Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

10 τρόποι

Theodoros Savvakis προς Α Π Α Γ Ο Ρ Ε Υ Ε Τ Α Ι . . . . . .


10 τρόποι που η γάτα σας σας δείχνει, ότι σας αγαπάει.
Ακόμα και αν οι γάτες δεν μπορούν να μας εκφράσουν με λόγια την αγάπη τους, πάντα βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους να μας την δείξουν.

Είτε η γάτα σας νιαουρίζει, επειδή πεινάει,είτε τρίβεται στα πόδια σας, επειδή θέλει να σας τραβήξει την προσοχή, πάντα βρίσκει τον τρόπο να εκφράσει αυτό ακριβώς που θέλει.

Αν και δεν μπορούμε να διαβάσουμε το μυαλό τους, οι ειδικοί υποστηρίζουν, ότι οι γάτες βρίσκουν πάντα καινούργιους τρόπους να μας δείξουν την αγάπη τους.

Ο παρακάτω κατάλογος περιέχει 10 τρόπους, που η γάτα σας σας δείχνει, ότι σας αγαπάει.

Κάποιους από αυτούς τους τρόπους τους γνωρίζετε και κάποιοι άλλοι θα σας εκπλήξουν. Θα εκπλαγείτε από το πόσες φορές προσπάθησε η γάτα σας να σας εκφράσει την αγάπη της και δεν το καταλάβατε.

Τρίβεται στα πόδια σας.

953fca545dc17e8c54682d782df273da

Η γάτα σας τρίβεται στα πόδια σας, όταν σπρώχνει τις πατούσες της απέναντι σε μαλακές επιφάνειες, όπως τους γοφούς σας. Αυτό είναι ένας από τους πιο εμφανείς τρόπους, που η γάτα σας σας δείχνει την αγάπη της.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα PetMD: “Αν η γάτα σας κουρνιάζει στα πόδια σας, ενώ την χαϊδεύεται, τότε προσπαθεί να σας ανταποδώσει την αγάπη σας. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να αποδειχτεί αρκετά επίπονο, αφού όσο πιο χαρούμενες είναι οι γάτες, τόσο πιο βαθιά θέλουν να μπήγουν τα νύχια τους.”

Βέβαια, μπορείτε να αποφύγετε τον πόνο από τα νύχια της γάτας σας, βάζοντας μια λεπτή κουβέρτα ανάμεσά σας.

Σας φέρνει ένα δώρο.

b448031ba6851f5a403b038bbfa80d2b

Σίγουρα θα έχει τύχει να σας αφήσει η γάτα σας έξω από την πόρτα του σπιτιού σας μικρά παιχνίδια ή μικρά ψόφια ζώα, όπως ποντίκια. Είναι ένας ξεχωριστός τρόπος της γάτας σας να σας δείξει την αγάπης της.

Η ειδική στην συμπεριφορά των ζώων, Amy Shoraj, εξηγεί: “Οι γάτες λατρεύουν να κάνουν δώρα. Οι γάτες είναι πολλοί καλοί κυνηγοί και ό,τι και αν πιάνουν θέλουν να το μοιράζονται. Όσο παράξενο και αν σας ακούγεται, δεν θα σας έφερναν αυτά τα δώρα, δεν σας αγαπούσαν.”

Όταν τρίβει το κεφάλι του στο κεφάλι σας.

5379a2460b939a6508ecf32dc5e01e30

Με αυτή την κίνηση η γάτα σας σας δείχνει, ότι πραγματικά νοιάζεται για εσάς. Οι ειδικοί υποστηρίζουν, ότι οι γάτες έχουν κρυμμένους αδένες σε συγκεκριμένα μέρη του σώματός τους, όπως τα μάγουλα και το κεφάλι. Οπότε, όταν η γάτα σας τρίβει το κεφάλι της ενάντια στο δικό σας, θέλει να σας μαρκάρει με την μυρωδιά της, δείχνοντας σας ότι είστε μέλος της οικογένειάς σας. Αυτή η κίνηση δείχνει, ότι αισθάνεται άνετα και οικεία μαζί σας.

Όταν σας κοιτάζει επίμονα στα μάτια.

73e4b2e47766e65a6869c6668220c895

Αυτός είναι ο τρόπος της γάτας σας να εκφράσει την στοργή προς το πρόσωπό σας.

Η Dr. Karen Becker εξηγεί: “Αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος που έχει η γάτα σας, για να σας δείξει την αγάπη της. Αν πρώτα σας κοιτάζει στα μάτια, μετά τα ανοιγοκλείσει, στην συνέχεια τα ξανανοίξει και τα ανοιγοκλείσει αργά, σημαίνει, ότι σας αγαπάει και σας εμπιστεύεται. Αυτή η κίνηση ισοδυναμεί με ένα φιλί.”

Όταν σας επιδεικνύουν την κοιλιά τους.

489f44390ad69b0d3e7c4e838abfd180


Σύμφωνα με την ιστοσελίδα IHeartCats.com: “Όπως και τα περισσότερα ζώα, οι γάτες δεν επιδεικνύουν την κοιλιά τους στον οποιονδήποτε. Αν μάλιστα, στριφογυρίζει μπροστά σας, επιδεικνύοντας την κοιλιά της, είναι ένδειξη, ότι αισθάνεται άνετα μαζί σας. Όχι, μόνο αυτό, αλλά αισθάνονται και ασφάλεια, αφού όταν επιδεικνύουν την κοιλιά τους ουσιαστικά καθιστούν τους εαυτούς τους ευάλωτους.”

Όταν η άκρη της ουράς τους γίνεται καμπυλωτή.

0000_Layer-Comp-114-600x600

Η κίνηση της ουρά είναι από τα πιο ασφαλή σημάδια, για να καταλάβατε αν σας αγαπάει η γάτα.

Ο συγγραφέας Catster στο άρθρο του με τίτλο “Ρωτήστε έναν συμπεριφοριστή πως δείχνουν οι γάτες την αγάπη τους”, υποστηρίζει, ότι οι γάτες εκφράζουν την ευτυχία και τα ζεστά συναισθήματά τους με το φουντώνουν την ουρά τους, ενώ ταυτόχρονα έχουν ένα μικρό τρέμουλο. Παράλληλα, κρατάνε την ουρά τους όρθια με μια μικρή καμπύλη στην κορυφή της. Αυτό λέγεται επίσης, και ο “χαρούμενος χορός της ουράς.”

Όταν σας δαγκώνει τα δάχτυλα.

0001_Layer-Comp-213-600x600

Όταν η γάτα σας δαγκώνει τα δάχτυλά σας, προσπαθήστε να μην εκνευριστείτε μαζί της, γιατί με αυτόν τον τρόπο σας δείχνει την αγάπη της.

Σύμφωνα με την Dr.Karen Becker, η γάτα σας δεν καταλαβαίνει, ότι αυτός ο τρόπος έκφρασης της αγάπης της μπορεί να είναι δυσάρεστος για εσάς. Επίσης, οι γάτες το κάνουν αυτό και με άλλες γάτες για να δείξουν την στοργή τους.

Όταν τρίβεται ανάμεσα στα πόδια σας.

0006_Layer-Comp-712-600x600

Αυτό είναι ένα σημάδι αληθινής και ανιδιοτελούς αγάπης.

Με αυτόν τον τρόπο οι γάτες δείχνουν την στοργή τους. Όταν τρίβονται γύρω από τα πόδια σας, θέλουν να σας μεταδώσουν την μυρωδιά τους, δείχνοντας στους άλλους, ότι τους ανήκετε. Είναι πολύ σημαντικό για την σχέση σας με την γάτα σας να την αφήνετε να το κάνει αυτό.

Νιαούρισμα.

0003_Layer-Comp-413-600x600

Σύμφωνα με την ειδικό Amy Shojai, “οι γάτες λατρεύουν να νιαουρίζουν. Το νιαούρισμά τους μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες. Μπορεί να σημαίνει,ότι είναι πολύ χαρούμενες ή ότι ανησυχούν για κάτι. Για ένα πράγμα, όμως, πρέπει να είστε σίγουροι. Αν η γάτα σας νιαουρίζει, όταν είστε παρόντες, είναι επειδή θέλει να σας δείξει την αγάπη της.”

Όταν σας ακολουθεί όπου πάτε.

0008_Layer-Comp-910-600x600

Όταν η γάτα σας φαίνεται να μην χορταίνει την συντροφιά σας, τότε να είστε σίγουροι, ότι μεταξύ σας έχει δημιουργηθεί ένας δυνατός συναισθηματικός δεσμός.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Mother Nature Network, αν η γάτα σας σας ακολουθεί όπου και αν πάτε, πηδάει σε τραπέζια και όπου αλλού βρει για να μπορεί να είναι κοντά σας, τότε απολαμβάνει πάρα πολύ την παρέα σας.

Αν δεν είστε σίγουροι, παρατηρήστε αν κάνει το ίδιο ακόμα και όταν δεν πλησιάζει η ώρα που την ταίζετε.

Δώστε λίγο παραπάνω προσοχή στις παραπάνω συνηθισμένες γατίσιες συμπεριφορές και θα καταλάβετε, αν σας αγαπάει η γάτα σας ή όχι.


Σκωτία: Γεμάτη Αρχαιοελληνικά Τοπωνύμια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Γνώριζα ήδη την εκδοχή πού θεωρεί ότι το όνομά της προέρχεται από την Ελληνική λέξη «σκότια χώρα» δηλαδή...
maiandros.blogy.gr
Γνώριζα ήδη την εκδοχή πού θεωρεί ότι το όνομά της προέρχεται από την Ελληνική λέξη «σκότια χώρα» δηλαδή «σκοτεινή» χώρα, γεγονός πού είναι αληθές και απηχεί μία ανέκαθεν πραγματικότητα, εφ” όσον οι ομίχλες και οι συννεφιές είναι η συνηθισμένη μετεωρολογική της κατάσταση.
Πέραν αυτού όμως, κανένα στοιχείο πού να παραπέμπει σε προφορικές παραδόσεις ή για ευρήματα αρχαίο-Ελληνικής παρουσίας στην Σκωτία σε ακαθόριστες χρονολογικά εποχές, δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή μου, έως τότε…
Ωστόσο, για κάποιον πού έχει «πονηρευτεί» ερευνητικά, τα πράγματα είναι πιο εύκολα και αυτό επιβεβαιώθηκε όταν, σε έναν αρκετά λεπτομερή χάρτη της Σκωτίας και ειδικότερα των δυτικών παραλίων της, εντόπισα μία ονομασία πού μοy φάνηκε «οικεία».
Πρόκειται για μία παραθαλάσσια πόλη στα νοτιοδυτικά της Γλασκώβης πού ονομάζεται «Ayr», γεωγραφικά είναι εντελώς «ανοιχτή» προς τον Βορρά και -τι απλό- θα πρέπει να υποφέρει από «αέρηδες», οπότε η ονομασία της έχει αντίστοιχη γλωσσική/νοηματική σημασία στην Ελληνική γλώσσα.
Από εκεί και πέρα, όλα ήταν ένα «παιχνίδι» στον χάρτη : Μία σειρά τοπωνύμια με «υποκρυπτόμενη» (στην Αγγλική γλώσσα), αρχαιοελληνική σημασία άρχισαν να αποκαλύπτονται διαδοχικά, προς έκπληξή μου.
Υπάρχει λοιπόν εκεί πέρα ένα νησί με το όνομα «Gigha» (δηλαδή Γίγας!!!), ενώ ένα άλλο ονομάζεται «Jura» (Γιούρα), όπως και το αντίστοιχο νησί των Κυκλάδων.
Βορειότερα, ένα άλλο νησί ονομάζεται «Colonsay». Εκ πρώτης όψεως η ονομασία υποκρύπτει τηνΕλληνική λέξη «Κολώνα», όμως το Αγγλικό λεξικό την αποδίδει και ως «αποικία» !!!
Πολύ κοντά στα προηγούμενα, ένα άλλο νησί ονομάζεται «Ιοna» και βέβαια δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για ν’ αναζητηθεί ο Ίωνας πρόγονός μας, ο ταξιδευτής / αποικιστής πού έφτασε εκεί, «τις οίδε» πότε. (Εκ των υστέρων πληροφορήθηκα από το διαδίκτυο ότι, στο συγκεκριμένο νησάκι έχουν εντοπισθεί και σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα αλλά χωρίς να προσδιορίζεται η «πατρότητά» τους…)
Στην συνέχεια, σ’ ένα άλλο μικρό νησί υπάρχει μία πόλη-λιμάνι πού ονομάζεται «Αchill» δηλαδή παραφθορά εκ τού «Αχιλλεύς» ή «Αχίλλειον» (!!!) δοθέν προφανώς προς τιμήν της μνήμης τού κορυφαίου Ομηρικού ήρωα των αρχαίων προγόνων μας.
Όμως και άλλος ονομαστός Ομηρικός ήρωας φαίνεται πώς έχει δώσει έμπνευση ονοματοθεσίας στην ίδια περιοχή, αφού ένας θαλάσσιος δίαυλος ονομάζεται «Εasdale», δηλαδή το «πέρασμα τού Αίαντα»!
Ωστόσο, εξ ίσου «Ομηρικές» ονοματοθεσίες είναι αδιαμφισβήτητα και τα τοπωνύμια «Kirkisbowl», δηλαδή «το κύπελλον» ή «το κοίλον» της Κίρκης αλλά και το «Aris aig», εκεί στα ίδια νησιωτικά περάσματα της Σκωτίας.
Ακόμη, εκπληκτικής «Ελληνικότητος» είναι και τα τοπωνύμια :
«Cori» («Κόρη»),
«Couros» («Κούρος»),
«Troon» («Τρώων») και
«Helen’s burg» («Ελένης κάστρον»), σε σημείο να νομίζει κάποιος ότι ομιλούμε για αρχαία παραλιακή ή νησιωτική ζώνη τού Αιγαίου ή τού Ιονίου πελάγους.
Τέλος, υπάρχει στην ίδια περιοχή, νησιωτικό συγκρότημα αποτελούμενο από τρία νησάκια, το οποίο ονομάζεται «Treshnish isles» (Τρία νησιά) !
Το εκπληκτικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι, ο Βρετανός γεωγράφος – χαρτογράφος, προφανώς αγνοώντας τί σημαίνει στην Ελληνική γλώσσα «Τresh nish», εφ’ όσον παρέλαβε και κατέγραψε την ονομασία αυτή από την προφορική «ντοπιολαλιά», αυτονόητα προσέθεσε την Αγγλική ονομασία «Isles», οπότε δημιούργησε -άθελά του- έναν «ωραίο» λεκτικό πλεονασμό, δηλαδή καθ’ ερμηνείαν : «Τρία νησιά, νησιά» (…)
Συμπληρωματικά θα αναφέρω ότι, η ονομασία της ακτής έναντι των «Τριών Νησιών», ονομάζεται«Gometra», δηλαδή είναι προδήλως λεκτική σύνθεση από τις Ελληνικές λέξεις (Γή + Μέτρο).
Όλες αυτές οι ονομασίες αφορούν παραθαλάσσιες τοποθεσίες και νησιωτικά συγκροτήματα στον θαλάσσιο δίαυλο ανάμεσα στην νοτιοδυτική Σκωτία και την Βορειοανατολική Ιρλανδία και σε καμία περίπτωση τοποθεσίες της ενδοχώρας τους.
Και αυτό το στοιχείο επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι, οι …«ονοματοθέτες» ήσαν μετά-Ομηρικοί αρχαίοι Έλληνες ναυτικοί – έμποροι – εξερευνητές, οι οποίοι προφανώς έφθασαν εκεί προς εμπορία μετάλλων (μιλάμε για την περιοχή όπου ήσαν οι περίφημες «Κασσιτερίδες νήσοι», απ’ όπου προμηθεύονταν τον πολύτιμο κασσίτερο οι δαιμόνιοι πρόγονοί μας…), χωρίς όμως να έχουν την δυνατότητα ή και την διάθεση να εισχωρήσουν στην ενδοχώρα, γι’ αυτό και δεν υπάρχουν εκεί αντίστοιχα αρχαίο-Ελληνικά τοπωνύμια.
Αξίζει να προστεθεί ότι, αρκετά βορειότερα, στο άκρο της χερσαίας Βόρειας Σκωτίας, υπάρχει πόλη-λιμάνι με την ονομασία «Τhurso» και -βέβαια- η λέξη αυτή δεν απέχει από την αρχαία Ελληνική λέξη «Θύρσος» την οποία το Επίτομο Λεξικό τού «Ηλίου» αποδίδει ως : «Ράβδον διακόσμητον εις τήν κορυφήν με φύλλα κισσού ή κώνον πίτυος και με ταινίες».
Όμως, εξ’ ίσου πιθανό είναι για εμάς, το συγκεκριμένο τοπωνύμιο να «απηχεί» πλόες ναυτικών από την αρχαία Μεσογειακή Ελληνική πόλη Ταρσό, έναντι της Ανατολικής Κύπρου.
Στο Αγγλοελληνικό λεξικό δεν βρήκαμε την αντίστοιχη λέξη/έννοια, επομένως, η ονοματοθεσία αυτή -όπως και οι περισσότερες από τις προηγούμενες- δ έ ν απηχούν κάποια αντίστοιχη έννοια στην Αγγλική, άρα δεν ονομάσθηκαν έτσι από τούς γνωστούς «πρώϊμους» λαούς της Βόρειας Βρετανίας (Πίκτους, Κέλτες ή Σάξωνες).
Είναι λοιπόν σαφές ότι, οι ονοματοθεσίες εκείνες διατηρήθηκαν προφορικά από τούς λαούς αυτούς ή και άλλους προγενέστερους (επομένως «προϊστο-ρικούς»), κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι, ακούγοντάς τις από τούς -πλέον προηγμένους πολιτισμικά και γλωσσολογικά- πρώτο-Έλληνες ναυτικούς πού έφθασαν εκεί, τις κράτησαν στην μνήμη τους αναπαράγοντάς τις, χωρίς όμως να κατανοούν και την αντίστοιχη σημασία τους στην Ελληνική γλώσσα.
Άλλωστε μία άλλη πασίγνωστη ονομασία της Σκωτίας είναι «Kalydonia» και, ενώ η λέξη αυτή δ ε ν έχει κάποια συγκεκριμένη έννοια στην Αγγλική γλώσσα, εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε την αρχαία Καλυδώνα (στην περιοχή τού Μεσολογγίου), η οποία προ-Ομηρικά ήταν παραθαλάσσια πόλη και εκεί βασίλευσε ο Οινέας, πατέρας τού Αργοναύτη Τυδέα και παππούς τού σπουδαίου Ομηρικού ήρωα Διομήδη…»
Τελευταίο -αλλά όχι αμελητέο- αποδεικτικό στοιχείο των παραπάνω ισχυρισμών μας, είναι και τό εξής εύρημα :
Στον ίδιο θαλάσσιο δίαυλο, πού ορίζεται, αφ’ ενός από τις ακτές Ουαλλίας και Σκωτίας και αφ’ ετέρου από εκείνες της Ιρλανδίας, βρίσκεται το -σχετικά γνωστό- νησί τού «Μάν» («Ιsle of Man»).
Επιφυλασσόμαστε για τυχόν λεπτομέρειες της ιστορίας του και των αρχαιολογικών ευρημάτων πού πιθανόν έχουν εντοπισθεί εκεί. Περιοριζόμαστε να αναφέρουμε ότι, η επίσημη σημαία («Τhe flag of Isle of Man»), δεν είναι άλλο από την περίφημη «Τρισκελίδα», δηλαδή ένα από τα πλέον διαδεδομένα διακοσμητικά σύμβολα των αρχαίο-Ελληνικών ασπίδων!!!
Τέτοιο «διακοσμητικό» -εξ όσων γνωρίζουμε- δ έ ν έχει εντοπισθεί σε αναφορές περί ασπίδων άλλων λαών (σε αντίθεση με άλλα γνωστά σύμβολα, όπως λ.χ. αετούς, λέοντες, ταύρους, «δράκους», αστέρες κλπ.), προφανώς δε, παρέπεμπε στην «ωκυποδία» (δηλαδή στην ταχύτητα των ποδιών, στο γρήγορο τρέξιμο), τού συγκεκριμένου -κάθε φορά- αρχαίου Έλληνα πολεμιστή.
Προφανέστατα, κάποιος ή κάποιοι από τούς θαλασσοπόρους προγόνους μας πού έφθασαν, αποβιβάσθηκαν ή και εγκαταστάθηκαν στο νησί τού «Μάν» σε εκείνα τα πανάρχαια χρόνια, διέθεταν τέτοιες ασπίδες και εκείνο το εντυπωσιακό διακοσμητικό σύμβολο τους, «έμεινε» και διατηρήθηκε στην μνήμη των («μικτών»;;;) επιγόνων τους εκεί.
Ήταν δε τόσο σεβαστό -εφ’ όσον παρέπεμπε στην ανάμνηση «θρυλικών» προγόνων- ώστε επιλέχθηκε ως σύμβολο της σύγχρονης σημαίας τού εν λόγω Βρετανικού νησιού.
Ολοφάνερο λοιπόν είναι ότι, η Μυκηναϊκή/Αχαϊκή θαλάσσια εξάπλωση πού επακολούθησε την καθυπόταξη της Τροίας και των συμμάχων της, έφθασε μέχρι την συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή πού ορίζεται, αφ’ ενός από τις δυτικές ακτές Ουαλίας-Σκωτίας και αφ’ ετέρου τις ανατολικές ακτές της Ιρλανδίας.
Μήπως όμως όχι μόνον εκεί, όχι μόνον τότε αλλά -ίσως- και προηγουμένως;
Όντως, στο εξαιρετικό βιβλίο τού Ηπειρώτη συγγραφέα-αρχαιολόγου Αποστ. Δ.Σπήλιου, με τίτλο «ΠΕΛΑΣΓΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟΣ» (Εκδόσεις «ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ», Αθήνα, 2002, σελ. 29-30), γίνεται εκτενής αναφορά στην ναυσιπλοΐα των Μυκηναίων/Αχαιών.
«…Είναι φανερό το μέγεθος των ικανοτήτων των Πελασγικών απολήξεων της εποχής εκείνης» -δηλαδή των Μυκηναίων/Αχαιών- «για υπερπόντια ταξίδια στα πέρατα τού κόσμου…».
«…Κατά τεκμήριο, κατείχαν γνώσεις ναυπηγικής για την κατασκευή ποντοπόρων πλοίων. Κατείχαν, επίσης, γνώσεις ναυσιπλοΐας για ν’ αυλακώνουν τις ανοιχτές θάλασσες και -βεβαίως- γνώσεις αστρονομίας. Μόνο με αυτές τις γνώσεις η επιστροφή τους, είτε από ανάγκη είτε από νοσταλγία, θα ήταν σίγουρη…»
Η -ενδεικτική- επιβεβαίωση σε όλα αυτά, «έρχεται» και πάλι από την Σκωτία !!!
Πράγματι, μία λέξη/έννοια η οποία σημαίνει πολλά για τούς Σκώτους, ακόμη και σήμερα, είναι η λέξη «CLAN» πού σημαίνει «γένος» και αναφέρεται στα πανάρχαια γένη από τα οποία υπερηφανεύονται ότι προέρχονται και συγκεκριμενοποιούνται με το χαρακτηριστικό πρόθεμα «ΜΑC». (Λ.χ. Μάκ Γκρέγκορ, Μακ Ντόναλντ, Μάκ Φάρλαντ, Μάκ Ιντος, Μάκ Ιντάϊρ, Μάκ Ντούγκαλ, Μάκ Φέρσον κ.ο.κ.)
Όμως, στο πολύτιμο βιβλίο τού σπουδαίου Ελληνα αρχαιολόγου / γλωσσολόγου Ιάκωβου Θωμόπουλου «ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ» (Εκδόσεις «Πελεκάνος», σελ. 563-564 και σελ.223, Αθήνα Β’ Έκδοση 2007), στην ανάλυση Πελασγικής επιγραφής πού βρέθηκε στην Κρήτη, εντοπίζονται τα ακόλουθα :
«Στην Πελασγική γλώσσα «Κλάν» = κλώνος, μεταφορικά υιός, Ελληνικά κέλωρ και -κλέης εν τοίς Ηρακλέης = Ηρακλής, υιός της Ηρας…»
Και ακόμη (στο ίδιο βιβλίο) : «Ότι Ηρακλής ουδέν άλλο σημαίνει ή υιός της Ήρας (οίος εθεωρείτο παρά των Πελασγών), μαρτυρεί τό Ετρουσκικόν κάτοπτρον Gerh (V, 60), ένθα ο Ηρακλής (Ηέρκλε) λέγεται ρητώς «όνιαλ κλάν», δηλ. «Ήρας υιός» (αλλά και) «κλέος» = «καύχημα», «δόξα», «καμάρι».
Επομένως, η λέξη/έννοια πού προσδιορίζει «καταγωγικώς» τα γένη των Σκώτων, τα περίφημα CLAN’S -δηλαδή τούς «κλώνους» τους- είναι πολύ σημαντική για να είναι τυχαία, προφανώς δε «κληρονομήθηκε» και αυτή από Έλληνες θαλασσοπόρους αλλά σαφώς προγενέστερους από εκείνους πού άφησαν «κληρονομιά» από το πέρασμά τους, εκεί στην μακρινή Σκωτία, τα παραπάνω τοπωνύμια (αφού εκείνοι αναφέρονταν σε -μεταγενέστερους- Ομηρικούς ήρωες) και τέτοιοι -προγενέστεροι από τούς Μυκηναίους/Αχαιούς/Μινωϊτες- πρόγονοί μας δεν μπορεί να ήσαν άλλοι από τούς προϊστορικούς Αιγαίους «Δίους» Πελασγούς.
 

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΛΙΑΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Έτοιμο να βγει στην παραγωγή είναι το ηλιακό αυτοκίνητο της Κρήτης, Sunnyclist, με την ομάδα των μηχανικών του νησιού να πραγματοποιούν μία καμπάνια κοινωνικής χρηματοδότησης στο Ηράκλειο.
Τι είναι το Sunnyclisto
Το «Sunnyclist» έχει καινοτόμα σχεδίαση που κινείται με ηλιακή ενέργεια μέσω συλλέκτη που είναι τοποθετημένος στην οροφή του.
Το όχημα κατασκευάστηκε από ομάδα Κρητικών μηχανικών και η κατασκευή του διήρκησε 4 σχεδόν χρόνια.

HLIAKO OXHMA
Ο κ. Τσικανδυλάκης  Μηχανολόγος Μηχανικός, μέλος της ομάδας του Sunnyclist εξηγώντας την καινοτόμο κατασκευή, κατά την παρουσίαση που έγινε τον περασμένο Ιούνιο, ανέφερε: « Το Sunnyclist είναι το πρώτο ρεαλιστικό ηλιακό όχημα. Κατασκευάζεται στην Κρήτη , είναι μοναδικό σε αυτονομία και το έχουμε κατασκευάσει για να λύσει πρακτικά προβλήματα. Το Sunnyclist το δουλεύομε 4 χρόνια. Έχουμε φτιάξει το πρώτης γενιάς πρωτότυπο είναι αυτό με το οποίο θα βγούμε στην παραγωγή με κάποιες βελτιώσεις Το κόστος του εκτιμάται ότι θα ξεκινάει από το ήμισυ της αξίας ενός ευρωπαϊκού ηλιακού οχήματος περίπου 6,5 με 7.000 ευρώ ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν τρεις τύπου Sunnyclist:
Sunnyclist traveler
Το Sunnyclist traveler με 680W φωτοβολαταϊκή ισχύ προσφέρει 17000Km ετησίως από τον ήλιο. Εξοπλισμένo με πετάλια για κάθε επιβάτη αναλυτή ενέργειας και μπαταρία Λιθίου 100Ah 48V μπορεί να διανύσει έως 150km μία ηλιόλουστη μέρα χωρίς να χρειαστεί φόρτιση.
Το Sunnyclist traveler διαθέτει τις πιο αποδοτικές φωτοβολταϊκές κυψέλες παγκοσμίως της Sunpower και μπορεί να κινηθεί εντός και εκτός πόλης αποτελώντας ένα μοναδικό οικολογικό μέσο ψυχαγωγίας, διακοπών, τουριστικής περιήγησης και εξερεύνησης της φύσης. Διατίθεται και με μεγαλύτερη μπαταρία αυτονομίας 120km που με τη συνέργεια του ήλιου και των επιβατών μπορεί να διανύσει 210km.

TRAVELER
Έκδοση city
Κινηθείτε ελεύθερα, οικονομικά και με ασφάλεια, χωρίς τη δέσμευση οργανωμένων υποδομών. Η έκδοση City με 540W φωτοβολαταϊκή γεννήτρια μπορεί να προσφέρει κατά μέσο όρο 35 δωρεάν χιλιόμετρα κάθε μέρα, αρκετά για την καθημερινή μετακίνηση στην πόλη. Πολύ εύκολο στην οδήγηση και το παρκάρισμα, με άνετους χώρους, είναι ένα ξέγνοιαστο όχημα που απαιτεί ελάχιστη συντήρηση και σπάνια θα χρειαστεί να το φορτίσετε από την πρίζα.

CITY
Έκδοση Hotel
Η έκδοση Hotel είναι μία οικονομική λύση που μπορεί να δημιουργήσει το νέο μοντέλο στις εσωτερικές τουριστικές μετακινήσεις για τη νέα εποχή του αειφόρου και βιώσιμου τουρισμού. Χωρίς έγκριση τύπου προορίζεται για μετακίνηση επισκεπτών, προσωπικού και φορτίου σε ιδιωτικούς δρόμους σε ξενοδοχεία, γήπεδα golg, μεγάλες εσωτερικές εγκαταστάσεις, εκθεσιακούς χώρους κ.α
-Δώστε πράσινη ώθηση στην επιχείρησή σας
-Βελτιώστε τις περιβαλλοντικές επιδόσεις
-Ξεχωρίστε και αναδείξτε το χαρακτήρα της επιχείρησής σας
-Οικολογικό-Πρωτοποριακό- Λειτουργικό-Ελληνικό
-Οικονομικό: Mηδενικό κόστος κίνησης – ελάχιστο κόστος συντήρησης

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ 

https://www.youtube.com/watch?v=pqy4HxC_L9c

ΑΠΟ cretapost
 

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Στέλλα Καραλή.
 
 
Φωτογραφία της Στέλλα Καραλή.Φωτογραφία της Στέλλα Καραλή. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Εορτάζει στις 4 Ιανουαρίου ο Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός.
Ο πατήρ Νικηφόρος (κατά κόσμο Νικόλαος Τζανακάκης) γεννήθηκε σ’ ένα ορεινό χωριό των Χανίων, στο Σηρικάρι, καστανοχώρι στα δυτικά του Νομού με υγιεινό κλίμα, με όμορφα δάση, πλούσια νερά, φαράγγια και σπήλαια. Το χωριό αυτό έχει μια ιδιομορφία που δεν την συναντούμε συχνά: είναι χωρισμένο σε ένδεκα γειτονιές, οι οποίες πήραν και το όνομα τους από τις οικογένειες που πρωτοκατοίκησαν εκεί. Έτσι ο Άγιος μας γεννήθηκε στην γειτονιά των Κωστογιάννηδων. Οι γονείς του ήταν απλοί και ευλαβείς χωρικοί, οι οποίοι ενώ ακόμη ήταν μικρό παιδί πέθαναν και τον άφησαν ορφανό. Έτσι, σε ηλικία 13 ετών, έφυγε από το σπίτι του. Ο παππούς του που είχε αναλάβει να τον μεγαλώσει τον πήγε στα Χανιά να εργαστεί εκεί σ’ ένα κουρείο για να μάθει την δουλειά. Τότε εμφάνισε και τα πρώτα σημεία της νόσου του Χάνσεν δηλ. την λέπρα. Εκείνη την εποχή, τους λεπρούς τους απομόνωναν στο νησί Σπιναλόγκα, διότι η λέπρα ως μεταδοτική αρρώστια αντιμετωπίζονταν με φόβο και αποτροπιασμό.
Ο Νικόλαος όταν έγινε 16 ετών και όταν τα σημάδια της νόσου άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή, για να αποφύγει τον εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα έφυγε με κάποιο καράβι για την Αίγυπτο. Εκεί έμενε εργαζόμενος στην Αλεξάνδρεια, πάλι σ’ ένα κουρείο, όμως τα σημάδια της νόσου γίνονταν όλο και πιο εμφανή, ιδίως στα χέρια και στο πρόσωπο. Γι’ αυτό με την μεσολάβηση ενός κληρικού κατέφυγε στην Χίο, όπου υπήρχε τότε ένα λεπροκομείο, στο όποιο ήταν ιερεύς ο πατήρ Άνθιμος Βαγιανός, ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος (βλέπε 15 Φεβρουαρίου).
Ο Νικόλαος έφτασε στη Χίο το 1914 μ.Χ. σε ηλικία 24 ετών. Στο λεπροκομείο της Χίου, που ήταν ένα συγκρότημα με πολλά ομοιόμορφα σπιτάκια, υπήρχε το εκκλησάκι του Άγιου Λαζάρου, όπου φυλάσσονταν η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Υπακοής. Σ’ αυτόν τον χώρο άνοιξε το στάδιο των αρετών για τον Νικόλαο. Μέσα σε 2 χρόνια ο Άγιος Άνθιμος τον έκρινε έτοιμο για το αγγελικό σχήμα και τον έκειρε μοναχό με το όνομα Νικηφόρο. Η νόσος προχωρούσε και εξελίσσονταν και ελλείψει καταλλήλων φαρμάκων, επέφερε πολλές και μεγάλες αλλοιώσεις (το φάρμακο βρέθηκε αργότερα το 1947 μ.Χ.).
Ο π. Νικηφόρος ζούσε με αδιάκριτη, γνήσια υπακοή, με νηστεία αυστηρή, εργαζόμενος στους κήπους. Μάλιστα κατέγραψε σε ένα κατάλογο και τα θαύματα του Άγιου Ανθίμου, τα όποια είχε δει «ιδίοις όμασιν» (πολλά αφορούσαν θεραπείες δαιμονιζόμενων).
Υπήρχε μια ιδιαίτερη πνευματική σχέση του Άγιου Άνθιμου με τον μοναχό Νικηφόρο, ο οποίος «ουδέ εν βήμα εμάκρυνεν απ’ αυτού», όπως αναφέρει ο πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του «Ο Άγιος Άνθιμος της Χίου». Ο π. Νικηφόρος προσευχόταν τη νύχτα ώρες ατελείωτες, κάνοντας μετάνοιες αμέτρητες, δεν είχε λογοφέρει με κανένα ούτε χάλασε την καρδιά κάποιου κι ήταν ο κύριος ψάλτης του ναού. Εξ αιτίας της ασθενείας του όμως, σιγά-σιγά έχασε το φως του κι έτσι έψαλλε τα περισσότερα τροπάρια και απήγγειλε τους Αποστόλους από στήθους.
Το 1957 μ.Χ. έκλεισε το Λωβοκομείο της Χίου και τους εναπομείναντες ασθενείς μαζί με τον πατέρα Νικηφόρο τους έστειλαν στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών, στο Αιγάλεω. Την εποχή εκείνη ο πατήρ Νικηφόρος ήταν περίπου 67 ετών. Τα μέλη του και τα μάτια του είχαν τελείως αλλοιωθεί και παραμορφωθεί από την νόσο.
Εκεί, στον αντιλεπρικό σταθμό ζούσε και ο πατήρ Ευμένιος, ο οποίος είχε κι αυτός προσβληθεί από την νόσο του Χάνσεν, αλλά με την επιτυχή φαρμακευτική αγωγή θεραπεύτηκε τελείως. Απεφάσισε όμως να μείνει όλο το υπόλοιπο της ζωής του μέσα στον αντιλεπρικό σταθμό κοντά στους συνασθενείς του, τους οποίους φρόντιζε με πολλή αγάπη. Έτσι έγινε και υποτακτικός στον πατέρα Νικηφόρο, στον οποίο ως ανταμοιβή της υπομονής του ο Κύριος του είχε δώσει πολλά χαρίσματα. Πλήθος κόσμου συνέρρεε στο ταπεινό κελλάκι του λεπρού μοναχού Νικηφόρου, στην Αγία Βαρβάρα του Αιγάλεω, για να πάρει την ευχή του. Παραθέτομε μερικές μαρτυρίες όσων τον γνώρισαν:
«Ενώ ο ίδιος του ήταν κατάκοιτος, με πληγές και πόνους, δεν γόγγυζε αλλά έδειχνε μεγάλη καρτερία». «Είχε το χάρισμα της παρηγοριάς των θλιβομένων. Τα μάτια του ήταν μονίμως ερεθισμένα, η όραση του ελαχίστη, είχε αγκυλώσεις στα χέρια και παράλυση στα κάτω άκρα. Παρ’ όλα αυτά ήταν γλυκύτατος, μειλίχιος, χαμογελαστός, διηγείτο χαριτωμένα περιστατικά, ήταν ευχάριστος, αξιαγάπητος». «Το πρόσωπο του, που ήταν φαγωμένο από τα στίγματα της ασθένειας, και τις πληγές, έλαμπε κι έπαιρναν χαρά όσοι τον έβλεπαν αυτόν τον πάμπτωχο και φαινομενικά ασθενή άνθρωπο που έλεγε: Ας είναι δοξασμένο το άγιο Όνομα Του».
Σε ηλικία 74 ετών, στις 4 Ιανουαρίου του 1964 μ.Χ., κοιμήθηκε ο πατήρ Νικηφόρος. Μετά την εκταφή, τα άγια του λείψανα ευωδίαζαν. Ο πατήρ Ευμένιος, και άλλοι πιστοί ανέφεραν πολλές περιπτώσεις, όπου έγιναν θαύματα με την επίκληση των πρεσβειών προς τον Θεό, του πατρός Νικηφόρου. Λαμπρό παράδειγμα και πρότυπο για όλους μας ο βίος του Οσίου Νικηφόρου, ήταν ευάρεστος στο Θεό διότι υπέμεινε πολλά. Για το λόγο αυτό και έχουμε πολλές μαρτυρίες: ότι ο Άγιος μας είχε δεχθεί από το Πανάγιο Πνεύμα το χάρισμα της διορατικότητας καθώς και πλήθος άλλων χαρισμάτων. Χρειάζεται επίσης να σημειώσομε ότι πλείστα είναι τα θαύματα που είναι καταγραμμένα καθώς μέχρι και σήμερα ο άγιος δίδει απλόχερα βοήθεια σε όποιον έχει ανάγκη. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα πολλά θαυμαστά που δεν θα έχουν έρθει στην επιφάνεια.
«Παιδιά μου, προσεύχεσθε; και πώς προσεύχεσθε; ...με την ευχή του Ιησού να προσεύχεσθε, με το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ. Έτσι να προσεύχεσθε. Έτσι είναι καλά» (πατήρ Νικηφόρος).

Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

 
Πατήρ Ιωάννης Ιερέας
Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός
Εορτάζει στις 4 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Ο πατήρ Νικηφόρος (κατά κόσμο Νικόλαος Τζανακάκης) γεννήθηκε σ’ ένα ορεινό χωριό των Χανίων, στο Σηρικάρι, καστανοχώρι στα δυτικά του Νομού με υγιεινό κλίμα, με όμορφα δάση, πλούσια νερά, φαράγγια και σπήλαια. Το χωριό αυτό έχει μια ιδιομορφία που δεν την συναντούμε συχνά: είναι χωρισμένο σε ένδεκα γειτονιές, οι οποίες πήραν και το όνομα τους από τις οικογένειες που πρωτοκατοίκησαν εκεί. Έτσι ο Άγιος μας γεννήθηκε στην γειτονιά των Κωστογιάννηδων. Οι γονείς του ήταν απλοί και ευλαβείς χωρικοί, οι οποίοι ενώ ακόμη ήταν μικρό παιδί πέθαναν και τον άφησαν ορφανό. Έτσι, σε ηλικία 13 ετών, έφυγε από το σπίτι του. Ο παππούς του που είχε αναλάβει να τον μεγαλώσει τον πήγε στα Χανιά να εργαστεί εκεί σ’ ένα κουρείο για να μάθει την δουλειά. Τότε εμφάνισε και τα πρώτα σημεία της νόσου του Χάνσεν δηλ. την λέπρα. Εκείνη την εποχή, τους λεπρούς τους απομόνωναν στο νησί Σπιναλόγκα, διότι η λέπρα ως μεταδοτική αρρώστια αντιμετωπίζονταν με φόβο και αποτροπιασμό.
Ο Νικόλαος όταν έγινε 16 ετών και όταν τα σημάδια της νόσου άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή, για να αποφύγει τον εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα έφυγε με κάποιο καράβι για την Αίγυπτο. Εκεί έμενε εργαζόμενος στην Αλεξάνδρεια, πάλι σ’ ένα κουρείο, όμως τα σημάδια της νόσου γίνονταν όλο και πιο εμφανή, ιδίως στα χέρια και στο πρόσωπο. Γι’ αυτό με την μεσολάβηση ενός κληρικού κατέφυγε στην Χίο, όπου υπήρχε τότε ένα λεπροκομείο, στο όποιο ήταν ιερεύς ο πατήρ Άνθιμος Βαγιανός, ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος (βλέπε 15 Φεβρουαρίου).
Ο Νικόλαος έφτασε στη Χίο το 1914 μ.Χ. σε ηλικία 24 ετών. Στο λεπροκομείο της Χίου, που ήταν ένα συγκρότημα με πολλά ομοιόμορφα σπιτάκια, υπήρχε το εκκλησάκι του Άγιου Λαζάρου, όπου φυλάσσονταν η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Υπακοής. Σ’ αυτόν τον χώρο άνοιξε το στάδιο των αρετών για τον Νικόλαο. Μέσα σε 2 χρόνια ο Άγιος Άνθιμος τον έκρινε έτοιμο για το αγγελικό σχήμα και τον έκειρε μοναχό με το όνομα Νικηφόρο. Η νόσος προχωρούσε και εξελίσσονταν και ελλείψει καταλλήλων φαρμάκων, επέφερε πολλές και μεγάλες αλλοιώσεις (το φάρμακο βρέθηκε αργότερα το 1947 μ.Χ.).
Ο π. Νικηφόρος ζούσε με αδιάκριτη, γνήσια υπακοή, με νηστεία αυστηρή, εργαζόμενος στους κήπους. Μάλιστα κατέγραψε σε ένα κατάλογο και τα θαύματα του Άγιου Ανθίμου, τα όποια είχε δει «ιδίοις όμασιν» (πολλά αφορούσαν θεραπείες δαιμονιζόμενων).
Υπήρχε μια ιδιαίτερη πνευματική σχέση του Άγιου Άνθιμου με τον μοναχό Νικηφόρο, ο οποίος «ουδέ εν βήμα εμάκρυνεν απ’ αυτού», όπως αναφέρει ο πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του «Ο Άγιος Άνθιμος της Χίου». Ο π. Νικηφόρος προσευχόταν τη νύχτα ώρες ατελείωτες, κάνοντας μετάνοιες αμέτρητες, δεν είχε λογοφέρει με κανένα ούτε χάλασε την καρδιά κάποιου κι ήταν ο κύριος ψάλτης του ναού. Εξ αιτίας της ασθενείας του όμως, σιγά-σιγά έχασε το φως του κι έτσι έψαλλε τα περισσότερα τροπάρια και απήγγειλε τους Αποστόλους από στήθους.
Το 1957 μ.Χ. έκλεισε το Λωβοκομείο της Χίου και τους εναπομείναντες ασθενείς μαζί με τον πατέρα Νικηφόρο τους έστειλαν στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών, στο Αιγάλεω. Την εποχή εκείνη ο πατήρ Νικηφόρος ήταν περίπου 67 ετών. Τα μέλη του και τα μάτια του είχαν τελείως αλλοιωθεί και παραμορφωθεί από την νόσο.
Εκεί, στον αντιλεπρικό σταθμό ζούσε και ο πατήρ Ευμένιος, ο οποίος είχε κι αυτός προσβληθεί από την νόσο του Χάνσεν, αλλά με την επιτυχή φαρμακευτική αγωγή θεραπεύτηκε τελείως. Απεφάσισε όμως να μείνει όλο το υπόλοιπο της ζωής του μέσα στον αντιλεπρικό σταθμό κοντά στους συνασθενείς του, τους οποίους φρόντιζε με πολλή αγάπη. Έτσι έγινε και υποτακτικός στον πατέρα Νικηφόρο, στον οποίο ως ανταμοιβή της υπομονής του ο Κύριος του είχε δώσει πολλά χαρίσματα. Πλήθος κόσμου συνέρρεε στο ταπεινό κελλάκι του λεπρού μοναχού Νικηφόρου, στην Αγία Βαρβάρα του Αιγάλεω, για να πάρει την ευχή του. Παραθέτομε μερικές μαρτυρίες όσων τον γνώρισαν:
«Ενώ ο ίδιος του ήταν κατάκοιτος, με πληγές και πόνους, δεν γόγγυζε αλλά έδειχνε μεγάλη καρτερία». «Είχε το χάρισμα της παρηγοριάς των θλιβομένων. Τα μάτια του ήταν μονίμως ερεθισμένα, η όραση του ελαχίστη, είχε αγκυλώσεις στα χέρια και παράλυση στα κάτω άκρα. Παρ’ όλα αυτά ήταν γλυκύτατος, μειλίχιος, χαμογελαστός, διηγείτο χαριτωμένα περιστατικά, ήταν ευχάριστος, αξιαγάπητος». «Το πρόσωπο του, που ήταν φαγωμένο από τα στίγματα της ασθένειας, και τις πληγές, έλαμπε κι έπαιρναν χαρά όσοι τον έβλεπαν αυτόν τον πάμπτωχο και φαινομενικά ασθενή άνθρωπο που έλεγε: Ας είναι δοξασμένο το άγιο Όνομα Του».
Σε ηλικία 74 ετών, στις 4 Ιανουαρίου του 1964 μ.Χ., κοιμήθηκε ο πατήρ Νικηφόρος. Μετά την εκταφή, τα άγια του λείψανα ευωδίαζαν. Ο πατήρ Ευμένιος, και άλλοι πιστοί ανέφεραν πολλές περιπτώσεις, όπου έγιναν θαύματα με την επίκληση των πρεσβειών προς τον Θεό, του πατρός Νικηφόρου. Λαμπρό παράδειγμα και πρότυπο για όλους μας ο βίος του Οσίου Νικηφόρου, ήταν ευάρεστος στο Θεό διότι υπέμεινε πολλά. Για το λόγο αυτό και έχουμε πολλές μαρτυρίες: ότι ο Άγιος μας είχε δεχθεί από το Πανάγιο Πνεύμα το χάρισμα της διορατικότητας καθώς και πλήθος άλλων χαρισμάτων. Χρειάζεται επίσης να σημειώσομε ότι πλείστα είναι τα θαύματα που είναι καταγραμμένα καθώς μέχρι και σήμερα ο άγιος δίδει απλόχερα βοήθεια σε όποιον έχει ανάγκη. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα πολλά θαυμαστά που δεν θα έχουν έρθει στην επιφάνεια.
«Παιδιά μου, προσεύχεσθε; και πώς προσεύχεσθε; ...με την ευχή του Ιησού να προσεύχεσθε, με το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ. Έτσι να προσεύχεσθε. Έτσι είναι καλά» (πατήρ Νικηφόρος).
Ἀπολυτίκιον
Ήχος α΄.
Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα, καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν, νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ᾽ Αὐτοῦ, θαυμάτων διακρίσεσιν. Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ, χαίροις φωτὸς ὁ πρόβολος· χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν, προχέων ἐκ λειψάνων σου.

ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

 
Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων» Η νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ Ο γιατρός Ρίκε…
redder.gr
 
 

Δημοφιλείς αναρτήσεις