Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Ο τελευταίος μαχαλάς του Ηρακλείου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Candia News.
Ο τελευταίος μαχαλάς του Ηρακλείου, σε μια μοναδική φωτογραφία του '60!
 
Τις νύχτες, στα άγρια χρόνια της Τουρκιάς, ο καπετάν Μιχάλης του Καζαντζάκη χιμούσε με τη φοράδα του στους τούρκικους μαχαλάδες του Μεγάλου Κάστρου.…
candianews.gr
 
Τις νύχτες, στα άγρια χρόνια της Τουρκιάς, ο καπετάν Μιχάλης του Καζαντζάκη χιμούσε με τη φοράδα του στους τούρκικους μαχαλάδες του Μεγάλου Κάστρου. Να προκαλέσει τους Τούρκους, να τους φοβίσει και, τελικά, να ξεφοβίσει τους Καστρινούς, που κλείνονταν στα σπίτια τους, στους ρωμαίικους μαχαλάδες. Εκεί όπου τριγύρναγε τις νύχτες ο Άη Μηνάς, ο προστάτης, καβάλα το άσπρο άλογό του, και σφαλνούσε τις πόρτες των ρωμαίικων σπιτιών που τις είχαν ξεχάσει ανοικτές.
Οι περιγραφές του Καζαντζάκη στον "Καπετάν Μιχάλη", αλλά και σε άλλες αναφορές του, μας φέρνουν τις εικόνες από το Ηράκλειο του 19ου αιώνα. Με τους τούρκικους και ρωμαίικους μαχαλάδες, τις γειτονιές, δηλαδή, που έμεναν, χωριστά, Τούρκοι και χριστιανοί. Οι μαχαλάδες στο Ηράκλειο, παλιά τούρκικα σπίτια, ήταν όμως μια πραγματικότητα σε όλο τον πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Όταν πια οι Τουρκοκρητικοί έφυγαν, με την ανταλλαγή, όλοι οι μαχαλάδες κατοικήθηκαν από τους ντόπιους.

μαχαλάς 2

Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε, από τις συλλογές του Αμερικανού, Steve Burre, που τότε υπηρετούσε στη βάση των Γουρνών κι έχει καταγράψει σημαντικό υλικό, φιλμ και φωτογραφίες, από την Κρήτη στα τέλη του '60, βλέπουμε τον τελευταίο μαχαλά που υπήρχε στο Ηράκλειο. Βρισκόταν νότια της Καστέλλας, στην οδό Μιτσοτάκη (η επίσημη γραφή είναι "Μητσοτάκη", όμως το όνομα της οδού δεν έχει σχέση με την πολιτική οικογένεια των Χανίων, αλλά με την οικογένεια του Ιωάννη Μιτσοτάκη, εύπορου Ηρακλειώτη του 19ου αιώνα, υποπρόξενου της ρωσικής αυτοκρατορίας κρυφού συμβούλου και χρηματοδότη της επανάστασης του 1866).
Είχε μια κεντρική είσοδο, ενιαία αυλή και γύρω μικρά σπίτια. Μέσα στην αυλή υπήρχαν και 4 στενοί "παράδρομοι", στην αρχή και στο τέλος της αυλής, δεξιά και αριστερά, που οδηγούσαν και σε άλλα σπίτια. Συνολικά σ' αυτό μαχαλά θα πρέπει να υπήρχαν περισσότερες από 10 κατοικίες. Μικρά σπίτια, με ξύλινους οντάδες.
Το ερειπωμένο κτίριο στο βάθος ήταν κι αυτό κατοικήσιμο περίπου μέχρι της δεκαετία του 1950.
Ο τελευταίος μαχαλάς του Ηρακλείου γκρεμίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Στον ίδιο δρόμο, μέχρι τη δεκαετία του 1960, υπήρχαν άλλοι δυο μαχαλάδες, με την ίδια μορφή της φωτογραφίας.
 

ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΣ; - ORTHOGNOSIA
orthognosia.blogspot.ca
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός

Α. Ἐπειδὴ ἔχουμε διπλὴ φύσι, προσφέρουμε διπλὴ προσκύνησι

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (1) μᾶς διδάσκει, ὅτι δὲν προσκυνοῦμε πρὸς ἀνατολὰς ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχε, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ φύσις μας εἶναι σύνθετος, δηλαδὴ ὁρατὴ καὶ ἀόρατος, νοητὴ καὶ αἰσθητή, προσφέρουμε στὸν Δημιουργὸ διπλὴ καὶ τὴν προσκύνησι: ἡ ψυχὴ εἶναι στραμμένη νοερὰ πρὸς τὸν Θεὸ καὶ ταυτόχρονα τὸ σῶμα προσκυνεῖ πρὸς ἀνατολάς.

Αὐτὸς ὁ διπλὸς τρόπος, νοητὸς καὶ αἰσθητός, τῆς ἀναφορᾶς μας πρὸς τὸν Κύριο φαίνεται καὶ σὲ ἄλλες περιπτώσεις: ψάλλουμε μὲ τὸν νοῦ μας, ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ μὲ τὰ σωματικὰ χείλη μας• βαπτιζόμεθα καὶ στὸ ὕδωρ καὶ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα, δηλαδὴ ἐνούμεθα μὲ τὸν Κύριό μας μὲ δύο τρόπους: μετέχοντες στὰ Ἱερὰ Μυστήρια καὶ στὴν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Β. Ὁ Χριστὸς μας ὀνομάζεται «Ἀνατολὴ»

Ὁ Κύριός μας καὶ Θεὸς μας εἶναι τὸ νοητὸ Φῶς: «ὁ Θεὸς φῶς ἐστιν» (2)• ἐπίσης εἶναι ὁ «ἥλιος τῆς δικαιοσύνης» (3)• εἶναι τὸ «φῶς τοῦ κόσμου» (4), τὸ «μέγα φῶς» (5) καὶ ἡ «Ἀνατολὴ» (6), ἡ ὁποία «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους» (6) καὶ μὲ τὴν Χάρι καὶ τὴν Ἀλήθειά Του ἐφώτισε τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἦσαν καθήμενοι «ἐν σκότει» ἀγνωσίας, «ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου» (5) τῆς ἁμαρτίας.

Ἀκριβῶς γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν πρέπει νὰ ἀφιερώνουμε στὸν Χριστό μας τὴν ἀνατολὴ γιὰ τὴν προσκύνησι, διότι τὸ κάθε τί ὡραῖο πρέπει νὰ τὸ ἀποδίδουμε στὸν Θεό, ἀπὸ τὸν Ὁποῖο προέρχεται κάθε ἀγαθό.

Καὶ ὁ θεῖος Δαβὶδ λέγει: «Αἱ Βασιλεῖαι τῆς γῆς, ἄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ Κυρίῳ τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάς» (7), διότι ὁ Κύριος ἄρχισε τὰ ἔργα Του ἀπὸ δυσμῶν ἡλίου καὶ τελειώνει αὐτὰ «κατὰ ἀνατολάς», στὴν πηγὴν τοῦ φωτός• ἐπίσης ἡ Ἁγία Γραφὴ λέγει: «ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολάς, ἔνθα τὸν ἄνθρωπον, ὅν ἐπλασεν, ἔθετο» (8) καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος παρέβη τὴν ἐντολή, ἐξωρίσθη «ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς» (9), δηλαδὴ στὰ δυτικά.

Γ. Ἀναζητοῦμε τὴν ἀρχαία Πατρίδα μας πρὸς ἀνατολάς

Προσκυνοῦμε λοιπὸν τὸν Θεό, ἀναζητώντας τὴν ἀρχαία Πατρίδα μας καὶ ἀτενίζοντας πρὸς Αὐτήν• αὐτὸ μᾶς ὑπενθυμίζει καὶ ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ποὺ εἶχε στραμμένο τὸ «Καταπέτασμα» (10) καὶ τὸ «Ἰλαστήριον» (11) πρὸς τὴν ἀνατολή. Καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Ἰούδα, ἐπειδὴ ἦταν τιμιωτέρα, ἦταν παρατεταγμένη «κατὰ ἀνατολάς» (12). Καὶ στὸν περιώνυμο Ναὸ τοῦ Σολομῶντος ἡ πύλη τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο κατὰ ἀνατολάς (13).

Ἀλλ’ ὅμως καὶ ὁ Κύριός μας, ὅταν ἦταν ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, ἔβλεπε πρὸς τὰ δυτικά, καὶ ἔτσι ἐμεῖς ὅταν προσκυνοῦμε Αὐτόν, ἀτενίζουμε πρὸς Αὐτόν, δηλαδὴ στραμμένοι πρὸς τὰ ἀνατολικά. Καὶ ὅταν κατὰ τὴν Ἀνάληψί Του ἐφέρετο ἐπάνω πρὸς ἀνατολάς, καὶ ἔτσι προσεκύνησαν Αὐτὸν οἱ Ἀποστολοι (14)• καὶ μὲ τὸν ἴδιο τρόπο θὰ ἔλθη, ὅπως εἶδαν Αὐτὸν νὰ κατευθύνεται στὸν Οὐρανὸ (15), ὅπως εἶπε ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος: «ὥσπερ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (16).

Προσμένοντες λοιπὸν κατὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τὸν Σωτήρα μας, «ἐπὶ ἀνατολὰς προσκυνοῦμεν».

Δ. Ἄγραφος Παράδοσις

Αὐτὴ ἡ Παράδοσις εἶναι ἄγραφος καὶ προέρχεται ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, διότι «πολλὰ ἀγράφως ἡμῖν παρέδωκαν».

Βάσει ἄλλωστε αὐτῆς τῆς ἀγράφου Παραδόσεως, οἱ Ναοὶ τῶν Ὀρθοδόξων ἔχουν τὸ Ἱερὸ Βῆμα πρὸς ἀνατολὰς οὕτως, ὥστε τόσον ὁ Ἱερεὺς ὅσο καὶ οἱ πιστοὶ προσευχόμενοι νὰ εἶναι στραμμένοι ἀνατολικά, εἰκονίζοντες τὸν νέο Λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐξερχόμενος ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο τῶν παθῶν καὶ τὸ κοσμικὸ σκότος, πορεύεται πρὸς τὴν κατὰ ἀνατολὰς Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, τὴν ἐπουράνια Πατρίδα, ἐνῶ προπορεύεται, ὡς ὁδηγός, ὁ νέος Μωυσῆς, ὁ Ἱερεὺς-Ποιμὴν δεόμενος ἐνώπιόν τοῦ Θυσιαστηρίου, τοῦ νοητοῦ αὐτοῦ Θρόνου τῆς Θείας Μεγαλωσύνης.

Γιὰ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς λόγο ἐπικρατεῖ ἡ καλὴ καὶ ὡραία καὶ συμβολικὴ συνήθεια νὰ τοποθετοῦμε τοὺς νεκροὺς καὶ κατὰ τὶς ἐπικήδειες Ἀκολουθίες στὸν Ἱερὸ Ναό, ἀλλὰ καὶ στὰ μνήματα οὕτως, ὥστε νὰ εἶναι στραμμένοι πρὸς ἀνατολάς.

Ἀλλὰ καὶ οἱ εὐλαβεῖς Ὀρθόδοξοι, τουλάχιστον ἔτσι ἔκαμαν οἱ παλαιότεροι, φροντίζουν, ὅταν κατακλίνωνται γιὰ νὰ κοιμηθοῦν, νὰ βλέπουν πρὸς ἀνατολάς: ἀναπολοῦντες τὸν «Παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολάς» (8) καὶ προσευχόμενοι, παραδίδονται μὲ ἐμπιστοσύνη στὴν Θεία Πρόνοια καὶ τὴν ἀνάπαυσι τοῦ ὕπνου.

1. Ἰ. Δαμασκηνοῦ, PG τ. 94, σέλ. 1133Β-1136Β/Ε.Α.Ο.Π., L. IV, Κεφάλ. ΙΒ΄.
2. Α΄ Ἰωάν. α΄ 5.
3. Μαλαχ. δ΄ 2.
4. Ἰωάν. η΄ 12.
5. Ἠσ. θ΄ 2• Ματθ. δ΄ 16.
6. Ἱερεμ. κγ΄ 5• Ζαχαρ. γ΄ 8• Λουκ. α΄ 78.
7. Ψαλμ. ξζ΄ 33-34.
8. Πρβλ. Γένεσ. β΄ 8.
9. Γένεσ. γ΄ 24.
10. Ἔξοδ. λζ΄ 5.
11. Λευϊτ. ιστ΄ 14.
12. Ἀριθμ. β΄ 3.
13. Ἰεζεκ. μδ΄ 1 ἑ.
14. Λουκ. κδ΄ 52.
15. Πράξ. α΄ 11.
16. Ματθ. κδ΄ 27.   

http://imeroviglio.blogspot.com/2011/11/blog-post_19.html
 

Καταπολεμήστε το στρες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Στις μέρες μας, το στρες είναι μια από τις πιο κοινές παθήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Ο τρόπος ζωής, ο θόρυβος, οι πολλαπλές καθημερινές…
plus.google.com
 

Καταπολεμήστε το στρες κάνοντας μασάζ στο αυτί σας

Στις μέρες μας, το στρες είναι μια από τις πιο κοινές παθήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Ο τρόπος ζωής, ο θόρυβος, οι πολλαπλές καθημερινές εργασίες καθώς και άλλες καταστάσεις, μπορούν να μας κάνουν να αισθανόμαστε φυσική ή συναισθηματική ένταση, η οποία μπορεί να μειώσει αισθητά την ποιότητα της ζωής μας.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από στρες μπορεί να αναπτύξουν άλλα προβλήματα υγείας, τα οποία με τη σειρά τους έχουν αρνητική επίδραση στη ζωή τους. Για παράδειγμα, το στρες προκαλεί έντονους πονοκεφάλους, άγχος, τρέμουλο, εφίδρωση, μυϊκούς πόνους, πεπτικά προβλήματα, ζαλάδα, συχνοουρία και άλλα.
Όλοι έχουμε βιώσει διαφορετικά επίπεδα του στρες σε κάποια φάση της ζωής μας και αν όχι, είναι πιθανό να μας συμβεί στο μέλλον. Ωστόσο, πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να διατηρούμε σε απόσταση το στρες ώστε να μην γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Αν, για παράδειγμα, αρχίσετε να αισθάνεστε αγχωμένοι ανά τακτά χρονικά διαστήματα τότε σίγουρα θα πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας για να αποφύγετε τυχόν σοβαρότερες συνέπειες.
Υπάρχουν πολλές θεραπείες για τον έλεγχο του στρες και του άγχους. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν για αυτήν την τεχνική που περιλαμβάνει το μασάζ σε ένα συγκεκριμένο σημείο του αυτιού για σχεδόν άμεση ανακούφιση από το στρες. Ξέρετε σε τι ακριβώς αναφερόμαστε; Καθώς γνωρίζουμε ότι αυτή η τεχνική δεν είναι ιδιαίτερη διαδεδομένη, θέλουμε να εκλάβετε το σημερινό άρθρο σαν μια ευκαιρία για να σας δείξουμε πώς να την χρησιμοποιήσετε την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε ότι μια κρίση στρες βρίσκεται καθ” οδόν.
Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω το μασάζ στα αυτιά για την καταπολέμηση του στρες;
Πριν αρχίσετε να κάνετε μασάζ στα αυτιά σας για να ανακουφιστείτε από το στρες, θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσετε με ένα βασικό πρώτο βήμα, με το οποίο θα προσπαθήσετε να αποβάλλετε τα αρνητικά συναισθήματα που έχουν χαλάσει την ημέρα σας καθώς και ό,τι έχετε κάνει μέχρι τώρα. Μην καταπιέζετε τα συναισθήματά σας· αντιθέτως, προσπαθήστε να τα αφήσετε για λίγο στην άκρη ώστε να απαλλαγείτε από την ένταση και να κρατήσετε το στρες μακρυά για να μην αισθάνεστε απογοητευμένοι, θυμωμένοι ή κακόκεφοι.
Εφόσον απαλλαγείτε από αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που σας εμποδίζουν να αισθανθείτε άνετα, το επόμενο βήμα είναι να μείνετε μακριά από τις φυσικές συνέπειες του στρες με την τεχνική της πιεσοθεραπείας. Επιπλέον, θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε ενώ παράλληλα θα σας απαλλάξει από το πρήξιμο και τον πόνο.
Είμαστε σίγουροι ότι πολλοί από σας θα ενθουσιαστείτε με την επίδραση που μπορεί να έχει στην υγεία ένα απλό μασάζ στα αυτιά. Αυτή η περιοχή, την οποία συνήθως αγνοούμε μπορεί να προσφέρει στο σώμα ακόμη και θεραπευτική επίδραση ανάλογα με το πώς κάνετε το μασάζ. Αυτό το μασάζ χρησιμοποιεί νευρομεταβιβαστές και ενεργοποιεί τους μηχανισμούς επούλωσης του οργανισμού, με αποτέλεσμα να προσφέρει πολλά οφέλη. Αν αφήσετε κάποιον άλλο να σας κάνει αυτό το μασάζ, μπορεί να αισθανθείτε ακόμη και «αισθησιακή διέγερση»· αυτό συμβαίνει επειδή η περιοχή του αυτιού διαθέτει πολλά νεύρα και γι” αυτόν το λόγο χαλαρώνουμε όταν κάνουμε μασάζ σε αυτό το σημείο.
Το σημείο του αυτιού σας, στο οποίο θα πρέπει να επικεντρώσετε το μασάζ σας, είναι γνωστό στην κινεζική κουλτούρα ως Shen Men ή ως «ουράνια πύλη», επειδή μας βοηθά να καταπολεμήσουμε την ένταση, αυξάνει τη ροή της ενέργειας και βελτιώνει γενικά την ευεξία μας. Το σημείο Shen Men παρέχει ανακούφιση από τον πόνο και το στρες και βρίσκεται στο κέντρο του άνω τρίτου του αυτιού σας.
Πώς το κάνω;
Οι ειδικοί στο θέμα έχουν κάνει μια σειρά προτάσεων έτσι ώστε οι άνθρωποι να επωφελούνται από αυτό το σημείο πιεσοθεραπείας και να αρχίσουν να αισθάνονται περισσότερο χαλαροί και λιγότερο αγχωμένοι. Ρίξτε μια ματιά:
Κάνετε απαλό μασάζ σε αυτό το σημείο του αυτιού σας με μια μπατονέτα. Πιέζετε και κάνετε μασάζ στην περιοχή πολύ προσεκτικά. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και ακούστε το σώμα σας. Συνεχίζετε αυτές τις ασκήσεις αναπνοής ενώ κοιτάτε προς τα αριστερά όταν εισπνέετε και προς τα δεξιά όταν εκπνέετε. Εφόσον ακολουθήσετε αυτήν τη θεραπεία για μερικά λεπτά, θα αρχίσετε να αισθάνεστε το σώμα και το μυαλό σας πιο χαλαρό. Ο πιο βασικός παράγοντας σε αυτήν τη θεραπεία είναι να συγκεντρώνεστε και να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να αποβάλλετε την αρνητική ενέργεια.
Πρόσθετες συμβουλές
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε επίσης τα δάχτυλά σας για να κάνετε μασάζ σε αυτό το σημείο του αυτιού σας. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε αυτό το κόλπο κάθε φορά που αισθάνεστε αγχωμένοι ή πάσχετε από πόνους που προκαλούνται από την ένταση. Αν είναι εφικτό, προσπαθήστε να κάνετε αυτήν την άσκηση κάθε βράδυ πριν ξαπλώσετε.
meygeia.gr
 

"Να `ξερες πως σπαράζουν

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη GetGreekMusic.

 
GetGreekMusic
"Να `ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα..."
(Μελίνα Ασλανίδου Live @ Στην Υγειά μας, NET)

κάηκαν σε δημόσια θέα!

Η Ρωσία μετατρέπεται σε ΄΄παράδεισο΄΄των επι γής Ορθόδοξων Χριστιανών,όπου δεν φοβάσαι να ομολογήσεις την πίστη σου και να αγωνιστείς γιαυτήν.Υπό την καθοδήγηση του προεδρικού απεσταλμένου Βλαντιμίρ Bulavin [με εντολή δηλαδή του προέδρου Πούτιν] κατασχέθηκαν σε πανεπιστημιακά ιδρύματα της Βορκούτιας,περίπου 500 αντίτυπα των βιβλίων της σειράς «Ανθρωπιστικών Σπουδών στη Ρωσία», του ιδρύματος Σόρος,απομεινάρια της εποχής Γιέλτσιν και 53 αντίτυπα απο αυτά κάηκαν σε δημόσια θέα!!! Αυτό ανακοίνωσε η επικεφαλής της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου της Βορκούτιας Έλενα Vasilieva.Σύμφωνα με την ίδια κάποια απο τα βιβλία είχαν αντιεθνικό περιεχόμενο, ενώ κάποια άλλα ήταν καθαρά προσηλυτιστικού χαρακτήρα σε αιρέσεις και σέχτες και έβαλαν κατά της Ορθοδοξίας!!Είχε προηγηθεί πρίν μερικές ημέρες επιστολή του αναπληρωτή προεδρικού απεσταλμένου Αντρέι Travnikova πρός τον τοπικό αναπληρωτή πρωθυπουργό της Κώμης [Βορκούτιας] Tamara Nikolayeva,με την οποία ζητούσε την άμεση καταστροφή των βιβλίων του ιδρύματος Σόρος,με το σκεπτικό πως..΄ ΄αλλοιώνει το εθνικοθρησκευτικό φρόνημα της νεολαίας, διαστρέφει συστηματικά την εθνική μας ιστορία και προωθεί τους αλλοδαπούς στην ρωσική ζωή,ως αναγκαίο συστατικό!! [σας θυμίζει κάτι απο Ελλάδα;;]΄΄Να θυμίσουμε πως στα τέλη Νοεμβρίου το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Ρωσίας αναγνώρισε το ίδρυμα Σόρος, ως απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας!!! Αυτά στην Ορθόδοξη Ρωσία που δεν ποινικοποείται το εθνικό φρόνημα και η αγάπη προς την Ορθοδοξία και τις παραδόσεις.Να κάνουμε και εδώ στην Ελλάδα μια έρευνα να δούμε πόσα βιβλία του ιδρύματος Σόρος υπάρχουν σε σχολεία και πανεπιστημιακά ιδρύματα; Δεν χρειάζεται φίλοι μου,απο τα αποτελέσματα καταλαβαίνουμε και το μέγεθος της εισχώρησης του αντεθνικού αυτού ιδρύματος στην κοινωνία μας. Συμπερασματικά η Ρωσία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της επάρατης νέας εποχής,’οτι αυτή εκφράζει σε πολιτικό,θρησκευτικό,πολιτισμικό επίπεδο και ως ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ έχουμε καθήκον να σταθούμε στο πλευρό της!!!

intro_книги.jpg

Έλληνα Αθάνατε μη σκύβεις το κεφάλι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη ΟΜΑΔΑ ΖΗΤΑ Βετερανοι.


Έλληνα Αθάνατε μη σκύβεις το κεφάλι

τύχη βουνό!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη TDI Radio.
 

Βοσκαρουδάκι αμούστακο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Από τις εμφανίσεις του Γιάννη Χαρούλη στην κεντρική σκηνή του "Σταυρού του Νότου " την Άνοιξη του…
youtube.com

Τα 11 πιο όμορφα ελληνικά χωριά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
«Στρατοπεδεύουμε» στα ορεινά, αλλά και στα πεδινά, περιδιαβαίνουμε λιθόστρωτα καλντερίμια, υποκλινόμαστε μ
www.diaforetiko.gr

Ο Σόλων ως πρόδρομος της αττικής τραγωδίας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Φιλοσοφείν περιοδικό.
Ο Σόλων ως πρόδρομος της αττικής τραγωδίας
Διάφορες θεωρίες προτάθηκαν, για να ερμηνεύσουν την εμφάνιση της αττικής τραγωδίας. Μία από αυτές, του G. Else,[1] φαίνεται να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο πολιτικό στοιχείο ως παράγοντα που διαμόρφωσε την τραγωδία. Ως θεωρία που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα πάντα από μια ορισμένη σκοπιά είναι εξίσου μονομερής όπως άλλες θεωρίες που ανάγουν τη γέννηση του θεάτρου αποκλειστικά στις τελετές προς τιμήν του Διονύσου. Εντούτοις αξίζει να κρατήσουμε απ’ αυτήν τον τονισμό του πολιτικού στοιχείου. Κατά τη γνώμη του Else τον αληθινό πρόδρομο της τραγωδίας πρέπει να τον αναζητήσουμε στο πρόσωπο του Σόλωνα. Ο Σόλωνας συνδυάζει τον πολιτικό και τον ποιητή και μέχρι την εποχή του Αισχύλου είναι ουσιαστικά ο μόνος Αθηναίος ποιητής του οποίου σώζονται τα έργα. Οι πολιτικές του ιδέες εκφράστηκαν αρχικά με το ελεγειακό δίστιχο, το αποδεκτό μέσο για παραίνεση και συμβουλή, και κατόπιν με τον ιαμβικό και τροχαϊκό στίχο. Ο Σόλων υπήρξε, λοιπόν, σημαντική πηγή για την τραγωδία, επειδή στην δική του προσωπική ένωση του ποιητή με τον πολιτικό προοικονομείται η ένωση τραγωδίας και πολιτικού στοιχείου. Ο Σόλων φαίνεται ότι επέλεξε να εκφραστεί σε τροχαϊκά και ιαμβικά μέτρα, τα κατοπινά μέτρα της τραγωδίας, προφανώς επειδή ένιωσε ότι το ελεγειακό μέτρο ήταν πολύ απρόσωπο και απόμακρο, για να εκφράσει τις προσωπικές του απόψεις. Αντ’ αυτού επιλέγει μέτρα που είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από τον Αρχίλοχο, αλλά τα εμποτίζει με μια σοβαρότητα και αίσθηση δημόσιας ευθύνης, η οποία κατά βάθος αντιτίθεται στο αρχιλόχειο πνεύμα. Είναι η σοβαρότητα του ηρωικού πνεύματος που ο Σόλων το προσγειώνει στον αθηναϊκό ρεαλισμό και διαμορφώνει απ’ αυτό μια μορφή ευθείας αυτοπαρουσίασης μπροστά στο λαό της Αθήνας (Else 43). Ο Σόλων μας παρουσιάζει τον εαυτό του πάνω απ’ όλα ως δημόσιο πρόσωπο, το οποίο δεν κυριαρχείται από το πάθος, αλλά ερμηνεύει λογικά το χαρακτήρα και τα κίνητρα των ανθρώπων. Όλο το σολώνειο οικοδόμημα εγκιβωτίζεται μέσα στο πλαίσιο της Δίκης, η οποία αποδίδει σε κάθε άνθρωπο την πρέπουσα θέση του. Αυτή η τελευταία ιδέα αποτελεί προίκα του Σόλωνα στην τραγωδία (Else 47).
Ο Σόλων επομένως αποτελεί έναν πολιτικό που εξηγεί ποιητικά τις πράξεις του σαν να ήταν μπροστά σε μια ομάδα πολιτών και όχι τόσο σαν να ήταν μπροστά στους θεούς. Η ποίησή του αποτελεί μίγμα πολιτικού λόγου και νομικών επιχειρημάτων. Το γεγονός ότι αυτού του είδους η έκφραση είναι φυσική γι’ αυτόν και αντιληπτή από το κοινό του δείχνει το βαθμό, στον οποίο ποίηση και πολιτική ενσωμάτωναν η μία την άλλη ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα.
Οι τύραννοι στην Αθήνα κατανόησαν νωρίς τη σχέση ποίησης και πολιτικής νομιμότητας. Ο Πεισίστρατος κατάλαβε τη δύναμη της ποίησης, όταν αυτή προσδένεται σε πολιτικούς σκοπούς. Έτσι προσπάθησε να καρπωθεί το ρόλο της ποίησης ως δημόσιου παράγοντα θεμελιώνοντας τις δύο μεγαλύτερες αθηναϊκές ποιητικές γιορτές, τα Παναθήναια και τα Μεγάλα Διονύσια.[2] Στα Διονύσια η τραγωδία γίνεται δημόσια θεσμοθετημένο θέαμα και ενσωματώνεται στη ζωή του συνόλου των Αθηναίων πολιτών (Else 47-49). Η βαρύτητα που αποκτούν οι θεατρικές παραστάσεις στη δημόσια ζωή της Αθήνας φαίνεται από το γεγονός ότι η χρηματοδότησή τους αποτελεί μια τιμητική όσο και δυσβάσταχτη λειτουργία, όπως είναι λ.χ. και η τριηραρχία. Αλλά και οι γενικότερες συνθήκες παραγωγής και παράστασης των τραγωδιών φαίνεται να ευνοούν την πολιτικοποίηση του θεσμού: υπεύθυνοι για τη διοργάνωση των δραματικών αγώνων είναι οι ανώτατοι άρχοντες του κράτους.[3] Ο ποιητής που ήθελε να ανεβάσει έργο του έπρεπε πρώτα να απευθυνθεί στον αρμόδιο άρχοντα, για να λάβει χορό.[4] Έτσι εξαρτιόταν απόλυτα από την πολιτεία και τους αξιωματούχους της το αν ένας ποιητής θα είχε τη δυνατότητα να παρουσιάσει στο κοινό το έργο του. Αντίθετα από τους λυρικούς ποιητές, όπως ο Πίνδαρος ή ο Σιμωνίδης, οι οποίοι εξαρτώνταν από τυράννους ή βασιλείς, οι τραγικοί ποιητές κατά κάποιο τρόπο εξετάζονται, μέσω των αρχόντων, απ’ όλη την πόλη, την πολιτική κοινότητα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η τραγική τέχνη να υπόκειται στην επίδραση του ανταγωνισμού των πολιτικών δυνάμεων για επιρροή και να αποτελεί μέρος αυτής της πάλης. Ο ποιητής έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να αποτελεί εκπρόσωπο ορισμένων πολιτικών τάσεων. Επιπλέον, η ίδια η πολύπλοκη διαδικασία της ψηφοφορίας για την ανάδειξη του νικητή ήταν ανοιχτή σε πολιτικές επιδράσεις: οι κριτές ορίζονταν κατόπιν μιας σειράς κληρώσεων και επιλογών και έπρεπε να εκπροσωπούν το σύνολο του λαού, επομένως και τις πολιτικές του πεποιθήσεις αλλά και τις ειδικότερες τάσεις της στιγμής. Η κρίση τους μπορεί να επηρεαζόταν όχι μόνο από τις λογοτεχνικές τους προτιμήσεις και τις φιλοσοφικές τους απόψεις αλλά και από τις πολιτικές τους συμπάθειες, καθώς και από την αντίδραση των θεατών. Την επομένη της λήξης των αγώνων γινόταν συνεδρίαση στο θέατρο, για να κρίνει ο δήμος το σύνολο της διοργάνωσης της γιορτής αλλά και ειδικά όλους τους συντελεστές της. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η τραγική ποίηση να υποστηρίζεται από μια περίπλοκη πολιτική πατρωνία.
Η τραγωδία ένωσε τον επικό ήρωα, ο οποίος αυτοπαρουσιάζεται –όπως ο Σόλωνας- χωρίς τη μεσολάβηση του ραψωδού (Else 64), και το μη ηρωικό στοιχείο στην ομάδα του χορού, μια ομάδα πολιτών που ενσαρκώνει το πολιτικό στοιχείο (Else 66). O χορός αποτελεί σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική αυτοσυνειδησία της πόλης. Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι είναι πιο δημοκρατικός κι από την ίδια την πόλη, αφού περιλαμβάνει γέρους, γυναίκες, σκλάβους, ξένους. Έτσι η τραγωδία ενοποιεί πνευματικά την Αττική. Φέρνει το πολύ μακρινό παρελθόν στο παρόν, συνδέει τους μεγάλους άνδρες με τους ταπεινούς. Όλοι οι Αθηναίοι, αριστοκράτες και κοινοί θνητοί, συναντιούνται σε ένα κοινό πεδίο και κοινωνούν με το ηρωικό πνεύμα (Else 76). Αυτή η ένωση των Αθηναίων στο όνομα των ομηρικών αρετών εξουδετερώνει πολλά από τα διασπαστικά στοιχεία της φυλετικής κοινωνίας και προετοιμάζει το κοινό συναισθηματικό έδαφος, για να ριζώσουν οι κλεισθένειες καινοτομίες. Κατά κάποιο τρόπο, λοιπόν, οι μέγιστες επιτυχίες της Αθήνας στο οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό πεδίο προετοιμάζονται από την τραγωδία. Ο Αισχύλος θα υψώσει την τραγωδία ακόμη ψηλότερα και η αισχύλεια τραγωδία θα αποτελέσει την έσχατη πραγμάτωση της σολώνειας αντίληψης για την τέχνη: το δράμα όχι μόνο δίνει τη δυνατότητα στον ήρωα να αντιμετωπίσει την απροσδιοριστία της ύπαρξης, αλλά και στους απλούς πολίτες του χορού να δράσουν ηρωικά. Αυτό είχε αντίκτυπο στις στρατιωτικές επιτυχίες των Αθηναίων: ένας ολόκληρος λαός ζει και πεθαίνει σαν ήρωας. Η διάδοση της ομηρικής αρετής της στρατιωτικής δόξας στο σώμα των Αθηναίων πολιτών έχει πρωταρχική σημασία για την επιβίωση και τη δόξα της πόλης, η οποία κορυφώνεται με την επιτυχία της οπλιτικής δημοκρατίας.

[1] The Origin and Early Form of Tragedy, New York 1965.
[2] Πρέπει να επισημανθεί η ειρωνεία του γεγονότος πως αν και οι τραγικοί αγώνες θεσμοθετήθηκαν την εποχή της τυραννίας, εντούτοις η τραγωδία απετέλεσε το κατεξοχήν μέσο δαιμονοποίησης των τυράννων. Τέτοιου είδους παρατηρήσεις οδήγησαν τον Connor το 1989, να προτείνει μια εναλλακτική ριζοσπαστική άποψη για το χρόνο και το λόγο θεσμοθέτησης των Μεγάλων Διονυσίων. Για τον Connor τα Μεγάλα Διονύσια θεσμοθετήθηκαν μετά την πτώση των τυράννων ως μέσο για τον εορτασμό της νέας ελευθερίας και κοινωνικής τάξης που προέκυψε στην τελευταία δεκαετία του 6ου αιώνα Η θεωρία του Connor απαιτεί η ενσωμάτωση της πόλης των Ελευθερών στην Αττική να έγινε μετά την κλεισθένεια μεταρρύθμιση της αθηναϊκής πολιτείας.
[3] Ο επώνυμος άρχων για τα Μεγάλα Διονύσια, ο άρχων βασιλεύς για τα Λήναια.
[4] Οι άρχοντες εξέταζαν κυρίως τα χορικά των τραγωδιών, επειδή αυτά αποτελούσαν το πλέον ιδεολογικό και πολιτικό μέρος του έργου (βλ. π.χ. το τέλος των Ευμενίδων, όπου ο Αισχύλος συζητά τις αρμοδιότητες του Αρείου Πάγου).
http://heterophoton.blogspot.gr/

Δημοφιλείς αναρτήσεις