Ο Πικασο και το αψεντι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία της Tsakiri Eyaggelia.

15 Νοεμβρίου 2014 

 

 

Tsakiri Eyaggelia

14 Νοεμβρίου 2014 ·

Ο Πικασο και το αψεντι
Το αψέντι ήταν ένα ποτό που έβγαινε με απόσταξη από ένα αρωματικό ποώδες φυτό την αψιθιά, με πράσινη απόχρωση, πολύ δυνατό, τόσο που δεν πινότανε σκέτο και έκανε θραύση όλο τον 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα, έχοντας εκτοπίσει όλα τα άλλα ποτά. Στο Παρίσι ήταν το κατ' εξοχήν ποτό στους καλλιτεχνικούς κύκλους και απεικονίζεται στους πίνακες πολλών ζωγράφων.
Pablo Picasso. Τhe Absinthe Drinker. Φθινόπωρο του 1901 στο Παρίσι.
Μια γυναίκα σε ένα μπαρ, πίνοντας αψέντι.
Η μοναξιά, η απομόνωση και το κενό, η τραγωδία της ζωής, ένα θέμα προσφιλές στους Γάλλους καλλιτέχνες της εποχής, που διατρέχει και όλο το έργο του Πικάσο.
Ο πίνακας βρίσκεται στο Ερμιτάζ στην Αγ. Πετρούπολη (Ρωσία).http://petridis58.blogspot.gr/2012/01/blog-post_14.html

Το Τριαντάφυλλο --- Φλέρη Νταντωνάκη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

15 Νοεμβρίου 2014 ·

 

Το Τριαντάφυλλο --- Φλέρη Νταντωνάκη

Το Τριαντάφυλλο. Στίχοι: Federico Garcia Lorca & Αλέξης Σολωμός. Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις. Πρώτη εκτέλεση: Φλέρη Νταντωνάκη Είναι κόκκινο σαν αίμα…

youtube.com

Ζάππεια Ολυμπιάδα (1859) |

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

15 Νοεμβρίου 2014 

 

 

15 Νοεμβρίου-Ζάππεια Ολυμπιάδα (1859) | Ιστορικοί Περίπατοι

15 Νοεμβρίου-Ζάππεια Ολυμπιάδα (1859) 15/11/2014Το γεγονός της ημέραςistorikos Η πρώτη σύγχρονη προσπάθεια αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε στις 15 Νοεμβρίου 1859, με την χρηματοδότηση του εθνικού ευεργέτη Ευάγγελου Ζάππα. Οι πέντε συνολικά Ζάππειες Ολυμπιάδες, γνωστές και με την ονομασία Ολύμπ…

istorikoiperipatoi.gr

Αχρίδα ( Π.Γ.Δ..Μ)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά.

15 Νοεμβρίου 2014 · 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

15 Νοεμβρίου 2014 · 

 

Αχρίδα ( Π.Γ.Δ..Μ), η πόλη με τις 365 βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια.
Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Καναό στην Αχρίδα.
Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Καναό (Αγιος Ιωάννης ο Ευλογημένος) βρίσκεται κτισμένη σε μια ξεχωριστή τοποθεσία, σ' έναν βράχο πάνω από τη λίμνη. Η προσέγγισή της γίνεται, είτε μέσω ενός πλακόστρωτου μονοπατιού είτε με βάρκα κατά μήκος των ακτών της λίμνης. Η πανοραμική θέα της λίμνης από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Καναό αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να επισκεφθεί κανείς τον συγκεκριμένο θρησκευτικό χώρο της Οχρίδας, που οικοδομήθηκε το 1270.

Εγκατάλειψη.. Αθηνά Κοτσόβολου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία της Αθηνά Κοτσόβολου.

15 Νοεμβρίου 2014 

 

 

Αθηνά Κοτσόβολου

13 Νοεμβρίου 2014 · Τροποποιήθηκε ·

ΝΟΜΙΚΗ 1985
(και 2014)
Εγκατάλειψη..
οι τοίχοι μισογκρεμισμένοι
και το νόημα του κόσμου
πάνω τους αποτυπωμένο
με κεφαλαία κόκκινα γράμματα
μια ιστορία κραυγαλέα
ανά πάσα στιγμή αλλάζει
Εδώ φωνές ελευθερίας ακούστηκαν
και γίναν κραυγές απελπισίας
εδώ το μέλλον του κόσμου
διαγράφεται νόμιμο
μέσα σε παρελθοντικές μνήμες
και δερματόδετους κώδικες
εδώ τα σημάδια των ηρώων
ταυτίζονται με κείνα τις ντροπής
εδώ οι σιωπές ενώνονται
σε μεγάλα θορυβώδη συνθήματα
Εδώ η εγκατάλειψη ξεθωριάζει
και τα τελευταία σημάδια της μνήμης
Αθηνά Κοτσόβολου

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

15 Νοεμβρίου 2014 · 

 

 

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ

Ποίηση - βιντεοσύνθεση: Γιώργος Ποταμίτης Μουσική - ενορχήστρωση: Ελεάνα Τσεσμελή Ερμηνεία: Αναστασία Λιάρου Στο μπουζούκι ο Γιάννης Μωραίτης Ακορντεόν και δ...

youtube.com

ANANEOYMENH EΛΛHNIKOTHTA, του Χρήστου Γιανναρά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά.

15 Νοεμβρίου 2014 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

14 Νοεμβρίου 2014 ·

ANANEOYMENH EΛΛHNIKOTHTA, του Χρήστου Γιανναρά
To δυσεπίλυτο πρόβλημα ορισμού της ελληνικότητας διαιωνίζεται στο νεοελληνικό κρατίδιο ως σήμερα. Υπάρχουν πάντα κάποιοι «προοδευτικοί» διανοούμενοι, πού θεωρούν υποτιμητική κάθε επιμειξία του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό και αμφισβητούν πεισματικά την ελληνικότητα της «Βυζαντινής» Αυτοκρατορίας. Όπως υπάρχουν και κάποιοι χριστιανοί διανοούμενοι, με ιδεολογικά επεξεργασμένη πίστη, πού προτιμάνε το όνομα του «Ρωμιού» και της Ρωμιοσύνης στη θέση του Έλληνα και της ελληνικότητας.
Υπήρξε και νεοέλληνας Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, πού δεν δίσταζε να μιλάει για τις πολλαπλές υποδουλώσεις πού γνώρισαν οι Έλληνες: πρώτα στους Ρωμαίους, ύστερα στους Βυζαντινούς και μετά στους Τούρκους!...
εικόνα: Η γέννηση της πάνοπλης Αθηνάς από την κεφαλή του Διός, ενώπιον του Ηφαίστου. Μικρογραφίες από το έργο «Συναγωγή και εξήγηση ιστοριών» του Αγίου Γρηγορίου. Κωδ. 14 (Συλλογή Παναγίου Τάφου), φ. 312α, 11ος αιώνας . Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Ιεροσολύμων
συνεχίστε την ανάγνωση.... http://vizantinaistorika.blogspot.gr/

Για το Πολυτεχνείο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Manos Hadjidakis.

15 Νοεμβρίου 2014 

 

 

Manos Hadjidakis

15 Νοεμβρίου 2014 · Τροποποιήθηκε ·

Για το Πολυτεχνείο
Οι εθνικές γιορτές έχουν καταλήξει να είναι τελετουργίες χωρίς αντίκρισμα και με αμφιλεγόμενο περιεχόμενο. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου είναι πρόσφατα –γιορτάζουμε μόλις τη 12η επέτειο– κι όμως μοιάζει η γιορτή σαν τον χρυσό σταυρό που κοσμεί τους λαιμούς νεαρών ερωτιδέων ή ηλιοκαμένων καμακιών. Καμιά επαφή με το ουσιαστικό περιεχόμενο του σταυρού. Στολίδι, ένταση του αισθησιασμού. Έτσι και οι γιορτές του Πολυτεχνείου κατέληξαν σε εκτόνωση, σε κομματικό σφετερισμό και σε συνθήματα άσχετα από το ιδεολογικό περιεχόμενο των γεγονότων που η μνήμη τους συνέθεσε τους επί «εθνικού» επιπέδου εορτασμούς της επετείου (...)
12η σήμερα, 30ή αύριο, 50ή και θα χαθεί μες στην ανυποληψία των μελλοντικών στολών και επετείων με μερικά λογύδρια στα σχολεία και παρελάσεις στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους των ενόπλων δυνάμεων, διαλοστέλνοντας οι στρατιώτες τη γιορτή και την ταλαιπωρία των παρελάσεων (...)
Όμως το τραγικό δεν είναι αυτό. Το τραγικό είναι που κάθε κυβέρνηση βρίσκει τον τρόπο να συνδεθεί κατευθείαν με τις επετείους αυτές, αγνοώντας τα αληθινά μηνύματα των γεγονότων που τις συνέθεσαν (...)
Τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου μας παρέχονται με περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτούς που επέζησαν παρά γι’ αυτούς που χάθηκαν οριστικά. Οι εναπομείναντες παρελαύνουν επικεφαλής, βγάζουν λόγους, πραγματοποιούν τηλεοπτικές συνεντεύξεις και δεν τους άκουσα ούτε μια φορά να μνημονεύουν αυτούς που χάθηκαν οριστικά, που δεν είναι σε θέση να μιλήσουν σήμερα.
Έτσι, έρχεται η σειρά να δούμε από κοντά το τραπέζι ενός Ινδιάνου που αμέριμνος με την παραδοσιακή τεχνική αμύνης, υπερασπιζόταν το σπιτικό του και τον τόπο του από τους εισβολείς, ήσυχος για το δίκαιό του και για τον Θεό του. Όμως οι πιονέροι με τον δικό τους Θεό κατασκευάσανε ένα δικό τους δίκαιο και κατέκτησαν τους Ινδιάνους. Κι αφού τους εξαφάνισαν, άρχισαν να γυρίζουν ταινίες με το δίκαιο αμφίρροπο ανάμεσα στους Ινδιάνους και τους Αμερικανούς στρατιώτες. Όμως η κατάληψη είχε επιτελεστεί. Η Αμερική στους Αμερικανούς. Και η 17η Νοεμβρίου στους επιζήσαντες. Αύριο –καθόλου απίθανο– μια μελλοντική δικτατορία να οικειοποιηθεί την επέτειο του Πολυτεχνείου ως σύμβολο αντιστάσεως εναντίον των αντιπάλων της. Μήπως δεν έγινε παρόμοια πλαστοπροσωπία στα ανατολικά «σοσιαλιστικά» κράτη; Αγώνες νέων παιδιών μήπως δεν έγιναν σύμβολο εορτασμού τυραννικών καθεστώτων; Τα ’χουμε δει αυτά και τα ’χουμε -αλίμονο- συνηθίσει (...)
Δεν είχα καλά, καλά τελειώσει το σχόλιο αυτό και ήλθε η είδηση. Ένας αστυνομικός, σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο Μιχάλη Καλτέζα. Κατασκευάζεται ήδη σενάριο με βάση το κατα πόσον ο νεαρός δεκαπεντάχρονος ήταν ή δεν ήταν «επικινδύνος» αναρχικός. Ώστε η κτηνωδία του αστυνομικού να γίνει νόμιμη άμυνα...
Μάνος Χατζιδάκις
(Αποσπάσματα από άρθρο με τίτλο ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ή ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΙΝΔΙΑΝΟΥ, που δημοσιεύτηκε αρχικά στο περιοδικό «Τέταρτο», τευχ. 8, Δεκέμβριος 1985, και συμπεριλήφθηκε αργότερα στη συλλογή κειμένων του Μάνου Χατζιδάκι «Ο καθρέφτης και το μαχαίρι» από τις Εκδόσεις Ίκαρος.)
Photo © αρχείο Mάνου Χατζιδάκι http://www.manoshadjidakis.gr/ https://twitter.com/ManosHadjidakis

Ceres - The House of Natural Cosmetics

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ceres - The House of Natural Cosmetics.

15 Νοεμβρίου 2014 

·

Ceres - The House of Natural Cosmetics

14 Νοεμβρίου 2014 ·

Τα λάδια ομορφιάς , αν και είναι γνωστά από την αρχαιότητα, έχουν μπει για τα καλά στη ζωή ή, πιο σωστά, στη beauty routine της Ελληνίδας μόλις τα δύο, άντε τρία τελευταία χρόνια. Για κάποιους άλλους λαούς αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής τους ζωής ανά τους αιώνες.Το έλαιο μονόι από το άνθος tiare ή γαρδένια Ταϊτής , το «ιερό» έλαιο της γαλλικής Πολυνησίας είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Eμείς το γνωρίσαμε και το αγαπήσαμε, κυρίως στη διάρκεια του καλοκαιριού, για την πλούσια ενυδατική του δράση και το υπέροχο άρωμά του. Η παράδοση όμως θέλει τους ιθαγενείς της Ταϊτής να «λούζουν» τα νεογέννητα μωρά τους με λάδι μονόι από την κορυφή μέχρι τα νύχια για να τα προστατεύσουν από την αφυδάτωση . Ενώ, για τους ενήλικες ήταν ένα πρώτης τάξεως αντισηπτικό και καταπραϋντικό στα τσιμπήματα από κάθε λογής έντομα. Εννοείται ότι η πρωταρχική του χρήση ήταν για την προστασία της επιδερμίδας από την αφυδάτωση εξαιτίας του τροπικού ήλιου και του αλμυρού, θαλασσινού νερού. Πολλές δε οικογένειες έφτιαχναν κατ οίκον το δικό τους έλαιο μονόι, στο οποίο πρόσθεταν παραδοσιακά αρωματικά φυτά ylang-ylang,για παράδειγμα, βανίλια ή βασιλικό. Ο τελευταίος λέγεται ότι χρησιμοποιούνταν από τους ντόπιους για να απομακρύνει το κακό πνεύμα από την οικογένεια ή τους ανεπιθύμητους μνηστήρες!
Γιατί ξεχωρίζει το έλαιο μονόι. Στο ίδιο μήκος κύματος με τα περισσότερα φυτικά έλαια το μονόι εντοπίζεται και αξιοποιείται σχετικά πρόσφατα από τη βιομηχανία της ομορφιάς. Τα άνθη της γαρδένιας από τη γαλλική Πολυνησία ή αλλιώς gardenia taitensis περιέχουν σε υψηλά ποσοστά σαλικυλικό μεθύλιο ,γνωστό για την αντιφλεγμονώδη δράση του. Για την παρασκευή του λοιπόν τα άνθη παραμένουν για το χρονικό διάστημα των 15, τουλάχιστον, ημερών στο θρεπτικό έλαιο coprah καρύδας, που εξάγεται από τον πυρήνα του καρπού της καρύδας, το οποίο, με τη σειρά του, είναι πλούσιο σε λιπαρά οξέα, αντιοξειδωτικά συστατικά και βιταμίνη E. Όλα τα παραπάνω κάνουν το έλαιο μονόι να ξεχωρίζει για την εντατική ενυδατική, καταπραϋντική και θρεπτική του δράση. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που αποτελεί βασικό συστατικό σε αντιηλιακές συνθέσεις ή σε προϊόντα για μετά τον ήλιο. Οι ειδικοί το συνιστούν ιδιαίτερα για τα δύσκολα σημεία του σώματος με έντονη τραχύτητα, βλέπε αγκώνες και πατούσες των ποδιών. Ενώ σύμφωνα με ενδείξεις, όταν περιλαμβάνεται σε αντιγηραντικές συνθέσεις, καταγράφει «ενδιαφέρουσες» επιδόσεις κατά της χαλάρωσης της επιδερμίδας . Την ειδοποιό όμως διαφορά, το σημείο υπεροχής του εξωτικού αυτού ελαίου είναι το υπέροχο και ξεχωριστό άρωμά του που δίνει το στίγμα της μαγευτικής φύσης της γαλλικής Πολυνησίας.

Ροτόντα, το πολυπολιτισμικό μνημείο της Θεσσαλονίκης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

13 Νοεμβρίου 2014 

 

 

 

Ροτόντα, το πολυπολιτισμικό μνημείο της Θεσσαλονίκης

Είναι το μνημείο με τις περισσότερες επισκέψεις στη Θεσσαλονίκη απ' όλον τον κόσμο.

thessalonikiartsandculture.gr

Είναι το μνημείο με τις περισσότερες επισκέψεις στη Θεσσαλονίκη απ' όλον τον κόσμο.

H Ροτόντα είναι ένα θολωτό, στρογγυλό κτίσμα, από τα αρχαιότερα και επιβλητικότερα μνημεία της Θεσσαλονίκης.

Δημιουργήθηκε τον 4ο αιώνα και είναι όμοιο με το Πάνθεον της Ρώμης (φωτογραφία αριστερά από το Πάνθεον της Ρώμης). Αποτελούσε τμήμα ενός μεγάλου κτιριακού συγκροτήματος που περιελάμβανε τα ανάκτορα, ένα οκταγωνικό κτίσμα και τον ιππόδρομο που έκτισε ο Kαίσαρας Γαλέριος, όταν στα χρόνια της πρώτης ρωμαϊκής τετραρχίας (γύρω στα 300 μ.Χ.) κατέστησε έδρα του την Θεσσαλονίκη.

Η Ροτόντα αποτελεί ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα μνημεία της Θεσσαλονίκης. Στο κυκλικό της σχήμα οφείλει το όνομά της. Στην ιστορία των 16 αιώνων της άλλαξε ονόματα και χρήσεις, έγινε από ρωμαϊκός ναός, χριστιανικός, μουσουλμανικό τζαμί και πάλι χριστιανικός ναός. Έτσι εξηγούνται οι διάφορες φάσεις και προσθήκες στο κτίριο. Συμπεριλαμβάνεται στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

Κτίστηκε γύρω στο 304 μ.Χ., κατά τη Ρωμαϊκή εποχή. Έχει διάμετρο 24,50μ. Οι πέτρινοι τοίχοι έχουν πάχος 6,30 μ., και σε ορισμένα σημεία είναι ενισχυμένοι με τούβλο. Έχει ύψος 29,80 μ., τα τόξα και ο τρούλος αποτελούνται από κεραμίδι. Ένα οπαίο στην κορυφή της στέγης επέτρεπε τη διάχυση του φωτός και του αέρα στο εσωτερικό. Η στέγη είναι χτισμένη σε 3 επίπεδα.

συνέχεια εδώ  http://www.thessalonikiartsandculture.gr/thessaloniki/afieromata/rotonta-t-polypolitismiko-mnimeio-tis-thessalonikis#.Viqm7isxhzV