαμηλότερο άκρο του περιβαλλόταν από ένα χαντάκι, ακριβώς στη γωνία που τα τείχη έφταναν στον Κεράτιο, μέχρι την αρχή της απότομης πλαγιάς στην οποία ανέβαινε το τείχος, μέχρι να κάνει στροφή σε ορθή γωνία για να συναντήσει το κύριο τείχος. Εδώ υπήρχαν δυο πύλες (Καλιγαρίας και των Βλαχερνών) και μια μικρή η Κερκόπορτα, που είχε σφραγιστεί.

"Καππαδοκία. Πριν και Μετά" της Σούλας Ευσταθιάδου

Χαρακτηριστικές φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο "Καππαδοκία. Πριν και Μετά" της Σούλας Ευσταθιάδου.
Όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες που προελαύνουν στο βιβλίο είναι αληθινά πρόσωπα και πολλοί από αυτούς απαθανατίζονται στις φωτογραφίες.
Η συγγραφέας Σούλα Ευσταθιάδου με το βιβλίο αυτό διασώζει πολύτιμα κοσμήματα της μνήμης και της ζωής μας.
Χαράζει ανεξίτηλα τα σημάδια της Ελληνικής Καππαδοκίας για τις γενιές που έρχονται.
http://www.kedros.gr/product_info.php?products_id=8324

στιγμές...απόψεις...!!

 
 
 
 
 
 
 

Στο Ηράκλειο ... πάντα μού μένει μια απορία ... γιατί ο Βενιζέλος κοιτάζει νότια; ... θα μου άρεσε να βλέπει βόρρεια προς το λιμάνι και προς την υπόλοιπη Ελλάδα... 
απόψεις...!!

ιδανικό για γωνίες

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 ‎ μαζί με Graciela Maria Momparler
 
απλό και όμορφο μοτίβο , ιδανικό για γωνίες

ΜΡΟΠΕΙΣ!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από iPaideia.
 

ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ Ν° 37...

 
•• ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ Ν° 37...
721...Κάργους=κουμάντο.
722...Καρδάρα=μεταφορικά ο αναίσθητος άνθρωπος.
723...Καρδιουγνώστ'ς=αυτός που γνωρίζει τις επιθυμίες των άλλων.
724...Καρ'δουζούμ'=χυλός από νερό, ψιλοαλεσμένα καρύδια, αλεύρι και ζάχαρη.
725...Καρδιότζιφ'λου=τσόφλι καρυδιού.
726...Καριγκλί=το σκαμνί.
727...Καρίκ'=σωρός χώματος κατά μήκος του χωραφιού.
728...Καριστίζου=κάνω κουμάντο (τούρκικη).
729...Καρίτζιφλας=ο λάρυγκας.
730...Κάρμα-καρίσ=άνω κάτω (τούρκικη).
731...Καρούλια=εξάρτημα του αργαλειού.
732...Καρουπάν'=κεντητό ύφασμα κρεμασμένο μπροστά στο τζάκι.
733...Καρουτσόδρουμους=χωμάτινος δρόμος.
734...Καρπέτα=χαλί.
735...Καρσί=απέναντι.
736...Καρσιλαντίζου=αντικρύζω.
737...Καρσ'νός=ο απέναντι.
738...Καρτιαίνου=σκληραίνω.
739...Κάρτ'κους=ο σκληρός.
740...Κάρτου=το 1/4 του μετζητιού (τούρκικο νόμισμα).

εύκολο κ πρακτικό

Ηλιοβασίλεμα καρέ-καρέ, στα πρόθυρα του καλοκαιριού







 





 
Δυτικά του Ηρακλείου πάνω απ το χωριό Ρογδιά, η δύση του ήλιου μάς παρέχει θέαμα θαυμαστό και ποικίλο, ανάλογα την εποχή και τις καιρικές συνθήκες .  

Σε τι μπορώ να ελπίζω;


«Τι μπορώ να γνωρίζω; Tι οφείλω να πράξω; Σε τι μπορώ να ελπίζω;
Το να θέτουμε ερωτήματα είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ. Η μάθηση και η απόλαυση είναι τα μυστικά μιας γεμάτης ζωής. το να μαθαίνουμε χωρίς να απολαμβάνουμε αποξηραίνει τη ζωή μας· το να απολαμβάνουμε χωρίς να μαθαίνουμε μας αποβλακώνει. Αν αυτό το βιβλίο καταφέρει να αφυπνίσει τον αναγνώστη και να διεγείρει την απόλαυση του σκέπτεσθαι, θα έχει επιτύχει το στόχο του. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία από μια συνειδητή ζωή με όλο και βαθύτερη αυτογνωσία, όπου γινόμαστε χορογράφοι των παρορμήσεών μας ή, όπως ήλπιζε ο Νίτσε (έστω κι αν για τον ίδιο δε βγήκε σε καλό), να είμαστε οι «ποιητές» της ζωής μας»
Richard David Precht, «Από τη Νάξο στην Ουτοπία»: http://bit.ly/1h7zsmF

Δημοφιλείς αναρτήσεις