mythiki-anazitisi.blogspot.com|Από Μαχάτμα
Νύμφες Υάδες: Οι θεότητες της βροχής και τροφοί του Διόνυσου
Μερικοί, μάλιστα, υποθέτουν, ότι η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις «ύειν» και «υετός», που σημαίνουν «βρέχει» και «βροχή».
Παλαιότερα ονομάζονταν Δωδωνίδες νύμφες αλλά όταν ο Δίας τις μεταμόρφωσε σε αστέρια τις ονόμασε Υάδες (από το ρήμα ὕω=στέλνω βροχή), γιατί την ημέρα που γεννήθηκε ο Διόνυσος ο Δίας έριξε βροχή στη γη (Απολλόδ. 3.29)· ή από το επίθετο του Διόνυσου, Ὕης που δόθηκε στον θεό, επειδή την περίοδο των γιορτών του έβρεχε.
Έτσι ο Οβίδιος αναφέρει: δηλαδή «Οι Υάδες υπό των Ελλήνων από τις βροχές ονομάστηκαν» και στην «Αινειάδα» ο Βιργίλιος «και τις βροχερές Υάδες».
Και όπως η μητέρα του Διόνυσου, Σεμέλη, αποκαλούνταν και Ὕη, έτσι και αυτές ονομάστηκαν Υάδες.
Θεωρούνταν κόρες του Τιτάνα Άτλαντα και μιας Ωκεανίδας, της Αίθρας ή της Πλειόνης ενώ ο Υγίνος δίνει και την πιθανότητα να ήταν κόρες του Ύαντα και της Βοιωτίας. Είχαν και ένα θνητό πατέρα που ανάλογα με τα τοπικά συμφέροντα ήταν ο βασιλιάς της Κρήτης Μελισσέας, ο Ερεχθέας (αθηναϊκή εκδοχή), ο Κάδμος (θηβαϊκή εκδοχή).
Ο αριθμός τους δεν είναι σταθερός το ίδιο και τα ονόματά τους . Τα ονόματα των Υάδων ποικίλλουν στους διάφορους μυθογράφους. Η επικρατέστερη ίσως εκδοχή θέλει τα ονόματά τους να είναι τα εξής:
(Φ)Αισύλη, Κορωνίδα, Κλέεια, Φαιώ, Ευδώρη(α), Αμβροσία, Διώνη, Πολυξώ, Κισσηίδα, Νύσα, Ερατώ, Εριφία, Βρομίη, Αρσινόη, Πεδίλη, Φυτώ, Θυώνη, Προδίκη, Φάολα.
Στην επικρατέστερη εκδοχή πάντως, ο Ύας ήταν αδελφός τους. oι Υάδες μαζί με τις 7 Πλειάδες αποτελούν τις 14 Ατλαντίδες, αλλιώς γνωστές ως Δωδωνίδες καθώς ήταν νύφες της Δωδώνης που δόθηκε ο θεός Διόνυσος σε αυτές ως βρέφος για να τον μεγαλώσουν, μετ' εμπιστοσύνης του Διός.
η συνέχεια εδώ
Οι
αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν το παντζάρι ως θεραπεία για πυρετούς και
δυσκοιλιότητα. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, υποστήριξε τη
χρήση των φύλλων των τεύτλων για τη θεραπεία πληγών. Τον Μεσαίωνα το
παντζάρι χρησιμοποιήθηκε ως θεραπεία για ασθένειες που σχετίζονται με
την πέψη και το αίμα. Σήμερα έρευνες έρχονται να πιστοποιήσουν την
ευεργετική επίδρασή του στην υγεία μας ανακηρύσσοντάς το τιτάνα της
υγιεινής διατροφής.
Παραδοσιακά,
οι άνθρωποι πίνουν τον χυμό για να θεραπεύσουν την αναιμία, το ήπαρ, το
δέρμα, τα νεφρά, τη λεμφική κυκλοφορία, την κούραση, τα μάτια, το
συκώτι, τα προβλήματα του δέρματος, την αποτοξίνωση και τον καρκίνο. Ο
χυμός παράλληλα μπορεί να σκοτώσει τους μύκητες, καθώς παρουσιάζει
αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
