Αλωνάρης ή Αλωνιστής!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Ζωή Στο Χωριό.

 

+8

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο χρήστης Ζωή Στο Χωριό πρόσθεσε 11 νέες φωτογραφίες.

16 ώρες ·

Ο μήνας Ιούλιος είναι ο μήνας του αλωνίσματος των δημητριακών. Γι' αυτό ονομάζεται και Αλωνάρης ή Αλωνιστής!
Καλό μήνα!
''Αλωνάρης αλωνίζει, στάρι το χωριό γεμίζει''.
Το αλώνισμα σε παλιότερους καιρούς στα χωριά μας είχε βαθύτερη συναισθηματική αξία και ήταν δεμένο με την ομορφιά και τη γοητεία του ανθρώπου. Τότε που στο στρώσιμο των χρυσών δεματιών, στο λίχνισμα, στων αλόγων και στου βαλμά το ξάναμμα ανυψώνονταν μελωδική η ευχαριστήρια φωνή για του καρπού το θησαύρισμα. Ήταν η ανταμοιβή του μόχθου και ο ανασασμός της ελπίδας που άνοιγε καινούριους ορίζοντες στην ομορφιά της γης και στην απλοχωριά της καρδιάς τους.
Τ' αλώνια τα έφτιαχναν σε μέρη που να φυσάει ο αέρας, ώστε να διευκολύνετε το λίχνισμα. Το σχήμα τους ήταν πάντα κυκλικό. Το αλώνισμα ήταν δύσκολη και επίπονη δουλειά γιατί έπρεπε να γίνετε το καταμεσήμερο με τη δυνατή ζέστη για να κόβονται εύκολα τα στάχυα. Και όλοι βρίσκονταν στο πόδι, οι αλωνιστάδες και μαζί και οι νοικοκυραίοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά.......

Ή Σύναξη της Παναγίας της Βλαχέρνας στην Άρτα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Ευτυχία Ψαλιδακη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η Ευτυχία Ψαλιδακη πρόσθεσε 3 νέες φωτογραφίες.

1 ώρα · Σαλαμίνα, Attica ·

2 Ιουλίου 2Ο17
Ημέρα Εορτής 
Ή Σύναξη της Παναγίας της Βλαχέρνας στην Άρτα.
Χρόνια πολλά.Χρόνια πολλά Άρτα!!!!
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ ΗΜΑΣ..
Βίος Αγίου
Ημερομηνία εορτής: 02/07/2017 Σύναξη της Παναγίας της Βλαχέρνας στην Άρτα
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 2 Ιουλίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Της Παναγιας Της Βλαχερνας Στην Αρτα
Βιογραφία
Άλλο ένα λαμπρό δείγμα της δόξας και της θρησκευτικότητας των φίλεργων χριστιανών της Βυζαντινής Άρτας και των Κομνηνοδουκάδων δεσποτών τους. Είναι κτισμένο αντικριστά στο ερειπωμένο παλάτι των Κομνηνών στο κάστρο, κλείνοντας στους κόλπους του δυο βασιλικές σαρκοφάγους.
Τραυματισμένο σήμερα το μνημείο, ασκεί μια ξεχωριστή γοητεία, όχι τόσο για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική του, όσο για το μεγάλο όνομα και την ιστορία που κουβαλάει πάνω του, στοιχεία πολύτιμα για την ιχνηλάτηση μιας συγκεκριμένης εποχής, μιας συγκεκριμένης τέχνης και τεχνοτροπίας, ενός συγκεκριμένου τόπου: της Άρτας του δεσποτάτου της Ηπείρου.
Βρίσκεται στο χωριό Βλαχέρνα, απέναντι απ' την Άρτα, και πήρε το όνομα απ' την ξακουστή Παναγία των Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης. Ιδρύθηκε στις αρχές του 10ου αιώνα μ.Χ., ως τρίκλιτη θολωτή βασιλική και στα μέσα του 13ου αιώνα μ.Χ. (1250 - 1260 μ.Χ.) ανακατασκευάστηκε απ' τον (ή επί) Μιχαήλ Β΄ και μετασκευάστηκε σε τρουλλαίο. Στο νέο κτίσμα ενσωματώθηκαν υλικά και ολόκληρα τμήματα τοίχων απ' τον αρχικό ναό, όπως εύκολα το διακρίνει κανείς, κυρίως στη νότια και ανατολική πλευρά του μνημείου. Είναι εμφανές ότι ο νάρθηκας προστέθηκε λίγο αργότερα, δηλαδή στο τέλος του 13ου αιώνα μ.Χ., ενώ το κωδωνοστάσιο που είναι ενσωματωμένο στη δυτική πλευρά, είναι πολύ νεότερη προσθήκη (19ος αιώνας μ.Χ.).
Απ' το παλιό μοναστήρι μόνο ο ναός σώζεται ακέραιος, ενώ τα γύρω εγκαταλειμμένα κελλιά, ο περιβολότοιχος και ο πυλώνας είναι κτίσματα του περασμένου αιώνα (συγκεκριμένα ο ωραίος τοξωτός πυλώνας κτίστηκε το 1833 μ.Χ.). Μέχρι το 1814 μ.Χ. ο ναός τιμόνταν στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου, από τότε όμως τιμάται στη μνήμη της κατάθεσης της Τίμιας Εσθήτας της Παρθένου και πανηγυρίζει στις 2 Ιουλίου. Σήμερα λειτουργεί ως ενοριακός ναός του χωριού, στο οποίο έδωσε και την επωνυμία του.
Σήμερα ο ναός, παρά τις φθορές και τις αλλοιώσεις που του έχει προκαλέσει ο χρόνος, κρατά τον επισκέπτη σε μια ευλαβική προσήλωση και τον κάνει να αναρριγά όταν βρίσκεται μπροστά στις σαρκοφάγους των εργατών της δόξας του Δεσποτάτου, της οποίας εξαίρετο δείγμα αποτελεί και ο περικαλλής ναός της Παναγίας της Βλαχερνιτίσσης, ή της Παναγίας της Βλαχιόρινας, όπως επικράτησε να τον λένε οι Αρτινοί.

Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Aristotelis Dim.

 

Aristotelis Dim

26 Ιουνίου στις 3:09 π.μ. ·

ΣΗΜΕΡΑ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017 : Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους

Λεμονάδα με κουρκουμά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη idiva.gr.

Λεμονάδα με κουρκουμά που θεραπεύει την κατάθλιψη καλύτερο από το Prozac! Πώς να το προετοιμάσετε !!

Λεμονάδα με κουρκουμά που θεραπεύει την κατάθλιψη καλύτερο από το Prozac! Πώς να το προετοιμάσετε !! -

idiva.gr

Λεμονάδα με κουρκουμά που θεραπεύει την κατάθλιψη καλύτερο από το Prozac! Πώς να την προετοιμάσετε !!

 

 

 

 

 

 

Η κατάθλιψη είναι μια κοινή διαταραχή της διάθεσης, που εκδηλώνεται με μια κακή διάθεση, καθώς και διάφορα άλλα συμπτώματα.

Στην πιο ήπια μορφή, οι ασθενείς καταφέρνουν να ζήσουν μια υγιή και φυσιολογική ζωή, αν την αντιμετωπίσουν σωστά. Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση μιας σοβαρής κατάθλιψης, οι άνθρωποι έχουν πολλές δυσκολίες στην καθημερινότητα τους και μπορεί ακόμη και να είναι απειλητική για τη ζωή.
Αυτά είναι τα πιο κοινά συμπτώματα και τα σημάδια της κατάθλιψης:

• Θλίψη, άγχος
• Αισθήματα ενοχής
• Κόπωση και μειωμένη ενέργεια
• Αυτοκτονικές σκέψεις, απόπειρες αυτοκτονίας
• Αισθήματα απελπισίας
• Ευερεθιστότητα, ανησυχία
• Αϋπνία ή υπνηλία
• Δυσκολίες συγκέντρωσης και αναποφασιστικότητα

Ευτυχώς, η φύση έχει προσφέρει ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό φυσικό μπαχαρικών, τον κουρκούμά, που αντιμετωπίζει πολλές ασθένειες και παθήσεις.
Είναι εξαιρετικά χρήσιμος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer, μειώνει τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης στο σώμα, θεραπεύει τον καρκίνο του δέρματος, και είναι ευεργετικός στην περίπτωση των θεμάτων ήπατος, στομαχικές διαταραχές και πόνους, διάρροια, αρθρίτιδα, ίκτερος,  και πολλά άλλα.
Ο κουρκουμάς έχει καταπληκτικές ιδιότητες για την υγεία μας

• Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά
• Έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη οφέλη
• Καταπολεμά την κατάθλιψη
• Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής νόσου

Το πιο κοινό φάρμακο που χρησιμοποιείτε στη θεραπεία της κατάθλιψης είναι το Prozac. Ωστόσο, αυτό, όπως και άλλα φάρμακα της αγοράς, έχουν σοβαρές παρενέργειες, όπως αυτοκτονικές τάσεις, δυσκολίες στην αναπνοή, και αιμορραγία στο στομάχι.
Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι ο κουρκουμάς, έχει τα ίδια αποτέλεσμα στη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, όπως η φλουοξετίνη (Prozac), και δεν έχει καμία επιβλαβή αρνητική επίπτωση.
Αυτή είναι μια συνταγή για μια νόστιμη λεμονάδα με κουρκουμά που μπορεί να σας βοηθήσει:
 Συνταγή Λεμονάδα με κουρκουμά
Συστατικά:

• το χυμό από 1  1/2 λεμόνι ή λάιμ
• 2 κουταλιές της σούπας τριμμένο ή σε σκόνη κουρκουμά
• 4 κουταλιές σιρόπι σφενδάμου ή Stevia ή μέλι
• 4 φλιτζάνια κρύο νερό ή ανθρακούχο
•  χυμός από 1 σαγκουίνι (προαιρετικό)

Οδηγίες:
Σε ένα μικρή κανάτα, ανακατεύουμε καλά όλα τα συστατικά. Μπορείτε να το σερβίρουν γαρνιρισμένο με μια φέτα λεμόνι.
Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας Το idiva.gr δεν φέρουν καμία ευθύνη για την οποιαδήποτε χρήση.
Αναστασία Τ. για το idiva.gr

Το έθιμο του Κλήδονα στα χωριά της Κρήτης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Leonidas Pantalos.

 

Το έθιμο του Κλήδονα στα χωριά της Κρήτης - ZoumeKriti.gr

Άλλη μια αφορμή για σύναξη, φαγοπότι και γλέντι μέχρι πρωίας αποτελεί το έθιμο του κλήδονα που αναβιώνεται κάθε χρόνο σε πολλά χωριά της Κρήτης. Ο…

zoumekriti.gr

Το έθιμο του Κλήδονα στα χωριά της Κρήτης

Admin24 Ιουνίου 2016 Έθιμα Καθόλου Σχόλια

Άλλη μια αφορμή για σύναξη, φαγοπότι και γλέντι μέχρι πρωίας αποτελεί το έθιμο του κλήδονα που αναβιώνεται κάθε χρόνο σε πολλά χωριά της Κρήτης.
Ο κλήδονας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 24 Ιουνίου οπότε εορτάζονται και τα γενέθλια του Αη Γιάννη του Προδρόμου.
Η ονομασία του έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και συγγενεύει ετυμολογικά με το ρήμα κλήω που σημαίνει καλώ κάποιον με ευχάριστους ήχους. Επίσης συνδέεται με την λέξη κληδών που σημαίνει προφητεία, μαντεία.



Ο κλήδονας ήταν ένα έθιμο ιδιαίτερα αγαπητό σε όλους και ειδικά στις νέες κοπέλες. Κάθε χρόνο παραμονή του Αη Γιαννιού δύο κοπέλες με το όνομα Μαρία έπαιρναν μια στάμνα και την γέμιζαν νερό από τη βρύση του χωριού. Μετέφεραν αυτή τη στάμνα στο καφενείο περνώντας από όλα τα στενά σοκάκια του χωριού ενώ δε μιλούσαν καθόλου ακόμη και όταν δέχονταν τα πειράγματα και τα αστεία των συγχωριανών τους. Μόλις έφταναν στο καφενείο άφηναν εκεί τη στάμνα και πήγαιναν όλες οι κοπελιές του χωριού και έβαζαν μέσα διάφορα προσωπικά τους αντικείμενα τα λεγόμενα ριζικάρια. Αφού έβαζαν όλες από κάτι, σκέπαζαν τη στάμνα με ένα κόκκινο πανί και την άφηναν κάτω από το φως του φεγγαριού μέχρι την άλλη μέρα, όπου μαζεύονταν όλοι οι χωριανοί και λέγοντας μαντινάδες έβγαζαν τα αντικείμενα από τη στάμνα και τα έδιναν σε αυτήν που ανήκαν. Κάθε αντικείμενο συνοδευόταν από μια μαντινάδα και αυτή η μαντινάδα ήταν μια προφητεία για το μέλλον της κοπελιάς.



Εν τω μεταξύ οι νέοι του χωριού είχαν μαζέψει ξερά κλαδιά και τα στεφάνια του Μάη και τα έκαιγαν σε μεγάλες φωτιές στη πλατεία του χωριού.Το έθιμο έλεγε ότι οι νέοι έπρεπε να περάσουν πάνω από την φωτιά τρεις φορές γεγονός που θα τους έφερνε καλή τύχη.



Και μετά από όλα αυτά όλο το χωριό ξεκινούσαν το χορό και το τραγούδι και με το κατάλληλο κρασί και τον καλό μεζέ γλεντούσαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες!!

ZoumeKriti.gr

Του Αϊ Γιάννη του Λαμπαδιάρη ή του Κλήδονα: ήθη και έθιμα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Βασιλική Βερούχη.

Τα έθιμα του Κλήδονα ...!

 

Του Αϊ Γιάννη του Λαμπαδιάρη ή του Κλήδονα:ήθη και έθιμα

ΓΡΑΨΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΜΝΗΜΕΣ Κλήδονας «Ανοίξτε τον κλήδονα και στρώστε βελούδα για να περάσει ο βασιλιάς και η βασιλοπούλα.…

s0uel.wordpress.com

 

Του Αϊ Γιάννη του Λαμπαδιάρη ή του Κλήδονα:

ήθη και έθιμα

Posted on Ιουνίου 24, 2012 by s0uel

ΓΡΑΨΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΜΝΗΜΕΣ

 

 

Κλήδονας
 

«Ανοίξτε τον κλήδονα
και στρώστε βελούδα
για να περάσει ο βασιλιάς
και η βασιλοπούλα.
……………………….. «Τα μονοκοτυλήδονα
και τα δικοτυλήδονα
ανθίζανε στον κάμπο
σου το ‘χαν πει στον κλήδονα
και σμίξαμε φιλήδονα
τα χείλη μας, Μαλάμω»
Ο Κλήδονας είναι ένα έθιμο με καταγωγή στην αρχαία εποχή, που επικρατούσε η ‘κληδόνα’. Κληδόνα σημαίνει πράξεις ή λέξεις τυχαίες και ασυνάρτητες, που ακούγονταν κατά τη διάρκεια μαντικών τελετών και στις οποίες αποδίδονταν προφητική σημασία. Στη νεοελληνική αντίληψη το έθιμο αυτό εξελίχθηκε σε μια όμορφη και ενδιαφέρουσα ιεροτελεστία, περισώζοντας τους ερωτικούς χρησμούς. Ο Κλήδονας ζωντανεύει τη μέρα του Αη-Γιαννιού, στις 24 Ιουνίου, που συμπίπτει με τη θερινή τροπή του ήλιου.

Χαλάστρα Θεσσαλονίκης το έθιμο του Αϊ-Γιαννιού του Κλήδονα
– Κάθε χρόνο ,το τελευταίο τριήμερο (Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή) του Ιουνίου ,αναβιώνει στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης το έθιμο της Τζαμάλας και του Αϊ-Γιαννιού του Κλήδονα. Η αναβίωση και αναπαράσταση του εθίμου ξεκινάει το απόγευμα του Σαββάτου. Στις γειτονιές του Δήμου Χαλάστρας ανάβουν οι φωτιές (Τζαμάλες) και με τη συνοδεία παραδοσιακών οργάνων (Κλαρίνο, Ζουρνάς κ.λ.π.) στήνεται χορός γύρω από τη φωτιές.
– Στη συνέχεια η ομάδες ξεκινούν για την κεντρική πλατεία ,κρατώντας αναμμένες δάδες , όπου και ξεκινά το κυρίως μέρος της αναπαράστασης του εθίμου. Μία αναπαράσταση που εξιστορεί πως οι ελεύθερες κοπέλες έπρεπε να πάρουν το αμίλητο νερό από τα πηγαδάκια της περιοχής , τα τραγούδια και τις ευχές προς τον Άι-Γιάννη τον Κλήδονα που συνόδευαν όλη αυτή την ιεροτελεστία και τέλος την προετοιμασία της φωτιάς (Τζαμάλας) από τον αρχηγό της οικογένειας.
– Μετά το τέλος της αναπαράστασης ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι γύρω από τη μεγάλη φωτιά (Τζαμάλα) που ανάβει στην πλατεία της Χαλάστρας. Την Παρασκευή και την Κυριακή υπάρχουν παραδοσιακές χορευτικές παραστάσεις υπό την αιγίδα του Κέντρου Νεότητας Χαλάστρας.
– Την Κυριακή μάλιστα υπάρχει και η γιορτή Μυδιού, όπου τοπικοί οστρακοπαραγωγοί μοιράζουν τοπικούς μεζέδες με βάση τα μύδια της περιοχής. Φέτος το έθιμο θα αναβιώσει 24 με 26 Ιουνίου 2005 με την ονομασία «ΓΙΟΡΤΕΣ ΒΑΡΔΑΡΗ 2005» και πραγματοποιείτε με την συμμετοχή του Χορευτικού Τμήματος του Κέντρου Νεότητας Χαλάστρας και τη βοήθεια του Προσκοπικού Ομίλου του Δήμου Χαλάστρας.
Κλήδονας και Σαρακατσάνοι ( Καλογιάννια )
– «Καλογιάννη» έλεγαν οι Σαρακατσάνοι τον Άη-Γιάννη τον Πρόδρομο γιατί βάπτιζε τους χριστιανούς και τον ίδιο τον Χριστό και προς τιμήν του «Καλογιάννια» ονόμασαν ένα είδος φυτού-λουλουδιού. Έτσι το απόγευμα της παραμονής της γιορτής, οι κοπέλες μάζευαν τα καλλογιάνια, τόσα κλαδιά όσα και τα μέλη της οικογένειας τους. Τα έταζαν ένα για τον καθένα και τα έδεναν αρμαθιά με κόκκινη κλωστή σε «χερούλες».
– Στην κάθε χερούλα έδεναν και ένα ασημικό ή δαχτυλίδι και όλα μαζί τα έβαζαν μέσα σε ένα κακκάβι, με νερό τόσο, όσο να βρέχονται όλα και να είναι δροσερά, το οποίο έβαζαν σε τέτοιο μέρος ώστε να το βλέπει ο ουρανός όλη νύχτα. Αυτό το κακκάβι σκέπαζαν με ένα μαντήλι από το εικονοστάσι που ήταν κόκκινο και σταμπωτό και αφού τελείωνε η διαδικασία τότε μία κοπέλα της οποίας ζούσαν και η μάνα και ο πατέρας, έπαιρνε το κακκάβι το έβαζε, πάνω στο κεφάλι της και ξεκινούσαν όλες μαζί για τη βρύση τραγουδώντας: «Κίνησα το δρόμο-δρόμο, το στενό το μονοπάτι.
– Βρίσκω μια μηλιά στη μέση κι άλλη μία παρακάτω ξάμωσα να πάρω μήλα και μαράθηκαν τα φύλλα μην το παίρνεις, μη το κρύβεις, μην το αγουρομαραγκιάζεις, τα ‘χει ο αφέντης μετρημένα κι η κυρά του φυλαγμένα». Το γλέντι δεν τελείωνε παρά μόνο τις πρώτες πρωινές ώρες, παλιότερα βέβαια κρατούσε σύμφωνα με τις μαρτυρίες δύο νύχτες και τρεις μέρες . Κάποτε όλα αυτά έφταναν στο τέλος, η κάθε μια έπρεπε να πάρει τα δικά της Καλογιάννια για να τα πετάξει και να δουν τι είδους μαντικές προγνώσεις θα μπορούσαν να κάνουν.
– Η κοπέλα με το κακκάβι τα σήκωνε για τελευταία φορά στο κεφάλι της άπλωνε το χέρι της έπαιρνε ένα στην τύχη και φώναζε: «Ποιανής είναι;» Τότε η κάτοχος που γνώριζε το δαχτυλίδι της έλεγε «Θκομ-θκομ». Αυτό ήταν το πιο σημαντικό γεγονός για την κοπέλα κατά τους Σαρακατσάνους, γιατί παντρευόταν πρώτη-πρώτη και θα ‘χε καλό γάμο.
Φωτιές Κλήδονα
– Στις 24 του μηνός τυχαίνει η ακμή του θέρους, οι θερινές αλλαγές του ήλιου, που είναι μια ση-μαντική, αλλά μερικές φορές κι επικίνδυνη αλλαγή του χρόνου, κυρίως για τους γεωργούς. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ορισμένες συνήθειες των αρχαίων, σχετικές με το θερινό ηλιοστάσιο, διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα.
– Μια τέτοια συνήθεια είναι κι οι φωτιές τ’ αϊ -Γιαννιού που άναβαν στους δρόμους, στις 24 Ιουνίου το βράδυ, και πηδούσαν πάνω απ’ αυτές. Το πήδημα πάνω από τις φλόγες ήταν για τους αρχαίους ένα έθιμο καθαρτήριο και «διαβατήριο». Μ’ αυτόν τον τρόπο καθαρίζονταν, με τη δύναμη της φωτιάς, κι έτσι, δυνατοί και καθαροί έμπαιναν στη νέα περίοδο που άρχιζε.
More Sharing ServicesΜοιράσου Share on twitter Ο Κλήδονας στη Σύρο
– Ο Κλήδονας ήταν από τα πιο προσφιλή έθιμα και πραγματοποιούταν ανήμερα τ’ άη Γιάννη στις 24 Ιουνίου. Ο άγιος καλείται «Πρόδρομος» γιατί προετοίμασε το λαό να υποδεχτεί το Σωτήρα, «Βαπτιστής» γιατί βάφτισε το Χριστό και «Αποκεφαλιστής» γιατί εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό. Οι Συριανοί τον αποκαλούν «Κοψοκέφαλο».
– Έξω απ’ τα παραπάνω αποκαλείται «Φανιστής» απ’ το «φανός». Την παραμονή της εορτής κορίτσια με πήλινο βάζο πήγαιναν σε φιλικά σπίτια κι έπαιρναν το αμίλητο νερό. Ονομάζεται αμίλητο γιατί τα κορίτσια το ζήταγαν χωρίς να μιλήσουν καθόλου. Μετά από κει έπαιρναν βόλτα τα σπίτια της γειτονιάς κι ο καθένας έριχνε στο βάζο από ένα σημάδι, ένα κουμπί π.χ., ένα καρφί, ένα σουγιά.
– Το άλλο βράδυ συγκεντρώνονταν όλοι κάπου κι ένας -ο βγάλτης- τραβούσε απ’ το νερό ένα αντικείμενο και λεγόταν ένα τετράστιχο που ανήκε σ’ αυτόν που ανήκε το ρίξιμο. Τα τετράστιχα είναι ερωτικά, χιουμοριστικά, σατιρικά και πικάντικα κάποτε. Προκαλούν το γέλιο.
«Ανοίξτε τον κλήδονα
και στρώστε βελούδα
για να περάσει ο βασιλιάς
και η βασιλοπούλα.
Ο δεύτερος έλεγε:
Έχω τραγούδια να σας πω
έναν κουβά γιομάτο
και ξεπατώθηκε ο κουβάς
και πέσαν όλα κάτω.
Για τον κακόλογο λεγόταν το εξής τετράστιχο:
Της μαύρης κότας τα φτερά
στη γη να τιναχτούνε
και στης κακιάς γειτόνισσας
τα μάτια να της βγούνε».
– Έξω απ’ τα παραπάνω αποκαλείται «Φανιστής» απ’ το «φανός». Την παραμονή της εορτής κορίτσια με πήλινο βάζο πήγαιναν σε φιλικά σπίτια κι έπαιρναν το αμίλητο νερό. Ονομάζεται αμίλητο γιατί τα κορίτσια το ζήταγαν χωρίς να μιλήσουν καθόλου. Μετά από κει έπαιρναν βόλτα τα σπίτια της γειτονιάς κι ο καθένας έριχνε στο βάζο από ένα σημάδι, ένα κουμπί π.χ., ένα καρφί, ένα σουγιά.
–
Μικρά Ασία και Κλήδονας
– Μία παραλλαγή ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Μικρά Ασία, είναι ότι , στο αγγείο με το αμίλητο νερό ρίχνουν χυτό μολύβι, που έχει ζεσταθεί μέχρι την τήξη του και το οποίο, ερχόμενο σε απότομη επαφή με το κρύο νερό, στερεοποιείται λαμβάνοντας αλλόκοτες μορφές. Η μολυβδομαντεία γίνεται τότε χάρη στην ερμηνεία που θα δοθεί από ειδικές γυναίκες, τις «μολυβούδες», στο σχήμα κάθε «ριζικού» που ανασύρεται για καθεμία από τις άγαμες κοπέλες, π.χ., καράβι, που ισοδυναμεί με ταξίδι ή γαμπρό ναυτικό, μουσικό όργανο, το οποίο προδηλώνει χαρές κ.λπ.
Βοιωτία και Κλήδονας
Στη Βοιωτία συνηθιζόταν ανήμερα του Αϊ-Γιαννιού τα κορίτσια να κοιτάζουν βιαστικά κατάματα το φως του ήλιου και μέσα στη θαμπάδα των ματιών τους διέκριναν τη μορφή του μελλοντικού γαμπρού .
Ανήμερα Αϊ-Γιαννιού (Κλήδονας ii)
– Ανήμερα του Αϊ-Γιαννιού, αλλά πριν βγει ο ήλιος -ώστε να μην εξουδετερωθεί η μαγική επιρροή των άστρων-, η υδροφόρος νεαρή της προηγουμένης φέρνει μέσα στο σπίτι το αγγείο. Το μεσημέρι, ή το απόγευμα, συναθροίζονται πάλι οι ανύπανδρες κοπέλες. Αυτήν τη φορά όμως στην ομήγυρη μπορούν να συμμετέχουν και παντρεμένες γυναίκες, συγγενείς και γείτονες και των δύο φύλων, καλεσμένοι για να παίξουν το ρόλο μαρτύρων της μαντικής διαδικασίας.
– Καθισμένη στο κέντρο της συντροφιάς, η «Μαρία» ανασύρει ένα ένα από το αγγείο τα αντικείμενα, που αντιστοιχούν στο «ριζικό» κάθε κοπέλας, απαγγέλλοντας ταυτόχρονα δίστιχα, είτε όπως τα θυμάται, είτε από συλλογή τραγουδιών ή ακόμη από ημεροδείκτες. Το δίστιχο που αντιστοιχεί στο αντικείμενο της κάθε κοπέλας θεωρείται ότι προμηνύει το μέλλον της και σχολιάζεται από τους υπόλοιπους, που προτείνουν τη δική τους ερμηνεία σε σχέση με την ενδιαφερόμενη.
– Προς το σούρουπο, όταν τελειώσει η μαντική διαδικασία, η κάθε κοπέλα γεμίζει το στόμα της με μια γουλιά αμίλητο νερό και στέκεται μπροστά σε ανοιχτό παράθυρο, έως ότου ακούσει το πρώτο ανδρικό όνομα. Αυτό πιστεύεται ότι θα είναι και το όνομα του άνδρα που θα παντρευτεί. Σε μερικές περιοχές, όπως στις Σέρρες, το κρίσιμο άκουσμα του ονόματος θα γίνει κατά τη διαδρομή της επιστροφής στο πατρικό της.
– Προς το σούρουπο, όταν τελειώσει η μαντική διαδικασία, η κάθε κοπέλα γεμίζει το στόμα της με μια γουλιά αμίλητο νερό και στέκεται μπροστά σε ανοιχτό παράθυρο, έως ότου ακούσει το πρώτο ανδρικό όνομα. Αυτό πιστεύεται ότι θα είναι και το όνομα του άνδρα που θα παντρευτεί. Σε μερικές περιοχές, όπως στις Σέρρες, το κρίσιμο άκουσμα του ονόματος θα γίνει κατά τη διαδρομή της επιστροφής στο πατρικό της. «> Παραμονή Αϊ-Γιαννιού (Κλήδονας i)
– Την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπανδρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποιο μέλος της συντροφιάς, συνήθως σε μια «Μαρία» (στη Θράκη ο ρόλος αυτός δίνεται στην ονομαζόμενη «Καλλινίτσα»), της οποίας και οι δύο γονείς είναι εν ζωή, να φέρει από το πηγάδι ή την πηγή το «αμίλητο νερό».
– Η ονομασία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η εν λόγω κοπέλα και η συνοδεία της πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή αυτή, τηρώντας απόλυτη σιωπή. Στα νησιά, το αμίλητο νερό είναι συχνά θαλάσσιο, οπότε και πρέπει να συλλεχθεί από σαράντα κύματα. Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό αδειάζεται σε πήλινο -ως επί το πλείστον- δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο, το λεγόμενο ριζικάρι. Συνήθως, πρόκειται για κάποιο προσωπικό αντικείμενο, συχνά μάλιστα πολύτιμο.
– Στη συνέχεια, το δοχείο σκεπάζεται με κόκκινο ύφασμα, το οποίο δένεται γερά με ένα κορδόνι («κλειδώνεται», παρετυμολογία του κλήδονα που εξηγεί το γεγονός ότι σε μερικά μέρη της Ελλάδας τοποθετείται λουκέτο στο κορδόνι) και τοποθετείται σε ταράτσα ή άλλο ανοιχτό χώρο. Εκεί παραμένει όλη τη νύχτα υπό το φως των άστρων, για να «ξαστριστεί». Οι κοπέλες επιστρέφουν ύστερα στα σπίτια τους. Λέγεται ότι τη νύχτα αυτή θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο.
– Η ονομασία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η εν λόγω κοπέλα και η συνοδεία της πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή αυτή, τηρώντας απόλυτη σιωπή. Στα νησιά, το αμίλητο νερό είναι συχνά θαλάσσιο, οπότε και πρέπει να συλλεχθεί από σαράντα κύματα. Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό αδειάζεται σε πήλινο -ως επί το πλείστον- δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο, το λεγόμενο ριζικάρι. Συνήθως, πρόκειται για κάποιο προσωπικό αντικείμενο, συχνά μάλιστα πολύτιμο.
– Στη συνέχεια, το δοχείο σκεπάζεται με κόκκινο ύφασμα, το οποίο δένεται γερά με ένα κορδόνι («κλειδώνεται», παρετυμολογία του κλήδονα που εξηγεί το γεγονός ότι σε μερικά μέρη της Ελλάδας τοποθετείται λουκέτο στο κορδόνι) και τοποθετείται σε ταράτσα ή άλλο ανοιχτό χώρο. Εκεί παραμένει όλη τη νύχτα υπό το φως των άστρων, για να «ξαστριστεί». Οι κοπέλες επιστρέφουν ύστερα στα σπίτια τους. Λέγεται ότι τη νύχτα αυτή θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο. «> More Sharing ServicesΜοιράσου Share on twitter Κλήδονας και Ομηρος
– Λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές όλων των παραδόσεων του τόπου μας, το έθιμο του κλήδονα, σύμφωνα με το οποίο αποκαλύπτεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου, έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Η αναφορά στην Πυθία είναι έκδηλη, ενώ η ίδια η λέξη υπάρχει από την εποχή του Ομήρου: κληδών ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος, και κατ’ επέκταση το άκουσμα οιωνισμού ή προφητείας, ο συνδυασμός τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων ή πράξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής, στον οποίο αποδιδόταν προφητική σημασία.
«Τα μονοκοτυλήδονα
και τα δικοτυλήδονα
ανθίζανε στον κάμπο
σου το ‘χαν πει στον κλήδονα
και σμίξαμε φιλήδονα
τα χείλη μας, Μαλάμω»
Κλήδονας και Βυζάντιο
– Η πρώτη γραπτή περιγραφή του εθίμου ανέρχεται στους βυζαντινούς χρόνους. Την παραμονή του Αγίου Ιωάννη, οι άνθρωποι συναθροίζονταν σε κάποιο σπίτι ή στη γειτονιά, όπου γινόταν τραπέζι σαν να επρόκειτο για γαμήλιο δείπνο. Εκεί παρευρισκόταν κάποιο νεαρό κορίτσι ντυμένο νύφη. Στο τέλος της βραδιάς, ο κάθε παριστάμενος έριχνε ένα αντικείμενο σε ειδικό αγγείο με νερό, από όπου το ανέσυρε στη συνέχεια η «νύφη» υπό μορφήν κλήρου ως απάντηση στην ερώτηση του καθένα για το τι επιφύλασσε το μέλλον .
– Ο Κλήδονας είναι ένα έθιμο με καταγωγή στην αρχαία εποχή, που επικρατούσε η ‘κληδόνα’. Κληδόνα σημαίνει πράξεις ή λέξεις τυχαίες και ασυνάρτητες, που ακούγονταν κατά τη διάρκεια μαντικών τελετών και στις οποίες αποδίδονταν προφητική σημασία.
– Ο Κλήδονας ζωντανεύει τη μέρα του Αη-Γιαννιού, στις 24 Ιουνίου, που συμπίπτει με τη θερινή τροπή του ήλιου, η δύναμη του οποίου φανερώνει κυρίως τα μελλούμενα, σύμφωνα με τις θαμπές μνήμες του παρελθόντος.
– Ο γιορτασμός αρχίζει από την παραμονή με τις μεγάλες φωτιές που ανάβονται και τις πηδούν ακόμη και τα παιδιά. Κατόπιν φέρνουν οι ανύπαντρες κοπέλες από το πηγάδι το αμίλητο νερό και το αδειάζουν στη ‘γραγούδα’ (πήλινο δοχείο), ρίχνοντας μέσα κι από ένα ‘ριζικάρι’, κάποιο προσωπικό, συνήθως πολύτιμο, αντικείμενο. Σκεπάζουν έπειτα τη γραγούδα και την αφήνουν όλη νύχτα κάτω από τον ξάστερο ουρανό. Πηγαίνουν τότε όλες για ύπνο και ονειρεύονται τον άντρα που θα παντρευτούν.
– Την επόμενη μέρα ανοίγεται με τραγούδια η γραγούδα και καθώς η κάθε μία παίρνει πίσω το αντικείμενο που της ανήκει, ακούγεται κι από ένα δίστιχο, το περιεχόμενο του οποίου έχει κάποια σημασία για το ‘ριζικό΄ της κοπέλας, στην οποία εκείνη τη στιγμή απευθύνεται. Τα ριζικάρια κάποτε τελειώνουν και καθώς βασιλεύει ο ήλιος κάθε κοπέλα γεμίζει το στόμα της με μια γουλιά αμίλητο νερό, στέκεται μπροστά στο παράθυρο και περιμένει μέχρι ν’ ακούσει το πρώτο ανδρικό όνομα. Αυτό πιστεύεται πως θα είναι και το όνομα του άνδρα που θα παντρευτεί
Διαβάστε Περισσότερα: http://www.asxetos.gr/Default.aspx?tabId=162&s=156&sc=147#ixzz1ygQrTARV

ΜΕΓΑΝΗΣΙ 2012:ΦΩΤΟ:Ν.ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ

ένας πανεύκολος τρόπος να εξαφανίσεις μία για πάντα τα κουνούπια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr.

Πάθαμε πλάκα: Υπάρχει ένας πανεύκολος τρόπος να εξαφανίσεις μία για πάντα τα κουνούπια από τον χώρο σου!

 

Πάθαμε πλάκα: Υπάρχει ένας πανεύκολος τρόπος να εξαφανίσεις μία για πάντα τα κουνούπια από τον χώρο σου!

allspicynews.gr

Η θερμοκρασία έχει ανέβει και τα κουνούπια κάνουν αισθητή την παρουσία τους τα βράδια του καλοκαιριού.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε περιστατικά λοιμώξεων που μεταδίδονται με κουνούπια. Από το 2009 και μετά έχουν παρουσιαστεί κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου, αλλά και κάποια κρούσματα ελονοσίας σε αγροτικές κυρίως περιοχές οι οποίες θεωρούνται ευάλωτες.
Στα κουνούπια μεταδίδουν επίσης μια σειρά επικίνδυνων ιών, όπως ο Ζίκα και ο ιός του Δυτικού Νείλου, αλλά και ο Δάγκειος Πυρετός: η λίστα μεγαλώνει με τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές παγκοσμίως.
Πριν από λίγο καιρό σας είχαμε παρουσιάσει και άλλους τρόπους αντιμετώπισης των κουνουπιών. Υπάρχουν όμως και πιο απλές λύσεις όπως το αντικουνουπικό κερί που μπορείτε να φτιάξετε στο σπίτι με μια απλή συνταγή.

Τι χρειάζεστε:

• Γυάλινα βαζάκια
• Λεμόνια
• Μοσχολέμονα (λάιμ)
• Νερό
• Φρέσκο δενδρολίβανο
• Κεράκια ρεσό
• Έλαια λεβάντας, κεδρόξυλου, θυμαριού και λεμονιού.

Πώς το φτιάχνετε:
Κόβετε τα λεμόνια και τα λάιμ σε φέτες και βάζετε από δύο σε κάθε βαζάκι.
Προσθέστε δυό κλαράκια δενδρολίβανο.
Βάλτε νερό στα βαζάκι μέχρι εκεί που στενεύουν.
Προσθέστε 10 σταγόνες από κάθε αιθέριο έλαιο στα βάζα και βάλτε ακόμα ένα κλαράκι δενδρολίβανο.
Βάλτε από ένα ρεσό σε κάθε βάζο.
Ανάψτε το ρεσό και τα αποχαιρετήστε τα κουνούπια.
Δείτε πώς γίνεται στο βίντεο  που ακολουθεί.

πηγη: imama