Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

ΣΑΜΑΛΙ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr.
ΣΑΜΑΛΙ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΛΑΔΙ!

Συστατικά
1 κιλό σιμιγδάλι (μισό ψιλό και μισό χονδρό)
½ κιλό ζάχαρη
1 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού
2 ποτήρια νερό
1 ποτήρι πορτοκάλι χυμό
2 φακελάκια μπέικιν πάουντερ
Για το σιρόπι
4 ποτήρια νερό
4 ποτήρια ζάχαρη

Τρόπος παρασκευής
Προθέρμανε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Βάλε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και ανακάτεψέ τα ελαφρά.
Βάλε το χυλό σε λαδωμένο ταψί.
Ψήσε για περίπου 50 λεπτά.
Στο μεταξύ βάλε τα υλικά για το σιρόπι σε κατσαρόλα και άφησε να πάρει 2-3 βράσεις.
Περίχυσε το σάμαλι ζεστό με το καυτό σιρόπι.
Κόψε σε κομμάτια και άφησε να απορροφήσει καλά το σιρόπι κάποιες ώρες

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

πηγη mpoufakos.com

Aπού κοπελoμάθει δε γεροντοξεχνά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Στις αυλές των σπιτιών έφτιαχναν μικρά πηγάδια και οδηγούσαν το βρόχινο νερό από τις υδρορροές , τις κουτσουνάρες όπως τις λέμε στην Κρήτη. Το νερό το…
iscreta.gr
http://iscreta.gr/2017/03/a%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%BBo%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B5-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AC-%CF%83%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AE-2/

Στις αυλές των σπιτιών έφτιαχναν μικρά πηγάδια και οδηγούσαν το βρόχινο νερό από τις υδρορροές , τις κουτσουνάρες όπως τις λέμε στην Κρήτη.
Το νερό το χρησιμοποιούσαν κυρίως για τη λάτρα (καθαριότητα ) του σπιτιού αλλά και για να ποτίζουν τα ζώα. Για να διατηρείται καθαρό έριχναν μέσα λίγο ασβέστη.
Αλλά και στα πιθάρια, όπως αυτό της φωτογραφίας μάζευαν το βρόχινο νερό για τον ίδιο λόγο.

12189550_653886404784133_540791420596675408_n (1)

” Απού κοπελoμάθει δεν γεροντοξεχνά”
Η γιαγιά της φωτογραφίας έμαθε από μικρή να κάνει σωστή διαχείριση του νερού.
ΕΜΕΙΣ?
Η Ελλάδα δεν αποτελεί χώρα με έλλειψη γλυκού νερού, αλλά χώρα όπου γίνεται λανθασμένη διαχείριση του πολύτιμου αυτού αγαθού.
Οι άνθρωποι στις αγροτικές περιοχές έδιναν πάντα μεγάλη σημασία στη διαχείριση των υδάτων.
Κείμενο: Βασιλική Παπουτσάκη
φωτογραφία: Foto.Kik – Ελούντα 2015


Απαράδεκτοι - Είμαι η Βάνα και θα μείνω!


Σήριαλ: Απαράδεκτοι Τίτλος επεισοδίου: Βραδιά ποίησης
youtube.com


Σχεδιο με βελονες << ΣΟΥΣΤΕΣ>>

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Ioanna Meladini.
https://www.youtube.com/watch?v=kewxVhEQCK8
Καλησπερα παρεουλα μου..και σημερα σας εχω ενα ομορφο και πολυ ευκολο σχεδιο...ιδανικο και για τους φιλους μας τους αρχαριους

Ελατε να τα λεμε και στην παρεα μας στο FACEBOOK https://www.facebook.com/groups/1731477553745269/?fref=ts Ακολουθηστε μας και στην ομαδα σελιδα μας στο FACE...
youtube.com

Η καλύβα του μπάρμπα – Θωμά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη IScreta.gr.
To βιβλίο που έγραψε η Χάριετ Στόου καθ`υπαγόρευση του Θεού, στηρίζοντας την απελευθέρωση των μαύρων και συγκλονίζοντας τη ρατσιστική Αμερική. Εκδίδεται για πρώτη φορά στις 20 Μαρτίου του 1852.-

To βιβλίο που έγραψε η Χάριετ Στόου καθ`υπαγόρευση του Θεού, στηρίζοντας την απελευθέρωση των μαύρων και συγκλονίζοντας τη ρατσιστική Αμερική.…
iscreta.gr
http://iscreta.gr/2017/03/%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CE%B2%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%B1-%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%AC-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84/

To βιβλίο που έγραψε η Χάριετ Στόου καθ`υπαγόρευση του Θεού, στηρίζοντας την απελευθέρωση των μαύρων και συγκλονίζοντας τη ρατσιστική Αμερική. Εκδίδεται για πρώτη φορά στις 20 Μαρτίου του 1852.-

Τον 19ο αιώνα, υπήρξε ένα εκπληκτικό βιβλίο, που ήρθε δεύτερο σε πωλήσεις μετά τη Βίβλο. Αυτό ήταν  « Η Καλύβα του μπάρμπα-Θωμά» της αμερικανίδας συγγραφέα, Χάριετ Μπίτσερ Στόου. Εκδόθηκε το 1852 και θεωρείται ότι συνδαύλισε το αποσχιστικό κίνημα της εποχής. Πέτυχε κάτι μοναδικό και πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο. Τον πρώτο χρόνο που κυκλοφόρησε, πουλήθηκαν 300.000 αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ. Η απήχηση του βιβλίου ήταν πραγματικά τεράστια. ΄Οταν μάλιστα ο Αβραάμ Λίνκνολν συνάντησε τη συγγραφέα του μόλις είχε ξεκινήσει ο Αμερικάνικός Εμφύλιος, λέγεται ότι της είπε:«Ώστε αυτή είναι η μικρή κυρία που έκανε αυτόν τον μεγάλο πόλεμο».


Η συγγραφέας Χάριετ Στόου
Ο πατέρας της ήταν ευαγγελιστής ιερέας, ο οποίος την ανάθρεψε μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα θρησκευτικής αυστηρότητας. Επηρεασμένη από το κίνημα κατά του θεσμού της δουλείας, εμπνεύστηκε την “Καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά”. Εκείνη υποστήριζε ότι το έγραψε “καθ`υπαγόρευση του Θεού.
Βασικοί χαρακτήρες του βιβλίου ήταν η Ελίζα και ο μπάρμπα- Θωμάς. Ήταν δύο σκλάβοι που ζούσαν σε μια φάρμα στο Κεντάκι το οποίο ήταν στην ιδιοκτησία ενός  καλού ιδιοκτήτη, τον Σέλμπυ, ο οποίος σεβόταν και αγαπούσε ιδιαίτερα τους σκλάβους του…
O Σέλμπυ κάποια στιγμή αποφασίζει να πουλήσει τον μεσήλικο μπάρμπα-Θωμά και τον πεντάχρονο γιο της Ελίζας σε έναν δουλέμπορο για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Η Ελίζα, μαθαίνει τα σχέδια του αφεντικού της και δραπετεύει μαζί με τον μονάκριβο γιό της. Ο μπάρμπα-Θωμάς, όμως,  δεν την ακολουθεί γιατί δεν θέλει να προδώσει το αφεντικό του. Ο δουλέμπορος αναζητά την Ελίζα, χωρίς όμως να καταφέρει τελικά να την εντοπίσει. Παίρνει μαζί του τον μπάρμπα-Θωμά και ταξιδεύουν γιατην Ορλεάνη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, μια καλή κυρία τον αγοράζει από τον δουλέμπορο, επειδή εκείνος κάνει κάτι σπουδαίο για εκείνη: σώζει την κόρη της.


Το βιβλίο ολοκληρώνεται με την Ελίζα να ξανακερδίζει την ελευθερία της. Δυστυχώς, ο μπάρμπα- Θωμάς πεθαίνει από την κακοποίηση ενός σκληρού αφέντη. Μόλις ο Σέλμπυ μαθαίνει για το θάνατό του, σπάει από λύπη… Έχει τόσο έντονες τύψεις που αποφασίζει να ελευθερώσει όλους τους δούλους, δίνοντάς τους ευχή και κατάρα να μην ξεχάσουν ποτέ τη θυσία του μπάρμπα-Θωμά.
Η συγγραφέας για να γράψει το βιβλίο βασίστηκε σε πραγματικά γεγονότα από τη ζωή των σκλάβων που ζούσαν στην Αμερική. Εμπνέυστηκε την ιστορία του μπάρμπα-Θωμά από τη ζωή του Τζόσια Χάνσον. Ήταν ένας μαύρος που είχε ζήσει ως σκλάβος για 40 χρόνια στο Μέριλαντ.
Γεννήθηκε το 1789 σε μια φάρμα όπου ήταν σκλάβος μαζί και πατέρας του.

Ο Τσόσια Χάνσον
Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, το μόνο που θυμόταν από τον πατέρα του ήταν κάτι πραγματικά θλιβερό: ότι τον είχαν μαστιγώσει 100 φορές στην πλάτη και του είχαν κόψει το αυτί. O λόγος; Eπείδή τόλμησε να σηκώσει κεφάλι στον αφέντη. Ο ιδιοκτήτης πούλησε τον πατέρα του στην Αλαμπάμα όταν ο Χάνσον ήταν ακόμα πολύ μικρός, και από τότε δεν τον είδε ποτέ ξανά.  παιδί. Εκείνος μεγάλωσε με τη μητέρα του ενώ τα αδέρφια του ανήκαν σε άλλα αφεντικά πια. Ο έντιμος και εργατικός Χάνσον βρίσκει το δρόμο προς την ελευθερία, το 1825. Τότε, το αφεντικό του του ζήτησε να οδηγήσει 18 σκλάβους στο Κεντάκι. Ο Χάνσον καταφέρνει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα  χρήματα για να αγοράσει την ελευθερία του. Επιστρέφει, λοιπόν, στο αφεντικό του, δίνοντάς του 350 δολάρια για να του υπογράψει το χαρτί της ελευθερίας του.Εκείνος παίρνει  τα χρήματα,  λέγοντάς του πως για να ζήσει ελεύθερος θα έπρεπε του πληρώσει φόρο 1.000 δολάρια. Τότε ο Χάνσον αποφασίζει να δραπετεύσει μαζί με την οικογένειά του. Φτάνουν στο Οντάριο και ζουν εκεί ελεύθεροι!«Όταν τα πόδια μου ακούμπησαν για πρώτη φορά την ακτή του Οντάριο, έπεσα κάτω, πήρα την άμμο στις χούφτες μου, τη φίλησα και άρχισα να χορεύω. Όσοι με έβλεπαν με περνούσαν σίγουρα για τρελό».  είναι τα λόγια τουτην πρώτη ημέρα της ελευθερίας του.
Η Στόου πετυχαίνει κάτι μοναδικό με τον τρόπο που γράφει το βιβλίο της: Ευαισθητοποιεί το κοινό σε μεγάλο βαθμό.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι από τους χιλιάδες Αμερικανούς που πολέμησαν στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο κατά της δουλείας, οι οποίοι επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από την “Καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά”. Οι Νότιοι, στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τη δουλεία, κυκλοφόρησαν μια σειρά από βιβλία τις «Αντι-Τομ νουβέλες».
Όσα χρόνια και να περάσουν, το αριστούργημα της Στόου, θα παραμένει ένα από τα καλύτερα κλασικά βιβλία που αξίζει να γνωρίσουν τα παιδιά μας…

πλεκτές δημιουργίες

μάθημα για βελονάκι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Moda a Crochet.

 
 
 
 
 
Stitch 2 in crochet
Tutorial stitch 2 in crochet
thecroche.com/stitch2.html
239.371 προβολές
Moda a Crochet
Tutorial stitch 2 of Fashion #Crochet
Φροντιστήριο ράμμα 2 της μόδας #βελονάκι

Ζηλεύω τους φιλόλογους…

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Του Νίκου Τσούλια Ζηλεύω τους φιλόλογους, όχι γενικά και αόριστα γιατί είναι ο «κορμός» του εκπαιδευτικού επαγγέλματος αλλά γιατί το όλο πεδίο της διδασκαλίας των είναι αξιοζήλευτο και θαυ…
filologikos-istotopos.gr
http://www.filologikos-istotopos.gr/2015/06/21/zilevo-tous/

Του Νίκου Τσούλια
      Ζηλεύω τους φιλόλογους, όχι γενικά και αόριστα γιατί είναι ο «κορμός» του εκπαιδευτικού επαγγέλματος αλλά γιατί το όλο πεδίο της διδασκαλίας των είναι αξιοζήλευτο και θαυμαστό, γιατί έχουν περισσότερες παιδαγωγικές ευκαιρίες μέσα στη σχολική αίθουσα από κάθε άλλη ειδικότητα εκπαιδευτικών.
      Αν ήξερα στα μαθητικά μου χρόνια ότι θα γινόμουνα εκπαιδευτικός, θα επέλεγα σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή και όχι στη Φυσικομαθηματική Σχολή (Βιολογικό τμήμα)˙ έτσι κι αλλιώς σε κλασικό Γυμνάσιο πήγαινα και στα θεωρητικά μαθήματα ήμουνα καλύτερα «εξοπλισμένος». Αλλά εκείνους τους καιρούς ήταν οι «θετικές επιστήμες» πολύ δελεαστικές στα σχέδια και στις φιλοδοξίες του μαθητόκοσμου και ταυτόχρονα ήταν πολλαπλές οι προκλήσεις των πτυχίων αυτών των επιστημών. Ποτέ στη ζωή δεν μπορείς να προσχηματίσεις την επαγγελματική σου πορεία και αυτό δεν είναι καθόλου αρνητικό, αφού η ομορφιά του μέλλοντος κρύβεται εν πολλοίς στην απροσδιοριστία του, στις αβεβαιότητές του και στην ελευθερία του.
      Ας έλθουμε όμως στο βασικό ζήτημα του άρθρου μας, για να εξηγήσω το γιατί ζηλεύω τους φιλόλογους. Η διδασκαλία τους περιλαμβάνει ένα μεγάλο εύρος γνωστικών αντικειμένων και έτσι έχουν «βαριά» μορφωτική / εκπαιδευτική αποσκευή και πολλαπλές επιλογές για την άσκηση του έργου τους. Μπορούν να διδάξουν Γλώσσα (τι πιο διαχρονικό και ουσιώδες…), Ιστορία (τι πιο ανθεκτικό και πολιτικό…), Λογοτεχνία (τι πιο γλυκύ και ωραίο…), Φιλοσοφία (τι πιο στοχαστικό και δημιουργικό…),  Ψυχολογία (τι πιο προκλητικό και ανεξερεύνητο…), Έκθεση (τι πιο ποιητικό και όμορφο…). Αλλά η διδασκαλία της Έκθεσης είναι ένα ολόκληρο σχολείο από μόνη της. Δεν στηρίζεται στην απομνημόνευση, όπως γίνεται στα βασίλεια των άλλων μαθημάτων. Εδώ οι μαθητές / μαθήτριες θα εξασκηθούν στο παιχνίδι της σκέψης και στην τέχνη του λόγου. Θα εκφραστούν αυθεντικά. Θα είναι τα απόλυτα υποκείμενα της πράξης τους. Θα πάρουν μόνοι τους τα εργαλεία για να τεχνοτροπήσουν το πορτρέτο τους!
      Αλλά δεν είναι μόνο το εύρος των επιστημών και μαθημάτων που τους προσδίδει τη μοναδική αίγλη. Πρόκειται για τη διδασκαλία των «κλασικής παιδείας», δηλαδή του «ιερού δισκοπότηρου» της θεσμικής εκπαίδευσης όπου γης και όπου χρόνου. Μπορεί η εν λόγω παιδεία να μην ανανεώνεται στον ίδιο ρυθμό και στην ίδια έκταση από την έρευνα της επιστήμης, όπως γίνεται στις θετικές επιστήμες, αλλά αυτό το συγκριτικό μειονέκτημα αντιρροπείται πλήρως από το γεγονός ότι η κλασική παιδεία είναι ουσιαστικά το ισχυρό πεδίο σύνδεσης όλων των γενεών μιας χώρας. Εμένα θα μου αρκούσε και μόνο η διδασκαλία της Οδύσσειας. Το να υπηρετείς τα νοήματα και τους συμβολισμούς του κορυφαίου πνευματικού έργου των ανθρώπων δεν είναι η απόλυτη ομορφιά;
      Η παιδαγωγική λειτουργία στους φιλόλογους βρίσκει πάντα το πιο γόνιμο έδαφος για να αγγίξεις και να διαπλάσεις την ψυχή και το πνεύμα των μαθητών και των μαθητριών. Όταν διδάσκεις τα μεγάλα σύμβολα της ανθρώπινης σκέψης: τον Προμηθέα, την Αντιγόνη, τον Οιδίποδα…, όταν συναντάς κορυφές του ανθρώπινου πνεύματος: τον Όμηρο, το Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τον Σοφοκλή … ή κορυφές του νεοελληνικού πολιτισμού: τον Παπαδιαμάντη, τον Καζαντζάκη, τον Ρίτσο, τον Καβάφη…, ή κορυφές του Δυτικού κυρίως πολιτισμού και του πολιτισμού των πολιτισμών: τον Καντ, τον Βιργίλιο, τον Θερβάντες, τον Σαίξπηρ…, όταν θέτεις προ διαλογικής συζήτησης τις εμβληματικές μορφές μεγάλων ηρώων: του Οδυσσέα, του Αχιλλέα, του Έκτορα…, δεν ψηλαφίζεις την «καρδιά» του προβληματισμού και την ψυχή του στοχασμού όλων των Ελλήνων, δεν ψυχανεμίζεσαι με το πνευματικό παιχνίδι των απανταχού καλλιεργημένων κατοίκων αυτού του πλανήτη; Εδώ δεν χρειάζεται να κάνεις προεκτάσεις για τις κοινωνικές ή τις ηθικές όψεις της επιστήμης, γιατί είσαι μέσα στον πιο στενό πυρήνα της ανθρώπινης αγωνίας.
      Υπάρχει και άλλη εικόνα μαγείας στο διδακτικό έργο των φιλολόγων, η διδασκαλία της γλώσσας. Τίθεται δηλαδή εδώ το ίδιο παιχνίδι της σκέψης και ο πυρήνας της αυτογνωσίας και της ετερογνωσίας και όχι ένα επιμέρους πεδίο του ορίζοντα των επιστημών. Και μόνο η διδασκαλία της μακράς πορείας της ενιαίας ελληνικής γλώσσας από τις πρώτες επιγραφικές της εμφανίσεις μέχρι τις σημερινές ντοπιολαλιές κάθε περιοχής της χώρας μας, με τους μετασχηματισμούς της και με τις μεταπλάσεις της αλλά και με τη σταθερότητά της δεν είναι η παρακολούθηση του τόσο δημιουργικού ταξιδιού του ίδιου του λαού μας και η πιο αυθεντική απεικόνιση του εαυτού μας;
      Οι φιλόλογοι αγγίζουν τα μεγάλα ζητήματα του ανθρώπου, ψηλαφίζουν την ουσία των ονείρων των μαθητών και των μαθητριών. Είναι οι δημιουργοί της ψυχής του σχολείου. Ψυχανεμίζονται με το συναίσθημα των νέων. Ονειρεύονται μαζί τους και γεύονται ένα κομμάτι του μέλλοντός των. Έχουν τη θεία δωρεά του παιδαγωγού. Ας πάρουμε μόνο τα ζητήματα της «ζωής» και της «ανθρώπινης φύσης». Οι θετικές επιστήμες μελετούν τα εν λόγω ζητήματα με όλο και πιο νέα εργαλεία, κατακτούν όλο και πιο νέα ευρήματα. Αλλά η μελέτη της αρχαίας τραγωδίας με τους προβληματισμούς της μέσα από τις εμβληματικές μορφές της – της Αντιγόνης, του Οιδίποδα, του Προμηθέα – είναι πολύ πιο καίρια στην περιγραφή και στην ανάλυση αυτών των ζητημάτων. Όσο και πιο νέα επιστημονικά ευρήματα και να μας φέρνει κάθε ημέρα η μελέτη του DNA, δεν πρόκειται να αγγίξει την ουσία της ανθρώπινης φύσης, όπως την αγγίζει η αρχαία τραγωδία!
Υ.Γ.
1. Όταν ήμουνα πρόεδρος της ΟΛΜΕ (1996-2003) και μιλούσα στις διάφορες εκδηλώσεις (Συνέδρια, Συνελεύσεις κλπ), η σκέψη μου πήγαινε κυρίως στους φιλόλογους, χωρίς βέβαια καμιά διάθεση υποτίμησης των άλλων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων αλλά για να αγγίζω την ψυχή της παιδείας πιο εύκολα…
2. Για να καλύπτω στο μέτρο του δυνατού την υστέρησή μου στη μελέτη της «κλασικής παιδείας» έναντι εκείνης των φιλολόγων, διαβάζω συστηματικά και με πάθος χρόνια και χρόνια, δεκαετίες και δεκαετίες κλασικά έργα. Αλλά είναι άλλος ο κόσμος του διαβάσματος και άλλος ο κόσμος του διαβάσματος και της διδασκαλίας παράλληλα.
3. Μισοαστεία και μισοσοβαρά ζητάω από τους φιλόλογους τη δυνατότητα να διδάξω μερικές ώρες π.χ στη Φιλοσοφία, για να πάρω μια μικρή γλυκόπικρη γεύση του τι χάνω. Και επειδή οι φιλόλογοι του λυκείου (μου) είναι «φοβεροί» και «φοβερές», ελπίζω ότι τούτο θα συμβεί…
4. Αφιερώνω στις φιλόλογους το άρθρο:
anthologio.wordpress.com

Δημοφιλείς αναρτήσεις