Μωσαϊκό

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Εύκολα breezy καθαριστικά

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Blossom.

Blossom

6 Ιανουαρίου στις 4:45 μ.μ. ·

Easy breezy cleaning hacks for when your kids are literally walking tornadoes

Εύκολα μπρίζυ καθαριστικά για όταν τα παιδιά σας κυριολεκτικά περπατούν σαν ανεμοστρόβιλοι

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ - 1969

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Τα τραγούδια του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Τα τραγούδια του Ελληνικού Κινηματογράφου.

8 Μαΐου 2017 ·

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ - 1969.

καταπληκτικά ντολμαδάκια

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Σπιτική γαστρονομία.

Ο χρήστης Σπιτική γαστρονομία βρίσκεται στην τοποθεσία Σπιτική γαστρονομία.

20 Μαρτίου 2017 · Αθήνα, Attica ·

Σήμερα στην Σπιτική γαστρονομία έχουμε φτιάξει καταπληκτικά ντολμαδάκια Κωνσταντινουπολίτικα
...με ρυζάκι και φρέσκο μοσχαρίσιο κιμά...με λίγο στημένο λεμόνι απο επάνω...γίνεται φανταστικός!
Δες και αυτό 👇👇👇👇👇 👉👉👉https://youtu.be/SVgBHKWY9zA

Πώς φτιάχνουμε πολλά πομ πομ ταυτόχρονα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Χειροτεχνήματα: Πώς φτιάχνουμε πολλά πομ πομ ταυτόχρονα / How to make pom poms

Καταπληκτική ιδέα ,γιατί είναι λίγο βαρετό όταν θέλουμε να κάνουμε πολλά να τα κάνουμε ένα ένα!!!!Καλό σου βράδυ!

nikiad.blogspot.com

http://nikiad.blogspot.gr/2014/08/how-to-make-pom-poms.html

Πώς φτιάχνουμε πολλά πομ πομ ταυτόχρονα / How to make pom poms

Tutorial :
2 έξυπνοι τρόποι για να φτιάξετε εύκολα και γρήγορα πολλά πομ πομ ταυτόχρονα (μαζική παραγωγή !!!!)
2 clever ways to make pom poms in bulk

1. Χρησιμοποιούμε τα πόδια ενός τραπεζιού για να τυλίξουμε την κλωστή (όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση ανάμεσα στα πόδια του τραπεζιού τόσο περισσότερα πομ πομ θα φτιάξουμε ):

Αποφασίζουμε πόσο μεγάλα θέλουμε να γίνουν - αν οι αποστάσεις είναι μικρές θα φτιάξουμε περισσότερα πομ πομ αλλά μικρότερα .Δένουμε σφιχτά σε ίσες αποστάσεις .Το κάθε δέσιμο θα αποτελέσει το κέντρο ενός πομ πομ (στην συγκεκριμένη εικόνα θα έχουμε 8 πομ πομ

Κόβουμε με ένα ψαλίδι τις άκρες στο μισό της απόστασης που υπάρχει ανάμεσα στα δεσίματα .

Κόβουμε ακριβώς στη μέση του κάθε τμήματος .

Με απαλές κινήσεις τρίβουμε τα πομ πομ με τα χέρια και τα "κουρεύουμε" με ένα ψαλιδάκι για να τους δώσουμε καλύτερο στρογγυλό σχήμα .

Για λεπτομερείς οδηγίες στα Αγγλικά και περισσότερες φωτογραφίες

επισκεφτείτε το blog :http://www.flaxandtwine.com/2013/03/making-pompoms-in-bulk/

Visit the blog : http://www.flaxandtwine.com/2013/03/making-pompoms-in-bulk/

for a detailed tutorial in English and more photos .

2 . Ένας εναλλακτικός τρόπος είναι να φτιάξουμε μια κατασκευή με ένα κομμάτι ξύλο στου οποίου τις δύο άκρες θα καρφώσουμε δύο καρφιά ή θα βιδώσουμε δύο βίδες .

Δένουμε την κλωστή στη μια από τις βίδες και τυλίγουμε γύρω από τις δύο βίδες .

Μπορούμε να βιδώσουμε κι άλλες βίδες για να φτιάξουμε πομ πομ και σε άλλα χρώματα .

Για λεπτομερείς οδηγίες στα Αγγλικά και περισσότερες φωτογραφίες

επισκεφτείτε το blog :

http://rheaclements.wordpress.com/2013/05/16/how-to-make-pom-poms-in-bulk/

Visit the blog http://rheaclements.wordpress.com/2013/05/16/how-to-make-pom-poms-in-bulk/

for a detailed tutorial in English and more photos .

Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο !!!!!

Have a lovely weekend !!!!!!!!

Οι τρεις κανόνες της ζωής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Αφύπνιση Συνείδησης ( Consciousness Awakening ).

Αφύπνιση Συνείδησης ( Consciousness Awakening )

12 Απριλίου ·

Οι τρεις κανόνες της ζωής (Διδακτική ιστορία) - Αφύπνιση Συνείδησης

Κάποτε ένας κυνηγός κατάφερε να πιάσει ένα πουλί πολύ έξυπνο. Τόσο έξυπνο που μπορούσε να μιλά 70 διαφορετικές γλώσσες. Έτσι είπε το πουλί στον…

awakengr.com

http://www.awakengr.com/tris-kanones-tis-zois-didaktiki-istoria/

Κάποτε ένας κυνηγός κατάφερε να πιάσει ένα πουλί πολύ έξυπνο. Τόσο έξυπνο που μπορούσε να μιλά 70 διαφορετικές γλώσσες. Έτσι είπε το πουλί στον άνθρωπο: «Άσε με ελεύθερο κι εγώ θα σου διδάξω τρεις κανόνες της ζωής που θα σου φανούν πολύ χρήσιμοι».

«Πες μου τους κανόνες και θα σ’ αφήσω ελεύθερο», απάντησε ο θηρευτής.
«Πρώτα θα μου υποσχεθείς» ανταπάντησε το έξυπνο πουλί «ότι θα κρατήσεις την υπόσχεσή σου και όντως θα μ’ ελευθερώσεις».
Κι όταν ο άντρας ορκίστηκε να τηρήσει την υπόσχεσή του, το πουλί είπε: «Ο πρώτος κανόνας είναι ποτέ μη μετανιώνεις για όσα συνέβησαν. Ο δεύτερος κανόνας είναι ποτέ μην πιστέψεις κάτι που καταλαβαίνεις πως είναι αδύνατο ή απίθανο να συμβεί. Ο τρίτος κανόνας είναι ποτέ μην προσπαθήσεις να πιάσεις κάτι από τη φύση του άπιαστο».
Έχοντας μιλήσει, το πουλί ζήτησε από το θηρευτή να εκπληρώσει την υπόσχεσή του, αφήνοντάς το ελεύθερο κι έτσι ο άντρας με τη σειρά του άνοιξε τα χέρια του και το άφησε να πετάξει μακρυά.
Το πουλί προσγειώθηκε στην κορυφή του πιο ψηλού δέντρου και λάλησε κοροϊδευτικά στον άνθρωπο που στεκόταν από κάτω: «Ανόητε, μου επέτρεψες να πετάξω μακρυά, δίχως να γνωρίζεις ότι κρύβω ένα πολύτιμο μαργαριτάρι στο σώμα μου, την πηγή της ίδιας της σοφίας μου».
Μόλις ο θηρευτής άκουσε τα λόγια του πουλιού, μετάνιωσε πικρά που το είχε αφήσει να πετάξει και προχώρησε βιαστικά προς το δέντρο, προσπάθησε να το σκαρφαλώσει, αλλά δεν τα κατάφερε και πέφτοντας έσπασε τα πόδια του.
Το πουλί γέλασε δυνατά και ξαναλάλησε: «Ανόητε! Δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα από τη στιγμή που σε δίδαξα τους τρεις κανόνες και ήδη τους έχεις ξεχάσει! Σου είπα ποτέ να μη μετανιώνεις για όσα συνέβησαν στο παρελθόν κι εσύ μετάνιωσες που μ’ άφησες ελεύθερο. Σου είπα ποτέ να μην πιστεύεις ότι είναι εμφανώς αναληθές κι εσύ ήσουν τόσο αφελής που πίστεψες πως πράγματι κουβαλώ ένα πολύτιμο πετράδι στο σώμα μου. Είμαι απλώς ένα φτωχό άγριο πουλί που καταφέρνει να επιβιώνει λεπτό προς λεπτό με σκόρπιους κόκκους τροφής. Και τέλος, σε συμβούλεψα ποτέ να μην παλεύεις μάταια για το ανέφικτο κι εσύ προσπάθησες να πιάσεις ένα πουλί με γυμνά χέρια και τώρα βρίσκεσαι πεσμένος καταγής στο έδαφος με τα δυό σου πόδια σπασμένα.
Για μερικούς σαν εσένα έχουν πει οι φιλόσοφοι πως «πιο πιθανό είναι να συνετίσεις ένα σοφό με μια επίπληξη, παρά έναν ανόητο με εκατό μαστιγώματα». Αλλά αλίμονο, δεν αποτελείς εξαίρεση στον κόσμο αυτό, καθώς άνθρωποι σαν εσένα υπάρχουν πολλοί.
Και αποσώνοντας τα λόγια του, το σοφό πουλί πέταξε μακρυά να βρει την τροφή του.

Πηγή: Angelo S. Rappoport, The Folklore of the Jews (London: The Soncino Press, 1937), pp. 175-176. Στο διαδίκτυο εδώ.
mythoplasieskiafigiseis.wordpress.com

ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ... ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ....

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ... ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ....

Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ, ΑΣ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ. ΘΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ!

ellaniapili.blogspot.com

https://ellaniapili.blogspot.gr/2017/04/blog-post_835.html

ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ... ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ....

ΜΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟ ΕΛΛΗΝΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΔΙΟΜΗΔΗ, ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΟΛΩΝ ΗΜΙΘΕΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝ ΑΝΑΞ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΥΑΝΕΑ ΤΟΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΟΝ ΤΟΝ ΦΩΣΤΗΡΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΘΝΗΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΝ ΑΝΑΞ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΕΡΧΩΝΑ ΤΟΝ ΗΠΕΙΡΩΤΗ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΔΡΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΜΙΘΕΟ ΤΟΝ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ Η ΘΕΑ ΜΗΤΕΡΑ ΓΑΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝΟΥ ΤΟΝ ΠΕΛΛΑΙΟΝ ΤΟΝ ΗΓΕΜΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΥΛΗΙΟ ΤΟΝ ΜΑΥΔΑΡΙΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΜΥΗΜΕΝΟΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ...

ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΤΟΝ ΠΛΩΤΙΝΟ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΝ ΑΝΑΞ ΤΟΝ ΠΡΟΚΛΟ....
ΚΑΙ ΠΟΣΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ. ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΔΕΝ ΜΕ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΘΝΗΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ...

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ,
ΕΧΑΣΑΝ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ..ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΘΕΑ ΕΣΤΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΒΕ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΑΝ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ..
ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ..

ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ...
ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ....
ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΥ ΗΛΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ..
ΕΡΡΩΣΘΕ.

Πηγή:

Σέκερης Απολλώνας

ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ

Η Φιλοξενία στην αρχαία Ελλάδα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η Φιλοξενία στην αρχαία Ελλάδα. Δεν Ήταν όπως μας «Σερβίρουν» - Διαδραστικά

Ένα από τα συνήθη επιχειρήματα των επαγγελματιών «φιλάνθρωπων», «ανθρωπιστών» και «αντιρατσιστών», όταν θέλουν να καταδείξουν την…

diadrastika.com|Από Σπυρος Μακρης

https://www.diadrastika.com/2017/04/filoxenia-stin-archea-ellada.html

Ένα από τα συνήθη επιχειρήματα των επαγγελματιών «φιλάνθρωπων», «ανθρωπιστών» και «αντιρατσιστών», όταν θέλουν να καταδείξουν την «ξενοφοβία» και τον «ρατσισμό» των σύγχρονων Ελλήνων, που επιμένουν να αρνούνται την κατάληψη της Ελλάδος από τις ορδές των τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών, είναι αυτό που κάνει επίκληση του θεσμού της φιλοξενίας στην αρχαία Ελλάδα.
Υποστηρίζουν λοιπόν, πως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν κατ’ εξοχήν φιλόξενοι άνθρωποι κι ότι ο θεσμός της φιλοξενίας, πέραν του ότι αποτελούσε ηθικό χρέος, προστατεύονταν κι απ’ τον Ξένιο Δία. Αυτό, σε πλήρη αντίθεση με τους «ρατσιστές» Νεοέλληνες, οι οποίοι αρνούνται -τι θράσος!- να «φιλοξενήσουν» μερικά εκατομμύρια λαθρομεταναστών.
Όμως, όπως και στην περίπτωση με την πετσοκομμένη ρήση του Ισοκράτη («Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας»), έτσι κι εδώ προβάλλεται η μισή αλήθεια -και η μισή αλήθεια είναι χειρότερη απ’ το ψεύδος…
Πράγματι, ο θεσμός της φιλοξενίας στην αρχαία Ελλάδα, ήταν ιερός και προστατεύονταν από τον Ξένιο Δία. Υπήρχε μάλιστα και συγκεκριμένο τυπικό, κατά την υποδοχή, διαμονή και αναχώρηση του φιλοξενούμενου, ενώ υπήρχε και η «δημοσία ξενία», όπου την φιλοξενία αναλάμβανε η πόλη, παρέχοντας στους ξένους διαμονή και τροφή στους «ξενώνες» της. Κάπου εδώ, σταματά η αλήθεια των «αντιρατσιστών» και συνεχίζει το ψεύδος διά της αποσιωπήσεως της υπόλοιπης αλήθειας…
Ως ξένος, στην κλασική αρχαία Ελλάδα, κατά κανόνα εννοούνταν, όχι ο αλλοδαπός κι αλλόφυλος, αλλά ο Έλληνας που κατοικούσε σε άλλη πόλη. Οι αλλόφυλοι, προσδιορίζονταν με τον πασίγνωστο περιφρονητικό όρο «βάρβαροι». Αλλά κι όταν ακόμη προσδιορίζονταν ως ξένοι, ο όρος λάμβανε και πάλι την αρνητική σημασία του βάρβαρου, του εχθρού (π.χ. οι Σπαρτιάτες «ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους» [Ηρόδοτος, «Ιστορίαι – Καλλιόπη», 11]) και είναι επίσης γνωστό τι γνώμη είχαν οι αρχαίοι Έλληνες, για όσους δεν ανήκαν στη φυλή τους: «Πας μη Έλλην, βάρβαρος». Όπως δε αναφέρει κι ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός, Πολύβιος («Ιστορίαι», Θ’), οι Έλληνες πολεμούσαν «διαγωνιζόμενοι πρὸς τοὺς βαρβάρους ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀσφαλείας». Είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι οι αλλοεθνείς αποκλείονταν κι απ’ τους Ολυμπιακούς Αγώνες («οὐ βαρβάρων ἀγωνιστέων εἶναι τὸν ἀγῶνα ἀλλὰ Ἑλλήνων» [Ηρόδοτος, «Ιστορίαι – Τερψιχόρη», 22]), όπου δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνον όσοι αποδείκνυαν ότι ήταν Έλληνες.
Η φιλοξενία λοιπόν, αφορούσε κατά βάση Έλληνες, ενώ δεν ήταν χωρίς όρους, περιορισμούς και υποχρεώσεις. Στην Σπάρτη μάλιστα, υπήρχε και νόμος περί «ξενηλασίας» (Ξενοφώντος «Λακεδαιμονίων Πολιτεία»), ενώ ο Ηρόδοτος («Ιστορίαι – Κλειώ», 65), αναφέρει ότι οι Σπαρτιάτες ήταν «ξείνοισι ἀπρόσμικτοι».
Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά των «αντιρατσιστών», οι αρχαίοι Έλληνες, όχι μόνο φιλόξενοι δεν ήταν έναντι των αλλοεθνών, αλλά «ρατσιστές» και «εθνίκια» του κερατά!
Υπάρχει όμως και συνέχεια…
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η φιλοξενία μπορούσε να αφορά και τους αλλοεθνείς, υπήρχε μια πολύ σημαντική παράμετρος, την οποία οι «ανθρωπιστές», παραβλέπουν: Η φιλοξενία δεν διαρκούσε επ’ αόριστον και για οποιονδήποτε. Αφορούσε μόνο τους περαστικούς, τους ταξιδιώτες, τους αγγελιαφόρους, τους εμπόρους και γενικότερα τους προσωρινούς επισκέπτες. Όχι τους μετανάστες. Οι Έλληνες που επιθυμούσαν να μετεγκατασταθούν μόνιμα ή επ’ αόριστον σε άλλη ελληνική πόλη-κράτος, δεν θεωρούνταν πλέον φιλοξενούμενοι, αλλά «μέτοικοι» -μέτοικοι θεωρούνταν επίσης και οι απελεύθεροι δούλοι. Στη Σπάρτη, ονομάζονταν «περίοικοι», καθώς δεν κατοικούσαν μέσα στην πόλη, αλλά σε πέριξ οικισμούς. Στην αρχαία Αθήνα, ο κάθε μέτοικος, ήταν υποχρεωμένος να επιλέγει έναν «προστάτη», δηλαδή κάποιον γηγενή εγγυητή, σε αντίθετη δε περίπτωση κινδύνευε να μηνυθεί, αντιμετωπίζοντας την δικαιοσύνη. Ως μέτοικοι, ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν ειδικό φόρο, το «μετοίκιον». Όσοι δε, δεν πλήρωναν το μετοίκιον, οδηγούνταν προσωρινά στη φυλακή κι αν δεν έβρισκαν χρήματα να πληρώσουν, απελαύνονταν. Οι μέτοικοι, παρ’ ότι είχαν αρκετά δικαιώματα, εν τούτοις δεν επιτρέπονταν να κατέχουν θέσεις εξουσίας και να συμμετέχουν στις συνελεύσεις και τις αποφάσεις του δήμου.
pare-dose.net