Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού, κατὰ τοῦ Ἀλτσχάιμερ!!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_35.html

Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού, κατὰ τοῦ Ἀλτσχάιμερ!!

Αθάνατη Ελληνική φύση!

Κάθε σου βότανο κι ένα φάρμακο!

Ευλογημένη Ελληνική γη…!!

«Το ανώτερο τσάι προέρχεται από τα ψηλά βουνά», έλεγε μια αρχαία κινεζική παροιμία. «Τα ελληνικά βουνά» προσθέτουν σήμερα Γερμανοί επιστήμονες. Πληθαίνουν  τα δημοσιεύματα για τις θαυματουργές ιδιότητες του ελληνικού τσαγιού του βουνού στη μάχη για την καταπολέμηση της νόσου Aλτσχάιμερ, η οποία οδηγεί στον εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων. Από τη νόσο πάσχουν 800.000 άτομα στη Γερμανία και περίπου 30 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Τα μελλοντικά, δε, σενάρια ηχούν ακόμα πιο εφιαλτικά, καθώς αυξάνουν τους δυνητικούς ασθενείς το 2050 σε περισσότερους από 110 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Μεταξύ 150 φυτών
«Εδώ και επτά χρόνια είχαμε πειραματιστεί με 150 φυτά και βότανα από όλο τον κόσμο, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία» διηγείται στην «Κ» ο καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Magdeburg και διευθυντής του ομώνυμου Ερευνητικού Κέντρου για Νευρολογικές Ασθένειες, Jens Pahnke. Η εικοσαμελής επιστημονική ομάδα ανέλυε τα συστατικά των φυτών και τα δοκίμαζε σε πειραματόζωα, χωρίς ωστόσο σημαντική ωφέλεια.

«Από έρευνά μας στο Ιντερνετ, μάθαμε για τις ιδιότητες του ελληνικού βοτάνου και αποφασίσαμε να το παραγγείλουμε το 2010», θυμάται ο Γερμανός καθηγητής.

«Είχαμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα!» περιγράφει ο ίδιος. Συγκεκριμένα, όταν αυτό δίδεται σε ποντίκια για 25 μέρες περιορίζει τη βλάβη του εγκεφάλου σε ποσοστό περίπου 80%. Το επόμενο «καλύτερο» αποτέλεσμα είχε το συστατικό Τhiethylperazin, που όμως φτάνει το 70%. Ο 38χρονος καθηγητής, που κουράρει 1.500 ασθενείς από όλο τον κόσμο ετησίως, δοκίμασε τις ιδιότητες του τσαγιού του βουνού και στους ανθρώπους. «Πίνοντας καθημερινά τσάι για έξι μήνες, η ασθένεια υπαναχωρεί στο επίπεδο που ήταν εννέα μήνες νωρίτερα και μετά από αυτό σταθεροποιείται σημαντικά», εξηγεί. «Είχα ασθενή, που είχε πρόβλημα μνήμης και προσανατολισμού και είχε φτάσει σε σημείο που δεν μπορούσε ούτε στην τουαλέτα να πάει μόνος τους» διηγείται. «Του χορήγησα τσάι για δύο μήνες και τώρα έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό που ετοιμάζεται να πάει διακοπές με έναν φίλο τους στις Αλπεις», τονίζει.

Προς το παρόν, ο γιατρός συνιστά να πίνουμε πολλά φλιτζάνια κρύο ή ζεστό τσάι την ημέρα. Είναι, άλλωστε, κοινός τόπος ότι όσο νωρίτερα λαμβάνει κανείς προληπτικά μέτρα για το Aλτσχάιμερ τόσο καλύτερα. «Συνήθως, φτάνει κανείς στο σημείο να μη θυμάται πώς να γυρίσει σπίτι του για να συνειδητοποιήσει ότι κάτι… “τρέχει” και να μας επισκεφθεί», επισημαίνει ο Γερμανός γιατρός «αν, όμως, είχε υποβληθεί νωρίτερα σε κάποιο σχετικό τεστ, θα είχε καλύτερη εξέλιξη η αρρώστια».

Τα επόμενα δύο χρόνια η επιστημονική ομάδα του Magdeburg φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα φάρμακο από το ελληνικό τσάι (πρόκειται συγκεκριμένα για την ποικιλία “sideritis scardica” που ενδημεί κυρίως στη Μακεδονία) σε μορφή χαπιού. Τα οφέλη θα είναι πολλά, «θα είναι συμπυκνωμένο, οπότε η δράση του θα είναι ακόμα πιο αποτελεσματική, ενώ ως χάπι θα είναι πιο εύχρηστο».

Μεγάλες ποσότητες
Φυσικά, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία απαιτούνται πολύ μεγάλες ποσότητες. «Παραγγέλνουμε τόνους για να εξυπηρετήσουμε όλους τους ασθενείς», τονίζει. Ωστόσο, ο καθηγητής δε μας κρύβει ότι «έχουμε ξεκινήσει να καλλιεργούμε τσάι σε κάποιες εκτάσεις στη Βουλγαρία, που συγγενεύουν κλιματολογικά και εδαφολογικά με τα βουνά της Μακεδονίας». Και στην εύλογη απορία μας, απαντά: «Δεν είχαμε πια την οικονομική δυνατότητα να εισάγουμε από την Ελλάδα. Από τη στιγμή που έγινε αντιληπτό το έντονο ενδιαφέρον μας, η τιμή του προϊόντος αυξήθηκε 600%».

Πηγή: fytro.wordpress.com
Το είδα: filonoi.gr 

Σημείωση: Eνας πολύ καλός συνδυασμός για το Ἀλτσχάιμερ , είναι ενα μείγμα απο ίσες ποσότητες τσάι του βουνού, βασιλικό και τζίνγκο μπιλόμπα και Ω3 βασικά λιπαρά οξέα καθημερινά!
Μαριάννα Ευαγγέλου - Φύτρο.

"Μανταρίνι Χίου"

Κατοχυρώθηκε το "Μανταρίνι Χίου"...

...ως προϊόν Προστατευμένης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ)!

Η κατοχύρωση της ονομασίας του δίνει τη δυνατότητα:

- στους παραγωγούς να βελτιώσουν το εισόδημά τους, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη ζήτηση και καλύτερες τιμές,

- στους καταναλωτές να αγοράζουν προϊόν εγγυημένης ποιότητας

Προκειμένου τα μανταρίνια να πιστοποιηθούν ως «Μανταρίνια Χίου*», η καλλιέργεια, η παραγωγή, η συγκομιδή, η διαλογή και η τυποποίηση του προϊόντος θα πρέπει να εκτελούνται εντός της γεωγραφικής περιοχής των νήσων Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.

Από τις καλύτερες και πιο αρωματικές ποικιλιές στον κόσμο είναι τα μανταρίνια που προέρχονται από τον Κάμπο Χίου.

Σημείωση: Τα ελληνικά προϊόντα, που έχουν ενταχθεί μέχρι σήμερα στο Μητρώο Προστατευμένων Γεωγραφικών Ενδείξεων και Ονομασιών Προέλευσης της ΕΕ ανέρχονται σε 97.

* H Χίος ονομάζεται και μυροβόλος, δηλαδή γεμάτη μυρωδιές, γιατί τα αρώματα των εσπεριδοειδών και των λουλουδιών της είναι μοναδικά.

Ουμπέρτο Έκο

Ο Ουμπέρτο Έκο (Umberto Eco) είναι σύγχρονος Ιταλός λόγιος, ακαδημαϊκός καθηγητής και συγγραφέας.Γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1932.

Ο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Από το 1975 έχει την έδρα του Καθηγητή Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, ενώ από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Είναι συγγραφέας πολλών μελετών και δοκιμίων, που έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα (Το όνομα του Ρόδου) το 1980, και τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981), και το Medicis Etranger (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στην Γαλλία) το 1982.
Φημολογείται ότι το επώνυμο Εκο είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων Ex Coelis Oblatus, που σημαίνει «θεϊκό δώρο».
Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Εκο και η μητέρα του μετακόμισαν σε ένα χωριό στα βουνά του ιταλικού βορρά. Εκεί ο μικρός Ουμπέρτο παρακολουθούσε τις μάχες ανάμεσα στους φασίστες και στους παρτιζάνους με ανάμεικτα συναισθήματα - συνεπαρμένος μεν από τη δράση, αισθανόταν εν μέρει ευγνώμων που ήταν τόσο μικρός για να αναμειχθεί. Ο ίδιος θυμάται εκείνη την εποχή «σαν ένα μικρό γουέστερν. Αυτοί οι λόφοι είναι στη μνήμη μου το θέατρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων, στις οποίες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, στην ηλικία των 12 ετών».

Μετά τις πιέσεις του πατέρα του, πήγε να σπουδάσει Νομική στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, αλλά εγκατέλειψε αυτόν τον τομέα και ακολούθησε σπουδές Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας. Έκανε το διδακτορικό του στην Φιλοσοφία το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη. Αυτό το θέμα αποτέλεσε και το αντικείμενο του πρώτου του βιβλίου «Ζητήματα αισθητικής στον Θωμά Ακινάτη».

Άρχισε την ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία και, παράλληλα, δέχθηκε την θέση του διευθυντή Πολιτιστικού Προγράμματος στην Κρατική Ιταλική Τηλεόραση (RAI). Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να δει την κοινωνία μέσα από τα μάτια των ΜΜΕ, που τότε μονοπωλούνταν και ελέγχονταν από την κυβέρνηση.
Το 1959 ο Ουμπέρτο Έκο έχασε τη δουλειά του στη RAI, γεγονός που δεν τον ενόχλησε ιδιαίτερα, γιατί έτσι άρχισε να ασχολείται περισσότερο με το γράψιμο και τις διαλέξεις. Με το δεύτερο βιβλίο του («Τέχνη και κάλλος στην αισθητική του Μεσαίωνα») απέδειξε στον πατέρα του ότι βρήκε τον δρόμο του στη ζωή (και τη δουλειά που τού ταιριάζει) μέσα από τη λογοτεχνία.

Τον ίδιο χρόνο έγινε γενικός επιμελητής του μη λογοτεχνικού τομέα του εκδοτικού οίκου Bompiani στο Μιλάνο και άρχισε να γράφει τη στήλη «Diario Minimo» (ελάχιστο ημερολόγιο) στην εφημερίδα «Il Verri». Μέσα από τη στήλη αυτή οι απόψεις του για την γλωσσολογία και την κοινωνική πραγματικότητα μπήκαν στα σπίτια των Ιταλών. Μέσα από τη στήλη αυτή άρχισε να εστιάζει το ενδιαφέρον του και να εκλεπτύνει τις απόψεις του στη Σημειολογία.

Με τα ακαδημαϊκά γραπτά του ο Έκο εστιάζει στη σημειολογία και στις επιπτώσεις της στην κοινωνία. Μελέτησε σε βάθος τις κοινωνίες από τον Μεσαίωνα ως σήμερα και τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στις γλώσσες, στα σύμβολα και στην κοινωνική ανάπτυξη. Από τότε ως σήμερα έχει γράψει δεκάδες δοκίμια («Πώς γίνεται μια διπλωματική εργασία», «Μεταξύ ψεύδους και ειρωνείας», «Κήνσορες και θεράποντες» (πρωτότυπος τίτλος στα ιταλικά "apocalittici e integrati), «Ο υπεράνθρωπος των μαζών», «Θεωρία της σημειωτικής», «Η Αποκάλυψη του Ιωάννη», «Πέντε ηθικά κείμενα», «Δεύτερο ελάχιστο ημερολόγιο», «Η ποιητική του Τζέιμς Τζόις», «Τι πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει» κ.ά.), ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες.

Από το 1962 ως το τέλος του 1970 ο Έκο ανέπτυξε τη δική του θεωρία στην Σημειολογία. Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 μετακόμισε στο Μιλάνο, όπου και έγινε καθηγητής της Σημειολογίας στο εκεί πολυτεχνείο. Το ακαδημαϊκό του ενδιαφέρον άρχισε να στρέφεται σε πολιτιστικές μελέτες και αρχίζει να ερευνά τον ρόλο της γλώσσας και της λογοτεχνίας στην κοινωνία, καθώς και την επίδραση της κοινωνίας στη λογοτεχνία και στη γλώσσα. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Σημειολογικών Μελετών.

Οι μεγάλες αλλαγές που έφερε η δεκαετία του 1970 στην ιταλική κοινωνία επηρέασαν και τα γραπτά του Ουμπέρτο Έκο. Άρχισε, λοιπόν, να γράφει μυθιστορήματα (Το όνομα του Ρόδου - 1980, Το Εκκρεμές του Φουκώ - 1988, Το νησί της προηγούμενης μέρας - 1994, Μπαουντολίνο - 2001, Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα - 2006, Το κοιμητήριο της Πράγας - 2010). Όταν έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα «Το όνομα του Ρόδου», οι εκδότες του υπολόγιζαν τις πωλήσεις γύρω στα 30.000 αντίτυπα. Και, φυσικά, δεν φαντάζονταν ποτέ τα 9.000.000 αντίτυπα που πώλησε τελικά το βιβλίο, σε διεθνές επίπεδο, το οποίο έκανε τον συγγραφέα γνωστό στον εξωακαδημαϊκό κόσμο.

Ο Έκο γνωρίζει άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, που χρησιμοποιεί πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και λογοτεχνικά. Από την αρχή της καριέρας του ως σήμερα έχει κερδίσει πολλές τιμητικές διακρίσεις και έχει κάνει δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες. Παρ' όλα αυτά περνάει τον καιρό του με τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους ανάμεσα στο σπίτι του στο Μιλάνο (ένα διαμέρισμα-λαβύρινθο με μια βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων) και στο εξοχικό του στο Ρίμινι (ένα τεράστιο κτήμα του 17ου αιώνα, στο οποίο παλιά στεγαζόταν ένα σχολείο Ιησουιτών).

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%BF_%CE%88%CE%BA%CE%BF

Α. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ " Αναδυομένη"

Α. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ " Αναδυομένη"

Στο ρόδινα μάκαριο φως, να με, ανεβαίνω της αυγής,
με σηκωμένα χέρια,
η θεία γαλήνη με καλεί του πέλαου, έτσι για να βγω
προς τα γαλάζια αιθέρια,
μα ω άξαφνες πνοές της γης που μες στα στήθια μου χυμάν
κι ακέρια με κλονίζουν!
Ω Δία, το πέλαγο είν' βαρύ και τα λυτά μου τα μαλλιά
σα πέτρες με βυθίζουν!
Αύρες τρεχάτε -ω Κυμοθόη, ω Γλαύκη,- ελάτε πιάστε μου
τα χέρια απ' τη μασκάλη.
Δε πρόσμενα έτσι μονομιάς παραδομένη να βρεθώ
μες στου ήλιου την αγκάλη...

Το ποίημα έγραψε ο Άγγελος Σικελιανός το 1915 .
   Ο Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1884, από πατέρα Κεφαλλονίτη, δάσκαλο της Γαλλικής και μητέρα την πανέμορφη και μορφωμένη Χαρίκλεια, ηπειρωτικής καταγωγής. . Αφού τελείωσε το γυμνάσιο ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει νομικά και διακρίθηκε στους λογοτεχνικούς κύκλους με την μεγάλη του μόρφωση, με την τέλεια στιχουργική του και με το επιβλητικό του παράστημα. Γνωρίζεται με την Αμερικανίδα αρχαιολόγο Εύα Πάλμερ που μοιράζεται τις ιδέες του για την αρχαιότητα και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Ο γάμος τους θα του προσφέρει την οικονομική άνεση ώστε να αφοσιωθεί στη ποίηση και τους οραματισμούς του. Ταξιδεύει στη έρημο σαχάρα και απομονώνεται για να γράψει το πρώτο ολοκληρωμένο έργο του τον «Αλαφροΐσκιωτο» που εκδίδεται το 1907 και προκαλεί αίσθηση. Μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην ποίηση ,στα ταξίδια και σε διαλέξεις για την αρχαία Ελλάδα που τόσο λατρεύει.  Το 1927 και το 1930 οργάνωσαν με την γυναίκα του τις δελφικές γιορτές στο πλαίσιο της ιδέας τους για την αναβίωση των πανανθρώπινων ιδανικών της αρχαίας Ελλάδας και της αναβίωσης των αρχαίων ελληνικών πνευματικών κέντρων.  Θέλησαν με τη γυναίκα του  να γίνουν οι Δελφοί ένα παγκόσμιο πολιτιστικό κέντρο συναδέλφωσης. Στο αρχαίο θεάτρου των Δελφών έγιναν για πρώτη φορά παραστάσεις αρχαίου δράματος στην σύγχρονη εποχή. Ο Σικελιανός από μαθητής ακόμα του Γυμνασίου έγραφε πολύ όμορφους στίχους και έδειχνε ότι θα γίνει σπουδαίος ποιητής. Ο γάμος του με την Εύα Πάλμερ έδωσε τεράστιον «αέρα» στη μετέπειτα ζωή και καριέρα του, γιατί εκείνη υπήρξε σοβαρή, αγαπημένη, αφοσιωμένη σύζυγος και μούσα του, αλλά ακόμη και χρηματοδότης του στις δύσκολες και στις εύκολες στιγμές.
. Το ζεύγος, λόγω της έμφυτης φυσιολατρείας του, έμεινε κατά καιρούς σε διάφορα μέρη, όπως: Λευκάδα, Συκιά Κορινθίας, Σαλαμίνα, Κηφισιά και Δελφούς. Ο θάνατός του στις 19 Ιούνη 1951, σ’ ηλικία 67 ετών, έδωσε ευκαιρία σε θερμότατη και πληθωρική αρθρογραφία και μετά ένα χρόνο πέθανε στους Δελφούς και η πρώην σύζυγός του, ακολουθώντας τον στο στερνό του ταξίδι.

Το ποίημα Η Αναδυομένη είναι εμπνευσμένο από τη γέννησή της θεάς της ομορφιάς και του έρωτα, της Αφροδίτης. Υπάρχουν πολλές εκδοχές αναφορικά με τη γέννηση της Αφροδίτης. Η επικρατέστερη την αναφέρει ως κόρη του Ουρανού, αλλά χωρίς μητέρα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή ο Κρόνος έκοψε με ένα δρεπάνι, που του έδωσε η μητέρα του Γαία, τα γεννητικά όργανα του πατέρα του Ουρανού και τα πέταξε στη θάλασσα. Το κύμα αγκάλιασε στοργικά το γεμάτο σπέρμα γενεσιουργό μόριο του Ουρανού, το κυοφόρησε για εννέα μήνες και όταν ήλθε η ώρα  στις ακτές των Κυθήρων ή της Κύπρου έφερε στο φως το ομορφότερο πλάσμα στον πλανήτη, που με την ομορφιά της έγινε η διαχρονική πηγή έμπνευσης όλων των καλλιτεχνών της ανθρωπότητας. Ζωγράφοι, μουσικοί, ποιητές, πεζογράφοι ερωτεύτηκαν την Αφροδίτη και την ύμνησαν με χίλιους τρόπους.
Έτσι και ο ποιητής μας, γνωστός για την αγάπη του προς το αρχαίο ελληνικό μεγαλείο, εμπνεύστηκε και έγραψε ένα ποίημα για τη γέννηση της Αφροδίτης ως  αναδυομένης από τα κύματα. Την οραματίζεται στο ρόδινο φως της αυγής να ανεβαίνει  με τα χέρια ψηλά  στη στάση της δέησης προς στον ουρανό, στα αιθέρια. Η επαφή όμως με τη γήινη πραγματικότητα τη συγκλονίζει. Ζητάει βοήθεια από το Δία, πατέρα θεών και ανθρώπων, να τη βοηθήσει σε αυτή τη νέα διάσταση της ζωής της. Από το πνεύμα μετάβαση στην ύλη. Σκληρή μεταστοιχείωση. Τα μακριά της τα μαλλιά τη γυρίζουν πίσω στο υγρό της σπίτι, τον ωκεανό. Ζητάει βοήθεια από τις Αύρες Κυμοθόη (τα κύματα που τρέχουν) και Γλαύκη (το γαλάζιο της θάλασσας κάτω από τον καταγάλανο ουρανό της Ελλάδας) να την κρατήσουν από τις μασχάλες και να τη βοηθήσουν να ανέβει στον Όλυμπο, όπου η θέση της.
Ποίημα γεμάτο ποιητικούς χυμούς και δύναμη τεχνικής, που αμέσως με τη ζωντανή περιγραφή του σε πηγαίνει αλλού, σε μεταφέρει σε άλλη διάσταση και σε κάνει μάρτυρα μιας  θεϊκής γέννησης.

Λεμονόπιτα για αρχάριους

Λεμονόπιτα για αρχάριους

Bαθμολογία:

12 ψήφοι

Προστέθηκε από Αστερία, 19.07.08

 

Περιγραφή

Πρόκειται για μια συνταγή με απλά υλικά και το κυριώτερο γραμμένη με τον τρόπο που θα ήθελα εγώ να διαβάζω τις συνταγές.
 

photo: evisam

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 πακέτο πτι μπερ (το μονό πακέτο)
• 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού λιωμένη μαργαρίνη (λίγο περισσότερο από το μισό πακέτο της κλασικής μαργαρίνης)
• 1 και 1/4 του φλιτζανιού ζάχαρη άχνη
• 1/3 του φλιτζανιού κορν φλάουρ
• 4 αυγά ωμά και ολόκληρα (κρόκο και ασπράδι)
• 1 και 1/3 του φλιτζανιού νερό βρύσης
• 2 κουταλιές της σούπας ξύσμα λεμονιού
• 1/3 φλιτζανιού χυμό λεμόνι (περίπου 3 κανονικά λεμόνια)
• 4 κουταλιές της σούπας βούτυρο Κερκύρας (με το κουτάλι της σούπας κόβουμε κομμάτι από το βούτυρο πάχους περίπου δύο χιλιοστών και τόσο ώστε να καλύψει το κουτάλι).

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Με φρούτα

Εποχιακά

Καλοκαιρινή

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Φρούτα

Αβγά

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Λεμονόπιτα για αρχάριους 

 http://www.sintagespareas.gr/sintages/lemonopita-gia-arxarious.html#ixzz2350DjwKS

Όμορφα DIY Ράφια τοίχου από παλιά συρτάρια

 Όμορφα DIY Ράφια τοίχου από παλιά συρτάρια

Η ανακύκλωση είναι ένα μείζον θέμα που θα πρέπει να ενδιαφέρει τον καθένα. Καθημερινά πρέπει να σκεφτούμε τρόπους ανακύκλωσης σε πράγματα που θα θέλαμε να πετάξουμε φροντίζοντας έτσι και το περιβάλλον αλλά και τη ζωή μας.

Θα ανακαλύψετε καταπληκτικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε με την επαναχρησιμοποίηση πραγμάτων που έχετε και θεωρείται άχρηστα μετατρέποντας τα σε χρηστικά αντικείμενα με έξυπνο τρόπο. Ταυτόχρονα, θα είστε ικανοποιημένοι ότι κάνατε μια καλή πράξη και πολύ ενθουσιώδης γιατι θα ανακαλύψετε ότι είστε σε θέση να δημιουργήσετε όμορφα πράγματα με τα χέρια σας.

Πάρτε για παράδειγμα αυτά τα όμορφα DIY Ράφια τοίχου. Είναι πολύ ωραία και μπορείτε να τα κάνετε πραγματικά εύκολα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πάρετε κάποια συρτάρια που δεν τα χρησιμοποιείτε πια και να τα βάψετε με με ζωηρά χρώματα. Έτσι θα δώσετε χρώμα και ζωή στο εσωτερικό του σπιτιού σας. Στη συνέχεια, μπορείτε να τα κρεμάσετε στον τοίχο και να παρουσιάσετε πράγματα πάνω σε αυτά.