Ένα εστιατόριο 3 χιλιετιών

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ένα εστιατόριο 3 χιλιετιών αποκαλύπτεται στο Αιγαίο και ο αρχαιολόγος Γιάννος Κουράγιος μιλά γι' αυτό

Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι ...

anaskafi.blogspot.com
http://anaskafi.blogspot.gr/2017/03/3.html?m=1


Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι εκείνος που ανακάλυψε το σημαντικό ιερό στο Δεσποτικό.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO 

 

O διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου που ανακάλυψε το σημαντικό ιερό στο Δεσποτικό εξηγεί τη σπουδαιότητα των ευρημάτων, που αποτελούν τη νοητή γραμμή σύνδεσης με τις (διατροφικές) συνήθειες των προγόνων μας.

Στο Δεσποτικό αναστηλώνεται το πρώτο τελετουργικό εστιατόριο του Αιγαίου, που χτίστηκε πριν από σχεδόν τρεις χιλιετίες. 

Τα τελευταία 20 χρόνια το μικρό ακατοίκητο νησάκι των Κυκλάδων, το Δεσποτικό, στη σκιά της Πάρου και της Αντιπάρου, μας έχει εντυπωσιάσει με τα ευρήματα που φέρνει στο φως διαρκώς η αρχαιολογική σκαπάνη. Αυτή η μικρή νησίδα μέσα στο απέραντο μπλε των Κυκλάδων αναδεικνύεται σε σημαντικό θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής του Αιγαίου κατά τα αρχαία χρόνια. Τώρα φαίνεται να τραβά και την προσοχή των Μέσων με ακόμη πρωτιά. Εκεί, στο ιερό του Απόλλωνα, ανακαλύφθηκε και αναστηλώνεται για πρώτη φορά τελετουργικό εστιατόριο ιερού, που μάλιστα έχει χτιστεί ακριβώς δίπλα στον ναό του ιερού! 

Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι εκείνος που ανακάλυψε αυτό το σημαντικό ιερό. Ο ίδιος, μιλώντας στη LiFO, δήλωσε ότι μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις είναι η «λειτουργία του πρώτου τελετουργικού εστιατόριου του Αιγαίου, χτισμένου δίπλα ακριβώς στον ναό όπου λατρεύονταν ο Απόλλωνας, η Άρτεμις και η θεά Εστία με το επίθετο Ισθμία, από τον 8ο αι. π.Χ. έως και την ελληνιστική περίοδο». 

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή για να «τοποθετήσουμε» το εύρημα στο περιβάλλον του, ρωτώντας τον Γιάννο Κουράγιο πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία.

— Αλήθεια, πώς οδηγήθηκες στο Δεσποτικό; 

Επισκέφθηκα το Δεσποτικό πρώτη φορά το 1996, μαζί με την Ντόλλη Γουλανδρή, την αείμνηστη ιδρύτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, η οποία μου υπέδειξε τη θέση Μάντρα. Εκεί, στη μάντρα του βοσκού, είδα να υπάρχουν εντοιχισμένα αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, που προέρχονταν από δωρικό ναό και ορατούς τοίχους. Εκείνη ήταν που με ενθάρρυνε να ξεκινήσω την έρευνα στο νησί και η ανασκαφή άρχισε το 1997. Έως το 2000 είχε σωστικό χαρακτήρα και δουλεύαμε λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι, με κάποιους εργάτες, από το πρωί έως το βράδυ. Οι πρώτες έρευνες πραγματοποιήθηκαν µε πολύ μεγάλες δυσκολίες λόγω του δύσβατου της περιοχής, αφού δεν υπήρχε µόλος, ο οποίος κατασκευάστηκε τελικά το 2002. 

— Περίμενες τότε ότι θα βρισκόσουν μπροστά σε μια μεγάλη ανακάλυψη; 

Περίμενα να βρω κάποιον σημαντικό ναό, αλλά όχι το μέγεθος των κτισμάτων που έχουν αποκαλυφθεί ως τώρα. Το Δεσποτικό είναι το μοναδικό αδόμητο νησί των Κυκλάδων. Βρίσκεται δυτικά της Αντιπάρου και στην αρχαιότητα ήταν ενωμένο με το νησάκι Τσιμηντήρι με ισθμό. Πιθανότατα, μάλιστα, την αρχαϊκή περίοδο το Τσιμηντήρι ήταν ενωμένο και με την Αντίπαρο. Σήμερα το νησί είναι ακατοίκητο και τα σημεία πρόσβασης είναι λίγα εξαιτίας της απόκρημνης ακτογραμμής. Μόνο η ανατολική ακτή είναι εύκολα προσβάσιμη και ο κλειστός κόλπος που διαμορφώνεται μεταξύ Αντιπάρου και Δεσποτικού είναι ένα φυσικό, υπήνεμο λιμάνι. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για την ίδρυση εκεί του ιερού από την αρχαία πόλη της Πάρου.

Άποψη του εστιατορίου και του ναού

— Πότε άρχισαν οι ανασκαφικές εργασίες; 

Η συστηματική ανασκαφή του χώρου ξεκίνησε το 2001 με φοιτητές ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων. Φυσικά, το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί και συνεχίζεται έως σήμερα. Μετά από 20 έτη αρχαιολογικών ερευνών, έχουμε φέρει στο φως ένα εκτεταμένο ιερό που ήταν σε λειτουργία από τα γεωμετρικά χρόνια (8ος αι. π.Χ.) έως και την ελληνιστική περίοδο. Κατά τη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο έως και τα τέλη του 17ου αιώνα στην ίδια θέση αναπτύχθηκε μικρός οικισμός.

— Ποιο είναι το μέγεθος των ευρημάτων που έχουν αποκαλυφθεί; 

Έχουν διερευνηθεί 18 κτίρια και στην άκρη της χερσονήσου διακρίνονται διάφορα άλλα που δεν έχουν ανασκαφεί ακόμα. Πυρήνας τους ήταν ένας τειχισμένος περίβολος, το τέμενος, και έξω από αυτόν βρίσκονταν άλλα βοηθητικά κτίρια για τις ανάγκες του ιερατείου και των επισκεπτών. Η κατεξοχήν λατρευόμενη θεότητα ήταν ο Απόλλωνας. Λατρεύονταν επίσης η Άρτεμης και η θεά Εστία με το επίθετο Ισθμία. Ο λατρευτικός περίβολος του ιερού αποτελούνταν από 3 κτίρια, δύο πύλες και τρεις στοές. Χτίστηκε για να προστατέψει τον ναό και το τελετουργικό εστιατόριο που είναι χτισμένο δίπλα ακριβώς. 

— Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «τελετουργικό εστιατόριο»; 

Υπάρχει το τέμενος, δηλαδή ο ιερός χώρος με τον ναό όπου γινόντουσαν ιεροτελεστίες από τους ιερείς και τους πιστούς που επισκέπτονταν το ιερό για να προσευχηθούν, να αφιερώσουν και να θυσιάσουν. Οι πιστοί έβλεπαν απ' έξω το λατρευτικό άγαλμα που ήταν τοποθετημένο μέσα στον ναό και εκεί άφηναν τις προσφορές τους. Τα ζώα που θυσίαζαν τα έτρωγαν στο εστιατόριο που ήταν χτισμένο ακριβώς δίπλα στον ναό.

Υποθετική αναπαράσταση ναού και εστιατορίου

— Γιατί διαφοροποιείται το συγκεκριμένο εύρημα; 

Είναι μια μοναδικότητα αυτού του μεγάλου παριανού ιερού το να έχουμε δίπλα στον ναό το τελετουργικό εστιατόριο. Ήταν μια πρωτοτυπία των Παριανών αρχιτεκτόνων, οι οποίοι άλλωστε πρωτοτύπησαν και στη γλυπτική, αφού είναι οι πρώτοι που λυγίζουν το χέρι του Κούρου πάνω στο στήθος, μια χειρονομία χαιρετισμού προς τη θεότητα. Ένας τέτοιος Κούρος βρέθηκε στο Δεσποτικό, άλλος ένας βρίσκεται στο Μουσείο της Πάρου και ένας στο μουσείο της Κοπεγχάγης. 

— Πώς ήταν διαμορφωμένο αυτό το τελετουργικό εστιατόριο; Υπάρχουν αναλογίες με ό,τι γνωρίζουμε σήμερα; 

Ο αρχαϊκός ναός είναι το πιο επιμελημένο οικοδόμημα του ιερού, χτισμένο κυρίως από παριανό, λευκό μάρμαρο. Η πρόσοψή του αποκαθίσταται με επτά κίονες ύψους 3.80 μ., που μαζί με το αέτωμα θα ξεπερνούσε τα 6 μέτρα, πάνω σε ισχυρό θεμέλιο. Το εστιατόριο είχε στοά με οκτώ δωρικούς κίονες ύψους περίπου 3 μ. και στεγαζόταν με επικλινή στέγη με κεραμίδια. Σώζονται τα μαρμάρινα κατώφλια των δωματίων και τα δάπεδά τους. Είχε τρία δωμάτια με πόρτες δυτικά και ανατολικά. Μέσα στα δωμάτια ανακαλύψαμε μαρμάρινες υποδοχές όπου έμπαιναν τα πόδια των κλινών. Οι κλίνες είναι τα ανάκλιντρα όπου έτρωγαν ξαπλωτοί οι άντρες. Μπροστά από το ένα δωμάτιο του εστιατορίου βρέθηκε μαρμάρινος βωμός για θυσίες μαζί με άλλους δύο βωμούς μπροστά από τον ναό όπου γινόντουσαν θυσίες προς τιμήν του θεού Απόλλωνα. Εδώ θέλω να προσθέσω ότι η ορθόδοξη θρησκεία έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική. Το βλέπουμε στα μοναστήρια που έχουν τραπεζαρίες και προσφέρουν γεύματα στους πιστούς, το ίδιο συναντάμε και στα θρησκευτικά πανηγύρια που προσφέρουν βραστό κρέας ή όσπρια. Από το 2014 έχουν ξεκινήσει με ιδιωτικές χορηγίες οι αναστηλωτικές εργασίες του τελετουργικού εστιατορίου και του ναού του ιερού, ώστε να δοθεί στο μνημείο η τρίτη διάσταση και να γίνει κατανοητό στον επισκέπτη. Με την ολοκλήρωση του έργου θα παραδοθεί στο κοινό ένας μοναδικός αρχαιολογικός χώρος, πόλος έλξης επισκεπτών που έτσι κι αλλιώς επισκέπτονται ένα από τα δημοφιλέστερα νησιά των Κυκλάδων πλέον, την Αντίπαρο.

Ο Γιάννος Κουράγιος στο Δεσποτικό

Αναστηλωτικές εργασίες

— Και όσον αφορά τον εξοπλισμό του; 

Στη διάρκεια της ανασκαφής βρέθηκαν πολλά χρηστικά αγγεία, πινάκια, δηλαδή πήλινα πιάτα, πολλές πήλινες λεκάνες για μείξη προϊόντων ή σερβίρισμα φαγητού, μαγειρικά σκεύη όπως χύτρες, και λοπάδες, δηλαδή τηγάνι με καπάκι, δίνοι και κρατήρες, όπου γινόταν η ανάμειξη του κρασιού με το νερό, αγγεία πόσης, όπως σκύφοι (πήλινα κύπελλα με δύο λαβές), απ' όπου έπιναν κρασί ή νερό. Έξω από τον τειχισμένο περίβολο, δηλαδή το ιερό τέμενος, έχουμε βρει τρία κτίρια με αποθηκευτικό χαρακτήρα, αφού εκεί βρέθηκαν στην αρχική τους θέση πιθάρια όπου φυλάσσονταν το λάδι, το στάρι, το κριθάρι, τα όσπρια και οι ελιές. Σημαντική είναι και η ανακάλυψη πολλών οστών ζώων (αίγες, χοίροι, αγριογούρουνα, κουνέλια, πουλερικά, πέρδικες, λαγοί), αλλά και ψαριών, από δελφίνι και τόνο.

— Ποιοι ήταν οι πιστοί που επισκεπτόντουσαν το ιερό του Δεσποτικού; 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιερό ήταν διεθνές, αφού οι πιστοί που το επισκέπτονταν ήταν, ως επί το πλείστον, Κυκλαδίτες ναυτικοί αλλά και ταξιδιώτες από τη Μικρά Ασία, τη Φοινίκη, την Κύπρο, την Κρήτη, τη Σικελία κ.α. Το ιερό στο Δεσποτικό αναδείχτηκε σε σημαντικό σημείο συνάντησης γιατί είναι στο κέντρο των Κυκλάδων, σε μια καίρια θέση των θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου, με υπήνεμο λιμάνι.

— Υπήρχε συγκεκριμένο τελετουργικό για τη θυσία των ζωών; 

Οι θυσίες των ζώων –για τις οποίες χρησιμοποιούνταν μόνο ορισμένα μέρη του ζώου− γίνονταν με το φως της μέρας στους βωμούς, αποκλειστικά από τους ιερείς, και μετά ακολουθούσε το γεύμα που αποτελούνταν από συγκεκριμένα μέλη των θυσιασμένων ζώων, όπως τα πίσω άκρα και οι κλείδες, αλλά ποτέ από τα εντόσθια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ζώα που επιλέγονταν για να ευχαριστήσουν τους θεούς ήταν μεγάλα θηλαστικά και έπρεπε να είναι από τα καλύτερα. 

— Το νησί παρείχε πρώτες ύλες; 

Το Δεσποτικό θα πρέπει να παρείχε πρώτες ύλες, π.χ. ξυλεία. Άλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται από τα κτίρια, για τις οροφές των οποίων χρειάζονταν κορμοί δέντρων, όπως και για τα πλοία που μετέφεραν τα μάρμαρα και τους ναυτικούς.

— Υπάρχουν στοιχεία για τις διατροφικές συνήθειες της εποχής; 

Έτρωγαν πολλά χορταρικά, φρούτα και μέλι, το οποίο χρησιμοποιούσαν στα περισσότερα φαγητά τους. Επίσης, έτρωγαν σύκα, φρέσκα και ξερά − από τον Αρχίλοχο γνωρίζουμε ότι η Πάρος ήταν διάσημη για τα σύκα της. Στις ανασκαφές βρέθηκαν πολλά αγκίστρια που χρησιμοποιούσαν για το ψάρεμα. Συνήθιζαν να παστώνουν τα ψάρια με αλάτι για να διατηρούνται. Τα ψάρια στην αρχαιότητα ήταν καθημερινή τροφή. Δεν τα κατανάλωναν ποτέ ωμά, συνήθως έψηναν τόνο, συναγρίδες, μπαρμπούνια, σαρδέλες, και σέρβιραν πάντα σε ειδικά πιάτα, τα ιχθυοπινάκια, που είναι πήλινα με παραστάσεις ψαριών. Επίσης, έχουν βρεθεί αναρίθμητα όστρακα –πεταλίδες, αχηβάδες, σαλιγκάρια της θάλασσας−, πράγμα που δείχνει ότι αποτελούσαν μέρος της διατροφής τους. Το φαγητό το έτρωγαν με τα χέρια και το συνόδευαν πάντα με οίνο. Την ευκαιρία για να φάνε κρέας έδινε μια θρησκευτική γιορτή. 

Πηγή: Ν. Μηταρέα, LiFO

Την έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»…

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Πετρή Σαλπέα.

Oι ίδιοι ,τότε ,και τώρα !!Αδίστακτοι !!

Την έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»…

   Ήταν 24 Μάρτη 1999, πριν από δεκαοκτώ χρόνια, όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε …

imerodromos.gr  
http://www.imerodromos.gr/tin-elegan-giougkoslavia/

Ήταν 24 Μάρτη 1999, πριν από δεκαοκτώ χρόνια, όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.
   Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους το Διεθνές Δίκαιο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.
   Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.
   Στον έναν μόλις χρόνο από τη λήξη των βομβαρδισμών στο «απελευθερωμένο» Κοσσυφοπέδιο είχαν συμβεί τα εξής:

4.121 επιθέσεις εναντίον Σέρβων Κοσσοβάρων, 757 Σέρβοι δηλώνονταν αγνοούμενοι, είχαν καταστραφεί 1.134 εκκλησίες, 102 μοναστήρια, 6 οστεοφυλάκια, 96 πύργοι και άλλα ιστορικά μνημεία. Φυσικά πρέπει να προστεθούν και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες Σέρβοι από την περιοχή.

   Στις 78 μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης που ξεκίνησε στις 24/03/1999 λίγο πριν τις 9 το βράδυ όταν και ήχησαν οι σειρήνες στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων.
   Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.
   Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες βομβών διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.
   Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί.
   Η Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε το πειραματικό εργαστήριο για την σε ευρωπαϊκό έδαφος εμπέδωση της παγκόσμιας «νέας τάξης» μέσω των βομβαρδιστικών. Αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς, είχε και μια ακόμα πρωτιά: Έγινε το πειραματικό εργαστήριο για την εφαρμογή της «νέας τάξης» και με τη μέθοδο της κάλπης, και με τη μέθοδο των εκλογών.
   Στη μετά τους βομβαρδισμούς Γιουγκοσλαβία «αναγεννήθηκε» μέχρι και ο «πρίγκιψ Καραγεώργεβιτς», ο τύπος που τον έφερε ο Γιώργος Παπανδρέου στην Αθήνα και τον αποκαλούσε «υψηλότατο».
   Στη μετα-βομβαρδισμένη Γιουγκοσλαβία το πολιτικό δολάριο είχε μεγάλη πέραση: Σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια υπολόγιζε η «Ουάσιγκτον Ποστ» τα χρήματα που μέσω της CIA έπαιξαν το δικό τους ρόλο στις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία μετά την επιδρομή…
   Η «δημοκρατικότερη» εξέλιξη της επέμβασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια ήταν φυσικά η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία. Μέχρι να φτάσουμε εδώ, είχαν προηγηθεί οι εκλογές – παρωδία στο Κοσσυφοπέδιο με απόντες βεβαίως τους Σέρβους, και με παρόντες τους δολοφόνους του UCK.
   Να θυμίσουμε ότι ο πρώτος ΝΑΤΟικός επίτροπος του Κοσσυφοπεδίου, ο κατοπινός υπουργός Εξωτερικών του Σαρκοζί, ο «σοσιαλιστής» Κουσνέρ, είχε δηλώσει ότι: «Οι εκλογές αυτές υπήρξαν οι καλύτερες που έχουν διεξαχθεί ποτέ στα Βαλκάνια». Σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο δεσπόζει η μεγαλύτερη αμερικανοΝΑΤΟική βάση που υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο…
   Με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, λύθηκαν πολλά στόματα. Ένα από αυτά ήταν του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας, λόρδου Οουεν. Το άρθρο του στην «Ουάσιγκτον Ποστ», την επομένη των βομβαρδισμών, είχε τον εξής εύγλωττο τίτλο: «Επανασχεδιάστε το χάρτη των Βαλκανίων».
   Τι έλεγε η τότε ελληνική κυβέρνηση για όλα αυτά; Σύμφωνα με τον τότε υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Γ. Παπανδρέου, τα σύνορα στην περιοχή δε θα έπρεπε να αλλάξουν, αλλά (διότι υπάρχει και ένα «αλλά»), αν αλλάξουν με «βελούδινο διαζύγιο» τότε ο κ. Παπανδρέου δε θα είχε πρόβλημα! Όπως αντιλαμβάνεστε, ένας νέος θεωρητικός είχε γεννηθεί. Ο θεωρητικός των «βελούδινων» πολέμων…
   Τα Βαλκάνια, η Γιουγκοσλαβία, δεν επελέγησαν τυχαία ως πεδίο θερμής εφαρμογής του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος. Τα Βαλκάνια, με την έννοια της γεωστρατηγικής τους θέσης, δεν είναι μια οποιαδήποτε περιοχή. Είναι η περιοχή που έγινε σταυροδρόμι δυο Παγκόσμιων Πολέμων. Είναι η περιοχή που το σχέδιο του Γ΄ Ράιχ για την προέλασή του στην Ανατολή προϋπέθετε την κατάτμησή της. Η επέλαση της «νέας τάξης», λοιπόν, στη γεωγραφική περιφέρεια που ο Μπρζεζίνσκι έχει βαφτίσει «Ευρασία», προϋπέθετε τη ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων.
   Πώς ενήργησε στις συνθήκες της ΝΑΤΟικής θηριωδίας η Ελλάδα;
Όπως θυμούνται οι πάντες, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ισχυριζόταν ότι «η Ελλάδα ΔΕΝ συμμετείχε στον πόλεμο»! Στα πλαίσια αυτής της «μη συμμετοχής», ήταν το ΠΑΣΟΚ των κ. κ. Σημίτη – Παπανδρέου που:

• Μετέτρεψε την Ελλάδα σε διοικητικό κέντρο του πολέμου των 78 ημερών,
• κατέστησε την Ελλάδα ένα παντός καιρού διαμετακομιστικό κέντρο των πεζοναυτών που «εξανθρώπιζαν» τα Βαλκάνια,
• έστειλε το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στην Αδριατική υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ,
• παραχώρησε το Λιτόχωρο για την απόβαση των ΝΑΤΟικών,
• παραχώρησε ακόμα και τις εθνικές οδούς της χώρας για να περνούν τα τανκς των «συμμάχων».

   Η κυβέρνηση που «δεν συμμετείχε» στο έγκλημα, ήταν η κυβέρνηση που, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, από την έναρξη του πολέμου μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη 1999, έδωσε την άδεια να περάσει από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη πυρός:

• 1000 αεροσκάφη,
• 420 πλοία,
• 510 σιδηροδρομικοί συρμοί με πολεμικό υλικό,
• 1.400 φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων διαφόρων τύπων,
• 60.000 στρατιώτες…

   Η κυβέρνηση – που «δεν συμμετείχε» – μετέτρεψε την Ελλάδα σε μόνιμο ΝΑΤΟικό πολεμικό ορμητήριο.
   Όσα έγιναν το 1999 και όσα ακολούθησαν δεν εμπόδισαν τις «πατριωτικές φιέστες» πάνω στο πτώμα της Γιουγκοσλαβίας. Να θυμίσουμε μόνο τούτο: Μερικούς μήνες μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, ο τότε υπουργός Αμυνας, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, έστησε ειδική φιέστα στο Ουρόσεβατς (σσ: το Ουρόσεβατς είναι μία από τις περιοχές που ομολογημένα επλήγη με βόμβες ουρανίου και πλουτωνίου).
   Αλλά δεν ήταν μόνος του. Είχε στο πλευρό του τη ΝΔ και το ΣΥΝ. Σ’ εκείνη τη φιέστα ήταν που έλαμψε το αστέρι της κ. Δαμανάκη, που για λογαριασμό του ΣΥΝ (τότε), απευθυνόμενη στους Έλληνες φαντάρους που συμμετείχαν στη ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, μας βγάζετε ασπροπρόσωπους και η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για σας»!

   Ήταν υπερήφανη, δηλαδή, η κ. Δαμανάκη (του ΣΥΝ, τότε) επειδή Έλληνες φαντάροι λειτουργούσαν σαν μισθοφόροι του ΝΑΤΟ. Ένιωθε ότι βγαίνει ασπροπρόσωπη η κυρία Δαμανάκη (του ΣΥΝ τότε και επίτροπος της ΕΕ κατόπιν) από το γεγονός ότι Έλληνες φαντάροι βρίσκονται εκτός των συνόρων της χώρας και εκτελούν τις διαταγές των Αμερικανών.
   Ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν μια «πρόβα τζενεράλε» και για το «Διεθνές Δίκαιο» του 21ου αιώνα. Απόδειξη ότι η προσφυγή της Γιουγκοσλαβίας εναντίον εκείνων που τη βομβάρδισαν απορρίφθηκε.
   Όπως είχε ανακοινώσει η εισαγγελεύς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης (στα κελιά του οποίου δολοφονήθηκε ο Μιλόσεβιτς), η διεθνής κοινότητα θεώρησε αβάσιμους τους λόγους που επικαλέστηκε η Γιουγκοσλαβία όταν ζήτησε να απαγγελθεί η κατηγορία της γενοκτονίας εναντίον του Κλίντον, του Μπλερ, του Σολάνα, του Κλαρκ και της υπόλοιπης παρέας.
   Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ήταν η αρχή. Το είχε άλλωστε ξεκαθαρίσει ο Κλίντον:

«Αυτό που κάναμε στο Κοσσυφοπέδιο μπορούμε να το ξανακάνουμε τώρα, μπορούμε να το κάνουμε αύριο αν είναι αναγκαίο, είτε στην Αφρική, είτε στην Κεντρική Ευρώπη», ήταν τα λόγια του, τον Ιούνη του 1999.

   Το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν το τέλος των μύθων.
   Μύθος πρώτος: «Αν φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια θα γίνει σφαγή», μας έλεγαν.
   Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; Μας απειλούσαν και μας απειλούν με κάτι που ήδη γίνεται, και γίνεται επειδή ακριβώς υπάρχει το ΝΑΤΟ στην περιοχή. Το ΝΑΤΟ «ήρθε να φέρει την ειρήνη» και στο μεταξύ οι Ουτσεκάδες σκοτώναν Σκοπιανούς, οι Σκοπιανοί καταδίωκαν Αλβανούς, οι Αλβανοί δολοφονούσαν Σέρβους, οι Σέρβοι της Βοσνίας εκτελούσαν Βόσνιους μουσουλμάνους, οι μουσουλμάνοι της Βουλγαρίας ζητούσαν αυτονομία, οι πράκτορες της CIA αλώνιζαν και αλωνίζουν στο Μαυροβούνιο, και κατά τ’ άλλα, το ΝΑΤΟ …φέρνει την ειρήνη.
   Είναι το ίδιο ΝΑΤΟ που σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ το φέρνει στο Αιγαίο σαν …ναυαγοσώστη και που η κυβέρνηση του με τους ΑΝΕΛ παζαρεύει την ίδρυση νέας βάσης του στην Κάρπαθο!
   Μύθος δεύτερος: «Να μη φύγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από τα Βαλκάνια για να μην αλλάξουν τα σύνορα».
   Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; Μας απειλούσαν και μας απειλούν με τα αποτελέσματα ενός εγκλήματος που ήδη διαπράττεται. Αρχής γενομένης από την απόφαση της ΕΕ το Δεκέμβρη του 1991, όλα αυτά τα χρόνια της ευρωενωσιακής και ευρωατλαντικής παρουσίας στα Βαλκάνια, τα Βαλκάνια γέμισαν προτεκτοράτα. Τα σύνορα έχουν ήδη αλλάξει.
    Κάτι ακόμα: Αυτοί που τότε διέλυσαν μια χώρα στο όνομα της προστασίας των μουσουλμανικών μειονοτήτων, είναι οι ίδιοι που σήμερα πνίγουν μουσουλμάνους πρόσφυγες στο Αιγαίο, είναι οι ίδιοι που, αφού κατασκεύασαν τους ισλαμοφασίστες τύπου ISIS και έφεραν τον πόλεμο στα σπίτια μας με τις τρομοκρατικές επιθέσεις από Λονδίνο μέχρι Μπατακλάν, ελεεινολογούν το Ισλάμ στο όνομα της δυτικής «ανεκτικότητας»…

Άγιος Παύλος Α' ο Ομολογητής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ

Χθες στις 4:25 μ.μ. ·

www.monastiriaka.gr
Εορτάζει στις 6 Νοεμβρίου - Άγιος Παύλος Α' ο Ομολογητής και Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης.
Ο Άγιος Παύλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. και υπήρξε γραμματέας του αγιοτάτου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αλεξάνδρου.
Όταν απεβίωσε ο Αλέξανδρος, το 377 μ.Χ., ο Παύλος εξελέγχθηκε Πατριάρχης. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος, όταν το πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, μία και ήταν οπαδός της αίρεσης των Αρειανών. Όταν ο Κωνστάντιος επέστρεψε από την Αντιόχεια στην Κωνσταντινούπολη, απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο τον Παύλο και ανακήρυξε αυθαίρετα Πατριάρχη, τον αρειανόφρονα Νικομήδειας Ευσέβιο. Τότε ο Άγιος Παύλος πήγε στη Ρώμη. Εκεί βρήκε τον Μέγα Αθανάσιο, τον οποίο είχε απομακρύνει από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ο Κωνστάντιος.
Πληροφορηθείς τα γεγονότα, ο αυτοκράτορας Κώνστας, έστειλε γράμμα στον αδελφό του τον Κωνστάντιο, διαμαρτυρόμενος για τη στάση του. Έτσι ο Παύλος και ο Αθανάσιος επανήλθαν στο αξίωμά τους.
Δυστυχώς μετά από λίγο καιρό ο Κώνστας πέθανε. Έτσι ο Κωνστάντιος διέταξε, από την Αντιόχεια που ήταν, να απομακρύνουν τον Παύλο από τον Πατριαρχικό θρόνο. Μάλιστα τον εξόρισε στην Κουκουσό της Αρμενίας.
Μία μέρα που τελούσε την Θεία Λειτουργία όρμησαν καταπάνω του Αρειανοί και τον έπνιξαν με το ίδιο του το ωμοφόριο. Έτσι ο Άγιος ετελείωσε και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. http://www.saint.gr/2922/saint.aspx

20 Σοφά αποφθέγματα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Στρουμφάκι.

Σοφό!

20 Σοφά αποφθέγματα για την κατανόηση που αξίζει να διαβάσετε

Αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις με απλά λόγια, ούτε εσύ ο ίδιος...

stroumfaki.gr

Μην ανησυχείς αν οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν. Να ανησυχείς όταν εσύ δεν καταλαβαίνεις τους άλλους.
Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος

Το ακούω και το ξεχνώ. Το βλέπω και το θυμάμαι. Το κάνω και το καταλαβαίνω.
Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος

Είναι λάθος να παίρνεις υποχρεωτικά για λάθος εκείνο που δεν καταλαβαίνεις
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Αφιέρωσε χρόνο για να ακούσεις αυτό που λέγεται χωρίς λόγια, να υπακούσεις το νόμο που είναι πολύ αδιόρατος για να γραφεί, να λατρέψεις το ασήμαντο και να αγκαλιάσεις το άμορφο.
Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος

Ο ανώτερος άνθρωπος καταλαβαίνει στην εντέλεια τα κρίσιμα θέματα. Ο κατώτερος άνθρωπος καταλαβαίνει στην εντέλεια τις ασήμαντες λεπτομέρειες.
Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος

Μην προσπαθείς να κατανοήσεις για να πιστέψεις. Πίστεψε για να κατανοήσεις.
Ιερός Αυγουστίνος, 354-430, Άγιος

Αυτοί που γράφουν ξεκάθαρα έχουν αναγνώστες. Αυτοί που γράφουν δυσνόητα, έχουν σχολιαστές.
Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957

Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει.
Karl Jung, 1875-1961, Ελβετός ψυχίατρος

Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε ένα πάθος σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει, όπως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το φως σε έναν εκ γενετής τυφλό.
T. S. Eliot, 1888-1965, Βρετανός ποιητής, Νόμπελ 1948

Μόνο όταν υποφέρεις καταλαβαίνεις πραγματικά.
Ιούλιος Βερν, 1826-1905, Γάλλος συγγραφέας

Το πρώτο σημάδι ότι αρχίζεις να καταλαβαίνεις, είναι η επιθυμία να πεθάνεις.
Franz Kafka, 1883-1924, Τσέχος συγγραφέας

Το να ισχυρίζεται κανείς ότι ένα έργο τέχνης είναι καλό, αλλά η περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το κατανοήσουν, είναι σαν να λέει ότι ένα φαγητό είναι καλό, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το φάνε.
Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας

Όλοι θέλουν να καταλάβουν τη ζωγραφική. Γιατί δεν προσπαθούν να καταλάβουν το κελάηδημα των πουλιών; Τους αρέσει η νύχτα, ένα λουλούδι, τόσα πράγματα γύρω τους, χωρίς να τα καταλαβαίνουν. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να καταλάβουν τη ζωγραφική;
Πάμπλο Πικάσο, 1881-1973, Ισπανός ζωγράφος

Δεν είναι τα εδάφια της βίβλου, που δεν καταλαβαίνω, που με προβληματίζουν. Είναι τα κομμάτια που καταλαβαίνω.
Mark Twain, 1835-1910, Αμερικανός συγγραφέας

Πρέπει να βλέπεις και ν’ ακούς, αλλά να ξέρεις να σωπαίνεις.
Baltasar Gracian, 1601-1658, Ισπανός συγγραφέας

Τίποτε χειρότερο δεν μπορεί να συμβεί σε κάποιον, από το να γίνει τελείως κατανοητός.
Karl Jung, 1875-1961, Ελβετός ψυχίατρος

Δεν είναι τι κοιτάς που έχει σημασία. Είναι τι βλέπεις.
Henry David Thoreau, 1817-1862, Αμερικανός συγγραφέας

Παρανοϊκός είναι εκείνος που αρχίζει να καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του.
William Burroughs, 1914-1997, Αμερικανός συγγραφέας

Όλα έχουν γίνει κατανοητά, εκτός από το πώς να ζούμε.
Jean-Paul Sartre, 1905-1980, Γάλλος φιλόσοφος

Αριστοτέλης: «Πώς εξοντώνεται ένας λαός»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Tomas Bliatkas.

Αριστοτέλης: «Πώς εξοντώνεται ένας λαός» - Τόσο επίκαιρο που το εφαρμόζουν πάνω μας!

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά που ο Αριστοτέλης έγραψε τα «Πολιτικά» αποδείχθηκε όχι μόνο επίκαιρος και σοφός αλλά φάνηκε να ήξερε τον σχ...

thesecretrealtruth.blogspot.com

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/03/blog-post_8745.html#ixzz4cEIwNwSd 

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά που ο Αριστοτέλης έγραψε τα «Πολιτικά» αποδείχθηκε όχι μόνο επίκαιρος και σοφός αλλά φάνηκε να ήξερε τον σχεδιασμό όσων ήθελαν να εξοντώσουν το λαό ο οποίος είναι ο ίδιος από τότε μέχρι σήμερα.
Αλλά και ο Πλάτωνας είχε σκιαγραφήσει πλήρως το αποτέλεσμα όσων ήταν άβουλοι και αμέτοχοι στα κοινά με αποτέλεσμα να φέρνουν πάνω από τα κεφάλια τους επικίνδυνους και καταστροφικούς κυβερνήτες. Το ίδιο όμως φαίνεται να συμβαίνει μέχρι και σήμερα.
Διαβάστε στο παρακάτω απόσπασμα την σημασία των λόγων τους:
Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφενός για να συντηρείται με τα χρήματά τους η φρουρά του καθεστώτος και αφ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά.
– ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Αλλά και ο Πλάτωνας είχε γράψει για τον λαό:
Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους.
– Πλάτωνας 427-347 π.Χ

πλεκτά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Entre ovillos y agujas.

 

 

+444

 

 

 

 

Ο χρήστης Entre ovillos y agujas πρόσθεσε 447 νέες φωτογραφίες.

8 Αυγούστου 2015 ·

Η χαρτοπαίχτρα - Η γουρλού Σαπφώ Νοταρά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

19 Οκτωβρίου 2016 ·

Η χαρτοπαίχτρα - Η γουρλού Σαπφώ Νοταρά
Να πάρει η ευχή. Άντε χάσου από 'δω. Γιατί χασμουρήθηκες;
Όχι, να μη χασμουρηθείς γιατί μου έφερες γρουσουζιά.
Αη μωρή, φύγε από 'δω πέρα. xa xa xa

“Μινώταυρος”

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Είχατε και εσείς Μινώταυρο ? Ελάτε να τον θυμηθούμε…

Η εταιρία Μιχ.Σαριδάκης- Αθαν.Βιδάκης Ο.Ε. με την εμπορική ονομασία “Μινώταυρος” ιδρύθηκε επίσημα το 1958 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ήδη όμως από…

iscreta.gr

http://iscreta.gr/2017/03/%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%83%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF-2/

Η εταιρία Μιχ.Σαριδάκης- Αθαν.Βιδάκης Ο.Ε. με την εμπορική ονομασία “Μινώταυρος” ιδρύθηκε επίσημα το 1958 στο Ηράκλειο Κρήτης.

Ήδη όμως από το 1952 οι δύο εταίροι είχαν συνεργαστεί και δημιούργησει ένα μηχανουργείο όπου αναλάμβαναν μηχανουργικές εργασίες.
Οι ιδρυτές είχαν παράλληλη πορεία πριν συνεργαστούν. Ο Αθαν. Βιδάκης δούλευε στον Σαχλαμπάνη ένα πολύ γνωστό μηχανουργείο και ρεκτιφιέ της εποχής στη Λεωφ.Δικαιοσύνης στο κέντρο του Ηρακλείου όπου πελάτες τους ήταν και όλα τα μηχανουργεία της εποχής.
Έτσι γνώριζε και το Μιχ.Σαριδάκη που διατηρούσε κατάστημα με δύο συνεταίρους, όπου έκανε ανατροπές σε καρότσες αυτοκινήτων και άλλες βαριές μηχανουργικές εργασίες.
Αργότερα ο Αθαν. Βιδάκης έφυγε από του Σαχλαμπάνη και αγόρασε δικό του τόρνο για να δημιουργήσει τη δική του δουλειά ενω ο Μιχ.Σαριδάκης τελειώνοντας το στρατιωτική του θητεία έπαυσε τη συνεργασία με τους προηγούμενους συνεταίρους του.
Στο σημείο αυτό λόγω και της πρότερης γνωριμίας τους αποφάσισαν να συνεργαστούν.
Ο εξοπλισμός τους ήταν μόνο ένας μικρός τόρνος και ένας πάγκος με εργαλεία και λίγο αργότερα ένα δράπανο. 

Μιχαήλ Σαριδάκης

Πολύ σύντομα, πριν τα μέσα της δεκαετίας του 50΄, διαβλέποντας τις ανάγκεςτης ελληνικής   υπαίθρου αποφάσισαν να πειραματιστούν κατασκευάζοντας πρωτότυπα σκαπτικά  μηχανήματα δικής τους επινόησης που με τα πρωτόγονα μέσαπου διέθεταν κάθε εξάρτημα   τους ήταν κυριολεκτικά χειροποίητο,ακόμα και τα γρανάζια στο κιβώτιο μετάδοσης!
Εώς τότε η καλλιέργεια της γης γινόταν χειρωνακτικά και παρόμοια μηχανήματα  ήταν εντελώς άγνωστα στους Κρήτες αγρότες.

Αθανάσιος Βιδάκης

Το πρώτο τους μηχανουργείο βρισκόταν στην “Καινούργια Πόρτα” στη Λεωφ. Νικ. Πλαστήρα εντός των ενετικών τειχών του Ηρακλείου.
Όταν μετά από λίγο ασχολήθηκαν με τα σκαπτικά μηχανήματα,ενοικίασαν και δεύτερο κατάστημα στην λεωφόρο Θερίσσου στο Ηράκλειο για να χρησιμοποιήθει αποκλειστικά ως συνεργείο επισκευών για αυτά.

Σε κοινή μεταγενέστερη φωτογραφία

Στα πρώτα σκαπτικά που κατασκεύαζαν τοποθετούσαν τετράχρονο κινητήρα BSA.
Οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες την εποχή εκείνη και οι κινητήρες αυτοί είχαν προβλήματα ελλιπούς λίπανσης λόγω της ανώμαλης μορφολογίας του εδάφους της κρητικής υπαίθρου που παρουσίαζαν τακτικά φθορές στον διωστήρα τους. Αυτό τους ανάγκασε μετά από λίγο να στραφούν σε πιο αξιόπιστη λύση που δεν ήταν άλλη από τους δίχρονους γερμανικούς κινητήρες Fichtel & Sachs.

Οι πρώτες εργαλειομηχανές της εταιρίας.

Ο Μιχ. Σαριδάκης και ο Αθαν. Βιδάκης,συναρμολογώντας
το πρώτο μοντέλο (που μετονομάστηκε D4 αργότερα) με
κινητήρα BSA και μετάδοση διπλού ιμάντα.

Ο Μιχ. Σαριδάκης με το πρώτο μοντέλο έξω από το
μηχανουργείο στη Νικ.Πλαστήρα.

 “Η Κοινή  πορεία και η άνοδος με τη Sachs Motor”
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία της εταιρίας με τη Sachs, λύθηκαν αρκετά προβλήματα αξιοπιστίας.
Οι κινητήρες ήταν δίχρονοι και  η λίπανση δεν αποτελούσε πλέον πρόβλημα και ήταν κατασκευασμένοι με τη γνωστή ποιότητα των προιόντων της Sachs.
Το να πεισθούν οι αγρότες να μηχανοποιήσουν την καλλιέργεια της γης όμως, αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση τα πρώτα χρόνια.
Υπήρξε άγνοια και δυσπιστία μπροστά σε κάτι καινούργιο. Πολλοί ακόμα ισχυρίζονταν ότι τα μηχανήματα αυτά θα καταστρέψουν τις καλλιέργειες. Δόθηκε λοιπόν μεγάλος αγώνας για να πεισθεί ο κόσμος ότι αυτά τα μηχανήματα αποτελούν το μέλλον και ότι θα κάνουν τη ζωή του πολύ ευκολότερη.
Γι’ αυτό το λόγο η εταιρία μας οργάνωσε αμέτρητες επιδείξεις στην ύπαιθρο και πολλές φορές κοινές μαζι με μηχανικούς της Sachs για την προώθηση κινητήρων και σκαπτικών.
Σύντομα η αρχική δυσπιστία του κοινού μετατράπηκε σε πλήρη αποδοχή των μηχανημάτων “Μινώταυρος”. Εκτός από εργαλείο τους στη δουλειά αποτέλεσε και το μεταφορικό τους μέσον.
Με λιγοστά χρήματα για αγορά αυτοκινήτου ήταν η μόνη επιλογή για την προσωπική τους μετακίνηση.
Για το λόγο αυτό η εταιρία αποφάσισε να κατασκευάσει νέα τρίκυκλα οχήματα που ονομάστηκαν “σύνθετα” επειδή σαν κινητήρας του οχήματος τοποθετείτο ολόκληρο το σκαπτικό επάνω στο πλαίσιο του.
Έτσι εξυπηρετούσε διπλή χρήση, για μετακίνηση και για το σκάψιμο αφαιρώντας το από το πλαίσιο. Αυτά τα οχήματα ήταν πιο ασφαλή, πιο γρήγορα και με πολλαπλάσια δυνατότητα έλξης σε σχέση με τα συρόμενα βαγόνια από σκαπτικό.

Ο Αθαν.Βιδάκης σε επίδειξη του σκαπτικού με …ατρόμητο βοηθό σαν επιπλέον φορτίο!

Λίγο αργότερα η εταιρία κατασκεύασε τρίκυκλα με ενσωματωμένο κινητήρα τον Sachs St 282 με 12hp και κινητήρα Ruggerini RD500 πετρελαίου παρόμοιας ιπποδύναμης, για ακόμα μεγαλύτερη έλξη, ενώ μεγάλωσε την γκάμα των σκαπτικών σε μοντέλα και τύπους κινητήρων.
Επειδή η αυξημένη ζήτηση δεν μπορούσε να καλυφθεί στα πρώτα καταστήματα της εταιρίας, τα άφησαν και ενοικίασαν ένα μεγαλύτερο στην πλατεία Σινάνη στο Ηράκλειο. Παράλληλα απέκτησαν νέες εργαλειομηχανές αναγκαίες για αύξηση της παραγωγής και ποιότητας των προιόντων και δούλευαν σε ημερήσια και βραδυνή βάρδια.
Η συνεργασία με τη Sachs Motor εντάθηκε με εκπαιδευτικά σεμινάρια των υπαλλήλων της εταιρίας μας στο εργοστάσιο της στο Schweinfurt της Γερμανίας και δοκιμές των σκαπτικών μας ύπο την επίβλεψη των Γερμανών μηχανικών της Sachs. Το προσωπικό της εταιρίας εκείνη την περίοδο αριθμούσε τα 35 περίπου άτομα.

Τυπικό δείγμα σύνθετου τρικύκλου “Μινώταυρος”

Η αποδοχή του κόσμου για τα νέα τότε μηχανήματα “Μινώταυρος” αποτέλεσε κοινωνικό φαινόμενο. Παραπάνω, εικόνες από παρέλαση με τρίκυκλα και συρόμενα βαγόνια σε κεντρικό δρόμο κωμόπολης της Κρήτης με τον κόσμο να παρακολουθεί! (Αρκαλοχώρι)

Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης ανάγκασε την εταιρία να αναζητήσει για ακόμα μια φορά νέους μεγαλύτερους χώρους, περισσότερο προσωπικό και νέες εργαλειομηχανές παραγωγής για πιο εξιδικευμένες εργασίες.
Στόχος της εταιρίας ήταν πάντοτε η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία και η μη εξάρτηση από τρίτους προμηθευτές  για να μπορεί να ελέγχει άμεσα την ποιότητα των εξαρτημάτων στα μηχανήματα που παρήγαγε.
‘Ολα τα παραπάνω αποτέλεσαν μονόδρομο για το χτίσιμο ιδιόκτητου εργοστασίου στα 1972-73. Την περίοδο αυτή το προσωπικό της εταιρίας έφτασε τα 120 άτομα.
Το νεόδμητο εργοστάσιο διέθετε όλα τα απαραίτητα τμήματα για την παραγωγική διαδικασία, χωρισμένο σε επιμέρους χώρους, όπως τμήμα κατασκευής εξαρτημάτων, τμήμα συναρμολόγησης, βαφείο, σχεδιαστήριο με επικεφαλής μηχανολόγο, γραφεία για το διοικητικό προσωπικό, αποθήκη ανταλλακτικών, εκθετήριο και χώρους σίτισης κατενεμημένα στους τρείς ορόφους του εργοστασίου.

Εικόνα από εκδρομή του προσωπικού της εταιρίας στο φαράγγι της Σαμαριάς (1972)

“Δεκαετία του 80 και 90”
Η εταιρία μας στις αρχές του 1980 ξεκίνησε να αναζητά λύσεις για τον εκσυγχρονισμό της  ελαιοσυλλογής με νέα μηχανήματα. Το πρώτο μηχάνημα διέθετε μετάδοση της κίνησης με εύκαμπτη μεταλική ντίζα, ενώ καινοτομίες εφαρμόστηκαν σε αυτό όπως η τοποθέτηση όλου του συστήματος και του κινητήρα σε περιστρεφόμενη βάση ώστε να ακολουθεί τις κινήσεις του χειριστή.
Αργότερα υιοθετήθηκε η λύση των ηλεκτρικών μοτέρ για πιο εύχρηστα και ελαφριά μηχανήματα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με συνεχείς βελτιώσεις στην απόδοση και στη μείωση του βάρους.
Απτό παράδειγμα τα νέα μοντέλα βέργας που κατασκευάστηκαν από carbon fiber μετά από πολλές δοκιμές μέσα στο 2009 που αποτελεί πρωτιά σε όλη την Ελλάδα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80 το εργοστάσιο της Sachs έπαυσε να παράγει κινητήρες. Η εταιρία μας στράφηκε για ένα διάστημα σε μια ανταγωνιστική της Sachs εταιρία, την αυστριακή Rotax, πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό από την κατασκευή κινητήρων για αεροσκάφη και go-karts.
Η συνεργασία διήρκησε λίγα χρόνια εξαιτίας του υψηλού κόστους των κινητήρων που με τη σειρά του ανέβαζε την τιμή πώλησης των σκαπτικών μηχανημάτων.
Έτσι αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κινητήρες από την Ισπανία και την εταιρία Famosa (Campeon) σε πρώτο στάδιο και έπειτα από την επίσης Ισπανική Minsel.
Οι συνεργασίες αυτές εξακολουθούν με επιτυχία έως και σήμερα.
Νέα τρίκυκλα πολυμηχανήματα κατασκευάστηκαν, όπως το Μ300 στο οποίο ο χειριστής καθόταν επάνω στο μηχάνημα και διέθετε σαζμάν μιας ταχύτητα εμπρός και όπισθεν και το Μ200 με δύο ταχύτητες εμπρός.
Και τα δύο με τετράχρονους κινητήρες και δυνατότητα λειτουργίας σαν μεταφορέας, ελαιοραβδιστική γεννήτρια, ψεκαστικό κ.α. .
“Νέος αιώνας, νέα μοντέλα”

Δοκιμές σκαπτικών σε ελαιώνα

Μετά την έλευση του 2000 νέα μοντέλα μηχανημάτων όπως το σκαπτικό Μ14 και το μεταφορικό πολύμηχάνημα Μ150 εμπλούτισαν την γκάμα προιόντων μας. Το Μ150 ήρθε σαν αντικατάσταση των Μ200 και Μ300 ως πιο απλό στην συντήρηση και πιο οικονομικό μηχάνημα.
Παράλληλα συνεχίστηκε πιο εντατικά η αντιπροσώπευση σημαντικών ευρωπαικών οίκων κατασκευής και η προβολή της εταιρίας μέσα από το διαδίκτυο που ήδη διέθετε δική της ιστοσελίδα από το 1999, που αναβαθμίστηκε σε διάφορες μορφές σε webshop έξι χρόνια αργότερα.
Το 2005 η εταιρία δημιούργησε τμήμα κατασκευής πλαστικών εξαρτημάτων με μια χυτόπρεσσα πλαστικών και παράλληλα βελτίωσε το τμήμα κατασκευής καλουπιών με την αγορά ηλεκτροδιάβρωσης βύθισης EDM.
Πιστοί στο να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αυτόνομοι δημιουργούμε στο μέτρο του δυνατού τα ίδια μας τα καλούπια ώστε να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγική διαδικασία.
Τα 2008 και 2009 αποτέλεσαν μια πολύ δημιουργική περίοδο με το νέο τύπο παλμικής βέργας ελαιοσυλλογής, τις βέργες με εκτεταμένη χρήση carbon fiber και επίσης 2 νέα μοντέλα σκαπτικών τα Μ10 και Μ15.
Παράλληλα τα περισσότερα μοντέλα διατίθενται πλέον με διάφορους κινητήρες.