κι άλλο σχέδιο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη ‎Crochet Addiction-الكروشيه احلى ادمان‎.

Crochet Addiction-الكروشيه احلى ادمان

20 Οκτωβρίου στις 12:12 π.μ. ·

الرجاء دعم الصفحة بإعجاب 👍 تعليق ✍ و مشاركة مش حتكلفك حاجة😉
Please like 👍 comment ✍ and Share with your Friends 😉

Ο Ηλίας του 16ου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

10 Απριλίου 2016 ·

Ο Ηλίας του 16ου. μοναδικές ατάκες και αληθινά χαστούκια του Χατζηχρήστου ....χα χα χα

λαδερά κουλουράκια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Paxxi.

Paxxi

22 Σεπτεμβρίου ·

Αυτά τα λαδερά κουλουράκια όταν τα δοκιμάσεις δεν μπορείς να σταματήσεις...Τόσο νόστιμα και εθιστικά που μπαίνουν για πάντα στην ζωή σου. Τα κάνεις ξανά και ξανά...Αναλυτικά και πως κάνουμε την αλισίβα (ή αλουσά όπως λέμε στα Κρητικά). Η συνταγή http://bit.ly/2xt1efe
Παλαιότερο αγαπημένο βίντεο

Πως Κλαδεύουμε το Αμπέλι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Πως Κλαδεύουμε το Αμπέλι για Καρποφορία; Ένας πλήρης Οδηγός Βήμα προς Βήμα για Οινοποιήσιμες & Επιτραπέζιες Ποικιλίες - share24.gr

share24.gr

http://share24.gr/pos-kladevoume-abeli-gia-karpoforia-enas-pliris-odigos-vima-pros-vima-gia-inopiisimes-epitrapezies-pikilies/

Το αμπέλι είναι ένα αναρριχώμενο φυτό, το οποίο καλλιεργείτε από την αρχαιότητα κι αποτελεί μια από της πρώτες καλλιέργειες του πολιτισμού μας. Η καλλιέργειά του είναι απαιτητική και το κλάδεμα καρποφορίας, που εφαρμόζεται στην αρχή της περιόδου, είναι η πιο σημαντική πρακτική για την παραγωγή και την ποιότητα του κρασιού.

Κλαδεύουμε τόσο τις οινοποιήσιμες όσο και τις επιτραπέζιες ποικιλίες, μιας και το κλάδεμα επηρεάζει όχι μόνο τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του κρασιού, αλλά αποτρέπει τη μόλυνση από ασθένειες, διευκολύνει τη φυτοπροστασία της καλλιέργειας και βελτιώνει τα χαρακτηριστικά των τσαμπιών.

Γιατί κλαδεύουμε τα αμπέλια το χειμώνα;

Το χειμερινό κλάδεμα καρποφορίας είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την παραγωγή σταφυλιών. Επιτρέπει τη διατήρηση του συστήματος διαμόρφωσης των πρέμνων, μας αφήνει να επιλέξουμε τις κληματίδες που θα καρποφορήσουν και μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγχουμε την ποσότητα της καρποφορίας του έτους.

Μετά τον τρίτο χρόνο, κι αφού το αμπέλι έχει σχηματίσει όλες τις «μόνιμες» δομές του, το ετήσιο κλάδεμα καρποφορίας θα πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου του ληθάργου, οπού οι οφθαλμοί είναι ακόμα κοιμώμενοι, αφαιρώντας τις κληματίδες του προηγούμενου έτους, διαμορφώνοντας τις κεφαλές και απομακρύνοντας τους λαίμαργους ετήσιους βλαστούς των βραχιόνων

Το αμπέλι καρποφορεί αποκλειστικά σε βλαστούς που αναπτύσσονται πάνω στις ετήσιες κληματίδες. Ως εκ τούτου, με το κλάδεμα εξασφαλίζουμε πως οι ετήσιες κληματίδες θα αναπτυχθούν φυσιολογικά και θα είναι εύρωστες.

Το σύστημα διαμόρφωσης της αμπέλου έχει σκοπό να προωθεί τον σχηματισμό νέων κληματίδων καρποφορίας σε συγκεκριμένες θέσεις πάνω στους βραχίονες της αμπέλου. Με το κλάδεμα γίνεται επιλεκτική αφαίρεση των ακατάλληλων ή ανεπιθύμητων κληματίδων, διατηρώντας ένα μικρό αριθμό υγιών κληματίδων.

Οι στόχοι του κλαδέματος είναι η παραγωγή καρποφόρων βλαστών την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο κι η ανάπτυξη υγιών κληματίδων από τις οποίες θα επιλέξουμε αυτές που θα δώσουν καρποφορίες την επόμενη καλλιεργητική περιόδο. Σε κάθε βραχίονα, οι κληματίδες που θα διατηρήσουμε χωρίζονται σε αυτές που θα δώσουν την καρποφορία στην τρέχουσα περίοδο και σε αυτές που προορίζονται να ανανεώσουν τις κεφαλές.

Πότε πρέπει να κλαδέψουμε το αμπέλι;

Το χειμερινό κλάδεμα καρποφορίας των αμπελιών μπορεί να γίνει στο μεσοδιάστημα από την πτώση των φύλλων το φθινόπωρο μέχρι την το άνοιγμα των οφθαλμών την άνοιξη. Ωστόσο, η καιρικές συνθήκες, το κλίμα της περιοχής και το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό επηρεάζουν την εποχή του κλαδέματος. Επίσης υπάρχουν και θέματα προσβολής από ασθένειες που επηρεάζουν την απόφαση του κλαδέματος, όπως η ευαισθησία των πρέμνων από τον παγετό, η επιδημιολογία των μυκητολογικών ασθενειών της περιοχής κ.α.

Ο γενικός κανόνας είναι στις ψυχρές και βόρειες περιοχές το κλάδεμα να γίνεται μέσα και στα τέλη του Μάρτη, ενώ στις περιοχές με ήπιο και θερμό κλίμα από τα μέσα Δεκέμβρη μέχρι τέλη Φλεβάρη.

Πολλές φορές εφαρμόζεται η πρακτική του διπλού κλαδέματος, δηλαδή μια πρώτη εφαρμογή του λεγόμενου κλαδοκάθαρου, δηλαδή του κλαδέματος των ξερών και αδύναμων κληματίδων και μετά από μερικές εβδομάδες το κλάδεμα  καρποφορίας, που θα εξηγήσουμε πιο κάτω στο κείμενο.

Σε τι ποσοστό πρέπει να κλαδεύουμε τα αμπέλια;

Όπως γράψαμε στην αρχή, το χειμερινό κλάδεμα δεν γίνεται μόνο για να διατηρήσουμε το σχήμα διαμόρφωσης της αμπέλου, αλλά κυρίως για να ελαττώσουμε των αριθμό των οφθαλμών που μένουν πάνω στα πρέμνα, ώστε να έχουμε καρποφορία καλής ποιότητας με μεγάλες ράγες.

Οι καλλιεργητές κλαδεύουν τα αμπέλια με το σκεπτικό να επιτύχουν μια ισορροπία μεταξύ της παραγωγής και της βλαστικής ανάπτυξης της αμπέλου. Αν αφήσουμε κληματίδες με πολλούς οφθαλμούς πάνω στην άμπελο αυξάνουμε την βλαστική ανάπτυξη του φυτού, κάτι το οποίο οδηγεί σε ζωηρή έως υπερβολική ανάπτυξη σε βάρος της ποιότητας των σταφυλιών μιας και το φυτό χρησιμοποιεί τα προϊόντα της φωτοσύνθεσης για την παραγωγή φυτομάζας και δεν τα αποθηκεύει στα σταφύλια. Επίσης, η ζωηρή βλάστηση αυξάνει τη σκίαση στο εσωτερικό της αμπέλου εμποδίζοντας τη φωτοσύνθεση και διευκολύνοντας τη μόλυνση από παθογόνα και την εμφάνιση ασθενειών. Η υπερβολική βλάστηση λόγω λάνθασμένου ή καθόλου κλαδέματος ακόμη εμποδίζει την ταυτόχρονη κι έγκαιρη ωρίμανση των σταφυλιών και προκαλεί ανομοιομορφία καρποφορίας στον αμπελώνα.

Απ’ την άλλη, το υπερβολικό κλάδεμα, δηλαδή η διατήρηση πάνω στην άμπελο ελάχιστων οφθαλμών υποσκάπτει την επιτυχία της παραγωγής. Αφαίρεση των οφθαλμών καρποφορίας μειώνει το φορτίο της καλλιέργειας, αλλά επίσης ελαττώνει τους οφθαλμούς που θα βοηθήσουν στην βλαστική ανάπτυξη. Όταν υπάρχουν τόσο πολύ λίγες κληματίδες σε σχέση με την ικανότητα ανάπτυξης της αμπέλου, το αμπέλι αντισταθμίζει το έλλειμμα με αύξηση του σφρίγους των κληματίδων που θα αναπτυχθούν και την εκτεταμένη πλευρική ανάπτυξη από τριτογενείς ή λανθάνοντες οφθαλμούς σε βάρος της καρποφορίας.

Ποια στρατηγική κλαδέματος να ακολουθήσω;

Το χειμερινό κλάδεμα καρποφορίας διακρίνεται σε βραχύ, μικτό και μακρό. Στο βραχύ κλάδεμα αφήνουμε σε κάθε κεφαλή 2-3 οφθαλμούς καρποφορίας, στο μακρό κλάδεμα κλαδεύουμε τις κάθετες κληματίδες στα 5-10 μάτια και τις ονομάζουμε αμολυτές, ενώ στο μικτό εφαρμόζουμε ένα συνδυασμό των αυτών τεχνικών με κεφαλές και αμολυτές στο ίδιο πρέμνο.

Οι τεχνικές αυτές έχουν να κάνουν με τον τρόπο που καρποφορεί η κάθε ποικιλία. Στις περισσότερες οινοποιήσιμες και επιτραπέζιες ποικιλίες εφαρμόζουμε το βραχύ κλάδεμα, ενώ σε μερικές επιτραπέζιες και στη σουλτανίνα εφαρμόζουμε το μακρό και μικτό κλάδεμα.

Ποια είναι τα μέρη της αμπέλου;

Αρχικά, πριν δούμε τις τεχνικές κλαδέματος, να πούμε λίγα λόγια για τα μέρη της αμπέλου ώστε να διευκολυνθούμε στους ορισμούς που χρησιμοποιούμε εδώ.

• Ο κορμός του πρέμνου είναι το κάτω μέρος της αμπέλου που δίνει το ριζικό σύστημα και στηρίζει το πάνω μέρος.
• Οι βραχίονες είναι ακριβώς πάνω από τον κορμό και ανάλογα το σύστημα διαμόρφωσης που έχουμε αποφασίσει, είναι δύο ή τρεις κατά μήκος των συρμάτινων συστημάτων υποστήριξης.
• Οι κεφαλές βρίσκονται πάνω στους βραχίονες από τις οποίες κάθε χρόνο φύονται οι κληματίδες στις οποίες καρποφορεί η άμπελος.
• Οι κληματίδες αναπτύσσονται κάθετα, πάνω στις οποίες αργότερα θα αναπτυχθούν τα σταφύλια. Αυτές τις κληματίδες θα φροντίσουμε να κλαδέψουμε με το χειμερινό κλάδεμα καρποφορίας.

Το βραχύ κλάδεμα καρποφορίας

Αυτό που κάνουμε είναι σε κάθε κεφαλή πάνω στο βραχίονα να αφήνουμε μόνο τη μία κληματίδα που αναπτύχθηκε το προηγούμενο έτος με 2-3 οφθαλμούς πάνω της. Πιο συγκεκριμένα, αν είχαμε κλαδέψει με τον ίδιο τρόπο το προηγούμενο έτος, η κάθε κεφαλή θα έχει δύο κληματίδες, μια ετήσια που αναπτύχθηκε το προηγούμενο έτος κι άλλη μια διετή που είχαμε κλαδέψει πέρυσι και έχει διπλάσιο πάχος στο σημείο που ενώνεται με την κεφαλή.

Κλαδεύουμε τη διετή κληματίδα από τη βάση και την ετήσια στον δεύτερο ή τρίτο οφθαλμό με τομή 45 μοιρών κι αντίθετη από τον οφθαλμό, ώστε να μην πέσουν σε αυτόν οι χυμοί που εκκρίνονται από την τομή.

Η διετή κληματίδα είναι η ανώτερη, ενώ η ετήσια η κατώτερη. Έτσι, πιο απλά μπορούμε να πούμε πως διατηρούμε την κατώτερη και απομακρύνουμε την ανώτερη.

Επίσης, μπορούμε να κλαδέψουμε κι ολόκληρη την κεφαλή στις περιπτώσεις που οι κληματίδες πάνω τους απομακρύνονται από τον βραχίονα που τις φέρει και διαταράσσουν τη δομή του συστήματος διαμόρφωσης του πρέμνου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, λοιπόν, κλαδέυουμε τις κεφαλές και στα σημεία εκείνα διατηρούμε μια ετήσια κληματίδα που αναπτύχθηκε πάνω στο βραχίονα από λανθάνοντα οφθαλμό το προηγούμενο έτος, ώστε να σχηματιστεί μια νέα κεφαλή πιο κοντά στον βραχίονα.

Το μακρό κλάδεμα καρποφορίας

Αν είχαμε κλαδέψει με αυτό τον τρόπο και το προηγούμενο έτος, στην άμπελο θα υπάρχουν οι παλιές κληματίδες φυόμενες από τους βραχίονες με τους πλευρικούς τους βλαστούς κατά μήκος τους. Αν δεν είχαμε κλαδέψει έτσι, μπορούμε να αφήσουμε μερικές κληματίδες πάνω στους βραχίονες για να αρχίσουμε από φέτος να κλαδεύουμε με αυτόν τον τρόπο.

Οι κληματίδες αυτές ονομάζονται αμολυτές. Αυτό που θα κάνουμε με το κλάδεμα είναι να αφήσουμε τον πρώτο πλευρικό βλαστό, που αναπτύχθηκε το προηγούμενο έτος πάνω στην αμολυτή και να κλαδέψουμε το τμήμα της αμολυτής πάνω από τον βλαστό αυτό.

Με αυτό τον τρόπο θέλουμε να μετατρέψουμε τον κατώτερο βλαστό στη βάση της προηγούμενης αμολυτής σε νέα αμολυτή για τη τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο. Έτσι, κλαδεύουμε τη νέα αμολυτή στους 5 – 10 οφθαλμούς ανάλογα την ποικιλία κι αντίθετα από τον τελευταίο οφθαλμό στις 45 μοίρες. Όπως είπαμε, αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται σε επιτραπέζιες ποικιλίες, όπως είναι η σουλτανίνα.

Το μικτό κλάδεμα καρποφορίας

Σε αυτή την τεχνική, έχουμε πάνω στο βραχίονα και κεφαλές και αμολυτές. Αυτό που κάνουμε είναι να κλαδέψουμε τις αμολυτές τελείως από τη βάση και να αφήσουμε τις κεφαλές. Η κατώτερη κληματίδα της κεφαλής κλαδεύετε στους 2 οφθαλμούς, για να γίνει η κεφαλή του επόμενου έτους κι η ανώτερη κληματίδα της κεφαλής κλαδεύεται ως αμολυτή στους 4 – 8 οφθαλμούς.

Για να καταλάβετε και οπτικά τον τρόπο κλαδέματος παραθέτουμε το παρακάτω βίντεο, στο οποίο εξηγούν τα βήματα της εφαρμογής οι καθηγητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ)

share24.gr

Για περισσότερα νέα σχετικά με Καλλιεργητικές Πρακτικές κάντε like στην σελίδα στο facebook —> Καλλιεργητικές Πρακτικές

Για περισσότερα νέα σχετικά με Καλλιεργητικές Πρακτικές κάντε like στην σελίδα στο facebook —> Φτιάξτο Μόνος Σου Οικολογικά – ECO DIY

Οι καλύτερες ατάκες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Οι καλύτερες ατάκες απο παλιές ελληνικές ταινίες! (VIDEO)
http://shark24.blogspot.gr/2015/11/video.html

Οι καλύτερες ατάκες απο παλιές ελληνικές ταινίες! (VIDEO)

Όταν οι καλύτεροι ηθοποιοί του χτες συναντούν "δυνατές" ατάκες, δεν μπορεί παρά το αποτέλεσμα να είναι πολύ καλό και φυσικά... αξέχαστο! ...

shark24.blogspot.com

ντελικάτο κέντημα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη elisimarketi.com.

+5

 

 

 

 

Ο χρήστης elisimarketi.com πρόσθεσε 6 φωτογραφίες και 2 βίντεο στο άλμπουμ nakış teknikleri.

7 Απριλίου ·

Οι καλύτερες ατάκες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Οι καλύτερες ατάκες απο παλιές ελληνικές ταινίες! (VIDEO)
http://shark24.blogspot.gr/2015/11/video.html

Οι καλύτερες ατάκες απο παλιές ελληνικές ταινίες! (VIDEO)

Όταν οι καλύτεροι ηθοποιοί του χτες συναντούν "δυνατές" ατάκες, δεν μπορεί παρά το αποτέλεσμα να είναι πολύ καλό και φυσικά... αξέχαστο! ...

shark24.blogspot.com

Οι άγιοι επτά παίδες εν Εφέσω.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Ευτυχία Ψαλιδακη.

 

 

 

Η Ευτυχία Ψαλιδακη πρόσθεσε 4 νέες φωτογραφίες.

Χθες στις 5:31 μ.μ. · Σαλαμίνα, Attica ·

22 Όκτωβρίου &(Αυγούστου)
Εορτάζουν Και Τιμάτε Ή μνήμης τών Αγίων
Οι άγιοι επτά παίδες εν Εφέσω.
++++++++++++++++++++++++++++
Άγιοι τού Θεού πρεσβευσατε υπέρ πάντων ημών αμήν.
4. Ο Βίος των Αγίων Επτά Παίδων των εν Εφέσω
εορτάζουν 4 Αυγούστου
22 Οκτωβρίου τιμάται η Αφύπνιση των Αγίων
«Οι άγιοι επτά Παίδες, Μαξιμιλιανός, Εξακουστωδιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Ιωάννης και Κωνσταντίνος, έζησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Οι νέοι αυτοί, μόλις βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία και ύστερα από συνετή σκέψη και εκτίμηση, μοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς και μπήκαν και κρύφτηκαν μέσα σε ένα σπήλαιο. Εκεί, αφού προσευχήθηκαν να λυθούν από τα δεσμά του σώματος και να μην παραδοθούν στον αυτοκράτορα Δέκιο, παρέδωσαν τις ψυχές τους στο Θεό.
Ο Αυτοκράτορας δε, όταν επέστρεψε στην Έφεσο, τους αναζήτησε, για να τους αναγκάσει να προσφέρουν θυσίες στα είδωλα. Μόλις όμως έμαθε ότι εκείνοι είχαν πεθάνει στο σπήλαιο, πρόσταξε και έφραξαν με μανδρότοιχο το στόμιο του σπηλαίου αυτού.
Έκτοτε λοιπόν πέρασαν εκατόν ενενήντα τέσσερα έτη και φτάνουμε μέχρι το τριακοστό όγδοο έτος της βασιλείας του Θεοδοσίου Β' του Μικρού (408-450 μ.Χ.), ήτοι μέχρι το έτος 446 μ.Χ. Τότε εμφανίστηκε στους κόλπους του Χριστιανισμού μια αίρεση, η οποία δε δεχόταν το δόγμα της αναστάσεως των νεκρών. Η αίρεση αυτή, στην οποία είχαν προσχωρήσει και μερικοί επίσκοποι, προκαλούσε μεγάλη αναταραχή και αναστάτωση στην Εκκλησία.
Ο δε Αυτοκράτορας, βλέποντας την αναστάτωση αυτή της Εκκλησίας του Θεού, δεν ήξερε τι να κάνει. Όμως δεν απελπίστηκε, αλλά, αφού φόρεσε έναν τρίχινο σάκο και κάθισε κατά γης, θρηνούσε και παρακαλούσε το Θεό να του φανερώσει τον τρόπο διάλυσης της αίρεσης.
Ο Κύριος λοιπόν δεν παρέβλεψε τα δάκρυα του Αυτοκράτορα και ικανοποίησε το αίτημά του με τον ακόλουθο τρόπο: Ο κύριος του όρους, στο οποίο βρισκόταν το σπήλαιο των αγίων επτά Παίδων, θέλησε κατά τον καιρό εκείνο να χτίσει μαντρί για το ποίμνιό του. Έτσι λοιπόν, παίρνοντας επί δύο ημέρες πέτρες από τον μανδρότοιχο του σπηλαίου, για να οικοδομήσει το μαντρί του, ανοίχτηκε το στόμιο του σπηλαίου αυτού.
Τότε ακριβώς, με προσταγή του Θεού, αναστήθηκαν οι άγιοι επτά Παίδες, που είχαν πεθάνει μέσα στο σπήλαιο αυτό, και συνομιλούσαν μεταξύ τους, σαν να είχαν κοιμηθεί την προηγούμενη ημέρα. Τα σώματά τους δε δεν είχαν αλλοιωθεί στο παραμικρό και τα ενδύματά τους δεν είχαν φθαρεί ούτε σαπίσει από την υγρασία του σπηλαίου, αν και είχαν περάσει εκατόν ενενήντα τέσσερα χρόνια.
Μετά την ανάστασή τους οι άγιοι επτά Παίδες είχαν έντονο στη μνήμη τους το γεγονός ότι ο Δέκιος ζητούσε να τους τιμωρήσει και περί αυτού ακριβώς συνομιλούσαν μεταξύ τους.
Συγκεκριμένα, ο Μαξιμιλιανός έλεγε προς τους άλλους: «Και αν συλληφθούμε, αδελφοί, ας σταθούμε γενναίοι και να μην προδώσουμε την ευγένεια της πίστης μας. Εσύ δε, αδελφέ Ιάμβλιχε, πήγαινε να αγοράσεις άρτους, πλην όμως περισσότερους. Γιατί χθες το βράδυ έφερες λίγους, και κοιμηθήκαμε σχεδόν πεινασμένοι. Επιπλέον προσπάθησε να μάθεις τι σκέφτεται για εμάς ο Δέκιος».
Όταν λοιπόν ο Ιάμβλιχος πήγε στην πόλη, είδε στην πύλη το σημείο του Σταυρού. Το γεγονός αυτό του προκάλεσε έκπληξη και θαυμασμό. Βλέποντας δε το Σταυρό και σε άλλους τόπους, καθώς επίσης και τα κτίρια να διαφέρουν από εκείνα που ήξερε και τους ανθρώπους επίσης κάπως διαφορετικούς, νόμισε ότι βλέπει όραμα ή ότι περιέπεσε σε έκσταση.
Πήγε όμως στους αρτοπώλες, πήρε τους απαραίτητους άρτους και, αφού έδωσε τα χρήματα που έπρεπε, έσπευδε να επιστρέψει στο σπήλαιο. Ενώ λοιπόν ετοιμαζόταν να φύγει, είδε τους αρτοπώλες να δείχνουν ο ένας στον άλλο το ασημένιο νόμισμα, να κοιτάζουν προς αυτόν και να λένε ότι αυτός βρήκε κάποιο θησαυρό, αφού το νόμισμα που τους έδωσε για τους άρτους είχε στην επιφάνειά του τυπωμένη την εικόνα του αυτοκράτορα Δεκίου, ο οποίος είχε πεθάνει προ πολλού (πριν από 194 χρόνια).
Μετά από το γεγονός αυτό ο Ιάμβλιχος τρόμαξε πολύ και έμεινε άφωνος, νομίζοντας ότι αυτοί τον αναγνώρισαν και θα τον συνελάμβαναν για να τον παραδώσουν στον αυτοκράτορα Δέκιο.
Έπεσε λοιπόν στα πόδια τους και τους παρακαλούσε λέγοντας: «Σας παρακαλώ, κύριοί μου, έχετε στα χέρια σας το αργύριό μου, πάρτε πίσω και τους άρτους σας. Μόνο αφήστε με να φύγω”.
Οι αρτοπώλες τού απάντησαν: «Δείξε μας το θησαυρό που βρήκες και δώσε και σ’ εμάς μερίδιο απ’ αυτόν. Αλλιώς σε παραδίνουμε στο θάνατο”. Και συγχρόνως με τα λόγια αυτά του πέρασαν αλυσίδα στο λαιμό και τον έσυραν στη λεωφόρο (στον κεντρικό και μεγάλο δρόμο της πόλης).
Εν συνεχεία τον οδήγησαν στον ανθύπατο προς ανάκριση. Εκείνος, μόλις τον είδε, του είπε: «Πες μας, νέε, πώς βρήκες το θησαυρό, πόσος είναι και πού βρίσκεται”.
Ο Άγιος τού απάντησε: «Εγώ δε βρήκα ποτέ κανένα θησαυρό. Το νόμισμα που έδωσα στους αρτοπώλες το είχα από τους γονείς μου. Δεν ξέρω λοιπόν τι συμβαίνει με μένα τώρα”.
Ο ανθύπατος τότε τον ρώτησε: «Από ποια πόλη είσαι;”.
Ο Ιάμβλιχος απάντησε: «Από αυτήν, αν αυτή είναι η Έφεσος”.
Τότε ο ανθύπατος είπε: «Ποιοι είναι οι γονείς σου; Ας έλθουν εδώ και, αν διαπιστωθεί η αλήθεια, θα σε πιστέψουμε”.
Ο Άγιος του απάντησε: «Ο δείνα είναι ο πατέρας μου, ο δείνα είναι συγγενής και ο δείνα είναι ο παππούς μου”.
Ο ανθύπατος, μόλις άκουσε τα ονόματα, είπε στον Ιάμβλιχο: «Τα ονόματα που ανέφερες είναι ξένα και ανυπόστατα και έξω από αυτά που κατά τη συνήθεια χρησιμοποιούνται. Επομένως δεν μπορείς να γίνεις πιστευτός”.
Τότε ο Άγιος είπε στον ανθύπατο: «Αν, ενώ σου λέω την αλήθεια, δε με πιστεύεις, δεν ξέρω να σου πω πλέον τίποτε άλλο”.
Ύστερα από αυτά ο ανθύπατος είπε: «Ασεβέστατε, το νόμισμά σου με την επιγραφή του μαρτυρεί ότι τυπώθηκε πριν από διακόσια χρόνια, επί αυτοκράτορα Δεκίου, κι εσύ, όντας νεότερος, προσπαθείς να μας εξαπατήσεις;”.
Τότε ο Ιάμβλιχος έπεσε στα πόδια του ανθυπάτου και των παρευρεθέντων και τους παρακαλούσε λέγοντας: «Σας παρακαλώ, κύριοί μου, πέστε μου, που είναι ο Δέκιος, ο βασιλιάς, που ήταν στην πόλη αυτή;”.
Εκείνοι του απάντησαν: «Κατά τους παρόντες χρόνους δεν υπάρχει βασιλιάς Δέκιος. Αυτός βασίλευσε πριν από πολλά χρόνια”.
Τότε ο Ιάμβλιχος είπε: «Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, κύριοί μου, εκπλαγήκατε. Πλην όμως ακολουθήστε με να πάμε στο σπήλαιο και ίσως από τα σημεία που θα δείτε θα διαπιστωθεί η αλήθεια των λόγων μου. Εγώ πράγματι ξέρω ότι φύγαμε από την πόλη εξ αιτίας του Δεκίου και ότι χθες, ερχόμενος να αγοράσω άρτους, είδα ότι ο Δέκιος εισήλθε στην πόλη αυτή”.
Αυτά είπε ο άγιος Ιάμβλιχος, ο δε επίσκοπος Εφέσου Μαρίνος, μόλις τα άκουσε, είπε στον ανθύπατο: «Έχω τη γνώμη ότι κάτι θαυμαστό συμβαίνει με την υπόθεση αυτή. Έτσι, ας τον ακολουθήσουμε». Και πράγματι ακολούθησαν τον Άγιο μέχρι το σπήλαιο ο ανθύπατος, ο επίσκοπος Μαρίνος και πολύς λαός. Πρώτος μπήκε στο σπήλαιο ο Ιάμβλιχος.
Έπειτα μπήκε ο Επίσκοπος, ο οποίος, μόλις έστρεψε το βλέμμα του προς τα δεξιά μέρη του στομίου, είδε ένα κιβώτιο σφραγισμένο με δυο ασημένιες σφραγίδες. Το κιβώτιο αυτό το είχαν τοποθετήσει εκεί ο Ρουφίνος και ο Θεόδωρος ως χριστιανοί, οι οποίοι είχαν αποσταλεί εκεί από το Δέκιο μαζί με τους άλλους, στους οποίους ο Αυτοκράτορας αυτός είχε δώσει την εντολή να φράξουν με μανδρότοιχο το στόμιο του σπηλαίου.
Οι δύο χριστιανοί, Ρουφίνος και Θεόδωρος, έγραψαν και τα Συναξάρια των αγίων επτά Παίδων και σημείωσαν τα ονόματά τους σε μολύβδινες πλάκες. Όταν λοιπόν συνάχτηκαν όλοι οι έγκριτοι άρχοντες μαζί με τον ανθύπατο, άνοιξαν το κιβώτιο και βρήκαν τις μολύβδινες πλάκες, τις οποίες διάβασαν και ένιωσαν όλοι τους απερίγραπτη έκπληξη από το θαυμαστό αυτό γεγονός. Αμέσως δε τότε προχώρησαν στα ενδότερα του σπηλαίου, όπου βρήκαν τους Αγίους και έπεσαν στα πόδια τους. Κατόπιν κάθισαν κατά γης και τους ρωτούσαν.
Οι Άγιοι τους διηγήθηκαν τα σχετικά με τους εαυτούς τους και εν συνεχεία τα κακουργήματα του Δεκίου εις βάρος των Χριστιανών. Μόλις εκείνοι άκουσαν όσα οι Άγιοι τούς διηγήθηκαν, εκπλήττονταν και δόξαζαν το Θεό, τον ποιητή των θαυμασίων.
Τότε ο ανθύπατος και ο επίσκοπος Μαρίνος με αναφορά τους γνωστοποίησαν τα θαυμαστά αυτά γεγονότα στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο. Εκείνος δοκίμασε απέραντη χαρά για όλα αυτά και έσπευσε αμέσως στην Έφεσο. Στη συνέχεια ανήλθε στο σπήλαιο. Εκεί βρήκε τους αγίους επτά Παίδες και, αφού έπεσε κατά γης, τους έβρεχε τα πόδια με τα δάκρυά του και τα αποσπόγγιζε.
Η αγαλλίαση δε και η χαρά του ήταν απερίγραπτη, αφού ο Κύριος δεν παρείδε το αίτημά του και έδειξε σ’ αυτόν οφθαλμοφανώς την ανάσταση των νεκρών. Ενώ δε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος συνομιλούσε με τους Αγίους, καθώς επίσης οι επίσκοποι και άλλοι άρχοντες, οι Άγιοι νύσταξαν λίγο και, έτσι, μπροστά σε όλους εξεδήμησαν προς Κύριον.
Τότε ο Αυτοκράτορας, αφού πρόσφερε πολύτιμα άμφια και αρκετό χρυσάφι και ασήμι, πρόσταξε να κατασκευάσουν επτά θήκες προς τιμήν των Αγίων και να τεθούν μέσα σ’ αυτές τα λείψανά τους. Αλλά κατά τη νύχτα που ακολούθησε εμφανίστηκαν σ’ αυτόν οι Άγιοι και του είπαν: «Άφησέ μας, βασιλιά, στο σπήλαιο που έγινε η ανάστασή μας». Έτσι λοιπόν, αφού έγινε μεγάλη σύναξη επισκόπων και αρχόντων, ο Αυτοκράτορας κατέθεσε τα λείψανα των Αγίων στη γη του σπηλαίου, καθώς εκείνοι με οπτασία του ζήτησαν.
Εν συνεχεία οργάνωσε και πραγματοποίησε στον τόπο εκείνο λαμπρή και χαρμόσυνη εορτή, φιλοξένησε με πλούσια αγαθά τους φτωχούς της Εφέσου, χαροποίησε όλο το λαό με λαμπρές βασιλικές τιμές και έβγαλε από τις φυλακές τους επισκόπους που είχαν φυλακιστεί, επειδή κήρυτταν το δόγμα της αναστάσεως των νεκρών. Ακολούθως έγινε από όλους κοινή εορτή, κατά την οποία αναπέμφθηκαν λόγοι και ύμνοι ευχαριστίας και δοξολογίας προς τον Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό.»[3]
5. Υμνολογικά
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.Θείω Πνεύματι, ἀφθαρτισθέντες, πολυχρόνιον, ἤνυσαν ὕπνον, οἱ ἐν Ἐφέσῳ ἐπτάριθμοι Μάρτυρες, καὶ ἀναστάντες πιστοὺς ἐβεβαίωσαν, τὴν τῶν ἀνθρώπων κοινὴν ἐξανάστασιν ὅθεν ἅπαντες, συμφώνως τούτους τιμήσωμεν, δοξάζοντες Χριστὸν τὸν πολυέλεον.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Οἱ τὰ τοῦ κόσμου ὡς φθαρτὰ παριδόντες, καὶ τὰς ἀφθάρτους δωρεὰς εἰληφότες, διαφθορᾶς διέμειναν θανόντες παρεκτός· ὅθεν ἐξανίστανται, μετὰ πλείονας χρόνους, ἅπασαν ἐνθάψαντες, δυσμενῶν ἀπιστίαν· οὓς ἐν αἰνέσει σήμερον πιστοί, ἀνευφημοῦντες, Χριστὸν ἀνυμνήσωμεν.
Μεγαλυνάριον
Δόγμα ἀκυροῦται νεκροποιόν· οἱ γὰρ θεῖοι Παῖδες, ἀναστάντες ἐκ τῶν νεκρῶν, ἐδήλωσαν πᾶσι, τὴν μέλλουσαν γενέσθαι, ἐν τῇ ἐσχάτῃ ὥρᾳ, βροτῶν ἀνάστασιν.
Άγιοι που εορτάζουν: Άγιος Μαξιμιλιανός ο Παίδας Εν Εφέσω, Άγιος Εξακουστωδιανός ο Παίδας Εν Εφέσω, Άγιος Ιαμβλιχος ο Παίδας Εν Εφέσω, Άγιος Μαρτινιανός ο Παίδας Εν Εφέσω, Άγιος Διονύσιος ο Παίδας Εν Εφέσω, Άγιος Αντωνίνος ο Παίδας Εν Εφέσω, Άγιος Κωνσταντίνος ο Παίδας Εν Εφέσω.[1]
6. Το σπήλαιο των Αγίων Επτά Παίδων των εν Εφέσω
Στο μέρος όπου βρίσκονταν το σπήλαιο των Αγίων Επτά Παίδων χτίστηκε με το πέρασμα του χρόνου ένα εκκλησιαστικό συγκρότημα. Ανακαλύφθηκε μετά από ανασκαφές το 1927.