Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Ο θαυματουργός φτωχόπαπας της Αθήνας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Ο άγιος τούτος, που γιορτάζει 2 Μαρτίου, άγιος που πρόφτασε τον 20ό αιώνα κι έζησε στην Αθήνα, ήταν παντρεμένος και είχε κι ένα γιο. Όμως χήρεψε λίγο...
ekklisiaonline.gr|Από o-nekros.blogspot.gr
 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!

ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟΔΕΙΞΗ!!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΤΕΣΙΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ!!!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΤΕΣΙΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ!!!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΤΕΣΙΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ!!!

Νέα μαρμάρινα μέλη, κομμάτια από παράσταση που κοσμούσε τη ζωφόρο στο εσωτερικό του τύμβου Καστά στην Αμφίπολη, τα οποία κορυφώνουν τα σενάρια για ενδεχόμενη συσχέτιση με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα, εντόπισε η ανασκαφική ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη. Τα νέα ευρήματα εντοπίστηκαν μάλιστα 100 μόλις μέτρα μακριά από τον περίβολο του υπερμεγέθους μνημείου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν οι επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας των ανασκαφών στον περίφημο τύμβο. Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψαν, στο πλαίσιο 29ης Επιστημονικής Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, ο αρχιτέκτονας, Μιχάλης Λεφαντζής, και ο διεθνούς φήμης Ιταλός αρχαιολόγος, Αντόνιο Κόρσο, περιμετρικά του ταφικού μνημείου, η ανασκαφική ομάδα εντόπισε ευμεγέθη μαρμάρινα μέλη. Τα μέλη αυτά αποτελούν στελέχη παράστασης που απεικονίζουν το προφίλ ενός πολεμιστή, «πιθανού υψηλόβαθμου αξιωματικού». Αυτός κρατά έγχρωμη ασπίδα, η οποία έφερε πάνω της την αιχμή ενός δόρατος, που όπως εκτίμησαν αφορά τη γνωστή μακεδονική Σάρισα. Δίπλα στον στρατιώτη, εμφανίζεται το κεφάλι ενός αλόγου, ενώ διακρίνεται και ένα φίδι τυλιγμένο σε κορμό δένδρου να εφάπτεται στην απόληξη του κράνους του στρατιώτη. Ακόμη, εντοπίστηκαν διάσπαρτα κομμάτια από πόδια αλόγου. Το σωζόμενο μέλος έχει ύψος 1,60 μ. και εκτιμάται ότι έφθανε συνολικά τα 2,70 μ. Σύμφωνα με τον κ. Λεφαντζή, η όλη παράσταση παραπέμπει σε νεκρική πομπή, η οποία «μάλλον», όπως είπε, αποτελείται από πεζεταίρους (μέλη επίλεκτου σώματος του Μακεδονικού στρατού). «Μια πομπή που συνδέει τον κόσμο νεκρών με αυτόν των ζωντανών, μια πομπή που αφορά έναν ήρωα», σημείωσε ο ίδιος. Εξήγησε, δε, ότι το φίδι που διακρίνεται αποτελεί ενδεχομένως αναφορά στον Δία.
Από την πλευρά του, ο κ. Κόρσο αποκάλυψε την ανεύρεση μίας ανάγλυφης κεφαλής, που όπως υποστήριξε, απεικονίζει το πορτραίτο του σπουδαίου στρατηλάτη, Μεγάλου Αλεξάνδρου. Παραθέτοντας, μάλιστα, συγκρίσιμα στοιχεία με παρόμοιες, αλλά μεταγενέστερες παραστάσεις, όπως αυτή που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρχει άμεση ταύτιση με τον θάνατο του Ηφαιστίωνα, αφού, όπως υπογράμμισε, η πομπή των πολεμιστών μπορεί να καταδεικνύει τη μεταφορά των όπλων του μεγάλου στρατηγού, κατά τη διαδικασία ταφής του. Παράλληλα, εντός του μνημείου, σύμφωνα με τον Μ. Λεφαντζή, εντοπίστηκε στέλεχος που μοιάζει με χερούλι, το οποίο πιθανολογείται πως ανήκει σε τεφροδόχο, η οποία λεηλατήθηκε. Δείτε το βίντεο εδώ:
voria.gr

Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Theodoros Savvakis.
Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες εδώ και 48 χρόνια στη Γαύδο
 
Tό blablaworldnews.blogspot.gr δεν παίρνει θέση (με πολιτική κτλ άποψη) σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια.Δημοσιεύονται όλα για την δική σας…
blablaworldnews.blogspot.com|Από THEO SAVVAKIS

Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες εδώ και 48 χρόνια στη Γαύδο


Η Γαύδος είναι το νοτιότερο σημείο της Ελλάδας και της Ευρώπης. Μια μικρή τελεία…  στον χάρτη στα νότια της Κρήτης. Εκεί 55 ψυχές φυλάνε εδώ και χρόνια Θερμοπύλες, μακριά από τα πολύβουα αστικά κέντρα και την πιεστική καθημερινότητα.
 Άνθρωποι απλοί, που ζούνε ήσυχα τη ζωή τους σε έναν ευλογημένο τόπο.
Όσον αφορά στην ιστορία του τόπου αυτού, αξίζει να σημειώσουμε πως η Γαύδος ήταν κατοικημένη από τη
Νεολιθική Εποχή. 
Το νησί έχει ταυτιστεί με την Ωγυγία, όπου η Καλυψώ κρατούσε αιχμάλωτο τον Οδυσσέα. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν τεκμηριώσει ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε παρουσία στο νησί. 
Οι Ρωμαίοι έκαναν κατάχρηση της χλωρίδας του, προκαλώντας έτσι μια διαδικασία αποσάθρωσης, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα.
Ο Απόστολος Παύλος πέρασε από την υπήνεμη πλευρά του νησιού κατά τη διάρκεια του τελικού ταξιδιού του προς τη Ρώμη.  Αφού εγκατέλειψε την Κρήτη, μια καταιγίδα έβγαλε το πλοίο του εκτός πορείας, με αποτέλεσμα να περάσει δίπλα από τη Γαύδο. Το γεγονός αυτό έχει καταγραφεί στις Πράξεις των Αποστόλων.
Αργότερα, τον καιρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το νησί είχε περίπου 8.000 κατοίκους (900-1000 μ.Χ.), με τρεις Επισκόπους και έναν Αρχιεπίσκοπο.  Κατά την οθωμανική ηγεμονία, που διήρκεσε από το 1665 έως το 1895, η Γαύδος ήταν γνωστή ως Γότζο. Εκείνη την περίοδο ο πληθυσμός μειώθηκε σταδιακά και έφτασε τους 500 κατοίκους το 1882. Αναφορά στους Σαρακηνούς έχει διασωθεί στο νησί: μια παραλία ονομάζεται Σαρακήνικο.
Τη δεκαετία του ’30 η Γαύδος υπήρξε τόπος εξορίας για τους κομμουνιστές.  Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι συμμαχικές δυνάμεις μετέφεραν στρατεύματα στη Γαύδο μετά τη νίκη των Γερμανών στη Μάχη της Κρήτης.
Η αστικοποίηση που στην υπόλοιπη Ελλάδα παρατηρήθηκε τη δεκαετία του ’60 είχε ήδη αρχίσει στη Γαύδο από τη δεκαετία του ’50. 
Την περίοδο αυτή οι νησιώτες αντάλλαξαν τη γη τους στη Γαύδο με πρώην τουρκική γη στην Κρήτη. Κατά την εποίκησή τους στη Μεγαλόνησο ίδρυσαν μια νέα κοινότητα, τα Γαυδιώτικα.
Η «Ορθόδοξη Αλήθεια», επιχειρώντας να αποτυπώσει ανάγλυφα τη σημερινή ζωή στο ακριτικό νησί, επικοινώνησε με τον επί 48 χρόνια ιερέα της Γαύδου π. Εμμανουήλ Μπικογιαννάκη, γέννημα θρέμμα του νησιού, ο οποίος μίλησε για το σήμερα και το χθες του τόπου του, τα προβλήματα αλλά και τους γεμάτους αγάπη για τη γη τους κατοίκους. Αυτοί οι άνθρωποι, σε πείσμα των καιρών, παραμένουν φύλακες του ακριτικού νησιού. 
Ο π. Εμμανουήλ, παρά τα 75 χρόνια του, επισκέπτεται τακτικά όλους τους μικρούς οικισμούς της Γαύδου, με σκοπό να προσφέρει ό,τι μπορεί στους ολιγάριθμους κατοίκους.
Ο ίδιος είναι και ο ιδρυτής του λαογραφικού μουσείου του νησιού, καθώς ο χώρος αυτός δημιουργήθηκε με δική του πρωτοβουλία.
 Ο π. Εμμανουήλ αρχικά μας μίλησε για τη δική του ιστορία και την καταγωγή του από το νησί. «Χειροτονήθηκα το 1968 και ήρθα αμέσως σε ενορία της Γαύδου, στην Αγία Μαρίνα. Η Γαύδος είναι ένα μικρό νησί νότια της Κρήτης και νομίζω ότι είναι και το μοναδικό νησάκι της Κρήτης που είναι κατοικήσιμο.  Ζούμε εδώ 55 άνθρωποι, που είμαστε και οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού» αναφέρει και προσθέτει:
 «Υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι μένουν για ένα μικρό διάστημα στο νησί και ξαναφεύγουν.
Εγώ είμαι επί 48 συνεχή χρόνια σε ενορία της Γαύδου, αλλά δεν έχω κατά νου να εγκαταλείψω την ενορία και τους νησιώτες που εδώ και τόσα χρόνια με στηρίζουν και τους στηρίζω. Άλλωστε, είμαι γέννημα θρέμμα του νησιού. 
Ο προπάππος, οι παππούδες, όλοι εδώ γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, παντρευτήκαμε. Μπορεί ο τόπος μας να είναι φτωχός, αλλά για εμάς είναι ο καλύτερος.
 Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει στον πλανήτη περιοχή που να μην έχει τα καλά της και τα προβλήματά της, όπως, δυστυχώς, τα έχουμε κι εμείς».
ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ
Όπως σημειώνει ο π. Εμμανουήλ, «εμείς ακόμα ζούμε σε μια κατάσταση που δεν θα τη χαρακτήριζα πρωτόγονη αλλά ούτε και μέσα στον πολιτισμό. Είμαστε σε μια μέση κατάσταση. 
Λόγω της θέσης του νησιού υπάρχουν πολλά προβλήματα, που άλλα αντιμετωπίζονται και άλλα όχι. Το σημαντικότερο είναι η συγκοινωνία με την Κρήτη.  Παρά τις προσπάθειες που κάνει μια εταιρία, δεν παύει να υπάρχει γύρω μας θάλασσα, η οποία πολλές φορές δεν αντιμετωπίζεται.  Θέλουμε όμως να ευχαριστήσουμε αυτούς τους ανθρώπους για τα δρομολόγια που κάνουν, ώστε να μη νιώθουμε τελείως αποκομμένοι. 
Εδώ, πάντως, ακόμη υπάρχουν αγροτικός γιατρός, δασκάλα, νηπιαγωγός. Τα παιδιά του νησιού μας είναι τρία στο δημοτικό και τρία στο νηπιαγωγείο.
 Ο αγροτικός γιατρός μένει εδώ μέχρι να τον αντικαταστήσει κάποιος άλλος.
 Όσο γι’ αυτά τα παιδάκια, δεν υπάρχει μέλλον στη Γαύδο, αφού δεν υπάρχει γυμνάσιο. Υπήρχε στο παρελθόν, όταν ήταν περισσότερα τα παιδιά, αλλά σταδιακά ερημώσαμε κι εμείς».
Ο π. Εμμανουήλ μίλησε και για την πίστη των ανθρώπων στο νησί, ενώ περιέγραψε τη δική του τιτάνια προσπάθεια -μολονότι βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία- να γυρίζει συνεχώς όλο το νησί, για να μη μείνει κανένας κάτοικος χωρίς τη θεία κοινωνία και τη λειτουργία.
«Είμαι 48 χρόνια στην Ενορία της Αγίας Τριάδος. Σε αυτήν υπάγονται 19 ξωκλήσια σε όλο το νησί. Σε κάθε οικισμό υπάρχει και μια κεντρική εκκλησία. Θέλω να πω για την ιστορία ότι επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, περίπου από το 920 έως το 1000 μ.Χ., η Γαύδος -τότε με την ονομασία Κλαύδι- αριθμούσε 8.000 ανθρώπους.
Μάλιστα, υπήρχε και έδρα Επισκόπου, ενώ το νησί ήταν χωρισμένο σε πέντε ενορίες. Αυτά τα 48 χρόνια που διακονώ την Εκκλησία βρήκα από τους προκατόχους μου ορισμένα έθιμα, τα οποία και διατηρώ. 
Στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος γίνονται όλες οι μεγάλες δεσποτικές και θεομητορικές εορτές. Ανάλογα με τη γιορτή, πηγαίνω και στο αντίστοιχο εκκλησάκι που γιορτάζει ή κάθε Κυριακή επισκέπτομαι εναλλάξ όλα τα χωριά, γιατί πρέπει όλοι να εξυπηρετούνται. Επειδή αντέχω, ακόμα περπατάω, παρά τα 75 χρόνια μου, πάω στα χωριά. 
Εκεί υπάρχουν ηλικιωμένοι 85-90 χρονών που δεν μπορούν, λόγω της απόστασης, να έρθουν από το ένα χωριό στο άλλο. Εγώ, λοιπόν, που μπορώ είμαι υποχρεωμένος να πάω στο χωριό, για να λειτουργηθεί ο άνθρωπος, να κοινωνήσει, να βρεθεί στη θεία λειτουργία».
Όπως επισημαίνει, «πριν από λίγο καιρό, του Αγίου Αντωνίου, κάναμε μια ομάδα μικροί και μεγάλοι και σκαρφαλώσαμε στα βράχια, όπου κάναμε λειτουργία. Η εκκλησία αυτή είναι χτισμένη σε μια σπηλιά και το μέρος εκεί είναι θαυμάσιο.
 Οσοι ξένοι έρχονται περνάνε πάντα από εκεί».
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
«Ο τουρισμός στο νησί μας πάει πάρα πολύ καλά, καθώς το καλοκαίρι οι επισκέπτες υπολογίζονται στους 15.000-20.000.
 Έχουμε παραδοσιακά καφενεία, ταβέρνες, εστιατόρια και υπάρχουν περίπου 250 κλίνες, για να εξυπηρετούνται οι επισκέπτες. Επίσης, υπάρχει καλή εσωτερική συγκοινωνία για τη μεταφορά των τουριστών.
Εχει πολλές ομορφιές το νησάκι μας. 
Οι ξένοι μας έχουν επισκεφθεί και στο παρελθόν και έρχονται να δούνε και τους Γαυδιώτες, αλλά και για να ενισχύσουν και το ηθικό των ανθρώπων. 
Έτσι, δεν αισθανόμαστε ότι είμαστε 50 άνθρωποι και πως μας έχουν ξεχάσει όλοι. 
Όσοι έρχονται στη Γαύδο μάς έχουν αγκαλιάσει και τους έχουμε βάλει κι εμείς στα σπίτια μας και στις καρδιές μας.  Ξέρουμε ότι πολλοί έρχονται για εμάς, γιατί μέσα στον χρόνο έχουν αναπτυχθεί και φιλίες με τους ξένους που μας επισκέπτονται πολλές φορές».
Ολοκληρώνοντας, ο π. Εμμανουήλ έστειλε το δικό του μήνυμα προς όλους: 
«Εμείς οι ντόπιοι Γαυδιώτες είμαστε ευχαριστημένοι από τον τόπο μας, γι’ αυτό και παραμένουμε εδώ, παρά τα προβλήματα. 
Είμαστε οι νότιοι φρουροί της Ελλάδας και της Ευρώπης.
 Αν έπρεπε να στείλω ένα μήνυμα από τη Γαύδο και στους κυβερνώντες και στους μη κυβερνώντες, είναι να δείξουν μεγαλύτερη ευαισθησία για τον τόπο μας.
 Να δημιουργηθεί, ίσως, ένα στρατιωτικό φυλάκιο, μια σημαία, μια ελληνική σημαία! Ποιος μου λέει ότι αύριο κάποιος, οποιασδήποτε εθνικότητας, δεν θα πάει να στήσει μια ξένη σημαία οπουδήποτε; Ας δείξουν περισσότερο ενδιαφέρον, γιατί εδώ μπορεί να σταματά η Ελλάδα, αλλά ακόμα είναι Ελλάδα».
«Φτιάξαμε το λαογραφικό μουσείο και σώσαμε την ιστορία των προγόνων μας»
Ο π. Εμμανουήλ αναφέρθηκε συγκινημένος στη δημιουργία του λαογραφικού μουσείου του νησιού, που ήταν δική του ιδέα. 
Τα χρόνια που οι άνθρωποι αναχωρούσαν, ακολουθώντας το κύμα της μετανάστευσης, ο π. Εμμανουήλ διέβλεψε τον κίνδυνο ότι ξένοι επισκέπτες θα μπορούσαν να πάρουν αντικείμενα πολύτιμα από τον λαϊκό πολιτισμό του τόπου. 
Ετσι, με μια ομάδα ανθρώπων, υλοποίησε την ιδέα δημιουργίας ενός μουσείου.
«Η περίοδος 1960-1980 υπήρξε καταστροφική για τη Γαύδο.
 Ερήμωνε το νησί, οι άνθρωποι φεύγανε, δεν υπήρχαν δουλειές.  Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε νερό ούτε συγκοινωνία, δεν υπήρχε τηλέφωνο, δεν υπήρχε τίποτα στο νησί. 
Ο κόσμος άρχισε να εγκαταλείπει τα σπίτια του. Βλέπαμε με τους συγχωριανούς μου τα σπίτια εγκαταλελειμμένα και τους ξένους που έρχονταν να αρπάζουν ό,τι βρίσκανε μέσα σε αυτά, όπως οικιακά σκεύη και άλλα αντικείμενα» σημειώνει και προσθέτει: «Σκεφτήκαμε τότε μήπως θα ήταν απαραίτητο να κάνουμε ένα μουσείο και να συγκεντρώσουμε όλα αυτά τα πράγματα τα οποία ήταν εγκαταλελειμμένα, να τα εκθέσουμε σε έναν χώρο κατάλληλο, για να μπορούν και οι επισκέπτες να τα βλέπουν. Όλα αυτά ήταν κομμάτια της ιστορίας των ανθρώπων που έμεναν εδώ.
Έτσι τα γλιτώσαμε από την αρπαγή.
 Παράλληλα, θα μπορούσε κάποιος να δει πώς δούλευαν και πώς ζούσανε οι πρόγονοί μας: με τα αλέτρια τους, τους λύχνους τους, το δαδί κ.ά. Αρχίσαμε να τα μαζεύουμε από τα ερειπωμένα σπίτια και όσοι έμεναν ακόμα εδώ μας πρόσφεραν ό,τι δεν χρειάζονταν».
Το 1996 έγιναν τα εγκαίνια του Λαογραφικού Μουσείου Γαύδου, όπου υπάρχουν πολλά εκθέματα: γεωργικά εργαλεία, οικοκυρικά σκεύη και αντικείμενα για την ύφανση. «Περιλαμβάνει οτιδήποτε έχει να κάνει με την καθημερινότητα των προγόνων μας. Είπα, γιατί να πάρουν οι ξένοι αυτό το κομμάτι της καθημερινότητας και της ιστορίας του τόπου μας;» αναφέρει ο π. Εμμανουήλ.
του Κώστα Παππά – από την Ορθόδοξη Αλήθεια

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"

makeleio.gr

Η Μακεδονία είναι Ελλάδα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Η Μακεδονία είναι Ελλάδα.
 
H αρχαιολόγος Ντόροθι Κινγκ για την Μακεδονία ...

πέντε ισχυρές ενδείξεις ότι έχετε μετενσαρκωθεί

Οι πέντε ισχυρές ενδείξεις ότι έχετε μετενσαρκωθεί πολλές φορές
Κάποια μορφή της ιδέας της μετενσάρκωσης υπάρχει σχεδόν σε κάθε κοινότητα, διαμέσου των χρόνων. Οι λόγοι που συμβαίνει, πώς συμβαίνει και το σύστημα στο…
awakengr.com


Κάποια μορφή της ιδέας της μετενσάρκωσης υπάρχει σχεδόν σε κάθε κοινότητα, διαμέσου των χρόνων. Οι λόγοι που συμβαίνει, πώς συμβαίνει και το σύστημα στο οποίο συμβαίνει, αλλάζει βασισμένο στο που και πότε στον κόσμο βρίσκεστε. Ενώ αποτελεί μία πολύ σοβαρή αντίληψη σε πολλές θρησκείες, η μετενσάρκωση στη Δύση θεωρείται ως ήπια παραξενιά.
Η ιδέα έρχεται σε σύγκρουση με θεμελιώδη τρόπο με πολλές δυτικές σχολές πνευματικότητας και θρησκείας. Μια ψυχή που συνεχίζει να επιστρέφει στη γη για διαφορετικούς λόγους, να κατοικήσει διαφορετικές μορφές ζωής έχει σίγουρες ομοιότητες σε παγκόσμια κλίμακα. Ο τρόπος που η ψυχή μπορεί να βρεθεί σε επαφή με πολλές διαφορετικές ζωές έχει παρόμοια χαρακτηριστικά ανεξαρτήτως των συνθηκών. Ακολουθεί η λίστα των κοινών χαρακτηριστικών:
Ανεξήγητες φοβίες, φόβοι ή συμπεριφορές
Αν δεν υπάρχει σχεδιασμένη εξέλιξη μιας συμπεριφοράς, φοβίας ή ιδιομορφία προσωπικότητας με εξαίρεση τις ψυχολογικές διαταραχές, μπορεί να έχετε πάρει αυτόν τον σχηματισμό από μια προηγούμενη ζωή. Για παράδειγμα αν κατασπαραχτήκατε μέχρι θανάτου από ένα άγριο ζώο σε μια περασμένη ζωή, ίσως να μην σας αρέσουν τα σκυλιά σε αυτή τη ζωή. Σε ένα λιγότερα ακραίο παράδειγμα, ο προηγούμενος εραστής σας, μπορεί να αγαπούσε τις πετούνιες.
Σε αυτή τη ζωή είστε αλλεργικoί σε αυτές αλλά πάντα αισθάνεστε ζεστασιά και ευτυχία στην παρουσία τους. Οι πιθανότητες είναι απεριόριστες και το βασικό θέμα σε όλα αυτά είναι η έλλειψη μιας αυθεντικής αιτίας και η μη ευδιάκριτη ανάπτυξη ή ενίσχυση. Βασικά, ένας σχηματισμός (κανονικά ένας αρνητικός) εμφανίστηκε μια μέρα και συνέχισε να υπάρχει χωρίς καμιά βοήθεια
Ντεζαβού
Ντεζαβού είναι η αίσθηση ότι έχεις ξαναζήσει αυτό που ήδη βιώνεις στην τωρινή κατάσταση. Δεν υπάρχει ακλόνητη επεξήγηση για αυτά τα φαινόμενα. Μία από τις θεωρίες που επικρατούν είναι ότι βιώνετε μια εμπειρία που έχετε αγαπήσει μέσω της περασμένης σας ζωής. Σε αυτήν την παρόμοια εμπειρία έχετε ανοιχτεί μέσω των ζωών σας και αγγίξατε τις προηγούμενες εμπειρίες σας. Η δύναμη αυτού είναι ότι μέσω εκπαίδευσης θα είστε ικανοί να πείτε αν η κατάσταση που βιώσατε στο παρελθόν σας έδωσε λύση ή όχι.
Επαναλαμβανόμενα ή προφητικά όνειρα
Τα όνειρα είναι δύο ειδών. Το ένα είναι ότι είναι τελείως ανοησία που ο εγκέφαλός σας πυροδοτεί ξαφνικά ή για την διασκέδασή σας. Το άλλο είναι ότι τα όνειρα είναι βαθύτερες, κρυμμένες πλευρές του μυαλού σας που προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σας μέσω των μεταφορών και των αισθήσεων. Ο μόνος τρόπος να πούμε αν διαφορετικά μέρη του μυαλού σας επικοινωνούν μαζί σας, είναι το πώς τα αισθάνεστε και αν συμβαίνουν ή όχι. Ένα όνειρο που μεταφέρει ένα αποδεκτό μήνυμα θα έρθει με μια αίσθηση σύνδεσης. Κατά τη διάρκεια του ονείρου και μετά από αυτό θα νιώσετε σαν ένα μέρος του μυαλού σας ή της ψυχής σας έχει ανοίξει. Αν το όνειρό σας επαναλαμβάνεται και υπάρχει ένα γενικό μοτίβο ή ένα στοιχείο είναι παρόν σε διαφορετικά όνειρα, μπορεί να είναι ξεκάθαρα μια ένδειξη μιας προσπάθειας της περασμένης σας ζωής να σας πει κάτι. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Ένας χαρακτήρας εμφανίζεται, συστήνει τον εαυτό τους ως μια παλιά εκδοχή σας και σας λέει το μήνυμα. Αυτές οι περιπτώσεις είναι σπάνιες. Συνήθως στους ανθρώπους εμφανίζονται σκηνές από τις περασμένες τους ζωές. Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο να δείτε αρκετές σκηνές και να σταχυολογήσετε το νόημα και τον σκοπό του μηνύματος. Κάθε φορά που μια προηγούμενη ζωή προσπαθεί να πει στην παρούσα ζωή κάτι, είναι σημαντικό και επείγον.
Αταίριαστες αναμνήσεις
Αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα στοιχεία για την προηγούμενη ζωή για να εντοπίσουμε και εξερευνήσουμε. Μια μέρα θα βρείτε τον εαυτό σας να αναπολεί, θα συνειδητοποιήσετε πως ξέρετε γεγονότα που ποτέ δεν μάθατε, ότι ξέρετε λεπτομέρειες ενός μέρους που ποτέ δεν επισκεφτήκατε. Θα είστε ανίκανοι να εντοπίσετε πώς ξέρετε βέβαια γεγονότα. Καθίστε και συγκεντρωθείτε στο να αφήσετε το μυαλό σας να παρασυρθεί. Ο δρόμος για αυτές τις μνήμες μπορεί να εντοπιστεί σε άμεσες , χωρίς καθοδήγηση μεθόδους. Είναι ένα είδος σχηματισμού που πρέπει να συλλάβετε με την άκρη του ματιού σας. Καθώς αυτή η πληροφορία παρουσιάστηκε χωρίς βιασύνη, σημαίνει ότι δεν υπάρχει επείγουσα ανάγκη για την περασμένη σας ζωή να επικοινωνήσει για κάτι. Γι αυτό νιώστε ελεύθεροι να πάρετε τον χρόνο σας στην αναζήτηση των απαντήσεων.
Μοναδικά εκ γενετής σημάδια
Ανέλαβα μια ιστορία ενός μετενσαρκωμένου νέου που σκοτώθηκε με ένα χτύπημα τσεκουριού στο κεφάλι του. Γεννήθηκε με την γνώση του δολοφόνου του και ένα εκθαμβωτικό εκ γενετής σημάδι όπου ο προηγούμενος σκελετός του είχε κάταγμα. Το σημάδι πέρασε με τον καιρό, αλλά αυτή δεν είναι σαφής ένδειξη του τι μπορεί να συμβεί. Πολλές πνευματικές ομάδες παγκοσμίως πιστεύουν ότι τα εκ γενετής σημάδια είναι η σωματική εκδήλωση των έντονα αρνητικών ενεργειών των περασμένων ζωών. Μερικές φορές φεύγουν και άλλες όχι.
Μετάφραση: awakengr.com via thespiritscience.net

...πρωτεύουσα της Ελλάδος ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Θα υποδειχθεί ο Βασιλεύς και θα διοικήσει αυτός με συμβούλους πνευματικά ορατούς ή αόρατους
makeleio.gr

«Θα διευρυνθούν τα όρια της πατρίδος μας»

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
Θα υποδειχθεί ο Βασιλεύς και θα διοικήσει αυτός με συμβούλους πνευματικά ορατούς ή αόρατους
Ο Αρχιεπίσκοπος Βρυξελλών και Βελγίου Βασίλειος με τον Γέροντα Σωφρόνιο Έσσεξ(1930)
Ο Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ (22/09/1896 – 11/7/1993) ήταν Ρώσος Ορθόδοξος Ιερομόναχος που ξεκίνησε τη μοναχική του ζωή στο Άγιο Όρος, στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος και θεωρείται από την ορθόδοξη παράδοση ως ένας από τους χαρισματικότερους μοναχούς του 20ου αιώνα
Γεννήθηκε στη Μόσχα και ήταν μέλος 9μελούς οικογένειας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Σέργιος, ενώ έδειχνε από μικρός ιδιαίτερη θεολογική κλίση. Εν αρχή ασχολήθηκε με την ζωγραφική, ενώ ασχολήθηκε με τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Όταν απογοητεύτηκε από τη φιλοσοφία των Ανατολικών θρησκειών, στράφηκε προς το Χριστιανισμό και πιο συγκεκριμένα την Ορθοδοξία. Σε ηλικία 25 ετών μετακινήθηκε στη Γαλλία, προσπαθώντας να βρει εργασία ως ζωγράφος. Στη Γαλλία κατάφερε να γίνει δεκτός στους καλλιτεχνικούς κύκλους, όμως τελικά στράφηκε προς το χριστιανισμό με περισσότερο ζήλο αφού ούτε αυτό τον γέμιζε όπως ο ίδιος αργότερα ομολόγησε και έτσι στράφηκε σε ηλικία 29 ετών στη θεολογία, εισαγόμενος στο Ορθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο στο Παρίσι.
Από ζωγράφος της Γαλλίας στο Άγιο Όρος
Όπως έλεγε και ο ίδιος:
«Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα, ζούσα με τον καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού και συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις. Όμως τίποτα δεν μου έδινε χαρά και ανακούφιση. Μετά από κάθε εκδήλωση του καλλιτεχνικού κόσμου, είχα μέσα μου κενό και αγωνία. Ο λογισμός μου, μου έλεγε πως κάτι πρέπει να κάμω, για να φύγω από το αδιέξοδο, που με συνείχε. Όμως δεν έβρισκα λύση. Ένα βράδυ, μετά από μία διασκέδαση, ανέβαινα στο σπίτι μου με σκυμμένο το κεφάλι και αργό βήμα. Έλεγα πως αυτή η ζωή είναι βάναυση, είναι ανιαρή. Τότε σκέφτηκα να γίνω μοναχός, όμως πού και πώς δεν είχα ιδέα. Ήμουν Ρώσος εμιγκρέ-πρόσφυγας στη Γαλλία. Εκεί υπήρχαν πολλοί Ρώσοι, οι οποίοι ίδρυσαν το Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου… Στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, όλοι μιλούσαν για Θεό, αλλά Θεό δεν είδα, ενώ όταν πήγα στο Άγιο Όρος, κανείς δεν μιλούσε για Θεό και όλα έδειχναν τον Θεό».
Με το πέρας των σπουδών έλαβε την απόφαση να μονάσει. Έτσι εγκαταστάθηκε στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιο Όρος, το 1925. 4 έτη αργότερα θα γνωρίσει τον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη, ο οποίος έμελλε να γίνει ο πνευματικός καθοδηγητής του. Εν συνεχεία αναχώρησε για τα Καρούλια του Αγίου Όρους το 1938, που ασκήτεψε αυστηρά. Το 1948 εξήλθε από το Άγιο Όρος ώστε να χειρουργηθεί στη Γαλλία και έτσι εξέδωσε σε βιβλίο και το βίο του Αγίου Σιλουανού, που εν τω μεταξύ εκοιμήθη. Εν συνεχεία εξέδοσε και άλλα βιβλία το «Περί προσευχής», το «Άσκηση και Θεωρία» και «Η ζωή Του ζωή μου». Την ίδια εποχή επισκέφτηκε και τη Μόσχα μετά από πολλά χρόνια και έκτοτε έμελλε να έχει πιο στενούς δεσμούς με την πόλη. Το 1963 εγκατέλειψε το Άγιο Όρος και ίδρυσε μια χριστιανική αδελφότητα, χτίζοντας παράλληλα και ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στο Έσσεξ. Εκεί έμεινε μέχρι και τέλος της ζωής του, όταν και εκοιμήθη, το 1993 σε ηλικία 97 ετών.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Γέροντας Σωφρόνιος προγνώριζε πότε θα γίνει η κοίμησή του. Όταν πληροφορήθηκε πως η κρύπτη του Μοναστηριού θα ολοκληρωνόταν στις 12/7, είπε ότι θα ήταν έτοιμος. Στις 11/7 κοιμήθηκε στις 14/7 έγινε η εξόδιος ακολουθία στην οποία παρίσταντο πολλοί μοναχοί από όλο τον κόσμο.
Η ανθρωπότητα βυθισμένη σε αδελφοκτόνους πολέμους
«Είμαι πλέον γέρος αλλά ήδη από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια δέχθηκα τις εντυπώσεις της ειρήνης και του φωτός. Από την αρχή του ρωσοϊαπωνικού πολέμου (1904¬-1905) ως τις ημέρες μας βλέπω όλη την ανθρωπότητα βυθισμένη σε αδελφοκτόνους πολέμους, και ακόμη δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα. Αντιθέτως μάλιστα, κάλυψαν τον ουρανό πρωτοφανή μαύρα σύννεφα, έτοιμα να προκαλέσουν αποκαλυπτική καταιγίδα…
Και εγώ, βλέποντας την θηριώδη αυτή κατάσταση από τα νεανικά μου χρόνια, ήμουν έτοιμος να βγω στους δρόμους και τις πλατείες με αναμμένο φανάρι, όπως ο Διογένης, για να αναζητήσω άνθρωπο… Βλέποντας όμως τον Χριστό, χάρηκα για το θαυμάσιο αυτό εύρημα και ποτέ πια δεν μπορώ να ξεχάσω το γεγονός αυτό της ιστορίας του κόσμου μας.
Στην πραγματικότητα μόνο αυτός, ο Χριστός, είναι και τέλειος Άνθρωπος. Εμείς όμως όλοι διερχόμαστε την περίοδο της επίγειας περιπλανήσεώς μας με την έφεση να ομοιωθούμε προς Αυτόν. Ο άνθρωπος αρχίζει πραγματικά να υπάρχει από τη στιγμή που συνειδητοποιεί τον εαυτό του ως υιό του αιωνίου Πατρός και προφέρει την προσευχή «Πάτερ ημών» με τη συνείδηση αυτή.
Εμείς όμως δεν έχουμε αισθανθεί ακόμη πλήρως την αξία αυτή του ανθρώπου, και γι’ αυτό παρακάμπτουμε τον δρόμο της διαμορφώσεως μας, της αυξήσεως μας εν Πνεύματι Αγίω. Χωρίς τον Χριστό είναι αδύνατο να δικαιώσουμε την ανθρωπότητα… Και με τον τρόπο αυτό ο Χριστός, ταυτόχρονα Θεός και Άνθρωπος, δικαιώνει τον Θεό μπροστά στον κόσμο, φανερώνοντας στον κόσμο την άπειρη αγάπη του Πατέρα, ενώ δικαιώνει και τον άνθρωπο μπροστά στον Θεό, δείχνοντας στον Θεό Πάτερα τη γνήσια μορφή του Ανθρώπου. Η δικαίωση όμως αύτη δεν είναι “νομική”, όπως πολλοί χριστιανοί τείνουν να νομίζουν, αλλά εντελώς άλλης τάξεως.
Η «αποκτήνωση» του κόσμου
Μετά από τόσα πολλά χρόνια αδιάκοπης σχεδόν αλληλοεξοντώσεως των ανθρώπων επάνω στη γη, για την οποία δικαιολογούνται όλοι αδιάκοπα μπροστά στον ίδιο τον εαυτό τους, είναι αδύνατο να περιμένουμε ότι αυτοί θα τολμήσουν να ατενίσουν το ύψος του Ουρανού και να ονομάσουν τον Θεό Πατέρα τους. Στις ημέρες μας η “αποκτήνωση” του κόσμου έλαβε φοβερές διαστάσεις. Η έκπτωση από την αυθεντική χριστιανική πίστη έχει γίνει καθολικό φαινόμενο. Η λέξη που χαρακτηρίζει τον αιώνα μας είναι η «αποστασία».
Φοβάμαι λοιπόν ότι μόνο η αύξηση των συμφορών μπορεί τώρα να οδηγήσει τους ανθρώπους στα παθήματα εκείνα που θα φανούν πραγματικά κρίσιμα, και τα οποία θα διεγείρουν σ’ αυτούς πάλι την ικανότητα να αντιληφθούν την πρωταρχική τους φύση κατ’ εικόνα Θεού. Τότε θα βασιλεύσει η ειρήνη στη γη.
Όσο όμως οι άνθρωποι παραμένουν όμοιοι με τα άγρια θηρία, δεν πρέπει να αναμένουμε ειρήνη επάνω στη γη. Είναι μάταιες όλες οι προσπάθειες με τις οδούς της διπλωματίας και με άλλα παρόμοια μέσα για την αποτροπή της συμφοράς του πολέμου. Είναι πρωτίστως απαραίτητη η πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου, απαραίτητη η “ανθρωποποίηση” του θηριώδους αυτού κόσμου.
Η θριαμβευτική στιγμή της εξόδου
Καταλαβαίνεις ότι τα γραφόμενά μου είναι μόνο μικροί υπαινιγμοί, σύντομα αποσπάσματα από την εικόνα που παρουσιάζεται στον νου μου, ιδιαίτερα κατά τις ώρες της Λειτουργίας, της αιώνιας αυτής θυσίας για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Βέβαια θα ήθελα να συνομιλώ μαζί σου επί ώρες για τα ζωτικά αυτά θέματα, αλλά να που δεν μας δόθηκε αυτό στις ημέρες μας.
Ωστόσο, σου εύχομαι όλα τα καλύτερα, ανάμεσα στα οποία και υγεία, αλλά πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα την Άνωθεν έμπνευση, για να περάσεις επάξια τη γεροντική ηλικία που αρχίζει, και που είναι η πιο ευλογημένη περίοδος της ζωής μας επάνω στη γη.
Όλα τα μικρά και ταπεινά πράγματα υποχωρούν, εξαφανίζονται με φυσικό τρόπο, και η σκέψη για άλλη τάξη του Είναι γίνεται αδιάκοπη, εξαιτίας της προσεγγίσεως της θριαμβευτικής στιγμής της εξόδου μας από εδώ. Δεν γνωρίζουμε ακόμη τί θα γίνει με μας, διότι η πείρα μας δεν επαρκεί για να κρίνουμε πλήρως το θέμα αυτό. Γνωρίζουμε μόνο ότι ο Χριστός αναστήθηκε και εν Αυτώ όλοι εμείς θα αναστηθούμε.
Όταν συντελεσθεί αυτό τελείως, ως πραγματοποίηση πλέον της δημιουργίας του Θεού, τότε σε όλους μας, με μεγαλύτερη από “μαθηματική” αξιοπιστία, θα αποκαλυφθούν όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο, και η γνώση μας θα πάρει εκείνο τον απόλυτο χαρακτήρα προς τον οποίο ορμά το πνεύμα του ανθρώπου σε όλους τους αιώνες».
Η προφητεία για την Πόλη
Σας παρουσιάζουμε την συγκλονιστική ομιλία του πατρός Νεκταρίου για τον Πατέρα Εφραίμ Αριζόνας:
«Κρατάτε την Ευχή, έρχονται συγκλονιστικά γεγονότα…
Θα υπάρξει (αρχικά) διοίκηση της Πόλεως από τρεις επιτρόπους, ένα Ευρωπαίο, ένα Ρώσο και έναν Έλληνα, όμως μετά από αυτό θα υποδειχθεί ο Βασιλεύς…Το 2020 πρωτεύουσα της Ελλάδος θα είναι η Κωνσταντινούπολη!»
– Είναι πιθανό στις μεγάλες μας πόλεις να έχουμε πόλεμο μεταξύ οπλισμένων ξένων και Ελλήνων.
– Έχει προετοιμαστεί το έδαφος… δεν έχουμε πατριώτες, όπως είχαμε μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
– Όμορφες και πολύτιμες συμβουλές για Μετάνοια και Εξομολόγηση.
– Ξέρουμε ότι αυτοί οι πολιτικοί είναι όλοι μασόνοι και προετοιμάζουν το δρόμο για τον αντίχριστο, για τον κυβερνήτη του κόσμου.
– Θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλεως… Θα υποδειχθεί ποιος θα βασιλεύσει, όχι αμέσως, θα υπάρξει (αρχικά) διοίκηση της Πόλεως από τρεις επιτρόπους, ένα Ευρωπαίο, ένα Ρώσο και έναν Έλληνα, όμως μετά από αυτό θα υποδειχθεί ο Βασιλεύς και θα διοικήσει αυτός με συμβούλους πνευματικά ορατούς ή αόρατους.
– Θα διευρυνθούν τα όρια της Ελλάδος.
«Γράμματα στη Ρωσία» Αρχιμ. Σωφρονίου, Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ

Δημοφιλείς αναρτήσεις