Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Μαίρη Σαλούπη.
Μαίρη Σαλούπη
" ΩΣΑΝΝΑ "
"ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ "
Το ευμετάβλητο του ανθρώπου ..
Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό !! Πλήθος κόσμου προπορεύεται και ακολουθεί τον τόσο ταπεινό ,καθήμενον " επί πώλου όνου " ,Μεσσία Χριστό.
Μια ανθρωποθάλασσα γεμάτη ενθουσιασμό Τον υποδέχεται ζητοκραυγάζοντας :: " Ωσαννά ,ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου " ,βασιλεύς του Ισραήλ.
Μεγαλοπρεπής και επιβλητική η υποδοχή, η ένδοξη αυτή είσοδος στην Ιερουσαλήμ ,όπως αρμόζει σε Βασιλιά, τόσο,ώστε '' εσείσθη πάσα η πόλις" ~ Ματθ. Κα' 10~ Σχολιάζει μάλιστα ο ιερός Χρυσόστομος,πως τα βαϊα των φοινίκων που κρατούσαν οι άνθρωποι ,του έδειχναν πως τον θεωρούσαν ανώτερο προφήτη :: " Μείζονα ή προφήτου δόξαν είχον περί αυτού"
Όμως ο Χριστός γνωρίζει πόσο θολές είναι οι πηγές του ενθουσιασμού του όχλου ,πόσο επιφανειακά είναι τα αισθήματά του.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν δείχνουν την τραγική, αλλοπρόσαλλη και εγωπαθή στάση του όχλου. Όταν είδαν πως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν,ότι ο Ιησούς δεν ανακηρύχθηκε βασιλιάς, ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε αγνωμοσύνη και περιφρόνηση.
Οι περισσότεροι τον εγκατέλειψαν,αρκετοί ένωσαν τις φωνές τους με τους φανατικούς εχθρούς Του μπροστά στον Πιλάτο :: " Άρον ,άρον σταύρωσον αυτόν" Ιω. Ιθ' 15 .
Αυτή η ευμετάβλητη στάση δεν υπήρξε αποκλειστικότητα μόνο των Εβραίων. Χαρακτηρίζει και σήμερα ,λαούς και πρόσωπα.Τραγικές αλλαγές ταλαιπωρούν την ψυχή του ανθρώπου και σε πολλές φάσεις της θρησκευτικής ζωής.
Όταν από τη μια μεριά δοξάζουμε το Θεό κι έπειτα πάνω στη δουλειά μας, καταπατούμε τον νόμο Του ,άραγε δεν βαδίζουμε πάνω στα ίχνη του Ιουδαϊκού όχλου ;
Όταν από την μια υμνούμε την αγάπη Του και συγχρόνως αφήνουμε να μας κατευθύνουν οι εχθροί Του -το πείσμα ,το μίσος ,ο εγωισμός - άραγε δεν κάνουμε το ίδιο ;
Όταν σήμερα στρέφουμε το βλέμμα μας ικετευτικά στον Νυμφίο και αύριο εκτοξεύουμε ( λόγια καρφιά) ,λόγια γεμάτα φλόγες οργής εναντίον των αδελφών μας ,που είναι αδελφοί του Χριστού ,μέλη του μυστικού Σώματός Του, στην ουσία δεν κα
άνουμε κάτι παρόμοιο;;
Όταν από την μια το χέρι μας κρατάει πανηγυρίζοντας τα βάγια ,και την λαμπάδα της Ανατάσεως ,και από την άλλη στην καθημερινή μας ζωή παίρνει την πέννα της συκοφαντίας για να μουντζουρώσει την υπόληψη του άλλου δεν μιμούμαστε τη στάση του Εβραϊκού όχλου;;
Ακόμα κι αυτοί που πιστά ακολούθησαν το Χριστό οι μαθητές,οι Απόστολοι Του παρουσίασαν πτώσεις. Λύγισαν ο Πέτρος και ο Θωμάς προς στιγμήν, αλλά οι πτώσεις αυτές δεν ήταν μια μόνιμη πτώση .!Σε στιγμές κρίσιμες επεμβαίνει η άπειρη Αγάπη.και τους βοηθά να συναισθανθούν, να συνέλθουν ,..
Θα κάνει το ίδιο και με εμάς , όταν η αγάπη μας και η εμπιστοσύνη μας είναι σ Αυτόν και όχι στα όνειρα του συμφεροντολόγου εαυτού μας.
Πρότυπο μίμησης ο ευγνώμονας ληστής που πρώτος άνοιξε τον Παράδεισο , βάζοντας ως κλειδί του ,το ...
" Μνήσθη τι μου Κύριε .. '' και πήρε την βασιλική απάντηση :: '' Σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω ''
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου , ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!
μ.σ μ, κ ...
"ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ "
Το ευμετάβλητο του ανθρώπου ..
Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό !! Πλήθος κόσμου προπορεύεται και ακολουθεί τον τόσο ταπεινό ,καθήμενον " επί πώλου όνου " ,Μεσσία Χριστό.
Μια ανθρωποθάλασσα γεμάτη ενθουσιασμό Τον υποδέχεται ζητοκραυγάζοντας :: " Ωσαννά ,ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου " ,βασιλεύς του Ισραήλ.
Μεγαλοπρεπής και επιβλητική η υποδοχή, η ένδοξη αυτή είσοδος στην Ιερουσαλήμ ,όπως αρμόζει σε Βασιλιά, τόσο,ώστε '' εσείσθη πάσα η πόλις" ~ Ματθ. Κα' 10~ Σχολιάζει μάλιστα ο ιερός Χρυσόστομος,πως τα βαϊα των φοινίκων που κρατούσαν οι άνθρωποι ,του έδειχναν πως τον θεωρούσαν ανώτερο προφήτη :: " Μείζονα ή προφήτου δόξαν είχον περί αυτού"
Όμως ο Χριστός γνωρίζει πόσο θολές είναι οι πηγές του ενθουσιασμού του όχλου ,πόσο επιφανειακά είναι τα αισθήματά του.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν δείχνουν την τραγική, αλλοπρόσαλλη και εγωπαθή στάση του όχλου. Όταν είδαν πως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν,ότι ο Ιησούς δεν ανακηρύχθηκε βασιλιάς, ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε αγνωμοσύνη και περιφρόνηση.
Οι περισσότεροι τον εγκατέλειψαν,αρκετοί ένωσαν τις φωνές τους με τους φανατικούς εχθρούς Του μπροστά στον Πιλάτο :: " Άρον ,άρον σταύρωσον αυτόν" Ιω. Ιθ' 15 .
Αυτή η ευμετάβλητη στάση δεν υπήρξε αποκλειστικότητα μόνο των Εβραίων. Χαρακτηρίζει και σήμερα ,λαούς και πρόσωπα.Τραγικές αλλαγές ταλαιπωρούν την ψυχή του ανθρώπου και σε πολλές φάσεις της θρησκευτικής ζωής.
Όταν από τη μια μεριά δοξάζουμε το Θεό κι έπειτα πάνω στη δουλειά μας, καταπατούμε τον νόμο Του ,άραγε δεν βαδίζουμε πάνω στα ίχνη του Ιουδαϊκού όχλου ;
Όταν από την μια υμνούμε την αγάπη Του και συγχρόνως αφήνουμε να μας κατευθύνουν οι εχθροί Του -το πείσμα ,το μίσος ,ο εγωισμός - άραγε δεν κάνουμε το ίδιο ;
Όταν σήμερα στρέφουμε το βλέμμα μας ικετευτικά στον Νυμφίο και αύριο εκτοξεύουμε ( λόγια καρφιά) ,λόγια γεμάτα φλόγες οργής εναντίον των αδελφών μας ,που είναι αδελφοί του Χριστού ,μέλη του μυστικού Σώματός Του, στην ουσία δεν κα
άνουμε κάτι παρόμοιο;;
Όταν από την μια το χέρι μας κρατάει πανηγυρίζοντας τα βάγια ,και την λαμπάδα της Ανατάσεως ,και από την άλλη στην καθημερινή μας ζωή παίρνει την πέννα της συκοφαντίας για να μουντζουρώσει την υπόληψη του άλλου δεν μιμούμαστε τη στάση του Εβραϊκού όχλου;;
Ακόμα κι αυτοί που πιστά ακολούθησαν το Χριστό οι μαθητές,οι Απόστολοι Του παρουσίασαν πτώσεις. Λύγισαν ο Πέτρος και ο Θωμάς προς στιγμήν, αλλά οι πτώσεις αυτές δεν ήταν μια μόνιμη πτώση .!Σε στιγμές κρίσιμες επεμβαίνει η άπειρη Αγάπη.και τους βοηθά να συναισθανθούν, να συνέλθουν ,..
Θα κάνει το ίδιο και με εμάς , όταν η αγάπη μας και η εμπιστοσύνη μας είναι σ Αυτόν και όχι στα όνειρα του συμφεροντολόγου εαυτού μας.
Πρότυπο μίμησης ο ευγνώμονας ληστής που πρώτος άνοιξε τον Παράδεισο , βάζοντας ως κλειδί του ,το ...
" Μνήσθη τι μου Κύριε .. '' και πήρε την βασιλική απάντηση :: '' Σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω ''
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου , ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!
μ.σ μ, κ ...