...πιο φρέσκα...

Maria Dimitriou shared Blossom's βίντεο.

Blossom

22 Απριλίου ·

Keep your groceries fresher, longer!

Κρατήστε τα ψώνια σας πιο φρέσκα, περισσότερο!

Οι παραδοσιακοί φάροι της Ελλάδας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Katerina Metzali.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΦΑΡΟΙ

Οι παραδοσιακοί φάροι της Ελλάδας. Μοναδική η ομορφιά και ξεχωριστή η αίσθηση όταν τους προσεγγίζεις.

youtube.com

Αμβρόσιος Μεδιολάνων

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 

ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

 

http://el.wikipedia.org

Αμβρόσιος Μεδιολάνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αυτό το λήμμα ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το λήμμα. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/01/2012.

Ψηφιδωτό από την εκκλησία του Αγ. Αμβροσίου στο Μιλάνο

Ο Άγιος Αμβρόσιος (Λατινικά: Sanctus Ambrosius; Ιταλικά: Sant'Ambrogio) (περ. 339/340 – 4 Απριλίου 397), επίσκοπος Μεδιολάνων (Μιλάνου), ήταν ένας από τους πιο διαπρεπείς επισκόπους του 4ου αιώνα. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους Πατέρες της Εκκλησίας και μαζί με τον Αυγουστίνο, τον Ιερώνυμο και τον Γρηγόριο Α', ανάμεσα στους Διδασκάλους της Εκκλησίας.

Πίνακας περιεχομένων 1 Βίος 2 Διδασκαλία 3 Έργα 4 Βιβλιογραφία 5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι 5.1 Έργα

Βίος

Ο Αμβρόσιος γεννήθηκε το έτος 339 στην πόλη Τρέβηροι (σημ. Trier της Γερμανίας). Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί. Σε νεαρή ηλικία έχασε τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Έπαρχος της Γαλατίας. Το έτος 353 εγκαταστάθηκε για σπουδές στη Ρώμη. Σπούδασε ρητορική και την ελληνική γλώσσα. Σταδιοδρόμησε αρχικά ως δικηγόρος στο Σίρμιο (σημ. Sremska Mitrovica στη Σερβία), αλλά οι ικανότητές του εκτιμήθηκαν από τη ρωμαϊκή πολιτεία και διορίστηκε το έτος 370 διοικητής (consularis) των Επαρχιών Λιγουρίας και Αιμιλίας με έδρα τα Μεδιόλανα (Μιλάνο). Η άσκηση των διοικητικών του καθηκόντων υπήρξε υποδειγματική και όλοι, αρειανόφρονες και ορθόδοξοι, τον εκτιμούσαν.

Το έτος 374 ο επισκοπικός θρόνος του Μιλάνου χήρεψε. Ξέσπασαν, τότε, ταραχές για τη διαδοχή του εκλιπόντα αρειανόφρονα επισκόπου Αυξεντίου και ο Αμβρόσιος προσπάθησε να ηρεμήσει το πλήθος. Εκείνη τη στιγμή, κάποιος από τους συγκεντρωμένους, πιθανώς μικρό παιδί, φώναξε: "Ambrosium episcopum" (τον Αμβρόσιο επίσκοπο). Το πλήθος συναίνεσε στην ιαχή και, ο κατηχούμενος ακόμα Αμβρόσιος, βαπτίστηκε και ύστερα από μια βδομάδα, στις 7 Δεκεμβρίου του 374, χειροτονήθηκε επίσκοπος. Ως επίσκοπος, βοηθήθηκε στο έργο του από τον πρεσβύτερο Σιμπλικιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με την ανατολική γραμματεία και θεολογία.

Το ποιμαντικό του έργο υπήρξε πολύ πετυχημένο. Έθεσε στη διάθεση της Εκκλησίας την περιουσία του, οικοδόμησε ναούς, κήρυττε, εργάστηκε για τη θεολογική κατάρτιση των κληρικών του και στήριξε το μοναχισμό. Αντιμετώπισε με επιτυχία τον Αρειανισμό και συνέβαλε στη σύγκληση των Συνόδων του Σιρμίου (380), της Ακυλείας (Τεργέστης), το έτος 381, και της Ρώμης (382). Στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο (381) διαφώνησε με την απόφαση να γίνει δεκτός ως κανονικός επίσκοπος Αντιοχείας ο Φλαβιανός και να χειροτονηθεί ο Νεκτάριος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Επιτέθηκε με σθένος κατά του παγανισμού.

Εξαιτίας της υψηλής του παιδείας, του χαρακτήρα, αλλά και του κύρους του, είχε άριστες σχέσεις με το αυτοκρατορικό περιβάλλον και υπήρξε σύμβουλος των αυτοκρατόρων Γρατιανού, Βαλεντινιανού Β' και του Θεοδοσίου. Δε δίστασε μάλιστα να τους επικρίνει για την πολιτική που ασκούσαν, αλλά και να τους επηρεάζει υπέρ των ορθόδοξων συμφερόντων.

Ο Αμβρόσιος υπήρξε ο άνθρωπος και ο ποιμένας που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Αυγουστίνου, ο οποίος τον μνημονεύει πολλές φορές στις Εξομολογήσεις του. Συνέβαλε αποφασιστικά στη μεταστροφή του ιερού άνδρα από το Μανιχαϊσμό στο Χριστιανισμό, ενώ αργότερα τον βάπτισε.

Στις αρχές του έτους 397 αρρώστησε και στις 4 Απριλίου κοιμήθηκε. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στις 7 Δεκεμβρίου. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας.

Το Βίο του αγίου Αμβροσίου (Vita Ambrosii) έγραψε το έτος 412 ή 413 ο γραμματέας του Παυλίνος (M. Simonetti, Vita di Ambrogio, Collana di Testi Patristici 6, Roma 1989²). Η αρχαία ελληνική μετάφραση του Βίου εκδόθηκε από τον Α. Παπαδόπουλο - Κεραμέα, Ανάλεκτα Ιεροσολυμιτικής Σταχυολογίας ή Συλλογή Ανεκδότων και σπανίων ελληνικών συγγραφών περί των κατά την Εώαν Ορθοδόξων Εκκλησιών και μάλιστα της των Παλαιστινών, Α΄, 1891 (ανατύπωση Bruxelles 1963), 27-88]. Βιογραφία του αγίου συνέταξε και ο Συμεών Μεταφραστής, Βίος και πολιτεία του οσίου πατρός ημών Αμβροσίου Επισκόπου Μεδιολάνου, PG 116, 861-882 [το ίδιο κείμενο και στην PL 14, 45-66].

Διδασκαλία

Ο Αμβρόσιος γνώριζε πολύ καλά τα φιλοσοφικά και θεολογικά πράγματα σε Δύση και Ανατολή. Θαύμαζε τη στωική και νεοπλατωνική φιλοσοφία, τις οποίες μάλιστα ενέταξε κριτικά στο έργο του. Η θεολογική του σκέψη δέχτηκε ισχυρές επιδράσεις από την ανατολική γραμματεία, γεγονός που καταδεικνύει το σεβασμό του στην παράδοση της Καθολικής Εκκλησίας.

Η Εκκλησία αποτελούσε για τον επίσκοπο των Μεδιολάνων το σώμα του ζώντος Χριστού, μέσα στο οποίο σώζεται ο άνθρωπος, μετέχοντας ενεργά στα μυστήρια και εξαγορεύοντας με ειλικρίνεια και δημοσίως τα αμαρτήματά του.

Υπήρξε ένθερμος υποστηριχτής και εισηγητής της εκλαϊκευμένης θεολογίας, αφού κατόρθωσε να εξηγήσει στο λαό του τις λεπτές θεολογικές αλήθειες για την ομοουσιότητα της Αγίας Τριάδας, με μοναδική απλότητα.

Ο Αμβρόσιος ήταν ο πρώτος θεολόγος που παρουσίασε στη δυτική εκκλησιαστική γραμματεία συγκροτημένο και ορθόδοξο έργο για τη θεμελίωση της ομοουσιότητας του Αγίου Πνεύματος. Αντιλήφθηκε την ορθόδοξη πνευματολογία με τα κριτήρια που έθεσε στην Ανατολή ο Μ. Αθανάσιος, ο Μ. Βασίλειος και ο Δίδυμος ο Τυφλός. Διατύπωσε τη διδασκαλία του για την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος, κάνοντας τη διάκριση ανάμεσα στην αΐδια (αιώνια) και την οικονομική Τριάδα. Έτσι, ομίλησε για την αΐδια εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος από τον Θεό Πατέρα, ο Οποίος αποτελεί την κύρια πηγή της Θεότητας. Η αποστολή του τρίτου προσώπου, κατά τη φανέρωση της οικονομικής Τριάδας, γίνεται από τον Υιό, χωρίς όμως Αυτός να αποτελεί και την πηγή Του.

Στα αγιογραφικά ερμηνευτικά του υπομνήματα υιοθέτησε την αλληγορική μέθοδο και εξαρτήθηκε κυρίως από το Φίλωνα τον Αλεξανδρέα και τον Ωριγένη. Κατά τη συγγραφή, όμως, της Εξαημέρου του, ακολούθησε τις θεολογικές προϋποθέσεις και τη σκέψη του Μ. Βασιλείου.

Μέσα από τα ασκητικά και ηθικά του συγγράμματα, ο Αμβρόσιος ανέπτυξε μία υποτυπώδη ασκητική ανθρωπολογία, η οποία στηριζόταν στην εν Χριστώ υιοθεσία, στην ειλικρινή μετάνοια, την παρθενία και την ανοδική πορεία της ψυχής στο Θεό. Σε αυτά του τα έργα υπήρξε περισσότερο πρωτότυπος, σε σχέση με τα δογματικά, αφού κατόρθωσε να εντάξει φιλοσοφικές θεωρήσεις των Στωικών και Νεοπλατωνικών στη χριστιανική διδασκαλία.

Ο επίσκοπος των Μεδιολάνων δε συναίνεσε στις αξιώσεις του επισκόπου Ρώμης Δάμασου για την προβολή του πέτρειου πρωτείου, μολονότι υπήρξε ο πρώτος που εισηγήθηκε τον όρο πρωτείο (primatum). Υποστήριξε πως η Εκκλησία της Ρώμης διεκδικούσε το πρωτείο της ομολογίας και της πίστης μέσα στα πλαίσια της δυτικής χριστιανοσύνης, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δε συνιστούσε πρωτείο τάξεως.

Ο Αμβρόσιος αναμόρφωσε τη λειτουργική ζωή, εμπλουτίζοντας το υπάρχον λειτουργικό τυπικό των Μεδιολάνων με ύμνους δικής του σύνθεσης, οι οποίοι ψάλλονταν αντιφωνικά. Έτσι, η παράδοση της Εκκλησίας χαρακτήρισε ως αμβροσιανό λειτουργικό τύπο τη συμβολή του αυτή στην υμνολογία της δυτικής Εκκλησίας.

με Σπόρο στα τέλη του Γενάρη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ποια Φυτά Μπορούν να Φυτευθούν με Σπόρο στα τέλη του Γενάρη - share24.gr

Ο καιρός είναι κρύος και τσουχτερός. Στην ατμόσφαιρα υπάρχει υγρασία και το έδαφος έχει λασπώσει από τις βροχές. Σε μερικές περιοχές το χιόνι έχει στρωθεί…

share24.gr

http://share24.gr/pia-fyta-boroun-na-fytefthoun-sporo-sta-teli-tou-genari/ 

Ο καιρός είναι κρύος και τσουχτερός. Στην ατμόσφαιρα υπάρχει υγρασία και το έδαφος έχει λασπώσει από τις βροχές. Σε μερικές περιοχές το χιόνι έχει στρωθεί και επικρατεί παγετός. Μόνο οι πιο παθιασμένοι κηπουροί κι αγρότες βρίσκονται εκεί έξω κι επισκέπτονται τα θερμοκήπια και τα αγροκτήματα τους.

Τα κρύα θα διαρκέσουν για πολύ ακόμη. Έτσι, τα περισσότερα φυτά είναι ακατάλληλα για να φυτευθούν αυτή την περίοδο. Ωστόσο, ορισμένα φυτά με αργή ανάπτυξη μπορούν να φυτευθούν μέσα στο Γενάρη ώστε να ξεκινήσουν τα σπορόφυτα το καινούργιο έτος. Ο ήλιος παραμένει χαμηλά στον ορίζοντα, έτσι, τα νεαρά φυτά θα χρειαστούν κάποιον εξειδικευμένο εξοπλισμό όπως είναι το τεχνητό φως.

Τα φυτά που συστήνουμε εδώ να φυτέψετε στα σπορεία θα πρέπει να μεταφυτευθούν  τον Απρίλιο, όταν έχουν σταματήσει τα κρύα κι ο παγετός στις τελικές θέσεις. Επίσης, τα συγκεκριμένα φυτά χρειάζονται αρκετό χρόνο μετά τη μεταφύτευση ώστε να ωριμάσουν και να ανθίσουν παράγοντας καρπούς και φρούτα.

Τα περισσότερα καλλιεργούμενα φυτά αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα, γι’ αυτό και φυτεύονται μέσα στην άνοιξη κι αποδίδουν γρήγορα το καλοκαίρι. Τα φυτά στα οποία θα αναφερθούμε εδώ είναι πολυετή η διετή, δηλαδή ο χρόνος ανάπτυξης τους απαιτεί πάνω από ένα έτος για να αποδώσουν. Η σκέψη είναι ότι μία πρώιμη φύτευση μπορεί να προκαλέσει την ανθοφορία στο πρώτο έτος της ανάπτυξής τους.

Επιπλέον, για όλα τα φυτά που θα αναφερθούμε εδώ, μπορούμε κάλλιστα να τα φυτέψουμε κι αργότερα μέσα στην άνοιξη και δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να υποχρεώνει κάποιον να τα φυτέψει το χειμώνα.

Ας τα δούμε ένα-ένα με τη σειρά:

Αγκινάρες

Η αγκινάρα ανήκει στην οικογένεια φυτών Asteraceae, στην οποία ανήκουν πολλά καλλωπιστικά όπως το χρυσάνθεμο οι ντάλιες κι άλλα όπως ο ηλίανθος και το χαμομήλι. Η ανάπτυξη της ωφελείται όταν ξεκινήσει σε σπορείο μέσα σε θερμοκήπιο το Γενάρη ή το Φλεβάρη. Η στρατηγική αυτή προκαλεί την άνθιση του φυτού μέσα στο πρώτο έτος.

Φυσικά, η αγκινάρα μπορεί να καλλιεργηθεί και αργότερα μέσα στην άνοιξη αλλά θα ανθίσει μετά το πρώτο έτος και πέρα.

Κρατήστε τα νεαρά σπορόφυτα στο θερμοκήπιο κάτω από έντονο τεχνητό φωτισμό για να αποκτήσουν αντοχή. Μεταφυτέυστε τα στην ύπαιθρο μετά τους τελευταίους παγετούς και κρύα και φροντίστε να βρείτε την κατάλληλη χρονική στιγμή, ώστε αμέσως μετά την μεταφύτευση αυτά να εκτεθούν για 250 ώρες σε θερμοκρασίες κάτω των 10°C. Αυτή η τεχνική προσομοιώνει τη χειμερινή περίοδο κι έτσι ενεργοποιεί τον σχηματισμό λουλουδιών στο πρώτο έτος.

Σπαράγγια

Η στρατηγική της πρώιμης φύτευσης αυτού του πολυετές φυτού είναι η ενθάρρυνση μιας ισχυρής ανάπτυξης των ριζωματικών βλαστών στο πρώτο έτος της ανάπτυξης του φυτού. Αυτό θα επιτρέψει στα φυτά να αποκτήσουν αντοχή και να εγκατασταθούν για χρόνια στο σημείο φύτευσης έχοντας μεγαλύτερη παραγωγικότητα στα επόμενα έτη.

Σε αντίθεση με τις αγκινάρες η πρώιμη φύτευση δε θα δώσει σπαράγγια στο πρώτο έτος, αλλά ούτε και κατά τη διάρκεια του δευτέρου έτους. Τα δύο πρώτα χρόνια οι βλαστοί και το φύλλωμα επιτρέπουν απλά την ανάπτυξη και την αποθησαύριση θρεπτικών ουσιών στο ριζικό σύστημα του φυτού για τη διάρκεια του χειμώνα.

Από τον τρίτο χρόνο, κι αν όλα πάνε καλά, τα φυτά εφόσον είναι ακμαία παράγουν σπαράγγια έτοιμα για κόψιμο και συγκομιδή. Όποιος έχει κόψει για πρώτη φορά σπαράγγια με αυτό τον τρόπο, γνωρίζει πως αξίζει η αναμονή.

Όπως συμβαίνει και με τις αγκινάρες, τα φυτά θα πρέπει να αναπτύσσονται κάτω από έντονο φωτισμό για να ισχυροποιηθούν οι βλαστοί και να αποτραπούν τα αδύναμα στελέχη.

Λεβάντα

Η λεβάντα είναι ένα πολυετές φυτό, το οποίο δεν ανθίζει το πρώτο χρόνο της ανάπτυξής του, αν φυτευτεί την άνοιξη. Είναι ένα φυτό με πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής και το στέλεχος του ξυλοποιείται με την πάροδο του χρόνου. Παράγει πολλά άνθη ανά φυτό κάθε επόμενο χρόνο και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στις περιοχές με ήπιο κλίμα διατηρεί το φύλλωμα του όλο το χειμώνα, σε αντίθεση με άλλα πολυετή φυτά που όλο το υπέργειο τμήμα ξεραίνεται.

Οι σπόροι έχουν μεγάλη φυτρωτική ικανότητα όταν συλλέγονται το φθινόπωρο και απλώνονται στην επιφάνεια του σπορείου, το χώμα του οποίου έχει θερμοκρασία 4-10°C. Έτσι τα σπορόφυτα διαχειμάζουν μέσα σε δροσερά θερμοκήπια η σε ψυχρούς χώρους με καλό εξαερισμό. Αργότερα, την άνοιξη, τα σπορόφυτα μεταφυτεύονται στις τελικές τους θέσεις.

Μία άλλη μέθοδος είναι να ξεκινήσετε τους σπόρους σας σε εσωτερικούς χώρους το Φεβρουάριο φυτεύοντας τους αραιά σε σπορεία με αποστειρωμένο μείγμα χώματος κατάλληλο για φύτευση. Βρέξτε το χώμα, πιέστε τους σπόρους από πάνω, κλείστε τα σπόρια σε πλαστικές σακούλες και βάλτε τα στο ψυγείο για 2 με 7 μέρες. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα αφήστε τα σε θερμοκρασία δωματίου κι αργότερα βάλτε τα σε μία θερμαινόμενη βάση στους 4-10 ° C, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, για να φυτρώσουν.

Πράσα

Τα πράσα ανήκουν στην ίδια οικογένεια φυτών με τα κρεμμύδια κι η ανάπτυξή τους είναι πολύ εύκολη, αλλά αρκετά χρονοβόρα και αργή. Χρειάζονται αρκετούς μήνες για να ωριμάσουν. Μετά την φύτευσή τους αναπτύσσονται αρκετά αργά και στην αρχή μοιάζουν με μικρά κρεμμυδάκια. Όταν έρθει η εποχή της συγκομιδής το στέλεχός τους παχαίνει σημαντικά και σχηματίζονται πολλά καινούργια φύλλα.

Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες που συγκομίζονται τέλη καλοκαιριού, φθινόπωρο και χειμώνα. Φυτέψτε τις πρώιμες ποικιλίες μέσα στο Φλεβάρη σε σπορεία, ενώ τις όψιμες ποικιλίες την άνοιξη σε εξωτερικούς χώρους. Η βέλτιστη θερμοκρασία εδάφους για την βλάστηση των σπόρων του πράσου είναι 10-25 ° C και φυτρώνουν μέσα σε 10 με 16 μέρες.

Λεμονόχορτο

Είναι ένα αρωματικό φυτό και μέλος της οικογένειας των αγρωστωδών και συχνά θεωρείται βότανο λόγω του τρόπου που χρησιμοποιείται. Ευδοκιμεί στις τροπικές περιοχές, αλλά κάλλιστα μπορεί να μεγαλώσει και σε εύκρατες.

Η καλύτερη στρατηγική είναι να μεγαλώσετε τα φυτά σας νωρίς σε εσωτερικούς χώρους κάτω από έντονο τεχνητό φωτισμό. Αργότερα, κι ενώ έρχεται η άνοιξη κιοι θερμοκρασίες της νύχτας ανεβαίνουν πάνω από τους 10°C, μπορείτε να τα μεταφυτεύσετε σε εξωτερικούς χώρους.

Το καλοκαίρι τα στελέχη των φυτών θα πυκνώσουν και τα φυτά θα σχηματίσουν μεγάλες συστάδες φύλλων τις οποίες μπορείτε να συγκομίζετε στο πικ της θερινής περιόδου.

Το λεμονόχορτο είναι πολυετές φυτό και μπορείτε να ξεθάψετε τα φυτά και να τα συντηρήσετε σε εσωτερικούς χώρους το χειμώνα. Τα φυτά θα επιβραδύνουν τον μεταβολισμό τους και θα πέσουν σε λήθαργο, αλλά αυτό θα τα καταστήσει ακόμα πιο παραγωγικά την επόμενη σεζόν. Φυσικά, μπορείτε να τα μεταχειριστείτε σαν ετήσια και να ξεκινάτε μία καινούργια καλλιέργεια κάθε σεζόν.

Κρεμμύδια

Τα κρεμμύδια δεν απαιτούν αυστηρό χρονοδιάγραμμα καλλιέργειας αλλά θέλουν χρόνο για να ωριμάσουν. Κάποιες γλυκές ποικιλίες, ιδιαίτερα, αναπτύσσουν μεγάλα κεφάλια, αλλά κάτι τέτοιο θέλει μεγάλη φροντίδα από τον καλλιεργητή.

Ακριβώς επειδή θέλουν τόσο πολύ χρόνο, καλό θα είναι να ξεκινάμε την καλλιέργεια τους μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Φλεβάρη, το αργότερο. Οι αρχικές χαμηλές θερμοκρασίες ευνοούν τη βλάστηση ενώ αργότερα μπορούμε να εκθέσουμε τα νεαρά σπορόφυτα σε τεχνητό φως ώστε να αποτρέψουμε τη σχοινοειδή ανάπτυξη των φύλλων.

Μετά από περίπου 6 εβδομάδες μεταφυτεύουμε το κάθε κρεμμύδι ξεχωριστά σε δοχεία διαμέτρου 8 εκατοστών με κομπόστ. Διατηρήστε τα εκεί, σε ένα θερμό και ηλιόλουστο μέρος μέχρι τον Απρίλιο. Αργότερα μεταφυτεύστε τα στην τελική τους θέση. Δώστε τους πολύ χώρο ώστε να αναπτυχθεί ο βολβός.

Φράουλες

Όπως συμβαίνει και με άλλους σπόρους, που αναφέρθηκαν εδώ, έτσι κι οι σπόροι της φράουλας φυτρώνουν μετά από εαρινοποιηση (έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες). Η διαδικασία της εαρινοποιησης περιλαμβάνει την κάλυψη των σπορίων φύτευσης και τη διατήρησή τους σε ψυγείο για αρκετές εβδομάδες προκειμένου να προσομοιωθούν οι χειμερινές συνθήκες. Η διαδικασία αυτή βοηθά στον σπάσιμο του ληθάργου των σπερμάτων και αυξάνει την φυτρωτική τους ικανότητα. Επίσης, αργότερα τα νεαρά φυτά έχουν μία πιο ομοιόμορφη ανάπτυξη.

Έτσι λοιπόν, αν θέλετε να μεγαλώσετε φράουλες από σπόρους θα πρέπει να ξεκινήσετε αργά το Γενάρη ή το Φλεβάρη, ώστε το νεαρό σπορόφυτο να μεγαλώσει το πρώτο έτος και να μπει στην παραγωγή από το δεύτερο χρόνο. Αργότερα, μπορείτε να αναπαράγετε τα φυτά αγενώς από τους στόλωνες που σχηματίζουν

Διάφορα ξυλώδη βότανα

Τέτοια πολυετή που ξυλοποιούν το στέλεχός τους, περιλαμβάνουν τη ρίγανη το δενδρολίβανο το φασκόμηλο και το θυμάρι. Όταν φυτεύονται με σπέρματα, η ανάπτυξή τους είναι πολύ αργή, γι’ αυτό προτιμάται από τους περισσότερους η λήψη  μοσχευμάτων από ώριμα φυτά και ο αγενής πολλαπλασιασμός.

Αν θέλετε να πολλαπλασιάσετε με σπόρους, καλό είναι να τα φυτέψετε αρχές Φλεβάρη. Επίσης, καλό είναι στο σπορείο να τα εκθέτετε σε τεχνητό φωτισμό. Η πρώιμη σπορά θα ισχυροποιήσει το ριζικό σύστημα των φυτών και θα καταστήσει πιο ανθεκτικούς τους βλαστούς τους, ώστε να αντέξουν καλύτερα τον ψυχρό καιρό του φθινοπώρου και του χειμώνα

Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ), για επικοινωνία στείλτε e-mail στο share24gr@gmail.com

Για περισσότερα νέα σχετικά με Καλλιεργητικές Πρακτικές κάντε like στην σελίδα στο facebook πατώντας εδώ

στολισμένα πλεκτά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Design World.

+5

 

 
Ο χρήστης Design World πρόσθεσε 7 φωτογραφίες και ένα βίντεο.

1 Οκτωβρίου ·

κέντημα πάνω στο πλεκτό

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Elişi Günlüğü.

· 

Ο χρήστης Elişi Günlüğü πρόσθεσε 3 φωτογραφίες και ένα βίντεο.

15 Νοεμβρίου στις 5:35 π.μ. ·

🌞🌞🌞🌞

Εορτή του Αγίου Νικολάου

6 Δεκεμβρίου...

Bigbook.gr

6 Δεκεμβρίου.. Εορτή του Αγίου Νικολάου προστάση των θαλασσών και των ναυτικών μας.

Στη Δύση η γιορτή του αγίου Νικολάου, που λέγεται Santa Claus, συνδέεται με τα Χριστούγεννα και με την ανταλλαγή δώρων που γίνεται τότε. Και στην Ελλάδα ταυτίζεται η μορφή του Άγιου Βασίλη (Santa Claus) που φοράει κόκκινα ρούχα και έχει λευκή γενειάδα με τον άγιο Βασίλειο, στην ουσία όμως ο συμβολισμός αναφέρεται στον άγιο Νικόλαο και περιέχει στοιχεία από παγανιστικές, προχριστιανικές δοξασίες για τον "πατέρα του χιονιού" κτλ.

Το ελληνικό παραδοσιακό καραβάκι αποτελεί παράδοση των παλαιών εποχών της χώρας μας, που τα παιδιά με αγάπη, χαρά και δημιουργικό νου κατασκεύαζαν τα παιχνίδια τους.

Αποτελούσε, όμως, και ένα είδος τιμής και καλωσορίσματος στους ναυτικούς, που επέστρεφαν από τα ταξίδια τους.
Ωστόσο, ως χώρα της θάλασσας, η Ελλάδα είχε το έθιμο του στολισμού του καραβιού. Το καράβι συμβολίζει την καινούργια πλεύση του ανθρώπου στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού. Έθιμο που υποχώρησε με το χρόνο, μπροστά σε αυτό του δέντρου.

Πριν από 50 χρόνια, δηλαδή έως και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, συναντούσαμε το καραβάκι σε πολλά ελληνικά σπίτια και στα χέρια των παιδιών που έλεγαν τα κάλαντα. Σήμερα, η παράδοση αυτή τείνει να εξαφανιστεί, μιας και έχει αντικατασταθεί από το ξενόφερτο έλατο.

«Συνυφασμένο με αποχωρισμούς και δυσάρεστες αναμνήσεις, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας Δημήτριος Σ. Λουκάτος, αλλά και ως τάμα των ναυτικών σε στιγμές κινδύνου στη θάλασσα, το καράβι δεν θα μπορούσε να συμβολίσει οικογενειακές συνεστιάσεις θαλπωρής, με παρόντα όλα τα μέλη, ή να τονώσει το οικογενειακό αίσθημα. Για το λόγο αυτό, το καράβι σπάνια αποτέλεσε στοιχείο διακόσμησης των ελληνικών σπιτιών τα Χριστούγεννα.»

Εντούτοις, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, συζητήθηκε έντονα στη χώρα μας το ζήτημα κατάργησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου και αντικατάστασής του από το καράβι, δεδομένου ότι αυτό συνδύαζε την παράδοση με την οικολογική συνείδηση. Το ζήτημα βεβαίως δεν ήταν τόσο απλό, καθώς παρουσιάστηκε αδιάσειστη επιχειρηματολογία και από τις δύο πλευρές, με αναφορές σε οικολογικά ζητήματα και προτάσεις από ειδήμονες για χρήση φυτών και δέντρων, πλην του ελάτου.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο εκτόπισε το παραδοσιακό καραβάκι που στόλιζαν οι Έλληνες τις ημέρες των Χριστουγέννων. Σε ορισμένες περιοχές (κυρίως στα νησιά) εξακολουθούν να στολίζουν «καραβάκια», ενώ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια αξιέπαινη προσπάθεια ορισμένων Δήμων της χώρας, να επαναφέρουν το έθιμο στην αρχική του μορφή, στολίζοντας στις πλατείες τους καραβάκια αντί για έλατα.