η πρώτη Ελληνίδα χειρούργος!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Αφιέρωμα:Η Αστακιώτισα γιατρός Πιπίτσα Πεταλά που υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα χειρούργος!

Κόρη του εκλεκτού γιατρού Νικολάου Πεταλά. Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1888. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι η πρώτη Ελληνίδα…

radioaetos.com

Πως να Κλαδέψετε τη Λεμονιά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Πως να Κλαδέψετε τη Λεμονιά και Πότε είναι η Κατάλληλη Εποχή - share24.gr

Τα καρποφόρα δέντρα πρέπει να κλαδεύονται σε συγκεκριμένες περιόδους για να διακλαδώνονται σωστά καθώς αναπτύσσονται, να μειώνεται η πιθανότητα…

share24.gr

http://share24.gr/pos-na-kladepsete-ti-lemonia-ke-pote-ine-katallili-epochi/

Πως να Κλαδέψετε τη Λεμονιά και Πότε είναι η Κατάλληλη Εποχή

Τα καρποφόρα δέντρα πρέπει να κλαδεύονται σε συγκεκριμένες περιόδους για να διακλαδώνονται σωστά καθώς αναπτύσσονται, να μειώνεται η πιθανότητα σπασίματος των κλάδων από τη μεγάλη καρποφορία, να αερίζεται η κόμη και να εισέρχεται φως στο εσωτερικό της και για να βελτιωθούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών.

Όπως γίνεται και με τα άλλα καρποφόρα δέντρα, το κλάδεμα της λεμονιάς εξασφαλίζει μεγάλα λεμόνια με πλούσιο χυμό. Εδώ θα αναφέρουμε μερικές συμβουλές για το πώς θα την κλαδέψετε και πότε είναι η κατάλληλη περίοδος για να κάνετε αυτή την εργασία.

Γιατί κλαδεύουμε τη λεμονιά;

Κλαδεύουμε τη λεμονιά για να αυξήσουμε την παραγωγή, οι καρποί είναι περισσότεροι και μεγαλύτεροι και με λιγότερες ασθένειες. Οι βραχίονες και οι κλάδοι των εσπεριδοειδών είναι ισχυροί και είναι λιγότερο πιθανό να σπάσουν από το βάρος της μεγάλης παραγωγής. Άρα, το κλάδεμα δεν στοχεύει σε αυτό το πρόβλημα, που είναι σοβαρό σε καλλιέργειες άλλων καρποφόρων δέντρων. Τα εσπεριδοειδή μπορούν να καρποφορούν παντού στην κόμη του δέντρου, συμπεριλαμβανομένων και των περιοχών που βρίσκονται στην σκιά. Έτσι, το κλάδεμα που στοχεύει στη διαθεσιμότητα του φωτός στο εσωτερικό της κόμης δεν είναι πρωταρχικής σημασίας. Παρόλα αυτά οι λεμονιές θα πρέπει να κλαδεύονται για τις παραπάνω περιπτώσεις όταν η ανάπτυξή τους είναι ζωηρή.

Στα νεαρά δένδρα θα πρέπει να αφαιρούνται οι λαίμαργοι βλαστοί και να κλαδεύονται τα αδύνατα άκρα. Στα μεγαλύτερα δέντρα, επίσης, θα πρέπει να αφαιρούνται οι λαίμαργοι βλαστοί, καθώς και κάθε νεκρός ιστός και ξερός ή σπασμένος κλάδος. Αυτά τα κλαδέματα συνήθως είναι αρκετά για να διεισδύσει το φως που χρειάζεται στο εσωτερικό της κόμης.

Πότε είναι η κατάλληλη περίοδος για να κλαδέψετε τη λεμονιά;

Είναι σημαντικό να κλαδέψετε την κατάλληλη στιγμή, για να μην κινδυνέψετε να χάσετε την ετήσια παραγωγή. Το κλάδεμα της λεμονιάς πρέπει να γίνεται μετά την συγκομιδή στο τέλος του χειμώνα, για να έχει το δέντρο αρκετό χρόνο να ανακάμψει πριν ξεκινήσει τη νέα παραγωγή.

Η κατάλληλη περίοδος είναι οι μήνες από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο. Ωστόσο, λόγω του κινδύνου μόλυνσης του δέντρου από τον μύκητα της κορυφοξήρας, που είναι δραστήριος αυτούς τους μήνες, μπορείτε να κλαδέψετε αργότερα στο τέλος της άνοιξης και όταν το δέντρο ανθίσει. Ακριβώς λόγω του κινδύνου μόλυνσης από αυτό τον μύκητα θα πρέπει να απολυμαίνονται τα εργαλεία κλαδέματος κατά τη διαδικασία και να καλύπτονται οι τομές με χαλκούχα μυκητοκτόνα σκευάσματα.

Πώς θα κλαδέψετε τη λεμονιά

Χρησιμοποιήσετε αιχμηρά κλαδευτήρια και πριόνια γιατί το ξύλο της λεμονιάς είναι αρκετά σκληρό. Κατά τη διάρκεια των εργασιών φορέστε γάντια για να προστατευτείτε από τα αγκάθια . Ενώ το ξύλο των εσπεριδοειδών είναι πολύ συνεκτικό και σκληρό, ο φλοιός είναι λεπτός και εύκολα αποκολλάται, γι’ αυτό πρέπει να προσέχετε να έχετε τη λεπίδα προς το δέντρο για να μην γλιστρήσει

Μην κόβετε τους κλάδους πολύ κοντά στον κορμό ή κοντά στη βάση τους, στους μεγάλους βραχίονες. Στη βάση κάθε κλάδου υπάρχει ένα κολάρο διογκωμένου ιστού, το οποίο πρέπει να διατηρήσετε και να κόψετε πάνω από αυτό. Στο κολάρο αυτό υπάρχει η καμβιακή ζώνη με αδιαφοροποίητα κύτταρα που σχηματίζουν τον κάλλο για να κλείσει το δέντρο με φυσικό τρόπο την τομή του κλαδέματος. Αν αφαιρέσετε αυτή την περιοχή, το ξύλο θα μείνει εκτεθειμένο και με τα χρόνια θα σχηματιστεί εκεί μια κουφάλα.

Για κάθε κλάδο και κλαδίσκο πάνω από 3 εκατοστά σε διάμετρο θα πρέπει να κλαδεύετε 25 με 30 εκατοστά πάνω από το σημείο που ενώνεται με τον βραχίονα σε γωνία δύο τομές πάνω και κάτω και μετά στη βάση του βραχίονα, όπως φαίνεται στην εικόνα.

Ποτέ μην κλαδεύετε περισσότερο από το ένα τρίτο του δέντρου τη σεζόν. Ξεκινήστε να κλαδεύετε τις λεμονιές τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο για να της δώσετε το σχήμα που θέλετε. Το δέντρο πρέπει να έχει ύψος 2,5 με 3 μέτρα για να είναι ευκολότερη η συγκομιδή και η φροντίδα του. Μην βιάζεστε και κλαδέψετε υγιή κλαδιά που τα χρειάζεστε. Μα είστε προσεκτικοί και αρκετά παρατηρητικοί να εντοπίζεται τα σημεία που θέλουν κλάδεμα.

Με τον ίδιο τρόπο κλαδεύονται και οι καλλωπιστικές λεμονιές που μεγαλώνουν σε μεγάλες γλάστρες. Ένας έμπειρος κλαδευτής σε κάθε περίπτωση μπορεί να εντοπίσει τους λαίμαργους βλαστούς, τους σπασμένους κλάδους και αυτούς που έχουν μολυνθεί από μια ασθένεια ή έχουν ξεραθεί και να τους απομακρύνει.

Συμπέρασμα

• Κλαδεύουμε τους λαίμαργους βλαστούς της βάσης και των εσωτερικών βραχιόνων
• Κλαδεύουμε τα κλαδιά που έχουν ξεραθεί ή είναι άρρωστα
• Κλαδεύουμε τα κλαδιά που βρίσκονται πάνω από το ύψος που έχουμε αποφασίσει για το δέντρο μας
• Διατηρούμε το σχήμα του δέντρου κλαδεύοντας όσα κλαδιά εκτείνονται πέρα από αυτό
• Αφού τελειώσουμε καλύπτουμε τις τομές με χαλκούχο μυκητοκτόνο σκεύασμα βιολογικό ή μη της προτίμησής σας, για να μην μολυνθούν

Δείτε στο παρακάτω βίντεο μερικά παραδείγματα (το βίντεο είναι στα αγγλικά)

Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ), επικοινωνία στο share24gr@gmail.com

 

Για περισσότερα νέα σχετικά με Καλλιεργητικές Πρακτικές κάντε like στην σελίδα στο facebook πατώντας εδώ

Μικρασιάτικα ”Γεμιστά”

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Μικρασιάτικα ”Γεμιστά” …για μερακλήδες!

Τα γεμιστά παραμένουν στις κορυφαίες επιλογές αγαπημένων μου φαγητών, πάντα με προϋπόθεση την γευστική συνάφεια με την οικεία μου συνταγή, που κληρονομήθηκε στη μάνα μου απ’ τη γιαγιά, για να φτάσει από τη Σμύρνη στην Αθήνα και στα χέρια…

thessalonikiartsandculture.gr

Η ιστορία της ζωής μου…για ένα καλοκαιρινό παραδοσιακό οικογενειακό τραπέζι.

Όταν ήμουνα παιδί και με ρωτούσαν ποιό είναι το «πιο αγαπημένο μου φαγητό» πάντα απαντούσα χωρίς δεύτερη σκέψη, «τα γεμιστάααα».

Αυτό όμως, που στην πραγματικότητα εννοούσα -αλλά ντρεπόμουνα μάλλον να πω– ήταν «τα Γεμιστά που μου φτιάχνει η γιαγιά μου σπίτι», γιατί από τότε μου ήταν αδύνατον να φάω είτε τα γεμιστά με κιμά που συνηθίζονται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, είτε όλα σχεδόν τα υπόλοιπα που μας σερβίρανε σε ταβέρνες, με λασπωμένα ρύζια και απουσία αρωματικών και γεύσης.

Τα γεμιστά παραμένουν στις κορυφαίες επιλογές αγαπημένων μου φαγητών, πάντα με προϋπόθεση την γευστική συνάφεια με την οικεία μου συνταγή, που κληρονομήθηκε στη μάνα μου απ’ τη γιαγιά, για να φτάσει από τη Σμύρνη στην Αθήνα και στα χέρια μου.

Έτσι, ακόμη και σε κάποιον σαν εμένα, που αντιμετωπίζει την πρωτοτυπία ως φετίχ και την προσωπική παρέμβαση ως must, όταν βαρύνεται με τέτοιες γευστικές μνήμες, οι δημιουργικές αναζητήσεις εγείρουν ενοχές.

Τα σημεία επέμβασής μου έτσι, στην «κληρονομικώ δικαίω» οικογενειακή συνταγή για γεμιστά, αναλώνονται κυρίως στην χρωματική σύνθεση του μπουκέτου των λαχανικών, για να νιώσω ότι  προσθέτω μια προσωπική πινελιά στην ιστορία μιας αυθεντικής συνταγής της γιαγιάς Ναυσικάς, που δεν γνώρισε μαύρες ντομάτες, άσπρες μελιτζάνες και πορτοκαλί πιπεριές…

Πάντως σας βεβαιώνω ενυπογράφως ότι η μάνα μου, αν και προσκολημένη στην αυθεντία της γιαγιάς, τα «εγκρίνει με ενθουσιασμό»…  Άγιο είχαμε!!! Δεν το συζητώ…

Λένε ότι η όσφρηση είναι η εντονότερη των αισθήσεων. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, ότι το πλέον έντονο χαρακτηριστικό της μνήμης μου όσον αφορά στα «γεμιστά» είναι η μαγευτική μυρωδιά που αναδύεται απ’ το φούρνο όσο «ψήνονται», λειτουργώντας ως το απόλυτο κάλεσμα για ένα καλοκαιρινό παραδοσιακό οικογενειακό τραπέζι.

Μια μυρωδιά διεγερτική της όρεξης που κατευνάζει κάθε ένταση και ενστικτωδώς καλεί μια οικογένεια να αντιπαραθέσει απόψεις μόνο στο επίπεδο προτίμησης ανάμεσα σε πιπεριές και ντομάτες, αποφεύγοντας λυτρωτικά άλλα τζιζ θέματα που πάντα μπορούν να χαλάσουν την φαινομενική της ομόνοια…

Είμαι σίγουρος ότι συνεννοούμαστε εν προκειμένω, οπότε σας καλώ να αναγνωρίσετε και να εκμεταλευτείτε τον καταλυτικό ρόλο του φαγητού (των γεμιστών, στη περίπτωσή μας) στην οικογενειακή γαλήνη… Αν μη τι άλλο, η σύμπνοια στην απόλαυση μιας γεύσης, θυμίζει σε όλους τη σημασία όσων μας ενώνουν.

Πάντως, επιστρέφοντας στα γεμιστά μας, η κορυφαία γεύση στο συγκεκριμένο φαγητό έρχεται την επόμενη μέρα, όπως σε όλα τα κλασικά μαγειρευτά και λαδερά που θέλουν «χρόνο να χωνέψουν τα υλικά τους».

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ως παιδί, η επόμενη μέρα ήταν πάντα η καλύτερή μου, γιατί πέρα από την ωρίμανση της γεύσης, η γιαγιά μάς σέρβιρε τα γεμιστά συνοδευόμενα από τραγανές τηγανητές πατάτες, μια και είχαμε τελειώσει την προηγουμένη τις είχαν ψηθεί μαζί. Θεωρώ μέχρι σήμερα ότι μαζί με ωραία φέτα ή γιαούρτι , ολοκληρώνεται ο απόλυτος τριπλός συνδυασμός γεύσεων της ελληνικής κουζίνας.

Γεμιστά δεν νοούνται χωρίς τις απλόχερες δόσεις δυόσμου και μαϊντανού να μοσχομυρίζουν στο ψήσιμο και να μεταφέρονται ως άρωμα στον ουρανίσκο, χωρίς το σπυρωτό ρύζι (προς θεού μη βάζετε αυτό που «λέει» για γεμιστά… είναι η απόλυτη συνταγή γευστικής μαλθακότητας), χωρίς την γεύση της πιπεριάς να «ακούγεται» ακόμη κι αν τρως ντομάτα, χωρίς τη μικρασιάτικη γλύκα απ’ τα κουκουνάρια και τις σταφίδες σαν μικρές εκπλήξεις σε κάθε μπουκιά, και χωρίς την πλούσια γλυκιά σάλτσα ντομάτας μέσα κι έξω απ΄τα καλοψημένα γεμιστά.

Αυτά είναι τα κύρια στοιχεία που διαμόρφωσαν το πάθος μου γι' αυτό το φαγητό κι αυτά προσπαθεί να αναδείξει η συνταγή μου. Θέλει μεράκι, έχει τον κόπο της όπως όλα τα ωραία και απαιτεί σχολαστική διαδικασία, που, όμως, όταν την μάθεις σε ανταμοίβει στο πολλαπλάσιο.

Τα γεμιστά «μου» είναι μια τυχερή κληρονομιά που με κάνει να νοιώθω πλουσιότερος τώρα που την μοιράζομαι μαζί σας.

Προετοιμασία: Κάντε τα γεμιστά από την προηγουμένη. Την άλλη μέρα είναι πιο νόστιμα. H διαδικασία του καθαρισμού των λαχανικών και μαγειρέματος της γέμισης είναι περίπου 1 ώρα. Ο συνολικός χρόνος με το ψήσιμο είναι 3 -3,5 ώρες.

Υλικά (για 8-10 άτομα)
6 – 8 πιπεριές πράσινες σκούρες, πράσινες ανοιχτές,ή (τώρα που υπάρχουν κίτρινες, κόκκινες ή πορτοκαλί, μεσαίου μεγέθους)
6 – 8 ντομάτες μεσαίες ώριμες και υπαίθριες (κόκκινες ή/και μαύρες που γίνονται εξαιρετικά νόστιμες )
4 κολοκύθια στρογγυλά
2-3 μελιτζάνες
1-2 μεγάλα κρεμμύδια άσπρα ψιλοκομμένα
4-5 πατάτες κομμένες καρέ
(1 κουτί ψιλοκομμένη ντομάτα)*
(1 κουτί χυμό ντομάτας)*
(2 φακελάκια ντοματοπολτό)*
(30γρ. (2 κ.σ.) μαύρη σταφίδα)
70 γρ. (4 κ.σ.) κουκουνάρι
1 – 2 κ.σ. δυόσμο ξερό
3 – 4 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
100 γρ. τριμμένο τυρί
2 κ.γ. ζάχαρη (μαύρη)
200 ml. ελαιόλαδο
50 ml. νερό
2 κ.γ. τριμμένη φρυγανιά
αλάτι, πιπέρι
1 ½ φλ. τσαγ. ρύζι μακρύκοκκο
½ φλυτζάνι πληγούρι

Προθερμαίνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς C (ή στους 180 C με αέρα).

Eτοιμάζετε τα λαχανικά: Πριν οτιδήποτε  βάλτε τα λαχανικά προς γέμιση στο ταψί για να δείτε ότι χωράνε και επιλέξτε ποιά και πόσα θα χρησιμοποιήσετε. Κόψτε το καπάκι από τις πιπεριές, πετάξτε τους σπόρους, αφαιρέστε και κρατήστε όλο το σαρκώδες ασπροπράσινο εσωτερικό κάτω απ” το καπάκι και τα «νεύρα» τους

(είναι πολύ σημαντικό να κρατήσετε όλο το εσωτερικό γιατί είναι το βασικότερο στοιχείο που δίνει γεύση στην γέμιση).

Κάντε το ίδιο με τα κολοκύθια, τις ντομάτες και τις μελιτζάνες (τελευταίες στη σειρά) χρησιμοποιώντας -άν έχετε – το ειδικό εργαλείο για το βούτυρο που είναι τέλειο για το άδειασμα λαχανικών (βλ. φωτό).

Προσωπικά μ’ αρέσει να αφαιρώ πολύ σάρκα απο τις ντομάτες και τα κολοκύθια, αφήνοντάς τα σχετικά λεπτά προς γέμιση.  Περάστε στον τρίφτη όλη την εσωτερική σάρκα που αφαιρέσατε από τα λαχανικά.

ΓΕΜΙΣΤΑ κρεμμύδια : Μια συνταγή που πολλοί δεν γνωρίζουν και όμως είναι η απογείωση της γεύσης!

Θυμάμαι που μου έλεγε η μάνα μου για τα γεμιστά  κρεμμύδια…  τότε δεν τα εκτιμούσα και δεν έμπαινα στον κόπο να τα δοκιμάσω! Αλλά όταν τα δοκίμασα ….!!!!!!!!!!!!!!

Χαράξτε κάθετα  από πάνω μέχρι κάτω τα κρεμμύδια,ΟΧΙ όμως βαθιά αλλά μέχρι τη μέση. Μετά τα ζεματάτε στο καυτό νερό για μερικά δευτερόλεπτα! Διαχωρίζουμε μόλις κρυώσουν τα φύλλα τους ένα, ένα και τα γεμίζουμε όπως τα υπόλοιπα λαχανικά με την ίδια γέμιση.Τα ψήνουμε μαζί με τα υπόλοιπα γεμιστά μαζί, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν(«καμμένη» η επιφάνεια τους)

Βασικό νοστιμιάς*: Εαν έχετε ώριμες υπαίθριες ντομάτες,τότε χρησιμοποιείστε για την γέμιση  μόνο φρέσκες ντομάτες και όχι ψιλοκομμένη ντομάτα ή χυμό κονσέρβας

Ετοιμάζετε τη γέμιση:

Σε μεγάλοβαθύ τηγάνι με λίγο λάδι τσιγαρίστε το κρεμμύδι για 4 λεπτά, σε χαμηλή φωτιά. Ρίξτε το μείγμα των τριμμένων εσωτερικών από πιπεριά, κολοκύθι, μελιτζάνα και ντομάτα και ανακατέψτε καλά. (Προσθέστε το κουτί ψιλοκομμένης ντομάτας και το μισό φακελάκι ντοματοπολτό)*, το 1 κ.γ. ζάχαρης, τον δυόσμο, τον μαϊντανό, το κουκουνάρι, τη σταφίδα, αλάτι και πιπέρι.

Ανακατέψετε καλά και αφήστε για 10 λεπτά περίπου να πάρουν βράση. Προσθέστε το ρύζι και το πληγούρι και ανακατεύοντας μαγειρέψτε για 5 λεπτά. Σβήσε τη φωτιά και ρίξτε τα 80 γραμ. τυριού, ανακατέψτε και αδειάστε την γέμιση σε μεγάλο μπολ.

Γεμίζετε τα λαχανικά:
Tοποθετήστε τα ωραία στο ταψί, βάζοντας τις πατάτες ανάμεσά τους. Με κουτάλι γεμίζετε κάθε λαχανικό με το μείγμα γέμισης (όχι ασφυκτικά).

Αν σας περισσέψει λίγο, ρίξτε το ανάμεσά τους (γίνεται πεντανόστιμη η σάλτσα). Βάλτε τα καπάκια και πάνω στο κέντρο τους, ρίξτε λίγο ντοματοπολτό (το υπόλοιπο μισό από το πρώτο φακελάκι), φρυγανιά, τυρί και τέλος λίγο λάδι, μ” αυτή τη σειρά. Ρίξτε ανάμεσά τους ομοιόμορφα τον χυμό ντομάτας, τον δεύτερο ντοματοπολτό, το δεύτερο κ.γ. ζάχαρης, αλάτι, πιπέρι, το υπόλοιπο ελαιόλαδο (γύρω στα 180 ml) και τα 50ml νερό.

Ψήσιμο:

Βάλτε το ταψί στον προθερμασμένο φούρνο και ψήστε για περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά -2 ώρες (1 ώρα & 30 λεπτά με αέρα), ανάλογα με το φούρνο και πόσο «ξεροψημένα» τα θέλετε, ρίχνοντας κάθε μισή ώρα σάλτσα πάνω τους (προσωπικά τείνω στις 2 ώρες, ίσως και παραπάνω, επειδή μ’ αρέσει η λίγο «καμμένη» επιφάνεια σε συνδυασμό με την μπόλικη σάλτσα).

Σερβίρισμα:

Τα βγάζετε απ” το φούρνο και τ” αφήνετε τουλάχιστον 1 ώρα πριν τα σερβίρετε (2 ακόμη καλύτερα).

Σημείωση: Πολύ βασικό. Mόλις βγουν παρότι σας «σπάνε» τη μύτη δεν είναι τόσο νόστιμα όσο θα γίνουν σιγά-σιγά, μένοντας σε θερμοκρασία δωματίου… μέχρι και 12 ώρες .

Συνοδέψτε τα : Με μια δροσερή αγγουροσαλάτα  με φέτα και  γιαούρτι όπως αρμόζει της ελληνικής κουζίνας. Αν δεν βάλετε πατάτες ανάμεσά τους, η συνοδεία από τραγανές τηγανητές πατάτες είναι απογειωτική.

Τι θα πιείτε: Iδανικό είναι ένα απολαυστικό παγωμένο  ροζέ με έντονα αρώματα.

Μυστικά της επιτυχίας: Οι ώριμες και νόστιμες ντομάτες του καλοκαιριού(υπαίθριες),το πολύ κρεμμύδι,η σάρκα των λαχανικών στη γέμιση,η ζάχαρη(εάν δεν είναι πολύ γλυκές οι ντομάτες) και τα αρωματικά (ιδιαίτερα ο μαϊντανός).

Προσωπικά  χρησιμοποιώ λιγότερη (εως καθόλου)σταφίδα, ούτε πολύ δυόσμο για να μην καλύψει τα υπόλοιπα αρώματα

Καλή σας όρεξη!!!!

Πηγή: constantinoupoli.com

ThessalonikiArtsandCulture  http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Το Ορος Θαβώρ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Το Ορος Θαβώρ (ΒΙΝΤΕΟ)

Το Θαβώριον Όρος στο Ισραήλ όπου έγινε η μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς…

vimaorthodoxias.gr

http://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/metamorfosi-tou-sotiros-to-oros-thavor-vinteo/

Το Θαβώριον Όρος στο Ισραήλ όπου έγινε η μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς Ευαγγελιστές (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά) και σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.

Δείτε το βίντεο:

Διαβάστε εδώ:  Ο Χριστός Μεταμορφώνεται και μεταμορφώνει!

Σχετικά άρθρα

• Η Μεταμόρφωση του Χριστού αποκαλύπτει την αληθινή φύση του ανθρώπου
• Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Ο δρόμος προς το φως
• Σπουδή στην εικόνα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
• Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Τι γιορτάζουμε σήμερα 6 Αυγούστου
• Μεταμόρφωση του Σωτήρος: «Σήμερον φωτός απροσίτου άβυσσος»
• π. Ανδρέας Κονάνος. «Οι σκέψεις μπορούν να σε τρελάνουν» (ΒΙΝΤΕΟ)

Εορτάζει στις 6 Αυγούστου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

 

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ

4 Αυγούστου στις 3:41 μ.μ. ·

www.monastiriaka.gr
Εορτάζει στις 6 Αυγούστου - Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού.
Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί.
Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».
Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι, άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι, πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών. O μεν γαρ Xριστός, είναι Δεσπότης. Oι δε Προφήται, είναι δούλοι. Kαι ίνα μάθουν, ότι ο Kύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής. Διά τούτο, από μεν τους αποθαμένους, έφερε τον Mωυσήν. Aπό δε τους ζωντανούς, έφερε τον Ηλίαν».
Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ' 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε. http://www.saint.gr/747/saint.aspx

Για ποιο λόγο ευλογούνται τα σταφύλια την Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Για ποιο λόγο ευλογούνται τα σταφύλια την Μεταμόρφωση του Σωτήρος | orthodoxia.online

Στις αγροτικές περιοχές συνηθίζεται ανήμερα της Μεταμόρφωσης να προσκομίζονται στις εκκλησίες για να ευλογηθούν με ειδική ευχή τα πρώτα σταφύλια της χρονιάς,…

orthodoxia.onlinehttp://www.orthodoxia.online/2017/08/05/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf-%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf-%ce%b5%cf%85%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%86%cf%8d%ce%bb%ce%b9%ce%b1/#.WYcWkgoC_u8.facebook

Στις αγροτικές περιοχές συνηθίζεται ανήμερα της Μεταμόρφωσης να προσκομίζονται στις εκκλησίες για να ευλογηθούν με ειδική ευχή τα πρώτα σταφύλια της χρονιάς, τα οποία στη συνέχεια διανέμονται στο εκκλησίασμα.

Η ευλογία των σταφυλιών κατά τη Μεταμόρφωση κατανοείται μέσα από τις θεολογικές, ανθρωπολογικές και κοσμολογικές διαστάσεις της εορτής αυτής. ῾Ο Κύριος «ημέρας εξ» η «ωσεί ημέρας οκτώ», μετά την πρόρρηση του Πάθους Του, «εις όρος υψηλόν… μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών (Πέτρου, ᾿Ιακώβου και ᾿Ιωάννου), και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος,τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως». Αυτός είναι ο Δημιουργός του κόσμου,αλλά και ο κυρίαρχος των εσχάτων. Αυτός είναι η άμπελος «εν ουρανοίς μεν έχουσα την ρίζαν, επί γης δε τα κλήματα·άμπελος κλαδευομένη το σώμα, αλλ᾿ ου την ρίζαν· άμπελος μετά τρίτην ημέραν του κλαδευθήναι βλαστάνουσα τον βότρυντής αναστάσεως». Είναι φυσικό, λοιπόν, με τη Μεταμόρφωση του Κυρίου να φωτίζεται και νάδοξάζεται ολόκληρος ο κόσμος.
῾Η κτίση φαιδρύνεται και αποκτά τη λαμπρότητα που είχε κατά το χρόνοτής δημιουργίας. Γι᾿ αυτόν ακριβώς το λόγο και η κτίση, ανταποκρινόμενη δοξολογικά σ᾿ αυτή τη δωρεά και την ελπίδα, αναφέρεται πρόςτό Δημιουργό της και τον ευχαριστεί, αλλά και η ᾿Εκκλησία στην πιο κατάλληλη εορτή, της Δημιουργίας και των ᾿Εσχάτων της ανανέωσης και της ελπίδας, συνηθίζει να ευλογεί τον κόσμο και τις απαρχές του, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η ανανέωση αρχίζει από το Θεό, περνά μέσα από τη φύση και καταλήγει στη σωτηρία του ανθρώπου.
῾Η ευλογία των σταφυλιών, των αντιπροσωπευτικών αυτών απαρχών του κόσμου, είναι μία λειτουργική πράξη που τονίζει–ιδιαίτερα τη δοξολογική και ευχαριστιακή προσφορά της ύλης και των καρπών της γης στο Δημιουργό Θεό και κτίστη των απάντων. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν ο καρπός αυτός της αμπέλου μας δίδει το κρασί, που ο Χριστός ευλόγησε στην Κανά, για να τονίσει την εν Χριστώ μεταμόρφωση του κόσμου,αλλά και μας το παρέδωσε στο Μυστικό Δείπνο, ως το στοιχείο εκείνο, που μαζί με το ψωμί, την ώρα της θείας Λειτουργίας αφθαρτοποιούνται χαρισματικά, μεταποιούμενα σε Κυριακό «σώμα και αίμα», θεία Ευχαριστία.
Εκτός τούτων, η ευλογία των σταφυλιών τονίζει και την ανάγκη συνεχούς πνευματικής καρποφορίας και μεταμορφωτικής πορείας του ανθρώπου, καθόσον«οἱ τῷ ὕψει τῶν ἀρετῶν διαπρέψαντες, καὶ τῆς ἐνθέου δόξης ἀξιωθήσονται».

Καθηγητού Γ. Σκαλτσή, «᾿Εφημέριος», Σεπτέμβριος 2000, σελ. 11-14.

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Δεσποτική εορτή, από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης. Γιορτάζεται στις 6 Αυγούστου, ημέρα των εγκαινίων του ομώνυμου ναού που ίδρυσε στο Θαβώρ η Αγία Ελένη...

sansimera.gr

https://www.sansimera.gr/articles/467

Δεσποτική εορτή, από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, ημέρα των εγκαινίων του ομώνυμου ναού που ίδρυσε στο Θαβώρ η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν ο Σωτήρης, η Σωτηρία, η Ευμορφία και η Μόρφω.
Όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (Ματθαίου ιζ' 1-13, Μάρκου θ' 2-12, Λουκά θ' 28-36), ο Χριστός πήρε μαζί του τους μαθητές του Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη και ανέβηκαν μαζί σ’ ένα βουνό, πιθανώς το Θαβώρ της Γαλιλαίας, για να προσευχηθούν. Οι τρεις μαθητές Του, κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο βουνό, κάθισαν να ξεκουραστούν κι έπεσαν σε βαθύ ύπνο.

Όταν ξύπνησαν, αντίκρισαν ένα απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο και τα φορέματά του ήταν λευκά σαν το χιόνι. Τον περιστοίχιζαν και συνομιλούσαν μαζί Του δύο άνδρες, ο Μωυσής και ο Ηλίας, δύο από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε ιδιαίτερα αισθητή από τους ανθρώπους η Θεότητα του Χριστού.

Εκκλησιαστικά

Μέχρι τον 4ο αιώνα η Μεταμόρφωση του Χριστού γιορταζόταν πριν από το Πάσχα, αλλά από την ημέρα των εγκαινίων του Ναού της Μεταμορφώσεως, τον οποίο έχτισε η Αγία Ελένη στο όρος Θαβώρ, επικράτησε ο εορτασμός του γεγονότος να γίνεται στις 6 Αυγούστου.

Μόνο την ημέρα της εορτής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος κάμπτεται η αυστηρή νηστεία, που προηγείται του Δεκαπενταύγουστου, καθώς επιτρέπεται η ιχθυοφαγία.

Το απολυτίκιο της ημέρας:

Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.

Λαογραφία

Στις αγροτικές περιοχές συνηθίζεται ανήμερα της Μεταμόρφωσης να προσκομίζονται στις εκκλησίες για να ευλογηθούν με ειδική ευχή τα πρώτα σταφύλια της χρονιάς, τα οποία στη συνέχεια διανέμονται στο εκκλησίασμα.
Στις 6 Αυγούστου λήγουν οι «δρίμες», όπως ονομάζονται οι έξι πρώτες ημέρες του μήνα. Τις μέρες αυτές, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, επενεργούν ανεξιχνίαστες δυνάμεις και όποιος κάνει μπάνιο στη θάλασσα κινδυνεύει να πάθει μεγάλο κακό (ίσως να συνδέεται με τα μπουρίνια και τα μελτέμια), ενώ όποιος ή όποια πλένει ρούχα αυτά κινδυνεύουν να καταστραφούν. Μόνο αν ρίξει ένα καρφί στο νερό μπορεί να «καρφώσει» τις δρίμες και να τις εξουδετερώσει.

ΠΟΛΥΜΕΣΑ

Απολυτίκιον της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

• Η ιστορία του ονόματος "Σωτήριος-Σωτηρία"
• Η ιστορία του ονόματος "Ευμορφία"

 

Σπουδαία μελέτη για τη γενετική συνέχεια των Ελλήνων

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ- ΚΝΩΣΟΣ MINOAN CIVLIZATION - KNOSOS KING MINOS.

"Η νέα μελέτη ρίχνει πλέον νέο γενετικό φως στην καταγωγή τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Μινωίτες ... είχαν βαθιές ρίζες στο Αιγαίο και δεν προέρχονταν από κάποιον άλλο μακρινό εξελιγμένο πολιτισμό εκτός αιγαιακού χώρου. Η γενετική ανάλυση συμπεραίνει ότι οι αρχικοί πρόγονοι τόσο των Μινωιτών όσο και των Μυκηναίων ήσαν κατά βάση ντόπιοι γεωργικοί πληθυσμοί από τη νεολιθική Δυτική Ανατολία, την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου."
For english: http://www.heritagedaily.com/…/ancient-dna-analysis-…/116193
http://www.cnn.gr/…/spoydaia-meleti-gia-ti-genetiki-synexei…

Σπουδαία μελέτη για τη γενετική συνέχεια των Ελλήνων

Οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μυκηναίους #CNNgrNews

cnn.gr
http://www.cnn.gr/news/ellada/story/91733/spoydaia-meleti-gia-ti-genetiki-synexeia-ton-ellinon

Οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι είχαν μεγάλες γενετικές συγγένειες μεταξύ τους παρά τις όποιες διαφορές τους, κατάγονταν και οι δύο κυρίως από τους πρώτους νεολιθικούς γεωργούς στην περιοχή του Αιγαίου, ενώ οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι σε μεγάλο βαθμό με τους Μυκηναίους.

Διαβάστε επίσης

 

Μαύρη η εικόνα των Ελλήνων για την ελληνική οικονομία - Συγκλονιστικά στοιχεία

 

Αυτά είναι τα κυριότερα ευρήματα μιας νέας πρωτοποριακής έρευνας ελλήνων και ξένων επιστημόνων, οι οποίοι για πρώτοι φορά ανέλυσαν το αρχαίο DNA Μυκηναίων και Μινωιτών και το συνέκριναν με άλλους πληθυσμούς και με τους σύγχρονους Έλληνες.
Η αρχαιογενετική μελέτη, με επικεφαλής δύο Έλληνες γενετιστές του εξωτερικού, τον Ιωσήφ Λαζαρίδη του Τμήματος Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ της Βοστώνης και τον Γιώργο Σταματογιαννόπουλο του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, η οποία δημοσιεύθηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό "Nature", εστίασε στην εποχή του Χαλκού (3η-2η χιλιετία π.Χ.).
Η προέλευση των Μυκηναίων και των Μινωιτών απασχολεί τους αρχαιολόγους για πάνω από έναν αιώνα και οι σχετικές εκτιμήσεις βασίζονταν έως τώρα κυρίως σε αρχαιολογικά και γλωσσολογικά δεδομένα. Η νέα μελέτη ρίχνει πλέον νέο γενετικό φως στην καταγωγή τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Μινωίτες -οι δημιουργοί της πρώτης ευρωπαϊκής γραφής (της Γραμμικής Α, που δεν έχει ακόμη διαβασθεί)- είχαν βαθιές ρίζες στο Αιγαίο και δεν προέρχονταν από κάποιον άλλο μακρινό εξελιγμένο πολιτισμό εκτός αιγαιακού χώρου. Η γενετική ανάλυση συμπεραίνει ότι οι αρχικοί πρόγονοι τόσο των Μινωιτών όσο και των Μυκηναίων ήσαν κατά βάση ντόπιοι γεωργικοί πληθυσμοί από τη νεολιθική Δυτική Ανατολία, την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.
Για πρώτη φορά μελετήθηκαν δείγματα αρχαίου DNA από οστά και δόντια 19 ατόμων, μεταξύ των οποίων δέκα Μινωιτών από την Κρήτη, από τις τοποθεσίες της Ιεράς Μονής Οδηγήτριας στα νότια του νομού Ηρακλείου και του σπηλαίου του Αγίου Χαραλάμπους στο οροπέδιο του Λασιθίου (2900-1700 π.Χ.), τεσσάρων Μυκηναίων από την Αργολίδα της Πελοποννήσου και τη Σαλαμίνα (1700-1200 π.Χ.) και τριών κατοίκων της νοτιοδυτικής Ανατολίας στην Τουρκία (2800-1800 π.Χ.). Αυτά τα αρχαία γονιδιώματα συγκρίθηκαν με το αρχαίο DNA 332 ανθρώπων από γειτονικές χώρες και 2.616 συγχρόνων (μεταξύ των οποίων δύο σημερινών Κρητών).
Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) ο Ι. Λαζαρίδης, «οι πρώτοι Νεολιθικοί πληθυσμοί της δυτικής Ανατολίας και της Ελλάδας ήσαν εξαιρετικά ομοιογενείς, απόγονοι ενός κοινού πρωτο-γεωργικού πληθυσμού που εξαπλώθηκε από την 7η χιλιετία π.Χ. ανά την Ευρώπη. Τα νέα δεδομένα της μελέτης μας αποδεικνύουν πως τόσο οι Μυκηναίοι όσο και Μινωίτες προέρχονται κατά βάση, σε ποσοστό 75% έως 85%, από αυτό τον πρωτο-γεωργικό πληθυσμό».

Η ανατολική και η βόρεια γενετική συνεισφορά

Η έρευνα δείχνει ότι τόσο στους Μυκηναίους όσο και στους Μινωίτες υπάρχει επίσης μια μικρότερη ανατολική γενετική επιρροή, σε ποσοστό 10% έως 15%, από τη Δυτική Ασία, η οποία σχετίζεται με τους αρχαίους κατοίκους του Καυκάσου, της Αρμενίας και του Ιράν. Όμως οι Μυκηναίοι διέφεραν από τους Μινωίτες, επειδή είχαν στο DNA τους και μια βόρεια γενετική «συνεισφορά» από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της ανατολικής Ευρώπης και της Σιβηρίας.
Αντίθετα, οι Μινωίτες δεν εμφανίζουν τέτοια γενετική κληρονομιά από τους πληθυσμούς των βορείων στεππών. Αυτό, κατά τους ερευνητές, σημαίνει ότι οι μετανάστες-επιδρομείς από το Βορρά εξαπλώθηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά δεν έφθασαν έως τη μινωική Κρήτη.
Σύμφωνα με τον κ. Λαζαρίδη, «οι Μυκηναίοι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μινωίτες, αλλά έχουν κι ένα μικρό ποσοστό προέλευσης, της τάξης του 5% έως 15%, από βόρειους αρχαίους πληθυσμούς της ανατολικής Ευρώπης και Σιβηρίας, το οποίο δεν έχουν οι Μινωίτες. Αυτή η γενετική συνιστώσα φαίνεται πως εξαπλώθηκε μετά το 3.000 π.Χ. δυτικά σε όλη την Ευρώπη, μέσω ποιμενικών πληθυσμών από τις στέπες, που βρίσκονταν βόρεια από τον Εύξεινο Πόντο και την Κασπία».
Όπως αναφέρει ο Έλληνας επιστήμονας, «η ακριβής γεωγραφική προέλευση και η διαδρομή αυτών των βορείων και ανατολικών επιρροών θα διευκρινιστεί καλύτερα στο μέλλον, με δειγματοληψία περισσοτέρων γειτονικών αρχαίων πληθυσμών. Υποδεικνύει πάντως κάποιο βαθμό πληθυσμιακής μετακίνησης προς τον Αιγαιακό χώρο, ένα αρκετά εύλογο συμπέρασμα, αφού η Ελλάδα είναι η γεωγραφική γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία».
Η μελέτη δείχνει ότι ‘μετανάστες' από περιοχές βόρεια και ανατολικά του Αιγαίου μπορεί να συνέβαλαν στην ανάδυση των μεγάλων Αιγαιακών πολιτισμών της Εποχής του Χαλκού κατά τη δεύτερη και τρίτη χιλιετία π.Χ.
Όμως η έρευνα δεν διαπίστωσε κάποιο διακριτό γενετικό «αποτύπωμα» ούτε των Αιγυπτίων ούτε των Φοινίκων στο DNA των Μινωιτών ή των Μυκηναίων.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, «αυτό οδηγεί σε απόρριψη της υπόθεσης ότι οι πολιτισμοί του Αιγαίου δημιουργήθηκαν από μετανάστες που προέρχονταν από παλαιούς πολιτισμούς εκείνων των περιοχών (Μέσης Ανατολής ή Αφρικής)».

Η γενετική συνέχεια των Ελλήνων

Όσον αφορά τους σημερινούς Έλληνες, η έρευνα δείχνει ότι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μυκηναίους, οι οποίοι ήσαν οι πρώτοι που έγραψαν την Ελληνική γλώσσα με τη Γραμμική Β. Όπως είναι αναμενόμενο, με το πέρασμα του χρόνου έχει σήμερα πια επέλθει μια επιπλέον μείωση της γενετικής επιρροής των πρωτο-γεωργών.
«Το κύριο συμπέρασμα από την μελέτη μας», υπογραμμίζει ο κ. Λαζαρίδης, «είναι πως η πληθυσμιακή ιστορία της Ελλάδας έχει χαρακτηριστικά σημαντικής γενετικής συνέχειας, αλλά όχι πλήρους απομόνωσης».
Οι ερευνητές τονίζουν ότι δυο βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν μελλοντικά, είναι πότε για πρώτη φορά οι κοινοί «ανατολικοί» πρόγονοι των Μινωιτών και των Μυκηναίων έφθασαν στο Αιγαίο και κατά πόσο οι «βόρειοι» πρόγονοι των Μυκηναίων έκαναν σποραδικές διεισδύσεις στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή μία γρήγορη και μαζική μετανάστευση, όπως συνέβη στην Κεντρική Ευρώπη.
Άσχετα πάντως με τις απαντήσεις στα δύο αυτά ερωτήματα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι υπήρξαν δύο τουλάχιστον μεταναστευτικά ρεύματα προς το Αιγαίο, ένα από την Ανατολή και ένα από το Βορρά, τα οποία ήλθαν να προστεθούν στην αρχική μετανάστευση και διασπορά στον αιγαιακό και ελληνικό χώρο των εξ Ανατολής πρώτων γεωργών ήδη πολύ πριν την Εποχή του Χαλκού.
Σύμφωνα με τον κ. Λαζαρίδη, «είναι αξιοσημείωτο πόσο συνεχής έχει υπάρξει η κληρονομιά των πρώτων Ευρωπαίων γεωργών στην Ελλάδα και σε άλλες περιοχές της νότιας Ευρώπης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι πληθυσμοί τους ήσαν πλήρως απομονωμένοι. Οι Έλληνες δεν αναδύθηκαν πλήρως σχηματισμένοι από τα βάθη της προϊστορίας, αλλά στην πραγματικότητα ήσαν πάντα ένας λαός στη διαδικασία του γίγνεσθαι, ένα ‘έργο σε εξέλιξη', καθώς μεταναστευτικά στρώματα δια μέσου των εποχών έρχονταν να προστεθούν, αλλά ποτέ δεν έσβησαν τη γενετική κληρονομιά των πληθυσμών της Εποχής του Χαλκού».
Στη μελέτη συμμετείχαν κορυφαίοι ξένοι επιστήμονες, όπως ο εξελικτικός γενετιστής Ντέηβιντ Ράιχ του Χάρβαρντ και ο Γιοχάνε Κράουζε, διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Μελέτη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα της Γερμανίας.
Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Σταματογιαννόπουλος και Δήμητρα Λοτάκη (Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον), Γιάννης Μανιάτης (Εργαστήριο Αρχαιομετρίας «Δημόκριτου»), Μανώλης Μιχαλοδημητράκης (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης), Γιώργος Κορρές (Τμήμα Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών) και οι αρχαιολόγοι Γιάννης Τζεδάκης, Αντώνης Βασιλάκης, Αναστασία Παπαθανασίου και Ελένη Κονσολάκη-Γιαννοπούλου.