Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

20 σημάδια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη AthensMagazine.gr.
ΤΕΣΤ: 20 σημάδια για να διαπιστώσετε αν γεράσατε!
 
Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή όλων, που λέγεται ενηλικίωση. Μέχρι εκεί όλα καλά.
athensmagazine.gr
Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή όλων, που λέγεται ενηλικίωση. Μέχρι εκεί όλα καλά. Κι όμως, αυτή τη στιγμή την υπερβαίνει μία πολύ πιο δύσκολη στιγμή, εκείνη κατά την οποία καταλαβαίνεις οτι πλέον παραείσαι μεγάλος/μεγάλη για να μένεις ξύπνιος/ξύπνια μετά τα μεσάνυχτα!
Ας δούμε παρακάτω 20 σημάδια που το αποδεικνύουν:
1. Υπολογίζεις με ακρίβεια μέχρι και το δευτερόλεπτο στις δουλειές κάθε μέρας.
2. Παθαίνεις τον "πυρετό του δευτεριάτικου ποτού"!
3. Δεν σου ζητάει κανείς ταυτότητα εδώ και δέκα χρόνια περίπου...
4. Δεν αράζεις σε κλαμπ, εκτός κι αν έχεις θέση να κάτσεις.
5. Είσαι εκείνος που "τρώγεται" συνεχώς στην παρέα σου να φύγετε.
6. Χρειάζεσαι σε όποιο μαγαζί πας να έχει μια καλή λίστα με κρασιά στο μενού.
7. Έχεις τρία διαφορετικά τηλέφωνα για ταξί στο κινητό σου!
8. Έχεις φέρει τα ακουστικά σου για να ακούσεις Pink Floyd γυρίζοντας σπίτι.
9. Φτάνοντας σπίτι "πλακώνεσαι" στα γάλατα ή στα ρέντμπουλ.
10. Πάντα βγάζεις το μέικ-απ από το πρόσωπό σου.
11. Δεν κάνεις ποτέ δύο νύχτες εξόδου στη σειρά...
12. Τα χανγκόβερ σε εξοντώνουν...
13. Αρχίζεις να λες γεροντίστικα πράγματα όπως: "Δεν αξίζει η επόμενη μέρα από μεθύσι" ή "τίποτα δεν είναι καλύτερο από ένα καλό βιβλίο"...
14. Οι σειρές της τηλεόρασης είναι ο καλύτερός σου φίλος.
15. Αρχίζεις να διαβάζεις άρθρα για το πόσο βλαβερή είναι η απώλεια ύπνου.
16. Επενδύεις χρήματα σε ένα καλό στρώμα.
17. Στραβώνεις με όποιον περιγράφει τον εαυτό του ως "νυχτοπούλι"
18. Δεν σηκώνεις τηλέφωνο μετά τις 10.00 το βράδυ.
19. Παίρνεις την αστυνομία να παραπονεθείς για το πάρτυ των παιδιών στον από πάνω όροφο...
20. Αγαπάς παράφορα το κρεβάτι σου...
 

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Οι παραδοσιακές θεραπείες της γιαγιάς που κάνουν την επιστήμη να σηκώσει τα χέρια ψηλά… Σε αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσουμε παραδοσιακές…
enallaxnews.gr

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς που δεν μπορούν να εξηγήσουν οι γιατροί!

Οι παραδοσιακές θεραπείες της γιαγιάς που κάνουν την επιστήμη να σηκώσει τα χέρια ψηλά…
Σε αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσουμε παραδοσιακές θεραπείες που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν για τις οποίες η ιατρική δεν έχει ακριβή εξήγηση ούτε υποκατάστατο.
Οι συνταγές μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά επειδή, ακόμη κι αν είναι απλές, είναι επίσης πολύ αποτελεσματικές. Εδώ είναι μερικά από αυτές.
Αμυγδαλές
Στο παρελθόν οι άνθρωποι ούτε καν πήγαιναν στο γιατρό όταν αντιμετώπιζαν προβλήματα με τις αμυγδαλές επειδή τα λαϊκά φάρμακα φαινόταν να λειτουργούν άριστα. Απολυμάνετε το δείκτη σας, βάλτε λίγο αλκοόλ και ζάχαρη σε αυτό και τοποθετήστε το βαθιά στη στοματική κοιλότητα του παιδιού. Πιέστε τις πληγείσες αμυγδαλές προκειμένου να σφίξετε τις πληγές. Αυτό ήταν. Τέλος η φλεγμονή. Ο μόνος κίνδυνος που θα συναντήσετε είναι αν το παιδί σας δαγκώνει.
Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει από ένα άτομο με εμπειρία.

Πόνος στην πλάτη
Ο πόνος στην πλάτη, ακόμα και η ψύξη, θεραπεύονταν με ποτήρια (βεντούζες). Τοποθετήστε τον ασθενή με την πλάτη προς τα πάνω. Πάρτε μικρά ποτήρια και κάψτε λίγο βαμβάκι το οποίο θα πρέπει να τοποθετήσετε γρήγορα στο ποτήρι και πιέστε το άνοιγμα του ποτηριού στο πίσω μέρος. Το βαμβάκι δεν θα κάψει το δέρμα. Με αυτό τον τρόπο οι πόνοι θα πρέπει να φύγουν μετά από μία θεραπεία.
Η μέθοδος αυτή θα πρέπει επίσης να γίνεται από κάποιον με προηγούμενη εμπειρία, αν θέλετε να αποφύγετε τον κίνδυνο να καείτε.
Τσίμπημα εντόμου
Χρησιμοποιείστε τέφρα ή χώμα. Εφαρμόστε τέφρα ή χώμα πάνω από την πληγείσα περιοχή και τρίψτε την μέχρι να βγει το κεντρί. Μπορείτε επίσης, κάποιες φορές, να χρησιμοποιήσετε βασιλικό.
Πόνο στις αμυγδαλές
Αν υποφέρετε από πόνο στις αμυγδαλές θα πρέπει να κάνετε μασάζ στην περιοχή μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη σας. Θα πρέπει να υπάρχει ένας μικρός βόλος στον οποίο θα πρέπει να επικεντρωθείτε. Εάν υπάρχει μόλυνση, θα αισθανθείτε πόνο όταν θα ασκήσετε πίεση στην περιοχή αυτή. Αν δεν υπάρχει πόνος και βόλος, αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να φοβάστε μια πιθανή μόλυνση.
Βουλωμένη μύτη
Βάλτε ψιλοκομμένο σκόρδο και κρεμμύδι κοντά στην περιοχή ύπνου σας.
Αυξημένη θερμοκρασία σώματος
Φορέστε κάλτσες εμποτισμένες με ξίδι από κρασί, επειδή αυτό το τέχνασμα θα σας βοηθήσει να μειώσετε την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σας.
Πόνος στο λαιμό
Δέστε ένα μαντήλι εμποτισμένο με ένα μείγμα από ψημένο λίπος, μαύρο πιπέρι, σκόρδο και ζεστό σναπς.
Κατά του οιδήματος
Τα φύλλα του λάχανου μειώνουν τα πρηξίματα. Αν θέλετε να απαλλαγείτε από ένα πρήξιμο, μασουλίστε σε κάποιο ψωμί και τοποθετήστε το πάνω στο χτύπημα. Μπορείτε επίσης να τοποθετήσετε ένα κέρμα πάνω στο χτύπημα.
Κατά των μυρμηγκιών
Διαλέξτε ένα φύλλο συκής. Μόλις το φύλλο αρχίζει να εκκρίνει λευκό υγρό, εφαρμόστε το υγρό πάνω στην μυρμηγκιά που θέλετε να ξεφορτωθείτε.
Κατά της τριχόπτωσης
Τρίψτε λίγο σκόρδο πάνω στο μέρος όπου τα μαλλιά σας αρχίζουν να πέφτουν. Θα παρατηρήσετε τα αποτελέσματα μετά από μια εβδομάδα, αν ασκείτε αυτή τη διαδικασία σε καθημερινή βάση.
Κατά του βήχα
Βασιλικός ή τσάι κυμίνου.
Ενάντια στον πονοκέφαλο
Δέστε ένα κομμάτι φρέσκιας πατάτας στο κεφάλι σας.
Ενάντια στον πονόδοντο
Πουρές σκόρδου σε συνδυασμό με αλάτι.
Κατά της διάρροιας
Καθαρίστε και ψιλοκόψτε ένα μήλο. Μαγειρέψτε το μήλο σε ατμό μέχρι να μαλακώσει. Καταναλώνετε ένα μήλο την ημέρα.
Ζάλη
Φάτε ένα πιάτο ρύζι.
Ραγισμένη φωνή
Γαργάρες με αλατόνερο ή με χαμομήλι ή με τσάι από μαϊντανό. Καταναλώνοντας ένα ωμό αυγό θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε αυτήν την κατάσταση υγείας.
Άσχημη αναπνοή
Μασήστε λίγο φρέσκο μαϊντανό.
Έναντι των οξέων του στομάχου
Καταπιείτε σπόρους ελιάς ή μερικούς κόκκους ρυζιού.
ΠΗΓΗ : olastifora

Κωνσταντινούπολη του 1870!


Σπάνιο φωτογραφικό υλικό από την Κωνσταντινούπολη του 1870!
 
Πρόκειται για ένα φωτογραφικό οδοιπορικό του Σουηδού φωτογράφου Guillaume Berggren, ο οποίος καταφέρνει να αποτυπώσει την Πόλη σε υπέροχα στιγμιότυπα…
tilestwra.com

Πρόκειται για ένα φωτογραφικό οδοιπορικό του Σουηδού φωτογράφου Guillaume Berggren, ο οποίος καταφέρνει να αποτυπώσει την Πόλη σε υπέροχα στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής τότε που ήταν μια πολυπολιτισμική κοινωνία.
Ο Σουηδός φωτογράφος Guillaume Gustave Berggren (1835-1920) ξεκίνησε σαν μαθητευόμενος ξυλουργός στα 1850, έφυγε από τη Σουηδία στα 1855, σπούδασε φωτογραφία στο Βερολίνο και εργάστηκε στην Τουρκία από το 1866. Έστησε, στις αρχές της δεκαετίας του 1870 περίπου, φωτογραφικό εργαστήρι στη μεγάλη οδό του Πέρα.


Istanbul from 1870s-1900s (22) 

Ο Σουηδός φωτογράφιζε περαστικούς και αξιωματούχους, σκηνές στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, τοπία, ερείπια, όλες τις σημαντικές τοποθεσίες στα πέριξ του Βοσπόρου, αλλά και αναπτυξιακά έργα (τον σιδηρόδρομο προς την ενδοχώρα), όπως και επίκαιρα γεγονότα (τα εγκαίνια, στα 1883, του Orient Express).
Τη δεκαετία του 1890 έκανε μία σειρά από εξαιρετικά πορτραίτα ανθρώπινων τύπων και επαγγελμάτων της Κωνσταντινούπολης: αρτοποιοί, πωλητές του δρόμου, λιμενεργάτες, πόρνες.
Στο επίκεντρο ο Βόσπορος και τα Βυζαντινά τείχη της πόλης, τα εντυπωσιακά κτίρια της Οθωμανικής δυναστείας, οι μαχαλάδες, οι γειτονιές, τα ελληνικά και τα εβραϊκά σπίτια, τα καταστήματα και οι άνθρωποι στα καφενεία.
συνέχεια http://www.tilestwra.com/spanio-fotografiko-iliko-apo-tin-konstantinoupoli-tou-1870/

ΓΑΜΗΛΙΑ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του Nikos Psilakis.
 
Nikos Psilakis
Η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΓΑΜΗΛΙΑ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ
Είναι φορές που αρκεί μια και μόνη λέξη για να μας ταξιδέψει σ' έναν κόσμο γεμάτο νοήματα. Μια τέτοια λέξη με οδήγησε πρόσφατα σε μια μικρή έρευνα. Είχα καιρό να ακούσω τη γαμήλια ευχή των Κρητικών του παλιού καιρού. Πόσα νοήματα πόσοι συμβολισμοί αναδύονται διαρκώς μέσα από τον φαινομενικά απλοϊκό λόγο των ανθρώπων!
Το σχετικό κείμενο δημοσιεύτηκε σήμερα στο περιοδικό ΥΠΕΡ Χ. Το αναρτώ μαζί με δυο ένθετα: Ένα ποίημα του Κωστή Φραγκούλη κι ένα απόσπασμα από το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" του Νίκου Καζαντζάκη. Και οι δυο αείμνηστοι λογοτέχνες αναφέρονται στην εκπληκτική γαμήλια ευχή:

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
Είναι μια από τις πιο συνηθισμένες γαμήλιες ευχές που ακούγονταν παλιότερα στην Κρήτη:
- Να σογεράσετε!
Όποιος δεν έζησε στο Νησί κι όποιος δεν γνωρίζει τις συνήθειες και τις νοοτροπίες των ανθρώπων, ίσως να μην μπορέσει να την καταλάβει, ίσως και να της αποδώσει άλλο νόημα, να προσδώσει επίταση στο ρήμα γερνώ: Ν' απογεράσετε, να γίνετε ακόμη πιο γέροι (απ’ όσο είστε!) Όποιος όμως γνωρίζει τις λεπτές αποχρώσεις της γλώσσας καταλαβαίνει πως τούτη η ευχή είναι ό,τι καλύτερο μπορεί ν’ ακούσει ένα καινούργιο ζευγάρι, δυο άνθρωποι που αποφασίζουν να ενώσουν τις ζωές και τις τύχες τους.
Σύμφωνα με τον παλιό, καλό λεξικογράφο (και πολυμαθή λόγιο)’ τον Μανώλη Πιτυκάκη, η λέξη σογερνώ έχει διπλό νόημα:
Σογερνώ: Γηράσκω εντελώς, φτάνω εις έσχατο γήρας. Κι όπως κάνει πολύ συχνά στα λήμματά του, παραθέτει μια σχετική φράση σαν παράδειγμα για την καλύτερη κατανόηση της ερμηνείας: «Μέσα σε δυο χρόνους απού ’χω να τονέ δω εσογέρασεν ο κακομοίρης» (έκφρ.).
Θα ήταν, όμως, τουλάχιστον απρεπές να εύχεται κανείς σ’ ένα νιόπαντρο ζευγάρι να... απολέσει γρήγορα τα νιάτα του και να γεράσει εντελώς.
Η δεύτερη (και πιο συνηθισμένη) ερμηνεία αποδίδει την ευγένεια της λαϊκής ψυχής, αλλά και τους εσώτατους πόθους του ανθρώπου. Τη μεταφέρω και πάλι από τον Πιτυκάκη:
Γηράσκω ταυτόχρονα με κάποιον άλλον.
Για να αποδώσει καλύτερα το νόημα παραθέτει μια παλιά μαντινάδα:
«Και σα μου πάρουν το πουλί, άλλη φωλιά δα σάσω
και με καλύτερο πουλί μέσα δα σογεράσω...»
Ο ίδιος (Πιτυκάκης), την ετυμολογεί από τις λέξεις ίσιος και γερνώ. Δηλαδή ισογερνώ με κάποιον.

Λέξεις - θησαυροί!
- Να σογεράσετε!
Δεν ξέρω κι εγώ με πόσες άλλες λέξεις θα μπορούσε ν’ αποδοθεί αυτή η μονολεκτική (και σχεδόν στερεοτυπική) ευχή, η πιο συνηθισμένη παλιότερα σε αρραβώνες και γάμους: Να γεράσετε μαζί. Που πα να πει: Να ζήσετε μαζί πολλά - πολλά χρόνια κι όταν έρθει η ώρα των γηρατειών να συνεχίσετε να έχετε ο ένας τον άλλον, να μην προκάμει ο Χάρος να σας ξεχωρίσει!
Δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερη ευχή, δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη λέξη που ν’ αποδίδει τόσο καθαρά προσδοκίες και πόθους, επιδιώξεις κι ελπίδες που γεννούνται σε κάθε καινούργιο ξεκίνημα.
Όσο σκύβει κανείς στη γάργαρη πηγή της λαϊκής μας παράδοσης, τόσο ανακαλύπτει κρυμμένους θησαυρούς. Για τους παλιότερους Κρητικούς η ευχή «να σογεράσετε» ήταν αυτονόητη, όπως και η σύνθετη λέξη, το ρήμα «σογερνώ». Ανασκαλεύοντας τη μνήμη σταματούμε σε μερικές παρόμοιες λέξεις - διαμάντια:
Σόχρονος και σογκαιρίτης (συνομήλικος)
Σοπατίζω (ύστερ’ από ανηφοριά φθάνω σ’ ένα ίσιο μέρος - Πιτυκάκης). Υπάρχει και το σόπατο και ο σοπατερός τόπος.
Σοθέτω (ρήμα) και σοθετά (επίρρημα): «Κατά καλό, ίσιο τρόπο τακτοποιημένος: Να στοιβιάσεις τα ξύλα σοθετά για να χωρέσουνε στην αποθήκη» (Πιτυκάκης). Σομπετάρω (κάθομαι ίσια με κάποιον άλλον, μπέτη με μπέτη). Χαρακτηριστική είναι η μαντινάδα που παραθέτει ο Μαρίνος Ιδομενέως στο Λεξικό του:
Άνθρωπο δεν φοβήθηκα ποτέ να σομπετάρω
κι ετσά λοής δα ποδεχτώ ακόμη και το Χάρο.
Τι κρίμα που τόσο εκφραστικές λέξεις ξεχνιούνται στις μέρες μας!

Ξεφυλλίζω πάλι το συναξάρι της κρητικής ψυχής, το υπέροχο ποιητικό έργο του Κωστή Φραγκούλη, τα Δίφορά του, και σταματώ στη Μικρανυφαντού (σελ. 76-77). Το θέμα του είναι πολύ συνηθισμένο στη λογοτεχνία: ο παράταιρος έρωτας κάποιου ηλικιωμένου με γυναίκα κατά πολύ νεότερη του. Ο Φραγκούλης, όμως, πλουμίζει με τρόπο μοναδικό το έργο του. Προσφέρει στον αναγνώστη εικόνες, ιχνηλατεί την κρητική ψυχή. Κι απ’ αυτήν την ιχνηλασία δε θα μπορούσε να λείψει η λέξη - ευχή: Σογερνώ:
Κοπελοπούλα διάζεται τση προύκας τα χιράμια.
Βάνει στιμόνι πράσινο και φάδι ριζαρένιο
και κίτρινο βελεσερό βάφει τα κούμαρά ντως.
Τη νύχτα το περαματεί, τη μέρα το ξυφαίνει
και πρίχου ο γκάρδιος κρεμαστεί, καινούργιο βάνει απάνω.
Η μάνα τζη λιγοψυχά, βάζει τη να 'ποφάνει
να τήνε δώσει του άρχοντα που τη συχνογυρεύγει.
Μ’ άρχοντας είναι γεροντής και παρακαιρισμένος
κι η κόρη αλλού ’χει την καρδιά και τη φιλιά δοσμένη•
και βρίσκει χίλιες αφορμές τση μάνας τση, και λέει,
όι, στσι πήχες ήσφαλε, στο μέτρημα γελάστη,
τ’ όργο δεν ήτονε σωστό και λείφτηκε ντουράδες,
δε μασουρίζει ο άρδαχτος και το θρομύλι εράη,
ο κλέφτης δεν περαματεί, τ’ αντί κακογυρίζει,
κι οι νιοι συχνοδιαβαίνουνε κι αλικοντίζουνέ ντη.
-Κι ίντα κοντό μου ζήλεψε ο άρχος και με θέλει,
που ’μαι άπραγη κι ακάτεχη και τάξη δε νογούμαι
κι άγγουρη σαν το πωρικό, σαν το στιφό κυδώνι;
Να πάρει μιαν αρχόντισσσα στο σόι να του μοιάζει,
στα έχη να ’ναι ταιργιαχτοί, στα χρόνια σογκαιρίτες,
να σογεράσουνε κι οι δυο, στερνά καλά να δούνε.
Πάλι κι αν είν’ του ριζικού γυναίκα να με πάρει
και να με κάμει αρχόντισσα, δαμάκι ας ανημένει
πρώτα να φάνω τα προυκιά, να τα μορφοπλουμίσω,
ντουζίνες τα πετσετικά, τσι μπόλιες με την πήχυ
τσι πατητές ασήκωτες, κασέλες τα χιράμια
και τα παπλοσκεπάσματα στίβα τσι δωδεκάδες.
Να βάλω και την υστεργιά του πάστου τα σεντόνια
με μαντινάδες να διαστώ, με λύρες να τα φάνω,
και με τσ’ αγάπης το σκοπό να τα γοργοκεντήσω.
Να κάμω ξόμπλι πέρδικα που τη βαστά γεράκι
να γράψω κι αποκατωθιό κόκκινο τ’ όνομά μου,
να μοιάζουν τα ψηφία ντου με τση καρδιάς το αίμα.
Να ποπεράσει κι ο καιρός να πιάσω τα δεκάξε,
να μεγαλώσουν τα κουρλιά κι ο κόρφος να γεμίσει
να κάμω λυγερό κορμί, να σύρω μπόι ακόμη
για να ταιργιάζω τ’ άρχοντα, γιατί κοντή του πέφτω.


Η ΕΥΧΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ:

«...Να σογεράσετε, να κάμετε παιδιά,
να πιάσετε αγγόνια· να πληθύνει το σόι του ανθρώπου...»
Ψάχνοντας για τη χρήση της γαμήλιας ευχής των Κρητικών στη λογοτεχνία, σταματάμε στον πιο γνωστό και πιο χαρακτηριστικό εκπρόσωπο των κρητικών γραμμάτων στα νεότερα χρόνια. Στον Καζαντζάκη. Στο έργο του Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται περιγράφει τον γάμο του Λενιού, της παραδουλεύτρας του Πατριαρχέα. Κι ανάμεσα στις ευχές που διάλεξε ο συγγραφέας για το καινούργιο ζευγάρι, ήταν και τούτη: Να σογεράσετε!
Μεταφέρομε ένα εκτενέστερο απόσπασμα. Ο Καζαντζάκης ξέρει να χτίζει στέρεα τις λέξεις στον λόγο του. Και παράλληλα να μεταφέρει εικόνες και συναισθήματα:

Άστραφταν νύφη και γαμπρός, καλοπλυμένοι, λαμπροστολισμένοι, αλαφριά ιδρωμένοι και μύριζαν σαν άλογα που βγαίνουν από τη θάλασσα. Ένιωθες τούτα τα δυο κορμιά να 'μεναν μονάχα στον κόσμο, θα ξεναγέμιζε ο κόσμος ανθρώπους. Ο γέρο άρχοντας πήγε και στάθηκε πλάι τους· αυτός θα'μαπινε κουμπάρος, θ' άλλαζε τα στέφανα. Ο παπά Γρηγόρης είχε αρχίσει κιόλα να ψέλνει, ο καντηλανάφτης κουνούσε ρυθμικά το ασημένιο θυμιατήρι, οι καλεσμένοι στέκουνταν γύρα και καμαρώναν, δυο κοπελούδες περίμεναν με δυο δίσκους γεμάτους κουφέτα.
Βιάζουνταν ο παπα-Γρηγόρης, δεν είχε κέφι, ο λογισμός του ήταν στην κόρη του, που την είδαν σήμερα το πρωί οι γιατροί και κούνησαν το κεφάλι τους. Έψελνε γρήγορα, έτρωε τα μισά γράμματα, βιάζουνταν, βιάζουνταν κι η νύφη κι ο γαμπρός ν' απομείνουν μόνοι, δεν καταλάβαιναν τι χρειάζουνται όλα αυτά στη δουλειά τους• βιάζουνταν κι ο γερο-Πατριαρχέας, γιατί ένιωθε τα γόνατα του να λυγίζουν, μα έσφιγγε τα δόντια, στέκουνταν ντούρος, γιατί ντρέπουνταν.
- Παιδιά, είπε, άμα τέλειωσε το μυστήριο, έχουν τις χαρές τους απόψε το Λενιό κι ο Νικολιός. καλώς ορίσατε στο αρχοντικό μου! Φάτε και πιέτε, γλεντήστε, έχουμε σφάξει μπόλικα αρνιά, δόξα σοι ο Θεός, έχουμε μπόλικο κρασί, άρχισε κιόλα ο τρύγος, θα ξαναγεμίσουν τίγκα τα βαρέλια, πίνετε όσο χωράει η κοιλιά σας!
Στράφηκε στο καινούριο ζευγάρι.
- Να ζήσετε, μωρέ παιδιά μου, τους φώναξε, να σογεράσετε, να κάμετε παιδιά, να πιάσετε αγγόνια· να πληθύνει το σόι του ανθρώπου, να μη σβήσει το τζάκι! Να μη μας πάρει τον αέρα ο χάρος· θερίζει αυτός, σπέρνουμε εμείς, να δούμε ποιανού θα περάσει. Ακούς, μωρέ Νικολιό; Τα μάτια σου τέσσερα· σπέρνε όσο μπορείς!
»Εγώ, παιδιά, να με συμπαθάτε, θ' ανέβω να ξαπλώσω· δεν είμαι καλά. Μα εσείς, τη δουλειά σας! Τρώτε και πίνετε, γάμο τον είπανε, γλεντήστε όσο να ξημερώσει:
»Και σε σας, απήδηχτες κοπέλες, και σε σας, αμούστακα παλικαράκια, γρήγορα και στις χαρές τις δικές σας, και να ’μαι στο γάμο σας κι εγώ, και να ’χω, λέει, γίνει κι εγώ αμούστακο παλικαράκι και να σας κουβαλώ το κρασί με το μπουγαδοκόφινο!
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ

Καλή Χρονιά να έχουμε - CS:GO zombie escape (4)

Bello y tierno

Τo «Έθιμο της Αγάπης» στον Τριπόταμο Τήνου.

 
Με την ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Δωροθέου Β’, πραγματοποιήθηκε την ημέρα των Χριστουγέννων όπως κάθε χρόνο, το παραδοσιακό «έθιμο της Αγάπης» στο χωρίο Τριπόταμος της ιεράς νήσου Τήνου. Περί την 12ην μεσημβρινήν…
tinostoday.gr|Από Τήνος Today

Τo «Έθιμο της Αγάπης» στον Τριπόταμο Τήνου




Με την ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Δωροθέου Β’, πραγματοποιήθηκε την ημέρα των Χριστουγέννων όπως κάθε χρόνο, το παραδοσιακό «έθιμο της Αγάπης» στο χωρίο Τριπόταμος της ιεράς νήσου Τήνου.

Περί την 12ην μεσημβρινήν πραγματοποιήθηκε ιερά λιτανεία της εικόνος της Χριστού Γεννήσεως σε όλο το χωριό και κατόπιν στην ενοριακή αίθουσα του Ι.Ν. Εισοδίων Θεοτόκου παρετέθη παραδοσιακή τράπεζα όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή παράδοσης-παραλαβής της εικόνος της Χριστού Γεννήσεως, δηλαδή της ανάληψης συγκεκριμένων ενοριακών υποχρεώσεων από τον «Κάβο».

Συμμετείχαν, ο Αρχιερατικός Επίτροπος της ιεράς νήσου Τήνου, Πρωτοπρ. Γεώργιος Φανερός, η οικογένεια του οποίου είχε την ευλογία να διακονήσει την παράδοση αυτή τη χρονιά που πέρασε, ο Εφημέριος του χωριού και Κληρικοί του νησιού, ο Δήμαρχος Τήνου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Λιμενάρχης Τήνου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου «Ο Κάβος», ο Πρόεδρος του Συλλόγου «Ο Άγιος Τρύφων», οι Επίτροποι του Ναού, οι Ιεροψάλτες και οι ενορίτες του χωριού. Ο Αρχιερατικός Επίτροπος προ της παράδοσης του «Κάβου» στην επόμενη οικογένεια απηύθυνε τον λόγο ερμηνεύοντας το έθιμο αυτό και αφιέρωσε χάριν ευλαβείας, σεβασμού και ευγνωμοσύνης, ασημένιο Δισκοπότηρο μετά ιερού Δισκαρίου, Αστερίσκου, Λόγχης και Λαβίδος προς τον Ενοριακό Ι.Ν. Εισοδίων Θεοτόκου καθώς και επιστήθιο Σταυρό προς τον Εφημέριο του χωριού π. Σπυρίδωνα Φώσκολο.

Ακολούθως ευχαρίστησε την πρεσβυτέρα Κερασούλα Φανερού και τους κατά σάρκα συγγενείς του Ευαγγελία Αλβέρτη του Κωνσταντίνου και Μαρούλα Αλβέρτη του Κωνσταντίνου, προσφέροντάς τους μικρά ευλογία, οι οποίες είχαν την όλη φροντίδα της διακονίας, τους μαγείρους Κωνσταντίνο Αλβέρτη του Μοδέστου και Ευάγγελο Μπον του Δημητρίου καθώς και τις γυναίκες του χωριού για την πολύτιμη βοήθειά τους και όσους προσέφεραν κατά την παράδοση τα αναγκαία δια την τράπεζα.

Τον νέο «Κάβο» ανέλαβαν τα παιδιά του Αντωνίου Χατζίρη του Φραγκούλη, Ευάγγελος Παλαμάρης και η σύζυγός του Μαριέτα Χατζίρη του Αντωνίου.

Στη συνέχεια το λόγο έλαβαν κατά παράδοση ο ελλογιμώτατος κ. Ιωάννης Σιώτος και ο κ. Δημήτριος Σιώτος Πρόεδρος του Συλλόγου Αμπελουργών «Ο Άγιος Τρύφων».

Σε όλους τους παρισταμένους διενεμήθη ως ευλογία, μικρά εικόνα της Χριστού Γεννήσεως.



Ακολουθεί η ομιλία του Αρχιερατικού Επιτρόπου:

«Με την ευλογία του Σεβαμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Δωροθέου Β’ τελούμε και εφέτος το «έθιμο της Αγάπης».

Αγαπητοί μου,

To Χωριό μας είναι, κτισμένο στις νότιες παρυφές του Εξωμβούργου, στην ευρύτερη περιοχή του οποίου η ζωή καταγράφεται συνεχώς  από το 1400 π.Χ. Η ονομασία του αποδίδεται στους τρείς χείμαρρους που διέσχιζαν το χωριό.

Ο χρόνος ίδρυσης, ανάπτυξης και οργάνωσης του χωριού μας, δεν είναι γνωστός, όμως πρέπει να υφίσταται πολύ πριν τον 11ο-12ο μ.Χ. αιώνα, αφού η παράδοση αναφέρει ότι ιδρύτριες της Ιεράς Μονής Κεχροβουνίου, που χρονολογείται την ίδια ιστορική περίοδο, υπήρξαν τρείς ενάρετες αδελφές από τον Τριπόταμο.

Οι ιστορικές μαρτυρίες για τη ζωή στο Τριπόταμο, πριν από το έτος 1700 είναι ελάχιστες και οι περισσότερες απ’ αυτές τεκμαίρονται από την εν γένει ιστορική, κοινωνική, οικονομική και κυρίως εκκλησιαστική κατάσταση της περιόδου των Βυζαντινών Χρόνων και της Ενετοκρατίας, όπως αυτή καταγράφεται για ολόκληρη τη Τήνο.

Από τις δραστηριότητες των κατοίκων του χωριού μας, οι γιορτές του είναι συνυφασμένες, όπως σ όλη της Ελλάδα, με τη χριστιανική πίστη και παράδοση, δύο δε απ αυτές διακρίνονται και έχουν ξεχωριστή σημασία για  μας τους Τριποταμιανούς.

Η πρώτη είναι στη μνήμη των Εισοδίων της Θεοτόκου, που τιμάται στις 21 Νοεμβρίου, οπόταν πανηγυρίζει ολόκληρο το χωριό και η δεύτερη μεγάλη γιορτή για το Τριπόταμο είναι το από αιώνες τηρούμενο «Έθιμο της Αγάπης», που τελείται στις 25 και 26 Δεκεμβρίου κάθε χρόνου.
Καμία γραπτή πηγή δεν υπάρχει που να ερμηνεύει και να διαφωτίζει για την αρχή του εθίμου αυτού, που αδιαλείπτως κάθε χρόνο επί αιώνες, τελείται ανήμερα και την επομένη μέρα των Χριστουγέννων στο Τριπόταμο. Χαρακτηριστικά του στοιχεία όμως, όπως οι χρησιμοποιούμενες μέχρι σήμερα λέξεις «Αδελφότητα» και «Κάβος», παρέχουν πειστικές ενδείξεις ότι οι απαρχές του εθίμου αυτού, πρέπει να βρίσκονται στο 15ο με αρχές του 16ου αιώνα, τότε που, κατά το πρότυπο των δημιουργηθέντων στην υπόλοιπη τουρκοκρατούμενη Ελλάδα μετά την άλωση της Πόλης το 1453, εμφανίζονται οι ορθόδοξες ενοριακές αδελφότητες. Οι άτυπες αυτές ενώσεις προσώπων, που είχαν ως σκοπό την εξεύρεση πόρων για τη συντήρηση και φροντίδα των ενοριακών ναών, αποδείχθηκαν ισχυρότατοι εκκλησιαστικοί φορείς, αφού αναγνωρίστηκαν από την Βενετική Κυβέρνηση, διατήρησαν υπέρ αυτών τις ευνοϊκές διατάξεις της Σύμβασης του 1549, σύμφωνα με τις οποίες η διαχείριση της κινητής και ακινήτου περιουσίας των ορθοδόξων αυτών ενοριακών αδελφοτήτων, διενεργούνταν από την ολομέλεια κάθε αδελφότητας, με την εποπτεία του Βενετού Διοικητή της Τήνου, χωρίς ο Λατίνος επίσκοπος να δικαιούται να επεμβαίνει.

Όμοια η λέξη «Κάβος», προέρχεται από τη λατινική «caput» που σημαίνει κεφαλή. Από τη ρίζα της λατινικής αυτής λέξης προέρχεται και η ελληνική «κάπος» που σημαίνει αρχηγός. Επίσης στην ιταλική γλώσσα «capi» σημαίνει διαχειριστής εκκλησιαστικής περιουσίας που εκλέγεται από το λαό του χωριού με τη σύμφωνη γνώμη του εφημερίου. Η λέξη αυτή με τη παραπάνω ετυμολογική και σημασιολογική της ανάλυση χρησιμοποιούνταν στα χρόνια της βενετοκρατίας για να προσδιορίσει τον διαχειριστή των λεγάτων. Η ίδια λέξη χρησιμοποιείτο επίσης και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι τις μέρες μας, για να προσδιορίσει τον Τριποταμιανό που έχει την ευθύνη, επιμέλεια και φροντίδα των τελετών του εθίμου, ο οποίος κάθε χρόνο είναι διαφορετικό πρόσωπο.

Το έθιμο αυτό πρέπει να είναι ίσως το μοναδικό στη Τήνο που μέχρι τις μέρες μας τηρείται με αυστηρή τυπικότητα και χωρίς σημαντικές παρεμβατικές αλλοιώσεις. Θεμελιώδες και χαρακτηριστικό του στοιχείο αποτελεί το θρησκευτικό τυπικό και τελετουργικό του, που ανατρέχει στις πρωτοχριστιανικές αγάπες με πρόσθετα αγιορείτικα τυπικά που ενσωματώθηκαν από αθωνίτες μοναχούς, οι οποίοι κατά τη περίοδο της ενετοκρατίας είχαν σταλεί στη Τήνο, για να στηρίξουν την ορθόδοξη πίστη. Εξ ίσου σημαντικό και κυρίαρχο στοιχείο είναι το κοινωνικό, που περιλαμβάνει την εκατέρωθεν συγχώρεση, την καταβαλλόμενη προσπάθεια συναδέλφωσης, την ανάληψη πρωτοβουλιών για το μέλλον, όπως προγραμματισμό έργων, την επίλυση προβλημάτων του χωριού, κλπ.

Κατά το αυστηρά τηρούμενο τυπικό του, τα άτομα που δικαιούνται και μπορούν να καθίσουν στο «Τραπέζι της Αγάπης», είναι μόνο οι Τριποταμιανοί άνδρες αρχηγοί οικογενειών όπου άλλοτε ο πατέρας απέκλειε τον γιό και ας είχε ο τελευταίος οικογένεια. Συγκεκριμένες είναι επίσης οι υποχρεώσεις του Κάβου που διαρκούν ένα ολόκληρο χρόνο από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και κορυφώνονται στο διάστημα των τελευταίων οκτώ ημερών πριν από την κυριώνυμη ημέρα των Χριστουγέννων.

Σήμερα στις πέντε η ώρα το πρωί, χτύπησαν πανηγυρικά οι καμπάνες του Ιερού μας Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Πρώτος μπήκε στην εκκλησία ο «Κάβος» με ένα καλάθι καθαρά κεριά. Οι Ιερείς στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μνημόνευσαν όλους τους Ιερείς και άνδρες Τριποταμιανούς που έχουν πεθάνει τα τελευταία εκατό χρόνια.

Στο τέλος του Χερουβικού, οι μάγειροι έλαβαν ευλογία από τους Ιερείς και άναψαν τα τζάκια, πάνω στα οποία τοποθέτησαν επτά μεγάλα καζάνια με κρέας και ντολμάδες.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας οι Ιερείς, οι επίτροποι και οι άνδρες του χωριού καθίσαμε στο τραπέζι όπου μας προσφέρθηκε «ο αστέρας», σούπα από το βραστό κρέας.

Στις 12 ακριβώς το μεσημέρι τελέσθηκε στο Χωριό μας η λιτανεία της Εικόνας της Γεννήσεως και μετά το πέρας της, οι Τριποταμιανοί καθίσαμε στο «Τραπέζι της Αγάπης», που παλαιότερα γίνονταν στο σπίτι του Κάβου και σήμερα εδώ στην ενοριακή αίθουσα του χωριού μας.
Κάναμε προσευχή και οι μάγειροι μας σέρβιραν κατά σειρά, σούπα με ρύζι αυγολέμονο, κρέας βραστό, κρέας στιφάδο, ντολμάδες και ρόστο. Κατά τη διάρκεια του φαγητού ο Ιερεύς παρήγγειλε όλοι ήπιαμε εις υγεία του Κάβου, των επιτρόπων, των ιεροψαλτών, των μαγείρων και των απανταχού Τριποταμιανών.

Μετά το τέλος του φαγητού μας σήμαναν οι καμπάνες και «ο Κάβος» συνοδευόμενος από ένα επίτροπο πήγε στην εκκλησία μας κι έφερε εδώ στο τραπέζι την εικόνα της Γεννήσεως.
Ψάλλαμε τις καταβασίες των Χριστουγέννων και περιήλθε χέρι με χέρι απ όλους το αντίδωρο. Στη συνέχεια περιήλθαν οι δίσκοι, ο ένας για την ενίσχυση του νέου Κάβου και ο άλλος για τον Ιερέα, που και οι δύο προσφέρθηκαν στον Ιερό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Τέλος ο Ιερεύς ερώτησε ποίος επιθυμεί να αναλάβει την Ιερά αυτή υποχρέωση για τον επόμενο χρόνο και η τελετή μας ολοκληρώθηκε με την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Κάβου, ο οποίος παραλαμβάνει την εικόνα της Γεννήσεως και μαζί με όλους τους Τριποταμιανούς, θα πάμε στο σπίτι του όπου θα πραγματοποιηθεί μικρή δέηση.

Το έθιμο της Αγάπης, είναι ένα από τα στοιχεία της ζωντανής μας Παράδοσης, το οποίο έχουμε χρέος να διατηρήσουμε, γιατί αυτό μαζί και με άλλα όμοια του, θα στηρίξουν τη συνέχεια μας ως λαού.

Εντάσσεται στις πολύτιμες και αληθινές παραδόσεις της ορθόδοξης χριστιανικής μας πίστης.
Η ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, όπως διαμορφώθηκε μέσα σε δύο χιλιετίες και συνεχίζει τη πορεία της, έχει ανυπολόγιστη πνευματική και ηθική αξία, αφού είναι συνυφασμένη με τα ήθη και το χαρακτήρα μας, την οικογενειακή μας ζωή, το κλίμα και το άρωμα της πατρίδας μας.
Αυτά τα στοιχεία θα βοηθήσουν να διατηρήσουμε, τις βαθύτερες εκείνες αιτίες που θα μας κάνουν να εξακολουθήσουμε να αισθανόμαστε γερά δεμένοι με την πατρίδα μας και να πιστεύουμε σ’ αυτήν, απεξαρτημένοι από κάθε κενή περιεχομένου εθνική οίηση.

Μ’ αυτές τις σκέψεις, σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας και ιδιαιτέρως όλους όσους διακόνησαν, να ανταποκριθώ στο Ιερό αυτό Καθήκον καθώς και τον κ. Δημήτριο Σιώτο του Μοδέστου Δικηγόρο, για την πολύτιμη βοήθειά του στην ανάλυση του εθίμου.
Εύχομαι στον νέο «Κάβο» να έχουν καλή δύναμη στην διακονία τους.
Τριπόταμος 
Τήνου 25 Δεκεμβρίου 2015
ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΦΑΝΕΡΟΣ
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΙΕΡΑΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ
ΚΑΒΟΣ 2015»
 

Οι αδελφοί Δογιαμα


Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

 
Ἑλληνοϊστορεῖν
Σαν σήμερα το 1904, μια επιστολή προς τον Στέφανο Δραγούμη αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Σήμερον στρατιώται ελθόντες, ειδοποίησαν ότι μεταξύ Γοργόπης και Βοεμίτσης ευρίσκεται επί πλατάνου κρεμασμένος άνθρωπος, τον οποίον ισχυρίζονται ότι ανεγνώρισαν ότι είναι αυτός ο εκ Μπαροβίτσης Κωνσταντίνος Δουγιάμας».

Πρόκειται για έναν εκ των ηρώων της γνωστής οικογένειας Μακεδονομάχων.
(Εικόνα: Οι αδελφοί Δογιάμα.)
[Κείμενο: Η ζωή και η δράση των Μακεδονομάχων αδελφών Δογιαμά (http://www.e-istoria.com/2013_makedonagon%20%283%29.html)]
[Ελληνικό Ημερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

Υψιστη διάκριση

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Tinos Today.

Υψιστη διάκριση για την τηνιακή μαρμαροτεχνία. ‪#‎tinos‬
 
αναδημοσίευση από www.ethnos.gr Επλασαν την ιστορία τους με μάρμαρο, πατώντας πάνω στα χνάρια των αρχαίων τεχνητών των Κυκλάδων και το έργο τους -που συνεχίζεται εδώ και αιώνες- περιλαμβάνεται πλέον στον Κατάλογο της Αϋλης…
tinostoday.gr|Από Τήνος Today

ηλιακή θέρμανση για το σπίτι


Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Το να βρείτε έναν φτηνό και αποτελεσματικό τρόπο για να θερμάνετε το σπίτι σας το χειμώνα μπορεί να είναι μια δύσκολη αναζήτηση σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά…
livetvgr.com
Το να βρείτε έναν φτηνό και αποτελεσματικό τρόπο για να θερμάνετε το σπίτι σας το χειμώνα μπορεί να είναι μια δύσκολη αναζήτηση σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά με μερικά χρήσιμα κόλπα μπορείτε να εξοικονομήσετε πολλά χρήματα. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι θέρμανσης που μπορούν να ενταχθούν στο σπίτι, αλλά αυτός ο τρόπος με την χρήση ηλιακής ενέργειας είναι ο καλύτερος που έχετε δει.
Το καλύτερο είναι ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ηλιακή ενέργεια για να παράγετε αρκετή θερμότητα για να κάνετε το σπίτι σας ζεστό και άνετο. Το όλο έργο δεν θα κοστίσει περισσότερο από $ 50, οπότε το οικονομικό θέμα δεν είναι σίγουρα ένα πρόβλημα για να το πραγματοποιήσετε. Μπορείτε να ακολουθήσετε αυτό το εκπαιδευτικό βίντεο που σας καθοδηγεί βήμα-βήμα πως θα το φτιάξετε.
via

Δημοφιλείς αναρτήσεις