Πως φτιάχνω ελιές: Τέσσερις συνταγές

Πως φτιάχνω ελιές: Τέσσερις συνταγές

ΕΛΙΕΣ ΞΥΔΑΤΕΣ 
Υλικά:
5 κιλά ελιές Καλαμών
Για την άλμη:
5 λίτρα νερό
1/2 κιλό αλάτι χοντρό
100 γρ. ξύδ
2 κουταλιές χυμό λεμονιού
Εκτέλεση:
Τοποθετούμε τις ελιές σε μεγάλη λεκάνη. Τις ξεπλένουμε καλά και χύνουμε το νερό τους. Στη συνέχεια, τις ρίχνουμε ξανα στη λεκάνη και προσθέτουμε καθαρό νερό αρκετό για να τις σκεπάζει. Αλλάζουμε νερό στις ελιές ανά 2-3 μέρες και για διάστημα 20 ημερών. Στη συνέχεια αφού ξεπικρίσουν, τις διαλύουμε σε 5 λίτρα νερό και 1/2 κιλό χοντρό αλάτι. 

Για την άλμη: Για να δοκιμάζουμε αν η άλμη είναι σε σωστό επίπεδο, ρίχνουμε μέσα ένα αυγό ωμό. Αν το αυγό ανέβει στην επιφάνεια του νερού και ένα μικρός μέρος του εξέχει από το νερό, σημαίνει ότι η άλμη είναι στο επιθυμητό επίπεδο. 

Αφαιρούμε το αυγό, προσέτουμε στην άλμη το λεμόνι και το ξύδι και ανακατεύουμε καλά μέχρι να διαλυθούν. Ρίχνουμε τις ελιές και τις συντηρούμε στην άλμη μέχρι να τις καταναλώσουμε. Μπορούμε ένα μέρος από τις ελιές που χρειάζόμαστε για άμεση κατανάλωση, να τις τοποθετούμε λίγες ημέρες πριν σε ένα δοχείο με ελαιόλαδο και αρωματικά της αρεσκείας μας, για καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα.

ΠΑΤΕ ΕΛΙΑΣ
Τοποθετείτε σε ένα μπολ 250 γρ. μαύρες ελιές χωρίς το κουκούτσι, 80 γρ. αντσούγιες πλυμένες και ψιλοκομμένες 50 γρ. κάπαρη και τα πολτοποιείτε. Προσθέτετε το χυμό ενός λεμονιού, μια κουταλιά σούπας μπράντι, 200 γρ. ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι και ανακατεύετε καλά. Διατηρείτε το πατέ σε κλειστό βάζο στο ψυγείο και το καταναλώνετε πάνω σε ψωμί κατά προτίμηση ελαφρά φρυγανισμένο.  

ΕΛΙΕΣ ΘΡΟΥΜΠΕΣ  Οδηγίες: Βάλτε σε απλωτό καλάθι 1-2 κιλά μαύρες ελιές, λίγες- λίγες, πασπαλίζοντας κάθε στρώση με μπόλικο χοντρό αλάτι. Βάλτε μια λεκάνη κάτω από το καλάθι, τοποθετήστε το σε δροσερό μέρος, και κουνάτε τις ελιές 1-2 φορές τη μέρα. Τη δεύτερη ή τρίτη μέρα θα αρχίσουν να βγάζουν σκούρο ζουμί. Συνεχίστε να τις κουνάτε, έτσι που να έρχονται οι πάνω κάτω. Μετά απο 8-10 μέρες, οι ελιές θα έχουν ζαρώσει. Χαράξτε μια-δυό ελιές, και αν η σάρκα τους έχει σκουρήνει μέχρι το κουκούτσι, και δεν είναι πια λευκή, είναι έτοιμες. Αλλιώς συνεχίστε να τις κουνάτε μερικές μέρες ακόμη. Όταν γίνουν, στραγγίστε τις, απλώστε τις σε χάρτινη πετσέτα και αφήστε τις να στεγνώσουν τελείως, μια νύχτα. Την επομένη βάλτε λίγες-λίγες σε γαβάθα, περιχύστε με μερικές κουταλιές ελαιόλαδο και πασπαλίστε με θρούμπι, ρίγανη ή ξερό δεντρολίβανο. Ανακατώστε, αφήστε τις ελιές να μείνουν 1-2 μέρες σε θερμοκρασία δωματίου, και κατόπιν κλείστε τις σε πλαστικές σακκούλες, και διατηρήστε τις στην κατάψυξη. Αν τις κρατήσετε στο ψυγείο θα πρέπει να τις αλατίσετε πολύ, αλλιώς μουχλιάζουν γρήγορα. Βγάλτε κάθε φορά από την κατάψυξη όσες ελιές θέλετε να καταναλώσετε, και αφήστε τις να ξεπαγώσουν μισή ώρα περίπου.

ΕΛΙΕΣ ΤΣΑΚΙΣΤΕΣ

Περίπου τον μήνα Οκτώβριο μαζεύτετε ή αγοράζετε ελιές άγουρες (πράσινες). Με τη βοήθεια μιας πέτρας τις τσακίζετε, σπάτε δηλαδή την σάρκα τους και τις βάζετε σε δοχείο μέσα σε νερό.
Τις αφήνετε 4 - 5 μέρες αλλάζωντας το νερό τους καθημερινά, ίσως και δυο φορές την ημέρα για να "ξεπικρίσουν".
Στη συνέχεια ρίχνετε στο δοχείο "άρμη" (νερό με μπόλικο αλάτι) και σε δυο τρεις μέρες είναι έτοιμες για φάγωμα.
Μικρά μυστικά

• Για να ελένξετε την ποσότητα αλατιού ρίξτε στο δοχείο που έχει τις ελιές με την άρμη ένα αυγό. Αν αυτό επιπλέει και η επιφάνεια του που ξεχωρίζει έξω από το νερό είναι περίπου ίση με την επιφάνεια ενός τάληρου τότε τα έχετε καταφέρει τέλεια.

• Ομως επειδή οι τσακιστές ελιές έτσι και αλλιώς δεν μπορούν να διατηρηθούν για πολύ και αλμυρίζουν γρήγορα, χρειάζονται "άρμη" με πολύ λιγότερη περιεκτικότητα σε αλάτι απ' αυτή που προαναφέρθηκε. Ετσι αραιώστε το προηγούμενο διάλυμα.


ΠΗΓΗ

 

http://neosagroths.blogspot.gr/2014/11/blog-post_6.html

ΣΜΑΡΩ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ- "ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 39"-1954

Made in Greece

http://mignatiou.com/2015/11/greek-brand-new-made-in-greece-me-sigchrono-design-ke-kalo-gousto/

Greek Brand New: Made in Greece με σύγχρονο design και καλό γούστο

TOPICS:Greek BrandΕλλάδακαλό γούστο

 

Φωτογραφία από greekbrandnew.com

November 7, 2015

Μια ματιά στη νέα αισθητική της Ελλάδας, σε ό,τι πιο καινούριο και πρωτοποριακό σχεδιάζεται και παράγεται στην Ελλάδα σε όλο το φάσμα των εφαρμοσμένων τεχνών υπόσχεται η έκθεση Greek Brand New. Από τα brands, τα προϊόντα, τα σχέδια και τις ιδέες νέων επιχειρήσεων ρούχων, μέχρι τα αξεσουάρ, τα σουβενίρ και τα design αντικείμενα.
Νέες εταιρίες που ξεκίνησαν τη λειτουργία τους μέσα στα χρόνια της κρίσης δημιούργησαν την Greek Brand New (www.greekbrandnew.com). Κοινός τους στόχος είναι να δώσουν το δικό τους στίγμα νεωτερισμού και αισθητικής της Ελλάδας, η κάθε μια από το δικό της τομέα.
Οι εταιρίες και τα προϊόντα που παρουσιάζονται δεν είναι στο επίπεδο των σχεδίων και των ιδεών αλλά έτοιμα branded προϊόντα πολλά από αυτά ήδη καταξιωμένα στην Ελλάδα και λίγα προς το παρόν και στο εξωτερικό.
Η έκθεση, δεν θα είναι ανοιχτή στο ευρύ κοινό, απευθύνεται σε όλους τους ιδιοκτήτες καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα και υπεύθυνους αγορών πολυκαταστημάτων, μεγάλων επιχειρήσεων, ξενοδοχείων και μουσείων που θέλουν να έχουν ελληνικά προϊόντα στα ράφια τους, όχι γιατί γράφουν επάνω Made in Greece αλλά γιατί έχουν πια σύγχρονο design, ισχυρό branding και εξαιρετική ποιότητα.
Η έκθεση πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά, μετά την επιτυχία που σημείωσε πέρυσι. Στόχος είναι να αποτελέσει το πρώτο βήμα του λανσαρίσματος όλων των νέων μικρών επιχειρήσεων και να προσκληθούν διεθνείς αγοραστές προκειμένου να γνωρίσουν και να ανοίξουν τις αγορές τους στη νέα σύγχρονη Ελλάδα.
H Greek Brand New θα πραγματοποιηθεί στις 15, 16 και 17 Ιανουαρίου 2016 και συνδιοργανώνεται από τις 23 εταιρίες που ξεκίνησαν το θεσμό το 2015 συν τις νέες εταιρίες που θα κληθούν να συμμετάσχουν φέτος στο χώρο The HUB Events, Αλκμήνης 5 στα Κάτω Πετράλωνα.
Δεσπ. Κουτσομητροπούλου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

6 ώρες ·

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ - ΤΟΜΟΣ Α΄ - Ετυμολογική Ανάλυση και Ερμηνεία Ελληνικών και Εξελληνισμένων...

. , Αθανάσιος Α. Τσακνάκης Φιλόλογος – Θεολόγος *** Ελληνική Ονοματολογία Τόμος Α΄ *** Ετυμολογική Ανάλυση και Ερμηνεία Ελληνικών και Εξελληνισμένων Κυρίων Ονομάτων Α΄ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ – 2015 ...

ellinoistorin.gr

Αθάνατος, 21 χρόνια μετά το τραγικό δυστύχημα

Τη μνήμη του ήρωα Υποσμηναγού Στυλιανού Παναγυφτόπουλου τίμησε το πρωί το Σαββάτου με Αρχιερατική επιμνημόσυνη δέηση στο χώρο της αναθηματικής στήλης επί της Λεωφόρου Ενώσεων ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Χίου.
Ήταν 7 Νοεμβρίου του 1994 όταν στις 14:20 το μεσημέρι ο αείμνηστος υποσμηναγός εκτελούσε πτήση στο πλαίσιο προγραμματισμένης άσκησης με αεροσκάφος Mirage F-1CG.
Κατά τη διαδρομή την πτήση Τανάγρα, Λέσβος, Χίος συνετρίβη με το αεροσκάφος αρνούμενος να το εγκαταλείψει, αφού σε διαφορετική την περίπτωση ναι μεν θα σωνόταν ο ίδιος αλλά το αεροσκάφος θα έπεφτε στο ύψος της Ευαγγελίστριας εντός κατοικημένης περιοχής.
Το φωτεινό παράδειγμα του Υποσμηναγού υπενθυμίζει κάθε χρόνο ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών έχοντας καθιερώσει ετήσια επιμνημόσυνη δέηση κάθε χρόνο στις 7 Νοεμβρίου στο σημείο όπου ο Σ. Παναγυφτόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή. 

http://www.politischios.gr/koinonia/athanatos-25-hronia-meta-tragiko-dystyhima

Έλληνας ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

6 ώρες ·

Ἑλληνοϊστορεῖν

 

Ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε ήταν Έλληνας, και το έκανε πριν 400 σχεδόν έτη!!
Σαν σήμερα το 1637, ο Ρωμιός Αρσένιος Τσελέπης, πραγματοποιεί την πρώτη πτήση ανθρώπου στη σύγχρονη ιστορία με μηχανικά μέσα.

Γράφει ο περιηγητής Evliya Celebi στο ‘’Βιβλίο των ταξιδιών’’. «Τον 17ο αιώνα κάποιος ονόματι Αχμέτ Τσελεμπί, με φτερά που κατασκεύασε ο ίδιος, πέταξε από τον Πύργο τού Γαλατά απέναντι στην Ασιατική ακτή τής Κωνσταντινουπόλεως. Ο τότε Σουλτάνος Μουράτ ο Δ’, για το κατόρθωμά του αυτό τού προσέφερε ένα κουτί με χρυσές λίρες και τον εξόρισε στο Αλγέρι... Ο άνθρωπος αυτός ήταν Ρωμιός και το πραγματικό του όνομα ήταν Αρσένιος Τσελέπης, γιος τού Σάββα και τής Ελισάβετ Τσελέπη από τα Ταταύλα».
[Κείμενο: Έλληνας ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε (http://ellinoistorin.gr/?p=14255)]
[Ελληνικό Ημερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

Η Μάχη Ελαίας- Καλαμά

Η Μάχη Ελαίας- Καλαμά: Πώς ο Ελληνικός Στρατός σταμάτησε την ιταλική εισβολή

Το «Όχι» στο ιταλικό τελεσίγραφο ειπώθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940. Ωστόσο, η σημασία του έγινε πλήρως αντιληπτή λίγες ημέρες μετά: στη Μάχη της Ελαίας Καλαμά, όταν ο ελληνικός στρατός ανέκοψε την ιταλική επίθεση, προκαλώντας βίαιο σοκ στην ιταλική ηγεσία, και δίνοντάς της την πρώτη «γεύση» όσον αφορά στο τι έμελλε να ακολουθήσει, ονομαζόμενο αργότερα «το Έπος του '40».
Η Μάχη της Ελαίας Καλαμά
Η Μάχη της Ελαίας – Καλαμά και η Μάχη της Πίνδου είναι οι δύο μάχες που ανέκοψαν την ιταλική επίθεση που εκδηλώθηκε τις πρώτες ημέρες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Η γραμμή του μετώπου της μάχης ξεκινούσε δυτικά από το Ιόνιο Πέλαγος, στις εκβολές του ποταμού Καλαμά, κατά μήκος του ποταμού και κατέληγε στην στρατηγική τοποθεσία Ελαία, κοντά στο Καλπάκι.



Την άμυνα της περιοχής είχε αναλάβει η 8η Μεραρχία, υπό τον υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο. Στην άλλη πλευρά βρίσκονταν τμήματα της Μεραρχίας «Φεράρα», ενισχυμένα με άρματα της Μεραρχίας «Κενταύρων» και μονάδες του 25ου Ιταλικού Σώματος Στρατού. Ακόμη, στον Τομέα Καλαμά βρίσκονταν η Μεραρχία Σιένα και στον Τομέα Θεσπρωτίας ιταλική μεραρχία Ιππικού.



Η εξέλιξη της μάχης παρουσιάζεται με λεπτομέρεια στην «Επίτομη Ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-41» (ΓΕΣ / ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ). Στις 2 Νοεμβρίου το πρωί οι Ιταλοί είχαν ολοκληρώσει τις προετοιμασίες τους για την επίθεση και από τις 09:00 σμήνη ιταλικών αεροσκαφών σε διαδοχικά κύματα άρχισαν να βομβαρδίζουν τον Τομέα Νεγράδων και ιδιαίτερα τη Γκραμπάλα, το Καλπάκι, τη Μονή Βελάς, το αεροδρόμιο Ιωαννίνων και τη γέφυρα Μαζαράκη, χωρίς όμως σοβαρά αποτελέσματα. Βομβάρδισαν επίσης τα Ιωάννινα με αρκετές ζημιές και θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού.



Τις μεσημβρινές ώρες αποχώρησε η αεροπορία και άρχισε σφοδρός βομβαρδισμός της τοποθεσίας από το ιταλικό πυροβολικό, με μεγαλύτερη πυκνότητα κατά της τοποθεσίας Ελαίας—Γκραμπάλας, με ασήμαντα όμως και πάλι αποτελέσματα. Στο μεταξύ τμήματα της Μεραρχίας «Φερράρα», η οποία, όπως προαναφέρθηκε, είχε ενισχυθεί και με άρματα από τη Μεραρχία «Κενταύρων», άρχισαν να κινούνται κατά του Τομέα Νεγράδων και στις 15:00 εκτόξευσαν την πρώτη τους επίθεση από πολλές συγχρόνως κατευθύνσεις, με ιδιαίτερη βαρύτητα κατά των υψωμάτων Γκραμπάλα και Ψηλορράχη.



Η επίθεση, παρά την προετοιμασία της και τους σφοδρούς βομβαρδισμούς που είχαν προηγηθεί, αποκρούστηκε με σοβαρές απώλειες για τους Ιταλούς. Έτσι η ημέρα της 2ας Νοεμβρίου πέρασε χωρίς οι Ιταλοί να μπορέσουν να διαρρήξουν την τοποθεσία Ελαίας. Στην απόκρουση της ιταλικής επιθέσεως συνέβαλε αποφασιστικά και το ελληνικό πυροβολικό, το οποίο, βάλλοντας με καταιγιστικά και εύστοχα πυρά κατά των επιτιθεμένων, τους αποδιοργάνωσε και τους ανάγκασε να κινούνται με αργό ρυθμό ή να ανακόπτουν την κίνηση τους, εξαιτίας των απωλειών.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, επίλεκτα τμήματα ιταλικού πεζικού, ενισχυμένα και με Αλβανούς, κατόρθωσαν να αιφνιδιάσουν ελληνικό τμήμα, δυνάμεως λόχου περίπου, που κατείχε το ύψωμα Γκραμπάλα, να το ανατρέψουν και να καταλάβουν το ύψωμα.
3η Νοεμβρίου
Η κατάληψη όμως αυτή δε διάρκεσε για πολύ, γιατί τις πρωινές ώρες της 3ης Νοεμβρίου τα ελληνικά τμήματα ενήργησαν αντεπίθεση και με αγώνα με τη λόγχη ανακατέλαβαν τη Γκραμπάλα. Ο εχθρός εγκατέλειψε σ' αυτή 20 νεκρούς, 6 αιχμαλώτους και πολλά όπλα και πυρομαχικά.
Το 47ο ιταλικό Σύνταγμα Πεζικού που ήταν συγκεντρωμένο κοντά στη Γκραμπάλα—με αποστολή να ανέβει σ' αυτή μετά την κατάληψη της για να συνεχίσει προς τα υψώματα Ψηλορράχη και Ασσόνισα—έγινε έγκαιρα αντιληπτό και με τα πυρά τεσσάρων ελληνικών πυροβολαρχιών διαλύθηκε πριν καν εκδηλώσει την ενέργεια του. 



Το πρωινό της 3ης Νοεμβρίου πέρασε με την ανταλλαγή πυρών πυροβολικού και από τις δύο πλευρές στους Τομείς Νεγράδων και Καλαμά. Από τις 10: 00 εισήλθε στον αγώνα και η Ιταλική Αεροπορία, η οποία βομβάρδισε κυρίως τον Τομέα Νεγράδων. Στις 16:00 ο εχθρός εκτόξευσε νέα επίθεση κατά του λόφου Καλπακίου με 50-60 άρματα, πλαισιωμένα με 80 περίπου μοτοσικλετιστές. Και αυτή όμως αναχαιτίστηκε από τα αντιαρματικά κωλύματα και τα εύστοχα πυρά του πυροβολικού. Τα περισσότερα από τα άρματα και τις μοτοσικλέτες καταστράφηκαν, ενώ τα υπόλοιπα υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν με σοβαρές ζημιές. Επίσης πολλές απώλειες είχε και το ιταλικό πεζικό, το οποίο δέχτηκε τα ελληνικά πυρά στους χώρους συγκεντρώσεως του, με αποτέλεσμα να μην εκδηλώσει την επίθεση του.
Η αποτυχία αυτή του εχθρού τόνωσε ιδιαίτερα το φρόνημα των Ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι για πρώτη φορά αντίκριζαν άρματα- ωστόσο, η αντιαρματική άμυνα είχε αποδειχθεί αποτελεσματική.
4η Νοεμβρίου
Για τις 4 Νοεμβρίου, οι Ιταλοί προέβλεπαν να ενεργήσουν γενική επίθεση σε ολόκληρο το μέτωπο, πλην όμως την ανέβαλαν για την επόμενη ημέρα προφανώς για την πληρέστερη προπαρασκευή της. Έτσι η 4η Νοεμβρίου πέρασε ε μόνο με την προσβολή ολόκληρης της τοποθεσίας με πυρά πυροβολικού και σε ορισμένες περιπτώσεις και με την αεροπορία. Στο μεταξύ η 8η Μεραρχία για να ενισχύσει τις θέσεις της στην τοποθεσία Ελαίας, απέσυρε τη νύχτα της 3/4 Νοεμβρίου τα τμήματα της, που βρίσκονταν στις θέσεις Σιάστη, Μονή Σωσσίνου και Ρεπετίστη δυτικά του Καλαμά, σε νέα τοποθεσία, στα ανατολικά του ποταμού, η οποία θεωρούνταν λιγότερο ευπρόσβλητη στα εχθρικά άρματα.
Η σύμπτυξη πραγματοποιήθηκε αθόρυβα, στη διάρκεια της νύχτας, χωρίς να γίνει αντιληπτή από τους Ιταλούς.
5η Νοεμβρίου
Από το πρωί της 5ης Νοεμβρίου οι Ιταλοί βομβάρδισαν τις περιοχές Γκραμπάλας και Βροντισμένης στον Τομέα Νεγράδων, τις θέσεις δυτικά του Καλαμά ποταμού που είχαν ήδη εγκαταλειφθεί από τα ελληνικά τμήματα και την περιοχή Παραποτάμου (Βάρφανης) στον Τομέα Θεσπρωτίας. Στον Τομέα Νεγράδων, οι Ιταλοί ύστερα από την προπαρασκευή του πυροβολικού και της αεροπορίας, ενήργησαν στις 14: 30 νέα γενική επίθεση σε ολόκληρο το μέτωπο του, με μεγάλες δυνάμεις πεζικού και αρμάτων μάχης.
Όμως και αυτή η επίθεση, παρά την ισχυρή υποστήριξη της από την αεροπορία και το πυροβολικό, απέτυχε και οι δυνάμεις των Ιταλών καθηλώθηκαν από τα ελληνικά πυρά, προ της αμυντικής τοποθεσίας με πολύ σοβαρές απώλειες. Τα άρματα μάχης, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στην περιοχή Παρακάλαμου, δέχτηκαν τα συγκεντρωτικά και εύστοχα πυρά του ελληνικού πυροβολικού με αποτέλεσμα να διασκορπιστούν και να καθηλωθούν στις ελώδεις εκτάσεις του Καλαμά ποταμού.
Οι τελευταίες προσπάθειες
Η ιταλική επίθεση στον Τομέα αυτό συνεχίστηκε και κατά τις δύο επόμενες ημέρες, κυρίως κατά της τοποθεσίας Ελαίας, χωρίς κανένα και πάλι αποτέλεσμα. Επίλεκτα ιταλικά τμήματα, που κατόρθωσαν το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου να καταλάβουν το ύψωμα Ψηλορράχη, νότια κορυφή της Γκραμπάλας, δέχτηκαν άμεση ελληνική αντεπίθεση και ύστερα από μάχη σώμα με σώμα υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν αφού εγκατέλειψαν επί τόπου 45 νεκρούς, 7 αιχμαλώτους, 5 όλμους, 3 πολυβόλα και 4 οπλοπολυβόλα. Οι ελληνικές απώλειες ανήλθαν σε έναν αξιωματικό και 11 οπλίτες νεκρούς και έναν αξιωματικό και 33 οπλίτες τραυματίες. 



Αυτή ήταν και η τελευταία ιταλική προσπάθεια κατά της τοποθεσίας Ελαίας. Η Γκραμπάλα, το κλειδί της τοποθεσίας αυτής και του υψιπέδου των Ιωαννίνων γενικότερα, παρέμεινε στην κατοχή της 8ης Μεραρχίας. Στον τομέα Καλαμά, καμιά σοβαρή ιταλική ενέργεια δε σημειώθηκε κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα, εκτός από την κατάληψη των εγκαταλειμμένων, από τα ελληνικά τμήματα, προωθημένων θέσεων στα δυτικά του Καλαμά ποταμού.
Στον Τομέα Θεσπρωτίας, οι Ιταλοί με την κάλυψη της αεροπορίας και του πυροβολικού, κατόρθωσαν στις 10:15 της 5ης Νοεμβρίου να ζεύξουν τον Καλαμά ποταμό στην περιοχή Τσιφλίκι, να διαπεραιωθούν νότια από αυτόν και να δημιουργήσουν μικρό προγεφύρωμα. Την επομένη τα ιταλικά τμήματα—αφού διεύρυναν το προγεφύρωμα—κινήθηκαν προς τα νότια, κατέλαβαν την Ηγουμενίτσα και εξανάγκασαν τις εκεί υπάρχουσες περιορισμένες ελληνικές δυνάμεις να συμπτυχθούν νοτιότερα.
Η 8η Μεραρχία, εξαιτίας της ελλείψεως επαρκών εφεδρειών για τη διεξαγωγή επιβραδυντικού αγώνα στην περιοχή αυτή, διέταξε τα τμήματα της να διακόψουν την επαφή με τον εχθρό και να αποσυρθούν σε νέες θέσεις επί της τοποθεσίας όρη Σουλίου—Αχέροντας ποταμός, με αποστολή να απαγορεύσουν τις διαβάσεις προς την Πρέβεζα και τα Ιωάννινα. 



Για την ενίσχυση της παραπάνω νέας τοποθεσίας προωθήθηκε στη Φιλιππιάδα το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων (μείον) της III Μεραρχίας. Ωστόσο οι ιταλικές δυνάμεις δεν παρενόχλησαν τις συμπτυσσόμενες ελληνικές δυνάμεις και δεν επιδίωξαν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία τους. Αρκέστηκαν μόνο στην προώθηση ενός τμήματος Ιππικού μέχρι το χωριό Μαργαρίτι. Η στάση αυτή των Ιταλών δικαιολογείται μόνο από το φόβο τους να μην αποκοπούν από τις βάσεις τους, συνεχίζοντας την προέλαση τους στον Τομέα Θεσπρωτίας, ενώ δεν είχε ακόμη διασπαστεί η τοποθεσία Ελαίας.

\
Από τις 8 Νοεμβρίου, η επιθετική δραστηριότητα των Ιταλών διακόπηκε. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα, κατά την ημέρα αυτή, ο Ανώτατος Διοικητής των ιταλικών δυνάμεων στην Αλβανία Στρατηγός Βισκόντι Πράσκα διατάχθηκε να αναστείλει τις επιθετικές του ενέργειες, ενώ ταυτόχρονα γινόταν αντικατάσταση του με το Στρατηγό Σοντού. Από τις 9 Νοεμβρίου, στο μέτωπο Ηπείρου, οι όροι των αντιπάλων αντιστράφηκαν. Οι Ιταλοί στον Τομέα Νεγράδων μετέπεσαν σε κατάσταση άμυνας, «ενώ στον Τομέα Θεσπρωτίας άρχισαν να συμπτύσσονται, διατηρώντας μόνο ένα περιορισμένο προγεφύρωμα νότια του Καλαμά ποταμού, που αποτέλεσε και το μοναδικό επίτευγμα της αιφνιδιαστικής επιθέσεως τους στο μέτωπο Ηπείρου. Έτσι, ύστερα από αμυντικό αγώνα δώδεκα ημερών κατορθώθηκε να συγκρατηθούν προ της τοποθεσίας Ελαίας οι ιταλικές δυνάμεις, που ανέρχονταν σε δύο μεραρχίες και να υποστούν φθορά ηθική και υλική τέτοια, ώστε η Ανώτατη Διοίκηση τους να αποφασίσει την αναστολή των επιθετικών επιχειρήσεων μέχρι την άφιξη νέων ενισχύσεων. 



Στις 10 Νοεμβρίου το Στρατηγείο της 8ης Μεραρχίας που βρισκόταν μέχρι τότε στο Φρούριο Ιωαννίνων, μετακινήθηκε στο χωριό Βελτίστα (Κληματιά). Κατά τις τρεις επόμενες ημέρες η Μεραρχία ασχολήθηκε με διάφορες επιθετικές αναγνωρίσεις, η σημαντικότερη των οποίων υπήρξε αυτή που έγινε από τον Τομέα Θεσπρωτίας προς την κατεύθυνση της Ηγουμενίτσας και είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη, μέχρι τις 13 Νοεμβρίου, των υψωμάτων Αγίας Μαρίνας—Νεοχωρίου στα νότια του Καλαμά ποταμού και την εξάλειψη σχεδόν του ιταλικού προγεφυρώματος στην περιοχή αυτή.
Προς την 8η Μεραρχία διαβιβάστηκε η παρακάτω διαταγή του Αρχιστράτηγου με την οποία εκφραζόταν η ευαρέσκεια του για τις μέχρι τότε επιτυχίες της:

«Εκφράζομεν πλήρη Ικανοποίησιν δι' επιτυχή αντιμετώπισιν καταστάσεως επί λήξει περιόδου ενεργείας σας ως ανεξαρτήτου Μεραρχίας. Τούτο αφορά διοικητήν μεραρχίας πρωτίστως και εv αναλόγω βαθμώ συνεργάτας του».

Οι απώλειες της 8ης Μεραρχίας κατά τον αμυντικό της αγώνα, από 1 μέχρι 5 Νοεμβρίου, ανήλθαν σε 3 αξιωματικούς και 57 οπλίτες νεκρούς και σε 5 αξιωματικούς και 203 οπλίτες τραυματίες. Οι περισσότερες από τις απώλειες αυτές οφείλονταν στους βομβαρδισμούς της Ιταλικής Αεροπορίας κατά των θέσεων του πυροβολικού, καθώς και στις τοπικές αντεπιθέσεις, οι οποίες έγιναν για την ανάκτηση εδαφών που είχαν καταληφθεί από τον εχθρό. Οι απώλειες των ιταλικών δυνάμεων, σύμφωνα με τις απόψεις του Στρατηγού Πράσκα, ανήλθαν από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων μέχρι τις 5 Νοεμβρίου σε 17 αξιωματικούς και 354 οπλίτες νεκρούς και σε 65 αξιωματικούς και 1.134 οπλίτες τραυματίες. Ως αγνοούμενοι φέρονται 10 αξιωματικοί και 648 οπλίτες.

http://www.huffingtonpost.gr/2015/11/08/maxh-elaias-kalama_n_8502554.html?1446969810&utm_source=Contra&utm_medium=huffpost_homebig&utm_campaign=24MediaWidget

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΜΟΝΗΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

5 ώρες ·

 

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΜΟΝΗΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ
Και σέρνει τη μπιστόλα του από το σελαχλίκι
σαν αστραπή την άδειασε στη μπαρουταποθήκη
Τρόχαλος έγινε η μονή κι εσείστη ο Ψηλορείτης
κι οι Τούρκοι ακόμη τρέμουνε όντες γροικούνε Κρήτη

Στην μπαρουταποθήκη της Μονής Αρκαδίου όπου γράφτηκε ο επίλογος της ιστορικής μάχης του Αρκαδίου (από τιμητική εκδήλωση του πολιτιστικού συλλόγου "το Ρόδο" )
The powder magazine of Arkadi monastery in Rethymno. Celebrations in memorial of the Arkadi holocaust.

Σὰν σήμερα στὰ 1866

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

5 ώρες 

 

Ἑλληνοϊστορεῖν

Σὰν σήμερα στὰ 1866, ἀρχίζει ἡ μεγάλη μάχη στὴ Μονὴ Ἀρκαδίου τῆς μεγαλονήσου Κρήτης.
«Ἀπῆς ἐζώσανε οἱ τοῦρκοι τὸ Μοναστήρι, ἐμήνυσε πάλι ὁ πασσᾶς τοῦ Γούμενου νὰ παραδοθοῦμε καὶ δὲ μᾶς κάνουνε πρᾶμα, κι ὅντιμως μερικοὶ γιὰ νὰ δοκιμάσουνε τσοὶ τούρκους, ἐβγάλανε στὴ Χανιώτικη Πόρτα ἀπό πάνω ἕνα τουρκάκι ποὔχανε πιασμένο ἀποβραδύς κι ὅ,τι ὥρα εἴδανε οἱ τοῦρκοι τὸ κοπέλλι, τοῦ παίξανε καὶ τὸ σκοτώσανε κι ἀποκειδᾶ ἐκαταλάβανε οἱ Χριστιανοί, εἴντα τύχη τσ’ ἀνήμενε»…

[Κείμενο: Η αφήγηση ενός διασωθέντα από την τεράστια μάχη στο Αρκάδι (http://ellinoistorin.gr/?p=5687)]
[Εικόνα: «L' OLOCAUSTO DI ARCADI». Φανταστική σύνθεση του Ιταλού ζωγράφου G.L.Gaterri, στα 1867, εμπνευσμένη από το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου.]
[Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

Ο Θουκυδίδης η προέλευση των Ελλήνων και το όνομα Ελλάς

08 Νοε 2015 16:24

 

 

 

Όπως γνωρίζουμε ενδεχομένως από τα σχολικά μας χρόνια, ο Έλλην ιστορικός Θουκυδίδης έζησε μεταξύ 460 – 398 π.Χ.. και έγινε παγκοσμίως γνωστός για τη συγγραφή της κλασικής Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου.
 
Στο έργο της ζωής του αφηγείται γεγονότα που συνέβησαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της Αθήνας και της Σπάρτης· ο Πελοποννησιακός Πόλεμος κράτησε από το 431 έως το 404 π.Χ., με ένα επτάχρονο διάλειμμα “ύποπτης ανακωχής”. 
Στο προοίμιο του έργου διαβάζουμε:
1. Θουκυδίδης, ο Αθηναίος, έγραψε την ιστορίαν του πολέμου μεταξύ των Πελοποννησίων και των Αθηναίων. Την συγγραφήν αυτού ήρχισεν ευθύς εξ αρχής της εκρήξεώς του, διότι προείδεν ότι θ’ απέβαινε μεγάλος και περισσότερον αξιομνημόνευτος από κάθε προηγούμενον πόλεμον, και εσυμπέραινε τούτο από το γεγονός ότι αμφότερα τα Κράτη κατήρχοντο εις αυτόν, ενώ ευρίσκοντο εις την ακμήν της παντός είδους στρατιωτικής δυνάμεώς των, και ότι έβλεπε τους λοιπούς Έλληνας είτε τασσόμενους αμέσως, είτε διανοουμένους τουλάχιστον να ταχθούν προς το εν ή το άλλο μέρος. [1] Προοίμιον (1-23)
Η κίνησις αυτή ετάραξε τωόντι βαθύτατα την Ελλάδα, και μέρος υπό τους βαρβάρους και σχεδόν τον κόσμον όλον. Τα προγενέστερα γεγονότα και τα έτι παλαιότερα δεν δύνανται να εξακριβωθούν σαφώς, ένεκα της παρόδου πολλού χρόνου. Αλλά από τεκμήρια, τα οποία, ωθών την έρευνάν μου μέχρι του απωτάτου παρελθόντος, κρίνω αξιόπιστα, άγομαι να πιστεύσω ότι δεν υπήρξαν μεγάλα, ούτε υπό πολεμικήν, ούτε υπό άλλην έποψιν.

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ανάμεσα στη Αθηναϊκή και την Πελοποννησιακή Συμμαχία, υπό την ηγεμονία της Σπάρτης, διήρκεσε, με μερικές ανακωχές, από το 431 π.Χ. έως το 404 π.Χ. και έληξε με την ολοκληρωτική ήττα των Αθηναίων, δίνοντας τέλος στον πολιτισμικό «χρυσό αιώνα».
Ως προς την καταγωγή του, ο ίδιος αναφέρει ότι ήταν Θραξ, καθώς πατέρας του ήταν ο Όλορος, όνομα το οποίο επίσης ανήκε σε πολλούς βασιλείς της Θράκης. Ο Όλορος ήταν ιδιοκτήτης χρυσωρυχείων στην παράκτια περιοχή απέναντι από τη Θάσο και συνεπώς ευκατάστατος. 
Ο Θουκυδίδης γεννήθηκε στον Άλιμο και είχε συγγενικούς δεσμούς με τον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό Μιλτιάδη και έναν από τους γιούς του, τον Κίμωνα. Κατά την διάρκεια μιας εκστρατείας στην χερσόνησο της Κριμαίας, ο Μιλτιάδης παντρεύτηκε την Ηγησιπύλη, κόρη του Ολόρου, βασιλιά της Θράκης. Ο μέγας ιστορικός έλαβε κλασική μόρφωση και επηρεάσηκε από την σπουδαία φιλοσοφική παράδοση των Σοφιστών, αν και ήταν μάλλον αριστοκρατικής πολιτικής καταγωγής. 
Η συγγένεια και η συναναστροφή με τους κύκλους της αριστοκρατίας τον έφερε σε επαφή με ανθρώπους που διαμόρφωσαν την ιστορία της περιόδου για την οποία έγραψε. Ο χαρακτήρας του λέγεται ότι ήταν ψυχρός, μελαγχολικός και απαισιόδοξος.

Ως προς την καταγωγή του, ο ίδιος αναφέρει ότι ήταν Θραξ, καθώς πατέρας του ήταν ο Όλορος, όνομα το οποίο επίσης ανήκε σε πολλούς βασιλείς της Θράκης. Ο Όλορος ήταν ιδιοκτήτης χρυσωρυχείων στην παράκτια περιοχή απέναντι από τη Θάσο και συνεπώς ευκατάστατος. Ο Θουκυδίδης γεννήθηκε στον Άλιμο και είχε συγγενικούς δεσμούς με τον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό Μιλτιάδη και έναν από τους γιούς του, τον Κίμωνα. Κατά την διάρκεια μιας εκστρατείας στην χερσόνησο της Κριμαίας, ο Μιλτιάδης παντρεύτηκε την Ηγησιπύλη, κόρη του Ολόρου, βασιλιά της Θράκης.
Ο μέγας ιστορικός έλαβε κλασική μόρφωση και επηρεάσηκε από την σπουδαία φιλοσοφική παράδοση των Σοφιστών, αν και ήταν μάλλον αριστοκρατικής πολιτικής καταγωγής. Η συγγένεια και η συναναστροφή με τους κύκλους της αριστοκρατίας τον έφερε σε επαφή με ανθρώπους που διαμόρφωσαν την ιστορία της περιόδου για την οποία έγραψε. Ο χαρακτήρας του λέγεται ότι ήταν ψυχρός, μελαγχολικός και απαισιόδοξος.
Ο Θουκυδίδης ήταν περίπου 25-30 ετών όταν ξεκίνησε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (431 π.Χ.). Αρρώστησε ο ίδιος κατά τον λοιμό που έπληξε την Αθήνα μεταξύ 430 και 427 π.Χ. και εξόντωσε το ένα τέταρτο του πληθυσμού της, μεταξύ αυτών και τον ίδιο τον Περικλή. Το 424 π.Χ. εξελέγη στρατηγός και ανέλαβε τη διοίκηση 7 πλοίων που αγκυροβολούσαν στη Θάσο, πιθανότατα επειδή είχε παλαιότερες διασυνδέσεις στην περιοχή. Κατά το χειμώνα του 424/3 π.Χ. ο Σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας χτύπησε την Αμφίπολη, μια παραλιακή πόλη της Μακεδονίας στα δυτικά της Θάσου, η οποία είχε στρατηγική σημασία για την Αθηναϊκή Συμμαχία, λόγω της ναυπηγήσιμης ξυλείας που πρόσφερε η περιοχή και επειδή βρισκόταν κοντά στα χρυσωρυχεία του Παγγαίου.
Ο Αθηναίος διοικητής της μακεδονικής πόλης ζήτησε βοήθεια από τον στρατηγό Θουκυδίδη.
Ο Βρασίδας, γνωρίζοντας ότι οι δυνάμεις των Αθηναίων βρισκόταν στη Θάσο και επειδή φοβήθηκε ότι θα φτάσουν ενισχύσεις από τη θάλασσα, έσπευσε να προσφέρει ευνοϊκούς όρους παράδοσης στους κατοίκους της Αμφίπολης και οι τελευταίοι τούς δέχτηκαν. Έτσι, όταν ο Θουκυδίδης έφτασε, η πόλη βρισκόταν ήδη υπό τον έλεγχο των Σπαρτιατών. Όπως ήταν επόμενο, η είδηση για την απώλεια της Αμφίπολης προκάλεσε μεγάλη πολιτική αναστάτωση στην Αθήνα. Για την αποτυχία του να σώσει την πόλη, ο Θουκυδίδης αναφέρει:
“Ήταν επίσης γραμμένο να εξοριστώ από την πατρίδα μου για είκοσι χρόνια μετά τα γεγονότα της Αμφίπολης και, όντας παρών και με τις δύο πλευρές της διαμάχης και κυρίως με τους Πελοποννήσιους λόγω της εξορίας μου, είχα το χρόνο να παρακολουθώ τις καταστάσεις κάπως αμερόληπτα.”
Με την ιδιότητα του εξόριστου και με βαθιά γνώση των τοπικών συνθηκών, όπως μαρτυρείται στο έργο του, ο οξυδερκής ιστορικός ταξιδεύει σχεδόν ελεύθερα στα θέατρα του πολέμου και έχει την ευκαιρία να δει τις διενέξεις από διαφορετικές πλευρές. Πιθανόν να ταξίδεψε και στη Σικελία κατά τη διάρκεια της Σικελικής Εκστρατείας. 
Σύμφωνα με τον Παυσανία, κάποιος Οινόβιος κατάφερε να περάσει ένα νόμο που επέτρεπε στο Θουκυδίδη να επιστρέψει από την εξορία, πιθανόν λίγο μετά την παράδοση της Αθήνας και το τέλος του πολέμου το 404 π.Χ. Ο Παυσανίας αναφέρει ακόμη ότι δολοφονήθηκε κατά την επιστροφή του στην Αθήνα. Πολλοί αμφισβητούν αυτή την εκδοχή, θεωρώντας πως υπάρχουν ενδείξεις ότι έζησε μέχρι και το 397 π.Χ. Όπως και να έγινε, βέβαιο είναι ότι παρόλο που έζησε μετά το τέλος του πολέμου και την οριστική συντριβή της Αθήνας, δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την Ιστορία του. 
Η διήγησή του διακόπτεται κάπως απότομα στο μέσο του έτους 411 π.Χ., υποδηλώνοντας ίσως ότι πέθανε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του έργου. Σύμφωνα με κάποια παράδοση, το κείμενό του βρέθηκε να τελειώνει με μία ανολοκλήρωτη πρόταση. Τα λείψανά του επιστράφηκαν στην πόλη της Παλλάδας και ενταφιάστηκαν στον οικογενειακό τάφο του Κίμωνα.
η συνέχεια εδώ
http://maiandros.blogy.gr/post/1525-o-thoykydidis-i-proeleysi-ton-ellinon-kai-to-onoma-ellas