Η καρδιά της Κρητικής λεβεντιάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η καρδιά της Κρητικής λεβεντιάς και της παράδοσης χτυπάει στο Αμάρι | ΦΩΤΟ

Το Αμάρι Ρεθύμνου είναι μια όαση στη σκιά του όρους Κέντρος και του Ψηλορείτη στην Κρήτη.

daynight.gr
Πώς τη φαντάζεσαι την όαση της Κρήτης; Στη σκιά του όρους Κέντρος και του Ψηλορείτη κατάσπαρτα τα αμαριώτικα χωριά. Οι άνθρωποι, ριζωμένοι στην εύφορη γη της ρεθεμνιώτικης κοιλάδας. Στον άθικτο, γόνιμο κόσμο τους, που συντηρεί έθιμα, λεβεντιά και παραδόσεις 

Παρακαλάς να σου ’ρθουν όλες οι λέξεις. Ολα τα συναισθήματα. Να μεταδώσεις μια μια τις εικόνες. Να μην αφήσεις έξω τίποτε. Πώς γίνεται όταν νιώθεις ένα χρέος; Ετσι. Οταν θες να είσαι εντάξει απέναντι σε κάτι; Να μην το χαλάσεις;

Μεγάλες δυνάμεις θαρρείς πως έχεις αν νομίζεις πως θα χαλάσεις το Αμάρι. Ούτε ο πολιτισμός, ούτε ο τουρισμός, ούτε τα ποτάμια που φουσκώνουν τον χειμώνα δεν μπόρεσαν να το αλλάξουν χρόνια τώρα. Θέλεις όμως να το καλοκαρδίσεις. Που σου ανοίχτηκε, που σε τάισε, σε πότισε, σου ξημέρωσε τα πιο ψηλά βουνά, σου ’δειξε λίμνες και φαράγγια και παρ’όλα τα μαύρα σύννεφα που μάζεψε εσένα σε ημέρεψε.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, δίκιο δίνεις. Σ’ αυτούς που παραδόθηκαν πριν από σένα στα μαγέματα της κατάφυτης κοιλάδας. Με τη γλυκάδα στη γη και στους ανθρώπους της, με την αυθεντικότητά της.  Κι ας λένε πως κρατάει το κλειδί που ενώνει δυο θάλασσες –τον μεσαιωνικό βορρά και τον γαλήνιο νότο–, είναι ένα πέρασμα αλώβητο από προσμείξεις.
Κι άλλα λένε. Ιστορίες ένα σωρό. Για τον Δία που κατέβαινε απ’ την Ιδη και λουζόταν στα ποτάμια του, για την Ηρα που έσμιγε μαζί του, για τα σπηλιάρια του θεού Πάνα και το ιερό του Κραναίου Ερμή. Για τους Κουρήτες, τους ημίθεους του Ψηλορείτη που χάρισαν όνομα και DNA στον μισό Δήμο Αμαρίου· που προστάτευαν τον νεογέννητο Δία απ’ την μανία του Κρόνου (του πατέρα του) χτυπώντας τις ασπίδες τους, χορεύοντας πολεμικό χορό.



Η δική σου ιστορία ξεκινά όταν πλέκεις τον μύθο του. Οταν πρωτοακούς για τη μοναδικότητα, για την απείραχτη ομορφιά του. Οταν δεν έχεις ακόμα εικόνα, μα φαντάζεσαι το Θρόνος θρονιασμένο στον λόφο του, την κοιλάδα πολύχρωμη, τους καρπούς ολογίνωτους· τις πορτοκαλιές, τις μηλιές, τις κερασιές και τα αμπέλια. Οταν βάζεις με τον νου τα υψόμετρα και στ’ αλήθεια δεν καταλαβαίνεις τη μεγαλοπρέπεια του Ψηλορείτη. Οταν σκέφτεσαι το Αμάρι ανοιχτόκαρδο σαν όλη την Κρήτη και είναι ακόμα περισσότερο.

Κι ύστερα ανοίγεις τα μάτια και χάνεσαι στους δρόμους του. Ανατολικά· έχεις για σύντροφο τον Ασωμαθιανό κάμπο. Κρεμιέσαι στον Ψηλορείτη· έχεις για φύλακα άγγελο το Κέντρος (ή Κέδρος). Πίσω απ’ το όρος Σάμιτος (που το σπάει στα δυο) πάλι κάμπο βλέπεις, μα τον φωνάζεις «Σμιλιανό». Και όσο περνάει η ώρα, το παρατηρείς, πως του γλυκομιλάς σαν θηλυκό. Πως ό,τι κι αν είναι, περισσότερο απ’ όλα είναι «κοιλάδα». Κατάρρυτη, ανθοφορούσα, προφυλαγμένη από τα βλέμματα, φιλόξενη. Ανοιχτή προς όλους κι όμως σφραγισμένη από βουνά.



Κοιλάδες στον Ψηλορείτη
Ας είναι έτσι η πρώτη γνωριμία. Στα πόδια του λόφου της Κεφάλας, στα όρια της αρχαίας Συβρίτου. Με τον ήλιο να τεντώνεται πίσω απ’ τον Ψηλορείτη, με την πυκνή υγρασία της νύχτας να αχνίζει στον κάμπο. Να σκεπάζει χωράφια και χωριά κάτω απ’ το πέπλο της, μόνο οι κορυφές των δέντρων να ξεμυτίζουν στη θαμπάδα. Να κάτσεις εκεί, όσο χρειάζεται. Να φουσκώσεις τα πνευμόνια μυρωδιές, να χορτάσεις οράματα της φύσης, να βάλεις δώθε κείθε τα σημάδια σου κι ύστερα να μπεις στην ουσία.

Ουσία, όμως δεν είναι κι αυτό; Να εποπτεύεις τα περάσματα; Να νιώθεις στο πετσί σου τη συνέχεια, την αδιάλειπτη κατοίκηση από τους μινωικούς χρόνους; Το Θρόνος στρογγυλοκάθεται στα ερείπια της προαναφερθείσας οχυρής πόλης· αν σταθείς στον βράχο της, σ’τα δείχνει όλα  πανοραμικά.

Τους Αποστόλους, την έδρα του δήμου, Αγία Φωτεινή, τον λόφο του Αγίου Αντωνίου στο Βένι, τον αρκαδιώτικο δρόμο, το Καλογέρου, την πλούσια ασωμαθιανή γη. Κι όσο γλυκός είσαι εσύ, τόσο είναι κι αυτό μαζί σου. Σε φιλεύει, μικρές μικρές σταγόνες τα όσα έπονται. Στην εκκλησιά της Παναγιάς (14ος αι.) το πρώτο λαξευτό σου θύρωμα· στο δάπεδο τα ψηφιδωτά της προγενέστερης (7ου αι.) παλαιοχριστιανικής.

Γαντζώνεσαι λοιπόν στα Ψηλορειτιανά γκρέμια και απ’ τα υψώματά του μετράς χωριά. Περίπου 40 φτιάχνουν το Αμάρι, μα από τούτη την μπάντα βλέπεις μόνο τα μισά. Οσες στέγες θωρείς, όπως κι οι αμαριώτικες ψυχές, είναι σφιχταγκαλιασμένες. Τα όρια κάθε οικισμού ξεκάθαρα. Καθένας με το καφενείο του ανοιχτό. Με τα στενά λουλουδιασμένα, τα σπίτια πέτρινα, τους τοίχους ατέρμονους, να παραπέμπουν σε χαρακτήρα φρουριακό.



Παγκάκια και πεζούλες στους ασφαλτόδρομους δεν χωρούν άλλα παππούδια· με τις κατσούνες ανά χείρας, με τις όποιες συζητήσεις να φουντώνουν, όταν σε εντοπίζουν τα ξεχνούν όλα κι αρχίζουν τα «ποιος είσαι εσύ;» και (σχεδόν αμέσως, χωρίς παύση) τα «κάτσε επαέ να πιούμε μια ρακή». Ετσι προλογίζονται τα καλύτερα. Οι γνωριμίες, οι χοροί, τα βολταράκια. Σηκώνεται ο ένας, σου ανοίγει μια εκκλησία, σε πιάνει ο άλλος, σε μπάζει σπίτι του.

Εχεις φαγωθεί να βρεις τα απολιθώματα στα Πλατάνια, έρχονται δυο δυο και ψαχουλεύουν τα χώματα μαζί σου. Ηταν να μη γνωρίσεις τον Τίτο και τη Μαρία Σιγανού στο καφενείο τους· στο απάγκιο του βουνού με τα ελάχιστα τραπέζια και τις κορνιζαρισμένες μνήμες. Εκεί όπου «πάει άσκημα» να μην κεραστείς.

Μπουκώνεσαι λοιπόν τυροπιτάκια χειροποίητα και μες στη σιωπή σου γνωρίζεις τα Πλατάνια.Κατά έναν περίεργο τρόπο, λέει, έχουν τα πιο πολλά παιδιά απ’ όλα τα υπόλοιπα χωριά. Επίσης μαθαίνεις πως θες μία ώρα για την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (και τη σπηλιά του Πάνα) αν περπατήσεις στο φαράγγι. Σιγουρεύεσαι κιόλας πως τις πέρασες τις… πεταλίδες του Ψηλορείτη – πως είναι πίσω, στον δρόμο για τη Βισταγή.

Ωραία τα έψαξες τα απολιθώματα. Τίποτα δεν βρήκες. Εκατσες όμως στο καζάνι του χωριού, που για καλή σου τύχη γιόρταζε διπλή γιορτή! Υπερβολή ακούγεται, μα του Αϊ-Γιώργη του Μεθυστή δεν ξέρεις τι να πρωτοπιείς και τι να πρωτοκάνεις. Καζανέματα απ’ τη μια, το άνοιγμα του βαρελιού με το καινούργιο κρασί από την άλλη. Δοκιμές, πειράγματα, χαρές και μπριζολίδια. Δεν μπορούσες να ευχηθείς καλύτερη εισαγωγή. Πιο… αμαριώτικη.

Η συνέχεια σε βρίσκει στον Φουρφουρά, το πιο ζωντανό χωριό της διαδρομής. Πίσω του οι Κουρούτες· καβάλα στον χωματόδρομο που στοχεύει την κορφή του Ψηλορείτη. Περνάς το πρινόδασος Παρδί και φτάνεις στο καταφύγιο (άκου όνομα) Στουμπωτός Πρίνος – σε απόσταση αναπνοής από τις γυμνές κορφές του γίγαντα της Κρήτης. Κατρακυλάς πάλι, σιμώνεις στο Αποδούλου, πέφτεις πάνω σε έναν μινωικό οικισμό. Ετσι κάνεις και «πιάνεις» την Αγία Γαλήνη. Αν σου κάνουν και τη χάρη τα σύννεφα, πετάς πάνω απ’ το Λιβυκό!

Λιβάδια και ρέματα
Χίλιες εικόνες να ’χες φανταστεί, παραπάνω βλέπεις. Απ’ τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής Βυζαρίου κλέβεις ματιές στο Πετροχώρι. Στην καρδιά του κάμπου το τοπίο γίνεται εύφορο ξανά. Πλησιάζεις κι άλλο, στο σταυροδρόμι της Σχολής Ασωμάτων αφουγκράζεσαι τον χτύπο της. Στο εγκαταλελειμμένο μοναστήρι της μέσης βυζαντινής περιόδου (που από το 1930 φιλοξένησε τη Γεωργική Σχολή) παρακολουθείς τη λειτουργία, τα γεμάτα στασίδια της κεντρικής εκκλησιάς.Ο,τι κι αν σκεφτείς γι’ αυτό τον τόπο λίγο είναι. Και λιακάδα να μην είχε, πάλι φωτισμένο θα τον έλεγες.

Στο Μοναστηράκι περιηγείσαι στη δυτική πλευρά του Αμαρίου. Στα χαλάσματα του 300.000 τ.μ. αγνώστου μέχρι πρότινος μινωικού παλατιού, φαντάζεσαι μια μεγαλοπρέπεια παρόμοια με της Φαιστού, της Κνωσού και των Μαλίων. Ελάχιστα όμως διακρίνει το άπειρο μάτι. 90 συγκοινωνούντα δωμάτια, αποθήκες και εργαστήρια ήρθαν στο φως, μαζί με λίθινα αγγεία και ένα μεγάλο αριθμό σφραγισμάτων (αποτυπώματα σφραγίδων σε πηλό).

Το αποτύπωμά της σου αφήνει (άθελά της) και η 96χρονη κ. Μαρίνα στην εκκλησιά του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (ή Αϊ-Στράτηγου για τους ντόπιους) στο κέντρο του χωριού. «Φτιάχνετε απ’ αυτά στον τόπο σας;» ρωτάει. Και σου ετοιμάζει ό,τι έχει, ρακή και κουλουράκι να ξαποστάσεις, αφού της δώσεις πίσω το κλειδί του ναού.



Σκόρπιες κουβέντες βγαίνουν απ’ τα χείλη της, μα γεμάτες νόημα. Πως «θρησκεύανε οι ανθρώποι παλιά», πως «τα παιδιά δεν κάθονται. Ερχονται και φεύγουν το βράδυ», πως παρόλο που είναι μοναχή, για σένα ανησυχεί, πώς τα βολεύεις: «εδώ είναι εξοχή, θα βρούμε ένα χόρτο, ένα σαλιγκάρι», σε κοιτάει… Τις ευχές της κουβαλάς στον κόρφο σου και απ’ τη μια εξοχή πετιέσαι την άλλη.

Στο «Νευς» Αμάρι· που κατ’ αυτό τον τρόπο χάνει την έννοια της «επαρχίας» και προσδιορίζεται ως οικισμός. Κεφαλοχώρι ήταν πάντοτε. Γνωστό για το περίτεχνο καμπαναριό του στη θέση παλιού βενετσιάνικου πύργου. Και για την Αγία Αννα, που είναι, λέει, από τις αρχαιότερες της Κρήτης. Και για τον Αγιο Νικόλαο με το ενδιαφέρον τέμπλο. Και για το λαογραφικό μουσείο. Και το διατηρητέο διδακτήριο που φροντίζει ο σύλλογος.

Γι’ αυτό που δεν ήρθες ως εδώ, που δεν είχε περάσει καν απ’ το μυαλό σου, είναι για το προξενιό! «Κρητικό θα πάρεις, πάει και τελείωσε». Ετσι ξεκινάει η κουβέντα. 
«Συλλογισμένη σε θωρώ. Μην πολυκοσκινίζεις γιατί δε θα ζυμώσεις ποτέ…» και άλλα τέτοια… συνωμοτικά ακούς απ’τον Γεώργιο Μαρκαντώνη και τον Γεώργιο Ανδρουλιδάκη, που ύστερα σε ρωτούν και τη γνώμη σου· αν οι Κρήτες, λέει, διαφέρουν απ’ τους Ελλαδίτες. Τι να τους πεις τώρα; Οχι; Ομόφωνα τα συμφωνούν πως δεν είναι η ίδια ράτσα κι αρχίζουν τα χωρατά, τις μαντινάδες και τα «ελευθεροβενιζελικά»: πως μετά απ’ αυτόν «ούλοι είναι βάλ’ τους σ’ ένα τσουβάλι και πέταξέ τους στη θάλασσα». Αντρίκια πράματα, ξεκάθαρα.

Με βαριά καρδιά τούς αφήνεις για τον Μέρωνα· εκεί που «μέρωσε» η Παναγία και προς τιμήν της χτίστηκε στα τέλη του 14ου αι. ένα εκκλησάκι. Ορδές τώρα οι τουρίστες για τη φθαρμένη εικόνα.  Λίγοι πάντως κάνουν τον κόπο να ανέβουν στον Κουλέ, να δουν πώς ημερεύουν απ’ τα ύψη του και αυτοί, και η Παναγιά, και ο Χριστός, και όλα!

Τέλος πάντων, από εδώ θα συνεχίσεις είτε προς Γερακάρι, Βρύσες και Ανω Μέρος είτε στην κοιλάδα της Γιους, να χαρείς τον Πατσό, την Παντάνασσα, τους Βολιώνες και τη λίμνη. Διαλέγεις και παίρνεις. Περπάτημα στο φαράγγι με τον βραχοσκεπή ναό και το άλλοτε ιερό του Κραναίου Ερμή; Βολιώνες και θέα απ’ τη μονή Αγίου Αντωνίου; Γύρω γύρω τη λίμνη Ποταμών να δεις πώς φτιάχνεται από το μηδέν ένα σπουδαίο οικοσύστημα; ’Η πίσω, ανάμεσα σε φίλους στο Νευς Αμάρι; Εδώ σε θέλω. Κοιλάδα-ξεκοιλάδα, τι είναι τελικά για σένα ο τόπος; Τα τοπία ή οι άνθρωποι;



Πηγή: thetravelbook

Δεν Θα Πετάξετε Τις Φλούδες Από Το ΡΟΔΙ Ποτέ Ξανά!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Σεβάσου το συνάνθρωπο με αναπηρία-Μην παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο!

Αφού Διαβάσετε Αυτό, Δεν Θα Πετάξετε Τις Φλούδες Από Το ΡΟΔΙ Ποτέ Ξανά! Είναι Ένα Από Τα Πιο Ισχυρά Φάρμακα Στον Κόσμο!

Αφού Διαβάσετε Αυτό, Δεν Θα Πετάξετε Τις Φλούδες Από Το ΡΟΔΙ Ποτέ Ξανά! Είναι Ένα Από Τα Πιο Ισχυρά Φάρμακα Στον Κόσμο! - True Life

truelife.gr

Οι φλούδες από το ρόδι είναι πολύ χρήσιμες και δεν θα πρέπει να τις πετάτε ποτέ. Θα τις στεγνώνετε και θα τις φυλάτε σε ένα βάζο. Πρόκειται για ένα πολύ ισχυρό φάρμακο ενάντια σε κάθε είδους λοίμωξη του στομάχου. Καταπραύνουν επίσης τις εντερικές διαταραχές.

Όχι πια λίπος. Αποκτήστε το αδύνατο σώμα που ονειρεύεστε. Δείτε πως!

O Mr.Glubokov έγραψε ένα άρθρο για τις φλούδες του ροδιού το 1999 και έδειξε στον κόσμο ότι η συνταγή του μπορεί να καταπολεμήσει τη χολέρα, τη δυσεντερία, τη φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, τη σαλμονέλα κ.ά.
Μάθετε κι εσείς την καταπληκτική αυτή θεραπεία.

---

Προετοιμασία
1. Θεραπεύστε τη δυσεντερία, τη φλεγμονή της σκωληκοειδίτιδας, τη διάρροια, τη χολέρα και τον τύφο, καταναλώνοντας αυτό το τσάι από φλούδες ροδιού με τον ακόλουθο τρόπο:
Βάλτε τις φλούδες ενός ροδιού σε ζεστό νερό και αφήστε το να ξεκουραστεί για 30 λεπτά. Στη συνέχεια πιείτε 1/2 ποτήρι μόνο από το τσάι. Μην το στραγγίξετε, απλά σκεπάστε το. Εάν υποφέρετε από διάρροια, θα έχετε απαλλαγεί από το πρόβλημά σας σε 10 λεπτά περίπου.
Εάν ο πόνος παραμένει, αυτό σημαίνει ότι πάσχετε από κάποια άλλη ασθένεια, οπότε μετά από 3 ώρες μπορείτε να πιείτε ακόμη 1/2 ποτήρι τσάι. Σε διάστημα 5 περίπου ωρών από την ώρα που ήπιατε τσάι για πρώτη φορά, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πολύ καλύτερα.

---

2. Αντιμετωπίστε την κολίτιδα του λεπτού εντέρου και το έλκος της χολής μέσα σε 7 μέρες, με τον ακόλουθο τρόπο:
Αφού έχετε φτιάξει το τσάι και το έχετε αφήσει για 30 λεπτά, θα πρέπει να αρχίσετε να πίνετε 100ml κατά τη διάρκεια της μέρας. Χωρίστε το τσάι σε 4 ίσα μέρη των 25ml. Ξεκινήστε το πρωί της πρώτης, τρίτης, πέμπτης και έβδομης μέρας της εβδομάδας. Όχι κάθε μέρα!
Αυτό είναι αρκετό για να απαλλαγείτε από το πρόβλημα που σας ταλαιπωρεί. Εάν τα συμπτώματα παραμένουν, μπορείτε να επαναλάβετε τη διαδικασία, αφού πρώτα κάνετε ένα διάλειμμα 7 ημερών.

---

Το αλκοόλ απαγορεύεται αυστηρά κατά τη διάρκεια της θεραπείας και σας ξαναθυμίζουμε ότι δεν πρέπει να στραγγίξετε το τσάι.
Η σωστή αναλογία παρασκευής του ροφήματος αυτού είναι 1:20 (φλούδες : νερό). Εάν δεν ακολουθήσετε αυτή την αναλογία, είναι πιθανό να έχετε πονοκέφαλο, ναυτία ή ζάλη.

Τα Αντικύθηρα ψάχνουν κατοίκους

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Τα Αντικύθηρα ψάχνουν κατοίκους – Ο δήμαρχος μελετά να φέρει Χριστιανούς από Λίβανο

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα…

tilestwra.com

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη, που... αργοπεθαίνει, αφού οι κάτοικοί του ολοένα και λιγοστεύουν.

Διαβάστε επίσης

 

To σημερινό Doogle της Google είναι ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (pic&vids)

Με τον κίνδυνο ερήμωσης των Αντικυθήρων να είναι κάτι περισσότερο από ορατός, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο CNN Greece ο Δήμαρχος Κυθήρων Στράτος Χαρχαλάκης, οι τοπικές Αρχές έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, προκειμένου να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος.
Στα Αντικύθηρα, που κάποτε είχαν 800, ως και 1.000 κατοίκους, πλέον έχουν απομείνει μόλις 20 άνθρωποι, που επιβιώνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι. Είναι ένα νησί κάπως απομονωμένο καθώς τα πιο κοντινά νησιά του, τα Κύθηρα και η Κρήτη, βρίσκονται δύο ώρες μακριά με το πλοίο, ενώ συχνά το χειμώνα οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν στο πλοίο της γραμμής να προσεγγίσει στο λιμάνι του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μένουν για αρκετές μέρες χωρίς προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα.


Το νησί έκτασης μόλις 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται ανάμεσα σε Κύθηρα και Κρήτη/Πηγή: google maps

«Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, η συγκοινωνία είναι προβληματική, ενώ γιατρός τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρχε στο νησί», λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων και αναφέρεται στην πρόταση για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, που αν δεν υλοποιηθεί «το νησί οδεύει με μαθηματική βεβαιότητα στην ερήμωση». Η δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με την Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων, μελετά προσεκτικά την υλοποίηση μιας πρότασης εποικισμού του νησιού από χριστιανικές οικογένειες από το Λίβανο και τη Συρία.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Υπάρχουν άνθρωποι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σε αυτές τις πολύ ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο περιοχές, λέει ο κ. Χαρχαλάκης στο CNN Greece, σημειώνοντας ότι οι τοπικές Αρχές εξετάζουν πάρα πολύ σοβαρά την πρόταση ήπιου εποικισμού των Αντικυθήρων με τρεις-τέσσερις οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να επαναλειτουργήσει και το σχολείο που υπάρχει στο νησί. Η επιλογή των οικογενειών Χριστιανών από το Λίβανο και τη Συρία γίνεται με το σκεπτικό ότι η κοινή θρησκεία θα βοηθήσει στην ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Η συγκεκριμένη πρόταση θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση, στην οποία θα θέσουν το θέμα οι τοπικές Αρχές, θα εγγυηθεί την τακτοποίηση κάποιων σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται με την «μετακόμιση» των ανθρώπων αυτών στα Αντικύθηρα.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

«Η λογική μας είναι οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν καλύτερα από ότι εκεί που βρίσκονται τώρα», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Κυθήρων, ξεκαθαρίζοντας πως υπάρχουν κάποιες προοπτικές για την απασχόλησή τους εκεί, «η λογική μας δεν είναι να τους φέρουμε και να τους επιδοτούμε απλά για να κάθονται, πρέπει να υπάρξει μια παραγωγική διαδικασία και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και με κάποιους τεχνικούς συμβούλους για να δούμε το θέμα από όλες του τις προεκτάσεις».


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Όσον αφορά την επιβίωσή τους στο νησί, αυτή θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, το ψάρεμα, την παραγωγή κρασιού, καθώς καλλιεργούνται κάποιες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιού.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Πρόκειται για ένα νησί εύφορο, καθώς έχει πολύ νερό, και οι άνθρωποι που θα το κατοικήσουν θα μπορούν να ασχοληθούν με παραδοσιακά επαγγέλματα, τα οποία σιγά-σιγά χάνονται γιατί και οι Έλληνες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Τα Αντικύθηρα δεν είναι τόπος για κάποιους καλομαθημένους, λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων, τονίζοντας πως οι άνθρωποι που κατοικούν στην ελληνική επαρχία ταλαιπωρούνται. «Οι νησιώτες μας ταλαιπωρούνται πολύ, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, με την συγκοινωνία, με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι δύσκολα τα πράγματα σε ένα νησί», λέει χαρακτηριστικά.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

«Οι άνθρωποι αυτοί, που θα έρθουν να ζήσουν στα Αντικύθηρα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, με τη βοήθεια του κράτους και τη δική μας, με την προϋπόθεση ότι το προϊόν που θα παράγουν, θα διατίθεται στην αγορά με ετικέτα προέλευσης και πιστοποιήσεις», σημειώνει ο κ. Χαρχαλάκης.

Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Σε ό,τι αφορά τη στέγαση αυτών των οικογενειών που εξετάζεται το ενδεχόμενο να μετακομίσουν στα Αντικύθηρα, υπάρχει η δυνατότητα να τους παραχωρηθούν σπίτια, αλλά και υποδομές του Δήμου, για κάποιο διάστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Μύρωνα, σε συνεργασία πάντα με τη Μητρόπολη.


 
Υποβρύχια έρευνα-ανασκαφή στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων/Πηγή:Eurokinissi/φωτογραφία αρχείου
Τουριστικά το νησί δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, υπάρχουν λίγα καταλύματα, όμως υπάρχει η δυνατότητα και η προοπτική να γίνουν κάποιες μονάδες, ήπιες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον, οι οποίες θα είχαν και μεγάλη εμπορική ανταπόκριση, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Αντικύθηρα είναι μεγάλο, κυρίως λόγω του ναυαγίου στη θάλασσά του, όπου βρέθηκε και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα από τα ισχυρότερα brand names της Ελλάδας παγκοσμίως.


Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων/Πηγή:EUROKINISSI // ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ/φωτογραφία αρχείου

Διαβάστε επίσης

Η 115η επέτειος από την ανακάλυψή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων στο Doodle της Google
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων το σημερινό Doodle της Google (pic&vids)
Μηχανισμός των Αντικυθήρων: Η 115η επέτειος από την ανακάλυψή του στο doodle της google
Η Google τιμά με doodle τον μηχανισμό των Αντικυθήρων (pic&vids)

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη, που… αργοπεθαίνει, αφού οι κάτοικοί του ολοένα και λιγοστεύουν. Με τον κίνδυνο ερήμωσης των Αντικυθήρων να είναι κάτι περισσότερο από ορατός, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο CNN Greece ο Δήμαρχος Κυθήρων Στράτος Χαρχαλάκης, οι τοπικές Αρχές έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, προκειμένου να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος. Στα Αντικύθηρα, που κάποτε είχαν 800, ως και 1.000 κατοίκους, πλέον έχουν απομείνει μόλις 20 άνθρωποι, που επιβιώνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι. Είναι ένα νησί κάπως απομονωμένο καθώς τα πιο κοντινά νησιά του, τα Κύθηρα και η Κρήτη, βρίσκονται δύο ώρες μακριά με το πλοίο, ενώ συχνά το χειμώνα οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν στο πλοίο της γραμμής να προσεγγίσει στο λιμάνι του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μένουν για αρκετές μέρες χωρίς προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα. antikithira Το νησί έκτασης μόλις 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται ανάμεσα σε Κύθηρα και Κρήτη/Πηγή: google maps «Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, η συγκοινωνία είναι προβληματική, ενώ γιατρός τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρχε στο νησί», λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων και αναφέρεται στην πρόταση για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, που αν δεν υλοποιηθεί «το νησί οδεύει με μαθηματική βεβαιότητα στην ερήμωση». Η δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με την Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων, μελετά προσεκτικά την υλοποίηση μιας πρότασης εποικισμού του νησιού από χριστιανικές οικογένειες από το Λίβανο και τη Συρία. potamos Υπάρχουν άνθρωποι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σε αυτές τις πολύ ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο περιοχές, λέει ο κ. Χαρχαλάκης στο CNN Greece, σημειώνοντας ότι οι τοπικές Αρχές εξετάζουν πάρα πολύ σοβαρά την πρόταση ήπιου εποικισμού των Αντικυθήρων με τρεις-τέσσερις οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να επαναλειτουργήσει και το σχολείο που υπάρχει στο νησί. Η επιλογή των οικογενειών Χριστιανών από το Λίβανο και τη Συρία γίνεται με το σκεπτικό ότι η κοινή θρησκεία θα βοηθήσει στην ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία. antikythera147 Η συγκεκριμένη πρόταση θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση, στην οποία θα θέσουν το θέμα οι τοπικές Αρχές, θα εγγυηθεί την τακτοποίηση κάποιων σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται με την «μετακόμιση» των ανθρώπων αυτών στα Αντικύθηρα. antikythera93«Η λογική μας είναι οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν καλύτερα από ότι εκεί που βρίσκονται τώρα», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Κυθήρων, ξεκαθαρίζοντας πως υπάρχουν κάποιες προοπτικές για την απασχόλησή τους εκεί, «η λογική μας δεν είναι να τους φέρουμε και να τους επιδοτούμε απλά για να κάθονται, πρέπει να υπάρξει μια παραγωγική διαδικασία και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και με κάποιους τεχνικούς συμβούλους για να δούμε το θέμα από όλες του τις προεκτάσεις». antikythera108Όσον αφορά την επιβίωσή τους στο νησί, αυτή θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, το ψάρεμα, την παραγωγή κρασιού, καθώς καλλιεργούνται κάποιες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιού. antikythera8 Πρόκειται για ένα νησί εύφορο, καθώς έχει πολύ νερό, και οι άνθρωποι που θα το κατοικήσουν θα μπορούν να ασχοληθούν με παραδοσιακά επαγγέλματα, τα οποία σιγά-σιγά χάνονται γιατί και οι Έλληνες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Τα Αντικύθηρα δεν είναι τόπος για κάποιους καλομαθημένους, λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων, τονίζοντας πως οι άνθρωποι που κατοικούν στην ελληνική επαρχία ταλαιπωρούνται. «Οι νησιώτες μας ταλαιπωρούνται πολύ, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, με την συγκοινωνία, με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι δύσκολα τα πράγματα σε ένα νησί», λέει χαρακτηριστικά. DSCN0218 «Οι άνθρωποι αυτοί, που θα έρθουν να ζήσουν στα Αντικύθηρα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, με τη βοήθεια του κράτους και τη δική μας, με την προϋπόθεση ότι το προϊόν που θα παράγουν, θα διατίθεται στην αγορά με ετικέτα προέλευσης και πιστοποιήσεις», σημειώνει ο κ. Χαρχαλάκης.antikythera114 Σε ό,τι αφορά τη στέγαση αυτών των οικογενειών που εξετάζεται το ενδεχόμενο να μετακομίσουν στα Αντικύθηρα, υπάρχει η δυνατότητα να τους παραχωρηθούν σπίτια, αλλά και υποδομές του Δήμου, για κάποιο διάστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Μύρωνα, σε συνεργασία πάντα με τη Μητρόπολη. 2373545 Υποβρύχια έρευνα-ανασκαφή στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων/Πηγή:Eurokinissi/φωτογραφία αρχείου Τουριστικά το νησί δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, υπάρχουν λίγα καταλύματα, όμως υπάρχει η δυνατότητα και η προοπτική να γίνουν κάποιες μονάδες, ήπιες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον, οι οποίες θα είχαν και μεγάλη εμπορική ανταπόκριση, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Αντικύθηρα είναι μεγάλο, κυρίως λόγω του ναυαγίου στη θάλασσά του, όπου βρέθηκε και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα από τα ισχυρότερα brand names της Ελλάδας παγκοσμίως. 1776032[cnn]

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/ta-antikythira-psaxnoyn-katikous-o-dimarchos-meleta-na-feri-christianous-apo-livano/

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη, που… αργοπεθαίνει, αφού οι κάτοικοί του ολοένα και λιγοστεύουν. Με τον κίνδυνο ερήμωσης των Αντικυθήρων να είναι κάτι περισσότερο από ορατός, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο CNN Greece ο Δήμαρχος Κυθήρων Στράτος Χαρχαλάκης, οι τοπικές Αρχές έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, προκειμένου να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος. Στα Αντικύθηρα, που κάποτε είχαν 800, ως και 1.000 κατοίκους, πλέον έχουν απομείνει μόλις 20 άνθρωποι, που επιβιώνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι. Είναι ένα νησί κάπως απομονωμένο καθώς τα πιο κοντινά νησιά του, τα Κύθηρα και η Κρήτη, βρίσκονται δύο ώρες μακριά με το πλοίο, ενώ συχνά το χειμώνα οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν στο πλοίο της γραμμής να προσεγγίσει στο λιμάνι του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μένουν για αρκετές μέρες χωρίς προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα. antikithira Το νησί έκτασης μόλις 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται ανάμεσα σε Κύθηρα και Κρήτη/Πηγή: google maps «Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, η συγκοινωνία είναι προβληματική, ενώ γιατρός τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρχε στο νησί», λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων και αναφέρεται στην πρόταση για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, που αν δεν υλοποιηθεί «το νησί οδεύει με μαθηματική βεβαιότητα στην ερήμωση». Η δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με την Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων, μελετά προσεκτικά την υλοποίηση μιας πρότασης εποικισμού του νησιού από χριστιανικές οικογένειες από το Λίβανο και τη Συρία. potamos Υπάρχουν άνθρωποι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σε αυτές τις πολύ ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο περιοχές, λέει ο κ. Χαρχαλάκης στο CNN Greece, σημειώνοντας ότι οι τοπικές Αρχές εξετάζουν πάρα πολύ σοβαρά την πρόταση ήπιου εποικισμού των Αντικυθήρων με τρεις-τέσσερις οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να επαναλειτουργήσει και το σχολείο που υπάρχει στο νησί. Η επιλογή των οικογενειών Χριστιανών από το Λίβανο και τη Συρία γίνεται με το σκεπτικό ότι η κοινή θρησκεία θα βοηθήσει στην ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία. antikythera147 Η συγκεκριμένη πρόταση θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση, στην οποία θα θέσουν το θέμα οι τοπικές Αρχές, θα εγγυηθεί την τακτοποίηση κάποιων σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται με την «μετακόμιση» των ανθρώπων αυτών στα Αντικύθηρα. antikythera93«Η λογική μας είναι οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν καλύτερα από ότι εκεί που βρίσκονται τώρα», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Κυθήρων, ξεκαθαρίζοντας πως υπάρχουν κάποιες προοπτικές για την απασχόλησή τους εκεί, «η λογική μας δεν είναι να τους φέρουμε και να τους επιδοτούμε απλά για να κάθονται, πρέπει να υπάρξει μια παραγωγική διαδικασία και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και με κάποιους τεχνικούς συμβούλους για να δούμε το θέμα από όλες του τις προεκτάσεις». antikythera108Όσον αφορά την επιβίωσή τους στο νησί, αυτή θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, το ψάρεμα, την παραγωγή κρασιού, καθώς καλλιεργούνται κάποιες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιού. antikythera8 Πρόκειται για ένα νησί εύφορο, καθώς έχει πολύ νερό, και οι άνθρωποι που θα το κατοικήσουν θα μπορούν να ασχοληθούν με παραδοσιακά επαγγέλματα, τα οποία σιγά-σιγά χάνονται γιατί και οι Έλληνες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Τα Αντικύθηρα δεν είναι τόπος για κάποιους καλομαθημένους, λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων, τονίζοντας πως οι άνθρωποι που κατοικούν στην ελληνική επαρχία ταλαιπωρούνται. «Οι νησιώτες μας ταλαιπωρούνται πολύ, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, με την συγκοινωνία, με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι δύσκολα τα πράγματα σε ένα νησί», λέει χαρακτηριστικά. DSCN0218 «Οι άνθρωποι αυτοί, που θα έρθουν να ζήσουν στα Αντικύθηρα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, με τη βοήθεια του κράτους και τη δική μας, με την προϋπόθεση ότι το προϊόν που θα παράγουν, θα διατίθεται στην αγορά με ετικέτα προέλευσης και πιστοποιήσεις», σημειώνει ο κ. Χαρχαλάκης.antikythera114 Σε ό,τι αφορά τη στέγαση αυτών των οικογενειών που εξετάζεται το ενδεχόμενο να μετακομίσουν στα Αντικύθηρα, υπάρχει η δυνατότητα να τους παραχωρηθούν σπίτια, αλλά και υποδομές του Δήμου, για κάποιο διάστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Μύρωνα, σε συνεργασία πάντα με τη Μητρόπολη. 2373545 Υποβρύχια έρευνα-ανασκαφή στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων/Πηγή:Eurokinissi/φωτογραφία αρχείου Τουριστικά το νησί δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, υπάρχουν λίγα καταλύματα, όμως υπάρχει η δυνατότητα και η προοπτική να γίνουν κάποιες μονάδες, ήπιες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον, οι οποίες θα είχαν και μεγάλη εμπορική ανταπόκριση, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Αντικύθηρα είναι μεγάλο, κυρίως λόγω του ναυαγίου στη θάλασσά του, όπου βρέθηκε και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα από τα ισχυρότερα brand names της Ελλάδας παγκοσμίως. 1776032[cnn]

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/ta-antikythira-psaxnoyn-katikous-o-dimarchos-meleta-na-feri-christianous-apo-livano/

"πολιτισμική μνήμη"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

31 Μαΐου στις 12:33 μ.μ. ·

#ΝέαΚυκλοφορία: "Η πολιτισμική μνήμη. Γραφή, ανάμνηση και πολιτική ταυτότητα στους πρώιμους ανώτερους πολιτισμούς" του Jan Assmann, με πρόλογο του Άγγελου Χανιώτη και σε επιστημονική επιμέλεια και μετάφραση του Διαμαντή Παναγιωτόπουλου - https://www.cup.gr/book/i-politismiki-mnimi/
Με τον όρο "πολιτισμική μνήμη", που εισήγαγε ο αιγυπτιολόγος Jan Assmann, δεν εννοούμε την ανάμνηση πρόσφατων γεγονότων, αλλά τις παραδόσεις που μεταβιβάζονται προφορικά ή γραπτά στα μέλη μιας κοινότητας. Με βάση παλαιότερες θεωρίες για τη συλλογική μνήμη και χρησιμοποιώντας υλικό από την εθνολογία και την ανθρωπολογία, στο κλασικό πλέον θεωρητικό έργο του ο Assmann ερμηνεύει τους μηχανισμούς συγκρότησης και συντήρησης της πολιτισμικής μνήμης και αναδεικνύει τη σημασία των εγγράμματων πολιτισμών και των κανονικών κειμένων για τη διαμόρφωση συλλογικής ταυτότητας. Με βάση το τρίπτυχο ανάμνηση, γραφή και συλλογική ταυτότητα, ο συγγραφέας μελετά την αρχαία Αίγυπτο και τον τρόπο με τον οποίο το ιερατείο διαμόρφωσε την εικόνα για το παρελθόν της και την κοινωνία της, και στη συνέχεια εξετάζει συγκριτικά ανάλογες διεργασίες σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους: το αρχαίο Ισραήλ και τις ελληνικές πόλεις.
Αμέσως μετά την πρώτη του έκδοση, το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και άσκησε βαθιά επίδραση στον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών, καθώς διαφωτίζει, προβληματίζει και δίνει ερεθίσματα για σκέψη, όχι μόνο για την κατανόηση ιστορικών δεδομένων, αλλά και, ευρύτερα, για τον τρόπο με τον οποίο η ιστορική μνήμη επηρεάζει τη ζωή μας.
Στη μακρόχρονη ακαδημαϊκή του καριέρα ως τακτικός καθηγητής Αιγυπτιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ο Jan Assmann μελέτησε συστηματικά διάφορες πτυχές της αρχαίας αιγυπτιακής θρησκείας, ιστορίας και λογοτεχνίας. Μετά από μια σειρά θεμελιωδών συμβολών στον χώρο του γνωστικού του αντικειμένου, καταπιάστηκε με καίρια ζητήματα της θρησκειολογίας και της ιστορίας των πολιτισμών διευρύνοντας εντυπωσιακά το φάσμα των επιστημονικών του ενδιαφερόντων. Έχει δημοσιεύσει πλήθος μονογραφίες που διακρίνονται από έναν μεστό επιστημονικό λόγο, αναλυτική οξυδέρκεια και εξαιρετική συνθετική ικανότητα. Μεταξύ των έργων του, πολλά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Egyptian Solar Religion" (1995), "Moses the Egyptian: The Memory of Egypt in Western Monotheism" (1997), "The Search for God in Ancient Egypt" (2001), "The Mind of Egypt: History and Meaning in the Time of the Pharaohs" (2002), "Death and Salvation in Ancient Egypt" (2006), "Of God and Gods: Egypt, Israel, and the Rise of Monotheism" (2008), "The Mosaic Distinction or The Price of Monotheism" (2009).

Cheesecake με γιαούρτι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Yoda.gr.

Δροσερό, καλοκαιρινό cheesecake ψυγείου με γιαούρτι!
Δείτε όλες τις συνταγές του Αθηναγόρα Κωστάκου εδώ...
️ http://tinyurl.com/ydfla2nb

Cheesecake με γιαούρτι

🍴 6 Άτομα 🕓 Χρόνος: 30' 📖 Δυσκολία: Μέτρια

Μάθετε περισσότερα

yoda.gr

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

• 250 γρ. μπισκότα digestive χωρίς ζάχαρη
• 100 γρ. αμυγδαλόψιχα
• 1 κ.σ. κρυσταλλική στέβια
• 100 γρ. βούτυρο
• 500 γρ. γιαούρτι στραγγιστό 2%
• 1 λεμόνι
• 3 φύλλα ζελατίνας
• 250 γρ. κρέμα γάλακτος 35%
• 3 κ.σ. μέλι         

 

Εκτέλεση

Αρχικά αλέθουμε τα μπισκότα, την αμυγδαλόψιχα και τη στέβια, τα οποία τα ανακατεύουμε με το βούτυρο και τα στρώνουμε σε μία φόρμα δαχτυλίδι

Ενώ παγώνουμε τη φόρμα με την βάση για 10 λεπτά, χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε παχύρρευστη μορφή, προσθέτουμε το μέλι, το γιαούρτι το ξύσμα λεμονιού και ανακατεύουμε απαλά μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά

Μουλιάζουμε τα φύλλα ζελατίνας για 10 λεπτά σε κρύο νερό, αφού τα στύψουμε, τα διαλύουμε σε 2 κ.σ. βραστό νερό, ρίχνουμε τη διαλυμένη ζελατίνη στο παραπάνω μείγμα, ανακατεύοντας, να πάει παντού

Προσθέτουμε το αφράτο μείγμα γιαουρτιού στο μπισκότο, το βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει, γαρνίρουμε με μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη

Ο Μίνωας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ο Μίνωας στην ελληνική μυθολογία ζωγραφισμένος απο τον Γιάννη Διαμαντάκη | Κρήτη πόλεις και χωριά

Cress arugula peanut tigernut wattle seed kombu parsnip. Lotus root mung bean arugula tigernut horseradish endive yarrow gourd. Radicchio cress avocado garlic quandong collard greens.

kritipoliskaihoria.gr
 Ο Μίνωας στην ελληνική μυθολογία ήταν βασιλιάς της Κρήτης. Το βασίλειο του Μίνωα περιελάμβανε ολόκληρη την Κρήτη, που είχε εκατό πόλεις, και τις Κυκλάδες, που λέγονταν Μινωίδες. Πρωτεύουσα του μινωικού βασιλείου ήταν η Κνωσός, που βρίσκεται 6 χλμ έξω από το Ηράκλειο Κρήτης. Εκεί ήταν τα περίφημα ανάκτορα του Μίνωα, που μέρος τους σώζεται ακόμα σήμερα. Τα ανάκτορα αυτά αποτελούσαν μια ολόκληρη σχεδόν πόλη, με ξενώνες, εξωτερικά λουτρά, ιερά, εργαστήρια βιοτεχνών για τη διακόσμηση και την περιποίηση των ανακτόρων, αποθήκες τροφίμων, αίθουσες των βασιλέων, αίθουσα του θρόνου, υπασπιστήρια, αίθουσες για δεξιώσεις και τελετές με αναρίθμητες σκάλες και βεράντες. Από αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική άποψη, τα ανάκτορα του Μίνωα στην Κνωσό είναι κάτι μοναδικό σ' όλο τον κόσμο, όπως μοναδικό είναι και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που προκαλούν. Τα χρόνια της μεγάλης ακμής του μινωικού πολιτισμού, πολλές φορές διακοπήκανε από εσωτερικές διαμάχες και από διάφορες εξωτερικές επιδρομές. Πάντα, όμως, επανακτούσε την αίγλη του. Έτσι, ο μινωικός πολιτισμός δεν είναι μόνο ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου. Είναι συγχρόνως και ένας από τους λαμπρότερους. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Μίνωας ήταν γιος του Δία και της Ευρώπης. Μετά την αρπαγή της Ευρώπης από τη Συρία ο Δίας τη μετέφερε στην Κρήτη. Εκεί απέκτησε μαζί της τρεις γιούς, το Μίνωα, το Ραδάμανθυ και το Σαρπηδόνα. Ο Δίας ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο δεν έμεινε με την Ευρώπη και τους γιούς τους. Ωστόσο η Ευρώπη και τα τρία αγόρια βρήκαν άσυλο στη αυλή του βασιλιά της Κρήτης Αστέριου, ο οποίος τελικά παντρεύτηκε την Ευρώπη και ουσιαστικά υιοθέτησε το Μίνωα και τα αδέρφια του.
Ο Μίνωας μεγαλώνοντας παντρεύτηκε την Πασιφάη και μαζί της απέκτησε τέσσερεις γιούς, τον Ανδρόγεω, το Δευκαλίωνα, το Γλαύκο και τον Κατρέα και τέσσερεις κόρες, την Ακάλλη ή Ακαλλίδα, την Αριάδνη, τη Φαίδρα και την Ξενοδίκη.
 Μετά το θάνατο του Αστέριου ο Μίνωας διεκδίκησε το θρόνο του. Προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις των Κρητών, ισχυρίστηκε ότι οι θεοί του είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση αυτή. Για να αποδείξει μάλιστα του λόγου το αληθές είπε ακόμη, ότι οι θεοί θα του έστελναν ότι τους ζητούσε. Στη συνέχεια έκανε θυσία στον Ποσειδώνα και του ζήτησε να βγει από τη θάλασσα ένας λευκός ταύρος. Δεσμεύτηκε μάλιστα ότι θα θυσίαζε τον ταύρο. Συνεπαρμένος όμως από την ομορφιά του ζώου απέφυγε να τηρήσει την υπόσχεσή του. Θυσίασε μάλιστα έναν άλλο ταύρο στη θέση του, νομίζοντας ότι θα κατόρθωνε να ξεγελάσει τον θεό της θάλασσας. Η τιμωρία του Μίνωα δεν άργησε να έρθει. Ο Ποσειδώνας, ή κατ' άλλους η Αφροδίτη, έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο, ο οποίος είναι γνωστός και ως ταύρος της Κρήτης. Με τη βοήθεια του Δαίδαλου η Πασιφάη μπήκε σε μία ξύλινη κατασκευή, σκεπασμένη με δέρματα, προκειμένου ο ταύρος να την περάσει για αγελάδα. Από την ένωση του ταύρου και της Πασιφάης γεννήθηκε ένα παιδί-τέρας, το οποίο ονομάστηκε Αστερίων αλλά λόγω της μορφής του έγινε γνωστό ως Μινώταυρος.
  Μαύρη σελίδα στη βασιλεία του Μίνωα απετέλεσε ο θάνατος του γιου του Ανδρόγεω. Ο Ανδρόγεως είχε μεταβεί στην Αθήνα προκειμένου να λάβει μέρος στα Παναθήναια. Κατόρθωσε μάλιστα να νικήσει σε όλα τα αθλήματα, προκαλώντας έτσι το φθόνο των Αθηναίων. Προκειμένου να απαλλαγούν από αυτόν, τον έστειλαν να εξοντώσει τον γνωστό ταύρο της Κρήτης, ο οποίος είχε πλέον καταλήξει στο Μαραθώνα. Ο νεαρός απέτυχε και ο ταύρος τον θανάτωσε. Με βάση άλλη εκδοχή, οι Αθηναίοι έστειλαν το νέο σε θανάσιμη ενέδρα. Όταν ο Μίνωας πληροφορήθηκε το χαμό του γιου του βρισκόταν στην Πάρο, όπου πραγματοποιούνταν θυσίες προς τιμή των Χαρίτων. Η πρώτη του αντίδραση ήταν να αφαιρέσει το λουλουδένιο στεφάνι, που φορούσε στο κεφάλι του και να διατάξει τους αυλητές να σταματήσουν να παίζουν. Ωστόσο συνέχισε μέχρι τέλους τη θυσία. Από τότε η συγκεκριμένη θυσία γινόταν χωρίς συνοδεία μουσικής. Στη συνέχεια ο Μίνωας εκστράτευσε εναντίον της Αθήνας προκειμένου να εκδικηθεί τον άδικο θάνατό του γιου του..
 Πρώτος σταθμός της εκστρατείας αυτής ήταν τα Μέγαρα. Εκεί βασίλευε ο Νίσος, γιος του Πανδίονα. Ο Νίσος είχε στο κρανίο του μία τρίχα πορφυρού χρώματος, η οποία ήταν συνδεδεμένη με τη ζωή του. Η κόρη του Σκύλλα όμως ερωτεύτηκε το Μίνωα και έτσι έκοψε την τρίχα. Το αποτέλεσμα ήταν ο Νίσος να πεθάνει και τα Μέγαρα να καταληφθούν. Όταν όμως η Σκύλλα πήγε υπερήφανη για το κατόρθωμά της στο Μίνωα, εκείνος την τιμώρησε για την προδοσία της. Την έριξε στη θάλασσα ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή την έδεσε στην πρύμνη του πλοίου του όταν σαλπάρισε προς την Αθήνα.
 Ο στρατός του Μίνωα ξεκίνησε την πολιορκία των Αθηνών, χωρίς όμως να μπορεί να κατορθώσει να την καταλάβει. Αυτό κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μίνωας τότε ζήτησε βοήθεια από τον πατέρα του . Ο Δίας έστειλε στην Αθήνα επιδημία και λιμό. Οι Αθηναίοι απελπισμένοι από την κατάσταση στράφηκαν στο μαντείο των Δελφών. Η απάντηση του μαντείου ήταν να ικανοποιηθεί οποιοδήποτε αίτημα του Μίνωα. Εκείνος τότε επέβαλε στην Αθήνα ένα φόρο αίματος. Συγκεκριμένα οι Αθηναίοι έπρεπε να στέλνουν κάθε χρόνο εφτά νέους και εφτά νέες για τροφή του Μινώταυρου. Την τιμωρία των Αθηναίων έμελλε να σταματήσει ο γιος του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, ο Θησέας. Ο Θησέας, αποφάσισε να πάει μαζί με τους νέους και τις νέες που θα θυσιαζόταν στην Κρήτη. Αν εξολόθρευε το Μινώταυρο χρησιμοποιώντας μονάχα τα χέρια του, η υποχρέωση για θυσία θα σταματούσε. Η κόρη του Μίνωα, η Αριάδνη, ερωτεύτηκε αμέσως το Θησέα. Του έδωσε ένα σπάγκο για να τον δέσει στην πόρτα του λαβυρίνθου και να τον ξετυλίγει μέχρι να φτάσει στο μέρος όπου κοιμόταν ο Μινώταυρος. Ο Θησέας σκότωσε το Μινώταυρο, αν και αμφισβητείται αν τον σκότωσε με τα χέρια ή με ένα ξίφος που του έδωσε η Αριάδνη. Έπειτα χρησιμοποίησε το σπάγκο για να βρει το δρόμο της επιστροφής προς την είσοδο του λαβυρίνθου. Ο Θησέας και η Αριάδνη απέδρασαν από την Κρήτη, αλλά στο δρόμο για την Αθήνα ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη σε ένα νησί. Ο θεός Διόνυσος την παντρεύτηκε αμέσως μετά την εγκατάλειψή της από το Θησέα. Στο παλάτι του Μίνωα βρήκε όμως άσυλο και ο Αθηναίος εφευρέτης Δαίδαλος μετά την εξορία του από την Αθήνα. Ό Μίνωας αξιοποίησε το ταλέντο του Δαίδαλου, και ιδιαίτερα τις αρχιτεκτονικές του γνώσεις. Ένα από τα έργα του ήταν και ο περίφημος λαβύρινθος, όπου τοποθετήθηκε ο Μινώταυρος. Σύντομα όμως ο εφευρέτης έπεσε στη δυσμένεια του Μίνωα. Αιτία ήταν η βοήθεια που προσέφερε στην Αριάδνη δίνοντας της το μίτο για να βοηθήσει το Θησέα. Κατ' άλλους η βοήθεια που προσέφερε στην Πασιφάη προκειμένου να συνευρεθεί με τον ταύρο. Το αποτέλεσμα πάντως ήταν ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος να φυλακιστούν στο λαβύρινθο. Από εκεί κατόρθωσαν να δραπετεύσουν με τη χρήση φτερών, ο Ίκαρος όμως βρήκε τραγικό τέλος.
Μετά τη δραπέτευση του Δαίδαλου ο Μίνωας τον αναζήτησε προκειμένου να μην αποκτήσει άλλος τα μοναδικά έργα, που του είχε κατασκευάσει στην Κρήτη. Διέδιδε ότι αναζητούσε ένα τεχνίτη, ο οποίος να μπορεί να περάσει μία κλωστή μέσα από ένα όστρακο που είχε σχήμα κοχλία. Προσδοκούσε ότι μόνο ο Δαίδαλος μπορούσε να το κατορθώσει. Τελικά τον εντόπισε στη Σικελία, όπου είχε καταφύγει στην αυλή του βασιλιά της Καμικού, Κόκαλου. Ο Κόκαλος έδωσε το όστρακο στο Δαίδαλο, ο οποίος κατάφερε να περάσει την κλωστή σε αυτό αφού έδεσε στην άκρη της ένα μυρμήγκι ή μία μέλισσα. Μόλις είδε την κλωστή περασμένη, ο Μίνωας ζήτησε από τον Κόκαλο να του παραδώσει το Δαίδαλο, γιατί μόνο αυτός θα μπορούσε να το επιτύχει. Ο Κόκαλος προσποιήθηκε ότι θα ενδώσει στο αίτημα του, όμως του ζήτησε πρώτα να συμμετάσχει σε ένα συμπόσιο που θα διοργάνωνε. Πριν το συμπόσιο ο Μίνωας θα έπρεπε να λουστεί. Οι κόρες του Κόκαλου του έριξαν καυτό νερό με αποτέλεσμα ο Μίνωας να βρει φρικτό θάνατο.......
  ΠΗΓΗ. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%B1%CF%82

Παράνoμo μέχρι και τo μαρoύλι ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Παράνoμo μέχρι και τo μαρoύλι πoυ θα φυτέψεις σε γλάστρα!

Πολιτική - Επικαιρότητα - Ανάλυση - Δημοκρατία - Εθνική Ανεξαρτησία

teleytaiaexodos.blogspot.com

Φωνές από Βορρά και Νότο προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν συναδέλφους τους στην Ευρωβουλή να καταψηφιστεί διακομματικά η νομοθετική πρόταση που υποχρεώνει τους αγρότες της Ε.Ε. να μην αναπαράγουν τους σπόρους αλλά να τους αγοράζουν μόνο από πολυεθνικές. 

Η εμπορική αξία της παγκόσμιας αγοράς σπόρων εκτιμάται σε περίπου 45 δισ. δολ.... Φραγμό στη μονοπώληση του ελέγχου της παραγωγής και εμπορίας των τροφίμων προσπαθούν να βάλουν ευρωβουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες συμπαρατασσόμενοι απέναντι στην πρόταση κανονισμού που έχει καταθέσει η επιτροπή Υγείας της Ε.Ε. Βάσει της πρότασης, επιβάλλονται γραφειοκρατικά εμπόδια στους γεωργο-κτηνοτρόφους, αν δεν προσφεύγουν στις βιομηχανίες σπόρων. 

   
Η αιτιολογία που προβάλλει η επιτροπή μέσω της γενικής γραμματείας της που έχει την αρμοδιότητα ελέγχου των φυτών είναι ότι ... απλοποιεί τη νομοθεσία και τις 12 σχετικές οδηγίες που συμπεριλαμβάνει στον προταθέντα κανονισμό!

Πατέντα

Υπενθυμίζεται ότι η κανονική νομοθεσία που αφορά την εμπορία σπόρων ίσχυε από τη δεκαετία του 1960. Μέχρι σήμερα τα κράτη-μέλη στην Ε.Ε. των «27» είχαν (υποχρεωτικώς) ενσωματώσει το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. στην εθνική τους νομοθεσία.

Επί της ουσίας αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται σήμερα για τον έλεγχο της σποροπαραγωγής ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, με τη ραγδαία ανάπτυξη της γενετικής μηχανικής. Τότε έγινε η εισαγωγή του όρου της «βιομηχανικής πατέντας οργανισμών», αλλάζοντας τη φύση της ίδιας της γεωργίας.

Μόνο λίγες εταιρείες-κολοσσοί που δεν ξεπερνούν τη μία ντουζίνα (Syngenta-Dupont, Monsanto, Basf) ελέγχουν τα 2/3 της παγκόσμιας αγοράς.

Στο παιχνίδι συμμετέχει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου: Από τις αρχές του 2000 προώθησε συνθήκες και νομικές συμφωνίες όπως εκείνη για τα ζητήματα εμπορίου για τα δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας που αφορά περισσότερα από 140 κράτη και επιτρέπει το πατεντάρισμα γονιδίων, φυτών, ζώων, βακτηρίων, ιών κ.λπ.

Αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης τονίζουν ότι με το νέο κανονισμό προβλέπονται: Απλούστεροι και ευέλικτοι κανόνες για την εμπορία σπόρων και άλλου φυτικού-αναπαραγωγικού υλικού με σκοπό να διασφαλιστούν η παραγωγικότητα, η προσαρμοστικότητα και η ποικιλότητα των καλλιεργειών και των δασών της Ευρώπης. Επίσης εξασφαλίζεται η προστασία της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης γεωργίας κ.ά.

Η έγκριση του κανονισμού θα σημάνει και το τέλος των τοπικών ποικιλιών και την εξάρτηση του αγροτικού κόσμου από τους γίγαντες της γενετικής μηχανικής που προωθούν τα μεταλλαγμένα ως τη λύση-σωτηρία των προβλημάτων επισιτισμού παγκοσμίως.

 
Η νέα πραγματικότητα όμως θα διαμορφώσει ένα νέο νομικό, τεχνικά ασφυκτικό πλαίσιο, που θα απαγορεύει ακόμα και το μαρουλάκι στη γλάστρα... 

ΠΗΓΗ: ideopigi