ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ: Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ: Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Σκι στο Βελούχι, διαμονή και διασκέδαση στο Καρπενήσι, περιήγηση σε μνημεία, παραδοσιακά χωριά και μοναδικά φυσικά τοπία. Παραμυθένιος χειμερινός…

discovergreece.com

Περιπέτειες στο χιονοδρομικό κέντρο, διαμονή και διασκέδαση στο Καρπενήσι, περιήγηση σε παραδοσιακά χωριά. Παραμυθένιος χειμερινός προορισμός

Το Καρπενήσι θα σας τα προσφέρει όλα: χειμερινά σπορ, ανέσεις, διασκέδαση, αλλά και αγέρωχα βουνά, ορμητικά ποτάμια, πανέμορφα φαράγγια, γραφικά χωριά και ιστορικά μοναστήρια. Στις πίστες του χιονοδρομικού κέντρου στο Βελούχι, οικογένειες και παρέες απολαμβάνουν συναρπαστικά ταξίδια στο χιόνι. Στη μονή της Παναγίας Προυσιώτισσας, προσκυνητές φιλούν με σεβασμό τη θαυματουργή εικόνα.
Στους Κορυσχάδες περιπατητές απολαμβάνουν τη βόλτα στα καλντερίμια με τα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής σπίτια και στο Καρπενήσι τη βραδινή διασκέδαση. Στους παραδοσιακούς ξενώνες οι φιλοξενούμενοι χαίρονται τη ζεστή ατμόσφαιρα και τις μικρές πολυτέλειες που κάνουν τις διακοπές ξεχωριστές. Στις ταβέρνες, ο ουρανίσκος ευφραίνεται από γεύσεις της τοπικής κουζίνας που μοσχομυρίζουν στα τραπέζια μπροστά στα αναμμένα τζάκια. Το Καρπενήσι και τα χωριά γύρω του συνιστούν αναμφίβολα έναν ιδανικό χειμωνιάτικο προορισμό. Η μαγεία του θα σας αιχμαλωτίσει.

Αξίζει να δείτε στο Καρπενήσι

Βελούχι: ένα χιονοδρομικό κέντρο αξιώσεων
Στην Κεντρική Ελλάδα, στο οροπέδιο του Βελουχίου βρίσκεται ένα από τα πιο μεγάλα και εντυπωσιακά χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας που λειτουργεί από το 1974. Εκτείνεται σε 5.500 στρέμματα, σε υψόμετρο από 1.850 μέχρι 2.200 μ. και διαθέτει 11 πίστες. Από αυτές η μια είναι «μαύρη» για έμπειρους χιονοδρόμους. Απολαύστε τα παιχνίδια στο χιόνι μαζί με την παρέα σας. Η θέα στη γύρω περιοχή είναι μεγαλειώδης.
Καρπενήσι: κωμόπολη φιλόξενη και ιστορική
Το Καρπενήσι παραμένει γεμάτο ζωή και κίνηση όλο το χρόνο, καθώς διαθέτει καλά ξενοδοχεία, ταβέρνες, καταστήματα, αξιοθέατα. Αξίζει να κάνετε βόλτα γύρω από την πλατεία, για να δείτε τα μνημεία, τους ανδριάντες του Αντώνη Κατσαντώνη και του Μάρκου Μπότσαρη –ηρώων της επανάστασης του 1821-, την παλιά εκκλησία της Αγίας Τριάδας, τα πλατάνια με τη βρύση. Στην κεντρική οδό Ζηνοπούλου με τα στενά πεζοδρόμια λειτουργούν καφέ, μπαράκια, καταστήματα εξοπλισμού σκι και παντοπωλεία, όπου θα αγοράσετε τοπικά προϊόντα.
Οι Κορυσχάδες της παράδοσης
Ένα γραφικό παραδοσιακό χωριό που θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες σας. Οι βόλτες στα πέτρινα καλντερίμια με τα καλοσυντηρημένα σπίτια είναι απολαυστικές. Στην πλατεία των Κορυσχάδων θα δείτε την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου του 1865 και το ιστορικό δημοτικό σχολείο του 1901, όπου στεγάζεται το ενδιαφέρον Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Ως παραδοσιακός χειμερινός προορισμός, έχει φροντίσει να διαθέτει όμορφους, φιλόξενους ξενώνες – αξίζει η εμπειρία της διαμονής σας σε αυτούς.
Η μονή Προυσού: το θαύμα της Παναγιάς
Χιλιάδες πιστοί έρχονται στο ιστορικό μοναστήρι και σημαντικό προσκύνημα της Ελλάδας για χάρη της θαυματουργής, όπως θεωρείται, εικόνας της Παναγιάς της Προυσιώτισσας. Σύμφωνα με τις επικρατέστερες παραδόσεις, έφτασε εδώ με θαυματουργό τρόπο από την Προύσα της Μικράς Ασίας, στα χρόνια της εικονομαχίας. Είναι καλυμμένη με ασημένιο και χρυσό πουκάμισο το οποίο θεωρείται δώρο του Γ. Καραϊσκάκη. Σε απόσταση 300 μ. από τη μονή, σε βραχώδες ύψωμα, ξεχωρίζει ο κομψός πύργος με το ρολόι.

Εικόνες από το Καρπενήσι

Το Καρπενήσι από μακριά

Το Βελούχι κοντά στο Καρπενήσι

Το Καρπενήσι από μακριά

Η Ιερά Μονή Προυσού στο Καρπενήσι

Εκκλησία του Καρπενησίου, πάνω στα βουνά

Η πανοραμική θέα από τον Άγιο Δημήτριο στο Καρπενήσι

Γέφυρα πάνω από τον ποταμό Καρπενησιώτη στο Καρπενήσι

Προσκυνητές στη Παναγία του Προυσού στο Καρπενήσι

Οι κρυμμένοι θησαυροί του Καρπενησίου

Η πανοραμική θέα από τον Άγιο Δημήτρη
Εξαιρετική θέα της περιοχής και ως το Βελούχι θα χαρείτε από τον καταπράσινο λόφο του Αγίου Δημητρίου με το εκκλησάκι που κτίστηκε το 1886. Βρίσκεται πολύ κοντά στο Καρπενήσι.
Στο «Πάντα Βρέχει»: ένα μικρό της φύσης θαύμα
Στην Κεντρική Ελλάδα, σε μικρή απόσταση από το Καρπενήσι, βρίσκεται το στενό πέρασμα του Κρικελλοπόταμου: ανάμεσα σε δύο βουνά, μοιάζει με φαράγγι. Είναι ένας τόπος μαγικός με λίμνες, καταρράκτες, σπηλιές, πυκνή βλάστηση, απότομα βράχια. Βρίσκεται στη βάση της Καλιακούδας και του όρους Πλατανάκι.
Τα Πατήματα της Παναγίας
Στο δρόμο από το Καρπενήσι προς τον Προυσό, λίγο μετά τη διασταύρωση για Καρίτσα, 7 σημάδια από λευκό μάρμαρο πάνω στον σκούρο βράχο ανηφορίζουν στην πλαγιά και έχουν το σχήμα ανθρώπινης πατημασιάς. Οι πιστοί λένε πως είναι τα ίχνη που άφησε η Παναγία, όταν μετέφερε την εικόνα της στο σπήλαιο του Προυσού.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ

Με κέντρο την Αθήνα της ιστορίας και του σύγχρονου πολιτισμού, αναρίθμητες παραλίες και εύκολη πρόσβαση στα πανέμορφα νησάκια του Αργοσαρωνικού

discovergreece.com

Με κέντρο την Αθήνα της ιστορίας και του σύγχρονου πολιτισμού, η Αττική διαθέτει αναρίθμητες παραλίες και εύκολη πρόσβαση στα πανέμορφα νησιά του Αργοσαρωνικού

Αττική: Συνώνυμη της Αθήνας, της πιο ιστορικής πόλης της Ευρώπης και ταυτόχρονα μιας μητρόπολης γεμάτης ζωή. H Αττική, ανάμεσα σε άλλα, περιλαμβάνει την ευρύτερη περιοχή της Αθήνας που απλώνεται γύρω από το ιστορικό κέντρο, τα προάστια, την ακτογραμμή της «Αθηναϊκής Ριβιέρας» στα νότια παράλια, τα ανατολικά παράλια, τα νησιά κοντά στην Αθήνα, αλλά και τα Κύθηρα που βρίσκονται στα νότια της Πελοποννήσου. Ανακαλύψτε την Αττική: προσφέρει πληθώρα εναλλακτικών επιλογών και αποτελεί τον πλέον εύκολα προσβάσιμο προορισμό λόγω της άμεσης σύνδεσής της με όλες τις χώρες του εξωτερικού.  Η γνωριμία σας με την περιοχή της Αττικής ξεκινάει φυσικά από την Αθήνα. Την Αθήνα του πολιτισμού, της Ακρόπολης, της Αρχαίας Αγοράς, του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, της Πλάκας, του Ιστορικού Κέντρου. Όλη η πόλη της Αθήνας είναι ένα υπαίθριο μουσείο με τεράστιο ενδιαφέρον γεμάτο ανακαλύψεις. Ο ιστορικός και πολιτιστικός πλούτος της Αθήνας συμπληρώνεται με το σύγχρονο και νεανικό προφίλ της που την καθιστά ιδανική πόλη για city break. Πολυτελή ξενοδοχεία, εξαιρετικά εστιατόρια με όλων των ειδών τις κουζίνες, καφέ με τραπεζάκια στους πεζόδρομους, εμπορικά κέντρα για ατέλειωτες ώρες shopping, αλλά και γραφικές παλιές αγορές, γκαλερί με εκθέσεις μοντέρνας τέχνης, art shops και παλαιοπωλεία.
Οι υπέροχες παραλίες της Αττικής και του Αργοσαρωνικού
Λίγα λεπτά από το κέντρο της Αθήνας, γνωρίστε την κοσμοπολίτικη «Αθηναϊκή Ριβιέρα», τη νότια παραλιακή γραμμή που εκτείνεται από το Παλιό Φάληρο μέχρι το Σούνιο. Με εσπλανάδες πάνω στο νερό, beach bars, μαρίνες και μεγάλα resorts, δεκάδες επιλογές φαγητού και διασκέδασης δίπλα στη θάλασσα, που ζει μόνιμα σε ρυθμούς καλοκαιρινών διακοπών. 
Στο Σούνιο θα σταθείτε εκστατικοί μπροστά στον επιβλητικό ναό του Ποσειδώνα και το μεγαλοπρεπές ηλιοβασίλεμα. Αμμώδεις παραλίες με ωραία, καθαρά νερά θα βρείτε και στα λιλιπούτεια νησάκια-κόσμημα του Αργοσαρωνικού, οι περισσότερες από τις οποίες είναι οργανωμένες. Από το λιμάνι του Πειραιά με τα ιπτάμενα δελφίνια θα γνωρίσετε την Αίγινα, τον Πόρο, την Ύδρα με τον διατηρητέο οικισμό της και τις αρχοντικές Σπέτσες. Τα νησιά αυτά είναι ιδανικά και για ημερήσια εκδρομή. Tα Κύθηρα, από την άλλη, διεκδικούν παραπάνω μέρες από το πρόγραμμά σας καθώς απαιτούν να ταξιδέψετε προς τα νότια της Πελοποννήσου. Αξίζει όμως να ανακαλύψετε αυτό το μοναδικό νησί με τις καστροπολιτείες, τα μυσταγωγικά σπήλαια, τους γραφικούς κολπίσκους, τα χωριά και τις παραλίες για κάθε γούστο.
Πολιτισμός, που αναβλύζει από παντού
Η Ακρόπολη με τον Παρθενώνα και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης -από τα καλύτερα αρχαιολογικά μουσεία σε όλον τον κόσμο- είναι τα must για τους επισκέπτες. Από το Θησείο μέχρι την Πνύκα, τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, την Πλάκα με τα Αναφιώτικα και το Μοναστηράκι, θα θαυμάσετε αρχαιολογικούς χώρους, αρχαία και βυζαντινά μνημεία, ναούς, νεοκλασικά κτήρια με μεγάλη ιστορία. 
Μουσεία, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό, το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων, το Πολεμικό Μουσείο, το Νέο Μουσείο Μπενάκη, το Νομισματικό Μουσείο, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και δεκάδες άλλα σε ολόκληρη την Αττική, θα εμπλουτίσουν τις γνώσεις σας για την Αθήνα και τον ελληνικό πολιτισμό μέσα από τις συλλογές και τις εκθέσεις τους. Όπως και η Εθνική Πινακοθήκη, το Πλανητάριο, το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και οι δεκάδες γκαλερί και χώροι τέχνης στο κέντρο της πόλης. Στο Σούνιο θα σταθείτε εκστατικοί μπροστά στον επιβλητικό ναό του Ποσειδώνα, και στην Αίγινα θα αισθανθείτε τη μοναδική ενέργεια, που αποπνέει ο ναός της Αφαίας Αθηνάς, σε υπέροχη πευκόφυτη τοποθεσία.

Η πλατεία Μοναστηρακίου στην Αθήνα

Η Ακρόπολη τη νύχτα

Η πλατεία Μοναστηρακίου στην Αθήνα

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα

Η περιοχή της Πλάκας και η Ακρόπολη το φθινόπωρο

Η περιοχή του Ψυρρή στην Αθήνα

Η Αθήνα από μακριά το πρωί

Το λιμάνι της Ύδρας

Αμμώδης παραλία στα Κύθηρα

Θαλάσσια ταξίδια στη σκιά της Ακρόπολης
Με σκάφος θα γνωρίσετε όλη την ακτογραμμή της «Αθηναϊκής Ριβιέρας» και θα ταξιδέψετε στα νησιά του Αργοσαρωνικού, που θα τα βρείτε σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα. Οργανωμένες μαρίνες υπάρχουν στη Ζέα, στον Φλοίσβο, στο Φάληρο-ΣΕΦ, στον Άλιμο, στη Γλυφάδα, στη Βουλιαγμένη και σε όλα τα νησάκια. Για όλα τα θαλάσσια σπορ κατευθυνθείτε προς την περιοχή της Βουλιαγμένης, στην πλαζ του Αστέρα, στην οργανωμένη παραλία της Βάρκιζας, στην Ανάβυσσο. Στη λίμνη της Βουλιαγμένης τα νερά έχουν ιαματικές ιδιότητες. Πολλά σημεία στις παραλίες της «Αθηναϊκής Ριβιέρας» και του Φαλήρου προσφέρονται για περπάτημα και ποδήλατο.
Αττική: χίλιες και μία προτάσεις γαστρονομίας
Οι γαστρονομικές προτάσεις στην Αττική είναι αναρίθμητες, ανάλογα σε ποια περιοχή θα κινηθείτε. Στην Αθήνα και τα προάστιά της θα βρείτε μεζεδοπωλεία και ουζερί, ταβέρνες, σουβλατζίδικα, μαγειρεία και εστιατόρια με ελληνική κουζίνα, που προσφέρουν και ζωντανή ελληνική μουσική, μπυραρίες και wine bars, all day café-restaurants. Επίσης, γκουρμέ εστιατόρια με δημιουργική κουζίνα και φημισμένους σεφ, όλων των ειδών τις κουζίνες –γαλλική, ιταλική, ινδική, κινέζικη, γιαπωνέζικη, μεξικάνικη-, tapas bar, vegetarian εστιατόρια ή άλλα που ειδικεύονται στην περίφημη κρητική κουζίνα. 
Κάβες με κρασιά από όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Εάν κατευθυνθείτε προς την παραλία, θα απολαύσετε φρέσκο ψάρι και θαλασσινά, που θα τα συνοδεύσετε με ούζο και εξαιρετικά κρασιά, πλάι στη θάλασσα. Στα νησιά του Αργοσαρωνικού υπάρχουν, επίσης, δεκάδες επιλογές φαγητού με έμφαση στα θαλασσινά. Στην Αίγινα το γεύμα με ολόφρεσκα θαλασσινά, που μόλις έχουν φέρει οι ψαράδες, είναι αυθεντική εμπειρία, όπως και το φαγητό στο γραφικότατο λιμανάκι της Πέρδικας, όπου συχνάζουν και όσοι έχουν σκάφος. Στις Σπέτσες θα ζήσετε μαγικές στιγμές στα πολυτελή εστιατόρια του Παλιού Λιμανιού.
Τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της Αττικής
1. Βράχος της Ακρόπολης: Ο θεμέλιος λίθος του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Εδώ θα θαυμάσετε τα δημιουργήματα του Χρυσού Αιώνα του Περικλή, ορισμένα από πιο διάσημα μνημεία στον κόσμο: τον Παρθενώνα, τα Προπύλαια, τον Ναό της Αθηνάς Νίκης, το Ερέχθειο με τις διάσημες Καρυάτιδες. Αλλά και πολλά ακόμη σπουδαία μνημεία, όπως το θέατρο του Διονύσου και το Ηρώδειο, τον Άρειο Πάγο, την Πνύκα, τον Κεραμεικό, την Αρχαία και τη Ρωμαϊκή Αγορά, τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, την Πύλη του Αδριανού. 2. Ιστορικό Κέντρο: Από το Σύνταγμα κατηφορίστε στην Ερμού, μέχρι το Μοναστηράκι, ή περπατήστε μέχρι το Θησείο και τον Κεραμεικό. Ιδιαίτερα γραφική, η πλατεία Αβησσυνίας. Διαφορετικά, κατευθυνθείτε προς τις οδούς Σταδίου και Πανεπιστημίου με τα νεοκλασικά κτήρια, το Νομισματικό Μουσείο και κάθε είδους καταστήματα. 3. Το Κολωνάκι: Η αριστοκρατική γειτονιά του κέντρου της Αθήνας. Ανακαλύψτε τη! 4. Η Πλάκα: Εξαιρετικός ο περίπατος στην οδό Αδριανού, στα σοκάκια της Πλάκας ή στα Αναφιώτικα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. 5. Ψυρρή & Γκάζι: Οι γειτονιές Ψυρρή και Γκάζι, στέκια της νεανικής ζωής της πόλης της Αθήνας. 6. Οι παραλίες της Αττικής: Βόλτες στην παραλιακή γραμμή έως τη Γλυφάδα, φημισμένο προάστιο με πολλά μοδάτα καφέ μπαρ, εστιατόρια, και εξαιρετική αγορά. Εκεί καταλήγει το τραμ, που ξεκινά από το Σύνταγμα, διανύοντας μια υπέροχη, παραλιακή κατά κύριο λόγο, διαδρομή. 7. Τα νησιά του Αργοσαρωνικού: Η Ύδρα με αρχοντικά και καπετανόσπιτα του 18ου αιώνα, οι κοσμοπολίτικες Σπέτσες με τη Ντάπια και το παλιό λιμάνι, η Αίγινα με τα Καποδιστριακά κτήρια και τα πλωτά μανάβικα, το μικροσκοπικό, πευκόφυτο Αγκίστρι, ο αρχοντικός Πόρος. 8. Τα Κύθηρα: Γνωρίστε το ενετικό κάστρο της Χώρας, την Παλαιοχώρα, την καστροπολιτεία, που λεηλατήθηκε από τον φοβερό πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας με τους σταλακτίτες, και τις μορφές των αγίων ζωγραφισμένες στους βράχους.

.Πόνος στη μέση: όλες οι λύσεις

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Πόνος στη μέση: όλες οι λύσεις

Μας «έπιασε» πάλι η μέση. Και τώρα, τι κάνουμε; Να πάρουμε παυσίπονο ή μυοχαλαρωτικό; Θα μας ανακουφίσει η φυσικοθεραπεία ή αρκεί ένα μασάζ;...

vita.gr

Μας «έπιασε» πάλι η μέση. Και τώρα, τι κάνουμε; Να πάρουμε παυσίπονο ή μυοχαλαρωτικό; Θα μας ανακουφίσει η φυσικοθεραπεία ή αρκεί ένα μασάζ; Να προτιμήσουμε κρύο ή ζεστό επίθεμα; Ποιες ασκήσεις βοηθούν και ποιες καταπονούν τη μέση;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

• Πόνος στη µέση; Αντιµετωπίστε τον εδώ και τώρα!
• Oχ, η μέση μου!
• Bρείτε πού ακριβώς πονάει η μέση σας
• Οχ, πιάστηκα! Kαι τώρα τι κάνουμε;
• Πόνοι στη μέση
• 6 κινήσεις για να ανακουφίσετε τη μέση σας

Σχεδόν όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας θα παραπονεθούμε ότι μας «έπιασε» η μέση μας. Η οσφυαλγία, άλλωστε, είναι -βάσει μελετών- ο συχνότερος πόνος παγκοσμίως. Από τη φυσιολογική φθορά του χρόνου και τον καθιστικό τρόπο ζωής, μέχρι τη λανθασμένη στάση του σώματος, την έλλειψη γυμναστικής, το αυξημένο βάρος και τις απότομες κινήσεις, οι λόγοι που επιβαρύνουν τη μέση μας είναι πολλοί, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει ένα: πόνος και ταλαιπωρία στην καθημερινότητά μας. Το Vita εντοπίζει τα λάθη που κάνουμε στην προσπάθειά μας να ανακουφίσουμε τη μέση μας και προτείνει τρόπους να νιώσουμε καλύτερα, αλλά και να προστατευτούμε στο μέλλον.

Τι φταίει;Ο ξαφνικός έντονος πόνος στη μέση οφείλεται σε μια απότομη κίνηση ή στην κακή στάση σώματος, μπορεί όμως να αποτελεί και σύμπτωμα κάποιας πάθησης, όπως η δισκοκήλη, η σπονδυλοαρθρίτιδα ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Οι εξετάσειςΑν ταλαιπωρούμαστε από έντονους πόνους στη μέση, θα πρέπει να επισκεφτούμε ορθοπεδικό, ο οποίος θα μας ζητήσει αρχικά να κάνουμε ακτινογραφία. Αν χρειαστεί, θα ακολουθήσει η αξονική και η μαγνητική. Στην περίπτωση που υπάρχει υποψία για δυσλειτουργία των νεύρων, γίνεται ένα ηλεκτρομυογράφημα, μια απλή εξέταση που ελέγχει τη λειτουργία των μυών και των νεύρων.

Ζεστό ή κρύο;Η αιτία του πόνου είναι αυτή που πρέπει να μας καθοδηγεί στην επιλογή μεταξύ ζεστού και κρύου επιθέματος. Όταν ο πόνος στη μέση οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, δηλαδή ο μυς είναι σκληρός και άκαμπτος, θα μας ανακουφίσει ένα ζεστό επίθεμα, όπως μια θερμοφόρα. [Tip: Μετά τη χρήση της θερμοφόρας, πρέπει να μείνουμε για λίγο στη ζέστη του κρεβατιού μας.] Αντίθετα, η ζέστη επιδεινώνει τον πόνο που οφείλεται σε χρόνιες φλεγμονές, όπως η αρθρίτιδα. Ψυχρό επίθεμα (π.χ. παγοκύστη τυλιγμένη σε πετσέτα ή κρύο τζελ) επιλέγουμε όταν έχουμε υποστεί κάποιον τραυματισμό (π.χ. κάνοντας σπορ), ώστε να περιορίσουμε τη φλεγμονή και τον πόνο. Υπάρχουν και περιπτώσεις που είναι βοηθητική η εναλλαγή ζεστού και κρύου (σε ορισμένες περιπτώσεις τραυματισμών), όπου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε -με την καθοδήγηση του γιατρού μας- τις λεγόμενες «θερμοφόρες-παγοκύστεις», οι οποίες μπαίνουν σε καυτό νερό ή στην κατάψυξη, ανάλογα με τις ανάγκες μας.

ΜασάζΕίναι ο πιο απλός τρόπος να ανακουφιστούμε από τον πόνο, όταν αυτός οφείλεται σε μυϊκό πιάσιμο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε:
*Παιδικό λάδι, το οποίο έχουμε προηγουμένως ζεστάνει ελαφρά.
*Αντιφλεγμονώδεις κρέμες με τοπική δράση. Μετά το μασάζ πρέπει να κρατήσουμε ζεστή την περιοχή της μέσης.
*Θερμαντικές κρέμες, που ζεσταίνουν και χαλαρώνουν τους μυς. Ορισμένες περιέχουν και καψαϊκίνη, μια ουσία με ισχυρή θερμαντική δράση.

Να πάρω φάρμακα;Ανεξάρτητα από την αιτία του πόνου, τα παυσίπονα και τα αντιφλεγονώδη χάπια προσφέρουν ανακούφιση. Για να είμαστε ασφαλείς, όμως, πρέπει να ακολουθούμε κάποιες οδηγίες.
Βήμα 1^ο: Η πρώτη μας επιλογή για την αντιμετώπιση του πόνου πρέπει να είναι η παρακεταμόλη. Θεωρείται το πιο ήπιο παυσίπονο, αλλά αν λαμβάνεται συστηματικά -περισσότερα από 3 χάπια την ημέρα για πάνω από 2 εβδομάδες-, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο συκώτι, γι’ αυτό και στην περίπτωση που ο πόνος δεν υποχωρήσει μετά από δύο 24ωρα, καλό είναι να απευθυνθούμε στον γιατρό μας.

Βήμα 2^ο: Αν δεν ανακουφιστούμε με τα απλά αναλγητικά, περνάμε στα μυοχαλαρωτικά (που συνδυάζονται π.χ. με την παρακεταμόλη), τα οποία όμως μπορεί να έχουν ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες (π.χ. πονοκέφαλο, ναυτία, ταχυκαρδία, υπνηλία).

Βήμα 3^ο: Τρίτη επιλογή αποτελούν τα αντιφλεγμονώδη, όταν δεν υπάρχει αποτέλεσμα με τις δύο παραπάνω κατηγορίες. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (π.χ. ασπιρίνη, ιβουπροφένη, νιμεσουλίδη) ανακουφίζουν από τον πόνο, αλλά η λήψη τους συνδέεται με γαστρεντερικά προβλήματα (π.χ. γαστρίτιδα) και αύξηση της πίεσης του αίματος. Πρέπει να ενημερώσουμε τον γιατρό μας αν είμαστε αλλεργικοί, αλλά και αν αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τα νεφρά, το συκώτι ή το γαστρεντερικό μας σύστημα.

Να βάλω ζώνη;Οι ειδικοί συνιστούν την ξεκούραση όταν πονάει η μέση μας. Αν, όμως, είναι απαραίτητο να σηκωθούμε, τότε μια ορθοπεδική ζώνη ισχύος θα μας ανακουφίσει, κρατώντας ζεστούς τους μυς μας, και θα μας «θυμίζει» ότι πονάει η μέση μας για να είμαστε πιο προσεκτικοί.

Πότε να κάνω φυσικοθεραπεία;Στην οξεία φάση του πόνου μπορεί να εφαρμοστεί η αναλγητική-αντιφλεγμονώδης μορφή της φυσικοθεραπείας, που βοηθάει στη χαλάρωση των μυών της μέσης με μαλάξεις, ηλεκτροθεραπεία, διαθερμίες και υπερήχους. Όταν περάσει η κρίση, μπορούμε να κάνουμε κινησιοθεραπεία με τη βοήθεια του φυσικοθεραπευτή.

Χρειάζομαι επέμβαση;Η λύση του χειρουργείου αποτελεί την έσχατη επιλογή του ειδικού, αφού έχει εξαντληθεί κάθε προσπάθεια ανακούφισης του ασθενούς με συντηρητική αγωγή και πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά, αφού η επέμβαση δεν εξασφαλίζει ότι δεν θα παρουσιάσουμε στο μέλλον πρόβλημα στη μέση. Απαραίτητη είναι η επέμβαση σε ανθρώπους με σοβαρή νευρολογική δυσλειτουργία.

Η ιδανική στάση είναι να στεκόμαστε, να περπατάμε και να καθόμαστε κρατώντας την πλάτη μας ίσια και ρουφώντας την κοιλιά μας.

Η τέλεια θέση
Μπροστά στον υπολογιστήΤο επίπεδο των ματιών μας πρέπει να είναι στο ύψος του πάνω μέρους της οθόνης, η μέση να ακουμπά ολόκληρη στην πλάτη της καρέκλας και τα χέρια να βρίσκονται στα μπράτσα του καθίσματος για να μην επιβαρύνεται η μέση. Οι μηροί και οι γάμπες πρέπει να σχηματίζουν ορθή γωνία, ώστε να διευκολύνεται η κυκλοφορία του αίματος, και οι μηροί να είναι παράλληλοι προς το έδαφος, γι’ αυτό μπορούμε να ρυθμίσουμε το ύψος της καρέκλας ή να χρησιμοποιήσουμε ένα υποπόδιο. Αν συνηθίζουμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα γόνατα, καλό είναι να τα εναλλάσσουμε μεταξύ τους για να μοιράζεται η επιβάρυνση.

Στο αυτοκίνητοΤα γόνατα πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο ή σε χαμηλότερο από τα ισχία (για να το πετύχουμε, μπορούμε να καθίσουμε πάνω σε ένα μαξιλαράκι). Το κάθισμα πρέπει να είναι σε τέτοια απόσταση από το τιμόνι, ώστε τα χέρια μας να σχηματίζουν ορθή γωνία και να μη χρειάζεται να σκύβουμε για να πιάσουμε το τιμόνι ή να τεντωνόμαστε για να πατάμε τα πεντάλ.

Όταν σηκώνουμε βάροςΣτεκόμαστε όσο πιο κοντά γίνεται στο αντικείμενο που πρόκειται να σηκώσουμε, ανοίγουμε τα πόδια μας στο εύρος των ώμων για να έχουμε καλύτερη στήριξη, λυγίζουμε τα γόνατα για να πιάσουμε το αντικείμενο και βάζοντας δύναμη στα πόδια και τους γλουτούς μας, το σηκώνουμε. Ο κορμός μας πρέπει να βρίσκεται σε ευθεία θέση σε όλη τη διάρκεια. Όταν θέλουμε να σηκώσουμε ένα βαρύ αντικείμενο πάνω από το ύψος του κεφαλιού μας, καλό είναι να ανοίξουμε ελαφρώς τα πόδια μας και να τοποθετήσουμε το ένα πόδι λίγο πιο μπροστά από το άλλο.

Στον ύπνοΗ χειρότερη στάση για τη μέση είναι όταν κοιμόμαστε μπρούμυτα και μάλιστα με μαξιλάρι κάτω από το πρόσωπό μας, αφού έτσι τεντώνονται υπερβολικά οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης. Αν συνηθίζουμε να ξαπλώνουμε σε πλάγια θέση, θα μας βοηθήσει η χρήση ενός μαξιλαριού ανάμεσα στα γόνατα, ενώ στην περίπτωση που προτιμάμε να κοιμόμαστε ανάσκελα, καλό είναι να βάζουμε ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατα.

Στο 50% των ατόμων με ενοχλήσεις στη μέση, ο πόνος θα μειωθεί αισθητά μέσα στις 2 πρώτες εβδομάδες, ενώ στο 80% των περιπτώσεων ο πόνος δεν θα διαρκέσει για περισσότερες από 6 εβδομάδες. Στο 30%, όμως, ο πόνος θα εμφανιστεί ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον.

Τα «ναι» και τα «όχι» της άσκησης
Τα οφέληΗ τακτική άσκηση, όπως το περπάτημα και το κολύμπι, είναι ένα εξαιρετικό μέτρο για την πρόληψη του πόνου στη μέση. Επίσης, δραστηριότητες όπως οι ασκήσεις με αντιστάσεις, η γιόγκα και η μέθοδος πιλάτες μπορούν να βελτιώσουν την ικανότητα διάτασης των μυών και να τους ενδυναμώσουν, ανακουφίζοντας έτσι τη μέση.

Τα λάθη της άσκησης
* Έντονο σκύψιμο Το σκύψιμο για να πιάσουμε τη μύτη του παπουτσιού μας είναι μια άσκηση που μπορεί να επιδεινώσει τον πόνο, αφού ασκείται μεγάλη πίεση στους δίσκους της οσφυϊκής μοίρας, εξαιτίας της κάμψης που πραγματοποιείται.
* Sit ups Πιστεύουμε ότι κάνοντας ολοκληρωμένους κοιλιακούς (sit ups) δυναμώνουμε την περιοχή της κοιλιάς και τον κορμό και επομένως βοηθάμε τη μέση. Στην πραγματικότητα, όμως, η έντονη κάμψη της οσφυϊκής μοίρας που πραγματοποιείται στο πλαίσιο των ολοκληρωμένων κοιλιακών επιβαρύνει σημαντικά τους σπονδύλους.
* Άρση ποδιών Είμαστε ξαπλωμένοι στο έδαφος και σηκώνουμε και τα δύο μας πόδια τεντωμένα στον αέρα. Η άσκηση αυτή συχνά συστήνεται για την ενδυνάμωση του κορμού και των κοιλιακών μυών, με στόχο να περιοριστεί ο πόνος στη μέση. Ωστόσο, η άρση και των δύο μας ποδιών στον αέρα μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα. Οι κύριοι υπεύθυνοι μύες για την εκτέλεση αυτής της άσκησης είναι οι καμπτήρες μύες του ισχίου και όχι οι κοιλιακοί. Η υπέρμετρη προπόνηση αυτών των μυών αυξάνει τις πιθανότητες τραυματισμού της μέσης, ενώ επιβαρύνεται σημαντικά η οσφυϊκή μοίρα. Η εκτέλεση της άσκησης με λυγισμένα γόνατα μειώνει την επιβάρυνση, αλλά όχι σε σημείο που η άσκηση να θεωρείται ωφέλιμη.

Οι καλύτερες ασκήσεις για τη μέση

Διατάσεις 1. Από την όρθια θέση, κάνουμε προβολή, ακουμπώντας την κνήμη του αριστερού μας ποδιού στο έδαφος και φέρνοντας το δεξί πόδι λίγο πιο μπροστά, έτσι ώστε το γόνατο να σχηματίζει ορθή γωνία (σαν να γονατίζουμε για να κάνουμε πρόταση γάμου). Στη συνέχεια, φέρνουμε τη λεκάνη μας προς τα μπροστά και μένουμε σε αυτήν τη θέση για 20΄΄. Επαναλαμβάνουμε με το άλλο πόδι. Μπορούμε να κάνουμε την κίνηση αρκετές φορές μέσα στη μέρα. Η συγκεκριμένη άσκηση διατείνει τους καμπτήρες μυς του ισχίου, προλαμβάνοντας έτσι τον πόνο στη μέση.
2. Καθόμαστε στο έδαφος με τα πόδια τεντωμένα και προσπαθούμε με τα χέρια μας να ακουμπήσουμε τις μύτες των παπουτσιών μας, διατηρώντας τη μέση μας σε ευθεία γραμμή. Χρειαζόμαστε αυτήν τη διάταση, η οποία γυμνάζει τους οπίσθιους μηριαίους μυς, όταν δεν είμαστε σε θέση να αγγίξουμε τα παπούτσια μας, και καλό είναι να την επαναλαμβάνουμε αρκετές φορές μέσα στην ημέρα, ώστε να βελτιώσουμε το εύρος της κίνησης.

Ενδυνάμωση του κορμούΟι κοιλιακοί μύες, σε συνδυασμό με ορισμένους μυς της ράχης, όπως και με τους εκτείνοντες αλλά και τους καμπτήρες μυς του ισχίου, ενισχύουν τον μηχανισμό προστασίας της μέσης.
1. Στηριζόμαστε στα τέσσερα, με τις παλάμες και τα γόνατά μας να ακουμπούν στο έδαφος. Οι παλάμες βρίσκονται ακριβώς κάτω από τους ώμους και η πλάτη μας είναι σε ευθεία γραμμή. Σηκώνουμε ταυτόχρονα το δεξί χέρι και το αριστερό πόδι, μέχρι το σημείο που να είναι παράλληλα προς το έδαφος. Μένουμε σε αυτήν τη θέση για 10΄΄ και κατεβάζουμε το χέρι και το πόδι. Επαναλαμβάνουμε 10 φορές και συνεχίζουμε με το αριστερό χέρι και το δεξί πόδι. Κάνουμε 3 σετ για κάθε συνδυασμό χεριού-ποδιού.
2. Ξαπλώνουμε ανάσκελα και λυγίζουμε τα γόνατά μας, με τα πέλματα να ακουμπούν καλά στο έδαφος. Τοποθετούμε κάτω από την οσφυϊκή μας μοίρα (στη μέση) το πουάρ (τη φούσκα) ενός αναλογικού πιεσόμετρου (για να αισθανθούμε καλύτερα την κίνηση της σπονδυλικής στήλης) και ασκούμε πίεση σαν να θέλουμε να ακουμπήσει ο αφαλός μας στο πάτωμα (βυθίζοντας έτσι το πουάρ). Μένουμε σε αυτή τη θέση για 10΄΄ και επανερχόμαστε στην προηγούμενη θέση. Επαναλαμβάνουμε άλλες 4-5 φορές.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΑΓΓΕΛΗ, ορθοπεδικό χειρουργό, επιστημονική συνεργάτιδα της «Αθηναϊκής Μediclinic», τον κ. ΜΑΡΙΝΟ ΠΕΪΟ, προσωπικό γυμναστή, και την κ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΛΕΚΚΑ, MSc in Kinesiology.
 

Το πιο σκοτεινό δωμάτιο, Johan Theorin

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ekdoseis Metaixmio.

 

Ekdoseis Metaixmio

31 Ιανουαρίου 2015 ·

Σ’ αυτό το νησί οι νεκροί είναι γείτονές μας, και πρέπει να το συνηθίσεις...
Το πιο σκοτεινό δωμάτιο, Johan Theorin | μετάφραση: Λύο Καλοβυρνάς | Έρχεται στις 9/2 http://www.metaixmio.gr/products/2838--.aspx

Τι ζωγραφίζει «ως σπίτι του»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Τι ζωγραφίζει «ως σπίτι του», ένα παιδί που μεγάλωσε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία;...

Ήταν απ’ τα “τυχερά” παιδιά που επιβίωσαν. Στο Άουσβιτς είχαν μεταφερθεί 216 χιλιάδες παιδιά και μέχρι το τέλος του πολέμου, είχαν επιβιώσει μόλις 451.

mixanitouxronou.gr

Σαν σήμερα, το 1854

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

 

Ἑλληνοϊστορεῖν

31 Ιανουαρίου 2015 ·

Σαν σήμερα, το 1854, ελληνικά επαναστατικά σώματα υπό τον Υπλγό Σπυρίδωνα Καραϊσκάκη, γιο του Γεωργίου Καραϊσκάκη, μετά την κατάληψη του Πέτα, απελευθερώνουν την Άρτα, την οποία όμως υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν αργότερα, κυρίως λόγω ελλείψεως πολεμοφοδίων.
(Εικόνα: Τσιγκογραφία του Σπυρίδωνα Καραϊσκάκη από το περιοδικό Ποικίλη Στοά του 1899.)
[Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

«Η κρυφή ζωή μας αναπνέει πάντα δίπλα στην πραγματική»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

«Η κρυφή ζωή μας αναπνέει πάντα δίπλα στην πραγματική»

Του Κώστα Αγοραστού | Με το πρώτο του βιβλίο, τις «Ιστορίες του Χαλ» (εκδ. Κίχλη), ο Γιώργος Μητάς έκανε μια...

bookpress.gr|Από BookPress

 

«Η κρυφή ζωή μας αναπνέει πάντα δίπλα στην πραγματική»

Πεμπτη, 29 Ιανουαριου 2015 00:00

Του Κώστα Αγοραστού

Με το πρώτο του βιβλίο, τις Ιστορίες του Χαλ (εκδ. Κίχλη), ο Γιώργος Μητάς έκανε μια αξιοπρόσεκτη εισαγωγή στο χώρο της ελληνικής πεζογραφίας. Με αφορμή την κυκλοφορία της νέας του νουβέλας, Το σπίτι (εκδ. Κίχλη) κουβεντιάσαμε μαζί του για την προσωπική του συγγραφική διαδρομή, για την κριτική και τους κριτικούς καθώς και για την άποψη που λέει ότι είναι καθήκον των συγγραφέων να «συντονιστούν» με τα προβλήματα της κοινωνίας που τους περιβάλλει.

Διαβάζοντας το Σπίτι αισθάνθηκα ότι, εκτός των άλλων, επιχειρήσατε να χαρτογραφήσετε την προσωπική σας συγγραφική διαδρομή όταν γράφατε τις Ιστορίες του Χαλ, το πρώτο σας βιβλίο. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Θέλησα να αποδώσω λογοτεχνικά την εμπειρία της συγγραφής, ως κατάληξη μιας πολύχρονης, ενεργητικής αναμονής αλλά και ως ολοκλήρωση μιας διαρκώς αναβαλλόμενης, «μυθοποιημένης» δοκιμής.

Ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Θέλησα να αποδώσω λογοτεχνικά την εμπειρία της συγγραφής, ως κατάληξη μιας πολύχρονης, ενεργητικής αναμονής αλλά και ως ολοκλήρωση μιας διαρκώς αναβαλλόμενης, «μυθοποιημένης» δοκιμής. Η μικρή χρονική απόσταση από το βίωμα (της γραφής) με οδήγησε σε μια αυτοαναφορική, σχεδόν «σωματική» πραγμάτευση του θέματος. Συγχρόνως, ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στη σχέση που αναπτύσσει ο συγγραφέας με τους ήρωες που δημιουργεί, σχέση που η έντασή της με ξάφνιασε και με γοήτευσε κατά τη διάρκεια της συγγραφής των Ιστοριών του Χαλ. Χρειαζόμουν όμως έναν ακόμη αφηγηματικό άξονα προκειμένου να στηθεί η ιστορία  και ο άξονας αυτός έλαβε τη μορφή μιας παλιάς επιθυμίας: να γράψω μια «αλλόκοτη», σκοτεινή ιστορία, που θα συνομιλούσε με τις ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας που είχα διαβάσει στα χρόνια της νεότητάς μου. Οταν τα δύο αυτά νήματα συναντήθηκαν, χάρις σε ένα από αυτά τα ασύνειδα, πολύτιμα παιχνίδια της φαντασίας, ήξερα ότι είχα στα χέρια μου το καινούργιο μου βιβλίο.

Η συγγραφή του Σπιτιού, απ’ ό,τι ξέρω, ήταν από μόνη της μια δαιδαλώδης διαδικασία. Θέλετε να μου μιλήσετε για τα στάδια συγγραφής και επεξεργασίας της νουβέλας μέχρι την τελική της μορφή;

Η πρώτη γραφή του βιβλίου άρχισε τον Ιανουάριο του 2010 και ολοκληρώθηκε τον Μάϊο του 2011. Εκείνη την εποχή μπορούσα να αφιερώνω οκτώ ή και δέκα ώρες την ημέρα στη συγγραφή, γράφοντας αργά, δουλεύοντας εξαντλητικά κάθε παράγραφο πριν προχωρήσω στην επόμενη.  Έπειτα άρχισε η μακρά περίοδος του ελέγχου και της αναμόρφωσης του υλικού: καθώς το κείμενο ήταν πολύ εκτενέστερο των διηγημάτων της πρώτης συλλογής, έθετε τελείως διαφορετικά ζητήματα στην επεξεργασία του, με κυριότερα αυτά που αφορούσαν στην οικονομία, τον ρυθμό αλλά και τον ίδιο τον χαρακτήρα του, καθώς υπήρχαν διαφορετικά, παράλληλα «νήματα» που έπρεπε να εναρμονιστούν, ενώ κάποια έπρεπε να απαλειφθούν. ‘Εγινε τότε φανερή η ανάγκη μεγάλων διαστημάτων αποχής, που μπορεί να έφταναν τους τρείς ή τέσσερις μήνες, προκειμένου να υπάρξει η απαιτούμενη απόσταση από το κείμενο, ώστε να μπορέσω να το διαβάσω κριτικά και να πάρω αποφάσεις. Στη συνέχεια ακολουθούσε η παρέμβαση (που συνήθως επικεντρωνόταν στην αφαίρεση περιττών στοιχείων), η εκ νέου επεξεργασία του κειμένου κοκ. Ο κύκλος αυτός επαναλήφθηκε αρκετές φορές μέχρι την Άνοιξη του 2014. Στο διάστημα αυτό το κείμενο άλλαξε δραστικά, και εγώ έμαθα πολλά – θεωρώ την περίοδο της «ωρίμανσης» ενός βιβλίου, την δεύτερη ή τρίτη (ή τέταρτη) γραφή του αλλά και τη διαδικασία της επιμέλειας εξαιρετικά επωφελείς, τουλάχιστον για νέους συγγραφείς. Σε όλο αυτό το διάστημα, οι γνώσεις, η εμπεριστατωμένη άποψη αλλά και η εμπιστοσύνη που έδειξε στο κείμενο η Γιώτα Κριτσέλη, που είχε και την επιμέλεια του βιβλίου, αλλά και οι μακρές συζητήσεις με κάποιους άλλους κοντινούς μου ανθρώπους, στάθηκαν πολύτιμα βοηθήματα.  

Το πρώτο σας βιβλίο, Οι Ιστορίες του Χαλ, έτυχε πολύ καλής αποδοχής τόσο από τους αναγνώστες όσο και από την κριτική. Σας επιφόρτισε αυτό με αυξημένη άγχος για το δεύτερό σας βήμα;

Όχι, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στη γραφή του Σπιτιού, μια και η πρώτη εκδοχή του κειμένου είχε ολοκληρωθεί όταν εκδόθηκαν οι Ιστορίες του Χαλ. Θα πω ψέματα όμως αν πω πως, καθώς πλησιάζαμε στην έκδοση, δεν με απασχόλησε η υποδοχή του, με δεδομένη την αναγνώριση και αποδοχή των Ιστοριών. Στην έγνοια αυτή συνέβαλε εν μέρει ο πολύ διαφορετικός χαρακτήρας του δεύτερου βιβλίου, το πιο «δύσκολο» θέμα του, καθώς και η ιδιαίτερη κατασκευή του, που παντρεύει ετερόκλητα υλικά και δυσκολεύει την ειδολογική του κατάταξη.

Το πρώτο σας βιβλίο θα το χαρακτήριζε κανείς, με την ευρεία έννοια, ρεαλιστικό. Στο δεύτερο βιβλίο σας έχει κανείς την αίσθηση ότι φλερτάρετε περισσότερο με την αλληγορία. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

Σε μεγάλο βαθμό, ναι. Σε αντίθεση με το πρώτο βιβλίο, το Σπίτι δεν μπορεί να διαβαστεί σωστά με τους όρους της ρεαλιστικής λογοτεχνίας. Το θέμα του είναι η  εμπειρία της καλλιτεχνικής δημιουργίας, και, ειδικότερα, η εμπειρία της συγγραφής ως η συνάντηση με ένα ιδεώδες, η επιδίωξη του οποίου νοηματοδοτούσε για χρόνια πολλά τη ζωή του (εκκολαπτόμενου) συγγραφέα. Έτσι εξιδανικευμένη, η καλλιτεχνική δημιουργία ενδέχεται να λειτουργήσει σαν ένα άλλο πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ: η πραγμάτωση της επιθυμίας μπορεί να κλονίσει εκ θεμελίων ολόκληρο το οικοδόμημα που στήθηκε πάνω της. Αυτόν τον κίνδυνο, αυτόν τον ενδόμυχο φόβο του ήρωα αντιπροσωπεύει κατά κύριο λόγο ο Κάλφογλου, ο μυστηριώδης οικοδεσπότης και η δοκιμασία που επιφυλάσσει στους καλεσμένους του. Με αυτούς τους όρους, η επιλογή της αλληγορίας ήταν αναπόφευκτη, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσε και την εισαγωγή του αλλόκοτου στοιχείου, καθιστώντας έτσι την ποιητική του φανταστικού θεμελιώδη δομική συνιστώσα του κειμένου. Το ενδιαφέρον λοιπόν στοιχείο αλλά συνάμα και η ιδιαίτερη δυσκολία στην κατασκευή της νουβέλας ήταν ακριβώς η συναρμογή αυτής της ποιητικής με τη ρεαλιστική απόδοση των συναισθημάτων που γεννά στον ήρωα η κυοφορία του διηγήματός του, το πάντρεμα του (ανεξιχνίαστου) φόβου με την (αβίαστη) χαρά της δημιουργίας, η γείωση του αλλόκοτου στοιχείου σε κάτι απτό και πραγματικό, όπως το νησί της ΄Υδρας, η εκκίνηση της αφήγησης από μία απολύτως ρεαλιστική βάση. Γιατί η τέχνη –αυτό λέει η δική μου εμπειρία–, η φαντασία, οι ήρωες που δημιουργούμε στο χαρτί ή στο μυαλό, οι έρωτες που ονειρευόμαστε, οι μύχιοι φόβοι μας, όλα αυτά είναι αξεδιάλυτα πλεγμένα με την καθημερινότητά μας, τους ανθρώπους που συναναστρέφομαστε στο γραφείο ή στο σπίτι, τους έρωτες που βιώνουμε με το σώμα, τα πρακτικά προβλήματα που μας ταλανίζουν, τα σχέδια που καταστρώνουμε και βάζουμε σε εφαρμογή. Η «κρυφή» ζωή μας αναπνέει πάντα δίπλα στην «πραγματική».

Οι Ιστορίες του Χαλ έτυχαν σχεδόν καθολικής αποδοχής. Η βασική όμως ένσταση που διατυπώθηκε από μερίδα κριτικών ήταν για τη «μη ελληνικότητα» του ύφους της γραφής σας. Τι σκέφτεστε γι’ αυτού του είδους την κριτική;

Το γενικότερο ύφος της γραφής, όπως και η γλώσσα, αδιαχώριστα από το «βλέμμα του συγγραφέα» προς τον κόσμο, διαμορφώνονται σε βάθος δεκαετιών –στην ουσία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του– ως αποτέλεσμα αναρίθμητων εμπειριών και επιδράσεων, αναγνωστικών και μη, ενώ στην πορεία προστίθεται και η συστηματική άσκηση: πρόκειται για μια ολοζώντανη, απολύτως προσωπική ιστορία εξέλιξης και συνάμα ταυτότητας. Υπό αυτήν την έννοια, μπορεί να κριθεί μόνο ως τέτοια: είτε είναι αυθεντική είτε όχι.

Το γενικότερο ύφος της γραφής, όπως και η γλώσσα, αδιαχώριστα από το «βλέμμα του συγγραφέα» προς τον κόσμο, διαμορφώνονται σε βάθος δεκαετιών –στην ουσία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Μου δίνετε όμως την ευκαιρία να αναφερθώ ακροθιγώς στο σημαντικό θέμα της κριτικής. Απαραίτητες προϋποθέσεις, κατά τη γνώμη μου, για ένα κείμενο κριτικής (ενός έργου μυθοπλασίας) είναι οι εξής: προσεκτική ανάγνωση του υπό κρίση κειμένου^. κατανόησή του, αποκάλυψη της «κρυφής καρδιάς» του^. περιγραφή φόρμας και περιεχομένου^. συζήτηση για τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του (είδος, γλώσσα, ύφος, οικονομία, ρυθμός, ατμόσφαιρα, χαρακτήρες κλπ)^. συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο συνδιαλέγεται με προηγούμενα έργα του συγγραφέα, με άλλα λογοτεχνήματα αλλά και με την εποχή του^. αιτιολογημένες αξιολογικές κρίσεις (θετικές και αρνητικές) και συμπεράσματα βασισμένα σε επιχειρήματα^. σεβασμός προς τον δημιουργό^. αγάπη για τη λογοτεχνία. ‘Οταν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές (έστω, οι περισσότερες), η κριτική είναι εξαιρετικά χρήσιμη στον συγγραφέα, τα δε «αρνητικά» της σημεία, οι υποδεικνυόμενες αδυναμίες,  το πιο ωφέλιμο κομμάτι της. Στην αντίθετη περίπτωση έχει ελάχιστα να προσφέρει στον δημιουργό και ακόμα λιγότερα στον αναγνώστη, πόσο μάλλον στη «ζωντανή», εξελισσόμενη συζήτηση περί  της λογοτεχνίας.

Υπάρχει κάποιος Έλληνας συγγραφέας, παλιότερος ή νεότερος, του οποίου την πρόζα θαυμάζετε;

Πολλοί  - ζώντες και τεθνεώτες. Από τους τελευταίους (η κρίση δεν είναι αξιολογική, δεν θα μπορούσε άλλωστε), θαυμάζω και απολαμβάνω ιδιαίτερα την πρόζα του Παπαδιαμάντη, του Βιζυηνού, του Κοσμά Πολίτη και του Εμπειρίκου, με την έννοια ότι επανέρχομαι στα έργα τους πάλι και πάλι. Από τους σύγχρονούς μας συγγραφείς (και πιστεύω ότι έχουμε πολλούς καλούς συγγραφείς που σκύβουν με μόχθο και ταλέντο πάνω από τη λογοτεχνία, δημιουργώντας αξιοζήλευτα έργα), θα ξεχώριζα την πρόζα του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, για τους εξαιρετικής γοητείας μυθοπλαστικούς κόσμους που δημιουργεί. 

Εκδώσατε δύο βιβλία μέσα στην (ελληνική) κρίση, τα οποία δεν αναφέρονται ούτε εμμέσως σε αυτή. Πώς σχολιάζετε την άποψη που λέει ότι είναι καθήκον των συγγραφέων να «συντονιστούν» με τα προβλήματα της κοινωνίας που τους περιβάλλει; Να τα αναδείξουν, να τα εκφράσουν.

Θέτετε εκ νέου ένα παλιό ζήτημα, αυτό της ελευθερίας του δημιουργού, για το οποίο έχουν αποφανθεί, νομίζω τελεσίδικα, η ιστορία και η θεωρία της λογοτεχνίας. Ας θυμηθούμε, για χάρη της συζήτησης, τον  Χ.Λ. Μπόρχες, ο οποίος, στο πλαίσιο των περίφημων «διαλέξεων Νόρτον» που έδωσε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 1967-68, αναφέρει: «Τί σημαίνει για μένα να είμαι συγγραφέας; Σημαίνει απλώς το να είμαι πιστός στη φαντασία μου [...] ‘Οταν καταστρώνω μια πλοκή, τη γράφω γιατί κατά κάποιο τρόπο πιστεύω σ’ αυτήν – όχι όπως πιστεύει  κάποιος στην ιστορία, αλλά όπως πιστεύει σε ένα όνειρο ή μιαν ιδέα». Σχεδόν εκατό χρόνια πριν από τον Αργεντίνο ποιητή, στο θεμελιώδες κείμενό του «Η Τέχνη της Μυθοπλασίας» ο Χένρυ Τζαίημς έγραφε: «Η μόνη υποχρέωση με την οποία μπορούμε εξ’ αρχής να δεσμεύσουμε το μυθιστόρημα, [..] είναι η υποχρέωση να είναι ενδιαφέρον. Οι τρόποι τους οποίους  έχει στη διάθεσή του [ο συγγραφέας] για να κατορθώνει αυτό το αποτέλεσμα (να μας προκαλεί το ενδιαφέρον) μου φαίνονται αμέτρητοι, και τέτοιας λογής ώστε το μόνο από το οποίο κινδυνεύουν να είναι η ταξινόμησή τους και ο εγκλωβισμός τους σε συνταγές». Νομίζω ότι δύσκολα κάποιος που ασχολείται με τη λογοτεχνία θα διαφωνούσε σήμερα μαζί τους, ενώ ακόμα δυσκολότερα θα χρησιμοποιούσε πειστικά τις λέξεις «καθήκον» ή «πρέπει» προκειμένου να αναφερθεί στην καλλιτεχνική δημιουργία. Σε συνέχεια όμως του ερωτήματός σας, επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό μία παρατήρηση για το Σπίτι: ο ήρωας της νουβέλας (σύμφωνα με όσα εξιστορούνται στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου) αποφασίζει, εν μέσω κρίσης, να εγκαταλείψει μια καλή δουλειά σε ιδιωτική εταιρεία προκειμένου να γίνει καθηγητής –να διδάσκει παιδιά– και να γράψει λογοτεχνία. Το αν αυτό συνιστά σχόλιο πάνω στη γενικευμένη, δραματική έκπτωση αξιών που αντιμετωπίζουμε σήμερα ή όχι, το αφήνω στην κρίση του αναγνώστη. 

* Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ είναι δημοσιογράφος

Αν οι τρεις Ιεράρχες ήταν σήμερα δάσκαλοι...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά.

Bυζαντινών Ιστορικά

30 Ιανουαρίου 2015 ·

Αν οι τρεις Ιεράρχες ήταν σήμερα δάσκαλοι...
Μια εργασία διαφορετική, στηριγμένη στο λόγο των μεγάλων Δασκάλων της Παιδείας μας που αξίζει να διαβαστεί από όλους: δάσκαλους , μαθητές, γονείς, κυβερνήτες. Η Πεμπτουσία της Παιδαγωγικής Επιστήμης, οι βασικές αρχές, οι μέθοδοι διδασκαλίας, οι έπαινοι, οι τιμωρίες,η αγάπη των δασκάλων μέσα από το έργο των πνευματικών φάρων της Ορθοδοξίας και της Παιδείας, του Μεγάλου Βασιλείου, του Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Γρηγορίου του Θεολόγου...
του αρχιμανδρίτου Καλλινίκου Μαυρολέοντος … συνεχίσετε την ανάγνωση…
Εικόνα: οι Τρεις Ιεράρχες, Μιχαήλ Δαμασκηνού, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών. http://vizantinaistorika.blogspot.gr/20…/…/blog-post_29.html

Ζύμη για πίτσα και πεϊνιρλί

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Ζύμη για πίτσα και πεϊνιρλί - iCookGreek

Κάντε κλικ στον τίτλο ή τη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση.

icookgreek.com|Από Konstantina Athanasiou

Υλικά

• Για τη ζύμη
• 500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 25 γρ. νωπή μαγιά
• 3-4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 300 ml (περίπου) χλιαρό νερό
• 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• λίγη ζάχαρη

Εκτέλεση

1. Σ’ ένα μικρό μπολ διαλύετε τη νωπή μαγιά σε λίγο χλιαρό νερό. Προσθέτετε κατόπιν μία κουταλιά της σούπας αλεύρι και ανακατεύετε ελαφρά. Σκεπάζετε το μπολ και αφήνετε το «προζύμι» αυτό να φουσκώσει 30’, σε χλιαρό μέρος.
2. Κοσκινίζετε το υπόλοιπο αλεύρι με το αλάτι και τη ζάχαρη φτιάχνοντας ένα λοφάκι. Κάνετε μια λακκουβίτσα στο κέντρο και ρίχνετε μέσα το μείγμα με τη διαλυμένη μαγιά. Προσθέτετε το λάδι, λίγο νερό ακόμη και αρχίζετε να σπρώχνετε το αλεύρι από τα πλαϊνά προς το κέντρο.
3. Ζυμώνετε, παίρνοντας σιγά -σιγά το αλεύρι και όποτε χρειάζεται ρίχνετε νερό μέχρι να αποκτήσετε μια ζύμη ελαστική που να δουλεύεται εύκολα και να μην κολλάει στα δάκτυλά σας.
4. Φτιάχνετε μια-δυο μπάλες με τη ζύμη και τις βάζετε σε μπολ πασπαλισμένα με αλεύρι. Κάνετε με μαχαίρι δύο σχισμές σε σχήμα σταυρού. Σκεπάζετε με καθαρή, βαμβακερή πετσέτα και αφήνετε σε χλιαρό μέρος, μέχρις ότου η ζύμη διπλασιαστεί σε όγκο. Στη συνέχεια φτιάχνετε  βάσεις για πίτσα ή πεϊνιρλί στο μέγεθος που θέλετε.