ΠΑΝΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑ !!!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία της Βασιλική Ζευγαρά.

 

ΠΑΝΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑ !!!
ΠΕΡΣΕΥΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ - ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΖΕΥΓΜΑ !!!
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ, ΤΑ ΨΗΦΙΔΩΤΑ ΣΤΗ ΖΕΥΓΜΑ
H ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ
Η αρχαία πόλη Ζεύγμα βρισκόταν στη νοτιοανατολική Τουρκία, 180 χιλιόμετρα ανατολικά των Αδάνων. Η περιοχή ανήκε στο βασίλειο των Σελευκιδών και για ένα διάστημα στο βασίλειο της Κομμαγηνής.
Κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, ο στρατηγός Σέλευκος Α! ο Νικάτωρ (358 π.Χ. ή 353 π.Χ. – 281 π.Χ.), ένας από τους διαδόχους του Αλέξανδρου του Μέγα και ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών, ίδρυσε την πόλη Σελεύκεια στις όχθες του Εφράτη ποταμού. Σήμερα, το 80% του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται βυθισμένο, στη τεχνητή λίμνη που σχηματίστηκε από το φράγμα Μπιρετσίκ διότι η "πολιτισμένη" κυβέρνηση της Τουρκίας δεν υπολογίζει καθόλου τις ανεπανάληπτες αυτές αρχαιότητες ....
Το 64 π.Χ., οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Σελεύκεια, μετονομάζοντας την πόλη σε Ζεύγμα, που σημαίνει γέφυρα ή διέλευση στα αρχαία Ελληνικά. Κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορικής περιόδου το Ζεύγμα έγινε η μεγαλύτερη και πιο σημαντική -οικονομικά και στρατηγικά- ανατολική πόλη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Σήμερα όσα ευρήματα διέσωσαν οι αρχαιολόγοι, κοσμούν το μεγαλύτερο μουσείο μωσαϊκών στον κόσμο, το «Zevgma Mosaic Museum», στην πόλη Γκαζιαντέπ. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται αριστουργήματα σε ψηφιδωτά και τοιχογραφίες, με θέματα αναπαραστάσεις από τα Ομηρικά έπη και σκηνές της Ελληνικής μυθολογίας, όπως ο γάμος Διονύσου και Αριάδνης, η αρπαγή της Ευρώπης, οι Μούσες, η γέννηση της Αφροδίτης, η ιστορία της Αντιόπης και του Σάτυρου, η νύμφη Γαλάτεια, οι Ωκεανός και Τήθυς, οι Παρσιφάη, Δαίδαλος και Ίκαρος, ο Αχιλλέας στην αυλή του βασιλιά Λυκομήδη.
Περιλαμβάνονται επίσης θέματα με εικόνες από τη φύση, αλλά και περίτεχνα γεωμετρικά μοτίβα. Επιπλέον βρέθηκαν νομίσματα με πορτρέτα 12 διαφορετικών Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κεραμικές σφραγίδες από τη λειτουργία διοδίων, αγάλματα, προσωπογραφίες και εκατοντάδες άλλα ευρήματα. Από τα πλέον σημαντικά θεωρείται το ψηφιδωτό του Διονύσου, που ήρθε στο φως το 1992. Ένα θαυμάσιο ψηφιδωτό από έπαυλη της ρωμαϊκής περιόδου (τέλος του 2ου αιώνα μ.Χ.), με διαστάσεις 3,25 x 1,45 μέτρα, το οποίο αναπαριστά την γιορτή των γάμων του Διονύσου και της Αριάδνης. Από την έπαυλη ανακτήθηκαν συνολικά 1.000 τ.μ. τοιχογραφιών και ψηφιδωτών μωσαϊκών. http://tofanari.blogspot.gr/2015/02/blog-post_844.html http://atheofobos2.blogspot.gr/2008/06/v.html http://www.hellinon.net/NeesSelides/NEOTERES/Zevgma.htm

Ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων

Στα χωριά γύρω από την Ξάνθη, κυρίως οι άντρες, τα μικρά παιδιά με τους μπαμπάδες τους, ξεχύνονται μέσα στα χωριά κρατώντας χοντρά και μακριά ξύλα που ονομάζουν Τζουμάκες ή Ζουπανίκες. Τα ξύλα αυτά συμβολίζουν τα ραβδιά των…

enallaxnews.gr

Εχεις Τζουμάκα;
Στα χωριά γύρω από την Ξάνθη, κυρίως οι άντρες, τα μικρά παιδιά με τους μπαμπάδες τους, ξεχύνονται μέσα στα χωριά κρατώντας χοντρά και μακριά ξύλα που ονομάζουν Τζουμάκες ή Ζουπανίκες. Τα ξύλα αυτά συμβολίζουν τα ραβδιά των ποιμένων της Βίβλου και με αυτά  χτυπούν τις πόρτες των σπιτιών για να τους ανοίξουν και να έρθει το καλό μαζί με τη νέα χρονιά.
9 φαγητά πάνω στο τραπέζι
Σε πολλά χωριά της Θράκης το τραπέζι  έχει επάνω εννιά φαγητά. Πίτες, μέλι και κρασί, όλα νηστίσιμα, για να βρίσκονται στο σπίτι όλο τον χρόνο πολλά φαγητά. Τα εννιά φαγητά, συμβολίζουν τα εννέα μέρη που επισκέφθηκαν ο Χριστός, η Παναγία και ο Ιωσήφ κατά τον διωγμό του Ηρώδη, αλλά και την εννεάμηνη κύηση της Παναγίας.

Ζύμωσες χριστόψωμο;
Κάθε οικογένεια ζυμώνει και ψήνει τα χριστόψωμα, για να τα κόψει στο τραπέζι των Χριστουγέννων ο οικοδεσπότης σταυρώνοντας τα με την ευχή για Χρόνια καλά και πολλά.  Τα χριστόψωμα κατασκευάζονται όπως το ψωμί, μόνο που στολίζονται με σταυρούς και ποικίλα στολίδια από ζυμάρι.
Πουρναριά ..με προσοχή 
Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήτανε νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του, του έβαλαν  φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό φως. Απόψε λοιπόν έχουν τη συνήθεια στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα για να πει τα χρόνια πολλά, ή τα παιδιά τα παντρεμένα που θα πάνε στο πατρικό τους, να κρατούν ένα κλαρί αναμμένο που καίει τρίζοντας, για να έχουν μια “ζωντανή” χρονιά.
Παίζουμε καρύδια 
Χριστούγεννα, στην Ήπειρο παίζουν «τα καρύδια». Χαράζουν  στο χώμα μια ευθεία γραμμή. Πάνω σε αυτή την ευθεία γραμμή κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδι στη σειρά. Μετά από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή, με άλλο καρύδι σημαδεύει τα υπόλοιπα. Όποιος βγάλει τα περισσότερα καρύδια εκτός γραμμής τα πηγαίνει στο σπίτι του, για να φέρουν τύχη σε αυτόν και την οικογένειά του.
 

προέλευση αρχαια ελληνική!,,

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!,,

master-lista.blogspot.com|Από Η ΛΙΣΤΑ ΜΟΥ

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!

Η ιδέα για το στολισμό ενός δέντρου κατά τα Χριστούγεννα δεν είναι ξενόφερτη, όπως θεωρούν πολλοί. Στην αρχαία Ελλάδα παρόμοιο έθιμο υπήρχε, μόνο που το φυτό δεν ήταν έλατο, αλλά η Ειρεσιώνη.




Η Ειρεσιώνη (είρος = έριον, μαλλίον) ήταν κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λπ., εκτός του μήλου και του αχλαδιού).

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο της αρχαιότητας αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).

Το διάστημα 22 Σεπτεμβρίου-20 Οκτωβρίου, παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας κάλαντα από σπίτι σε σπίτι,παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή τη νοικοκυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν.

Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.

Πρόγονος λοιπόν, του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , μέσω της οποίας μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψει ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που ευδοκιμούσαν σε κάθε τόπο.

Το Βυζαντινό Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

To Χριστουγεννιάτικο δένδρο και μάλιστα ως μετεξέλιξη της αρχαίας Ελληνικής «Ειρεσιώνης», όχι μόνο δεν απαγορευόταν στο Βυζάντιο αλλά αντιθέτως κατά την εορτή των Χριστουγέννων

«…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής»

(Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα επίλεκτο βασιλικό Καβαλλαρικό (Ιπποτικό) Τάγμα της βυζαντινής ανακτορικής φρουράς το οποίο – μεταξύ άλλων –

συμμετείχε με τελετουργικό ρόλο σε επίσημες αυτοκρατορικές τελετές – μεταξύ των οποίων και της τελετής των Χριστουγέννων – ήταν εκείνο της «Εταιρείας», το οποίο αποτελούταν από μισθοφόρους και διαιρείτο σε «Μικρή», «Μεσαία» και «Μεγάλη Εταιρεία».

Την «Μικρή Εταιρεία» την αποτελούσαν αλλόθρησκοί μισθοφόροι (ειδωλολάτρες Σκανδιναυοί ή Λιθουανοί).

Την «Μεσαία Εταιρεία» την αποτελούσαν καθολικοί και ομόδοξοι αλλοεθνείς χριστιανοί μισθοφόροι (Δανοί, Γερμανοί, Ρώσοι, Άγγλοι κλπ).

Την «Μεγάλη Εταιρεία» όμως την αποτελούσαν «Ρωμαίοι», δηλ. Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Ρωμιοί).

Πιο πιθανό είναι επομένως να ήταν οι αλλοεθνείς/αλλόδοξοι Ιππότες της Μεσαίας Εταιρείας εκείνοι που μεταλαμπάδευσαν το έθιμο της «Ειρεσιώνης»

(το οποίο μετεξελίχθηκε στους «Βυζαντινούς στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και ανθέων εποχής») στις δυτικές Χριστιανικές χώρες από τις οποίες κατάγονταν.

Πάντως η ανάμνηση του βυζαντινού Χριστουγεννιάτικου στολισμού με στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα επιβίωσε στα Πρωτοχρονιάτικα κάλανδα: «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΙΑ…».


Στη βόρεια Ευρώπη και στις Σκανδιναυικές χώρες δεν υπάρχουν αυτοφυή δενδρολίβανα, αλλά τα κλαδιά του έλατου που μοιάζουν πολύ με εκείνα του δενδρολίβανου θα μπορούσαν ίσως να αποτέλεσαν το πιο πρόσφορο υποκατάστατό του που διαδόθηκε ευρέως στη Δύση και παρέμεινε μέχρι τις ημέρες μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η φάτνη η οποία τοποθετείται στην βάση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου αποτελεί επίσης ελληνικό έθιμο από την εποχή του Βυζαντίου

«Οι Βυζαντινοί κατά την ημέραν των Χριστουγέννων…εσχημάτιζον σπήλαιον και εν αυτώ ετοποθέτουν στρωμνήν εφ’ ής ετοποθέτουν παίδα, τον Ιησούν παριστάνοντα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 151).

Ομοίως και τα κάλανδα «…Οι Βυζαντινόπαιδες, περιερχόμενοι τας οικίας, από βαθείας πρωίας μέχρι δείλης οψίας, μετά αυλών και συρίγγων έλεγον τα κάλανδα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

Περί των καλανδιστών κατά τα Χριστούγεννα κατά τον ΙΒ΄ αι. μαρτυρεί και ο Ι. Τζέτζης γράφων: «…Και όσοι κατ’ αρχίμηνον την Ιανουαρίου και τη Χριστού γεννήσει δε και Φώτων ημέρα, οπόσοι περιτρέχουσι τας θύρας προσαιτούντες μετά ωδών και επωδών και λόγους εγκωμίων…».

Στην ενότητα μας "Αρχαια Ελληνική Θρησκεία " μάθετε ό,τι αφορά την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία!!!


* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!

- See more at: http://master-lista.blogspot.gr/2015/12/blog-post_556.html#sthash.NXsK2thP.yJ8DR3bi.dpuf

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!

Η ιδέα για το στολισμό ενός δέντρου κατά τα Χριστούγεννα δεν είναι ξενόφερτη, όπως θεωρούν πολλοί. Στην αρχαία Ελλάδα παρόμοιο έθιμο υπήρχε, μόνο που το φυτό δεν ήταν έλατο, αλλά η Ειρεσιώνη.




Η Ειρεσιώνη (είρος = έριον, μαλλίον) ήταν κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λπ., εκτός του μήλου και του αχλαδιού).

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο της αρχαιότητας αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).

Το διάστημα 22 Σεπτεμβρίου-20 Οκτωβρίου, παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας κάλαντα από σπίτι σε σπίτι,παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή τη νοικοκυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν.

Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.

Πρόγονος λοιπόν, του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , μέσω της οποίας μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψει ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που ευδοκιμούσαν σε κάθε τόπο.

Το Βυζαντινό Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

To Χριστουγεννιάτικο δένδρο και μάλιστα ως μετεξέλιξη της αρχαίας Ελληνικής «Ειρεσιώνης», όχι μόνο δεν απαγορευόταν στο Βυζάντιο αλλά αντιθέτως κατά την εορτή των Χριστουγέννων

«…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής»

(Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα επίλεκτο βασιλικό Καβαλλαρικό (Ιπποτικό) Τάγμα της βυζαντινής ανακτορικής φρουράς το οποίο – μεταξύ άλλων –

συμμετείχε με τελετουργικό ρόλο σε επίσημες αυτοκρατορικές τελετές – μεταξύ των οποίων και της τελετής των Χριστουγέννων – ήταν εκείνο της «Εταιρείας», το οποίο αποτελούταν από μισθοφόρους και διαιρείτο σε «Μικρή», «Μεσαία» και «Μεγάλη Εταιρεία».

Την «Μικρή Εταιρεία» την αποτελούσαν αλλόθρησκοί μισθοφόροι (ειδωλολάτρες Σκανδιναυοί ή Λιθουανοί).

Την «Μεσαία Εταιρεία» την αποτελούσαν καθολικοί και ομόδοξοι αλλοεθνείς χριστιανοί μισθοφόροι (Δανοί, Γερμανοί, Ρώσοι, Άγγλοι κλπ).

Την «Μεγάλη Εταιρεία» όμως την αποτελούσαν «Ρωμαίοι», δηλ. Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Ρωμιοί).

Πιο πιθανό είναι επομένως να ήταν οι αλλοεθνείς/αλλόδοξοι Ιππότες της Μεσαίας Εταιρείας εκείνοι που μεταλαμπάδευσαν το έθιμο της «Ειρεσιώνης»

(το οποίο μετεξελίχθηκε στους «Βυζαντινούς στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και ανθέων εποχής») στις δυτικές Χριστιανικές χώρες από τις οποίες κατάγονταν.

Πάντως η ανάμνηση του βυζαντινού Χριστουγεννιάτικου στολισμού με στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα επιβίωσε στα Πρωτοχρονιάτικα κάλανδα: «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΙΑ…».


Στη βόρεια Ευρώπη και στις Σκανδιναυικές χώρες δεν υπάρχουν αυτοφυή δενδρολίβανα, αλλά τα κλαδιά του έλατου που μοιάζουν πολύ με εκείνα του δενδρολίβανου θα μπορούσαν ίσως να αποτέλεσαν το πιο πρόσφορο υποκατάστατό του που διαδόθηκε ευρέως στη Δύση και παρέμεινε μέχρι τις ημέρες μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η φάτνη η οποία τοποθετείται στην βάση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου αποτελεί επίσης ελληνικό έθιμο από την εποχή του Βυζαντίου

«Οι Βυζαντινοί κατά την ημέραν των Χριστουγέννων…εσχημάτιζον σπήλαιον και εν αυτώ ετοποθέτουν στρωμνήν εφ’ ής ετοποθέτουν παίδα, τον Ιησούν παριστάνοντα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 151).

Ομοίως και τα κάλανδα «…Οι Βυζαντινόπαιδες, περιερχόμενοι τας οικίας, από βαθείας πρωίας μέχρι δείλης οψίας, μετά αυλών και συρίγγων έλεγον τα κάλανδα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

Περί των καλανδιστών κατά τα Χριστούγεννα κατά τον ΙΒ΄ αι. μαρτυρεί και ο Ι. Τζέτζης γράφων: «…Και όσοι κατ’ αρχίμηνον την Ιανουαρίου και τη Χριστού γεννήσει δε και Φώτων ημέρα, οπόσοι περιτρέχουσι τας θύρας προσαιτούντες μετά ωδών και επωδών και λόγους εγκωμίων…».

Στην ενότητα μας "Αρχαια Ελληνική Θρησκεία " μάθετε ό,τι αφορά την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία!!!


* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!

- See more at: http://master-lista.blogspot.gr/2015/12/blog-post_556.html#sthash.NXsK2thP.yJ8DR3bi.dpuf

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!

Η ιδέα για το στολισμό ενός δέντρου κατά τα Χριστούγεννα δεν είναι ξενόφερτη, όπως θεωρούν πολλοί. Στην αρχαία Ελλάδα παρόμοιο έθιμο υπήρχε, μόνο που το φυτό δεν ήταν έλατο, αλλά η Ειρεσιώνη.




Η Ειρεσιώνη (είρος = έριον, μαλλίον) ήταν κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λπ., εκτός του μήλου και του αχλαδιού).

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο της αρχαιότητας αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).

Το διάστημα 22 Σεπτεμβρίου-20 Οκτωβρίου, παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας κάλαντα από σπίτι σε σπίτι,παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή τη νοικοκυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν.

Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.

Πρόγονος λοιπόν, του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , μέσω της οποίας μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψει ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που ευδοκιμούσαν σε κάθε τόπο.

Το Βυζαντινό Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

To Χριστουγεννιάτικο δένδρο και μάλιστα ως μετεξέλιξη της αρχαίας Ελληνικής «Ειρεσιώνης», όχι μόνο δεν απαγορευόταν στο Βυζάντιο αλλά αντιθέτως κατά την εορτή των Χριστουγέννων

«…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής»

(Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα επίλεκτο βασιλικό Καβαλλαρικό (Ιπποτικό) Τάγμα της βυζαντινής ανακτορικής φρουράς το οποίο – μεταξύ άλλων –

συμμετείχε με τελετουργικό ρόλο σε επίσημες αυτοκρατορικές τελετές – μεταξύ των οποίων και της τελετής των Χριστουγέννων – ήταν εκείνο της «Εταιρείας», το οποίο αποτελούταν από μισθοφόρους και διαιρείτο σε «Μικρή», «Μεσαία» και «Μεγάλη Εταιρεία».

Την «Μικρή Εταιρεία» την αποτελούσαν αλλόθρησκοί μισθοφόροι (ειδωλολάτρες Σκανδιναυοί ή Λιθουανοί).

Την «Μεσαία Εταιρεία» την αποτελούσαν καθολικοί και ομόδοξοι αλλοεθνείς χριστιανοί μισθοφόροι (Δανοί, Γερμανοί, Ρώσοι, Άγγλοι κλπ).

Την «Μεγάλη Εταιρεία» όμως την αποτελούσαν «Ρωμαίοι», δηλ. Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Ρωμιοί).

Πιο πιθανό είναι επομένως να ήταν οι αλλοεθνείς/αλλόδοξοι Ιππότες της Μεσαίας Εταιρείας εκείνοι που μεταλαμπάδευσαν το έθιμο της «Ειρεσιώνης»

(το οποίο μετεξελίχθηκε στους «Βυζαντινούς στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και ανθέων εποχής») στις δυτικές Χριστιανικές χώρες από τις οποίες κατάγονταν.

Πάντως η ανάμνηση του βυζαντινού Χριστουγεννιάτικου στολισμού με στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα επιβίωσε στα Πρωτοχρονιάτικα κάλανδα: «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΙΑ…».


Στη βόρεια Ευρώπη και στις Σκανδιναυικές χώρες δεν υπάρχουν αυτοφυή δενδρολίβανα, αλλά τα κλαδιά του έλατου που μοιάζουν πολύ με εκείνα του δενδρολίβανου θα μπορούσαν ίσως να αποτέλεσαν το πιο πρόσφορο υποκατάστατό του που διαδόθηκε ευρέως στη Δύση και παρέμεινε μέχρι τις ημέρες μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η φάτνη η οποία τοποθετείται στην βάση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου αποτελεί επίσης ελληνικό έθιμο από την εποχή του Βυζαντίου

«Οι Βυζαντινοί κατά την ημέραν των Χριστουγέννων…εσχημάτιζον σπήλαιον και εν αυτώ ετοποθέτουν στρωμνήν εφ’ ής ετοποθέτουν παίδα, τον Ιησούν παριστάνοντα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 151).

Ομοίως και τα κάλανδα «…Οι Βυζαντινόπαιδες, περιερχόμενοι τας οικίας, από βαθείας πρωίας μέχρι δείλης οψίας, μετά αυλών και συρίγγων έλεγον τα κάλανδα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

Περί των καλανδιστών κατά τα Χριστούγεννα κατά τον ΙΒ΄ αι. μαρτυρεί και ο Ι. Τζέτζης γράφων: «…Και όσοι κατ’ αρχίμηνον την Ιανουαρίου και τη Χριστού γεννήσει δε και Φώτων ημέρα, οπόσοι περιτρέχουσι τας θύρας προσαιτούντες μετά ωδών και επωδών και λόγους εγκωμίων…».

Στην ενότητα μας "Αρχαια Ελληνική Θρησκεία " μάθετε ό,τι αφορά την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία!!!


* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!

- See more at: http://master-lista.blogspot.gr/2015/12/blog-post_556.html#sthash.NXsK2thP.yJ8DR3bi.dpuf

 

έθιμο «Ειρεσιώνη»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

3000 χρόνια... τα κάλαντα των αρχαίων Ελλήνων (έθιμο «Ειρεσιώνη»): | γφ βοτανική

3000 χρόνια... τα κάλαντα των αρχαίων Ελλήνων (έθιμο «Ειρεσιώνη»): Submitted by AdminKostasz on Thu, 20/08/2015 - 23:09 Το έθιμο Η Ειρεσιώνη (από το είρος,…

wi-fi-votaniki.net

3000 χρόνια... τα κάλαντα των αρχαίων Ελλήνων (έθιμο «Ειρεσιώνη»):

Submitted by AdminKostasz on Thu, 20/08/2015 - 23:09

Το έθιμο
Η Ειρεσιώνη (από το είρος, έριον= μαλλί προβάτου) ήταν ένα κλαδί ελιάς στολισμένο με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά), ως σύμβολα γονιμότητας της γης. Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου), παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν,περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από το νοικοκύρη και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνα.
Η σχέχη του, με τη γη και την καρποφορία
Το έθιμο απηχούσε την ευχή των ανθρώπων για την ευφορία της γης, τις ευχαριστίες τους για την καρποφόρα χρονιά που πέρασε και τον εξευμενισμό των θεών για μια ακόμα πιο αποδοτική σε γεννήματα χρονιά, αυτή που ερχόταν. Η γονιμότητα της γης ήταν, αυτονοήτως, πολύ σημαντική για την επιβίωση των πληθυσμών και την ευζωία τους. Το τραγουδάκι που διασώζει ο Πλούταρχος («Βίοι Παράλληλοι, Θησεύς 22″) είναι χαρακτηριστικό:
«Ειρεσιώνη σύκα φέρει και πίονας άρτους
και μέλι εν κοτύλη και έλαιον αναψήσασθαι
και κύλικ” εύζωρον, ως αν μεθύουσα καθεύδη»
δηλαδή: «Η Ειρεσιώνη σου φέρνει σύκα και αφράτα ψωμιά
και μέλι μέσα στο ποτήρι και λάδι για να ψήσεις
και μπουκάλι γεμάτο για να μεθύσεις και να κοιμηθείς γλυκά»  (απόδοση: Ανδρέα Πουρναρά)
Η σχέση της "Ειρεσιώνης" με τα έθιμα των Χριστουγέννων
Το έθιμο έσβησε σαν ειδωλολατρικό αποκύημα κατά τα βυζαντινά χρόνια. Από τα στολισμένα κλαδιά… πιθανότατα προέρχεται και το έθιμο του στολισμού των δέντρων! Πολύ αργότερα, οι Βαυαροί του Όθωνα έφεραν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ελλάδα, που σταδιακά αντικατέστησε το παραδοσιακό καραβάκι που στόλιζαν οι Έλληνες. Από την άλλη, το έθιμο με τα παιδιά να τραγουδούν και να παίρνουν φιλοδώρημα ήταν τα σημερινά κάλαντα...
Φυσικά η λέξη για τα «κάλαντα» είναι δανεισμένη από τη ρωμαϊκή γιορτή των καλένδων, που με τη σειρά της όμως απηχεί ένα ακόμα πιο αρχαίο, ελληνικό έθιμο, αυτό της Ειρεσιώνης.

Πηγές - Άρθρα - Πληροφορίες
http://www.meganisitimes.gr/ [Πρόσβαση 21/7/2015]
http://rodosreport.gr/ [Πρόσβαση 21/7/2015]
www.greekteachers.gr [Πρόσβαση 21/7/2015]

Επιμέλεια - Κείμενο Φώτω Φ. Κόνσολα

• View the full image

 

ιδέα για τύλιγμα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Bizim Yol.

 

Bizim Yol

28 Ιουλίου 2015 ·

Yeni ideya

ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Χριστός γεννέθεν, χαράν σον κόσμον, χα καλή ώρα, καλή σ' ημέρα, χα καλόν παιδίν οψέ γεννέθεν, οψέ γεννέθεν, ουρανοστάθεν, Τον εγέννεσεν η Παναγία,…

youtube.com

baby booties

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

How to crochet simple baby booties.

Dopo aver visto nel video precedente come realizzare delle pantofole per adulti, ora ci occupiamo dei più piccoli con un tutorial per realizzarne un

www.leonvideo.info

Κάλαντα Χριστουγέννων Καππαδοκίας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Κάλαντα Χριστουγέννων Καππαδοκίας.

Ἦχος α´. Ῥυθμὸς τετράσημος. Καλὴν ἐσπέραν ἄρχοντες κι ἂν εἶναι ὁρισμός σας, Χριστὸς γεννᾶται σήμερον ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει. Ἐν τῷ σπηλαίῳ τίκτεται, ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων, οἱ οὐρανοί ἀγάλλονται, χαίρει …

diakonima.gr

 

Καλὴν ἐσπέραν ἄρχοντες κι ἂν εἶναι ὁρισμός σας,
Χριστὸς γεννᾶται σήμερον ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει.
Ἐν τῷ σπηλαίῳ τίκτεται, ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων,
οἱ οὐρανοί ἀγάλλονται, χαίρει κι ἡ φύσις ὅλη.
Ἐκ τῆς Περσίας ἔρχονται τρεῖς Μάγοι μὲ τὰ δῶρα,
ἄστρον λαμπρὸν τοὺς ὁδηγεῖ, χωρίς νὰ λείψῃ ὥρα.
Γονατιστοὶ τὸν προσκυνοῦν καὶ δῶρα τοῦ χαρίζουν,
σμύρνα, χρυσὸν καὶ λίβανον, Θεὸν τὸν εὐφημίζουν.
Καὶ ἐπληρώθη τὸ ῥηθέν, Προφήτου Ἡσαΐου,
μετὰ τῶν ἄλλων προφητῶν καὶ τοῦ Ἱερεμίου.
Φωνὴ ἠκούσθη ἐν Ραμᾷ, Ραχὴλ τὰ τέκνα κλαίει,
παραμυθήν οὐκ ἤθελεν, ὅτι αὐτὰ οὐκ ἔχει.
Ἰδοὺ ὅπως σᾶς εἴπαμεν ὅλην τὴν ὑμνωδίαν,
τοῦ Ἰησοῦ μας τοῦ Χριστοῦ, Γέννησιν τὴν ἁγίαν.
Χρόνους πολλοὺς νὰ χαίρεσθε, πάντα εὐτυχισμένοι,
σωματικῶς καὶ ψυχικῶς νὰ εἶσθε πλουτισμένοι.
Πηγή:  users.uoa.gr
 

Πορτοκαλόφλουδες και κανελογαρίφαλα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη I Cook Greek - Συνταγές Μαγειρικής / Greek Recipes.

I Cook Greek - Συνταγές Μαγειρικής / Greek Recipes

25 Δεκεμβρίου 2015 στις 2:00 μ.μ. ·

Τα Χριστούγεννα και οι Πρωτοχρονιές δεν είναι τίποτα αν δεν μυρίζουν τίποτα. Ευτυχώς, όσο υπάρχουν στον κόσμο αυτόν εσπεριδοειδή, μπαχάρια και μυρωδικά, οι μυρωδιές θα είναι εδώ να δίνουν υπόσταση στις γλυκές ή αλμυρές μας δημιουργίες και μαζί μ’ αυτές στις στιγμές μας. Ας έχουμε λοιπόν κατά νου πού οφείλουμε εν πολλοίς τις πιο αγαπημένες μας χριστουγεννιάτικες μνήμες...

 

Πορτοκαλόφλουδες και κανελογαρίφαλα - iCookGreek

Χειμώνας θα υπήρχε και χωρίς το άρωμα της πορτοκαλόφλουδας που καίγεται αργά πάνω σε μια ξυλόσομπα μαζί με ψίχουλα ψωμιού απ’ την ποδιά της μάνας, ή του…

icookgreek.com|Από Niki Terzopoulou

 

Χειμώνας θα υπήρχε και χωρίς το άρωμα της πορτοκαλόφλουδας που καίγεται αργά πάνω σε μια ξυλόσομπα μαζί με ψίχουλα ψωμιού απ’ την ποδιά της μάνας, ή του κανελογαρίφαλου που αναδίδεται απ’ τα ρακόμελα ενός επαρχιακού καφενείου με νοτισμένη τζαμαρία – το θέμα είναι εμείς τι θα θυμόμαστε απ’ αυτόν.
Τα Χριστούγεννα και οι Πρωτοχρονιές δεν είναι τίποτα αν δεν μυρίζουν τίποτα. Ευτυχώς, όσο υπάρχουν στον κόσμο αυτόν εσπεριδοειδή, μπαχάρια και μυρωδικά, οι μυρωδιές θα είναι εδώ να δίνουν υπόσταση στις γλυκές ή αλμυρές μας δημιουργίες και μαζί μ’ αυτές στις στιγμές μας. Ας έχουμε λοιπόν κατά νου πού οφείλουμε εν πολλοίς τις πιο αγαπημένες μας χριστουγεννιάτικες μνήμες...

Το πορτοκάλι, το μανταρίνι και το λεμόνι . Απ’ τα πιο αγαπημένα μυριστικά της πατροπαράδοτης ζαχαροπλαστικής τέχνης και τις σπιτικής ποτοποιίας. Τόσο ο χυμός όσο και το ξύσμα του πορτοκαλιού είναι παρόντα σε εμβληματικά ελληνικά χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα, όπως τα μελομακάρονα και οι βασιλόπιτες, αλλά και τα πιο καθημερινά, όπως ο σιμιγδαλένιος χαλβάς κι οι γαλατόπιτες. Ο χυμός του λεμονιού και το ξύσμα του λεμονιού πρωταγωνιστεί στο ραβανί και νοστιμίζει το γαλακτομπούρεκο. Το μανταρίνι γινόταν κάποτε υπέροχο σπιτικό λικεράκι και σίγουρα οι φλούδες του, όπως και όλων των εσπεριδοειδών, χρησιμοποιούνταν για να αρωματίζουν το χώρο καθώς καίγονταν στα τζάκια και τις ξυλόσομπες.

Η κανέλα και το γαρίφαλο . Η γεύση του κανελογαρίφαλου είναι δυνατή και χαρακτηριστικά θερμαντική, το δε άρωμά του εξαιρετικά ευχάριστο - αν και καυστικό σε μεγάλες δόσεις. Είναι από τα πιο αγαπημένα μπαχαρικά της ελληνικής παραδοσιακής ζαχαροπλαστικής. Στα γλυκά των Χριστουγέννων τα αρώματά τους κυριαρχούν στις δίπλες, τα μελομακάρονα, το παραδοσιακό μελόψωμο και το χριστόψωμο, αλλά και στους σπιτικούς μπακλαβάδες. Μπαστούνια κανέλας, γαρίφαλο και ολόκληρο μοσχοκάρυδο χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές και για τα σπιτικά λικεράκια που έφτιαχναν σε άλλες εποχές, τις εποχές της ...δαντέλας. Χρησιμοποιώντας μπράντι ή κονιάκ ή κάποιο είδος τσίπουρου για βάση, γλυκά, αρωματικά και ζουμερά φρούτα όπως το βύσσινο και το κεράσι ή φλούδες εσπεριδοειδών όπως το κίτρο, πρόσθεταν και τα μπαχαρικά και μετά από λίγο καιρό είχαν έτοιμα τα πιο μεθυστικά καλωσορίσματα για τις μέρες των γιορτών, αλλά και για όλης της χρονιάς τις επισκέψεις.
Αλλά και σήμερα, σε κάποια πολύ ιδιαίτερα, γλυκά κρασιά της Ελλάδας, όπως το περίφημο σαντορινιό Vincanto, κυριαρχούν αρωματικά γλυκά μπαχαρικά σαν το γαρίφαλο και την κανέλα, που μαζί με τη γλύκα των λιαστών σταφυλιών κάνουν το ποτό αυτό πραγματικό νέκταρ γιορτής. Η κανέλα μαζί με το μοσχοκάρυδο είναι δύο από τα πιο συνηθισμένα μπαχαρικά για γλυκοπαρασκευάσματα με κολοκύθα.
Η κανέλα ήταν από τα βασικά καρυκεύματα των κοκκινιστών της σμυρνέικης και πολίτικης κουζίνας, μιας κουζίνας που φημιζόταν για τη χρήση των μπαχαρικών, όπως ακριβώς και η τουρκική που τη διαμόρφωσε.

Το μοσχοκάρυδο. Προσοχή, όχι το μοσχοκάρφι. Μοσχοκάρφια συνηθίζουμε να λέμε τα γαρίφαλα, επειδή μοιάζουν με μικρά καρφάκια που τα μπήγουμε στον μπακλαβά ή το χοιρινό. Το μοσχοκάρυδο είναι ένα εντελώς διαφορετικό μπαχαρικό με ωραίο, δυνατό και διαπεραστικό άρωμα και έντονη, σχεδόν γλυκιά γεύση. Χρησιμοποιείται πολύ στην μπεσαμέλ, στη σάλτσα των κοκκινιστών αλλά και στα σπιτικά λικέρ.
Πριν όμως το αξιοποιήσετε, βεβαιωθείτε ότι αρέσει σε όλους, γιατί είναι από τα μπαχαρικά που -λόγω του έντονου και ιδιαίτερου αρωματικού τους χαρακτήρα- έχει και μεγάλες αντιπάθειες.



 Η βανίλια. Από τις πιο αγαπημένες μυρωδιές των παιδικών μας χρόνων, κρυβόταν σε ό,τι λαχταρούσε η ψυχή μας και ό,τι μας έκανε να γελάμε και να νιώθουμε καλά: σε γλυκές κρέμες ζαχαροπλαστικής που γέμιζαν γιορτινές τούρτες, σε αφράτα κέικ πασπαλισμένα με κάτασπρη άχνη, σε τραγανά σπιτικά μπισκότα που έπαιρναν άλλοτε το σχήμα του αστεριού κι άλλοτε το σχήμα της καρδιάς. Το γλυκό της άρωμα πολύ πριν από μας το είχαν ανακαλύψει οι Αζτέκοι, που χρησιμοποιούσαν τα λουβιά της για να αρωματίσουν και να απαλύνουν την πίκρα της σοκολάτας σε καιρούς που η ζάχαρη δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα. Ακόμη και σήμερα, το Μεξικό είναι από τους τόπους που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας βανίλια. Η βανίλια χρησιμοποιείται κυρίως για να αρωματίσει το γάλα και τα προϊόντα του γάλακτος. Υπάρχει και η βιομηχανική εκδοχή της, η κατά πολύ φθηνότερη βανιλίνη, που χρησιμοποιείται ευρέως στη μαζική παρασκευή γλυκών και η οποία, όπως φαντάζεστε, ουδεμία σχέση έχει με το φυσικό άρωμα της βανίλιας.

 

Δύο απίστευτα βίντεο αφιέρωμα στην Κρήτη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Δύο απίστευτα βίντεο για το Μινωικό πολιτισμό που έδειξε μόνο το BBC...

Καλύτερη ειδησεογραφική ιστοσελίδα με ειδήσεις στο λεπτό, υγεία, πολιτική, οικονομία, αγορές, εγκληματικότητα, τουρισμός

voicenews.gr|Από eua

Μία εντυπωσιακή αναπαράσταση ετοίμασε το BBC σαν αφιέρωμα στην Κρήτη και τον Μινωικό πολιτισμό, κάτι που δεν έχει καταφέρει ακόμα να κάνει η Ελλάδα… Το βίντεο εξυμνεί τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μας και κάνει το γύρο του κόσμου… Μήπως θα έπρεπε να στηρίξουμε περισσότερο το «σπίτι» μας, γιατί θα πέσει να μας πλακώσει΄…;
Το voicenews.gr σας παραθέτει το βίντεο σε δύο μερη
Δείτε το πρώτο μέρος εδώ
Δείτε το δεύτερο μέρος εδώ