Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

Μουρνιές - Ηράκλειο




Διαδρομή απο τις Μουρνιές Ιεραπέτρας προς Ηράκλειο .... κινούμαστε στο νότιο οδικό άξονα με το Λυβικό αριστερά μας και περνάμε απο το νομό Λασιθιου στο νομό Ηρακλείου ... απολαμβάνουμε την ομορφιά που περιλαμβάνει λόφους βουνά χαράδρες και καταπράσινους κάμπους καθώς και τις εναλλαγες του καιρού ...απολαύστε τη διαδρομή ....

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ταινίες Ελληνικού Κινηματογράφου.



Ταινίες Ελληνικού Κινηματογράφου.
ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ - ΝΤΙΜΗ ΔΑΔΗΡΑ - 1968,

Knit Models

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Elite Knit Models.
Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.
 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.
Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.
 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.

 Φωτογραφία του χρήστη Elite Knit Models.


Ο χρήστης Elite Knit Models πρόσθεσε 1.001 νέες φωτογραφίες.

ένα πολύχρωμο υλικό ανακύκλωσης χαλί

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Moda a Crochet.
 
 
Tutorial alfombra colorida en crochet.
Tutorial paso a paso para elaborar una colorida alfombra reciclando materiales en tejido crochet
crochet.com.ar/explicar10.htm
2.501.043 προβολές
Moda a Crochet
Tutorial paso a paso para elaborar una colorida alfombra reciclando materiales en tejido crochet
Βήμα βήμα βήμα για να περίτεχνο ένα πολύχρωμο υλικό ανακύκλωσης χαλί στο βελονάκι βελονάκι

Βορδιγάλειος Πολτός

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ο Βορδιγάλειος Πολτός είναι ένα βιολογικό μυκητοκτόνο διάλυμα που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε ορισμένες καλλιέργειες για να προλάβουμε την εξάπλωση και να ελέγξουμε μερικές μυκητολογικές και βακτηριακές ασθένειες. Είναι ένας συνδυασμός γαλαζόπετρας και ασβέστη διαλυμένα στο νερό. Μπορείτε να αγοράσετε ένα έτοιμο σκεύασμα ή να φτιάξετε το δικό σας, πολύ εύκολα στις δόσεις που χρειάζεστε με φθηνά υλικά που μπορείτε εύκολα να προμηθευτείτε
Οι καλύτερη εποχή για να εφαρμόσουμε τον βορδιγάλειο πολτό είναι το φθινόπωρο και η άνοιξη με σκοπό να προστατεύσουμε τα φυτά μας από παθογόνους μύκητες που μπορούν να τα μολύνουν και έτσι να ελαχιστοποιήσουμε τα συμπτώματα και τις ζημιές. Ο πολτός αυτός προλαμβάνει ασθένειες όπως ο περονόσπορος και ωίδιο στο αμπέλι και την μαύρη κηλίδωση στην τριανταφυλλιά. Επίσης, μπορεί να προλάβει ορισμένες ασθένειες που οφείλονται σε βακτήρια, όπως το βακτηριακό κάψιμο στην αχλαδιά και τη μηλιά. Όταν εφαρμόσουμε ψεκασμούς με βορδιγάλειο πολτό την κατάλληλη στιγμή σε αυτές τις καλλιέργειες, οι ασθένειες που προαναφέρθηκαν μπορούν να ελεγχθούν αποτελεσματικά.

Η ιστορία του Βορδιγάλειου πολτού

Τον 19ο αιώνα, οι ευρωπαϊκές ποικιλίες της αμπέλου υπέφεραν από σοβαρές ασθένειες, κυρίως λόγω παθογόνων που εισήλθαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο μαζί με τις αμερικάνικες ποικιλίες αμπέλου, παθογόνα που δεν υπήρχαν στις ευρωπαϊκές καλλιέργειες και οι ντόπιες ποικιλίες αμπέλου δεν είχαν ανθεκτικότητα σε αυτά.
Αυτό οδήγησε σε επιδημίες που προκλήθηκαν από επιβλαβή παθογόνα στους οποίους αυτά τα αμπέλια δεν είχαν αναπτύξει ανθεκτικότητα. Το σοβαρότερο παράσιτο που προκάλεσε τεράστιες ζημιές στους καλλιεργητές ήταν η φυλλοξήρα της αμπέλου,αλλά υπήρχε τεράστιο πρόβλημα και με τα νεοφερμένα είδη μυκήτων που προκαλούν περονόσπορο, ωίδιο και άλλες παρόμοιες μυκητολογικές ασθένειες.
Αφού λοιπόν, χτύπησε ο περονόσπορος ο καθηγητής βοτανικής Pierre-Marie-Alexis Millardet από το πανεπιστήμιο του Μπορντό έκανε έρευνες σχετικά με την ασθένεια αυτή στους αμπελώνες της περιοχής του Μπορντό στη Γαλλία. Ο Millardet διαπίστωσε πως οι αμπελώνες που βρίσκονταν πλησιέστερα στους επαρχιακούς δρόμους δεν είχαν πρόβλημα με τον περονόσπορο και το ωίδιο, ενώ τα αμπέλια που δεν γειτνίαζαν με το δρόμο είχαν σοβαρές ζημιές. Αφού ρώτησε τους καλλιεργητές, ανακάλυψε πως τα αμπέλια που γειτνίαζαν με τους επαρχιακούς δρόμους είχαν ψεκαστεί από τους αγρότες με ένα μείγμα γαλαζόπετρας και ασβέστη για να αποθαρρύνουν τους περαστικούς να κλέψουν τα σταφύλια και να τα φάνε πριν τα συγκομίσουν. Αυτό προέτρεψε τον Millardet να δοκιμάσει πειραματικά την αγωγή αυτή. Δημοσίευσε τα ευρήματά του το 1885, και συνέστησε το διάλυμα αυτό για την καταπολέμηση του περονόσπορου. Τα επόμενα χρόνια, η χρήση του βορδιγάλειου πολτού διαδόθηκε και εντυπωσίασε για την αποτελεσματικότητά της. Ο βορδιγάλειος πολτός αποτέλεσε το πρώτο πραγματικό μυκητοκτόνο που οδήγησε στα πρώτα εμπορικά χαλκούχα σκευάσματα του 20ου αιώνα.

Ο τρόπος δράσης του Βορδιγάλειου πολτού

Η δράση του βορδιγάλειου πολτού επιτυγχάνεται με τη βοήθεια των ιόντων χαλκού (Cu2+) που υπάρχουν σ’ αυτό. Τα ιόντα αυτά επηρεάζουν ένζυμα στα σπόρια των μυκήτων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αναστέλλεται η βλάστησή τους. Αυτό σημαίνει πως ο βορδιγάλειος πολτός θα πρέπει να χρησιμοποιείται προληπτικά, πριν χτυπήσει η μυκητολογική ασθένεια.
Είναι απαραίτητο τα φυτά να ψεκάζονται μέχρι απορροής και να καλύπτονται πλήρως με τον ψεκασμό. Προσκολλάται για μεγάλο διάστημα στο φύλλωμα του φυτού και δεν απομακρύνεται κατά τη διάρκεια της βροχής, αν και μακροπρόθεσμα ξεπλένεται από αυτή. Συνήθως, εφαρμόζεται μόνο μία φορά το χρόνο, το χειμώνα, αλλά προληπτικά εφαρμόζεται και την άνοιξη πριν τις μυκητολογικές εξάρσεις.

Σε ποιες καλλιέργειες χρησιμοποιείται;

Εκτός από τη χρήση του για τον προληπτικό έλεγχο μυκητολογικών ασθενειών στο αμπέλι, ο βορδιγάλειος πολτός χρησιμοποιείται επίσης για τον έλεγχο του περονόσπορού της πατάτας, του εξώασκου της ροδακινιάς, του φουζικλάδιου της μηλιάς, του βακτηριακού καψίματος της αχλαδιάς, του κυκλοκονίου της ελιάς. Έχει έγκριση για χρήση σε βιολογικές καλλιέργειες και χρησιμοποιείται συχνά από μικρούς καλλιεργητές και ερασιτέχνες κηπουρούς που δε θέλουν να ψεκάζουν τα φυτά τους με εμπορικά τοξικά σκευάσματα.
Αναλυτικά για το αμπέλι θα χρησιμοποιήσουμε βορδιγάλειο πολτό σε αναλογία 1,2-1,2-100, για τις ροδακινιές και τις αμυγδαλιές θα χρησιμοποιήσουμε αναλογία 0,5-0,5-100 για τις αχλαδιές και τις μηλιές 0,5-1-100 για την πατάτα και τις ελιές 1,2-1,2-100. Παρακάτω θα δούμε τι σημαίνουν αυτές οι αναλογίες και πως μπορείτε να υπολογίσετε τις ποσότητες γαλαζόπετρας και ασβέστη που χρειάζεστε για να φτιάξετε μόνοι σας το διάλυμά σας.

Πώς θα φτιάξω βορδιγάλειο πολτό για τα φυτά μου;


Για την παρασκευή του βορδιγάλειου πολτού θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε γαλαζόπετρα, σβησμένο ασβέστη και νερό. Γαλαζόπετρα μπορούμε να βρούμε σε κέντρα κήπου και καταστήματα γεωργικών εφοδίων, ενώ τον ασβέστη μπορούμε να τον προμηθευτούμε από μια μάντρα οικοδομικών υλικών. Η μέθοδος παρασκευής είναι πολύ εύκολη και μπορεί να την κάνει ο οποιοσδήποτε εύκολα μόνος του στο σπίτι.
Στις περισσότερες εφαρμογές μας χρησιμοποιούμε βορδιγάλειο πολτό συγκέντρωσης περίπου 1%. Γενικά για να παρασκευάσουμε βορδιγάλειο πολτό με συγκέντρωση 1% θα πρέπει να αναμείξουμε γαλαζόπετρα, ασβέστη και νερό σε αναλογίες 1-1-100. Το πρώτο νούμερο αντιπροσωπεύει την συγκέντρωση γαλαζόπετρας στο διάλυμα, το δεύτερο νούμερο αντιπροσωπεύει την συγκέντρωση ασβέστη και το τρίτο το νερό.
Με απλά λόγια, για να παρασκευάσουμε βορδιγάλειο πολτό 1% (1-1-100) θα πρέπει να διαλύσουμε 100 γραμμάρια γαλαζόπετρας και 100 γραμμάρια ασβέστη σε 10 λίτρα νερού. Με βάση αυτή την αναλογία μπορούμε να υπολογίσουμε τις δόσεις γαλαζόπετρας και ασβέστη για κάθε ποσότητα όγκου που θέλουμε να ψεκάσουμε και για κάθε δοχείο ή ψεκαστήρα που θέλουμε να γεμίσουμε. Ας δούμε αναλυτικά τα βήματα:
  1. Διαλύουμε 100 γραμμάρια γαλαζόπετρας (αφού πρώτα την έχουμε θρυμματίσει) σε 5 λίτρα νερού. Για να διαλυθεί πλήρως και για να μην μείνουν συσσωματώματα στο διάλυμα, την τοποθετούμε σε λινάτσα και αναδεύομαι καλά στο νερό μέχρι να διαλυθεί τελείως. Στην λινάτσα δεν θα πρέπει να παραμείνουν συσσωματώματα.
  2. Διαλύουμε 100 γραμμάρια ασβέστη σε 5 λίτρα νερού σε ένα ξεχωριστό δοχείο.
  3. Ανακατεύοντας το διάλυμα του ασβέστη με ένα ξύλινο κοντάρι, για να αποφύγουμε την καθίζηση ιζήματος, το χύνουμε αργά και σταθερά στο δοχείο που έχουμε τη διαλυμένη γαλαζόπετρα. Αν χρειαστεί προσθέτουμε νερό μέχρι να συμπληρωθούν 10 λίτρα διαλύματος.
  4. Προσθέτουμε στο διάλυμα 100 γραμμάρια σαπουνιού για να βελτιώσουμε τη διαβρεκτική ικανότητα.
  5. Γεμίζουμε τον ψεκαστήρα με το διάλυμα περνώντας το πρώτα από μια υφασμάτινη σήτα (τουλπάνι) ώστε να συγκρατήσει μικρούς σβώλους και συσσωματώματα που σχηματίστηκαν σε αυτό και να μην περάσουν στο ψεκαστικό υγρό.
Από τη στιγμή που το παρασκευάσουμε πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε άμεσα καθώς χάνει την αποτελεσματικότητά του όσο περνά ο χρόνος και δεν αποθηκεύεται. Ψεκάζουμε με αυτό όλα τα τμήματα των φυτών, το στέλεχος, το βλαστό και σημεία από τομές και κλαδέματα ώστε να τα προστατεύσουμε. Συνηθίζεται να ψεκάζουμε δέντρα με βορδιγάλειο πολτό μετά το κλάδεμα για να μη μολυνθούν οι πληγές. Επίσης, ο βορδιγάλειος πολτός δεν συνδυάζεται με άλλα μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα σκευάσματα.
Δεν ψεκάζουμε με βορδιγάλειο πολτό όταν το δέντρο ή τα φυτά μας έχουν σχηματίσει πλήρως το φύλλωμά τους γιατί μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα σε αυτό. Το διάλυμα αυτό μπορεί να είναι επιβλαβές για τα ψάρια, τα οικόσιτα ζώα και τους γεωσκώληκες, λόγω της πιθανής συσσώρευση χαλκού στο έδαφος.
Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ)

Αυτά τα Φυτά κοντά στα Καρποφόρα



Η συγκαλλιέργεια βασίζεται στο γεγονός, πως ορισμένα φυτά έχουν την ικανότητα να προσελκύουν ωφέλιμα έντομα και να εμπλουτίζουν τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους στον κήπο μας. Το περιβόλι μας είναι μια μικρογραφία του οικοσυστήματος και αποτελεί μέρος της τροφικής αλυσίδας που μας θρέφει.
Τα καρποφόρα δέντρα, που έχουμε στο περιβόλι μας, συχνά-πυκνά αντιμετωπίζουν την απειλή των εχθρών και των ασθενειών, που αποδεκατίζουν την παραγωγή τους. Είναι μόνιμο πρόβλημα, για τον καλλιεργητή, να παρατηρεί τα φύλλα των δέντρων του και τους καρπούς, και να εντοπίζει μικρά ενοχλητικά έντομα και παθογόνα, που βλάπτουν την καλλιέργεια.
Ειδικά, για τους παραγωγούς βιολογικής καλλιέργειας, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουν αυτά τα παράσιτα είναι να συνεργαστούν με τη Μητέρα Φύση.
Η πλειονότητα των εντόμων του κήπου είναι ωφέλιμα. Δηλαδή, ο ρόλος τους είναι να επικονιάζουν τα άνθη και να συμμετέχουν στην τροφική αλυσίδα τρώγοντας άλλα έντομα. Όταν κάνουν καλά τη δουλειά τους, τα δέντρα μας έχουν παραγωγή και δεν αρρωσταίνουν. Επομένως, η φύτευση φυτών που προσελκύουν ωφέλιμα έντομα είναι μια καλή αρχή, για να αντιμετωπίσετε τα παράσιτα που βλάπτουν τα οπωροφόρα δέντρα σας. Τέτοια φυτά, που προσελκύουν επικονιαστές και αρπακτικά είδη και ενισχύουν τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους προς όφελος της καλλιέργειάς σας, ονομάζονται συνοδευτικά φυτά.
Διαβάστε το σχετικό άρθρο: 11 τρόποι βιολογικής καταπολέμησης εχθρών και ασθενειών
Η συγκαλλιέργεια φυτών είναι μια νέα τάση στη σύγχρονη γεωργία. Γίνονται νέες έρευνες κάθε χρόνο, και η πρακτική αυτή θα αποτελέσει στο μέλλον μια απαραίτητη μέθοδο φυτοπροστασίας και στις επαγγελματικές προσοδοφόρες καλλιέργειες.
Το πρώτο βήμα για την προστασία των καρποφόρων δένδρων είναι να επιλέξετε ανθεκτικές ποικιλίες, που προσαρμόζονται στο κλίμα της περιοχής σας και παρουσιάζουν αποδεδειγμένη ανθεκτικότητα στις βασικές ασθένειες. Ακόμη και μετά την φύτευση ανθεκτικών ποικιλιών, τα δέντρα εξακολουθούν να είναι ευάλωτα σε παράσιτα που έρχονται από γειτονικούς οπωρώνες και περιβόλια.
Φυτά συνεργάτες της μηλιάς
Οι μηλιές πάσχουν από πολλές ασθένειες, από το φουζικλάδιο μέχρι παράσιτα, όπως η καρπόκαψα της μηλιάς, η καρόκαψα της ροδακινιάς, οπλοκάμπη και άλλα. Τα μήλα δεν είναι αυτο-γόνιμα, έτσι χρειάζονται έντομα επικονιαστές ( μέλισσες, βομβίνους) για να γονιμοποιήσουν τα άνθη. Η άγρια τριανταφυλλιά προσελκύει επικονιαστές και φιλοξενεί αρπακτικά έντομα, και αξίζει να την φυτέψετε δίπλα στις μηλιές σας.
Η αγαστάση (AgastacheFoeniculum) μπορεί να προσελκύσει ωφέλιμα έντομα. Το σχοινόπρασο (Alliumschoenoprasum), όταν φυτεύεται γύρω από τον κορμό της νεαρής μηλιάς, την προστατεύει από ξυλλοφαγα έντομα, προλαμβάνει το φουζικλάδιο και προσελκύει ωφέλιμα έντομα στα άνθη του. Το βερμπάσκο (Verbascum spp.) είναι άλλος ένας φίλος της μηλιάς. Παγιδεύει ημίπτερα έντομα (βρομούσες) που θα μπορούσαν να βλάψουν τους νεαρούς καρπούς. Ένα άλλο πολυετές φυτό, που βοηθά τη μηλιά είναι ο μάραθος (Foeniculum vulgare). Προσελκύει εντομοπαρασιτικά έντομα που ελέγχουν των πληθυσμό των βλαβερών κάμπιων.
Οι φράουλες (Fragaria x ananassa) φιλοξενούν έντομα που προστατεύουν τους καρπούς. Το λευκό τριφύλλι (Trifolium repens), όχι μόνο εμπλουτίζει το έδαφος με άζωτο, αλλά προσελκύει αρπακτικά έντομα, όπως διάφορα είδη σκαθαριών του εδάφους. Ανθίζει επίσης την ίδια εποχή με τη μηλιά βοηθώντας τη, έτσι, στην προσέλκυση επικονιαστών. Το μελισσόχορτο (Melissa officinalis) είναι, επίσης, ένα φυτό που μπορεί να συνοδεύσει τη μηλιά.
Φυτά συνεργάτες της αχλαδιάς
Η αχλάδια ανήκει στην ίδια οικογένεια με τη μηλιά και, επίσης, τα άνθη της δεν αυτογονιμοποιούνται. Απαιτεί έντομα επικονιαστές για την σταυροεπικονίασή της. Τα άνθη της είναι ελαφρώς δύσοσμα, έτσι οι επικονιαστές της είναι οι μύγες, οι σφήκες και διαφορά σκαθάρια που προσελκύονται. Και εδώ, το σχοινόπρασο θα προστατεύσει τον κορμό της νεαρής αχλαδιάς από τα ξυλλοφάγα έντομα.
Δύο είδη μέντας συνοδεύουν άριστα την αχλαδιά. Η μέντα (Mentha spp.) και το πυκνάνθεμο (Pycnanthemum spp.) προσελκύουν αρκετούς επικονιαστές. Ο μάραθος, επίσης, είναι απαραίτητος κοντά στην αχλάδια.
Φυτά συνεργάτες της ροδακινιάς και της νεκταρινιάς
Τα άνθη της ροδακινιάς αυτογονιμοποιούνται, αλλά και αυτή έχει ανάγκη έντομα επικονιαστές. Το σκόρδο (Allium sativum) και το σχοινόπρασο (Allium tuberosum) είναι οι δύο πιο σημαντικοί συνεργάτες για την ροδακινιά, καθώς απωθούν τα πιο βλαβερά παράσιτα, σκολύτες και ξυλλοφάγα έντομα. Φυτέψτε τα γύρω από τους κορμούς των δέντρων. Μπορείτε να τα καλλιεργήσετε παράλληλα, αλλά φροντίστε να κόβετε τα άνθη τους πριν καρποφορήσουν γιατί θα γεμίσουν τον τόπο με φυτά εθελοντές.
Καλύψτε το έδαφος γύρω από την κόμη του δέντρου με φράουλες. Φιλοξενούν ένα παράσιτο που προσβάλλει την κάμπια, καρπόκαψα της ροδακινιάς. Φυτέψτε άγριες φράουλες που απαιτούν λιγότερη φροντίδα ή καλλιεργούμενες ποικιλίες που θα πρέπει να τις φροντίζετε. Το χαμομήλι (Chamaemelum nobile) προσφέρεται, επίσης, για εδαφοκάλυψη κάτω από την ροδακινιά. Προσελκύει αρκετά ωφέλιμα έντομα και διώχνει τα ξυλλοφάγα.
Διαβάστε το σχετικό άρθρο: Βιολογική καταπολέμηση Μελίγκρας
Φυτά συνεργάτες της κερασιάς και της βυσσινιάς
Οι περισσότερες ποικιλίες κερασιάς είναι μη-αυτογονιμοποιούμενες και απαιτούν μια άλλη συμβατή ποικιλία για την επικονίαση. Η βυσσινιά είναι αυτογόνιμοποιούμενη, αλλά απαιτεί επικονιαστές.
Τα δέντρα αυτά είναι πυρηνόκαρπα. Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με την ροδακινιά, και προσβάλλονται από τα ίδια, πάνω-κάτω, ξυλλοφάγα έντομα. Έτσι, και εδώ, θα χρησιμοποιήσουμε σκόρδο και σχοινόπρασο γύρω από τον κορμό. Επίσης, χρησιμοποιούμε τα ίδια φυτά, που διαβάσαμε πιο πάνω, στην περίπτωση της ροδακινιάς.
Φυτά συνεργάτες της δαμασκηνιάς
Οι περισσότερες ποικιλίες της δαμασκηνιάς είναι μη-αυτογονιμοποιούμενες και χρειάζονται μια άλλη ποικιλία για την επικονίαση. Επίσης, η δαμασκηνιά ανήκει στης ίδια οικογένεια με την ροδακινιά και έχουν τα ίδια φυτά συνεργάτες, που μπορείτε να συγκαλλιεργήσετε γύρω της. Ο ρυγχίτης είναι ολέθριος για τους καρπούς της δαμασκηνιάς. Έτσι, φυτεύοντας λευκό τριφύλλι κάτω από την κόμη του δέντρου, τα σκαθάρια πέφτουν στο έδαφος.
Ο ρυγχίτης ελέγχεται από τα φυτά της οικογένειας των λαουριδών, στα οποία ανήκει η δάφνη. Άλλα φυτά της ίδιας οικογένειας είναι το αβοκάντο και η κανέλα. Έχοντας δάφνες κοντά στις δαμασκηνιές, απωθείτε τους ρυγχύτες.
Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ), επικοινωνία στο share24gr@gmail.com

Λιναρόσπορος


Εναλλακτικές προτάσεις Υγείας ,Διατροφής,Ψυχολογίας και θεραπευτικά βότανα

Βάλτε στη ζωή και στο πιάτο σας το λιναρόσπορο. Το μικροσκοπικό αυτό σποράκι θεωρείται από το Αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, ως ένα από τα έξι είδη τροφίμων, που προλαμβάνουν και καταπολεμούν επτά αρρώστιες. Ταυτόχρονα ομορφαίνει τις γυναίκες χαρίζοντας τους πλούσια κόμη, λαμπερό δέρμα και γερά νύχια.

Αμερικανικές επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι η κατανάλωση του ωφελεί την καρδιά, καταπολεμά τον διαβήτη, προστατεύει από τον καρκίνο και τις φλεγμονές, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τις φλεγμονές και βοηθά τις γυναίκες στην εμμηνόπαυση.

Σύμφωνα με τις ίδιες μελέτες η κατανάλωση λιναρόσπορου συνδέεται άμεσα με της μείωση της ολικής χοληστερόλης, συμπεριλαμβανομένης και της LDL (κακή) χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων.

Η μάχη κερδίζεται αν καθημερινά στο φαγητό σας προσθέστε μία κουταλιά της σούπας λιναρόσπορου τριμμένου.
Πολλοί διατροφολόγοι συμβουλεύουν τους ασθενείς τους με διαβήτη, να τρώνε καθημερινά λιναρόσπορο.

Μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, έδειξε ότι όσοι διαβητικοί έτρωγαν ψωμί φτιαγμένο από λιναρόσπορο είχαν επίπεδα γλυκόζης στο αίμα κατά 28% χαμηλότερα μια ώρα μετά το φαγητό από εκείνους ,που κατανάλωναν ψωμί από αλεύρι σιταριού!



Ο λιναρόσπορος έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λιγνάνες (φυτοοιστρογόνα) μέχρι και 800 φορές πάνω από το ποσό που βρέθηκε σε φυτά. Οι λιγνάνες θεωρούνται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ως ιδιαίτερα σημαντικά φυσικά προστατευτικά κατά του καρκίνου και κυρίως στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου και του μαστού.

Μια από τις τροφές που είναι πλούσια σε ωμέγα 3 λιπαρά οξέα είναι ο λιναρόσπορος, ο οποίος παρέχει ασπίδα προστασίας στους πάσχοντες από φλεγμονώδεις διαταραχές,συμπεριλαμβανομένης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας πάθηση η οποία προκαλεί μεγάλο πόνο .

Οι εξάψεις, οι νυχτερινές εφιδρώσεις, η ευερεθιστότητα και η κατήφεια μερικά από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης απαλύνονται από την κατανάλωση λιναρόσπορου.

Μελέτες έχουν δείξει, ότι η κατανάλωση λιναρόσπορου επηρεάζει θετικά την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει βακτηρίδια και ιούς.

Πάντως το μυστικό είναι να ρίχνετε μια κουταλιά λιναρόσπορου σε ό,τι τρώτε π.χ. στη σαλάτα, στο γιαούρτι ή στα δημητριακά πρωινού ή ακόμη και στα φρούτα.

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας. 

ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Feelgood Entertainment.




Feelgood Entertainment
Εξαιρετικές ερμηνείες, καλογραμμένο σενάριο. Ανήκει στο πάνθεον των ταινιών για το τέλος του έρωτα. - Empire Magazine
ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ (After Love)
Στους κινηματογράφους

THE EYE

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/the-eye.html

THE EYE

Trailer 

Ένα ενδιαφέρον θρίλερ που παρουσιάζει πολλές απόψεις της ιαπωνικής παράδοσης. Μια κοπέλα τυφλή αποκτά το φως μετά από μια επιτυχημένη επέμβαση. Δότης είναι μια συνομήλικη της που έχει φυσικά πεθάνει. Σταδιακά ανακαλύπτει η κοπέλα, ότι όχι μόνο απέκτησε την ικανότητα να βλέπει, όπως όλος ο κόσμος αλλά επίσης να βλέπει και πράγματα που δεν βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος.
Αρχικά βλέπει κάποιες μαύρες φιγούρες ανθρώπων (αόρατοι για τους άλλους) οι οποίοι όταν παρουσιάζονται, πάντα κάποιος πεθαίνει. (Αυτοί είναι οι «Άγγελοι Θανάτου» που έρχονται για οδηγήσουν τον νεκρό μέσα από το πέρασμα στον άλλον κόσμο. Σε όλους τους πολιτισμούς βρίσκουμε την πίστη, ότι την ώρα του θανάτου, εμφανίζεται κάποιος για να πάρει μαζί του τον ετοιμοθάνατο. Πολλές φορές αυτοί παίρνουν την μορφή  κάποιου οικείου προσώπου του θανόντα, έτσι ώστε να έχει κάποιον να εμπιστευτεί και να γίνει με πιο ανώδυνο τρόπο η αποκόλληση του από τον κόσμο της ύλης).
Άλλο στοιχείο που μας δίνει η ταινία είναι ο εγκλωβισμός της συνείδησης, όταν αυτός που πεθαίνει, συνεχίζει να έχει κάποιο άλυτο ζήτημα με την ζωή ή τους ζωντανούς. Για παράδειγμα εμφανίζεται κάποιο παιδί που αναζητά απεγνωσμένα τον έλεγχο των βαθμών του από το σχολείο. Το παιδί αυτό έχει αυτοκτονήσει, διότι οι γονείς του τον κατηγόρησαν άδικα ότι επίτηδες έλεγε ψέματα πως έχασε τον έλεγχό του. Έτσι η πρωταγωνίστρια το συναντά συνεχώς να ψάχνει για τον χαμένο του έλεγχό.
(Βλέπουμε εδώ λοιπόν    την αρχαία πίστη ότι η συνείδηση μπορεί να εγκλωβιστεί στην ύλη και να κάνει φαύλους κύκλους μέσα σε αυτήν ζητώντας δικαίωση. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή σε όλους τους παραδοσιακούς πολιτισμούς με την έννοια των φαντασμάτων που στοιχειώνουν έναν χώρο). Την πλοκή της ταινίας κινεί ένα άλλο πρόσωπο, αυτό της δότριας του ματιού. Σταδιακά αποκαλύπτεται ότι έχει και εκείνη κάποιο «άλυτο ζήτημα» που την κρατά δέσμια και έτσι καλείται η πρωταγωνίστρια να βρει την άκρη του νήματος για να την βοηθήσει.
Πέρα από ότι αναφέραμε πιο πάνω, εδώ υπάρχει και η πανάρχαια εσωτερική πίστη ανατολικών παραδόσεων, που υποστηρίζει ότι κάθε μέλος του σώματος π.χ. η καρδιά, το συκώτι, τα μάτια κλπ έχει τον δικό του ον, έναν μικρό εσωτερικό ρυθμιστεί που συνεργάζεται καρμικά με την συνείδηση του ανθρώπου. Έτσι όταν δίνουμε σε κάποιον, το μέλος του σώματος ενός άλλου ανθρώπου, τότε αυτός παίρνει ένα ζωντανό κομμάτι του άλλου μια και ο «ρυθμιστής» έρχεται μαζί. Έτσι λοιπόν αυτό, δημιουργεί για αυτούς τους λαούς, ένα ηθικό ζήτημα σε σχέση με το κάρμα αυτού που το δέχεται, αφού εκμεταλλεύεται ένα κομμάτι της  ύπαρξης του άλλου.
Όμως ας μην ξεχνάμε ότι η έννοια της δικαιοσύνης, του καλού και του κακού είναι ζητήματα πολύ δύσκολα που απασχόλησαν και θα απασχολούν μάλλον για πολύ ακόμη την ανθρωπότητα.
Joomla SEF URLs by Artio

Σωκράτης


Socrates.pngΟ Σωκράτης έζησε στην Αθήνα το (470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.)[1] ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας [2]. Ενδεικτικό της σημασίας του για την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι ότι όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι πριν από αυτόν ονομάστηκαν Προσωκρατικοί. Αναρίθμητοι είναι οι μελετητές που έχουν ασχοληθεί με τον Σωκράτη, στους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, πολλοί από τους οποίους είναι ιδιαίτερα φημισμένοι, έτσι ώστε ο W.K.C. Gutrie να γράψει πως «στο τέλος ο καθένας έχει το δικό του, ως ένα βαθμό Σωκράτη, που δεν είναι ίδιος ακριβώς με τον Σωκράτη κανενός άλλου.» [3] Είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδωνας στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη. [4] Οι κυριότερες πηγές για τη ζωή του είναι κατ' αρχάς ο μαθητής του Πλάτων, ο ιστορικός Ξενοφών, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο συγγραφέας κωμωδιών Αριστοφάνης.

Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης από το δήμο της Αλωπεκής.[5] Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Οι πληροφορίες για τη ζωή του Σωκράτη είναι ποικίλες και ο μελετητής του Αρχαιοελληνικού κόσμου μπορεί να βγάλει ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Διάφοροι αξιόλογοι συγγραφείς ασχολήθηκαν μαζί του, ήδη από την αρχαιότητα, και ο καθένας πρόσθεσε νέες πτυχές από τη ζωή του. Έτσι, ο Πορφύριος μας πληροφορεί ότι ο Σωκράτης, όπως συνηθιζόταν στην αρχαία Αθήνα, ασχολήθηκε αρχικά με τη γλυπτική τέχνη, το επάγγελμα του πατέρα του, ο οποίος ήταν λιθοξόος, πριν το εγκαταλείψει «χάριν της παιδείας», όπως έγραψε αργότερα, ο Λουκιανός. [6]

Στα 17 του χρόνια γνώρισε το φιλόσοφο Αρχέλαο, που του μετέδωσε το πάθος για τη φιλοσοφία και τον έπεισε να αφιερωθεί σ' αυτήν. Μία πιο βαθιά ψυχολογική πλευρά του φανερώνει ο Πλάτωνας, που στην Απολογία του παρουσιάζει τον Σωκράτη να θεωρεί τη φιλοσοφική ενασχόληση ως θεία εντολή. Εδώ ο Σωκράτης μπορεί να χαρακτηριστεί ως Θεόπνευστος, καθώς αναφέρει το ισχυρό του ένστικτο, ως μία εσωτερική παρόρμηση, να του υπαγορεύει ποιες πράξεις και ενασχολήσεις πρέπει να ακολουθήσει. Συχνά μάλιστα δήλωνε ότι άκουγε μέσα του μία φωνή που τον εμπόδιζε να πράττει ότι δεν ήταν σωστό, την οποία φωνή ονόμαζε «δαιμόνιο».

Στις φιλοσοφικές του έρευνες τον παρακολουθούσαν πολλοί, ιδιαίτερα νέοι, που ένιωθαν ευχαρίστηση ακούγοντας τον να μιλάει και να συζητάει για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και θρησκευτικά. Έτσι σχηματίστηκε γύρω του ένας όμιλος, που δεν αποτελούσε όμως σχολή, γιατί ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, αλλά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και σε αντίθεση με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του.

Απέφευγε την εμπλοκή στην πολιτική και προτιμούσε να πορεύεται τη δική του ανεξάρτητη πορεία. Μόνη εξαίρεση, όταν η πατρίδα τον καλούσε. Έτσι έλαβε μέρος σε τρεις εκστρατείες στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, στην πολιορκία της Ποτίδαιας, στο Δήλιο της Βοιωτίας το 424π.Χ. («ήμουν μαζί του στην υποχώρηση», λέει ο Λάχης στον ομώνυμο πλατωνικό διάλογο,«και αν όλοι ήταν σαν τον Σωκράτη, η πόλη μας ποτέ δε θα πάθαινε εκείνη τη συμφορά.»)[7] Το 422 π. Χ. στη μάχη της Αμφίπολης έσωσε τη ζωή του Αλκιβιάδη και έδειξε απίστευτη αντοχή στις κακουχίες, όπως περιγράφει ο ίδιος ο Αλκιβιάδης στο πλατωνικό Συμπόσιο.[8] Το 406 π.Χ., στη δίκη των 10 Αθηναίων στρατηγών όταν συνέπεσε η «φυλή» στην οποία ανήκε να έχει την πρυτανεία, αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση να φέρει σε ψηφοφορία στην Εκκλησία του Δήμου μία παράνομη πρόταση - να δικαστούν ομαδικά και όχι ο καθένας ξεχωριστά, όπως όριζε ο νόμος οι στρατηγοί που είχαν κατηγορηθεί ότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς κατά τη ναυμαχία στις Αργινούσες, κάτι απαράδεκτο νομικά στην αθηναϊκή δημοκρατία. [9] Το 404 π.Χ. με την ίδια τόλμη εναντιώθηκε στους Τριάκοντα τυράννους, όταν αρνήθηκε να συλλάβει έναν δημοκρατικό πολίτη, τον Λέοντα τον Σαλαμίνιο.[9] ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ Η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο
 
—Απολογία Σωκράτους

Το 399 π.Χ. διατυπώθηκε εναντίον του κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων[10]. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο. Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής. Ενώ ένας από τους βασικούς λόγους για κατηγορία του, στην πραγματικότητα ήταν ότι ένας από τους μαθητές του, και μάλιστα από πιο τους σημαντικούς, είχε πάρει μέρος στην εξουσία των τυράννων.

Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο δεσμωτήριο 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της Δήλου. Από τον διάλογο του Πλάτωνα Κρίτων μαθαίνουμε ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι μαθητές του είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Ο Σωκράτης αρνήθηκε και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε τον θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.

Παρ' όλα αυτά, το Μάιο του 2012, πραγματοποιήθηκε εκ νέου η δίκη του Σωκράτη από Συμβούλους του Αρείου Πάγου και γνωστούς δικηγόρους και δικαστές, χρησιμοποιώντας τους νόμους της εποχής εκείνης, και ως αποτέλεσμα ο Σωκράτης αθωώθηκε για τις κατηγορίες τις οποίες έφερε.
Αρχαία τοιχογραφία, Μουσείο Εφέσου, 1ος-5ος αιώνας.

Ο Σωκράτης, όπως και ο Πυθαγόρας, δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Γι' αυτό είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς το περιεχόμενο της φιλοσοφίας του και, πρακτικώς, ότι γνωρίζουμε για τον Σωκράτη προήλθε κυρίως από όσα έγραψαν οι μαθητές του σχετικά με αυτόν, καθώς και ορισμένους συγγραφείς που επικεντρώθηκαν στη μελέτη της προσωπικότητάς του. Κατά τον Σωκράτη ο Θεός δεν φιλοσοφεί, γιατί κατέχει τη σοφία, φιλοσοφεί όμως ο άνθρωπος, που η ύπαρξή του είναι πεπερασμένη.

Στην εποχή του Σωκράτη έχουμε με τους Σοφιστές τη στροφή της φιλοσοφίας προς τον άνθρωπο και τη χρήσιμη αρετή, ενώ προηγουμένως το κύριο θέμα της φιλοσοφίας των προσωκρατικών ήταν η φύση. Βέβαια, οι Σοφιστές, ως μη φιλόσοφοι, δεν διείσδυσαν εις βάθος στη μελέτη της πραγματικής ουσίας του ανθρώπου, κάτι που ξεκίνησε με τον Σωκράτη, ο οποίος πρώτος θεώρησε την ψυχή ως την πραγματική ουσία του ανθρώπου και την αρετή ως αυτό που επιτρέπει την πλήρωση της ανθρώπινης φύσης μέσα από την αναζήτηση και βελτίωση της ψυχής. Ο Αριστοτέλης αναγνωρίζει αυτή τη στροφή του πνεύματος με τη φράση «επί Σωκράτους το δε ζητείν τα περί φύσεως έληξε, προς τη χρήσιμη αρετή και την πολιτική δε απόκλεινον οι φιλοσοφούντες».
 
Σωκρατική (μαιευτική) μέθοδος
 
Πίνακας του Ζακ-Λουί Νταβίντ (1787) Ο Θάνατος του Σωκράτη

Η μαιευτική ήταν η μέθοδος, η οποία, σε συνδυασμό με τη χρήση της ειρωνείας, αποτελούσε χαρακτηριστικό της σωκρατικής διδασκαλίας. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, ο Σωκράτης κατά τις συζητήσεις του, προσποιούμενος την πλήρη άγνοια για το θέμα που συζητούσε κάθε φορά, προσπαθούσε μέσα από ερωτήσεις να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον συνομιλητή του.

Ουσιαστικά ο Σωκράτης επωμιζόταν το ρόλο της συνείδησης και μέσα από αυτή τη διαδικασία ερωταπαντήσεων δημιουργούσε ένα πνεύμα διαλόγου στη συζήτηση. Ο συνομιλητής λοιπόν απαντώντας σ' αυτές τις ερωτήσεις έφτανε σε ένα συμπέρασμα -στην αλήθεια για τον Σωκράτη- από μόνος του. Η μέθοδος ονομάστηκε μαιευτική διότι όπως η μαία (επάγγελμα που έκανε και η Φαιναρέτη, μητέρα του Σωκράτη) φέρνει στον κόσμο το νεογνό έτσι και ο Σωκράτης ή ο εκάστοτε συνομιλητής που παίρνει το ρόλο της συνείδησης εξάγει από τον συνομιλητή του την αλήθεια.
 
Διαλεκτική

Διαλεκτική, κατ' αρχάς σημαίνει 'διάλογος'. Πρόκειται λοιπόν για μία μορφή διαλόγου η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Σωκράτη και κατά την οποία, ο φιλόσοφος προσπαθούσε να οδηγήσει τον συνομιλητή του στην ανακάλυψη της βαθύτερης αλήθειας των πραγμάτων, αυτής που μένει ανεξάρτητη από περιστάσεις και συνθήκες. Στη συγκεκριμένη μέθοδο, ο Σωκράτης άφηνε τον συνομιλητή του να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του σχετικά με το θέμα που συζητούσαν, θεωρώντας αρχικά, αυτή την άποψη ως ολοκληρωμένη και θεμελιωμένη. Στη συνέχεια, μέσα από τη διαδικασία ερωταπαντήσεων, δείχνει μέσω απλοϊκών παραδειγμάτων τις ακραίες συνέπειες των απόψεων αυτών, αποδεικνύοντας έτσι τη σαθρότητά τους. Οδηγεί λοιπόν τον συνομιλητή του, στην ανακάλυψη νέων συμπερασμάτων και νέων προσεγγίσεων της αλήθειας.
Ο Σωκράτης και ο φιλοσοφικός στοχασμός

Έχει ειπωθεί για τον Σωκράτη πως «κατέβασε τη φιλοσοφία από τα άστρα στη γη», διότι χάρη στη δική του προσωπικότητα οι φιλόσοφοι έπαψαν να ασχολούνται με τα φυσικά φαινόμενα και άρχισαν να ασχολούνται με τον ίδιο τον άνθρωπο και την κοινωνία του. Στην πραγματικότητα, πολλοί φιλόσοφοι πριν το Σωκράτη ασχολήθηκαν με τα πολιτικά προβλήματα, ενώ ο Δημόκριτος ασχολήθηκε και με ζητήματα ηθικής. Ωστόσο, ο Σωκράτης ήταν εκείνος που πραγματικά έστρεψε το φιλοσοφικό στοχασμό σε αυτά τα θέματα. Ο λόγος που τα σωκρατικά ενδιαφέροντα σημάδεψαν κατά τέτοιο τρόπο την ιστορία της φιλοσοφίας πρέπει να αναζητηθεί στον σωκρατικό τρόπο σκέψης, στο γεγονός δηλαδή πως ο Σωκράτης, δεν ενδιαφερόταν για την ορθό τρόπο ζωής και δράσης είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Και αντίθετα από τους σοφιστές δεν ενδιαφέρθηκε γι αυτά για χρησιμοθηρικούς σκοπούς. Θέλησε λοιπόν να δημιουργήσει ένα στέρεο έδαφος πάνω στο οποίο θα μπορούσαν ύστερα να θεμελιωθούν οριστικά και αμετάκλητα οι έννοιες του καλού, της αρετής και της σοφίας. Όπως οι πρώτοι φιλόσοφοι λοιπόν αναζητούσαν την πρώτη αρχή της δημιουργίας, έτσι και ο Σωκράτης αναζήτησε την αρχή κάθε ηθικής έννοιας, που δεν επηρεάζεται από ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες αλλά ούτε από τη δυνατότητα της αντίληψης του κάθε ανθρώπου. Αναζήτησε δηλαδή το απόλυτο και απέρριψε το σχετικό, μελέτησε την ηθική ουσία και απέρριψε τα ηθικά φαινόμενα.
Επαγωγική Συλλογιστική Μέθοδος

Για να φτάσει στην αρχή των ηθικών εννοιών, ο Σωκράτης χρησιμοποίησε την επαγωγική συλλογιστική μέθοδο, μέσω της οποίας σκόπευε να φτάσει στην εξαγωγή καθολικών συμπερασμάτων. Ξεκινούσε λοιπόν με παραδείγματα, παρμένα από την καθημερινότητά του και την εμπειρία του και αποσκοπούσε στην εξαγωγή καθολικών συμπερασμάτων τα οποία ξεπερνούν την εμπειρία και φτάνουν στην απόλυτη γνώση ενός θέματος. Και η διαδικασία αυτή είναι επιτυχής όταν θα προκύψει ένας απόλυτος ορισμός για την αλήθεια του καλού και του κακού, της ομορφιάς και της ασχήμιας, της ορθής διακυβέρνησης και της δεσποτείας, της σωφροσύνης και της άνοιας.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%89%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82

Δημοφιλείς αναρτήσεις