Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
blablaworldnews.blogspot.com|Από THEO SAVVAKIS
Πριν από 10
ημέρες η εφημερίδα "Νέα Κρήτη" αποκάλυπτε τον ανεπίσημο χάρτη-σκαρίφημα
της PGS, που τόσο το ΥΠΕΚΑ όσο και πετρελαϊκοί κολοσσοί και επενδυτικοί
όμιλοι είδαν διεξοδικά,
μετά από τρία
αντίστοιχα συνέδρια σε Βαρκελώνη, Βερολίνο και Αθήνα, στη Ρώμη στις
αρχές Δεκεμβρίου. Αυτό το ίδιο σκαρίφημα-χάρτης, με όλες τις γραμμές
έρευνας που δηλώνουν και τα γεωφυσικά ευρήματα από Ιόνιο μέχρι νότια της
Κρήτης, αριθμημένα και τεμαχισμένα δείχνουν πού τελικά η νορβηγική PGS
επικέντρωσε το ενδιαφέρον των ερευνών ως προς το φυσικό αέριο και το
πετρέλαιο.
Όλως περιέργως
και προφανώς όχι συμπτωματικά, οι περιοχές αυτές, ιδίως για την Κρήτη,
ταυτίζονται με όσα πριν 15 χρόνια άρχισε να διατυπώνει με επιμονή σε
εγχώρια και διεθνή φόρα ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης,
Αντώνης Φώσκολος. Ειδικότερα, ο χάρτης αυτός, ο οποίος πλέον είναι
επίσημο στοιχείο που η PGS έχει παραδώσει στο ΥΠΕΚΑ, καθορίζει 13
περιοχές:
1) Βόρεια της
Κέρκυρας, 2) δυτικά της Κέρκυρας (Αχιλλέας), 3) δυτικά της Κέρκυρας
(Πύρρος), 4) δυτικά των Παξών, 5) δυτικά της Πρέβεζας, 6) δυτικά της
Κεφαλονιάς, 7) δυτικά της Ζακύνθου, 8) δυτικά του Κατάκολου, 9) δυτικά
της Πύλου, 10) Γαύδος, 11) νότια από το Τυμπάκι, 12) νότια της
Ιεράπετρας και 13) νότια-νοτιοδυτικά της Παλαιόχωρας-Ελαφονησίου 200
χλμ.
Σε αυτές τις 13
περιοχές, αυτό που αξίζει ο αναγνώστης να προσέξει είναι η πυκνότητα των
γραμμών. Όπου είναι εντονότερη, είναι εκεί όπου οι πιθανότητες αγγίζουν
τα όρια της βεβαιότητας. Ο χάρτης, που δείχνει το πού έγιναν οι
γεωφυσικές έρευνες από τη νορβηγική PGS στον ελλαδικό χώρο, όπως ήδη
αναφέραμε, έχει σημασία ως προς την πυκνότητα των γραμμών. Όπως
προκύπτει και όπως αποκαλύπτουμε για πρώτη φορά, οι μετρήσεις της PGS
αναδεικνύουν κυρίαρχα ότι μόλις σε απόσταση 75 χιλιομέτρων νοτίως της
Κρήτης οι γραμμές είναι τόσο πυκνές που μόνο αδιαφορία δεν υποδηλώνουν
από πλευράς των Νορβηγών που έκαναν τις έρευνες.
Υπενθυμίζουμε
ότι αυτό που τώρα οι Νορβηγοί επίσημα, για λογαριασμό της ελληνικής
κυβέρνησης διαπιστώνουν, Έλληνες επιστήμονες μέσα από το ερευνητικό τους
έργο προ 15ετίας το είχαν καταγράψει για την ίδια περιοχή που δείχνουν
πού θα πρέπει να υπάρχουν αποθέματα/κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην
υπεράκτιο Κρήτη και μάλιστα μόλις 70 χιλιόμετρα νότια αυτής.
Εδώ κάπου όμως
αρχίζουν τα παράδοξα, με τους χειρισμούς της PGS σε απόλυτη συνεννόηση,
όπως όλα δείχνουν, με το ΥΠΕΚΑ. Η με αριθμό 13 στο χάρτη της PGS είναι
ουσιαστικά η περιοχή 200 χιλιόμετρα νότια-νοτιοδυτικά από την Παλαιόχωρα
και το Ελαφονήσι, σημείο που όλοι οι ερευνητές μέχρι σήμερα εκτιμούσαν
ως ένα από τα κομβικά σημεία των ερευνών. Το σημείο αυτό, το οποίο και
στο χάρτη εμφανίζει μία μοναδική πυκνότητα γραμμών έρευνας από τους
Νορβηγούς, παρουσιάστηκε στα τέλη του Μαρτίου του 2013 ως η πλέον
ενδιαφέρουσα περιοχή (!). Όμως, με το που οι παρουσιάσεις της PGS
άρχισαν να παίρνουν χαρακτήρα ανακοινώσεων σε συνέδρια από τον Ιούλιο
του 2013 και μετά, όπως στο Τέξας, στη Βαρκελώνη, το Βερολίνο και μόλις
το Δεκέμβριο που μας πέρασε στη Ρώμη, η περιοχή ξαφνικά (!) άρχισε να μη
μνημονεύεται καν, καθιστώντας αμφίβολο το αν θα υπάρξουν και οι
ανακοινώσεις για την ερμηνεία των δεδομένων που έδωσε, όπως θα γίνει με
όλες τις άλλες μέσα στο Μάρτιο που μας έρχεται. Κατά μία πληροφορία, που
όμως δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε, φαίνεται ότι για το σημείο 13
νότια της Παλαιόχωρας η νορβηγική εταιρεία πήρε σαφέστατες εντολές τόσο
από το ΥΠΕΚΑ όσο και από το υπουργείο Εξωτερικών να μη γίνεται πλέον
καμία αναφορά (!).
Η ΑΟΖ
Εδώ όμως
υπεισέρχεται η υπόθεση της ανακήρυξης ΑΟΖ. Αυτό γιατί στην περιοχή αυτή
ευρύτερα και 200 χιλιόμετρα νότια-νοτιοδυτικά της Παλαιόχωρας
συναντώνται οι ΑΟΖ της Ελλάδας, της Λιβύης και της Ιταλίας. Με τη Λιβύη
εξακολουθούμε να έχουμε τριβές, ενώ με την Ιταλία, ενώ έχουμε καταρχήν
συμφωνία, χωρίς ανακήρυξη ΑΟΖ δεν μπορούμε να έχουμε και ενεργοποίησή
της. Ταυτόχρονα με την "εξαφάνιση" αναφοράς στην πλέον ενδιαφέρουσα
περιοχή 13 νότια της Παλαιόχωρας από την PGS συντελούνται φαινομενικά
άσχετα γεγονότα μεταξύ τους, που όμως στη γεωπολιτική-γεωστρατηγική δεν
μπορούν να διαλανθάνουν της προσοχής μας: Η βήμα-βήμα εκ νέου στροφή των
ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προς την Ελλάδα, ακόμη και σε σχέση με την Τουρκία...
Τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια νότια της Κρήτης αλλά και της Πελοποννήσου
ΗΠΑ-Ισραήλ και Ελλάδας. Η σιωπηρή αλλά ουσιαστική επέκταση της
αμερικανικής βάσης της Σούδας. Η δημιουργία και με νατοϊκό και με
ευρωπαϊκό μανδύα βάσης εκτόξευσης πυραύλων στην Καλαμάτα... Ακόμη και σε
οικονομικό πεδίο, δε θα πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ότι
εσχάτως όλοι οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης σχεδόν δείχνουν να έχουν
εξαφανιστεί από τις σχεδόν εβδομαδιαίες αξιολογήσεις και εκτιμήσεις τους
για την Ελλάδα (!).
Πλούτος
Ενώ όμως η
νορβηγική PGS αρχίζει να αποσιωπά την πλέον ενδιαφέρουσα περιοχή των
ερευνών της στο σημείο 13 νότια της Παλαιόχωρας, όπως αποδεικνύεται από
ένα χάρτη που αποκαλύπτουμε επίσης σήμερα, δύο άλλες εταιρείες σε δικές
τους ανεπίσημες έρευνες στην ίδια ακριβώς περιοχή, η μία μάλιστα επίσης
νορβηγική, η TGS - NOPEC όσο και η CGG - VERITAS δίνουν με σαφήνεια να
εννοηθεί ότι υπάρχουν πολύ μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων. Επιπλέον, ο
καθηγητής της Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Γιάννης
Μακρής, που δουλεύει αθόρυβα νότια της Κρήτης πάνω από 35 χρόνια,
επιμένει ότι οι πιθανότητες να υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων είναι
πολύ μεγάλες λόγω του μεγάλου πάχους των ιζημάτων... πάνω από 15
χιλιόμετρα (!).
Η υπόθεση με την
επιχείρηση να υποβαθμιστεί μέχρι αποσιωπήσεως η περιοχή 13 στο χάρτη
της PGS, τόσο από την ίδια την εταιρεία όσο και από ελληνικής πλευράς,
γίνεται ακόμη πιο περίεργη, όταν είναι γνωστό πως τον Οκτώβριο του 2012 η
Μέρκελ, κατά την παρουσία της στην Αθήνα, με τον Αντώνη Σαμαρά συζήτησε
εκτός μνημονίου μόνο για τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης, ενώ και η
πρωθυπουργός της Νορβηγίας Έρνα Σόλμπεργκ σε ένα ταξίδι- "αστραπή" 12
ωρών αυτόν το Δεκέμβριο, στις 3 του μήνα, κατά τη συνάντησή της με τον
Έλληνα πρωθυπουργό μίλησε αποκλειστικά για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων
και φυσικού αερίου που υπάρχουν στο Ιόνιο και τη νότια Κρήτη.
Τα περίεργα όμως
με τις επιλεκτικές εξαιρέσεις σε περιοχές με διαπιστωμένο το
ενδιαφέρον, τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από τη νορβηγική
εταιρεία PGS, δε σταματούν εδώ. Νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας υπάρχει
και το κοίτασμα στο οποίο Έλληνες και ξένοι ερευνητές δεκαετίες τώρα
αναφέρονται σε κάθε ευκαιρία. Είναι αυτό που έγινε γνωστό ως η λεκάνη
του "Ηροδότου". Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί εδώ και 10
χρόνια σε πάνω από 22 διεθνή συνέδρια του είδους από πλειάδα ερευνητών
και ινστιτούτων, η περιοχή είναι ίσως η κορυφαία στο είδος της. Όμως,
όλως περιέργως, αυτή η περιοχή του "Ηροδότου" ποτέ δεν αναφέρεται στους
σχεδιασμούς του ΥΠΕΚΑ, καν ως υποψία, ούτε δόθηκε εντολή στην PGS να
πάρει γεωφυσικά δεδομένα από τη λεκάνη του "Ηροδότου", σχεδόν
απαγορευτικά. Την ίδια ώρα, χάρτες όπως αυτοί που παρουσιάζει για πρώτη
φορά η "Ν.Κ." αποδεικνύουν ότι διεθνώς αυτή η περιοχή κεντρίζει το
ενδιαφέρον όσο λίγες στη Μεσόγειο, διεθνώς. Ακόμη πιο ενδεικτικά όμως
για το τι συμβαίνει νότια της Ιεράπετρας είναι τα όσα έχουν καταγράψει
Γάλλοι επιστήμονες του Ινστιτούτου Γεωλογικών Ερευνών σε ειδική εργασία
που δημοσίευσαν για την περιοχή και της οποίας το σχετικό σχέδιο για
λασποηφαίστεια παρουσιάζουμε για πρώτη φορά.
Νότια της
Ιεράπετρας, οι Γάλλοι δείχνουν με σαφήνεια ότι το μεθάνιο που εκλύεται
από τα λασποηφαίστεια προέρχεται από ένα τεράστιο "ρεζερβουάρ"
πετρελαίου που βρίσκεται κάτω από τους λεγόμενους εβαπόριτες, σε βάθος
που καταρχήν εκτιμάται στα 5-6 χιλιόμετρα από τον πυθμένα της θάλασσας.
Για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό, αρκεί να γνωρίζουμε ότι
αυτήν τη στιγμή, σε αυτό το βάθος των 5-6 χιλιομέτρων κάτω από τον
πυθμένα της θάλασσας ή 8 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της
θάλασσας, είναι που ψάχνει η NOBLE στην Κύπρο, στο BLOCK 12, και στο
Ισραήλ, το κοίτασμα LEVIATHAN, για να βρουν πετρέλαιο... Το ίδιο θα
κάνει και η TOTAL στα BLOCK 10 και 11 της Κύπρου. Η NOBLE εκτιμά ότι
μόνο στις 2 περιοχές που ψάχνει τα κοιτάσματα πετρελαίου στη Κύπρο
φτάνουν τα 3 δισ. βαρέλια.
Προφανώς και
νότια της Ιεράπετρας μέχρι τη λεκάνη του "Ηροδότου", και πάλι η
ανεξήγητη ελληνική στάση αλλά και ο ρόλος της νορβηγικής PGS έρχονται να
κουμπώσουν με ευρύτερα γεωπολιτικά παιχνίδια και φυσικά με την ΑΟΖ της
Ελλάδας, αφού σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για την εφαπτομένη με την ΑΟΖ
της Αιγύπτου. Μίας Αιγύπτου που, παρότι αμφισβητεί από την περίοδο που
στην εξουσία βρέθηκε ο Μόρσι αλλά και μετά την πτώση του και την άνοδο
στρατιωτικής κυβέρνησης τα όρια με την ελληνική ΑΟΖ, εντούτοις στους
μέχρι σήμερα σχεδιασμούς αλλά και έρευνές της στην πράξη ουδέποτε
προχώρησε πέραν αυτού που η δική μας πλευρά καθόριζε ως απώτατο όριο της
ΑΟΖ μας (!).
ixnos
triklopodia.gr
