ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΓΗΤΡΙΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Δροσοπηγή - Τσεροβά.

 

7 Οκτωβρίου 2015 ·

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΓΗΤΡΙΑ
Αυτός ο ναός της Παναγίας είναι χτισμένος σε μια κοφτή ορθοπλαγιά στους γκρεμούς του Μεζαλίμονα (ο πρώτος κόλπος δυτικά από το Τηγάνι) και στέκεται σχεδόν πάντα στη σκιά, αθέατος, τριγυρισμένος από σκίνους και φλόμους.
Από το εσωτερικό του ναού ακούτε το βογκητό του νερού και από το προαύλιό του η θέα προς το ακρωτήριο Τηγάνι είναι μοναδική. Η Παναγία η Οδηγήτρια (οι Μανιάτες τη λένε Αγήτρια) είναι ένα από τα πιο όμορφα βυζαντινά ξωκλήσια. Είναι ναός βυζαντινός σταυροειδής με τρούλο, ιδιαίτερα χαριτωμένος, με υπέροχα μαρμάρινα ανάγλυφα, κίονες και σκαλιστά μοτίβα πουλιών στο πάτωμα. Εχει κτιστεί δίπλα σε σπήλαιο (ο νότιος τοίχος) και χρονολογείται στα 1200. Οι αγιογραφίες είναι ξεθωριασμένες, αλλά υψηλής τέχνης. Οι παλαιότερες βρίσκονται στο νάρθηκα (Δευτέρα Παρουσία, Δέηση κ.λπ.) και λίγες στο ιερό (Βλαχερνίτισσα κ.ά.), αλλά υπάρχουν και νεότερες αγιογραφίες του 1808.

ΜΙΑ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Δροσοπηγή - Τσεροβά.

 

6 Ιανουαρίου 2015 · ·

ΜΙΑ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ.
Είναι ένα ταξίδι που ξεκινά από τις κορυφές του Ταΰγετου και φτάνει μέσω του Πολυάραβου (εκεί που οι μανιάτισσες κατατρόπωσαν τον στρατό του Ιμπραήμ) και κατηφορίζοντας από κει φτάνουμε στο Οίτυλο και το Λιμένι κι από την Τσίπα πάμε προς τον επαρχιακό δρόμο Γυθείου - Αρεόπολης και αφού επισκεφτούμε την Κελεφά και τον Βαχό φτάνουμε στην Αρεόπολη.
Αφού γυρίσουμε τα γύρω χωριά πάμε νότια Πύργο Διρού και τα περίφημα σπήλαια του , προσχωρούμε νότια μέχρι το Ταίναρο το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Από εκεί επιστρέφουμε ανατολικά ξεκινώντας από τις Πιόντες και την Λάγια , περνώντας την Κοκκάλα , το Νύφι , το Φλωμοχώρι και μέσω του Κότρωνα φτάνουμε στο Σκουτάρι.
Από εκεί αφού κάνουμε μια βόλτα στα γύρω χωριά τελειώνουμε το ταξίδι μας περνώντας από το Μαυροβούνι και τερματίζουμε την διαδρομή μας στο πανέμορφο Γύθειο την πρωτεύουσα του δήμου Ανατολικής Μάνης.
Σημ. οι φωτογραφίες είναι από όσα χωριά βρήκα φωτογραφικό υλικό

Η Μάχη της Χαιρώνειας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η Μάχη της Χαιρώνειας

Μία από τις πολυσυζητημένες μάχες της αρχαιότητας. Διεξήχθη στις 2 Αυγούστου 338 π.Χ. στην πεδιάδα του Βοιωτικού Κηφισού, κοντά στην οχυρή πόλη της Χαιρώνειας, ανάμεσα στους Μακεδόνες του Φιλίππου Β’ και στις συμμαχικές δυνάμεις των Θηβαίων και των Αθηναίων. Ο Φίλιππος επικράτησε και αναδείχθηκε

ASSOS ... blog from GREECE|Από ASSOS GREEK

Η Μάχη της Χαιρώνειας

Μία από τις πολυσυζητημένες μάχες της αρχαιότητας. Διεξήχθη στις 2 Αυγούστου 338 π.Χ. στην πεδιάδα του Βοιωτικού Κηφισού, κοντά στην οχυρή πόλη της Χαιρώνειας, ανάμεσα στους Μακεδόνες του Φιλίππου Β’ και στις συμμαχικές δυνάμεις των Θηβαίων και των Αθηναίων. Ο Φίλιππος επικράτησε και αναδείχθηκε κυρίαρχος του ελληνικού χώρου.

Το 339 π.Χ. ο Φίλιππος βρήκε την αφορμή να επέμβει στη Νότιο Ελλάδα. Το αμφικτιονικό συνέδριο των Δελφών κατηγόρησε τους Λοκρούς της Άμφισσας ότι σφετερίστηκαν γη του Μαντείου και ζήτησαν την κήρυξη ιερού πολέμου για την τιμωρία τους. Οι εκπρόσωποι των πόλεων, χωρίς τη συμμετοχή της Αθήνας και της Θήβας, όρισαν αρχιστράτηγο τον Φίλιππο.

Ο Φίλιππος, με 30.000 πεζούς και 2000 ιππείς, με επικεφαλής τον 18χρονο γιο του Αλέξανδρο, εξόρμησε στη Νότια Ελλάδα και αφού πέρασε τις Θερμοπύλες, κατέλαβε την Ελάτεια, όπου και στρατοπέδευσε, ενώ τμήμα του στρατού του κατέστρεψε την Άμφισσα. Η κατάληψη της Ελάτειας παρείχε στον Φίλιππο τον έλεγχο της οδού προς τη Βοιωτία και την Αττική και η κίνησή του έδειχνε πως ήταν αποφασισμένος να τελειώνει τους λογαριασμούς του με την Αθήνα και τη Θήβα. Η είδηση αυτή προκάλεσε ταραχή στους δυο «προαιώνιους» εχθρούς, οι οποίοι με πρωτοβουλία του ρήτορα Δημοσθένη (ηγέτη της αντιμακεδονικής μερίδας στην Αθήνα) παραμέρισαν τις διαφορές τους και συνέπηξαν συμμαχία.

Οι δυο αντίπαλες στρατιές έλαβαν θέση μάχης στην πεδιάδα της Χαιρώνειας στις 2 Αυγούστου 338 π.Χ. Οι Μακεδόνες παρέταξαν 30.000 πεζούς και 2000 ιππείς, ενώ οι σύμμαχοι 30.000 άνδρες και 500 ιππείς. Επικεφαλής των Αθηναίων ήταν οι στρατηγοί Στρατοκλής, Χάρης και Λυσικλής, ενώ των Θηβαίων ο Θεαγένης. Ο στρατός του Μακεδόνων με επικεφαλής τον Φίλιππο υπερτερούσε σε συνοχή και πολεμική πείρα. Επιπλέον, διέθετε ηγήτορες υψηλού επιπέδου, όπως ο Αλέξανδρος, ο Αντίπατρος και ο Παρμενίων, ενώ οι στρατηγοί των συμμάχων ήταν περιορισμένων ικανοτήτων, με ελάχιστη πολεμική εμπειρία. Εξαίρεση στην πολεμική μετριότητα της συμμαχικής δύναμης οι επίλεκτοι Θηβαίοι του Ιερού Λόχου.

Ο Φίλιππος ηγείτο της δεξιάς πτέρυγας και ήταν αντιμέτωπος των Αθηναίων, ενώ ο Αλέξανδρος ήταν επικεφαλής του ιππικού και ήταν αντιμέτωπος με τους Θηβαίους. Με την έναρξη της μάχης, ο Φίλιππος τήρησε αμυντική στάση έναντι των Αθηναίων, ενώ ο Αλέξανδρος ανάγκασε σε υποχώρηση τους Θηβαίους, όταν οι ιερολοχίτες, που μάχονταν με πείσμα, έπεσαν μέχρις ενός. Τότε στράφηκε προς τα δεξιά και πλευροκόπησε τους Αθηναίους, οι οποίοι βαλλόμενοι από δύο σημεία υποχώρησαν. Η μάχη σ’ αυτό το σημείο είχε κριθεί. Οι Αθηναίοι έχασαν 1000 άνδρες, ενώ 2000 αιχμαλωτίσθηκαν. Ανάλογες ήταν και οι απώλειες των Θηβαίων.

Μετά τη μάχη, ο Φίλιππος έδειξε επιείκεια στους Αθηναίους, αφού ελευθέρωσε τους αιχμαλώτους τους και δεν προχώρησε στην κατάκτηση της πόλης τους. Απαίτησε, όμως, να αναγνωρίσουν την ηγεμονία του. Αντίθετα, συμπεριφέρθηκε σκληρά στους Θηβαίους. Θανάτωσε ή εξανδραπόδισε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους και επανέφερε τους εξόριστους φίλους του. Στην Καδμεία εγκατέστησε μακεδονική φρουρά. Μετά τη βαριά ήττα τους στην Χαιρώνεια, οι Θηβαίοι έθαψαν τους νεκρούς του «ιερού λόχου» σ’ ένα κοινό τάφο κι έστησαν στον χώρο αυτό, πάνω σε ψηλό βάθρο, ένα μαρμάρινο λιοντάρι. Είναι ο γνωστός «Λέων της Χαιρωνείας», ο οποίος σήμερα έχει αναστηλωθεί.

Ο Φίλιππος εγκατέστησε μακεδονικές φρουρές στη Χαλκίδα, στην Αμβρακία, τα Μέγαρα και την Κόρινθο, ενώ συνήψε συνθήκες με τους Ηλείους, Αρκάδες και Μεσσηνίους, ενώ τους Σπαρτιάτες τους περιόρισε στην πόλη τους. Έχοντας κατά νου την ένωση των Ελλήνων και την εκστρατεία κατά των Περσών, ο Φίλιππος συγκάλεσε το 337 π.Χ. στην Κόρινθο συνέδριο των Ελλήνων. Όλες οι πόλεις έστειλαν αντιπροσώπους τους εκτός από τη Σπάρτη. Το Συνέδριο αποφάσισε τη διάλυση όλων των συνασπισμών, την επίλυση όλων των διαφορών μεταξύ των πόλεων από διαιτητικό δικαστήριο υπό την προεδρία του Φιλίππου και τη διενέργεια της εκστρατείας στην Περσία υπό την ηγεσία του μακεδόνα στρατηλάτη.

Για πολλούς αιώνες, η Μάχη της Χαιρώνειας οριοθετούσε στην ιστορική αντίληψη και θεώρηση του αρχαίου κόσμου το τέλος τής ελληνικής «πόλεως» και της ελευθερίας. Ας σημειώσουμε εδώ ότι στη Χαιρώνεια συγκρούστηκαν η Μακεδονία υπό μοναρχικό καθεστώς και οι πόλεις της Νότιας Ελλάδας, που άλλες είχαν δημοκρατικό και άλλες ολιγαρχικό πολίτευμα. Για πολλούς, η Χαιρώνεια ήταν το τέλος της πιο αξιόλογης εποχής της ελληνικής ιστορίας, της κλασικής. Πόσοι μετά τον Δημοσθένη πολιτικοί, ιστορικοί και φιλόλογοι δεν θρήνησαν για την ταφόπετρα της Ελλάδας που μπήκε στη Χαιρώνεια! Με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και με ευρύτερη προοπτική κρινόμενη η μάχη αυτή μετά τον 19ο αιώνα (καθοριστική η συμβολή του γερμανού ελληνιστή Κ. Γ. Ντρόιζεν), φαίνεται να αποβάλλει μεγάλο μέρος της δραματικότητας που της είχε αποδοθεί και να θεωρείται πια ως ένα γεγονός που ανοίγει μια νέα εποχή, την Ελληνιστική, με ηγεμονεύουσα δύναμη τώρα τον Μακεδονικό Ελληνισμό.

Πηγή: briefingnews.gr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΑΠΑΖΑΧΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Euaggelos Maragkos.

‎Euaggelos Maragkos‎ προς ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

19 Ιανουαρίου στις 8:42 μ.μ. ·

ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΑΠΑΖΑΧΟΥ ΣΤΟ «Πρακτορείο 104,9 FM»!!!!ΚΙΝΔΥΝΟΣ!!!ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ!!!! Σε ένα από τα πιο επικίνδυνα στον ελλαδικό χώρο σεισμικά ρήγματα ΧΤΙΖΟΥΝ ΦΡΑΓΜΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ!!!

ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΑΠΑΖΑΧΟΥ ΣΤΟ «Πρακτορείο 104,9 FM»!!!!ΚΙΝΔΥΝΟΣ!!!ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ...

diversa-press.com

 Ακριβώς πάνω σε ένα από τα πιο επικίνδυνα στον ελλαδικό χώρο σεισμικά ρήγματα, στο λεγόμενο «Ρήγμα της Ιερισσού» στη Χαλκιδική, κατασκευάζεται ένα από τα φράγματα για τις ανάγκες των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, στις Σκουριές.

Τα παραπάνω ανέφερε, μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 FM» και στην εκπομπή «Καθημερινά» με τη Νικόλ Καζαντζίδου και τον Χρήστο Μάτη, ο καθηγητής Γεωφυσικής στο ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, ο οποίος χαρακτηρίζει εξαιρετικά δύσκολη για την κατασκευή τεχνητών φραγμάτων την ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής, όπου τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται η επένδυση από την εταιρεία Eldorado Gold.
«Το πρόβλημα είναι ότι τα φράγματα αυτά κατασκευάζονται σε πολύ μικρή απόσταση και το ένα απ’ αυτά -και είναι μάλλον το πιο επικίνδυνο- κατασκευάζεται ακριβώς επάνω στο ρήγμα» είπε ο κ. Παπαζάχος.
Ανέφερε ότι πρόκειται για ένα φράγμα, που κατασκευάζεται πάνω σε ενεργό ρήγμα, το οποίο στο παρελθόν, σε πρόσφατους ιστορικούς χρόνους έχει δώσει σημαντικές μετατοπίσεις και πρόσθεσε: «είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί μια παραμόρφωση της τάξης των δύο, δυόμιση, ή τριών μέτρων που θα μετακινήσει ένα ολόκληρο φράγμα».
Ο κ. Παπαζάχος αναφέρθηκε στον τελευταίο καταστροφικό σεισμό, μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που σημειώθηκε το 1932, με επίκεντρο στην Ιερισσό, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές στην ευρύτερη περιοχή. Αναφερόμενος στο «Ρήγμα της Ιερισσού», τόνισε ότι είναι από τα λίγα ρήγματα στον ελλαδικό χώρο, για το οποίο οι επιστήμονες γνωρίζουν με σιγουριά ότι η εκδήλωση ισχυρών σεισμών συνοδεύεται από πολύ μεγάλες μετατοπίσεις. «Από πολύ μεγάλες μετατοπίσεις οι οποίες τοπικά ξεπέρασαν τα δύο μέτρα» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαζάχος, αναφερόμενος έμμεσα στους κινδύνους που εγκυμονεί η κατασκευή φραγμάτων στην περιοχή.
Ξεκαθάρισε, ότι τα όσα αναφέρει παραπάνω αποτελούν καθαρά επιστημονική άποψη και στηρίζεται -όπως είπε- πάνω σε υφιστάμενες μελέτες, ενώ υπογράμμισε ότι στην Ελλάδα έχουν κατασκευαστεί στο παρελθόν και άλλα φράγματα πάνω σε σεισμικά ρήγματα και αναφέρθηκε στις τεχνητές λίμνες Σεβαλιέ στη Χαλκιδική.
«Η δική μου παρέμβαση αφορά αυτό ακριβώς, δηλαδή το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες υφιστάμενες μελέτες, οι οποίες παρουσιάζουν κάποια στοιχεία, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι από ατελή έως υπερβολικά ελλιπή -να το πω χαριτολογώντας- και που τα ίδια τα στοιχεία δείχνουν πάρα πολύ μεγάλες επιπτώσεις στα φράγματα αυτά από τις σεισμικές μετακινήσεις» σημείωσε ο κ. Παπαζάχος, αναφερόμενος στο θέμα της κατασκευής φραγμάτων στις Σκουριές από την εταιρεία.

πηγη

Ολη η ζωη μου - Παριος Γιαννης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

19 Ιανουαρίου στις 11:33 μ.μ. ·

 

Ολη η ζωη μου - Παριος Γιαννης

Ακούστε το νέο μου τραγούδι εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=IDpyZDgW9N0 ~ Ακούστε τον 6χρονο Δημήτρη εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=LzRDrlQ6zG8 ~ ...

youtube.com

Πλέξη λάστιχο 2Χ2.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

YouTube

·

 

Πλέξη λάστιχο 2Χ2.

Η Κλωθώ σας δείχνει πώς πλέκουμε λάστιχο 2 καλές, 2 ανάποδες και πώς διορθώνουμε τα λάθη μας. Μπες στο www.klotho.gr και δημιούργησε!!

youtube.com

Αγιος Νίκων (Πολιάνα) και Χοτάσια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Δροσοπηγή - Τσεροβά.

 

16 Ιουλίου 2015 ·

Αγιος Νίκων (Πολιάνα)
το τελευταίο χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης,στο δρόμο Καλαμάτας – Αρεόπολης.
Μετονομάστηκε από Πολιάνα σε Άγιο Νίκωνα το 1929,
προς τιμή του Οσίου Νίκωνα το «Μετανοείτε», πού έζησε στο χωριό και έδρασε κατά το β’ μισό του 10ου αιώνα.
Ο Όσιος περιόδεψε σε όλη τη Μάνη για να ενισχύσει και να δυναμώσει το Χριστιανισμό (980-998), προσηλύτισε τους Μηλιγγούς του Ταϋγέτου και σύμφωνα με τη παράδοση έζησε
σε μια σπηλιά ανατολικά του χωριού.
 
Χοτάσια
το κατεξοχήν αλατοχώρι , το μικρό χωριό της Λακωνικής Μάνης ακριβώς στο σύνορο Λακωνίας Μεσσηνίας.
Απλωμένη σε μια ιδιόρρυθμη γεωμορφολογική τοποθεσία
στον ορίζοντα απλώνεται η ήρεμη, καταγάλανη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου και στο βάθος σμίγει ο ουρανός με τη θάλασσα για να ξεπροβάλλουν οι βουνοκορφές των Μεθοκορώνων.

Αλεξάνδρεια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

YouTube

 

Γιάννης Κότσιρας & Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Αλεξάνδρεια

Στίχοι: Άρης Δαβαράκης Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας Άλλες ερμηνείες: Άλκηστις Πρωτοψάλτη Ο…

youtube.com

Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Κωστας Δελιακης.

‎Κωστας Δελιακης‎ προς Τheseus Aegean Blogspot.gr

19 Ιανουαρίου στις 9:20 μ.μ. ·

"Ταυτόχρονα οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η δημόσια χρήση της έννοιας της εθνικότητας αλλά και η χρήση του όρου "Έλλην" χωρίς ειδωλολατρικό η παγανιστικό περιεχόμενο την εποχή εκείνη, αποτέλεσε ένα μοναδικό πνευματικό επίτευγμα του Γεμιστού και μάλλον πρέπει να ανιχνεύσουμε την
επιρροή του στον τελευταίο λόγο που εκφώνησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος λίγο πριν την Άλωση (σώζεται από τον γραμματέα του Φρατζή) και μιλάει ρητά για το γένος των ΕΛΛΗΝΩΝ. "

 

Ο Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων) και η πρώιμη Εθνική αναγέννηση του Μεσαιωνικού Ελληνισμού | Θέματα...

istorikathemata.com

Μου αρέσει!Σχολιάστε

Κοινοποιήστε

Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη  το 1355 μ. Χ. Έκανε λαμπρές σπουδές στην Ανδριανούπολη, όπου ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το έργο του Πλάτωνα. Αργότερα, όταν οι ιδέες του άρχισαν να γίνονται στόχος κάποιων σκληροπυρηνικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που εξόντωσαν τον

μαθητή του Ιουβενάλιο), εγκαταστάθηκε με την ανοχή του φίλου του, αυτοκράτορος Μανουήλ του Β' Παλαιολόγου το 1400 στο Δεσποτάτο του Μυστρά όπου ίδρυσε φιλοσοφική σχολή. Μεταξύ των μαθητών του συγκαταλέγονται οι Βησσαρίων, Γεννάδιος Σχολάριος (μελλοντικός εχθρός του δασκάλου του και πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση), Ιωάννης Αργυρόπουλος, Δημήτριος Χαλκοκονδύλης.  Οι δεσπότες του Δεσποτάτου Θεόδωρος Α΄, Θεόδωρος Β΄ και Κωνσταντίνος (1428/1443-1449), ο κατοπινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’) συχνά ζητούσαν την γνώμη του για διάφορα θέματα. Είχε επίσης μακρά σταδιοδρομία ως δικαστής.


Οι αντιλήψεις και η φιλοσοφία του Γεωργίου Γεμιστού είχαν επηρεαστεί καθαρά από τις ιδέες του Πλάτωνα (άλλωστε αυτό μαρτυρά και το όνομα "Πλήθων" που είχε επιλέξει για τον εαυτό του). Περικυκλωμένος από την κοινωνική, ηθική, πολιτική και οικονομική παρακμή του Βυζαντινού κόσμου που ψυχορραγούσε, ο Γεμιστός πρότεινε μια φυγή προς τα εμπρός με ριζική αναδιάρθρωση της κοινωνίας της εποχής του στο πλαίσιο μιας ιδεατής πλατωνικής "Πολιτείας". Στην κοινωνία που οραματιζόταν, θα γινόταν εκ νέου αναδιανομή της γης σε ίσα μερίδια ενώ πρότεινε να διαιρεθεί ο πληθυσμός σε πολεμιστές και σε αγρότες και οι δεύτεροι να συντηρούν τους πρώτους.

Οι πολεμιστές - υπερασπιστές θα ήταν μόνο γηγενείς και όχι αλλόφυλοι (ο βυζαντινός

Αυτοκρατορικός στρατός της εποχής εκείνης αποτελούταν κυρίως από μισθοφόρους, ενώ οι γηγενείς κάτοικοι είχαν περιοριστεί στον ρόλο του κολίγου - δουλοπάροικου), ενώ θα απαγορευόταν με νόμο η πολυτέλεια και η εξαγωγή καρπών από την χώρα. Ουσιαστικά ο Πλήθων επιζητούσε την εξίσωση όλων των πολιτών και την οργάνωση τους σε ένα σχήμα που αρχικώς θα εξασφάλιζε την επιβίωση του έναντι της Οθωμανικής επιβουλής και αργότερα θα επιδίωκε να πραγματώσει το ανώτερο πλατωνικό "Αγαθό" σύμφωνα με τις επιταγές της Πλατωνικής φιλοσοφίας.  
Μια άλλη βασική συνιστώσα της ιδεολογίας του Γεμιστού ήταν η ανάγκη το Θεοκρατικό Βυζάντιο να αντικατασταθεί από ένα νέο κράτος με κύριο ενοποιητικό στοιχείο του τον Ελληνικό εθνισμό και την κοινή Ελληνική καταγωγή. Ο Γεμιστός διατράνωσε την πίστη του αυτή σε πολλές επιστολές του προς Βυζαντινούς αξιωματούχους. Σε επιστολή του προς τον Αυτοκράτορα Εμμανουήλ Παλαιολόγο το 1412 αναφέρει

" Λοιπόν είμαστε βέβαια Έλληνες στην καταγωγή εμείς, τους οποίους κυβερνάτε και είσθε βασιλείς, όπως μαρτυρεί η γλώσσα και η πατροπαράδοτη Παιδεία.  Δεν μπορεί δε να βρεθεί οικειότερη Χώρα για τους Έλληνες από την Πελοπόννησο και την Χώρα της Ευρώπης, που είναι κοντά σε αυτήν και τα γειτονικά νησιά. Γιατί όπως φαίνεται βέβαια, οι Έλληνες κατοικούσαν πάντοτε σε αυτήν την Χώρα, οι ίδιοι όσο θυμούνται άνθρωποι, χωρίς να έχουν κατοικήσει άλλοι πριν από αυτούς."

...."Αλλά αντίθετα οι ίδιοι οι Έλληνες φαίνεται ότι κατοικούσαν αυτή την Χώρα και δεν την εγκατέλειψαν..".

Το 1437-39 συνόδευσε τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η' στη Σύνοδο της Φεράρας-Φλωρεντίας για την ένωση των δύο εκκλησιών (Ορθόδοξης - Καθολικής). Ουσιαστικά η σύνοδος αυτή ήταν μια

Ιωάννης Παλαιολόγος

απελπισμένη προσπάθεια του αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγου να εξασφαλίσει την στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη των Δυτικών και του πάπα με αντίτιμο την επικράτηση του καθολικού δόγματος. Ο Πλήθων - Γεμιστός αντιτάχθηκε αδύναμα σε αυτή την προοπτική, καθώς πίστευε πως η σωτηρία του Μεσαιωνικού Ελληνισμού θα ερχόταν μόνο μέσα από τον ίδιο και την αναγέννηση του και όχι από τρίτους. Αντιθέτως ο ισχυρότερος πολέμιος της Ένωσης που έλαβε μέρος στην Σύνοδο  ήταν ο Μάρκος Ευγενικός που αντιτάχθηκε με σθένος στην Ένωση για λόγους καθαρά δογματικούς.
Η αγωνιώδης προσπάθεια του Γεμιστού δεν είχε ουσιαστικό αντίκρυσμα στις εξελίξεις της εποχής, καθώς ήταν ήδη πολύ αργά για το Βυζάντιο να προλάβει να μεταλλαχθεί και να σωθεί. Οι αλλαγές που ζητούσε άλλωστε ήταν πολύ ριζοσπαστικές για να υιοθετηθούν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και μάλιστα χωρίς μακροχρόνια προετοιμασία κοινωνικό υπόβαθρο και επιρροή. Πολλές ιδέες από αυτές είτε ήταν πρακτικά αδύνατο να πραγματωθούν, είτε ήταν πλήρως ανεδαφικές, βασισμένες σε θεωρητικά σχήματα Πλατωνικών φιλοσοφικών βιβλίων που γράφτηκαν πολλούς αιώνες πριν, για

άλλες κοινωνίες και με άλλα κίνητρα. Στην Πληθωνική "Πολιτεία" δεν υπήρχε σαφώς καθορισμένη θέση για την Ορθόδοξη πίστη ( την οποία ο Γεμιστός την αντιμετώπιζε μάλλον εχθρικά) που όμως ήταν το βασικότερο στοιχείο της Μεσαιωνικής Βυζαντινής κοινωνίας.
Ασχέτως όμως πόσο ανεφάρμοστο ήταν το σχέδιο του Γεμιστού, ο ίδιος συνέλαβε ορθά την κοινωνική παρακμή, ως αποτέλεσμα της παντελούς έλλειψης ευρύτερης κοινωνικής συνοχής. Οι "δυνατοί" της εποχής, στο πλαίσιο του φεουδαλισμού που είχε μετακκενωθεί από την Δύση στην Ανατολή με τις σταυροφορίες, αντιμετώπιζαν τους απλούς κατοίκους στην καλύτερη περίπτωση ως δούλους που απέναντι τους δεν είχαν την παραμικρή υποχρέωση η κοινωνική σχέση. έτσι λοιπόν κατά τον Πλήθωνα χωρίς κοινό παρελθόν και καταγωγή που να ενώνει τα μέλη του, κανένα σύνολο όχι μόνο δεν προοδεύει, αλλά ούτε καν επιβιώνει. Αυτό αποδείχθηκε όταν οι πληθυσμοί του Ελλαδικού χώρου κατά την διάρκεια των πολιτικών ανακατάξεων των ετών 1204-1453 και των συνεχόμενων αλλαγών συνόρων, δεν αντιτάχθηκαν σε καμία αλλαγή εξουσίας, καθώς αυτή δεν είχε πρακτικό αντίκρυσμα στην ήδη εξαθλιωμένη ζωή τους, ενώ δεν ένιωθαν την παραμικρή οργανική και συναισθηματική σχέση με την βυζαντινή πολιτική εξουσία που χανόταν, από την στιγμή που δεν θιγόταν η θρησκεία τους.  
Ταυτόχρονα οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η δημόσια χρήση της έννοιας της εθνικότητας αλλά και η χρήση του όρου "Έλλην" χωρίς ειδωλολατρικό η παγανιστικό περιεχόμενο την εποχή εκείνη, αποτέλεσε ένα μοναδικό πνευματικό επίτευγμα του Γεμιστού και μάλλον πρέπει να ανιχνεύσουμε την

επιρροή του στον τελευταίο λόγο που εκφώνησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος λίγο πριν την Άλωση (σώζεται από τον γραμματέα του Φρατζή) και μιλάει ρητά για το γένος των ΕΛΛΗΝΩΝ. 
Επίλογος
Ο Πλήθων πέθανε υπέργηρος από φυσικά αίτια στον Μυστρά το 1452 και λόγω της καθόδου των Οθωμανών που ακολούθησε μετά από λίγα χρόνια, οι περισσότεροι μαθητές του, ανάμεσα στους οποίους και ο μετέπειτα καρδινάλιος Βησσαρίων, έφυγαν στην Ιταλία όπου συνέβαλαν σημαντικά στην λεγόμενη Αναγέννηση. Το 1466 Ιταλοί θαυμαστές του με επικεφαλής τον Σιγισμούνδο Μαλατέστα εισέβαλαν στην Λακεδαίμονα, πήραν τα οστά του και τα μετέφεραν στο Ναό των Μαλατέστα (Tempio Malatestiano) στο Ρίμινι όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα, «για να βρίσκεται ο μεγάλος διδάσκαλος μεταξύ ελευθέρων ανθρώπων». Σήμερα ο Γεμιστός θεωρείται από πολλούς ελληνιστές ως ο προφήτης του νέου Ελληνισμού, γνωρίζει την αποθέωση ιδιαίτερα από νεοπαγανιστικούς και δωδεκαθειστικούς κύκλους, ενώ αντιμετωπίζεται με καχυποψία από την Ελλαδική εκκλησία.
Ι. Β. Δ.
Πηγές
Νεοκλής Καζάζης, Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων, εκδόσεις "ελεύθερη σκέψις"
http://www.rassias.gr/SPARTA16.html (οι απόψεις των νεοπαγανιστών-δωδεκαθειστών για τον Γεμιστό από τον πλέον αξιόπιστο και οξυδερκή εκπρόσωπο τους)
Οι ενδιαφέρουσες απόψεις του "Άρδην" για τον Γεμιστό
Πλήθων Γεμιστός: ο υποκινητής της Αναγέννησης
Απολογία υπέρ του πλήθωνος Γεμιστού

Larnaca Salt Lake

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του Elmos Neocleous.

 

Elmos Neocleous μαζί με Mediabox.

15 Ιανουαρίου στις 3:02 μ.μ. ·

Larnaca Salt Lake emoticon smile Aerial Cinematography 4K by Mediabox

Δείτε τη μετάφραση