«Το ξανθό γένος»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

«Το ξανθό γένος» των Ρώσων που θα σώσει την Ελλάδα. Ένα ωραίο παραμύθι, που η Ελλάδα το πλήρωνε...

mixanitouxronou.gr|Από ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ «Στον Δάσκαλο»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

 

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

30 Ιανουαρίου 2015 ·

Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ «Στον Δάσκαλο»
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε , ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι !
ΠΙΝΑΚΑΣ - H. Edw. Lamson (1841-1919), Ένα σχολείο του χωριού (Αγροτικό σχολείο)

Η Υπαπαντή του Κυρίου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Η Υπαπαντή του Κυρίου και ο Σαραντισμός των βρεφών - Χώρα του Αχωρήτου

«Κόλπους Πατρός τυπούσι του σου, Χριστέ μου, του Συμεών αι χείρες, αι φέρουσί σε.» (Τους κόλπους του ουρανίου Πατέρα συμβολίζουν, Χριστέ μου,

choratouaxoritou.gr

«Κόλπους Πατρός τυπούσι του σου, Χριστέ μου,
του Συμεών αι χείρες, αι φέρουσί σε.»

(Τους κόλπους του ουρανίου Πατέρα συμβολίζουν, Χριστέ μου,
τα χέρια του Συμεών που Σε κράτησαν στην αγκαλιά του.)

Μόλις πέρασαν σαράντα ημέρες από την γέννηση του Θεανθρώπου, προσεφέρθη ο Κύριος στο ιερό υπό Μητρός Παρθένου, και υπεδέχθη Αυτόν ο πρεσβύτης Συμεών. Κατά τη διάταξη του Μωσαϊκού νόμου «παν άρσεν πρωτότοκον έσται αφιερωμένον τω Θεώ, και την εις τούτον  νενομισμένην θυσίαν προσενέγκη, ζεύγος τρυγόνων, ή δύο νεοσσούς περιστερών». Δηλαδή, κάθε πρωτότοκο αρσενικό παιδί ήταν αφιερωμένο στο Θεό, και προς τούτο γινόταν μία συγκεκριμένη τελετή στο ναό, περιλαμβάνουσα και προσφορά δύο τρυγονιών ή περιστεριών.

 Λαβών δε ο πρεσβύτης Συμεών τον Κύριο της δόξης στα χέρια του είπε το:         «Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ό ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών Φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ».

Τώρα, δηλαδή, Κύριε, ας πεθάνω, αφού είδα το Σωτήρα του κόσμου. Διότι αυτό περίμενε χρόνια ο δίκαιος Συμεών˙ να δει με τους οφθαλμούς του τον Κύριο και Θεό του. Και πλέον ευτυχισμένος μπορούσε να υπάγει εις τας αγκάλας του Θεού. Και απευθυνόμενος κατόπιν ειδικά προς την Μαριάμ προφήτευε τον πόνο της καθώς θα βλέπει τον Υιό της στον Σταυρό του Μαρτυρίου του:  «Καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία».

 Έπειτα από αυτή τη γενική αναφορά, γίνεται κατανοητό ότι ο σαραντισμός έχει τις ρίζες του στην εποχή του Μωυσή (καθώς αυτό το στοιχείο το αντλούμε μέσα από τον Μωσαϊκό νόμο). Λέγοντας «σαραντισμό», εννοούμε ότι η μητέρα προσφέρει το νεογέννητο στο ναό και αυτό προς δόξαν του τριαδικού Θεού.

Η γυναίκα, έπειτα από την κύηση χρειάζεται ένα διάστημα ώστε να επανέλθει και πάλι στην προ του τοκετού κατάσταση. Αυτό το διάστημα ίσως είναι λιγότερο από της σαράντα  ημέρες, αλλά από τη στιγμή την οποίαν οι πατέρες της εκκλησίας θέσπισαν αυτό τον συμβολικό αριθμό, οφείλουμε κι εμείς να τον υπακούμε.. Σίγουρα αυτοί κάτι παραπάνω θα γνώριζαν για να εισάγουν αυτό το διάστημα των σαράντα ημερών. Ας μη μας διαφεύγει άλλωστε ότι την εποχή διαμορφώσεως των τελετουργικών της Εκκλησίας μας, τόσες ημέρες εχρειάζοντο.

Η γυναίκα λοιπόν, κατά το πρότυπο της  Παναγίας, έπειτα από σαράντα ημέρες πηγαίνει το βρέφος στο ναό για δυο λόγους. Πρώτον, για να εισάγει το βρέφος στο ναό, ώστε αυτό να μπορεί στη συνέχεια να βαπτισθεί και να συμμετάσχει στην εν Χριστώ λατρευτική ζωή, και δεύτερον για να καθαρισθεί και αυτή (καθώς οι ευχές του σαραντισμού αναφέρονται και στον καθαρισμό της γυναικός).

Παρατηρούμε ότι, όταν η γυναίκα έρχεται στο ναό για να λάβει υπο του ιερέως την ευχή του σαραντισμού, ο ιερεύς δεν την αφήνει να μπει στον κυρίως ναό, διότι θεωρείται ακόμα ακάθαρτη. Ακάθαρτη και όχι αμαρτωλή, όπως το συγχέουν πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας. Η γυναίκα δεν διέπραξε καμία αμαρτία, αντιθέτως έφερε στον κόσμο έναν άνθρωπο. Ακαθαρσία θεωρείται ό,τι αποβάλλεται από τον ανθρώπινο οργανισμό, δια τούτο και παραμένει η γυναίκα έπειτα από την κύηση στον οίκο της για σαράντα ημέρες, ώσπου να καθαριστεί  πλήρως και να μπορεί να συμμετάσχει και πάλι στη λατρευτική ζωή της εκκλησίας.  Γι΄αυτό το λόγο και διαβάζει ο ιερεύς την ευχή στον πρόναο του ναού και έπειτα καθώς λαμβάνει στα χέρια του το βρέφος και το εισάγει στον κυρίως ναό, τότε και η γυναίκα, αφού έχει καθαρισθεί από τις ευχές, ασπάζεται μετ’ ευλαβείας τις εικόνες. Όλα αυτά γίνονται προς μίμηση του σαραντισμού του Κυρίου.

Ας δούμε όμως τώρα λίγο αναλυτικότερα την ακολουθία του σαραντισμού:

Σήμερα, ως γνωστόν, η ακολουθία του σαραντισμού αποτελείται από τέσσερις ευχές. Θέμα και των τεσσάρων ευχών είναι η προσαγωγή του βρέφους στο ναό κατά το πρότυπο του Κυρίου (σύμφωνα με τις διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου). Οι ευχές αποτελούν ευλογίες του βρέφους και δεήσεις υπέρ αυτού, που κατά «μίμησιν» του Κυρίου προσάγεται στο ναό και αφιερούται στο Θεό. Αυτός είναι και ο εμφανής σκοπός της ακολουθίας. Το παιδί εισέρχεται στην εκκλησία και αυτό σαραντίζει και όχι η μητέρα του. Η μητέρα συνοδεύει το βρέφος και ευλογείται μαζί με αυτό. Αναφέροντας ότι, η ευλογία περιλαμβάνει και τους δυο γονείς μαζί, και όχι μόνο την μητέρα, όπως συνήθως γίνεται.

Πρέπει επίσης να επισημανθεί το γεγονός, ότι το βρέφος είναι χωρίς αμφιβολία αβάπτιστο, διότι προϋποθέτουν και οι δυο ευχές ότι η είσοδός του στο ναό γίνεται για πρώτη φορά, καθώς ζητούν να αξιωθεί «εν καιρώ ευθέτω» του αγίου βαπτίσματος. Εξ άλλου οι ευχές της πρώτης ημέρας, της ογδόης, (και όχι του «μισού σαραντισμού» που εν αγνοία του ο λαός ζητά επίμονα από τους ιερείς, η οποία και δεν υφίσταται στα λειτουργικά βιβλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας) και της τεσσαρακοστής παρουσιάζουν προοδευτικό χαρακτήρα και εντάσσονται ουσιαστικά στις προβαπτισματικές πράξεις. Η κλιμάκωσις είναι φανερή. Την πρώτη ημέρα ευλογείται το βρέφος και χαιρετίζεται η έλευσή του στο κόσμο. Την όγδοη λαμβάνει το όνομα και χαρακτηρίζεται πια «δούλος Χριστού» και «χριστιανός». Την τεσσαρακοστή ημέρα εισέρχεται στο ναό του Θεού και «προσφέρεται» σε Αυτόν. Έπονται δε, η Κατήχησις, το Βάπτισμα, το Χρίσμα και η Θεία Κοινωνία.

Επίσης, κατά την παράδοση αλλά και κατά τις τυπικές διατάξεις της ακολουθίας, έπειτα από την ανάγνωση των ευχών, ο ιερεύς κρατώντας στα χέρια του το άρσεν βρέφος, το εισάγει στο ιερό βήμα, ενώ με το θήλυ βρέφος τελεί την Απόλυση της Ακολουθίας στον σολέα του ναού. (σύμφωνα βέβαια με τον καθηγητή κ. Ι. Φουντούλη, εισάγει ο ιερεύς το βρέφος στο Ιερό Βήμα αδιακρίτως φύλλου και εξηγεί: «ούτε οι ευχές, ούτε οι τυπικές διατάξεις της ακολουθίας κάνουν διαχωρισμό μεταξύ φύλου, αλλά εισάγονται στο ιερό βήμα και προσκομίζονται στο Θεό, καθώς ο ιερεύς τα ανυψώνει με τα χέρια του στον ουρανό, ως «δώρον» και «ανάθημα». Πού αλλού θα προσφερθεί το δώρο στο Θεό, παρά στο θυσιαστήριό του; Αυτό ακριβώς ερμηνεύει και την είσοδο όλων των βρεφών αδιακρίτου φύλου στο Άγιο βήμα. Δεν έχει καμία σχέση με την ιεροσύνη που επιφυλάσσεται στους άνδρες. Πρόκειται περί πράξεως προσφοράς του νέου ανθρώπου στο Θεό και για τον χριστιανισμό δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ άρρενος και θηλαίου»).

Συνελόντι ειπείν,  ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας, η οποία έχει τις ρίζες της στον Μωσαϊκό νόμο, καθώς αυτός γίνεται σήμερα ως προτύπωση της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και οι γυναίκες συμβολίζουν την Παναγία, η οποία έφερε στις αγκάλες της τον Υιόν της και τον πρόσφερε στον ναό ως θυσίαν «ευπρόσδεκτη».

Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος που η Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία θεωρεί και εορτάζει αυτήν την ημέρα της Υπαπαντής του Κυρίου, στο πρόσωπο της Παναγίας Θεοτόκου, η οποία πρόσφερε τον Υιό της στην Εκκλησία, όλες τις μητέρες ανά τον κόσμο,  οι οποίες προσφέρουν τα παιδιά τους για «σαραντισμό» στους ναούς, κατά το δικό της πρότυπο και σύμφωνα με την παράδοση μας.

Έτσι λοιπόν η Αγία του Χριστού Εκκλησία μας, πανηγυρίζοντας αυτήν την ημέρα και εορτάζοντας την Δεσποτική αλλά και Θεομητορική εορτή της Υπαπαντής, εορτάζει μαζί τιμά και υμνεί για την προσφορά τους, τις μητέρες όλου του κόσμου, χαρακτηρίζοντας αυτήν την σημαντική ημέρα του εκκλησιαστικού ημερολογίου, στο πρόσωπο της Θεομήτορος Παναγίας, ως την παγκόσμια «Ημέρα της Μητέρας» ή την «Γιορτή της Μητέρας», σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας μας.

*και όχι την πρώτη Κυριακή του Μαΐου, όπως έχει επικρατήσει στην  παγκοσμιοποιημένη και αδηφάγα κοινωνία μας, αφού η Εκκλησία μας δεν φρόντισε όλα αυτά τα χρόνια να ενημερώνει τακτικά το ποίμνιο της για την σημειολογία της εορτής της Υπαπαντής και για την ένταξη της μέσα στην εκκλησιαστική παράδοση της, να την συνδυάσει δηλαδή και να την κατοχυρώσει στην συνείδηση όλων των ανθρώπων με την πραγματική παγκόσμια «Ημέρα της Μητέρας», την 2α Φεβρουαρίου, κάτι βέβαια που έκαναν με πολύ μεγάλη επιτυχία και συνεχίζουν να κάνουν κάποια επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα ανά τον κόσμο, επενδύοντας τα κεφάλαια τους και προσδοκώντας κέρδη από στο γλυκύτατο πρόσωπο της κάθε μητέρας.

Πηγή : http://intheopatoron.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html

Οι αρχαίοι Έλληνες ανακάλυψαν την Αμερική

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Οι αρχαίοι Έλληνες ανακάλυψαν την Αμερική, υποστηρίζει Ιταλός καθηγητής πανεπιστημίου

Το 1492 είναι μια από τις πιο σημαντικές χρονιές στην ιστορία. Ο κόσμος ξαφνικά “μεγάλωσε” μετά την ανακάλυψη της Αμερικανικής Ηπείρου και η Ευρώπη έπαψε…

pyli-apokalypseis.com|Από Διαχειριστή

 

Το 1492 είναι μια από τις πιο σημαντικές χρονιές στην ιστορία. Ο κόσμος ξαφνικά “μεγάλωσε” μετά την ανακάλυψη της Αμερικανικής Ηπείρου και η Ευρώπη έπαψε να είναι το κέντρο της γης.
Ωστόσο, ένας Ιταλός φυσικός, φιλόλογος και ιστορικός των επιστημών ο οποίος διδάσκει σε πανεπιστήμιο της Ρώμης, ο Lucio Russo, επιμένει πως αυτός ο “Νέος Κόσμος” ήταν ήδη γνωστός στους αρχαίους Έλληνες.


Αυτό φαίνεται να υποστηρίζει και στο βιβλίο του, “Η ξεχασμένη Αμερική: Η σχέση μεταξύ των πολιτισμών και το λάθος του Πτολεμαίου” τον οποίο και “κατηγορεί” όπως επίσης και τους “δύσπιστους” Ρωμαίους για την απώλεια της γνώσης των αρχαίων Ελλήνων.

Μεταξύ των πολλών, όπως υποστηρίζει ο Russo, στοιχείων που ενισχύουν την άποψη πως υπήρχε επαφή μεταξύ των αρχαίων Ευρωπαίων και των ιθαγενών Αμερικανών, είναι μερικά προ-Κολομβιανά κείμενα που κατάφεραν να “επιβιώσουν” της καταστροφής που επέφερε η ισπανική κατάκτηση.
Η λάθος μετάφραση για εκείνους που “ήρθαν από την Ανατολή”
Σε ένα βιβλίο, σχετικά με την προέλευση των Μάγια - όπως αναφέρει μιλώντας στο Epoch Times -υπάρχουν αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Οι “πατέρες” του συγκεκριμένου πολιτισμού, σύμφωνα πάντα με το κείμενα αυτά, ήταν “μαύροι και λευκοί, με διάφορα πρόσωπα και μιλούσαν διάφορες γλώσσες” και ήρθαν από την Ανατολή. “Και δεν είναι ξεκάθαρο πως διέσχισαν τη θάλασσα”. Ωστόσο, οι ερευνητές αποφάσισαν να μεταφράσουν τη λέξη που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια για τη “θάλασσα” ως “λίμνη”.
Επίσης, υπάρχουν αρκετές απεικονίσεις Μάγια αλλά και κείμενα στα οποία γίνονται αναφορές σε άνδρες με μούσια. Μόνο που οι ιθαγενείς της Αμερικανικής Ηπείρου δεν άφηναν γένια.
Υπάρχουν όμως και αρκετά έργα Ρωμαίων στα οποία εμφανίζεται το φρούτο ανανάς, το οποίο “εισήχθη” όμως στην Ευρώπη, μόνο μετά την κατάκτηση του Νέου Κόσμου, δηλ. Το 1492, αφού ευδοκιμούσε στη Ν.Αμερική.


Ο δογματισμός της επιστήμης
Ο Russo, ο οποίος διδάσκει στο πανεπιστήμιο Tor Vergata της Ρώμης, υποστηρίζει πως ο λόγος για τον οποίο οι ερευνητές πιστεύουν πως η Αμερικανική Ήπειρος δεν ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες, έχει να κάνει με τον δογματισμό και όχι με την έλλειψη αποδείξεων.
Για χρόνια, κυριαρχεί η θεωρία πως ο πολιτισμός εξελίσσεται σε προκαθορισμένα στάδια. Για παράδειγμα: ένας πολιτισμός ανακάλυψε τη φωτιά, μετά ανακάλυψε τον τροχό, τη γραφή κοκ φτάνοντας μέχρι τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας και τη Δημοκρατία. Όλοι οι πολιτισμοί, εκτιμάται πως “πέρασαν” από αυτά τα στάδια και μπορούν να ιεραρχηθούν βάσει των επιτευγμάτων τους.
Όμως ο Russo, παρουσιάζει ένας εντελώς διαφορετικό σενάριο: οι ανακαλύψεις, όπως πχ η γραφή δεν αναπτύχθηκαν αυτόνομα και ανεξάρτητα σε κάθε πολιτισμό αλλά πέρασαν από τον ένα στον άλλο. Υποστηρίζει δε, πως είναι λανθασμένη η αντίληψη πως η επιστήμη εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο.
Εξάλλου υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιστημονικής και πολιτισμικής παρακμής όπως η καταστροφή του πολιτισμού των Καρχηδονίων και των Ελλήνων, από τους οποίους οι Ρωμαίοι κληρονόμησαν μόνο ένα μικρό μέρος των επιστημονικών τους γνώσεων.

Ένα από τα σχετικά παραδείγματα που αναφέρει ο Rosso, αφορά τα επιτεύγματα στον τομέα της ναυσιπλοϊας. “Το μέγεθος των πλοίων κατά την Ελληνιστική περίοδο ξεπεράστηκε μόνο την περίοδο του Ναπολέοντα ενώ ο Κολόμβος, όπως αναφέρεται, σχεδίασε το ταξίδι βασιζόμενος σε μέρος των μαθηματικών γνώσεων της Ελληνιστικής περιόδου που είχαν καταφέρει να διασωθούν.
Όπως τονίζεται, οι Έλληνες ήταν εξάλλου ο μόνος πολιτισμός της εποχής του που είχε κατανοήσει πως η Γη είναι στρογγυλή. Η γνώση αυτή όμως στη συνέχεια “χάθηκε”.
Ακόμη και σήμερα όπως τονίζει στο Epoch Times ο Russo, βρισκόμαστε σε μια περίοδο “επιστημονικής κρίσης” η οποία όμως είναι διαφορετική από αυτή των ρωμαϊκών χρόνων καθώς η σημερινή παρακμή, σύμφωνα με τον καθηγητή, “κρύβεται” πίσω από τα τεχνολογικά επιτεύγματα.
Το λάθος του Πτολεμαίου και πως οι άνθρωποι “ξέχασαν” την Αμερική
Παρά ταύτα, το ερώτημα παραμένει. Πως μπορεί οι άνθρωποι να “έχασαν” τη γνώση μιας ολόκληρης ηπείρου; Το λάθος, σύμφωνα με τον καθηγητή, εντοπίζεται στον Πτολεμαίο ο οποίος έφτιαξε έναν “παγκόσμιο” χάρτη συνδυάζοντας τους επικρατέστερους ισχυρισμούς από τις διαθέσιμες αρχαίες πηγές.
Το βασικό πρόβλημα κατά τον καθηγητή είναι η “τοποθέτηση” των Τυχερών Νησιών, τα οποία οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν Κανάριες Νήσους. Στην πραγματικότητα όμως οι Έλληνες αναφέρονταν στις Αντίλλες, σύμφωνα τουλάχιστον με τον Russo. Η “παρεξήγηση” οφείλεται κατά τον ίδιο, στου Ρωμαίους και όχι μόνο, και στη δυσπιστία όσο και αδυναμία τους να “ανοιχτούν” στους ωκεανούς.

Ακολουθώντας τους κανόνες τη φιλολογικής όσο και μαθηματικής λογικής, ο Russo εξηγεί στον αναγνώστη, ένα ένα τα λάθη του Πτολεμαίου – τα οποία θεωρούνται πολύ μεγάλα- και παράλληλα αποδεικνύει πως οι γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων για τον πλανήτη μας ήταν πολύ ακριβείς.
Ο Πτολεμαίος, όπως τονίζει ο καθηγητής, υπολόγισε λάθος το γεωγραφικό πλάτος των Κανάριων Νήσων, κατά 15 μοίρες με αποτέλεσμα στο δικό του χάρτη να εμφανίζονται εκεί που θα αναέμενε κανείς να είναι οι Αντίλλες. Φυσικά η Αμερική δεν εμφανίζεται στο χάρτη του.
Σύμφωνα με τον Russo, το βιβλίο προκάλεσε δύο ειδών αντιδράσεις. Οι επιστήμονες και οι φιλόλογοι έδειξαν ενθουσιασμό, σε αντίθεση με τους ιστορικούς και τους γεωγράφους, που όπως τονίζει ο συγγραφέας, αδυνατούν να κατανοήσουν κάποιες λογικές πτυχές του έργου του.
“Έχουμε πολλά να μάθουμε από τους αρχαίους Έλληνες. Για παράδειγμα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε την τάση που υπάρχει για υπερβολική εξειδίκευση” γιατί τα ποιο ενδιαφέρονται πράγματα μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο από αυτούς που εστιάζουν σε περισσότερες από μια πτυχές της ανθρώπινης γνώσης. 

huffingtonpost.gr
 

TΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

– ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ | Ἑλληνοϊστορεῖν

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ,ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ – ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ 28 Ιανουαρίου 2014 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Σχολιάστε ,, , . . .…

ellinoistorin.gr

παιγνίδια με την ... ύφανση

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Arte e Bom Gosto.

 

 Ο χρήστης Arte e Bom Gosto πρόσθεσε 13 new photos στο άλμπουμ uns conhecem como bainha aberta, outros como crivo, desfiadinho,

27 Φεβρουαρίου 2015 ·

linha Cléa Branca...

Δείτε τη μετάφραση

Το τέθριππο του Λύσιππου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά.

 

Bυζαντινών Ιστορικά

28 Ιανουαρίου 2015 ·

Το τέθριππο του Λύσιππου
2.400 χρόνια ύπαρξης συμπληρώνουν τα τέσσερα περίφημα χαλκόχρυσα άλογα που βρίσκονται σήμερα στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου στη Βενετία.
Παρακολούθησαν κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων όλα τα ιστορικά γεγονότα της κλασικής εποχής, την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους, την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης και τη βυζαντινή εποχή, τη λεηλασία της από τους Σταυροφόρους, την οικονομική επικράτηση της Βενετίας, τους ναπολεόντειους πολέμους. Παραμένουν όρθια και ανυπόμονα ως μια μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας…

Στην Κύπρο η Πανάχραντος Άνδρου και η κάρα Αγ.Παντελεήμονα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ελλαδα ΜΟΥ.

 

Ελλαδα ΜΟΥ

28 Ιανουαρίου στις 12:04 μ.μ. ·

Στην Κύπρο η Πανάχραντος Άνδρου και η κάρα Αγ.Παντελεήμονα .Ευχόμαστε να φέρει Λύτρωση και Λευτεριά στην πολύπαθη Κύπρο μας!!
Στον Ιερό ναό Αγίου Γεωργίου Πάνω Δευτεράς μεταφέρθηκαν από την Ιερά Μονή Παναγίας Παναχράντου Άνδρου, το ιερό εικόνισμα της Παναγίας και η τιμία Κάρα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος. Η Εικόνα της Παναγίας εξήλθε για πρώτη φορά από το Μοναστήρι της, μετά από 1055 χρόνια παραμονής της στη Μονή.
Η επίσημη υποδοχή των ιερών αυτών θησαυρισμάτων έγινε την Τετάρτη, 27 Ιανουαρίου 2016 μπροστά από τα Γραφεία των Κοινοτικών Συμβουλίων Δευτεράς, από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα.
Στη συνέχεια, εν πομπή, μεταφέρθηκαν στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στην Πάνω Δευτερά, όπου και θα παραμείνουν για προσκύνηση από τους πιστούς μέχρι και τη Δευτέρα, 8 Φεβρουαρίου 2016.
Ο ναός θα είναι ανοικτός καθημερινά από τις 6.30 το πρωί, μέχρι τις 10.00 το βράδυ.
πληροφορίες από εδώ:http://www.sigmalive.com/

τα αρνητικά συναισθήματα μας καταστρέφουν

Maria Dimitriou από Αφύπνιση Συνείδησης ( Consciousness Awakening )

 

Γιατί τα αρνητικά συναισθήματα μας καταστρέφουν - Αφύπνιση Συνείδησης

Διαβάστε πρώτοι ότι σας κρύβουν!

awakengr.com|Από Αφύπνιση συνείδησης

αποτελεσματικό φάρμακο για δάγκειος πυρετός

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Katotohanan.

 

Katotohanan

9 Δεκεμβρίου 2015 ·

ang dahon ng papaya ay mabisang gamot sa dengue..
panoorin kung paano ihanda..

Τα φύλλα του παπάγια είναι αποτελεσματικό φάρμακο για δάγκειος πυρετός..
Πρόσεχε πώς να ετοιμαστείτε..

Μεταφράστηκε από τα Φιλιππινέζικα